OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Sinds een paar weken hebben we 2 (gehandicapte) sponsorkindjes “geadopteerd”, via de organisatie Compassion. Deze organisatie, met een Christelijke achtergrond, werkt op een soortgelijke manier als Plan Nederland (voorheen Foster Parents Plan), maar is aanzienlijk transparanter. Zij stimuleren bijvoorbeeld dat de sponsorouders de kinderen bezoeken, liefst regelmatig. Bij Plan was dit verboden.
Voor het bedrag dat wij maandelijks betalen (¤ 25,- per kind) krijgt het kind opleiding en gezondheidszorg. Van het geld dat evt. overblijft, wordt het gezin gesteund, of soms het dorp.
Met gepaste trots stel ik onze sponsorkinderen voor:
Azeria.
Dit meisje is 9 jaar, woont in Uganda en is kreupel.
Anderson
Een jongetje van 7 jaar, woont in de Dominicaanse Republiek, heeft een verlamming aan de linkerarm- en hand, en heeft een spraakstoornis.
Ik zou graag foto’s plaatsen, maar ik weet niet of dit is toegestaan. Weet iemand dit? En zijn er meer mensen die sponsorkinderen hebben? Ik zou het leuk vinden ervaringen uit te wisselen.
[ Bericht 0% gewijzigd door phluphy op 19-04-2007 18:13:37 ]
Voor het bedrag dat wij maandelijks betalen (¤ 25,- per kind) krijgt het kind opleiding en gezondheidszorg. Van het geld dat evt. overblijft, wordt het gezin gesteund, of soms het dorp.
Met gepaste trots stel ik onze sponsorkinderen voor:
Azeria.
Dit meisje is 9 jaar, woont in Uganda en is kreupel.
Anderson
Een jongetje van 7 jaar, woont in de Dominicaanse Republiek, heeft een verlamming aan de linkerarm- en hand, en heeft een spraakstoornis.
Ik zou graag foto’s plaatsen, maar ik weet niet of dit is toegestaan. Weet iemand dit? En zijn er meer mensen die sponsorkinderen hebben? Ik zou het leuk vinden ervaringen uit te wisselen.
[ Bericht 0% gewijzigd door phluphy op 19-04-2007 18:13:37 ]
... ♥ ik mis je ♥
Ik heb via plan een jongen in de filipijnen.Hij is verder gezond..Ik stuur kadoos naar hem en dan krijg ik telkens een brief van plan dat de kadoos te groot zijn.Ik stuur vaak een autootje en laatst een spellendoos met medere spelcombinaties..
Zeurt plan dat pakket te zwaar is en of ik extra wil betalen 15 euro en plan vind ook dat niet alle sponsorkinderen kadootjes krijgen van sponsorouder en dat er bij de kinderen jaloezie kan optreden.
Ik trek me niks aan omdat in alle lagen van bevolking jaloezie kan optreden en mijn sponserkind kan er niets aan doen dat andere kinderen geen kadootjes krijgen..
Zijn moeder bedankt me 1000 maal voor het kado en zegt dat god mij zegent..Ikzelf ben helemaal niet goddelijk maar vind het prettig dat mijn kadootjes altijd met plezier worden aangepakt door de familie in filipijnen
Zeurt plan dat pakket te zwaar is en of ik extra wil betalen 15 euro en plan vind ook dat niet alle sponsorkinderen kadootjes krijgen van sponsorouder en dat er bij de kinderen jaloezie kan optreden.
Ik trek me niks aan omdat in alle lagen van bevolking jaloezie kan optreden en mijn sponserkind kan er niets aan doen dat andere kinderen geen kadootjes krijgen..
Zijn moeder bedankt me 1000 maal voor het kado en zegt dat god mij zegent..Ikzelf ben helemaal niet goddelijk maar vind het prettig dat mijn kadootjes altijd met plezier worden aangepakt door de familie in filipijnen
Wat een negatieve verhalen hier over Plan.
Ik had vroeger een kindje via Plan en als je het geld er voor had mocht je het wel degelijk bezoeken en kadootjes waren ook geen probleem, graag zelfs. Zolang het niet over the top was en het geen geld e.d. was.
Leuk wel Phluphy!
Ik had vroeger een kindje via Plan en als je het geld er voor had mocht je het wel degelijk bezoeken en kadootjes waren ook geen probleem, graag zelfs. Zolang het niet over the top was en het geen geld e.d. was.
Leuk wel Phluphy!
grá mo chroí
Wat bijzonder leuk Pluphy!
Ik moet eerlijk bekennen dat ik nooit wist dat je ook specifiek kinderen met een handicap kon sponsoren, anders had me dat zeker weten wel aangetrokken om daar meer over te weten te komen.
Ik sponsor via Plan een meisje uit Peru, ze heet Angela en is 6 jaar oud. Ze woont vlakbij Lima met haar ouders en oudere zussen.
Het contact verloopt heel erg leuk, ik kreeg in oktober geloof ik haar papieren en fotootjes, en heb zelf in december wat terug gestuurd namelijk,foto en briefje van mezelf, potloden, kleurboekje en stickervel.
In februari is dit goed aangekomen, met behulp van zus die terug schreef vertelde ze hoe blij ze ermee was.
Kreeg briefje terug deze maand wat gedateerd was van februari, dus post doet er daar zon 2 maanden over.
Wij denken erover om volgende zomer naar Peru te gaan, en dan uiteraard een bezoekje te brengen aan Angela en haar familie.
Bij Plan is dit dus zeker niet verboden, en ook nooit geweest van wat ik weet! Zij doen er juist alles aan om een dagbezoek zo leuk mogelijk te laten zijn, zorgen voor een tolk, dat je school mag bezoeken enzovoorts.
Trouwens, paar maanden geleden heb ik wel gewoon hier een foto van haar gepost in het kinderfototopic, geen idee of dat wel mag eigenlijk
[ Bericht 8% gewijzigd door MevrouwKoRn op 19-04-2007 19:17:44 ]
Ik moet eerlijk bekennen dat ik nooit wist dat je ook specifiek kinderen met een handicap kon sponsoren, anders had me dat zeker weten wel aangetrokken om daar meer over te weten te komen.
Ik sponsor via Plan een meisje uit Peru, ze heet Angela en is 6 jaar oud. Ze woont vlakbij Lima met haar ouders en oudere zussen.
Het contact verloopt heel erg leuk, ik kreeg in oktober geloof ik haar papieren en fotootjes, en heb zelf in december wat terug gestuurd namelijk,foto en briefje van mezelf, potloden, kleurboekje en stickervel.
In februari is dit goed aangekomen, met behulp van zus die terug schreef vertelde ze hoe blij ze ermee was.
Kreeg briefje terug deze maand wat gedateerd was van februari, dus post doet er daar zon 2 maanden over.
Wij denken erover om volgende zomer naar Peru te gaan, en dan uiteraard een bezoekje te brengen aan Angela en haar familie.
Bij Plan is dit dus zeker niet verboden, en ook nooit geweest van wat ik weet! Zij doen er juist alles aan om een dagbezoek zo leuk mogelijk te laten zijn, zorgen voor een tolk, dat je school mag bezoeken enzovoorts.
