Ik raak steeds verder in de problemen..

quote:

Op donderdag 3 mei 2007 21:57 schreef JeOma het volgende:

Als ik dit zo lees he, jij bent veel te afwachtend man. Je verwacht van ONS hulp. Je verwacht dat ANDERE mensen JOU aanspreken. Dat anderen JOU uitnodigen. Waarom verwacht je dat? Waarom wacht je daarop?

Gewoonweg omdat ik het:
1. zelf nooit zou vragen inderdaad
2. als iemand mij rgens heen zou vragen, met mij een gesprek zou starten, denk ik dat ik mezelf daardoor alleen al een stuk beter zou voelen.
3. Al zou ik iets willen doen, of naar buiten gaan... Inmiddels kan ik uit eigen ervaring zeggen dat er in je eentje nergens wat aan is. Dan loop ik gewoon buiten een beetje in mijn eentje rond... ik heb weinig het gevoel dat ik daar wat mee op schiet.. Ik moet gewoon een manier zoeken om makkelijker met mensen in contact te komen.

quote:

Op vrijdag 4 mei 2007 00:55 schreef Surroor het volgende:
Benzin, ik heb je nog nergens (of ik heb er overheen gelezen) zien reageren op de mensen die je adviseren een bijbaantje te zoeken. Wat denk je daarvan?

Miss wel een goed idee, maar ik denk niet dat er überhaupt iemand is die iemand met mijn sociale vaardigheden in dienst zou willen nemen..

Daarnaast zie ik ook juist door mijn problemen een beetje op tegen het helpen van klanten/mensen enzo...

Ik heb er weleens over gedacht, maar ik durf niet echt de stap te nemen om iets te doen.

quote:

Op vrijdag 4 mei 2007 01:34 schreef Black_Tulip het volgende:

Wat je verder nog van plan bent, een gevoel van eigenwaarde ontwikkelen is echt het belangrijkste. Ik heb het idee dat jij het andersom voor elkaar probeert te krijgen: eerst vrienden maken en daaraan je eigenwaarde ontlenen.

Ja, dat klopt eigenlijk wel denk ik... Als ik meer mensen om me heen zou hebben zou ik me gewoon beter voelen, en het gevoel hebben dat mensen om me geven of me iig beetje belangrijk vinden.. Hoe moet ik mezelf dan anders leuk vinden?

quote:

Op vrijdag 4 mei 2007 01:34 schreef Black_Tulip het volgende:

Hoe denk je mensen ervan te kunnen overtuigen dat jij leuk bent als je jezelf maar niks vindt?

Goede vraag.. Ik denk dat dat een beetje het probleem is waardoor de laatste tijd de paar mensen die ik nog had me in de steek hebben gelaten.. Ik ben al nooit echt een overdreven leuk/spontaan persoon geweest, maar de laatste tijd ben ik zo neerslachtig geweest..

quote:

Op vrijdag 4 mei 2007 01:39 schreef Aventura het volgende:

Ts; je zegt dat je niemand hebt om mee te praten. Nou, op elke middelbare school is een vertrouwenspersoon in dienst.

Dat klopt, dat noemde ik ook al.. Helaas weet ik uit eerdere ervaring dat de school dan ook gelijk de ouders erbij gaat betrekken en de ouders bellen. En dat wilde ik dus juist niet :/ Anders had ik daar al lang mee gaan praten.

quote:

Op vrijdag 4 mei 2007 01:44 schreef Gronnaephos het volgende:

Als je dit teveel tekst vind (kan ik me voorstellen, ik hou nu eenmaal van te lange verhalen typen)

Ik heb het helemaal gelezen, jullie hebben ook de moeite gedaan mijn monsterpost te lezen, en zelfs erop te antwoorden met nuttig advies, dan moet ik wel al dat advies lezen

quote:

Op vrijdag 4 mei 2007 01:44 schreef Gronnaephos het volgende:

Probeer je PC niet als remedie tegen verveling te zien. Doe ik ook nog steeds en ik merk dat het zo nutteloos is, constant een beetje over fora en nieuwssites surfen.

