Het Grote Beatles Topic - Deel 17

Ik denk dat ik Flaming Pie één van zijn beste albums vind. Ik had van tevoren nooit gedacht, dat er iets van zijn latere werk zou komen dat ik echt goed zou vinden.

quote:

Op donderdag 10 mei 2007 19:22 schreef mindgames het volgende:

[..]

Oh haha, dan verschillen we bij Red Rose van mening. Bij McCartney 2 niet. Hele goede elektronische plaat. Ik zet hem vaak met plezier op, al kijken mensen mij bij 'Secret Friend' op de bonus track-editie of bij de tekst van 'Darkroom' wel wat vreemd aan . Hetzelfde als bij het tweede couplet van George Harrison's 'I Dig Love' .

lol, i love dig inderdaad

Secret Friend is absoluut geniaal alsmede check my machine. Allemaal nog net voor zijn arrestatie opgenomen (juli 1979 geloof ik). Frozen Jap is dus naderhand bedacht als titel

Bij Waterfalls zit overigens wel een enorm slechte clip Maar het nummer zelf is waanzinnig.

Over mindere Macca platen gesproken; hier een lijstje

1 - Pipes of peace

2 - Red Rose Speedway

3 - erhm...

waren ze wel. In tegenstelling tot veel mensen vind ik Press to play helemaal geweldig

Ik hoop altijd dat So Bad een grapje is. Een parodie. Dan is het zeer geslaagd. The Other Me is geweldig maar nummers als The Man kunnen voor mij echt niet evenals Keep undercover.

Naast Angry vind ik Stranglehold helemaal fantastisch en Move over busker niet te vergeten!

Ik kan Pipes of Peace wel waarderen eigenlijk
Vooral door die heerlijk foute synths, ongelooflijk kwijlerige teksten en gewoon de 80's sound in het algemeen.

Dan liever Tug of War die wat mij betreft gewoon erg sterk is. Pipes of peace waren dan ook vooral left overs van de Tug of war sessies (zou eigenlijk een dubbel lp worden).

quote:

Op donderdag 10 mei 2007 20:15 schreef TheGrandWazoo het volgende:
Dan liever Tug of War die wat mij betreft gewoon erg sterk is. Pipes of peace waren dan ook vooral left overs van de Tug of war sessies (zou eigenlijk een dubbel lp worden).

Tug of War is vanzelfsprekend een stuk sterker. Zowel qua songs als productie.
PIP is niet heel goed, maar vooral vermakelijk.

Pipes is niet olv George Martin he? Tug of war wel in elk geval...weet dat iemand?

quote:

Op donderdag 10 mei 2007 21:10 schreef TheGrandWazoo het volgende:
Pipes is niet olv George Martin he? Tug of war wel in elk geval...weet dat iemand?

Ik dacht dat Martin beiden heeft geproduceerd...


//edit
Wel dus.
Even zijn discografie gecheckt op wikipedia. Daar staat 'ie bij

Okay, dan is ie dus daar doof geworden.

quote:

Op donderdag 10 mei 2007 21:21 schreef TheGrandWazoo het volgende:
Okay, dan is ie dus daar doof geworden.

Zijn bijdragen aan Flaming Pie zijn anders niet misselijk

Das alleen het arrangement van Beautiful night als ik me niet vergis. En dat nummer was eigenlijk al compleet ergens eind jaren 80.

Flaming Pie lag vooral in handen van Jeff Baard.

quote:

Op donderdag 10 mei 2007 21:26 schreef TheGrandWazoo het volgende:
Das alleen het arrangement van Beautiful night als ik me niet vergis. En dat nummer was eigenlijk al compleet ergens eind jaren 80.

Flaming Pie lag vooral in handen van Jeff Baard.

George werd wel gecrediteerd als mede-producer (samen met Paul en Jeff).
Ik kan 't zo snel niet vinden, maar ik weet dat George o.a. Calico Skies heeft opgenomen, in 1992 al.

A ok! Dat wist ik niet.

Nou, dan was ie Oost-Indisch doof. Ook goed.

Nirvana topic is tweede straat rechts.

Co-Producer.

Das toch eigenlijk net zoiets als reserve keep?

lol,

Mag je alleen ja zeggen.

US vs John Lennon is uit vandaag. Bij Kruidvat is hij 5 euro duurder maar krijg je een CD+boek erbij:

http://www.kruidvatentert(...)front/EN/Actie/nl920

Kent iemand die CD of het boek?

quote:

Op donderdag 10 mei 2007 20:11 schreef webfreak het volgende:
Ik kan Pipes of Peace wel waarderen eigenlijk
Vooral door die heerlijk foute synths, ongelooflijk kwijlerige teksten en gewoon de 80's sound in het algemeen.

Mooi man, een beetje Michael Jackson erbij op Say Say Say en The Man.

quote:

Op donderdag 10 mei 2007 22:12 schreef Honky het volgende:
US vs John Lennon is uit vandaag. Bij Kruidvat is hij 5 euro duurder maar krijg je een CD+boek erbij:

http://www.kruidvatentert(...)front/EN/Actie/nl920

Kent iemand die CD of het boek?

Met de soundtrack is uiteraard niks mis, maar de docu is erg kut

Die was laatst op tv of niet? Ik vond het wel leuk om de oude beelden

quote:

Op donderdag 10 mei 2007 21:40 schreef TheGrandWazoo het volgende:
Co-Producer.

Das toch eigenlijk net zoiets als reserve keep?

Misschien zette hij wel hele lekkere koffie, weet jij veel.

quote:

Op donderdag 10 mei 2007 22:32 schreef DrDentz het volgende:
Die was laatst op tv of niet? Ik vond het wel leuk om de oude beelden

Ja, het wachten is nu op een Lennon-docu met recente beelden

quote:

Op donderdag 10 mei 2007 21:34 schreef TheGrandWazoo het volgende:
Nirvana topic is tweede straat rechts.

Over Nirvana gesproken:
Ringo, onlangs in Rolling Stone (klik klik!)

zolang het geen Sean Lennon docu is

Ahhh, dát boek. Dikke aanrader!

Voor de geïnteresseerden: Memory almost full staat compleet in alt.binaries.beatles, als .m4a files. Let wel, de kwaliteit is niet top: het lijkt een soort van internetuitzending die voor internet best okay is, maar natuurlijk niet te vergelijken is met de uiteindelijke cd. Maar het geeft wel een uitstekende indruk van wat ons te wachten staat!

Dat Lennonboek is trouwens errug leuk: net alsof al die items ECHT zijn! Alleen heb ik 'm niet gekocht omdat 'ie alleen over Lennon gaat... Als het boek over The Beatles ging, had ik 'm al gehad. (Ja, ik weet dat veel van die items gewoon Beatles-items zijn...)

[ Bericht 28% gewijzigd door hello_goodbye op 11-05-2007 10:02:44 ]

quote:

Op vrijdag 11 mei 2007 09:41 schreef hello_goodbye het volgende:
Voor de geïnteresseerden: Memory almost full staat compleet in alt.binaries.beatles, als .m4a files. Let wel, de kwaliteit is niet top: het lijkt een soort van internetuitzending die voor internet best okay is, maar natuurlijk niet te vergelijken is met de uiteindelijke cd. Maar het geeft wel een uitstekende indruk van wat ons te wachten staat!

Dat Lennonboek is trouwens errug leuk: net alsof al die items ECHT zijn! Alleen heb ik 'm niet gekocht omdat 'ie alleen over Lennon gaat... Als het boek over The Beatles ging, had ik 'm al gehad. (Ja, ik weet dat veel van die items gewoon Beatles-items zijn...)

Dankje! Ik denk desalniettemin dat ik 'm maar even laat schieten. Straks valt het me weer tegen door de mindere kwaliteit en moet ik nog veel moeite gaan doen om het album te waarderen als het echt uitkomt. Maar usenettips zijn altijd welkom (zonder stoute linkjes natuurlijk )

Usenetlinkjes naar muziek en film zijn NOOIT fout want muziek en film van usenet downloaden is volkomen legaal...

EDIT:
Bij deze maar even een realtime review : Alles wat ik zeg is natuurlijk een EERSTE indruk: over een tijdje kan mijn mening wel helemaal anders zijn...

Ben nu bij nummer vier, Only mama knows. Lekker nummer! Echt een rocker à la Paul/Wings begin jaren zeventig. Wel erg fijn om weer eens wat stevige gitaren te horen van Paul. Heb ik sinds Back to the egg niet echt meer gehoord.
Dance tonight, het eerste nummer, is een lollig niemendalletje maar niet meer dan dat, EPP (2e nummer) is nog steeds leuk, en nummer drie, See your sunshine, is ehm... weet ik nog niet: leuk introotje en zo, maar die moet ik nog een keer horen. Maar Only mama knows is heerlijk, leuk begin en eind ook. Sowieso gebeurt er van alles en nog wat en da's nooit mis.

You tell me, een rustig nummer. Doet me een beetje denken aan de Venus and mars-tijd. Mooi als vijfde nummer op de cd.

Mister Bellamy is leuk: aparte geluidjes en stemmen en een apart uitro. De cd doet me steeds meer denken aan Ram en Venus and mars. Het betere jaren zeventig, wat mij betreft.

Gratitude: nog zo'n Venus and mars-achtig nummer. Rustig maar wel voluit gezongen. Heerlijk om Paul weer eens voluit en rauw te horen zingen! Ja, lekker nummer!

Vintage clothes: ja hoor, we zijn echt weer terug naar de good old seventies. Weer zo'n nummer met veel variatie: leuk!

That was me: typical Paul-blues-achtig-nummer. Lekker arrangement (pianoakkoorden, aparte electrische gitaar in je rechteroor): standaard compositie die door het arrangement typical Paul wordt. Op het laatst weer lekker rauw gezongen: super! Zoals het nu gaat neem ik mijn opmerking terug dat dit een Driving rain-achtig album is... Paul is lekker bezig, vind ik!

En precies op tijd komt er weer een rustiger nummer: Feet in the clouds. Elk Paul-album heeft wel zo'n nummer met een (in dit geval heel lichte) latin invloed (syncopende akoestische ritmegitaar). Ook hier maken toevoegingen in de loop van het nummer het weer interessant: veel stemmetjes en zo. Toch niet een latin-achtig nummer, moet ik nu zeggen. Er zit veel variatie in de nummers: weinig rechtoe rechtaan nummers! En dat vind ik wel positief.

House of wax: eerste wat opvalt is dat er dus GEEN Abbey Road achtige compilatie is...! De laatste nummers zijn gewoon losse nummers, net als de rest. Geen idee wie verzonnen heeft dat er een soort van Abbey Road einde aan de cd zou zitten...
Het nummer is ehm... spooky. Klinkt wijds en groots en galmend en er gebeurt weer van alles her en der. Lange gitaarsolo. Meest recente wat hier op lijkt is Rins the raindrops (maar dan minder wild).

End of the end: rustig nummer met piano en zo. De kwaliteit van de files is wel erg brak want er zit nu overal een soort van kabbelende echo onder, maar ja... Typical Paul-ballad. Fluitende solo. Echt zo'n nummer wat je tegen het eind van een Paul-cd verwacht. Vooralsnog overigens niet heel bijzonder, eerlijk gezegd... Nogmaals, ook dit is gewoon weer een los nummer: geen Abbey Road toestanden...

Nod your head: krassende gitaren, krassende rauwe stem, steady rhythm. Echt Paul-Ram-rocker. Stopt wat mij betreft te snel, maar is op zich ook wel goed.