Trouwens, paar maanden geleden heb ik wel gewoon hier een foto van haar gepost in het kinderfototopic, geen idee of dat wel mag eigenlijk
[ Bericht 8% gewijzigd door MevrouwKoRn op 19-04-2007 19:17:44 ]
Gependeld
3 kinderen/1 kind, meisje/3 kinderen totaal, meisje, meisje, jongen/
april 2009 en het word een jongen
3 kinderen/1 kind, meisje/3 kinderen totaal, meisje, meisje, jongen/
april 2009 en het word een jongen
Misschien dat bij Plan een “verbod” op bezoek bij bepaalde landen geldt vanwege de risico’s?
Vroeger hadden we ook heel lang een kindje via Plan (toen nog Foster Parents) en ik heb er zelf eigenlijk geen slechte ervaringen mee. Toen ze destijds negatief in de media kwamen, was “ons” kind al bijna een man, en zijn we gestopt.
tlepel: ons is ook afgeraden grote kado’s te sturen, omdat deze nogal eens “achtergehouden” worden bij de douane (diefstal dus) of dat ze willekeurig invoerheffingen vragen (corruptie). Dus moeten we de grote kado’s zelf brengen.
Het argument van de jaloezie is ons ook verteld. Ik kan het wel begrijpen, maar het is inderdaad zoals je zegt: verschil is overal, en in het gunstigste geval kunnen dorpsgenoten zelfs mee”profiteren”.
MevrouwKorn, mijn schoonouders zijn nu (als in vandaag) in Lima bij hun sponsorkind! Ze hebben er in totaal 4, de andere 3 hadden ze al eens bezocht (India, Indonesië en Uganda) en nu dus in Peru. Ze sponsoren haar al bijna 10 jaar, hebben veel briefcontact gehad en kunnen haar nu eindelijk ontmoeten.
Merken jullie overigens een verbeterde (lees: versnelde) communicatie doordat men wellicht meer email kan gebruiken? Vroeger was het inderdaad zo’n 2 maanden, ik had gehoopt dat het tegenwoordig wat sneller zou gaan …
Vroeger hadden we ook heel lang een kindje via Plan (toen nog Foster Parents) en ik heb er zelf eigenlijk geen slechte ervaringen mee. Toen ze destijds negatief in de media kwamen, was “ons” kind al bijna een man, en zijn we gestopt.
tlepel: ons is ook afgeraden grote kado’s te sturen, omdat deze nogal eens “achtergehouden” worden bij de douane (diefstal dus) of dat ze willekeurig invoerheffingen vragen (corruptie). Dus moeten we de grote kado’s zelf brengen.
Het argument van de jaloezie is ons ook verteld. Ik kan het wel begrijpen, maar het is inderdaad zoals je zegt: verschil is overal, en in het gunstigste geval kunnen dorpsgenoten zelfs mee”profiteren”.
MevrouwKorn, mijn schoonouders zijn nu (als in vandaag) in Lima bij hun sponsorkind! Ze hebben er in totaal 4, de andere 3 hadden ze al eens bezocht (India, Indonesië en Uganda) en nu dus in Peru. Ze sponsoren haar al bijna 10 jaar, hebben veel briefcontact gehad en kunnen haar nu eindelijk ontmoeten.
Ze hebben er in totaal 4, de andere 3 hadden ze al eens bezocht (India, Indonesië en Uganda) en nu dus in Peru. Ze sponsoren haar al bijna 10 jaar, hebben veel briefcontact gehad en kunnen haar nu eindelijk ontmoeten. Merken jullie overigens een verbeterde (lees: versnelde) communicatie doordat men wellicht meer email kan gebruiken? Vroeger was het inderdaad zo’n 2 maanden, ik had gehoopt dat het tegenwoordig wat sneller zou gaan …
... ♥ ik mis je ♥
Pluphy, als ze terug zijn zou je dan een update willen geven hoe ze het hebben gevonden daar??
Wat toevallig zeg!
Ik heb geen idee of ze in die landen gebruik maken van computers, lijkt me toch wel dat die lokale contactpersonen over internet beschikken?
Er stond bij de wijkinformatie van waar Angela woont dat het dichtbijzijnde postkantoor wel behoorlijk wat kilometers verderop zat, en dat er 1x in de week ofzo post hun kant op kwam, er stond eigenlijk helemaal niks over gebruik van internet.
Ik krijg ook steeds van Plan te horen dat ik te zware kadootjes stuur(laatste keer een klein doosje kraaltjes met draad gestuurd en Anton Pieck sprookjes ansichtkaarten, omdat ze sprookjes leuk vindt. ), maarja alles wat boven die 150 gram uitkomt is al te zwaar en wordt vrijwillig 10 euro extra gevraagd.
Ik vind mijn kadootjes bescheiden genoeg, en behalve een kaart of een stickervel heb je eigenlijks niks onder die 150 gram
Wat toevallig zeg!
Ik heb geen idee of ze in die landen gebruik maken van computers, lijkt me toch wel dat die lokale contactpersonen over internet beschikken?
Er stond bij de wijkinformatie van waar Angela woont dat het dichtbijzijnde postkantoor wel behoorlijk wat kilometers verderop zat, en dat er 1x in de week ofzo post hun kant op kwam, er stond eigenlijk helemaal niks over gebruik van internet.
Ik krijg ook steeds van Plan te horen dat ik te zware kadootjes stuur(laatste keer een klein doosje kraaltjes met draad gestuurd en Anton Pieck sprookjes ansichtkaarten, omdat ze sprookjes leuk vindt. ), maarja alles wat boven die 150 gram uitkomt is al te zwaar en wordt vrijwillig 10 euro extra gevraagd.
Ik vind mijn kadootjes bescheiden genoeg, en behalve een kaart of een stickervel heb je eigenlijks niks onder die 150 gram
Gependeld
3 kinderen/1 kind, meisje/3 kinderen totaal, meisje, meisje, jongen/
april 2009 en het word een jongen
3 kinderen/1 kind, meisje/3 kinderen totaal, meisje, meisje, jongen/
april 2009 en het word een jongen
Onder de 150 gram heb je bijna niets.Ik stuur meestal dingen die hij met andere kan spelen.Je mag een bal sturen maar zonder pomp heeft hij er ook niks aan.Moet je eerst de bal en dan pomp sturen.quote:Op donderdag 19 april 2007 20:43 schreef MevrouwKoRn het volgende:
Pluphy, als ze terug zijn zou je dan een update willen geven hoe ze het hebben gevonden daar??
Wat toevallig zeg!
Ik heb geen idee of ze in die landen gebruik maken van computers, lijkt me toch wel dat die lokale contactpersonen over internet beschikken?
Er stond bij de wijkinformatie van waar Angela woont dat het dichtbijzijnde postkantoor wel behoorlijk wat kilometers verderop zat, en dat er 1x in de week ofzo post hun kant op kwam, er stond eigenlijk helemaal niks over gebruik van internet.
Ik krijg ook steeds van Plan te horen dat ik te zware kadootjes stuur(laatste keer een klein doosje kraaltjes met draad gestuurd en Anton Pieck sprookjes ansichtkaarten, omdat ze sprookjes leuk vindt. ), maarja alles wat boven die 150 gram uitkomt is al te zwaar en wordt vrijwillig 10 euro extra gevraagd.
Ik vind mijn kadootjes bescheiden genoeg, en behalve een kaart of een stickervel heb je eigenlijks niks onder die 150 gram
Ik betaal altijd extra bij
Ik betaal die vrijwillige bijdrage niet, maar het is ook weer niet zo dat ik maandelijks te zware dingen stuur hoor, ik probeer haar wel maandelijks een briefje te sturen, zodat ze daar weten dat er aan haar en haar familie gedacht wordt.
Gependeld
3 kinderen/1 kind, meisje/3 kinderen totaal, meisje, meisje, jongen/
april 2009 en het word een jongen
3 kinderen/1 kind, meisje/3 kinderen totaal, meisje, meisje, jongen/
april 2009 en het word een jongen
Ze zijn terug, met veel positieve verhalen.quote:Op donderdag 19 april 2007 20:43 schreef MevrouwKoRn het volgende:
Pluphy, als ze terug zijn zou je dan een update willen geven hoe ze het hebben gevonden daar??
Wat toevallig zeg!
Het meisje dat ze nu bezocht hebben (Patty) is inmiddels 16. Ze zijn 10 jaar geleden gestart haar te sponsoren, toen was het nog een klein meisje. Nu is het een jongedame, die heel blij was met de echte meiden-dingen die mijn schoonouders hadden meegenomen (make up, sierraden, etc.).
Ze hebben het project bezocht, waar ze werden verwelkomd met een groot welkoms-spandoek. Erg leuk. Ze hebben diverse klassen van het schooltje (van het project) bezocht en moesten mochten in elke klas de vele vragen van de kinderen beantwoorden. Het zag er allemaal prima uit. Sober, maar netjes en schoon. Veel kinderen hadden zelf een kado'tje gemaakt. Er was duidelijk veel moeite gedaan om hun dankbaarheid te tonen.
Ze hebben Patty ook thuis bezocht, en dus de ouders en familieleden leren kennen. Ook dat was leuk geweest. Ze hadden voor de broertjes, zusjes en ouders wat kleinigheden meegenomen. Ze wilden eigenlijk graag alleen met Patty de stad in om nog wat te winkelen en wat te eten/drinken, maar dat "mocht" niet van de projectleiding. Dat is wel jammer. Ze vroegen of ze de ouders wat geld mochten geven voor bijzondere gevallen, dat mocht ook niet. Maar dat hebben ze (stiekum) toch gegeven.
De hele dag was er iemand van het project bij en een tolk, dus dat was wel goed geregeld.
Mijn schoonouders zijn daarna een rondreis van enkele weken door Peru gaan maken, en het zou leuk zijn geweest om aan het einde van de vakantie nog een keertje langs te gaan bij Patty. Of dit kon ja of nee, weet ik niet.
Mochten wij ooit zo'n bezoekje willen doen, dan ga ik daar toch eens naar informeren. Je komt er tenslotte niet elke week.
Al met al dus een leuke ervaring. In elk geval was het overduidelijk dat het geld wat het project binnenkrijgt, zeer goed besteed wordt. De school was voldoende uitgerust (verzorgt ook het eten van de kinderen) en de kinderen krijgen een goede opleiding (Patty overweegt om voor arts te gaan studeren).
... ♥ ik mis je ♥
Wauw, dat klinkt echt hartstikke leuk!!
Bijzonder en speciaal dat de mensen zo dankbaar waren en leuk dat ze ook op de school kijken mochten.
De plannen om volgend jaar naar Peru te gaan zijn nog steeds serieus, over een paar maanden eens reisboekjes op gaan halen, en na dit gelezen te hebben wil ik ook zeker proberen via Plan of ik Angela en haar familie een dagje bezoeken kan.
Heb haar al wel geschreven dat we misschien volgend jaar naar Peru op vakantie gaan.
Van de week weer eens een briefje met iets leuks sturen, ik probeer maandelijks van me te laten horen.
Bijzonder en speciaal dat de mensen zo dankbaar waren en leuk dat ze ook op de school kijken mochten.
De plannen om volgend jaar naar Peru te gaan zijn nog steeds serieus, over een paar maanden eens reisboekjes op gaan halen, en na dit gelezen te hebben wil ik ook zeker proberen via Plan of ik Angela en haar familie een dagje bezoeken kan.
Heb haar al wel geschreven dat we misschien volgend jaar naar Peru op vakantie gaan.
Van de week weer eens een briefje met iets leuks sturen, ik probeer maandelijks van me te laten horen.
Gependeld
3 kinderen/1 kind, meisje/3 kinderen totaal, meisje, meisje, jongen/
april 2009 en het word een jongen
3 kinderen/1 kind, meisje/3 kinderen totaal, meisje, meisje, jongen/
april 2009 en het word een jongen
Ik heb nog wat idee'tjes wat leuk is om op te sturen aan kinderen van die leeftijd.
Ik had van de meest voorkomende vogels in onze tuin een mooie afbeelding gezocht. In totaal een stuk of 7 plaatjes, bij elkaar op 1 A4, in kleur afgedrukt. De bijbehorende namen in het Spaans en Engels alvast opgezocht en erbij gezet.
Een heel kort briefje erbij, verteld dat we gek zijn op vogels, dat ze nu jongen hebben en druk aan het voeren zijn en zo. Natuurlijk ook gevraagd of zij ook van vogels houden (in de hoop dat ze blij zijn iets te vertellen te hebben).
Volgende maand wil ik een wereldkaart afdrukken met daarop aangegeven waar wij wonen en waar zij wonen.
Eventueel nog wat typische Holland-plaatjes (landschappan, molens, etc.) erbij.
Ik had van de meest voorkomende vogels in onze tuin een mooie afbeelding gezocht. In totaal een stuk of 7 plaatjes, bij elkaar op 1 A4, in kleur afgedrukt. De bijbehorende namen in het Spaans en Engels alvast opgezocht en erbij gezet.
Een heel kort briefje erbij, verteld dat we gek zijn op vogels, dat ze nu jongen hebben en druk aan het voeren zijn en zo. Natuurlijk ook gevraagd of zij ook van vogels houden (in de hoop dat ze blij zijn iets te vertellen te hebben).
Volgende maand wil ik een wereldkaart afdrukken met daarop aangegeven waar wij wonen en waar zij wonen.
Eventueel nog wat typische Holland-plaatjes (landschappan, molens, etc.) erbij.
... ♥ ik mis je ♥
dat zijn inderdaad leuke ideetjes, daar zou ik nou zelf weer niet op gekomen zijn!
Ik zoek het dan dus in de winkels, maar dan kom je amper wat leuks tegen wat voldoet aan gewicht enzo om in een envelop te proppen.
Maar plaatjes en foto's van hier uit Nederland worden denk ik net zo interessant gevonden als een ''echt'' kadootje.
Ik ga ook eens ons flat op de foto zetten enzo zodat ze zien hoe we wonen.
Ik zoek het dan dus in de winkels, maar dan kom je amper wat leuks tegen wat voldoet aan gewicht enzo om in een envelop te proppen.
Maar plaatjes en foto's van hier uit Nederland worden denk ik net zo interessant gevonden als een ''echt'' kadootje.
Ik ga ook eens ons flat op de foto zetten enzo zodat ze zien hoe we wonen.
Gependeld
3 kinderen/1 kind, meisje/3 kinderen totaal, meisje, meisje, jongen/
april 2009 en het word een jongen
3 kinderen/1 kind, meisje/3 kinderen totaal, meisje, meisje, jongen/
april 2009 en het word een jongen
Daar had ik ook al aan gedacht, maar toch maar van afgezien.
Ik vond het best pijnlijk, op elk beeld is gewoon te zien in hoeveel luxe wij leven, vergeleken met hun.
Lastig he...
Ik vond het best pijnlijk, op elk beeld is gewoon te zien in hoeveel luxe wij leven, vergeleken met hun.
Lastig he...
... ♥ ik mis je ♥
Wij kregen vorige week zo'n schattige brief, dat wilde ik even met jullie delen!
Naast het maandelijkse sponsorbedrag, dat voornamelijk voor scholing en gezondheidszorg bestemd is, doneren wij per kind 2 x per jaar een extra'tje. Eén keer voor de verjaardag en één keer met Kerst.
Azeria, onze sponsordochter in Uganda, had vorige maand haar "verjaaragsgeld" ontvangen.
Ze vertelde ons dat ze voor dit geld een geit had gekocht. De geit was bijna zwanger (
) en ze hoopte dat het een tweeling zou worden, zodat ze er één aan ons kon geven.
Schattig hé, kinderlogica!
Overigens zijn we heel tevreden over het aantal brieven dat we krijgen. Ook van Anderson uit de Dom. Rep. krijgen we regelmatig brieven. Heel fijn!
Naast het maandelijkse sponsorbedrag, dat voornamelijk voor scholing en gezondheidszorg bestemd is, doneren wij per kind 2 x per jaar een extra'tje. Eén keer voor de verjaardag en één keer met Kerst.
Azeria, onze sponsordochter in Uganda, had vorige maand haar "verjaaragsgeld" ontvangen.
Ze vertelde ons dat ze voor dit geld een geit had gekocht. De geit was bijna zwanger (
) en ze hoopte dat het een tweeling zou worden, zodat ze er één aan ons kon geven. Schattig hé, kinderlogica!
Overigens zijn we heel tevreden over het aantal brieven dat we krijgen. Ook van Anderson uit de Dom. Rep. krijgen we regelmatig brieven. Heel fijn!
... ♥ ik mis je ♥
Ja, ik ben het met je eens. Het is echt onzin. Wij kunnen als leerkracht toch ook niet tegen de ouders zeggen dat ze hun kinderen niet zulk duur speelgoed mogen geven, omdat andere ouders het niet kunnen betalen? Er zijn natuurlijk grenzen, je kunt geen radiografisch bestuurbare auto sturen en elke maan nieuwe batterijen ervoor...quote:Op donderdag 19 april 2007 18:25 schreef tlepel het volgende:
Ik heb via plan een jongen in de filipijnen.Hij is verder gezond..Ik stuur kadoos naar hem en dan krijg ik telkens een brief van plan dat de kadoos te groot zijn.Ik stuur vaak een autootje en laatst een spellendoos met medere spelcombinaties..
Zeurt plan dat pakket te zwaar is en of ik extra wil betalen 15 euro en plan vind ook dat niet alle sponsorkinderen kadootjes krijgen van sponsorouder en dat er bij de kinderen jaloezie kan optreden.
Ik trek me niks aan omdat in alle lagen van bevolking jaloezie kan optreden en mijn sponserkind kan er niets aan doen dat andere kinderen geen kadootjes krijgen..
Zijn moeder bedankt me 1000 maal voor het kado en zegt dat god mij zegent..Ikzelf ben helemaal niet goddelijk maar vind het prettig dat mijn kadootjes altijd met plezier worden aangepakt door de familie in filipijnen
Deze user werd mede mogelijk gemaakt door Yvonne. Bedankt!
Like does the man say 'Is now the time to take of my pants?' ...'Yes.', I said.
Like does the man say 'Is now the time to take of my pants?' ...'Yes.', I said.
quote:Op zaterdag 27 oktober 2007 11:13 schreef phluphy het volgende:
Wij kregen vorige week zo'n schattige brief, dat wilde ik even met jullie delen!
Naast het maandelijkse sponsorbedrag, dat voornamelijk voor scholing en gezondheidszorg bestemd is, doneren wij per kind 2 x per jaar een extra'tje. Eén keer voor de verjaardag en één keer met Kerst.
Azeria, onze sponsordochter in Uganda, had vorige maand haar "verjaaragsgeld" ontvangen.
Ze vertelde ons dat ze voor dit geld een geit had gekocht. De geit was bijna zwanger (
Schattig hé, kinderlogica!
Overigens zijn we heel tevreden over het aantal brieven dat we krijgen. Ook van Anderson uit de Dom. Rep. krijgen we regelmatig brieven. Heel fijn!
Herinnering is een vorm van ontmoeting.
O, wat lief! KidsZ rule!quote:Op zaterdag 27 oktober 2007 11:13 schreef phluphy het volgende:
Wij kregen vorige week zo'n schattige brief, dat wilde ik even met jullie delen!
Naast het maandelijkse sponsorbedrag, dat voornamelijk voor scholing en gezondheidszorg bestemd is, doneren wij per kind 2 x per jaar een extra'tje. Eén keer voor de verjaardag en één keer met Kerst.
Azeria, onze sponsordochter in Uganda, had vorige maand haar "verjaaragsgeld" ontvangen.
Ze vertelde ons dat ze voor dit geld een geit had gekocht. De geit was bijna zwanger (
Schattig hé, kinderlogica!
Overigens zijn we heel tevreden over het aantal brieven dat we krijgen. Ook van Anderson uit de Dom. Rep. krijgen we regelmatig brieven. Heel fijn!
Deze user werd mede mogelijk gemaakt door Yvonne. Bedankt!
Like does the man say 'Is now the time to take of my pants?' ...'Yes.', I said.
Like does the man say 'Is now the time to take of my pants?' ...'Yes.', I said.
We hebben sinds gisteren een 3e sponsorkindje.
Ze heet Rose, komt uit Kenia en is slechthorend en slechtziend.
Ze is heel lief om te zien, en ik vind haar naam werkelijk prachtig, het maakt me steeds warm van binnen.
En we zijn toch van plan om het sponsorkindje (jongen, ca. 10 jaar, halfzijdige verlamming en spraakstoornis) in de Dom. Republiek begin volgend jaar te bezoeken. We hebben alle informatie al in huis en gaan binnenkort data bespreken en reis boeken. En dan nog even snel mijn Spaans ophalen zodat ik met 'm kan communiceren!
Ik vind het heel spannend!
Ze heet Rose, komt uit Kenia en is slechthorend en slechtziend.
Ze is heel lief om te zien, en ik vind haar naam werkelijk prachtig, het maakt me steeds warm van binnen.
En we zijn toch van plan om het sponsorkindje (jongen, ca. 10 jaar, halfzijdige verlamming en spraakstoornis) in de Dom. Republiek begin volgend jaar te bezoeken. We hebben alle informatie al in huis en gaan binnenkort data bespreken en reis boeken. En dan nog even snel mijn Spaans ophalen zodat ik met 'm kan communiceren!
Ik vind het heel spannend!
... ♥ ik mis je ♥
Compassion ken ik heel goed Wij hebben het leren kennen via Michael W Smith. We sponsoren geen kindje momenteel, maar zodra er weer centjes over zijn is dat doel 1 van mij.
Wij hebben het leren kennen via Michael W Smith. We sponsoren geen kindje momenteel, maar zodra er weer centjes over zijn is dat doel 1 van mij.
Wat leuk, ik heb zelf een paar jaar een meisje uit Egypte gesteund. Via Plan Nederland, toen nog Foster Parents, maar het werd als alleenstaande moeder van twee kinderen met een bijstandsuitkering op een gegeven moment niet meer haalbaar om het vol te houden. Heb het wel met plezier gedaan, vond het ook erg leuk om te corresponderen.
Ik had toen nog geen internet, dus ik weet niet of je foto's mag plaatsen. Overigens was het niet verboden om haar op te zoeken, maar het werd afgeraden.
Ik zou het nu niet meer gauw doen. Mijn wens is nog steeds om een pleeggezin te worden als er ruimte en geld voor is. Die wens was vorig jaar ook al heel sterk, maar mijn partner is er nog niet aan toe. Ik denk wel dat het ooit zover komt want hij staat er niet negatief tegenover.
Ik had toen nog geen internet, dus ik weet niet of je foto's mag plaatsen. Overigens was het niet verboden om haar op te zoeken, maar het werd afgeraden.
Ik zou het nu niet meer gauw doen. Mijn wens is nog steeds om een pleeggezin te worden als er ruimte en geld voor is. Die wens was vorig jaar ook al heel sterk, maar mijn partner is er nog niet aan toe. Ik denk wel dat het ooit zover komt want hij staat er niet negatief tegenover.
He Pluphy, wat leuk!
Een aantal maanden geleden kreeg ik telefoon van Plan dat ''mijn'' meisje uit Peru in het gebied was gevallen waar het inmiddels zo goed ging, dat ze daar geen hulp meer nodig hadden. Echt super, maar vond het wel een beetje jammer.
De communicatie was echt goed en heel leuk, heel veel tekeningen,foto's gekregen en briefjes die haar zus namens haar schreef.
Daarna kreeg ik zomaar gegevens van een ander kind, heb het toen stopgezet.
Een aantal maanden geleden kreeg ik telefoon van Plan dat ''mijn'' meisje uit Peru in het gebied was gevallen waar het inmiddels zo goed ging, dat ze daar geen hulp meer nodig hadden. Echt super, maar vond het wel een beetje jammer.
De communicatie was echt goed en heel leuk, heel veel tekeningen,foto's gekregen en briefjes die haar zus namens haar schreef.
Daarna kreeg ik zomaar gegevens van een ander kind, heb het toen stopgezet.
“I mean, nobody’s scientifically perfect, but Suzie’s about as close to being perfect as any human could possibly be.”
Wat een leuke en hartverwarmende verhalen hier!
Pfoe, ik probeer al een tijdje mijn verdere gedachten onder woorden te brengen, maar het lukt niet erg....
Omdat we zelf in Kenia wonen is de situatie voor ons natuurlijk anders, en is het makkelijker om kinderen rechtstreeks te ondersteunen dan om het via zo'n organisatie te doen. Op de een of andere manier heb ik het idee dat ik me moet 'verantwoorden' over wie wij steunen en hoe we dat doen omdat we hier wonen, maar als ik het probeer op te schrijven dan lijkt het aan de ene kant al snel: 'kijk eens hoe goed ik wel niet ben' of zo. Terwijl het aan de andere kant natuurlijk maar een druppel op een gloeiende plaat is.
Iets wat ik ook heel cru vind om op te schrijven, maar wat toch echt een beetje zo is, is dat je er ook wat 'harder' in wordt als je hier woont. Je kunt nu eenmaal niet de hele wereld redden.... en als je hier wilt wonen en (over)leven danmoet je jezelf dus ook een beetje afschermen.
Maar goed, ik vind het leuk om te lezen dat er zoveel mensen zijn in Nederland die op deze manier wel hun steentje bij willen dragen, en zo enthousiast zijn.
Pfoe, ik probeer al een tijdje mijn verdere gedachten onder woorden te brengen, maar het lukt niet erg....
Omdat we zelf in Kenia wonen is de situatie voor ons natuurlijk anders, en is het makkelijker om kinderen rechtstreeks te ondersteunen dan om het via zo'n organisatie te doen. Op de een of andere manier heb ik het idee dat ik me moet 'verantwoorden' over wie wij steunen en hoe we dat doen omdat we hier wonen, maar als ik het probeer op te schrijven dan lijkt het aan de ene kant al snel: 'kijk eens hoe goed ik wel niet ben' of zo. Terwijl het aan de andere kant natuurlijk maar een druppel op een gloeiende plaat is.
Iets wat ik ook heel cru vind om op te schrijven, maar wat toch echt een beetje zo is, is dat je er ook wat 'harder' in wordt als je hier woont. Je kunt nu eenmaal niet de hele wereld redden.... en als je hier wilt wonen en (over)leven danmoet je jezelf dus ook een beetje afschermen.
Maar goed, ik vind het leuk om te lezen dat er zoveel mensen zijn in Nederland die op deze manier wel hun steentje bij willen dragen, en zo enthousiast zijn.
een heel lief, braaf, aardig, keurig, net en onschuldig meisje...
Aan de ene kant netjes dat ze het uit zichzelf stopzetten zodra het niet meer nodig is, maar automatisch een ander kindje toewijzen is dan inderdaad weer minder. Overleg dit eerst, of zo.quote:Op donderdag 13 augustus 2009 09:55 schreef Poppejans het volgende:
He Pluphy, wat leuk!
Een aantal maanden geleden kreeg ik telefoon van Plan dat ''mijn'' meisje uit Peru in het gebied was gevallen waar het inmiddels zo goed ging, dat ze daar geen hulp meer nodig hadden. Echt super, maar vond het wel een beetje jammer.
De communicatie was echt goed en heel leuk, heel veel tekeningen,foto's gekregen en briefjes die haar zus namens haar schreef.
Daarna kreeg ik zomaar gegevens van een ander kind, heb het toen stopgezet.
... ♥ ik mis je ♥
Rechtstreeks steunen is natuurlijk altijd beter, Elvy. Omdat je zelf kunt bepalen waar de hulp het meest nodig is.quote:Op donderdag 13 augustus 2009 10:50 schreef elvy het volgende:
Wat een leuke en hartverwarmende verhalen hier!
Pfoe, ik probeer al een tijdje mijn verdere gedachten onder woorden te brengen, maar het lukt niet erg....
Omdat we zelf in Kenia wonen is de situatie voor ons natuurlijk anders, en is het makkelijker om kinderen rechtstreeks te ondersteunen dan om het via zo'n organisatie te doen. Op de een of andere manier heb ik het idee dat ik me moet 'verantwoorden' over wie wij steunen en hoe we dat doen omdat we hier wonen, maar als ik het probeer op te schrijven dan lijkt het aan de ene kant al snel: 'kijk eens hoe goed ik wel niet ben' of zo. Terwijl het aan de andere kant natuurlijk maar een druppel op een gloeiende plaat is.
Iets wat ik ook heel cru vind om op te schrijven, maar wat toch echt een beetje zo is, is dat je er ook wat 'harder' in wordt als je hier woont. Je kunt nu eenmaal niet de hele wereld redden.... en als je hier wilt wonen en (over)leven danmoet je jezelf dus ook een beetje afschermen.
Maar goed, ik vind het leuk om te lezen dat er zoveel mensen zijn in Nederland die op deze manier wel hun steentje bij willen dragen, en zo enthousiast zijn.
Ach, over verantwoorden, of juist de indruk wekken dat je oh zo goed bezig bent, denk ik altijd maar zo: zodra mijn gift het leven van 1 kind mooier heeft gemaakt, is mijn leven al zinvol geweest!
En daarbij, zodra ik jouw verhalen zou lezen over wat je allemaal wel niet gedaan hebt (
) dan zou ik juist heel blij zijn voor die kindjes. Elke kleine verbetering voor elk mens is er één! En daar kan ik juist heel blij om worden!
... ♥ ik mis je ♥
Dat vind ik idd wel een beetje vreemd. Het is enerzijds een logische gedachte, maar anderszijds.... beetje onpersoonlijk ofzo, hé? 'Het ene product is uit het assortiment, maar we hebben nog wel voor u déze...'quote:Op donderdag 13 augustus 2009 09:55 schreef Poppejans het volgende:
He Pluphy, wat leuk!
Een aantal maanden geleden kreeg ik telefoon van Plan dat ''mijn'' meisje uit Peru in het gebied was gevallen waar het inmiddels zo goed ging, dat ze daar geen hulp meer nodig hadden. Echt super, maar vond het wel een beetje jammer.
De communicatie was echt goed en heel leuk, heel veel tekeningen,foto's gekregen en briefjes die haar zus namens haar schreef.
Daarna kreeg ik zomaar gegevens van een ander kind, heb het toen stopgezet.
Deze user werd mede mogelijk gemaakt door Yvonne. Bedankt!
Like does the man say 'Is now the time to take of my pants?' ...'Yes.', I said.
Like does the man say 'Is now the time to take of my pants?' ...'Yes.', I said.
De woorden van paradijsvogeltje hierboven zijn volgens mij behoorlijk raak. Dit soort organisaties zijn nu eenmaal heel groot geworden, zo groot dat het inderdaad misschien wel eens een beetje te 'zakelijk' wordt bekeken allemaal. Toen ik pas in Kenia woonde heb ik me ook behoorlijk geergerd aan alle 'uiterlijk vertoon' van dit soort grote organisaties, en ook aan hoeveel geld er bijvoorbeeld naar salarissen en onnodig grote auto's lijkt te gaan. Maar inmiddels heb ik ook wel gezien dat goedbedoelde kleinschalige particulieren initiatieven ook zeker niet heilig zijn, en uiteindelijk vaak meer geld 'verkwisten' dan de grote organisaties.
De woorden van Pluphy helpen me ook om mijn gevoelens een beetje te relativeren. Je hebt gelijk, , het doet er niet toe hoe of wát je doet, maar het is fijn om iets te kunnen doen. En ik vind het inderdaad ook heel fijn om direct te kunnen zien hier waar hulp volgens mij écht nodig is, waar het voor gebruikt wordt, en welke resultaten het heeft.
Ik twijfelde even om hier toch wat dingen neer te zetten die we lokaal zoal doen, omdat Phluphy zei dat ze blij werd van de gedachte aan elk kindje dat geholpen werd, en ik hoopte haar dus een dat goede gevoel te kunnen geven. Maar ik doe het toch liever niet, omdat ik bang ben dat het zo'n wedloop wordt, zo van wie helpt de meeste kindjes of zo. En daar gaat het hier dus helemaal niet om.
Wat ik héél graag ooit zou willen doen ( en het lijkt er op dat dat nu ook binnen een paar jaar zal gaan gebeuren) is een kindje écht adopteren. Grotendeels vanuit het gevoel: je kan niet de hele wereld helpen, maar misschien wel een kindje.
De woorden van Pluphy helpen me ook om mijn gevoelens een beetje te relativeren. Je hebt gelijk, , het doet er niet toe hoe of wát je doet, maar het is fijn om iets te kunnen doen. En ik vind het inderdaad ook heel fijn om direct te kunnen zien hier waar hulp volgens mij écht nodig is, waar het voor gebruikt wordt, en welke resultaten het heeft.
Ik twijfelde even om hier toch wat dingen neer te zetten die we lokaal zoal doen, omdat Phluphy zei dat ze blij werd van de gedachte aan elk kindje dat geholpen werd, en ik hoopte haar dus een dat goede gevoel te kunnen geven. Maar ik doe het toch liever niet, omdat ik bang ben dat het zo'n wedloop wordt, zo van wie helpt de meeste kindjes of zo. En daar gaat het hier dus helemaal niet om.
Wat ik héél graag ooit zou willen doen ( en het lijkt er op dat dat nu ook binnen een paar jaar zal gaan gebeuren) is een kindje écht adopteren. Grotendeels vanuit het gevoel: je kan niet de hele wereld helpen, maar misschien wel een kindje.
een heel lief, braaf, aardig, keurig, net en onschuldig meisje...
Dat zou fantastisch zijn elvy!
En als je het echt zo rot vind om er in dit topic over te vertellen, dan stel ik voor dat je me je andere verhalen in een pm vertelt! (Tenzij je dat ook vervelend vindt, natuurlijk).
En morgen gaan we een datum proberen te prikken voor onze reis naar de Dom. Republiek! Volgens mij pa (die er woont) is februari de beste maand qua weer in die periode, nu alleen kijken of dit bij Compassion ook schikt.
En als je het echt zo rot vind om er in dit topic over te vertellen, dan stel ik voor dat je me je andere verhalen in een pm vertelt! (Tenzij je dat ook vervelend vindt, natuurlijk).
En morgen gaan we een datum proberen te prikken voor onze reis naar de Dom. Republiek! Volgens mij pa (die er woont) is februari de beste maand qua weer in die periode, nu alleen kijken of dit bij Compassion ook schikt.
... ♥ ik mis je ♥
Je hebt Pm Phluphy!
En wat lijkt me dat spannend en leuk om zo'n reis te plannen!
Ja, een kindje écht adopteren zou ik heel graag willen, en we zijn nu de eerste stappen in die richting aan het zetten. Heel spannend maar ook leuk vind ik. Maar eer het écht zo ver is zijn er wel een paar jaar verstreken denk ik, al schijnt het wel sneller te gaan als je hier woont dan wanneer je het vanuit Nederland zou willen doen. Nou ja, spannend nog 'even' dus!
En wat lijkt me dat spannend en leuk om zo'n reis te plannen!
Ja, een kindje écht adopteren zou ik heel graag willen, en we zijn nu de eerste stappen in die richting aan het zetten. Heel spannend maar ook leuk vind ik. Maar eer het écht zo ver is zijn er wel een paar jaar verstreken denk ik, al schijnt het wel sneller te gaan als je hier woont dan wanneer je het vanuit Nederland zou willen doen. Nou ja, spannend nog 'even' dus!
een heel lief, braaf, aardig, keurig, net en onschuldig meisje...
Ik heb een groot dilemma. Alle input is derhalve welkom.