Jep, en op een gegeven moment ga je zelfs absoluut zinloze youtube filmpjes zitten kijken.. En het is inderdaad zo nutteloos, ik zou die tijd veel beter kunnen gebruiken om achterstallig werk in te halen, maar daar kan ik mezelf niet toe aan zetten omdat ik me zo gestresst voel laatste tijd.. Maar inderdaad, achteraf voelt dat steeds zo nutteloos..

quote:

Op vrijdag 4 mei 2007 01:44 schreef Gronnaephos het volgende:
Als je muzikaal denkt te zijn, doe er wat mee.

Nja, als ik niet achter de pc zit speel ik gitaar Heb ik mezelf geleerd eigenlijk.. Ik kan geen noot lezen en ik speel puur op gevoel/gehoor.. Maar dat is ook echt de enige afwisseling die ik heb... En daarbij zit ik ook alleen

quote:

Op vrijdag 4 mei 2007 07:08 schreef zwaaibaai het volgende:

In weze heb je wel gelijk, maar ik heb zijn topics in het verleden snel bekeken, en het lijkt er op dat er veel meer aan de hand is. Iets met een obsessie voor een meisje, wat ernstig op stalken lijkt.

Is ondertussen alweer paar jaar geleden gebeurd, heel ingewikkeld verhaal. Ik was gewoon voor het eerst verliefd en sloeg een beetje door in laten merken dat ik haar leuk vond Sinds een tijdje is het tussen mij en dat meisje zelfs weer goed.. (Zij is eigenlijk het enige meisje waar ik regelmatig mee praat, alleen ook niet echt over hoe ik me voel Maar, ik kan met haar in ieder geval wel lol hebben zo nu en dan)

quote:

Op vrijdag 4 mei 2007 07:08 schreef zwaaibaai het volgende:
En het feit dat hij er al jaren letterlijk onder lijdt en maar geen uitweg ziet, is te meer een reden om wat grover geschut in te schakelen. Op een of ander manier heeft zijn school het niet door.

Dat is miss met alles het probleem, niemand ziet hoe ik me voel. Maar als ik rond kijk op internet blijk ik lang niet de enige te zijn die me zo voel, en dat terwijl ik op school bv. van niemand zou weten dat hij/zij zich zo voelt.

Oftewel, dit is schijnbaar een 'onzichtbaar' probleem.

Maar al die mensen hebben wel gelijk, als ik gewoon iemand zou hebben waarvan ik wist dat ik diegene 100% kon vertrouwen en daarmee kon praten was het niet zo uit de hand gelopen..

Maar ik ben ervan overtuigd dat het (ondanks dat het zwaar gaat worden) op te lossen moet zijn, en ik wil het deze keer ook echt gaan proberen..

quote:

Op vrijdag 4 mei 2007 14:17 schreef KroJo het volgende:
de TS komt over alsof iemand die in de stronthoop zit, en klaagt over de stank, maar anderszijds het wel een lekker warm plekje vind ...

iedereen die met tips komt hoe je je kunt verheffen uit de stront, om die rotstank van je weg te krijgen, zal afgewezen worden omdat het altijd neerkomt op jezelf te verheffen en zelf in de kou te stappen.

zolang de TS nog teveel hecht aan dhet behaaglijk gevoel dat de stronthoop hem biedt, zal hij nooit werkelijk moeite doen zijn situatie zélf te verbeteren en blijft hij de verandering van anderen verwachten.

Ik weet het, en je hebt echt 100% gelijk.. Ik zit steeds een excuus te bedenken. Het is zo makkelijk vast te stellen wat mijn probleem is, en anderen kunnen ook vanalles vertellen wat ik moet doen, maar voor mij is het echt doodeng om al die dingen te doen...

Het is voor mij eigenlijk kiezen tussen 2 vervelende plekken, buiten de stronthoop, en in de stronthoop.. En hoe graag ik ook naar buiten dus wil, en het vast uiteindelijk goed komt, is het nu voor mij verschrikkelijk eng om bv. naar buiten te gaan, eng om naar een feestje toe te gaan, eng om een baantje te zoeken.

En dat is gewoonweg de reden van wat ik doe, ik ben erg verlegen en onzeker, en eigenlijk is het probleem de oplossing. "Ik kom nooit buiten" --> "Ga naar buiten".

Dat klinkt zo makkelijk en logisch, maar als je er echt mee zit is het zo enorm lastig.. Maar zoals gezegd, ik wil wel echt proberen te veranderen.. Maar maar weinig mensen zien volgens mij in hoe lastig dit voor me is.. (sommigen echter wel )

En dat is sowieso het probleem. Ik zou heel graag spontaan willen zijn, en met mensen praten enzo, maar doordat ik zo verlegen ben doe ik dat eigenlijk nauwelijks. En als je nauwelijks iets zegt, ben je raar... Er is volgens mij echt heel weinig begrip onder de meeste mensen.

quote:

Op vrijdag 4 mei 2007 13:44 schreef gluteus_maximus het volgende:

Het probleem is dat jij het niet voelt als een ontspannen gesprek en je volgens mij veel te veel nadenkt bij alles wat je zegt. Soms gewoon eruit flappen dat je heel verlegen bent en niet goed weet wat je verder moet vertellen omdat je je een beetje ongemakkelijk over jezelf voelt is echt geen schande. Dan weten mensen waardoor het komt en ben je niet een rare gozer die een rood hoofd krijgt en niet terugpraat.

Kijk, dat laatste bedoel ik dus, als je stil bent wordt je gelijk als raar gezien. En feitelijk zou ik ook graag superspontaan willen zijn.

Maar dit klopt wel ja, ik denk heel veel na over wat ik moet zeggen, en daardoor weet ik ook vaak tijdens een gesprek(je) niets te zeggen, terwijl ik achteraf dan spijt heb dat ik dingen niet gezegd heb, en dan weet ik ineens 1001 dingen die ik had kunnen zeggen.

Dus ik weet zelfs bijna zeker dat ik het moet kunnen, maar op zo'n moment raak ik veel te gespannen, en zeker als het met iemand die ik niet (goed) ken of een leuk meisje is..

quote:

Op vrijdag 4 mei 2007 12:50 schreef birdydontfly het volgende:
hey benzin er is niks mis met het feit dat je niet zo sociaal bent.
hoeft toch ook allemaal niet? ik ben ook helemaal niet sociaal en ik ben graag alleen.
en dus? ik denk niet dat het iets is wat je jezelf kan aanleren (misschien wel wat verbeteren?)

Daar is wel wat mis mee. Zoals ik net schrijf, verlegen zijn staat gelijk aan raar zijn. Daarnaast zou er niet teveel mee mis zijn, maar ik zou zelf gewoon graag spontaner zijn. Ik heb daar om een of andere duistere reden voor mijn gevoel behoefte aan.

quote:

Op vrijdag 4 mei 2007 14:05 schreef Surroor het volgende:

Klinkt erg, ERG, onzeker! Je hebt absoluut geen zelfvertrouwen over jezelf. Neem die stap, en zoek een bijbaan!!

Ik ben ook erg onzeker, maar daarom ben ik juist zo bang voor die stap. Ik weet niet wat mijn collega's van me zullen vinden enzo, want ik kom dan eigenlijk in een omgeving waarin ik niemand ken enzo, en ik ben dan eigenlijk vooral erg bang dat ik alleen blijf.. Dan heb ik alleen nog maar een extra plek waar ik ook alleen ben.

Ik ben zo iemand die eigenlijk altijd afzonderlijk staat/zit, op foto's sta ik ook altijd aan de rand op wel 1 meter afstand van de persoon naast me. En dat is gewoon omdat ik bang ben voor wat mensen van me vinden.. Ik ben ook altijd bang dat mensen me niet zien zitten, ofdat ik teveel ruimte inneem, dat ik in de weg loop etc.

Soms zou ik willen dat ik schijt had aan wat anderen van me vinden, maar helaas, dat heb ik niet..

Anyway, omdat iedereen het aanraadt zal ik eens zoeken naar bijbaantjes in de buurt...