Gewoon geen zin <part 5>

quote:

op vrijdag 30 maart 2007 20:55 schreef tolven het volgende:

[..]

een beetje (als partner zijnde heb je niet al te veel invloed naar mijn idee, het moet toch van degene die geen zin heeft komen). maar doordat ik hier bepaalde dingen las kon ik wel ideeen aandragen waarvan ze sommige ook heeft geprobeerd. en hoewel de drive niet echt verhoogd is is ie zeker niet gedaalt.

daarentegen is de mijne enorm omlaag geschoten (van 7/24 zin per week nu nog maar heel sporadisch dat ik echt het gevoel heb van ja nu wil ik weer eens). dus in zekere zin zijn de probemen opgelost .

dat ken ik ja: mijn vriend kreeg op een gegeven moment ook veel minder zin, jammer genoeg rond dezelfde tijd dat ik weer wat meer zin begon te krijgen. we zijn daardoor toch langer in dezelfde situatie blijven hangen. het gevaar is ook dat minder seks leidt tot minder zin. masturbeert jouw vriendin wel? ik merk namelijk dat wanneer ik, ook als ik weinig zin in seks heb, dat wat vaker doe, zo nodig m.b.v. een fimpje of verhaaltje of zo, het er wel voor zorgt dat ik meer met seks bezig ben, waardoor ik minder snel geneigd ben de situatie te accepteren.

beetje moeilijk te beantwoorden. ze zegt dat ze zelf nog wel eens masturbeert dus ik neem aan van wel. dit is echter moeilijk te controleren omdat ze dat niet doet waar ik bij ben. en als ik zou zeggen van "en nou ga jij eens fatsoenlijk een potje masturberen, want een persoon op het internet die ik niet persoonlijk ken heeft daar baat bij gehad." zou mij wel eens een stevig drukkend gevoel op kunnen leveren in het nageslacht gebied .

ik ga er juist vanuit dat het wel waar is, maar ik kan dit niet met 100% zekerheid verklaren dat het waar is omdat er geen mogelijkheid is om dat te controleren aangezien ze het niet doet waar ik bij ben.

hetzelfde verhaal als dat ik zou zeggen "ik eet elke dag een appel". je zult me wel geloven aangezien het nogal een stomme leugen zou zijn anders, maar je kunt dit moeilijk controleren vanachter je pc dus je kunt niet tegen iemand anders verklaren "hij eet elke dag een appel" en hier 100% zekerheid mee hebben.

kunnen jullie ook moeilijk klaarkomen? hoe lang duurt het gemiddeld?

quote:

op woensdag 26 september 2007 20:02 schreef speknek het volgende:
kunnen jullie ook moeilijk klaarkomen? hoe lang duurt het gemiddeld?

nou dat ligt er nu juist aan of je zin hebt of niet..

goed, zeg als je zin hebt?

quote:

op donderdag 5 april 2007 13:03 schreef miriampje het volgende:

[..]

ow bedoelde je het zo.. nee logisch
je kunt het nooit iets met 100% zekerheid weten

dat is ook gewoon een kwestie van vertrouwen.
maar op het moment dat je daar al over gaat twijfelen, dan krijgt het geen zin in sex hebben van je partner ook gelijk een heel andere betekenis.


verder vind ik dit een heel goed topic. eindelijk een wat meer serieus topic tussen alle "5 keer neuken en liters sperma produceren over vrouwen die 3 meter ver spuitend klaar komen" ...
_{(maar goed, ik ben pas in deel 3 bezig met lezen, misschien verandert dat nog.)}

