De kunst van het loslaten van een ex #47

Hoi Garisson72!

Gelukkig dat je mijn post goed begreep. Toen ik hem later terug las kon ik me voorstellen dat je het als een aanval zou kunnen zien. Aan de andere kant heb ik dan wel weer het vertrouwen in de mede-mens dat men het inziet dat ik het goed bedoel. Anyway..
Ik was gewoon benieuwd wat je bewoog om o.a. veel in dit topic te posten. Ik geloof wel dat er veel mensen wat aan hebben. Ervaring of een hart onder de riem.

_{tevens TVP}

Terugvindapparaat.

Ik ben het met Skv eens

quote:

Op zondag 29 april 2007 19:48 schreef Alexxxxx het volgende:
Ik ben het met Skv eens

ik ook

tvptje!

tvp

Maarre hoe hebben jullie het kunnen 'verwerken' als je ex binnen korte tijd met iemand anders krijgt? Bij mij is t na 2 weken al.. Iemand tips? Ik voel me echt als een vervangbaar iets.. Eerst dacht ik dat wat we hadden nog speciaal was, weer een illusie armer..

quote:

Op maandag 30 april 2007 00:50 schreef radioanne het volgende:
Maarre hoe hebben jullie het kunnen 'verwerken' als je ex binnen korte tijd met iemand anders krijgt? Bij mij is t na 2 weken al.. Iemand tips? Ik voel me echt als een vervangbaar iets.. Eerst dacht ik dat wat we hadden nog speciaal was, weer een illusie armer..

Bij mij was het direct na tien jaar relatie . Ze werd patsboem verliefd op iemand anders.

Tja, verwerken: Beseffen dat je er niets meer mee te maken hebt. Begrijpen dat de ander kennelijk toch anders in elkaar zit en kennelijk geen enkel respect heeft voor de persoon die hij achter heeft gelaten. Geen respect heeft voor iemand anders gevoelens maar ook niet voor zichzelf. Zichzelf de tijd niet gunt.
Compleet loslaten en je dus niet vastbijten op iemand waar jij geen vat meer op hebt. Afstand nemen en nog meer afstand nemen.

Naderhand kom je wel weer iemand nieuw tegen

[ Bericht 4% gewijzigd door JoeDank op 30-04-2007 01:01:33 ]

Ze heeft tegen mij altijd gezegd: ik ben voor eeuwig de jouwe totdat ik verliefd word op een ander Mja.... En dat gebeurde dus.

quote:

Op maandag 30 april 2007 01:01 schreef Alexxxxx het volgende:
Ze heeft tegen mij altijd gezegd: ik ben voor eeuwig de jouwe totdat ik verliefd word op een ander Mja.... En dat gebeurde dus.

Alexxxx, ik heb niet al je posts op m'n netvlies hangen Maar heb je nog wel contact met haar ? Ik absoluut niet omdat het simpelweg niet kan (wat ze soms bij tijd en wijlen schijnt te vergeten )

4 jaar samen gewoond en verloofd geweest Onlangs het huis uit geschopt, en nu heb ik weer een nieuw husije waar ik over een week of twee in ga wonen.. Ik woon op nummer 57, mn ex op 53, maar geen zicht op elkaar of elkaars tuin.

Mijn verhaal in het kort

Oh, en ik negeer haar zoveel mogelijk vooralsnog Ff geen contact. Hopelijk dat we in de toekomst weer als vrienden door een deur kunnen, want de 4 jaar dat het WEL goed ging waren de mooiste jaren van mnleven en daar ben ik haar nog steeds erg dankbaar voor

quote:

Op maandag 30 april 2007 01:07 schreef Alexxxxx het volgende:
4 jaar samen gewoond en verloofd geweest Onlangs het huis uit geschopt, en nu heb ik weer een nieuw husije waar ik over een week of twe ein ga wonen.. Ik woon op nummer 57, mn ex op 53, maar geen zicht op elkaar of elkaars tuin.

Mijn verhaal in het kort

Pracht verhaal ! Met sarcasme en herken de situatie wel It's a crazy world!

P.S. Ook dat met goede jaren overigens. Weet ook niets te verzinnen voor het topic irritante exen...helaas.

Ja het is ook zo moeilijk om het los te laten. Hij is zelfs nu jarig heb hem toch maar een smsje gestuurd met gefeliciteerd, ondanks ik nog steeds boos op hem ben. En je zegt het goed, ik voel me ook totaal respectloos behandeld. Het helpt wel dat al zijn vrienden die nieuwe meid en stomme doos vinden

quote:

Op maandag 30 april 2007 01:21 schreef radioanne het volgende:
Ja het is ook zo moeilijk om het los te laten. Hij is zelfs nu jarig heb hem toch maar een smsje gestuurd met gefeliciteerd, ondanks ik nog steeds boos op hem ben. En je zegt het goed, ik voel me ook totaal respectloos behandeld. Het helpt wel dat al zijn vrienden die nieuwe meid en stomme doos vinden

Ik ben op één of andere manier wel trots op je dat je hem hebt gefeliciteerd . Ben je toch ook een mens met een groot hart. Hoewel het allemaal natuurlijk niet makkelijk is als iemand zo met je omgaat.
Ik heb dat omgekeerd overigens meegemaakt, ex ging dus vreemd en was spoorslags mijn verjaardag vergeten. En dan probeer je alles goed te doen en wordt jezelf slecht behandeld. Je kan er van leren maar dat wil ik niet Ik geloof liever in het goede van de mens. Dan maar een beetje naief.

Dank je ja ik probeer de eer wel een beetje aan mezelf te houden, ik heb er geen zin in om als de nijdige, krankzinnige ex oid over te komen. Ik heb zijn ouders ook een bedank-kaartje gestuurd, hij de mijne niks, ook al was hij veel vaker bij de mijne dan ik bij zijn ouders.

Dat geeft me dan op zich wel weer een goed gevoel, dat ik toch nog vriendelijk kan zijn en menselijk en hij er zo respectloos en gemeen van door gaat met de volgende. Jammer dat hij het alleen zelf niet beseft.

Ik hoop er wel een beetje vlot over heen te komen, hoor, hij is het helemaal niet waard om dingen in mijn leven te verpesten, dat blijkt nu wel weer.. Ik wil niet meer aan hem denken! Ik wil er niet meer om geven wat hij allemaal met dat mens uithaalt en hoeveel lol hij wel niet zal hebben!

quote:

Op maandag 30 april 2007 01:39 schreef radioanne het volgende:
Dank je ja ik probeer de eer wel een beetje aan mezelf te houden, ik heb er geen zin in om als de nijdige, krankzinnige ex oid over te komen. Ik heb zijn ouders ook een bedank-kaartje gestuurd, hij de mijne niks, ook al was hij veel vaker bij de mijne dan ik bij zijn ouders.

Dat geeft me dan op zich wel weer een goed gevoel, dat ik toch nog vriendelijk kan zijn en menselijk en hij er zo respectloos en gemeen van door gaat met de volgende. Jammer dat hij het alleen zelf niet beseft.

Ik hoop er wel een beetje vlot over heen te komen, hoor, hij is het helemaal niet waard om dingen in mijn leven te verpesten, dat blijkt nu wel weer.. Ik wil niet meer aan hem denken! Ik wil er niet meer om geven wat hij allemaal met dat mens uithaalt en hoeveel lol hij wel niet zal hebben!

Zal ik je alvast vertellen dat dat niet zo makkelijk is (en dat je dat beseft) voor een persoontje als jij. Als ik die paar regeltjes lees ben je veel te goed voor deze wereld en heb je veel te veel begrip.
Althans, dat werd mij verteld: Veel te lief. En dat was ook zo. Maar eigenlijk vertel je dat ook zelf al met je kaartje. Koester wie je bent, dat heeft mij veel geholpen, heel dicht bij jezelf blijven. Maar niet denken dat je er iets aan kan doen. Dat kan je namelijk niet. Misschien komt hij later nog eens op je pad, en de rest van het verhaaltje hoef ik denk ik niet te vertellen. Dat moet je dan maar zien. En ja, je kan trots op jezelf zijn, prachtig meisje ben je Je hebt het goed gedaan!

[ Bericht 2% gewijzigd door JoeDank op 30-04-2007 01:53:28 ]

quote:

Op zondag 29 april 2007 21:52 schreef juon_jacket1 het volgende:
tvp

Heb me anderhalf afgevraagd wat die f*cking afkorting 'TVP' toch betekende... Ein-de-lijk weet ik het!

Ontopic: geprobeerd (en nog) alles te vermijden waar m'n ex 'mee te maken' heeft... Wat voor vlammetje nog zou branden, dooft vanzelft.