Wij gaan in februari naar de Dominicaanse Republiek om o.a. ons sponsorkind te bezoeken. Hij woont in een absolute uithoek van het land, tegen de grens met Haïti, en vanuit onze verblijfsplaats is het een dag reizen.
Voor het bezoek moeten we dus een dag of 3/4 uittrekken.
De reis is dus lang, moeilijk, en niet ongevaarlijk, mede daarom zal vanaf de hoofdstad iemand van de organisatie met ons meereizen. Zij regelen het vervoer, maaltijden en overnachtigen voor deze dagen (kosten wel voor onze rekening natuurlijk).
Nu hoorde ik vandaag dat het ook mogelijk is, dat het jochie ons treft in de hoofdstad. Voor ons dan nog maar een reis van 5 uurtjes.
Voordelen van deze optie:
- geen moeilijke, lange, gevaarlijke reis voor ons
- het bezoeken van de hoofstad is voor het jochie een geweldige (en waarschijnlijk once in a lifetime) ervaring
(ook voor hem wordt begeleiding, vervoer etc. geregeld, kosten voor onze rekening)
Nadelen van deze optie:
- we zien minder van het land
- we zien niet waar het jochie woont
- we kunnen zijn familie niet ontmoeten*
* heel misschien is het mogelijk dat zijn ouders meereizen, maar dit is niet zeker.
Ik vind het bijna een onmogelijke keuze.
Weet iemand nog meer punten te bedenken die ik mee zou moeten nemen in deze afweging?
Wij gaan in februari naar de Dominicaanse Republiek om o.a. ons sponsorkind te bezoeken. Hij woont in een absolute uithoek van het land, tegen de grens met Haïti, en vanuit onze verblijfsplaats is het een dag reizen.
Voor het bezoek moeten we dus een dag of 3/4 uittrekken.
De reis is dus lang, moeilijk, en niet ongevaarlijk, mede daarom zal vanaf de hoofdstad iemand van de organisatie met ons meereizen. Zij regelen het vervoer, maaltijden en overnachtigen voor deze dagen (kosten wel voor onze rekening natuurlijk).
Nu hoorde ik vandaag dat het ook mogelijk is, dat het jochie ons treft in de hoofdstad. Voor ons dan nog maar een reis van 5 uurtjes.
Voordelen van deze optie:
- geen moeilijke, lange, gevaarlijke reis voor ons
- het bezoeken van de hoofstad is voor het jochie een geweldige (en waarschijnlijk once in a lifetime) ervaring
(ook voor hem wordt begeleiding, vervoer etc. geregeld, kosten voor onze rekening)
Nadelen van deze optie:
- we zien minder van het land
- we zien niet waar het jochie woont
- we kunnen zijn familie niet ontmoeten*
* heel misschien is het mogelijk dat zijn ouders meereizen, maar dit is niet zeker.
Ik vind het bijna een onmogelijke keuze.
Weet iemand nog meer punten te bedenken die ik mee zou moeten nemen in deze afweging?
... ♥ ik mis je ♥
grappig, ik wou al steeds vragen hoe het met je sponsorkinderen was 
ik heb even teruggelezen maar ik denk zelf hetvolgende:
ik zou toch heel graag het kind in zijn eigen omgeving willen zien.
dan zie je hoe hij woont, je leert zijn familie kennen en zijn familie jullie.
ik vind het voor een 9(?) jarig jochie eerlijk gezegd een heel gedoe. zo'n reis naar een vreemde bestemming, naar vreemde mensen en misschien wel zonder ouders.
kortom ik zou zelf die reis ondernemen.
ik heb even teruggelezen maar ik denk zelf hetvolgende:
ik zou toch heel graag het kind in zijn eigen omgeving willen zien.
dan zie je hoe hij woont, je leert zijn familie kennen en zijn familie jullie.
ik vind het voor een 9(?) jarig jochie eerlijk gezegd een heel gedoe. zo'n reis naar een vreemde bestemming, naar vreemde mensen en misschien wel zonder ouders.
kortom ik zou zelf die reis ondernemen.
Volgens de organisatie is zo'n uitstapje juist geweldig voor het kind. Ze spreken uit ervaring, blijkbaar wordt het wel vaker op deze manier gedaan. Persoonlijk vind ik het dan wel een voorwaarde dat het kind samen met zijn ouders kan reizen.
En nu vind ik het dus haast onmogelijk om het kind deze geweldige kans te ontnemen, snap je?
En nu vind ik het dus haast onmogelijk om het kind deze geweldige kans te ontnemen, snap je?
... ♥ ik mis je ♥
Als de reis niet ongevaarlijk voor jullie is, is het dan niet ook gevaarlijk voor zo'n jongetje?
Ik heb een blauw snoepje en ik heb een roze snoepje
Het gevaar bestaat eruit dat wij, als toeristen, een doelwit zouden kunnen worden voor een overval, dan wel als slachtoffer betrokken worden bij een verkeers"ongeval", omdat in dat geval de toerist altijd aansprakelijk is. Bizar, maar helaas een feit. Corruptie viert hoogtij aldaar.
... ♥ ik mis je ♥
Vraag jezelf het volgende af: gaat het je om het contact met hem en om zijn welzijn te checken of wil je zelf zien hoe het reilt en zeilt im zijn dorp. Dat is je dilemma volgens mij.
Als je niet lacht, ben je dood.
Dat eerste vind ik wel belangrijker. 
Ik wil hem zien en ik wil dat hij ons gezien heeft, zodat het toekomstige (brief)contact wat persoonlijker wordt.
Heel toevallig zijn andere sponsorouders een paar maanden geleden naar hetzelfde dorp geweest.
Ik hoop hier binnenkort contact mee te kunnen leggen. Zij kunnen mij dan i.i.g. al iets vertellen over het reilen en zijlen in het dorp.
Goed punt Dutsj, ik neem 'm mee (Jeroen heeft natuurlijk ook wat te zeggen, maar zal ongetwijfeld hetzelfde dilemma hebben).
Ik wil hem zien en ik wil dat hij ons gezien heeft, zodat het toekomstige (brief)contact wat persoonlijker wordt. Heel toevallig zijn andere sponsorouders een paar maanden geleden naar hetzelfde dorp geweest.
Ik hoop hier binnenkort contact mee te kunnen leggen. Zij kunnen mij dan i.i.g. al iets vertellen over het reilen en zijlen in het dorp.
Goed punt Dutsj, ik neem 'm mee (Jeroen heeft natuurlijk ook wat te zeggen, maar zal ongetwijfeld hetzelfde dilemma hebben).
... ♥ ik mis je ♥
Ik zou denk ik ook even nadenken over waarom jullie er heen gaan. Voor hem? voor jullie? Ik neem aan dat hij jullie sponsorkind is omdat jullie hem willen helpen. Ik denk dat als ik hem een geweldig uitstapje zou kunnen geven, dat ik dat zou doen 
stormy waters...
sailin'
sailin'
Nu ja, voor ons allemaal eigenlijk, Belana. Voor hem, voor zijn ouders, voor ons.
Ik begrijp wel wat je bedoelt; om welk, of liever om wiens, belang gaat het (dan het meest). En natuurlijk is dat het belang van het jochie!
Deze keuze heeft gevoelsmatig ook heel erg mijn voorkeur, maar ik ben een beetje bang dat ik het me aanpraat omdat ik toch ook best wel tegen die reis opzie.
