quote:
Op woensdag 11 april 2007 15:55 schreef Boswachtertje het volgende:[..]
Zieltjes winnen?
Maar opzich is het natuurlijk wel interessant om de echt politiek-geinteresseerden hierover te horen.. misschien dat het nut kan worden aangetoond
Dit is een voorbeeld waarom ik me soms erger aan discussies over politiek. Vaak worden meningen en discussies omgevormd tot een ondermaatse poging om de ander te ridiculiseren.
Ik heb het dan vooral op het eerste deel van je opmerking, want zeg nu zelf, zo vreemd is het niet dat ik deze topic open in een subforum over politiek. Het zou pas misplaatst zijn als ik het in het subforum 'seksualiteit' zou posten.
Je tweede alinea is dan ook de echte reden waarom ik me hierop glad ijs waag.
Als iemand mij kan uitleggen waarom er zoveel verbitterdheid, profileringdrang en selectieve aandacht voor symbooldossiers nodig is in de invulling van ons politiek systeem, dan is het nu het moment.
Om een voorbeeld te geven waar ik me aan erger, zal ik je nu een recente gebeurtenis uit Belgie aanhalen.
Een tijdje geleden waren alle Vlaamse politici hun meningen aan het rondspuien over het al dan niet verwijderen van de portretten van het koningspaar in de zalen van de gemeentehuizen.
In diezelfde periode was er een wetsvoorstel om de financiele discriminatie bij de aankoop van een eigen woning voor personen waarvan een ouder overleden zijn weg te werken (nu is het zo dat deze personen geen beroep kunnen doen op belastingsvoordelen bij de aankoop van een eigen woning, terwijl anderen dat wel kunnen. Dit is een wet die dateert uit 1919).
Hierover vond je enkel ergens in een uithoekje misschien een beetje informatie of commentaar waarin gezegd werd dat deze problematiek niet als prioritair werd aanzien en dat het een verwaarloosbaar iets was.
Iedere politicus wilde wel overal en uitgebreid hun mening poneren over de portretjes van het koningspaar dat ophangen in gemeentehuizen.
Om maar een voorbeeld te geven over inefficient beleidsvoeren. Symbooldossiers gaan voor op dossiers die invloed hebben op het dagdagelijks leven van de gewone man.
Dat is natuurlijk niet alles wat mij stoort, al is het een grote ergernis. Daarnaast krijg ik het ook op mijn heupen dat er geen ene politicus is hier die het lef heeft om zelf eens toe te geven als hij iets fout doet. Tis altijd de tegenpartij geweest die alles misdoet en zelf is men braver en heiliger dan manneke pis.
Wees reeel denk ik dan, en heb weer genoeg van politiek gehad voor een hele tijd.
Politiek is nodig, als het zich nuttig bezig houdt en met de pootjes op de grond blijft.
Doe eens normaal, denk ik vaker en vaker...
Er zijn nog zo dingen war aan ik me erger, maar de zon schijnt en ik dag verder op een leuke manier.