en ja hoor, hij is gekicked bij deze zal ik meteen even gehoor geven aan het verzoek van sexy_sadie om niet bij deze kick wel met nieuwe informatie te komen. korte samenvatting van mijn verhaal:
ontmaagd op mijn 19e en prompt aan de pil gegaan (yasmin), altijd gezonden zin in seks gehad, totdat ik op een gegeven moment een andere pil ging slikken (cilest), waardoor mijn libido in een paar maanden tijd tot 0,0 daalde. ik had op een gegeven moment echt ronduit een afkeer van seks, en barstte rustig in huilen uit als mijn vriend me ook maar aanraakte. ik heb in die tijd één keer seks gehad terwijl ik eigenlijk geen zin had en voelde me naderhand zo ontzettend misbruikt, ik heb nooit meer tegen mijn zin in seks gehad (even voor de duidelijkheid, ik vond dat ik me er maar overheen moest zetten, het geen zin hebben, vriendlief kwam er pas naderhand achter en schrok zich dood dat ik het zo erg had gevonden en heeft me ook verboden dat ooit nog te doen).
uiteindelijk kwam ik zelf ook tot de conclusie dat het aan de pil lag, en ben toen een half jaar helemaal gestopt. na een maand of 4 begon mijn libido weer terug te komen. uiteindelijk ben ik weer mijn eerste pil gaan slikken en kreeg ik nog ietsje meer zin.
ondertussen is mijn relatie stuk gelopen om hele andere redenen dan seks, 2 maanden geleden nu (als er 'liefhebbers' zijn voor dat verhaal, dan hoor ik het wel), maar ik ben wel heel benieuwd hoe het met de andere vaste posters in deze topic reeks staat.

hey een topic dat ik net wilde openen.
dat komt dan weer mooi uit.


ik heb een half jaar geleden dit topic geopend: waar zit de knop?
misschien is het zwak dat ik het onder een kloon post, maar het is een probleem waar ik me stiekum best wel voor schaam.

het is inmiddels een half jaar geleden en we hebben geen sex. gewoon niet meer. het is net als de dames in de voorgaande delen allemaal al besproken hebben. ze heeft gewoon geen zin. ze is inmiddels bijna van baan veranderd en op het kleine probleempje na is onze relatie beter dan ooit.
we hebben een super goede band, alleen heeft ze geen zin meer in sex. gewoon niet meer. we knuffelen veel, liggen vaak tegen elkaar aan ook in bed en kunnen heerlijk zoenen, maar zodra ik verder wil gaan, houdt het voor haar gewoon op.

het is voor mij als man merk ik ook steeds moeilijker om met de afwijzing om te gaan. ik ben redelijk sexueel ingesteld, dat geef ik heel eerlijk toe. maar ik probeer haar niet te dwingen. ik probeer het er niet elke dag over te hebben en haar vooral niet onder druk te zetten. ze wil zich zo nu en dan erover zetten, puur om mij een plezier te doen, maar dat is dan weer iets wat ik niet wil.

laatst zei ze dat ze dat de sex voor haar eigenlijk niet zo nodig hoefde, dat ze nu ook al voor haar een perfecte relatie heeft.

ik weet het ook allemaal niet. haar verlaten is voor mij geen optie, ik hou te veel van haar daarvoor. mijn behoeftes in deze.. och.. ik verlicht ze onder de douche wel zeg maar... maar toch..

quote:

op maandag 29 oktober 2007 11:33 schreef zeeuwsedude het volgende:

dit is eigenlijk vooral hoe ik er overdenk...
hier kan ik me heel goed in vinden..

quote:

op dinsdag 18 april 2006 12:30 schreef paladin het volgende:

[..]

hij heeft het gevoel dat je hem niet begrijpt. daarbij denk je als je geil bent niet echt na over dingen buiten de sex. herken de situatie wel een beetje en deze situatie gaat gewoon niet veranderen totdat hij zijn drang naar sex kwijtraakt, wat als hij echt lange tijd geen sex heeft, gewoon niet gaat gebeuren. je inhouden na maanden is best moeilijk, vooral als er daar een lief mooi en enorm aantrekkelijk vriendinnetje naast je in bed ligt.

anderzijds krijg jij er steeds minder zin in. beste oplossing die ik ken is die spanning los te laten en vanaf 'nul' te reageren als hij opgewonden is, want je gaat jezelf aanleren om hem af te wijzen als hij iets geils probeert, waar je anders misschien wel aan zou beginnen. hij pusht en wil graag, en jij wijst steeds af en wil steeds minder.

iig zal hij, totdat het probleem is opgelost er alleen over kunnen praten, wat hij juist zo vaak doet omdat hij niet meer durft of hij het idee heeft dat jij gewoonweg geen sex met hem wilt. anders zou hij je wel besprongen hebben onderhand.

quote:

op maandag 29 oktober 2007 11:33 schreef zeeuwsedude het volgende:
laatst zei ze dat ze dat de sex voor haar eigenlijk niet zo nodig hoefde, dat ze nu ook al voor haar een perfecte relatie heeft.

tsja, dat is altijd het probleem heh? je kunt toch wel zeggen dat je over een wezenlijk onderdeel van de relatie compleet anders denkt. ik moet zeggen dat je het goed volhoudt, ik ben al flink chagrijnig als het een week duurt voordat we seks hebben, maar jij een half jaar. da's knap.

quote:

op maandag 29 oktober 2007 11:33 schreef zeeuwsedude het volgende:
hey een topic dat ik net wilde openen.
dat komt dan weer mooi uit.


ik heb een half jaar geleden dit topic geopend: waar zit de knop?
misschien is het zwak dat ik het onder een kloon post, maar het is een probleem waar ik me stiekum best wel voor schaam.

het is inmiddels een half jaar geleden en we hebben geen sex. gewoon niet meer. het is net als de dames in de voorgaande delen allemaal al besproken hebben. ze heeft gewoon geen zin. ze is inmiddels bijna van baan veranderd en op het kleine probleempje na is onze relatie beter dan ooit.
we hebben een super goede band, alleen heeft ze geen zin meer in sex. gewoon niet meer. we knuffelen veel, liggen vaak tegen elkaar aan ook in bed en kunnen heerlijk zoenen, maar zodra ik verder wil gaan, houdt het voor haar gewoon op.

het is voor mij als man merk ik ook steeds moeilijker om met de afwijzing om te gaan. ik ben redelijk sexueel ingesteld, dat geef ik heel eerlijk toe. maar ik probeer haar niet te dwingen. ik probeer het er niet elke dag over te hebben en haar vooral niet onder druk te zetten. ze wil zich zo nu en dan erover zetten, puur om mij een plezier te doen, maar dat is dan weer iets wat ik niet wil.

laatst zei ze dat ze dat de sex voor haar eigenlijk niet zo nodig hoefde, dat ze nu ook al voor haar een perfecte relatie heeft.

ik weet het ook allemaal niet. haar verlaten is voor mij geen optie, ik hou te veel van haar daarvoor. mijn behoeftes in deze.. och.. ik verlicht ze onder de douche wel zeg maar... maar toch..

dat is echt heel erg vervelend. in de periode dat ik 0.0 zin in seks had, mistte ik het namelijk wel, en wilde ik er wel iets aan veranderen omdat ik vind dat seks bij een relatie hoort. zo te horen is dat bij jullie niet het geval, en vindt zij het wel best zo. toch vind ik dat zij zich best mag realiseren dat jullie samen op zoek moeten naar een oplossing, en dat het niet zo is dat jij het maar gewoon moet accepteren en jullie voor de rest van jullie leven zo doorgaan. het 'vervelende' is alleen dat jij zelf ook al zegt dat je toch niet bij haar weg gaat, dus in dat opzicht is er voor haar misschien weinig reden er iets aan te doen? hoewel ik zelf het gewoon ontzettend vervelend zou vinden mijn partner ongelukkig te zien, en dat voor mij al voldoende reden zou zijn om in ieder geval te willen proberen het op te lossen. en dat doe je zeker niet door je er maar gewoon over heen te zetten en tegen je zin in seks te hebben, maar door meer te kijken naar de achterliggende reden van het geen zin hebben, en daar iets aan te doen.
nu nog even wat tips voor jou. je zegt namelijk dat je probeert het er niet elke dag over te hebben, maar het zou waarschijnlijk beter zijn als je het er tenminste een paar weken niet over zou hebben, haar ook duidelijk zou maken dat jullie de komende maand sowieso geen seks gaan hebben. jullie kunnen zelf afspreken of dit alleen betekent dat er geen penetratie van welke soort ook gaat zijn, of dat het betekent dat je niet verder gaat dan haar borsten aanraken, of zelfs dat niet, maar zorg ervoor dat zij weet dat als jij ietsje verder gaat dan zoenen dat het daar bij gaat blijven en niet op seks hoeft uit te draaien. dit is namelijk heel vaak een probleem volgens mij, dat er een soort van blokkade is: hij zit aan me dús moeten we ook seks gaan hebben, en dan wordt het snel afgekapt.

-dvdk: dit is nou net dat éne serieuze topic (okee, één van de vele) waar je niet moet komen met 'yo bullshit'. probeer het in onz nog een keertje, of ga een cursus psychologie volgen-

[ Bericht 79% gewijzigd door Sexy_Sadie op 29-10-2007 13:46:09 (Rukadvies. :\') (nee, niet letterlijk)) ]

heb zelf ook zo'n periode gehad. had eigenlijk helemaal geen zin in seks, vond het niet nodig. af en toe nog wel met mezelf maar daar hield het eig wel mee op
toen ben ik gestopt met de pil en ook gekapt met m'n toemalige vriend. nu weet ik niet aan welke van de twee het zal liggen of aan beide, maar m'n libido is weer omhoog geschoeft _{wat als vrijgezel soms best irritant is}

quote:

op maandag 29 oktober 2007 12:25 schreef as_33 het volgende:
en dat doe je zeker niet door je er maar gewoon over heen te zetten en tegen je zin in seks te hebben, maar door meer te kijken naar de achterliggende reden van het geen zin hebben, en daar iets aan te doen.

om even advocaat van de duivel te spelen, maar door je je eroverheen te zetten en seks te hebben kan heel goed wel een manier zijn om meer zin te krijgen. beter nog, dat is misschien wel de beste manier. door het vaak te doen raakt je lichaam gewend aan een constante seksbehoefte -verslaafd aan de high van het orgasme, zo je wilt-, en krijg je vaker zin in seks. natuurlijk kan er ook een psychologische achtergrond aan zitten, de spanning of romantiek die weg is, etc, en die rol wil ik zeker niet downplayen. maar het is een effectieve therapie gebleken, zowel voor vrouwen die moeilijk klaarkomen als die weinig zin hebben, om ze gewoon gericht masturbatie-huiswerk mee te geven.
ook bij vaginisme lijkt de "zet je er overheen en doe het gewoon" methode goed aan te slaan. ik las laatst een artikel over therapeuten die zeiden dat ze vroeger vaak maandenlange (groep)sessies nodig hadden voor een klein beetje resultaat; toen probeerden ze een keer de aanpak "dit is een dildo en voor het einde van deze sessie heb je hem ingebracht" en dat leverde spectaculaire resultaten op.
vrouwen raken heel snel in een vicieuze cirkel: klaarkomen is lastig, daardoor duurt het lang, da's een hoop gedoe, laat maar even zitten, daardoor doen ze het weinig, dan wordt klaarkomen lastiger, duurt het langer, hebben ze er helemaal geen zin meer in, etc. of het doet een keertje pijn, volgende keer zijn ze daar bang voor, daardoor verkrampen ze, daardoor doet het nog veel meer pijn, laat maar zitten, angst wordt groter etc. ook bij therapie blijkt dan dat vrouwen er best over willen praten, maar het doen zoveel mogelijk blijven vermijden. wat die vriendin zegt "dat ze best wel nooit meer seks hoeft te hebben", getuigt van vermijdingsgedrag, niemand die in beginsel natuurlijk zo'n relatie wil hebben, maar ze is inmiddels zo ver gevorderd dat ze er meer tegenop ziet om het nou eens te gaan doen, dan dat ze haar relatie weer in het oude ideaalbeeld wil terugveranderen. en dan kan "je eroverheen zetten en het gewoon maar eens doen", best nuttig zijn, zeker als je het vol weet te houden.

ik vind het nog steeds bizar dat het bij een vrouw zo kan afnemen.

en het lijkt me heel lastig....


ik kan me zo voorstellen dat je er als man ook heel onzeker van wordt. kom ik misschien te snel klaar, is m'n buikje te groot geworden, vind ze een jongen op haar werk leuker.