Hmm.. ik denk niét dat ik hem ooit nog terug wil.. we verschillen veel te veel en het zou ooit wel eens uitgegaan zijn, alleen ik hield wel echt van hem.. Er is een hele geschiedenis aan vooraf gegaan en eigenlijk waren we vanaf het begin al een beetje een 'rare' combi.. Ik het studentje, hij een paar jaar ouder en geen diploma's, behalve middelbare school. Niet dat het dan nooit zou kunnen, maar dan zou het echt 100% liefde moeten zijn..

En wat je zegt is waar; ik ben een nogal gevoelig en meelevend persoon, soms inderdaad iets té. Dankje voor de steun en bemoedigende woorden JoeDank

Nou morgen naar Utrecht en lol maken

quote:

Op maandag 30 april 2007 02:09 schreef radioanne het volgende:
Hmm.. ik denk niét dat ik hem ooit nog terug wil.. we verschillen veel te veel en het zou ooit wel eens uitgegaan zijn, alleen ik hield wel echt van hem.. Er is een hele geschiedenis aan vooraf gegaan en eigenlijk waren we vanaf het begin al een beetje een 'rare' combi.. Ik het studentje, hij een paar jaar ouder en geen diploma's, behalve middelbare school. Niet dat het dan nooit zou kunnen, maar dan zou het echt 100% liefde moeten zijn..

En wat je zegt is waar; ik ben een nogal gevoelig en meelevend persoon, soms inderdaad iets té. Dankje voor de steun en bemoedigende woorden JoeDank

Nou morgen naar Utrecht en lol maken

Ik geniet van de herkenbaarheid hoe jij in elkaar steekt . En ik denk dat dat genoeg is om te vertellen wat ik bedoel .

Het komt volgens mij wel allemaal goed met je en er zijn ook mannen die jouw respect, vertrouwen, intimiteit wel waard zijn. En waarom ik dat weet ? Omdat ik, andersom, dat soort vrouwen tegen kom. En ik verbaas me (en geniet zoals jij morgen ook lekker gaat doen).
De pijn in je hart is iets wat zichzelf moet oplossen. Dat gaat niet één, twee, drie. Maar goed, nogmaals, zo steek je in mijn ogen een beetje in elkaar.

- Prive gegevens op verzoek van de poster weggehaald. -

[ Bericht 48% gewijzigd door Sander op 12-05-2011 23:37:27 ]

- Prive gegevens op verzoek van de poster weggehaald. -

[ Bericht 44% gewijzigd door Sander op 12-05-2011 23:37:27 ]

quote:

Op maandag 30 april 2007 02:09 schreef radioanne het volgende:
Hmm.. ik denk niét dat ik hem ooit nog terug wil.. we verschillen veel te veel en het zou ooit wel eens uitgegaan zijn, alleen ik hield wel echt van hem.. Er is een hele geschiedenis aan vooraf gegaan en eigenlijk waren we vanaf het begin al een beetje een 'rare' combi.. Ik het studentje, hij een paar jaar ouder en geen diploma's, behalve middelbare school. Niet dat het dan nooit zou kunnen, maar dan zou het echt 100% liefde moeten zijn..

En wat je zegt is waar; ik ben een nogal gevoelig en meelevend persoon, soms inderdaad iets té. Dankje voor de steun en bemoedigende woorden JoeDank

Nou morgen naar Utrecht en lol maken

heel herkenbaar dus voor mij..... ...zo verschillend en tch zo veel van elkaar houden....maar op een de een of ander manier niet met elkaar kunnen leven.... ..jammer want voor mij was hij "het" helemaal...

ik denk dat ik binnenkort weer wat contact ga maken met 'r
die onbereikbaarheid maakt haar alleen maar interessanter....
moet ik of zij er wel voor zorgen dat ze niet leuk meer is
maar dat zien we dan wel....
ik vind het gewoon zo ergerlijk om zo afstandelijk te blijven.....en ik dacht adt dat na een tijdje wel weg ging....maar dat duurt nu al weer een maand of 3....

[ Bericht 1% gewijzigd door Lakai op 30-04-2007 20:10:05 ]

quote:

Op maandag 30 april 2007 20:03 schreef Lakai het volgende:
ik denk dat ik binnenkort weer wat contact ga maken met 'r
die onbereikbaarheid maakt haar alleen maar interessanter....
moet ik of zij er wel voor zorgen dat ze neit leuk meer is
maar dat zien we dan wel....
ik vind het gewoon zo ergerlijk om zo afstandelijk te blijven.....en ik dacht adt dat na een tijdje wel weg ging....maar dat duurt nu al weer een maand of 3....

wat wil je ermee bereiken Lakai....???/ je maakt het jezelf alleen moeilijker....

quote:

Op maandag 30 april 2007 20:06 schreef juon_jacket1 het volgende:

[..]

wat wil je ermee bereiken Lakai....???/ je maakt het jezelf alleen moeilijker....

Geen idee ...
maar ik zei al dat die afstandelijkheid mij alleen maar aan haar doet denken.....
als ik wat meer weet what she's up to....dan hoef ik er ook niet over te fantaseren.....
en misschien valt ze alleen maar enorm tegen als ik met haar praat...er zijn andere mensen en vooral meisjes waar ik lekker mee kan leuteren zonder dat het ergens over gaat....maar haar kon dat ook
maar als dat nu niet meer is....is dat alleen maar mooi

quote:

Op maandag 30 april 2007 20:14 schreef Lakai het volgende:

[..]

Geen idee ...
maar ik zei al dat die afstandelijkheid mij alleen maar aan haar doet denken.....
als ik wat meer weet what she's up to....dan hoef ik er ook niet over te fantaseren.....
en misschien valt ze alleen maar enorm tegen als ik met haar praat...er zijn andere mensen en vooral meisjes waar ik lekker mee kan leuteren zonder dat het ergens over gaat....maar haar kon dat ook
maar als dat nu niet meer is....is dat alleen maar mooi

Je moet het niet willen weten. Dat gaat je alleen maar pijn doen.

quote:

Op maandag 30 april 2007 20:14 schreef Lakai het volgende:

[..]

Geen idee ...
maar ik zei al dat die afstandelijkheid mij alleen maar aan haar doet denken.....
als ik wat meer weet what she's up to....dan hoef ik er ook niet over te fantaseren.....
en misschien valt ze alleen maar enorm tegen als ik met haar praat...er zijn andere mensen en vooral meisjes waar ik lekker mee kan leuteren zonder dat het ergens over gaat....maar haar kon dat ook
maar als dat nu niet meer is....is dat alleen maar mooi

volgens mij ben je gewoon op zoek naar een escuus om haar te zien.... ...laat haar gaan....zo zul je het nooit kunnen verwerken....

Nou terug van een gezellig dagje Utrecht, maar nu thuis is weer een van die moeilijke momenten.. Zo alleen..

Ik heb mn ex van mn MSN gewist, dat is denk ik al een stapje in de goede richting. Ik wil hem echt even niet spreken, hij doet toch alleen lullig en ongeïnteresseerd. Ik ben wel meer te weten gekomen over die nieuwe vriendin van mijn ex vandaag. Zij vond hem al langere tijd leuk, ik denk dat mn ex daarom zo snel en plotseling kwam met het uitmaken.. Hij had toch al een 'reserve'.

Vandaag ook weer met vrienden over alles gepraat, zij kenden mijn ex ook. Ik ben nu al wel tot de conclusie gekomen dat het echt beter zo is, dat het uit is. Hij heeft nogal zijn minpunten, die ik eerder 'vergat' door mijn verliefdheid.

Helaas heb ik deze week tentamen. Zit ik hele dagen thuis alleen te studeren en ook veel aan hem te denken, dat weet ik nu al.. Ik zou liever uit willen gaan en leuke dingen doen om alles te vergeten, maar dat zit er even helaas niet in..

Sinds mn ouders sinds vandaag voor een weekje hier zijn heb ik ook weer even iets leuks om mee bezig te zijn*, en tijd om eindelijk face to face te praten. Fijn idee, sommige dingen zullen niet tof zijn. Maar goed

* hoewel dit eigenlijk al beter en beter ging

TeringVettePost dit trouwens.

Sinds dit weekend ook weer single, voor het eerst na 2 jaar.. We hadden redelijke ruzie gehad waarin zij al haar frustaties uitte over mij en er gewoon geen goed woord meer vanaf kon, 2 dagen later was het over..

Af en toe momenten dat ik me down voel, de eerste avond meteen met vrienden gaan stappen maar de dagen erna lang wakker liggen etc.