Conclusie: vooralsnog een lekker album! Heerlijk om weer eens wat meer rauwe stem te horen en scheurende gitaren. Lekker veel geluidjes en gerommel op de achtergrond: hou ik wel van. Het is een heel anders album dan Chaos of Flaming Pie. Alhoewel het meer past bij Driving Rain, is het geen slechte cd: integendeel, ik ben er persoonlijk wel blij mee. Er staat genoeg op om heel blij mee te zijn. Veel links naar de seventies, vind ik zo op het eerste gezicht. Maar ik zie wel uit naar een betere versie want de kwaliteit is niet echt heel goed.

Wat ik ABSOLUUT niet snap is dat Dance tonight de single wordt... da's echt HET niemendalletje van het album... Ontzettend voorspelbare melodie en zo: domme tekst... Nee, ik kan er niet bij.

[ Bericht 43% gewijzigd door hello_goodbye op 11-05-2007 11:31:58 ]

quote:

Op vrijdag 11 mei 2007 10:29 schreef hello_goodbye het volgende:
Usenetlinkjes naar muziek en film zijn NOOIT fout want muziek en film van usenet downloaden is volkomen legaal...

Een tijdje geleden postte ik in het Oasistopic een linkje naar een usenetzoeksite, maar dat mocht niet van modje nipeng. Ik citeer de PM die ik kreeg: "Geen probleem verder, de regels zijn op het forum iets strenger dan wat de wet toelaat.". Maar melden in welke groep het staat zal waarschijnlijk nog wel mogen.

quote:

Op vrijdag 11 mei 2007 10:29 schreef hello_goodbye het volgende:
Usenetlinkjes naar muziek en film zijn NOOIT fout want muziek en film van usenet downloaden is volkomen legaal...

EDIT:
Bij deze maar even een realtime review : Alles wat ik zeg is natuurlijk een EERSTE indruk: over een tijdje kan mijn mening wel helemaal anders zijn...

Ben nu bij nummer vier, Only mama knows. Lekker nummer! Echt een rocker à la Paul/Wings begin jaren zeventig. Wel erg fijn om weer eens wat stevige gitaren te horen van Paul. Heb ik sinds Back to the egg niet echt meer gehoord.
Dance tonight, het eerste nummer, is een lollig niemendalletje maar niet meer dan dat, EPP (2e nummer) is nog steeds leuk, en nummer drie, See your sunshine, is ehm... weet ik nog niet: leuk introotje en zo, maar die moet ik nog een keer horen. Maar Only mama knows is heerlijk, leuk begin en eind ook. Sowieso gebeurt er van alles en nog wat en da's nooit mis.

You tell me, een rustig nummer. Doet me een beetje denken aan de Venus and mars-tijd. Mooi als vijfde nummer op de cd.

Mister Bellamy is leuk: aparte geluidjes en stemmen en een apart uitro. De cd doet me steeds meer denken aan Ram en Venus and mars. Het betere jaren zeventig, wat mij betreft.

Gratitude: nog zo'n Venus and mars-achtig nummer. Rustig maar wel voluit gezongen. Heerlijk om Paul weer eens voluit en rauw te horen zingen! Ja, lekker nummer!

Vintage clothes: ja hoor, we zijn echt weer terug naar de good old seventies. Weer zo'n nummer met veel variatie: leuk!

That was me: typical Paul-blues-achtig-nummer. Lekker arrangement (pianoakkoorden, aparte electrische gitaar in je rechteroor): standaard compositie die door het arrangement typical Paul wordt. Op het laatst weer lekker rauw gezongen: super! Zoals het nu gaat neem ik mijn opmerking terug dat dit een Driving rain-achtig album is... Paul is lekker bezig, vind ik!

En precies op tijd komt er weer een rustiger nummer: Feet in the clouds. Elk Paul-album heeft wel zo'n nummer met een (in dit geval heel lichte) latin invloed (syncopende akoestische ritmegitaar). Ook hier maken toevoegingen in de loop van het nummer het weer interessant: veel stemmetjes en zo. Toch niet een latin-achtig nummer, moet ik nu zeggen. Er zit veel variatie in de nummers: weinig rechtoe rechtaan nummers! En dat vind ik wel positief.