[ Bericht 92% gewijzigd door avotar op 29-10-2007 14:30:24 ]

quote:

op maandag 29 oktober 2007 14:13 schreef speknek het volgende:
en dan kan "je eroverheen zetten en het gewoon maar eens doen", best nuttig zijn, zeker als je het vol weet te houden.

dat is ook wel iets wat ik al een paar keer geopperd heb, en hoewel ze wel geinteresseerd kijkt, komt het er niet van. ik wil ook niet dat ze het tegen d'r zin gaat doen. zo is het ook wel weer.
hoewel die 2 minuten wel weer eens lekker zouden zijn..

nee, klaarkomen is (volgens mij) nooit een probleem geweest bij haar. dat lukte altijd wel. tenzij ze me natuurlijk vanaf moment 1 heeft voorgelogen, maar laat ik daar maar even niet van uit gaan. als het niet lukte, gaf ze het ook aan.

ik weet ook niet wat het is.. en ik moet heel eerlijk bekennen dat ik ook wel wat voel voor het plan van as33.. het gewoon een maand of zo niet doen.. of in elk geval aangegeven dat het mijn intentie niet is om verder te gaan. ik ben wel iemand die vrij lichamelijk is en zonder knuffels etc zou ik het ook echt niet kunnen volhouden.

quote:

op maandag 29 oktober 2007 14:13 schreef speknek het volgende:

[..]

om even advocaat van de duivel te spelen, maar door je je eroverheen te zetten en seks te hebben kan heel goed wel een manier zijn om meer zin te krijgen. beter nog, dat is misschien wel de beste manier. door het vaak te doen raakt je lichaam gewend aan een constante seksbehoefte -verslaafd aan de high van het orgasme, zo je wilt-, en krijg je vaker zin in seks. natuurlijk kan er ook een psychologische achtergrond aan zitten, de spanning of romantiek die weg is, etc, en die rol wil ik zeker niet downplayen. maar het is een effectieve therapie gebleken, zowel voor vrouwen die moeilijk klaarkomen als die weinig zin hebben, om ze gewoon gericht masturbatie-huiswerk mee te geven.
ook bij vaginisme lijkt de "zet je er overheen en doe het gewoon" methode goed aan te slaan. ik las laatst een artikel over therapeuten die zeiden dat ze vroeger vaak maandenlange (groep)sessies nodig hadden voor een klein beetje resultaat; toen probeerden ze een keer de aanpak "dit is een dildo en voor het einde van deze sessie heb je hem ingebracht" en dat leverde spectaculaire resultaten op.
vrouwen raken heel snel in een vicieuze cirkel: klaarkomen is lastig, daardoor duurt het lang, da's een hoop gedoe, laat maar even zitten, daardoor doen ze het weinig, dan wordt klaarkomen lastiger, duurt het langer, hebben ze er helemaal geen zin meer in, etc. of het doet een keertje pijn, volgende keer zijn ze daar bang voor, daardoor verkrampen ze, daardoor doet het nog veel meer pijn, laat maar zitten, angst wordt groter etc. ook bij therapie blijkt dan dat vrouwen er best over willen praten, maar het doen zoveel mogelijk blijven vermijden. wat die vriendin zegt "dat ze best wel nooit meer seks hoeft te hebben", getuigt van vermijdingsgedrag, niemand die in beginsel natuurlijk zo'n relatie wil hebben, maar ze is inmiddels zo ver gevorderd dat ze er meer tegenop ziet om het nou eens te gaan doen, dan dat ze haar relatie weer in het oude ideaalbeeld wil terugveranderen. en dan kan "je eroverheen zetten en het gewoon maar eens doen", best nuttig zijn, zeker als je het vol weet te houden.

ik zal nooit een vrouw aanraden zich er gewoon maar over heen te zetten, omdat ik, zoals ik hierboven ook al geschreven heb, dat ooit een keer gedaan heb en me ronduit misbruikt voelde. je er over heen zetten werkt misschien bij een soort van onverschilligheid t.o.v. seks, maar waar het in een aantal gevallen in deze topicreeks ook om draait, is ronduit afschuw. ik ben dan ook veel meer een voorstander van weer rustig opbouwen, een beetje terug gaan naar het begin van de relatie, voordat je seks hebt gehad, en nog voorzichting spanning opbouwt, en rustig steeds een stukje verder gaat.
maar goed, als een vrouw zelf zich er wel over heen wil zetten en dat helpt, dan is dat haar keuze. wat ik alleen ronduit vervelend vindt zijn mannen die vinden dat de vrouw die geen zin heeft zich er maar over heen moet zetten (andersom heb ik nog niet gelezen, maar zou ik even vervelend vinden), en dus ook elke avond in bed opnieuw gaat pushen. pushen werkt bijna altijd averechts. of je nou kiest voor rustig opbouwen of je er gewoon over heen zetten, het zou altijd vanuit de kant die normaal geen zin heeft, moeten komen, zonder het gevoel dat het moet.
wat ik wél van harte aanraad is om ten alle tijden te blijven masturberen, dit heb ik indertijd ook gedaan, maar het hoeft niet te helpen. zelfs in de periode dat ik absoluut geen zin in seks had, deed ik dat nog wel een paar keer per week, gewoon ter ontspanning, en had dus totaal geen positief gevolg voor mijn drang naar seks met mijn vriend.