Heb dr al paar dagen niet gezien of enige vorm van contact gehad, heb ook momenteel totaal geen behoefte om 'vrienden' te zijn


Moet er even overheen komen

sinds afgelopen donderdag vrijgezel... dik 4 jaar een relatie gehad en 5 maanden samengewoond. Doet erg veel pijn. Ik moet denken dat dit de beste oplossing is maar krijg die gedachte moeilijk in mijn hoofd.

Heb heel veel spijtgevoelens. Baal ervan dat ik niet beter mijn best heb gedaan. We wilden allebei andere dingen, ik net begonnen met een 2e studie, zij net klaar met stage en nu een vaste baan. Zij moest elke avond vroeg op bed, ik wilde elke avond leuke dingen doen (met vrienden, want die hadden daar tijd voor). Heb er spijt van dat ik er niet harder voor gevochten heb, want hou nog steeds van haar. Zag het eigenlijk al aankomen, ik ergerde me aan te veel dingen en heb op veel momenten erg met mijzelf gezeten, dat ik eigenlijk wist dat ik niet gelukkig met haar kon worden, dat ik toch doorging, maar altijd in gedachten hield dat het wel eens niet voor eeuwig kon zijn.

afgelopen maanden vaak discussies, over hoe zij wilde dat we leven t.o.v. hou ik wilde dat we leven. Het was duidelijk dat we niet zonder elkaar konden, maar met elkaar was ook geen pretje meer. heb in de afgelopen weken de grens opgezocht en nu is het over... Zij lijkt er al weer overheen, Ik ben de afgelopen dagen maar gaan feesten met vrienden. Kon moeilijk meer in ons huis komen dus heb bij een vriend op de bank geslapen.

nouja, vanavond afgesproken om de boel financieel te regelen etc. Deze week verhuizen naar mijn ouders (zij mag het appartement houden). Voel me zo doelloos op het moment...

moest ik ff allemaal kwijt volgens mij zit ik hier wel goed.

quote:

Op dinsdag 1 mei 2007 13:42 schreef Ruikert het volgende: Voel me zo doelloos op het moment...

Herken het wel een beetje.. geen idee wat ik moet doen.

Heb 1 leuk meisje op msn maar die zit int buitenland en dat wordt de komende tijd toch niks, weet uberhaupt niet of ik nu weer een relatie wil, vond het opzich wel erg fijn iemand te hebben om alles mee te delen en dat is nu weg.

mjah, denk dat het gevaarlijkste is om meteen in een nieuwe relatie te storten, aan de ene kant wil je dat ene persoon die altijd voor je klaarstond en waarmee je alles kon delen meteen terug, maar de kans bestaat dat je straks weer in dezelfde situatie terecht komt, dat het niet de juiste persoon is.

de ochtenden zijn bij mij het moeilijkst, wakker worden en het opnieuw beseffen... ben bang dat ik het straks ook moeilijk krijg, woonde 3 minuten fietsen van men bijbaantje, werkte daar vaak tot 10 uur en dan wachtte zij altijd op mij, gingen we samen op bed. Straks ben ik vrij en moet ik een half uur met de bus naar men ouders

moet trouwens wel eerlijk zijn, meestal wilde ik nog wat ondernemen na 22 uur, dus zat het me niet lekker om meteen op bed te gaan. dat sprak ik ook vaak uit en dat leverde veel problemen op. Stomme is dat als ik er dus nu op terug kijk, ik besef dat ze wel heel lief voor me was en dat ik de waarde van dat soort momenten nu pas inzie, dat zuigt!

"Had ik maars" proberen zo snel mogelijk van je af te zetten, hoe moeilijk ook. NIKS maar dan ook NIKS meer aan te doen, (soms helaas ) maar dat zal nu moeilijk zijn natuurlijk.

Afleiding zoeken, vrienden enzo of eropuit gaan. Leer alleen zijn, en uitdaging te zoeken in andere dingen. Ook al suckt het in eerste instantie

Heb niet het gevoel alsof het mijn schuld is, ik ben er altijd voor haar geweest maar op een gegeven moment was het allemaal niet goed meer..

Eerst wilde ze elkaar minder zien, daarna zegt ze dat ik te weinig er ben, dat soort dingen. Ze nam me allerlei dingen kwalijk terwijl er van mijn kant vrijwel nooit verwijten over haar kwamen.

Het is zo raar, bijna 2 jaar denk je gelukkig te zijn (meestal ben je ook gewoon gelukkig) en binnen een paar dagen is het allemaal weg, alles wat je samen deelde is er niet meer. Van de ene kant is het wel fijn dat ik me niet constant hoef af te vragen wat ze nou precies verlangt maar toch voel ik me er op het moment niet beter op..