House of wax: eerste wat opvalt is dat er dus GEEN Abbey Road achtige compilatie is...! De laatste nummers zijn gewoon losse nummers, net als de rest. Geen idee wie verzonnen heeft dat er een soort van Abbey Road einde aan de cd zou zitten...
Het nummer is ehm... spooky. Klinkt wijds en groots en galmend en er gebeurt weer van alles her en der. Lange gitaarsolo. Meest recente wat hier op lijkt is Rins the raindrops (maar dan minder wild).

Thanks!

Oké, oké, je hebt het voor elkaar, ik download dat album wel

Edit: in alt.binaries.sounds.mp3.complete_cd staat 'ie als mp3 in erg goede kwaliteit

Ha, inderdaad BETER!

Ik ken iemand die volledig in het bezit is van MAF...maar nee..ik wacht netjes tot 4 juni.

Met een biertje erbij enzo...

Ik heb alle nummers nu globaal geluisterd (een 40 minuten CD in 20 minuten dus ), er staan een paar goede nummers op, maar ik vind het geen McCartneywaardig album. Er zijn tegenwoordig zo ontelbaar veel mensen die leuke liedjes schrijven, McCartney stond daar ver boven, met o.a. Flaming Pie en Chaos & Creation. Ik heb de indruk dat het album vol zit met experimentjes en ideetjes, maar het is naar mijn idee geen mooi, kloppend, McCartney-muzikaal album geworden.

Het blijft natuurlijk een eerste indruk en ik ga 'm zeker nog een paar keer luisteren, maar platen die ik later goed vindt raken me de eerste keer ook al.

Ja, het is zeker geen wereldschokkend album, maar ik vind 'm vooralsnog okay. Maar ja, ik ben een van de weinigen die Driving rain ook wel lollig vond, dus... Ik vond Chaos, naast echt heel mooi, iets TE rustig allemaal. Dan vind ik al het gerommel op deze cd toch wel erg lekker, hoor!

quote:

Op vrijdag 11 mei 2007 12:02 schreef hello_goodbye het volgende:
Ja, het is zeker geen wereldschokkend album, maar ik vind 'm vooralsnog okay. Maar ja, ik ben een van de weinigen die Driving rain ook wel lollig vond, dus... Ik vond Chaos, naast echt heel mooi, iets TE rustig allemaal. Dan vind ik al het gerommel op deze cd toch wel erg lekker, hoor!

Yes, op Chaos & Creation miste ik ook wel wat rockers (zoals Fine Line, wat een lekker nummer!), maar ik vond het wél een muzikale McCartneycd Flaming Pie was dan helemaal ideaal. Maar goed, zonder steeds over ander solowerk te praten; qua afwisseling vind ik de CD wel goed, maar qua muzikaliteit van Paul valt het me tegen.

_{Luister nu net naar Heaven on a Sunday, wat een nummer ook}

Hello_goodbye, dank voor de review.
Ben wel nieuwsgierig, straks even binnenhalen

Interview van Ivo Niehe met Harrison:
http://www.youtube.com/watch?v=d5kyMVU07hQ&mode=related&search=
Reactie van George op Lennon's kritiek op George's autobiografie:
http://www.youtube.com/watch?v=1w5gctFJYsg

De 320 kbps is een prima versie zo te horen.

Only Mama Knows! Goed nummertje! You Tell Me, daarna, is dan weer een zeiknr.

Veel orkestgebruik, Ecce Cor Meum heeft hem inspiratie gegeven. Goed geproduceerd vind ik ook, niet te weinig als op Driving Rain, niet te veel zoals in de jaren 80.

edit: whehe, het einde van Nod Your Head lijkt wel een James Bond theme

[ Bericht 21% gewijzigd door Rasing op 11-05-2007 19:51:19 ]

Paul ook met zijn woordgrapjes "virtually settled"