Ik heb helemaal geen bijwerkingen van prozac. De angstdromen/nachtmerries nemen ook af.quote:Lips - maandag 23 april 2007 @ 21:35
berney bedankt voor de tip! Kan het daar altijd met de huisarts over hebben. Hoe ervaar jij verder bijwerkingen van prozac?
Ik slik ook prozac/fluoxetine, ook zonder bijwerkingen .quote:Op dinsdag 24 april 2007 11:06 schreef berney het volgende:
[..]
Ik heb helemaal geen bijwerkingen van prozac. De angstdromen/nachtmerries nemen ook af.
Het artikel legt inderdaad de nadruk op de negatieve kant van SSRI zoals Prozac (hoewel tricyclische AD, het soort dat ik gebruik, er nog slechter af komt), maar niet geheel ten onrechte:quote:Op dinsdag 24 april 2007 17:25 schreef Lips het volgende:
Vind het wel erg zwart gekleurd dat artikel. Enkel de negatieve kant wordt belicht (maar dat gebeurt natuurlijk wel vaker)
ik weet niet wat jouw ervaringen zijn. ik heb (medisch pyscholoog / huisarts) ad voorgeschreven gekregen, aan het begin van het traject.quote:Op dinsdag 24 april 2007 23:38 schreef Re het volgende:
Psychiatrische medicatie is meestal een "eindstation" (niet negatief bedoelt iig) in een behandelingstraject.
vandaar dat er ook staat meestal... en alhoewel het klinkt als "begin"van het traject zit je toch al redelijk ver hoorquote:Op woensdag 25 april 2007 07:55 schreef Dale het volgende:
[..]
ik weet niet wat jouw ervaringen zijn. ik heb (medisch pyscholoog / huisarts) ad voorgeschreven gekregen, aan het begin van het traject.
Ik weet niet helemaal zeker wat je daarmee bedoelt.quote:Op dinsdag 24 april 2007 23:38 schreef Re het volgende:
Psychiatrische medicatie is meestal een "eindstation" (niet negatief bedoelt iig) in een behandelingstraject.
Wat ik meer wilde zeggen is dat "als al het andere niet helpt" dat dan medicatie een optie is, bij kortstondige (leidend tot genezing) ziektes of langdurige (idd voor de rest van je leven aan de medicijnen moeten zitten bijvoorbeeld), dit altijd icm ondersteunende bezighedenquote:Op woensdag 25 april 2007 09:15 schreef Halinalle het volgende:
[..]
Ik weet niet helemaal zeker wat je daarmee bedoelt.
Ik meen, dat een behandelingstraject de behandelingen omvat tussen het moment waar de patiënt zich meldt (of gemeld wordt) bij een hulpverlener tot het moment waarbij de patiënt min of meer uitbehandeld is, bijvoorbeeld omdat de klachten in belangrijke mate verdwenen zijn.
Een behandelingstraject kan kort zijn en weinig behandelaars omvatten (bijv. alleen de huisarts), maar ook, het andere uiterste, langdurig zijn en een legertje behandelaars (artsen, psychiaters, psychologen, allerlei therepeuten) omvatten.
Bedoel je te zeggen dat een veelvoorkomende uitkomst van een psychiatrisch behandelingstraject is dat de patiënt voor langere tijd medicatie moet slikken? Of begrijp ik het verkeerd?
Dat dus. Ik heb medicatie altijd geweigerd, omdat het toch wel best een stap is. Na acht jaar heb ik het toch maar geaccepteerd . Nu wordt er ook goed naar gekeken, en waarschijnlijk hebben mijn klachten een biologische oorzaak (psychologisch is er zegmaar niks mis, en na 8 jaar therapie kan ik zeggen dat het toch voor mij niet werkt). Is het dan trouwens standaard dat je dan je hele leven aan de medicijnen zou moeten? . En hoe zit het met erfelijkheidskwesties in deze?quote:Op woensdag 25 april 2007 09:22 schreef Re het volgende:
[..]
Wat ik meer wilde zeggen is dat "als al het andere niet helpt" dat dan medicatie een optie is, bij kortstondige (leidend tot genezing) ziektes of langdurige (idd voor de rest van je leven aan de medicijnen moeten zitten bijvoorbeeld), dit altijd icm ondersteunende bezigheden
maar dat is alleen te bepalen door de daarvoor verantwoordelijke instanties natuurlijkquote:Op zaterdag 28 april 2007 21:08 schreef Burdie het volgende:
Daar ben ik dus ook bang voor. .
Ja, natuurlijk, dat weet ik .quote:Op zaterdag 28 april 2007 21:12 schreef Re het volgende:
[..]
maar dat is alleen te bepalen door de daarvoor verantwoordelijke instanties natuurlijk
het biologisch verstoorde evenwicht is een beetje hersteld door de medicijnen maar als je een biologische oorzaak hebt zal die er altijd zitten natuurlijk dus neem je de medicijnen weg dan gaat het evenwicht weer de verkeerde kant op (nog steeds vooraangenomen dat het een biologische oorzaak is)quote:Op dinsdag 1 mei 2007 21:56 schreef Burdie het volgende:
Zeg, ik vraag me af he... hoe zit dat eigenlijk met medicijnen? Ik voel me nu niet echt depressief, alleen een beetje licht moodswingerig. Maar het punt van 'ik wil dood, dood, dood' heb ik alweer een week of twee niet meer bereikt. Ik schrijf elke dag in een schriftje hoe het gaat, en de laatste dagen is het steeds "prima". Maar ik slik die medicijnen (o.a.) tegen een hardnekkige depressie. Ben ik dan nog wel depressief, ondanks dat ik dat niet zo voel? Of hoe zit dat?
Als het goed is, weet ik dat over een klein weekje, maar de kans is groot.quote:Op dinsdag 1 mei 2007 22:16 schreef Re het volgende:
[..]
het biologisch verstoorde evenwicht is een beetje hersteld door de medicijnen maar als je een biologische oorzaak hebt zal die er altijd zitten natuurlijk dus neem je de medicijnen weg dan gaat het evenwicht weer de verkeerde kant op (nog steeds vooraangenomen dat het een biologische oorzaak is)
met het risico dat dit gemodereerd wordt toch ff een vraag over ad...quote:Op dinsdag 1 mei 2007 22:27 schreef Burdie het volgende:
En dat gaat nooit meer over? ?!
(Uiteraard ga ik dit allemaal met de psychiater bespreken, volgende week).
Je zit nog echt in de opbouwfase, dus verdere verbetering kan je zeker verwachten. Het idee dat je liever dood zou zijn schijnt wel vaker meer tijd nodig te hebben om te verdwijnen. Jij gaat toch trouwens ook naar een psycholoog?quote:Op woensdag 2 mei 2007 07:41 schreef Dale het volgende:
[..]
met het risico dat dit gemodereerd wordt toch ff een vraag over ad...
ik slik efexor nu een week of 3, 4. het tobben is minder, maak me nu minder druk om zaken. dat is wel fijn. het idee dat ik liever dood zou zijn is alleen nog niet echt minder geworden. voorheen had ik daarover ideeen als, dat kun je niet doen voor je omgeving, ouders etc. als ik het toch wilde dan iets pijnloos. nu maakt beiden me eigenlijk haast niet meer uit.
die gevoelens, helpt ad daar ook mee? duurt dat nog wat langer? iemand met dezelfde ervaring?
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |