quote:Egypte, sloot de golf van Aqaba, stuurde VN peacekeepers naar huis, dreigde dagenlijks met vernietiging van Israel, verzamelde tienduizenden soldaten aan de grens en riep nog is 10.000 reservisten op met de expliciete boodschap dat ze naar Israel gestuurd zouden worden etc.
Op dinsdag 9 december 2003 11:03 schreef hazelnoot het volgende:[..]
In juni 1967 viel Israel 3 Arabische buurlanden bij verrassing aan.Dit werd de zesdaagse oorlog genoemd waarbij Israel o.a. de Sinai woestijn, de Gaza-strook en nog wat Egyptisch grondgebied op Egypte, de Westbank op Jordanie en de Golanhoogte op Syrie veroverde.
voorkomen is beter dan genezen enzo
Dat gaat me te diep sp3c, daar is het te laat voor.
quote:http://www.gva.be/nieuws/Buitenland/default.asp?art={7B64D1DA-8682-4E65-BE2D-E239F731C93E}
08/12 Vice-premier Israël verdedigt voorstel eenzijdige terugtrekking
De Israëlische vice-premier Ehud Olmert heeft zondag zijn voorstel voor een eenzijdige terugtrekking uit het grootste deel van de Westoever verdedigd tegen kritiek van collega's in het kabinet en Likud-partijgenoten. Israël moet niet wachten op een vredesakkoord dat er waarschijnlijk toch niet komt, zei Olmert. Het moet dan maar zelf de grens met de Westoever trekken en joodse nederzettingen in de delen die aan de Palestijnen worden gelaten ontruimen.Het voorstel van Olmert, die tien jaar burgemeester van Jeruzalem was en zich nog nooit op steun voor territoriale concessies liet betrappen, domineerde het kabinetsberaad van zondag. Premier Ariel Sharon wilde zich volgens een zegsman in het kabinet er niet over uitlaten hoe hij tegenover het idee van Olmert staat, hoewel de premier zelf gezinspeeld heeft op "pijnlijke concessies" voor vrede en "eenzijdige stappen" als de onderhandelingen mislukken. Olmert zegt dat zijn voorstel volledig strookt met de 'routekaart', het internationale stappenplan dat moet leiden tot de oprichting van een Palestijnse staat in 2005. Het gaat er volgens Olmert om een joodse meerderheid te behouden in Israël door zich uit bevolkte delen van de Westoever terug te trekken. Veel leden van Likud zouden er hetzelfde over denken als hij. "Ik zeg het alleen hardop."
Minister Effie Eitam van de Nationale Religieuze Partij zei dat Olmert "capituleert voor terreur" en dat zijn plan "rampspoed voor de staat Israël" betekent.
Israel moet zijn beleid niet af laten hangen van uitzichtloze vredesbesprekingen die al 50 jaar bezig zijn oid ofwel terugtrekken tot achter die muur van ze ofwel officieel de oorlog verklaren en die idioten uitschakelen ... kunnen ze mooi Bush zijn 'we moeten wel aanvalluh want ze zijn eng!' gebruiken om het te justificeren.
moet maar is afgelopen zijn daar 
Dat gaat me te diep sp3c, daar is het te laat voor.
quote:Go tell 'em!
Op dinsdag 9 december 2003 12:54 schreef sp3c het volgende:
moet maar is afgelopen zijn daar
Maar hoe?
1 kernfysicus
quote:* sp3c graait naar de telefoon!
Op dinsdag 9 december 2003 12:55 schreef tvlxd het volgende:[..]
Go tell 'em!
Maar hoe?
Dat gaat me te diep sp3c, daar is het te laat voor.
The Shin Bet security service foiled an attempted suicide attack on Monday in Rosh Ha'ayin, it was released for publication Tuesday.
The would-be suicide bomber, his guide and a mother of seven children who assisted them have been arrested. The attack was planned by the Fatah military wing in the West Bank city of Nablus.
On Monday the would-be suicide bomber, a 20-year-old resident of the Balata refugee camp, his guide and the woman, 40, left Nablus and headed to Israel. The two men traveled together in a car, and the woman was riding in a separate car before them, carrying an explosive belt.
hele verhaal
quote:Gelukkig maar
Op dinsdag 9 december 2003 14:32 schreef GoldaM het volgende:
Shin Bet foiled suicide attack in Rosh Ha'ayin on Monday
Nu maar hopen dat Israel ook eens wat aan de oorzaken van het fundamentalisme gaat doen, anders blijft de Shin Bet bezig, en ook zij houden niet alles tegen...
quote:http://www.nieuws.nl
Sharon: enkele nederzettingen verplaatsen09-12-2003
De Israëlische premier Ariel Sharon heeft tegen parlementsleden gezegd dat hij een aantal joodse nederzettingen wil verplaatsen in het kader van de eenzijdige stappen die hij heeft aangekondigd in het conflict met de Palestijnen. De premier voerde dinsdag overleg met leden van de parlementaire commissie van defensie en buitenlandse zaken.
Sharons Likudpartij verzet zich tegen het verwijderen van nederzettingen of overdracht van delen van de Westelijke Jordaanoever aan de Palestijnen. Toch overweegt Sharon zulke stappen te zetten, heeft hij de afgelopen dagen duidelijk gemaakt. Hij zei dat hij zijn plannen waarschijnlijk volgende week zal ontvouwen.
De premier zei expliciet dat we gemeenschappen gaan verplaatsen, zei Likud-parlementariër Ehud Yatom na afloop van het overleg. Sharon zei verder dat hij de door de VS gesteunde 'routekaart' voor vrede nog steeds is toegedaan, maar dat er problemen zijn bij de uitvoering daarvan. Ik ben zelf een paar ideeën aan het uitwerken, misschien een nieuw programma, misschien het programma waar iedereen over praat, citeerde de radio hem.
quote:Het is natuurlijk algemeen bekende geschiedenis die iederen kan weten, maar ondanks dat zijn er een aantal hadnekkige misverstanden, maar hieronder een stukje onafhankelijke geschiedenis:
Op dinsdag 9 december 2003 12:18 schreef the.moderator het volgende:Heb je daar een onafhankelijke bron van?
3.1.1 Islamitisch Alliantieplan
De vrees voor een dreigend machtsvacuüm in het gebied van de Perzische Golf met zijn rijke voorraden aan aardolie, ten gevolge van het in 1965 aangekondigde vertrek (tegen het begin van de jaren zeventig) van de daar nog gestationeerde Britse troepen, leidde eind 1965 tot het Islamitische Alliantieplan. Dit onder Amerikaans-Britse auspiciën door de Saoedische koning Faisal gelanceerde plan beoogde de oprichting van een grote alliantie van islamitische staten, als een soort derde macht tussen westerse en communistische landen, waarvan de Saoedische vorst als Hoeder van de heilige plaatsen van de islam, de spil zou worden. De opzet van dit plan was tevens de Arabische landen die werden geregeerd door zich socialistisch noemende regimes, onder welke in de eerste plaats Egypte, zoveel mogelijk politiek te isoleren. De Sovjetpremier Kosygin drong er tijdens een bezoek aan Egypte in mei 1966 op aan een blok van progressieve Arabische staten te vormen. In november van dat jaar sloten Egypte en Syrië een verdrag van wederzijdse bijstand als een eerste stap tot zon blok. De Syrische regering zag in dit verdrag echter in de eerste plaats een vrijbrief om de spanning aan de grens met Israël op te voeren en vermeerderde de faciliteiten aan Palestijnse organisaties om overvallen op Israëlisch grondgebied uit te voeren. In dit beleid van de regering in Damascus lag een belangrijke factor voor het uitbreken van de Juni-oorlog in 1967.
3.2 Vanuit regionaal oogpunt
De vestiging van de staat Israël deed een hardnekkige Israëlisch-Arabische spanning ontstaan. De intensiteit van deze spanning werd nog verhoogd door twee factoren, nl. door het bestaan van ca. 800 000 Palestijnse vluchtelingen, in kampen ondergebracht op het grondgebied van de verschillende Arabische buurlanden, en door voortdurende grensincidenten. Eind okt. 1956 viel Israël, na geheim overleg met Frankrijk en Groot-Brittannië, Egypte aan en bezette het gehele Sinaïgebied. Onder sterke Amerikaanse druk moest het dit gebied het jaar daarop weer ontruimen. Aan de Egyptische kant van de grens met Israël werd een troepenmacht van de Verenigde Naties gelegerd, waardoor er gedurende de tien daaropvolgende jaren rust aan deze grens heerste. Het besluit van Israël, eind 1963 genomen, om water uit de Jordaan te betrekken voor bevloeiingswerken, lokte heftige Arabische reacties uit. Dank zij het optreden van Egyptes president Nasser kwam het niet tot een oorlog.
Een escalatie van spanningen aan de Syrisch-Israëlische grens vanaf nov. 1966 leidde in mei 1967 tot een Syrisch verzoek om Egyptische steun. Egypte eiste en verkreeg de terugtrekking van de VN-troepen. Het sloot vervolgens de Straat van Tiran af voor Israëlische schepen. Israël beschouwde deze afsluiting als een casus belli en viel op 5 juni de Arabische buurlanden Egypte, Jordanië en Syrië aan (Juni-oorlog). In een week tijds bezette het de westelijke oever van de Jordaan met het oude stadsgedeelte van Jeruzalem, de Gazastrook het Sinaïgebied tot aan het Suezkanaal en de Syrische Hoogvlakte van Golan.
Wat de verhouding van de Arabische landen met Turkije en Iran betreft, was er een geleidelijke verbetering in de Turks-Arabische betrekkingen sinds de jaren zestig en een steeds scherper wordend grensconflict tussen Irak en Iran. De aangekondigde terugtrekking van de Britse troepen uit het gebied van de Perzische Golf deed bij Iran een streven ontstaan om in dit gebied de dominante macht te worden. Dit streven van de sjah werd echter bestreden door zowel Irak als Saoedi-Arabië.