ehm, ja dat is een geval apart. ik had het inderdaad over vrouwen die uitgeblust zijn, niet over dat je schijnbaar wel een libido hebt (meerdere keren per week) maar afschuw jegens de man hebt. dat is om eerlijk te zijn zo contradictoir dat ik er geen passend antwoord op heb, en je het inderdaad misschien beter rustig aan kunt doen. uiteindelijk zul je het natuurlijk alleen toch wel moeten doen. het klopt dat 'pushen' averechts werkt, aan de andere kant lijkt therapie me dat ook doen, de 'erkenning' dat het een zwaar probleem is, kan vrouwen ook meer in de slachtofferrol doen. uiteindelijk is seks natuurlijk gewoon seks; niets moeilijks aan.

het punt is ook dat ze het erkent. oorzaken zat hoor. kut baan, nieuw huis, voor het eerst gaan samenwonen, weer helemaal wennen aan elkaar, ik heb zelf een hele zware tijd op mijn werk doorgebracht.

maar dan nog, dat was voorheen nooit een issue. we zagen elkaar 4 keer in de week en 4 keer in de week spetterde het. was het onder haar ouders dak, dan wat minder, maar in mijn appartement hadden we dagen dat we niet eens de moeite namen om onszelf aan te kleden als je begrijpt wat ik bedoel.

en ja, heel langzaam maar zeker werd het minder.. eerst steek je het op alle bovenstaande redenen. maar nu dat die langzaam maar zeker allemaal weg zijn, zou je zo denken.......

en begrijp me niet verkeerd hoor. ik respecteer haar volledig, hou met heel m'n hart en nog meer van haar... en zeker te weten dat we ook ooit samen zullen en zo.. maar toch... ik heb weken dat ik er heel goed mee om kan gaan.. en weken dat ik het eh wat minder trek.

gelukkig heb ik nu dit topic ontdekt en snap ik nu veel beter dat het, wat ze zelf ook al vanaf het begin af aan aangeeft, ook echt niet aan mij hoeft te liggen..

quote:

op maandag 29 oktober 2007 14:42 schreef speknek het volgende:
ehm, ja dat is een geval apart. ik had het inderdaad over vrouwen die uitgeblust zijn, niet over dat je schijnbaar wel een libido hebt (meerdere keren per week) maar afschuw jegens de man hebt. dat is om eerlijk te zijn zo contradictoir dat ik er geen passend antwoord op heb, en je het inderdaad misschien beter rustig aan kunt doen. uiteindelijk zul je het natuurlijk alleen toch wel moeten doen. het klopt dat 'pushen' averechts werkt, aan de andere kant lijkt therapie me dat ook doen, de 'erkenning' dat het een zwaar probleem is, kan vrouwen ook meer in de slachtofferrol doen. uiteindelijk is seks natuurlijk gewoon seks; niets moeilijks aan.

het was niet eens afschuw jegens mijn vriend, maar ik was gewoon totaal niet geil en om te masturberen hoef ik dat ook niet te zijn, dat is ook iets dat ik 's avonds laat doe voor het slapen gaan om gewoon te kunnen ontspannen. seks draait dan weer niet om het klaarkomen voor mij, maar om de geiligheid en de passie en die miste ik toen dus.
ik ben het wel met je eens dat therapie ook averechts kan werken, ik vind het goed om te erkennen dat het een zwaar probleem is, maar niet om vervolgens in een slachtofferrol te kruipen. zelf heb ik altijd de relatie als slachtoffer gezien, dus datgene tussen mijn vriend en mij, en niet alleen mezelf of alleen mijn vriend of zo. en ik vond dus ook dat ik het aan onze relatie, aan ons allebei, verschuldigd was om er alles aan te doen wat ik kon, net zoals ik wel verwachtte dat mijn vriend er ook alles aan zou doen.