We zijn nu een maand verder, het album heeft inmiddels de tijd gehad om enigzins te bezinken..wat vinden jullie er van?
* Fear of a blank Planet - prachtig nummer zoals Porcupine Tree er zoveel heeft. Het enige minpuntje dat ik kan verzinnen is de 'standaard' PT manier waarop het nummer van het rustige stuk via een drumroffel terug gaat naar het uptempo gedeelte.
** My ashes - Persoonlijk vind ik dit de minste van alle tracks, iets dat mij live ook al opgevallen was. Het is een 'mooi' liedje, zoals Wilson er zoveel uit zijn mouw weet te schudden(lazerus, stop swimming) maar..ik weet het niet. Net niet goed genoeg wat mij betreft.
*** Anesthesize - Absolute uitschieter. Mooie opbouw, een Toolish riff die van out of nowhere lijkt te komen, prachtig melodisch. Het einde had mss beter gekund maar ach het is makkelijk om te zeiken en moeilijk om zelf dergelijke nummers te schrijven
**** Sentimental - Beetje Blackfieldish (1e album). Mooie opbouw (maar dat is geloof ik zo'n beetje het handelskenmerk van Steven). Heerlijk melancholisch!
**** Way out of here - Dit is Porcupine Tree zoals ik ze graag hoor! Beetje psychedelisch, beetje heavy en totaal niet 'standaard'. Heerlijk
****** Sleep Together - Prachtig. De drums doen mij enigzins aan Led Zeppelin denken (that's a good thing!) en het strijkers arrangement is prachtig gedaan. Verder een heerlijke bas groove, en de vocals zijn ook uitstekend gedaan.
Ik moet zeggen dat ik het album in zijn geheel beter te pruimen vind dan de afzonderlijke tracks, en ik denk dat dit het meest volwassen PT album tot nu toe is. Persoonlijk had ik wel een grotere stijlverschuiving verwacht (zoals in het verleden, iedere 2 albums veranderde er wel iets drastisch) , en in dat opzicht valt FoabP wel een beetje tegen. Als My ashes er niet opgestaan had en er nog een 2e Anesthesize achtige track op voor in de plaats gekomen was had ik die mss wel het beste Porcupine Tree album allertijden gevonden, nu spant het er nog een beetje om. Aan de andere kant : Deadwing had het verschrikkelijke Shallow (en dat is denk ik toch wel mijn favo PT album)
Moving me with a sound
Opening me within a gesture
Drawing me down and in
Golzuam