De eerste dag voelde ik me niet eens heel slecht, maar nu zit ik in een soort van dipje, ik lig niet de hele dag huilend in bed of loop niet met een doos tissues rond maar toch heb ik eigenlijk nergens zin in en zit ik maar te denken en suf te internetten.

is de afgelopen dag ook mijn ochtend/middag ritueel geweest. Het fok forum doorspitten en alles lezen over relatieproblemen enzo. vandaag maar besloten om men oude accountje weer op te spitten.

Lijkt me klote dat je het niet aan zag komen qcc. Ik zag dat wel en heb er ook zelf op aangestuurd (bewust of onbewust), nadeel daarvan is dat ik nu met die spijtgevoelens zit, had het zelf in de hand...

Niet zien aankomen valt wel mee, ze had af en toe periodes waarin me iets werd verweten en ik overwoog of ik nog wel zin had om zo door te gaan maar dan ging het daarna weer goed. Vorige week weer zo, het liep niet helemaal lekker en ik dacht dat het wel goed zou komen, dag erna hele dag weg geweest en toen ik 's avonds terugkwam was het helemaal mis, toen was bij mij het gevoel dat je hoort te hebben ook weg, dat het paar dagen later uit was kwam niet helemaal meer als een verrassing.

Net langsgegaan om m'n sleutels op te halen, voelde vreemd want voor vorige week was het gewoon een plek om op mn gemak te zijn. Ze had niet gedacht me nog te zien zei ze, (dit had ik in een lang verleden gezegd, dat wanneer het ooit uit zou gaan ik haar niet zo nodig meer hoefde te zien), daarna vroeg ze hoe het met me ging maar ik had echt geen zin om te praten, ben nog geen minuut binnen geweest. Ze leek redelijk vrolijk toen ik binnenkwam, maar ze had alleen haar huisgenoten verwacht, ik weet niet hoe zij zich nu voelt maar eigenlijk maakt het toch niet meer uit..

Officieel is het nog niet uit, maar de kans dat dat de komende dagen gaat gebeuren is zeer groot.
Ik heb ook pas 3 maanden met haar, maar toch doet het enorm veel pijn.

Toen ik nog jonger was boeide het me niet zoveel en ik wisselde relaties af met vrijgezel zijn. Toen ben ik bewust enkele jaren vrijgezel geweest (20-22 jaar), wat echt een geweldige tijd was. Ongeveer een jaar geleden begon alles weer beetje te kriebelen en kwam op gegeven moment meisje tegen. Bleek achteraf een kutwijf te zijn en ik heb daar echt flinke deuken opgelopen. Het heeft ook vrij lang geduurd voordat ik doorhad dat ze niet goed voor me was. En als donderslag bij heldere hemel kwam ik meteen het weekend erop mn huidige vriendin tegen. De klik was beangstigend en na enkele malen daten waren we al hoteldebotel verliefd op elkaar. Eerste deel van de relatie was echt een droom, ik had precies wat mijn hartje begeerde. Daarna werd ze steeds vaker moe en ik irriteerde me daaraan, want leuke dingen doen en sex gingen achteruit. Bleek dat ze Pfeiffer had, waardoor ik dus uiteraard begrip kreeg voor haar moeheid. Maar toch was het kwaad toen al een beetje geschied. Zij was door mijn gezeur en geklaag al gedeeltelijk haar goede gevoel kwijtgeraakt. Hierdoor werd ze iets afstandelijker wat weer irritaties bij mij opriep. Hierdoor zijn we in een vicieuze cirkel beland. Totdat afgelopen zondag de bom is gebarsten. Ik was knetterzat op het PSV-kampioensfeest en ja hoor ik ging weer moeilijk doen tegen haar. Hierdoor allebei onze avonden verknald en de volgende morgen kwam het hoge woord eruit: het gevoel bij haar is weg.

Nu baaaaaaaaaaaal ik zoooooooooo erg van mijn stomme gedrag. Ze is zo'n lief en tof meisje en met haar verveelde ik me nooit. Maar ja, ik heb het gewoon kapotgemaakt door constant haar te claimen, pushen, etc. En nu ben ik uiteraard gaan nadenken en ik denk dat het is gekomen doordat ik eerst 2 jaar single was en erna een kutmeisje had. Toen ik dus deze vriendin kreeg had ik echt een overdosis liefde te geven en dat deed ik ook. Maar ik eiste hetzelfde ook van haar terug, en aangezien zij anders in elkaar steekt (zij is meer nuchter en rlxt qua denken), kreeg ik voor mijn gevoel niet hetzelfde terug.

