Ik heb zwaar. Nooit gedacht dat ik nog eens een jankverhaal hier weg zou zetten, maar goed. Het kriebelt te veel. Ik moet het toch even kwijt.
Ik ben 29. Ik heb een jaar of 5 geleden een tijd samengewoond met een hoer. Figuurlijk dan. Ze heeft me ontzettend veel zelfvertrouwen, maar vooral geld gekost. Ik heb het afgebroken en ging door met m'n leven.
Ik ben 2 jaar vrijgezel geweest en genoten hiervan, hoewel de sex toch wel achterbleef
![]()
.. tot ik mijn huidige vriendin ontmoette. Het was werkelijk liefde op het eerste gezicht en vanaf het eerste moment hebben we heel veel tijd met elkaar doorgebracht.
Het leek zo mooi... ik kreeg met haar.. had een nieuwe baan.. weer een hele nieuwe stap in mijn leven. Het ging goed tussen ons, ondanks het feit dat ze 70 km bij me vandaan woonde, maar dankzij trein en auto was het eigenlijk best goed te doen.
Na een half jaar gingen we samen op vakantie. Alles goed. Eind 2005, we hadden net een jaar 'verkering' besloten we om te gaan samenwonen. Na veel wikken en wegen besloten we om in haar woonplaats wat te gaan zoeken. Het was voor haar werk praktischer. Ik heb een lease auto, dus het vervoeren was voor mij sowieso makkelijker. Ik moest wel aanzienlijk meer opgeven. Zij bleef dichtbij haar ouders wonen, maar ik ver van mijn vrienden en m'n sport (en ook mijn ouders).
We hebben uiteindelijk in april ons huisje gekocht en na 5 maanden heel intensief elke avond weer klussen zijn we er in september ingegaan.
Gelukkig doen m'n maten niet zo moeilijk of ze me elke week 2 keer zien of eens in de 2 maanden. Thank god for that.
De laatste tijd echter is het juist m'n vriendin die 'moeilijk' begint te doen. Ze vind het rot voor me dat ik zo ver daar vandaan woon en ziet me elke keer opleven als we weer eens een weekend in m'n oude stad zijn. Ik leef niet op, ik zie dat niet zo, ik heb het gewoon keigezellig. Ik heb voor haar gekozen.
Voor haar voelt het anders. Daar komt bij dat we mede voor haar werk daar zijn gaan wonen en ze het op haar werk niet meer naar haar zin heeft. Ze gaat elke dag met tegenzin naar haar werk, maar vanwege oude schulden uit m'n vorige relatie en een wat hogere hypotheek door haar dure smaak kunnen we het ons momenteel niet veroorloven om haar minder te laten werken of zelfs zonder werk te laten zitten.
Ze heeft een goede opleiding, alleen nog niet de ervaring, waardoor de kans dat ze niet direct wat anders vindt, sowieso heel erg groot is.
Al met al zorgt dat ervoor dat ze niet lekker in haar vel zit. Ook ons sexleven blijft wat dat betreft achter. Tijdens de verbouwing hadden we vaak de energie niet om te vrijen. Onze frequentie ging rap terug van elke nacht dat we samen waren (4 of 5 nachten per week) tot 1 keer per week. Dat was normaal, het sloop erin. Toen we eenmaal samenwoonden, ging het toch terug naar 2 of 3 keer per week.
Toen de paniek rond december. Ze werd niet ongesteld. Een week overtijd. Kut, dacht ik .. het zal toch niet. Jippie dacht zij...
Je begrijpt dat ons verschil in inzicht heel wat discussies te weeg heeft gebracht. Heel veel discussies, want na het nieuwjaar, toen bleek dat ze niet zwanger was (tot mijn opluchting overigens), hebben we 2 keer gevreeen.
Waarom ik dit opschrijf? Geen idee. Ik heb het nagelezen en ik hoop dat het uberhaupt duidelijk is voor een buitenstaander. Ik spring een beetje van de hak op de tak
![]()
Je m'excuse.
Ik weet niet wat ik met dit verhaal wil.
Begrijp me niet verkeerd. Ik ben hartstikke verliefd, krijg nog altijd weer kriebels als ik haar zie
![]()
en weet zeker dat we zullen gaan
![]()
ooit.
In het begin stak ik het op de verbouwing die we gedaan hebben, waarvan alle beslommeringen langzaam uit ons systeem gaan. Ik steek het op het gebrek aan vakantie, dat is al bijna 2 jaar geleden (met pasen gaan we een midweekje weg).
Ik wil het weer terug zoals het was. En het ergste van alles is.. mijn vriendin wil dat ook. Ze beseft zich alles. Ze kan haar gebrek aan zin in bv sex niet verklaren, maar verzekerd me keer op keer dat het niet aan mij ligt. Maar ze krijgt de knop niet meer om.
En ik, die normaal gesproken alles geregeld krijg en eigenlijk altijd wel een oplossing heb voor een probleem, weet de knop niet eens meer te vinden.
tips... suggesties.. ideeen?