Het liefst zou ik de keuze aan het jochie laten, maar dat mag niet. Hier zijn blijkbaar ongeschreven regels voor, waarschijnlijk omdat ze bang zijn voor verwijten achteraf.
Ik begrijp wel wat je bedoelt; om welk, of liever om wiens, belang gaat het (dan het meest). En natuurlijk is dat het belang van het jochie!
Deze keuze heeft gevoelsmatig ook heel erg mijn voorkeur, maar ik ben een beetje bang dat ik het me aanpraat omdat ik toch ook best wel tegen die reis opzie.
Het liefst zou ik de keuze aan het jochie laten, maar dat mag niet. Hier zijn blijkbaar ongeschreven regels voor, waarschijnlijk omdat ze bang zijn voor verwijten achteraf.
... ♥ ik mis je ♥
maar joh, ik snap best dat je ook tegen zo'n reis op ziet! het is gevaarlijk en lang en voor hem zou dit een geweldig uitje zijn en als het even kan zien jullie dan toch hem EN zijn ouders, daar is dan toch niets mis mee?
Ik vind het al enorm dat jullie hem steunen en dat jullie er dan ook nog heen gaan vind ik helemaal wat! dus ga je nou niet schuldig voelen verder phluph!
Ik vind het al enorm dat jullie hem steunen en dat jullie er dan ook nog heen gaan vind ik helemaal wat! dus ga je nou niet schuldig voelen verder phluph!
stormy waters...
sailin'
sailin'
Schuldig voelen is het ook niet echt, hooguit angst voor het nemen van een foute beslissing.
... ♥ ik mis je ♥
Fijn dat jullie allemaal meedenken. Het begint voor mezelf (hoe ik er in sta) al wat duidelijker te worden.
Het stomme is dat Jeroen nog niet weet van deze optie, ik hoorde het vanmiddag en hij is aan het werk tot vanavond laat.
Eigenlijk raar dat ik het niet eerst met hem bespreek. Maar voor mij is het overleggen wel wat makkelijk als ik in elk geval al weet wat mijn voorkeur is.
Oh en overigens, Icicle had ook al een goeie: nu de ene optie en over een paar jaar de andere!
Dat zou natuurlijk helemaal prachtig zijn.
Het stomme is dat Jeroen nog niet weet van deze optie, ik hoorde het vanmiddag en hij is aan het werk tot vanavond laat.
Eigenlijk raar dat ik het niet eerst met hem bespreek.
Maar voor mij is het overleggen wel wat makkelijk als ik in elk geval al weet wat mijn voorkeur is. Oh en overigens, Icicle had ook al een goeie: nu de ene optie en over een paar jaar de andere!
Dat zou natuurlijk helemaal prachtig zijn.
... ♥ ik mis je ♥
Nee, eigenlijk niet. Ik maak het misschien ook een beetje te moeilijk, aard van het beestje.quote:
... ♥ ik mis je ♥
Wat leuk en goed om nog eens te lezen! Van jullie derde sponsorkindje wist ik nog niks, wat een prachtnaam inderdaad: Rose. Krijg je er nog steeds zo'n warm gevoel bij?
Ik vind je dilemma maar lastig, hoor! Kan me voorstellen dat je het even niet zo weet.
Kun je uit de brieven iets opmaken over hem, zou híj er inderdaad blij van worden, is het daar het jongetje voor? En ik zou net als jij de voorwaarde van meereizende ouders wel stellen, denk ik. Gek idee anders, vind ik.
Succes met beslissen!
Ik vind je dilemma maar lastig, hoor! Kan me voorstellen dat je het even niet zo weet.
Kun je uit de brieven iets opmaken over hem, zou híj er inderdaad blij van worden, is het daar het jongetje voor? En ik zou net als jij de voorwaarde van meereizende ouders wel stellen, denk ik. Gek idee anders, vind ik.
Succes met beslissen!
Ja, ik vind de naam Rose nog steeds prachtig. Gek hè, dat een naam je kan ontroeren, maar hij heeft ook zo'n lieflijke klank!
We kregen laatst een briefje van haar, een soort "vertel iets over jezelf formuliertje", waarbij ze de vraag "wat vind je de mooiste naam" had beantwoord met "Esther".
(dit kan natuurlijk ook een vriendinnetje of zusje van haar zijn, maar allé).
Anderson (jochie Dom. Rep.) heeft een keer verteld over een uitje buiten het dorp en was hier erg enthousiast over. Maar verder weet ik niet waar zijn voorkeur naar uit zou gaan, dit is natuurlijk niet zomaar een uitje, maar heeft voor zo'n joch best een hele lading, denk ik.
We kregen laatst een briefje van haar, een soort "vertel iets over jezelf formuliertje", waarbij ze de vraag "wat vind je de mooiste naam" had beantwoord met "Esther".
(dit kan natuurlijk ook een vriendinnetje of zusje van haar zijn, maar allé).
Anderson (jochie Dom. Rep.) heeft een keer verteld over een uitje buiten het dorp en was hier erg enthousiast over. Maar verder weet ik niet waar zijn voorkeur naar uit zou gaan, dit is natuurlijk niet zomaar een uitje, maar heeft voor zo'n joch best een hele lading, denk ik.
... ♥ ik mis je ♥
In zijn eigen dorp heeft hij naturlijk wel de dingen die hem maken wat hij is. Waardoor hij helemaal zichzelf is en zich op z'n gemak voelt. Hij kan bijv. ook met een vriendje spelen en hoeft niet 24/7 op jullie lip te zitten.. voor een kind is dat toch een hele opgave. Je ziet wat hij (graag) doet en hoe hij met dorpsgenoten omgaat.. Allemaal dingen die bijdragen in jullie beeld van hem en hele makkelijke aanknopingspunten voor kinderconversaties.
In een vreemde stad zal hij zich onwennig voelen en wellicht dat dit de conversatie nadelig kan beinvloeden.
In een vreemde stad zal hij zich onwennig voelen en wellicht dat dit de conversatie nadelig kan beinvloeden.
I can only please one person per day. Today is not your day. Tomorrow isn't looking too good either.
Dat is inderdaad een goed punt ET. En het lijkt me ook echt leuk om hem -op zijn gemak- in zijn eigen dorp te zien. Misschien vindt hij het juist wel heel leuk om ons trots rond te leiden...
Icicle gaat gelijk krijgen. De beste oplossingen is om over een paar jaar nog een keer te gaan.
Nu de éne, straks de andere optie!
Icicle gaat gelijk krijgen. De beste oplossingen is om over een paar jaar nog een keer te gaan.
Nu de éne, straks de andere optie!
... ♥ ik mis je ♥
Ik denk er nu nog eens over na..
Misschien is het fijn om nu naar hem thuis te gaan, in zijn eigen vertrouwde omgeving. Het is voor jullie allemaal heel erg spannend om nieuwe mensen te ontmoeten, misschien is het voor hem dan fijner om gewoon thuis te zijn.
Doen jullie over een paar jaar die stedentrip
Als jullie elkaar al kennen. Dan is voor hem die extra spanning in elk geval weg, als hij een nog spannendere reis gaan ondernemen.
♥ ♥ Jij een beetje van mij, ik een beetje van jou. ♥ ♥
|
|