Ik weet gewoon dat een wat relaxtere benadering van mij alles was wat ze wilde, dan was er werkelijk geen vuiltje aan de lucht geweest. Ook al is het pas 3 maanden, ik ben zoveel om dat meisje gaan geven. En nu is het dan waarschijnlijk over, zeer pijnlijk. Pijnlijk omdat de leukste persoon die ik momenteel heb in mijn leven dreigt te verdwijnen....

ik weet denk ik hoe je je voelt... We waren helemaal gelukkig met ons 4 kamer appartement in centrum van de stad, was echt een fijn huis. ga er nu heen om ff te douchen/omkleden. daarna even bij vrienden op het balkon zitten en om half 7 met haar dingen regelen. Ben bang ik het emotioneel niet trek, dat ik verkeerde dingen ga zeggen. diep in mijn hart wil ik haar niet kwijt... mjah vrijdag dus verhuizen. Het gaat me pijn doen om straks langs "ons droomhuisje" te fietsen, wetende dat zij er blijft wonen.

Balen, je zou kunnen proberen om haar nog terug te winnen, aangezien je duidelijk nog bij haar wil zijn.. Mocht dat niet lukken, welcome to the club

quote:

Op dinsdag 1 mei 2007 15:46 schreef QCC het volgende:
Balen, je zou kunnen proberen om haar nog terug te winnen, aangezien je duidelijk nog bij haar wil zijn.. Mocht dat niet lukken, welcome to the club

Ik heb al geluld als brugman. Ik doe echt mijn best om haar terug te winnen, maar zij zegt terecht dat ze niet zomaar haar goede gevoel kan terugtoveren. Ze had dit zelf ook liever anders gezien zegt ze.
We gaan nog wel een paar keer afspreken, te beginnen met morgen. Dat was mijn idee, omdat ik hoop dat ze zo iets van haar goede gevoel terugkrijgt. Ze wilde dus best afspreken, maar had me wel gewaarschuwd dat ik niet teveel moet verwachten. Ik gooi me dus de komende dagen/weken bewust in een mogelijke martelgang, maar ik vind dat ik deze kans moet riskeren. Ik wil namelijk echt 100% zeker verder met haar. En ja, als het gevoel dus niet terugkomt zal ik het moeten accepteren en haar helaas moeten loslaten.

Weet je wat ik ook zo pijnlijk vind aan situaties als deze? Denken aan de dingen die nog op het programma stonden (haar moeder wordt bijna 50 incl. groot feest, dagjes ondernemen zoals strand/stedentripjes, vakantie, etc.). En uiteraard de gedachte dat ze iemand anders ontmoet. Het is zo slecht om aan dat soort dingen te denken, maar het is zo verleidelijk als je je toch al kut voelt....

quote:

Op dinsdag 1 mei 2007 15:54 schreef BillyBeflap het volgende:

Weet je wat ik ook zo pijnlijk vind aan situaties als deze? Denken aan de dingen die nog op het programma stonden (haar moeder wordt bijna 50 incl. groot feest, dagjes ondernemen zoals strand/stedentripjes, vakantie, etc.). En uiteraard de gedachte dat ze iemand anders ontmoet. Het is zo slecht om aan dat soort dingen te denken, maar het is zo verleidelijk als je je toch al kut voelt....

Ja precies, zit met hetzelfde. Kan wel met vrienden op vakantie maar is niet zeker of ze gaan of niet, aangezien sommigen nu ook (of wel ) een vriendin hebben en daarmee gaan, andere vriend gaat naar t buitenland studeren. Misschien dat ik zelf nog een last minute uitwisseling kan doen en volgend collegejaar lekker in een ander land begin, dan kom ik er zeker wel overheen (hoewel ik hoop dat ik me tegen die tijd wel een stuk beter voel).
Ook de gedachte dat ze een ander ontmoet, lijkt me vooral lastig als jij zelf nog niemand hebt.. Je hebt een hele tijd van alles gedeeld en gehoopt dat het altijd zo zou blijven en straks doet ze al die dingen die jij had willen doen met een of andere gozer die in jouw ogen lang niet zo goed is als jij..