DE PERIODE 19671973
De overwinning van Israël in de Juni-oorlog bracht geen vrede met de Arabische landen. In nov. 1967 werd in de Verenigde Naties resolutie 242 aangenomen die in de kern neerkwam op onvoorwaardelijke terugtrekking van Israël uit de in 1967 bezette gebieden in ruil voor erkenning van de staat Israël. Binnen de Arabische wereld was uiteindelijk in 1970 alleen Nassers Egypte bereid resolutie 242 te erkennen. Israël eiste van zijn kant directe vredesbesprekingen voordat tot ontruiming van bezet gebied overgegaan zou kunnen worden. Hoewel de Israëlische regering zich officieel niet uitsprak over de toekomst van de bezette gebieden, verzette de publieke opinie in Israël zich steeds meer tegen een teruggave van de oude stad Jeruzalem, de Gazastrook, de westelijke Jordaanoever en de strategisch gelegen Hoogvlakte van Golan.
Aan de Israëlisch-Arabische grenzen vond een oplopende reeks van gewapende botsingen en incidenten plaats. Met de nederlaag van de Arabische staten in 1967 besloten de verschillende Palestijnse bevrijdingsorganisaties op eigen kracht te vertrouwen. Dit was het begin van Palestijnse acties tegen Israël en de onafhankelijke koers van Arafats PLO.
quote:Laten we het hopen.
Op dinsdag 9 december 2003 12:29 schreef schatje het volgende:[..]
De leeftijd zal ook wel meespelen [afbeelding].
Dan nog hoor, wie voorstander is van nog meer geweld daar is m.i. niet helemaal fris. 
De bijeenkomst wordt gehouden op 13 december vanaf 14.00 uur in de Balie, Kleine Gartmanplantsoen 10, Amsterdam.
Entree kost € 7.50, reserveringen via De Balie tel:020- 5535100.
Iftach Spector, brigade- generaal buiten (reserve) dienst van de Iisraelische luchtmacht die weigert nog langer Palestijnse burgerdoelen te beschieten, vertelt over zijn ommezwaai tijdens een bijeenkomst in De Balie.
Hij schakelde als gevechtspiloot in juni 1981 de Irakese kerncentrale uit en was betrokken bij alle Israëlische oorlogen vanaf 1967 en bijzondere operaties in Syrië, Libanon en Irak. Maar nu noemt hij de Israëlische regering blind, doof en gekmakend dom. Spector is één van de 27 piloten die in september dit jaar aangaven dienst te zullen weigeren als het om luchtaanvallen op Palestijnse burgerdoelen gaat.
Spector wordt geïnterviewd door Léonie Sazias, initatiefneemster van PeoplesEnsemble.
Voorafgaande aan zijn verhaal zal Hedy dAncona, lid van de Raad van Advies
van Een Ander Joods Geluid en voormalig minister verslag doen van de ondertekening van het Geneve Akkoord, het alternatieve vredes-initiatief voor de Joods-Palestijnse kwestie.
Initiatiefnemers van de informatieve bijeenkomst zijn Een Ander Joods Geluid, organisatie vóór Israël en Palestina, tegen bezetting en geweld (www.eajg.nl) ,in samenwerking met PeoplesEnsemble, een organisatie in oprichting, die namens gewone mensen een beroep doet op de VN om de vredesbalans in de wereld te herstellen.
------------------------------------
De bovengenoemde Israelische piloot was hedenavond in Twee Vandaag te zien.
quote:Ik neem aan dat je het Joodse fundamentalisme bedoelt. Zeker als je let op welke absurde muren dit kennelijk oplevert.
Op dinsdag 9 december 2003 16:42 schreef IPdaily het volgende:[..]
Gelukkig maar
Nu maar hopen dat Israel ook eens wat aan de oorzaken van het fundamentalisme gaat doen, anders blijft de Shin Bet bezig, en ook zij houden niet alles tegen...
quote:Ik ben blij dat je nu met een genuanceerdere samenvatting komt, die het jou idd duidelijk moet maken dat er hardnekkige misverstanden bestaan, met name dan de Palestijnse mythes zoals je die eerdere poste:
Op dinsdag 9 december 2003 18:27 schreef hazelnoot het volgende:Het is natuurlijk algemeen bekende geschiedenis die iederen kan weten, maar ondanks dat zijn er een aantal hadnekkige misverstanden, maar hieronder een stukje onafhankelijke geschiedenis:
quote:Jij dacht YStec te moeten corrigeren met het Palestijnse sprookje dat Israël 3 Arabische buurlanden bij verrassing zou hebben aangevallen i.p.v. omgekeerd. Daarom vroeg ik jou om een bron en kom je met een geheel andere samenvatting, waarin die verrassingsaanval van Israël helemaal niet voorkomt.
Op dinsdag 9 december 2003 11:03 schreef hazelnoot het volgende:[.. YStec stelt dat 4 Arabische landen in 1967 Israël aanvielen ..]
In juni 1967 viel Israel 3 Arabische buurlanden bij verrassing aan. Dit werd de zesdaagse oorlog genoemd waarbij Israel o.a. de Sinai woestijn, de Gaza-strook en nog wat Egyptisch grondgebied op Egypte, de Westbank op Jordanie en de Golanhoogte op Syrie veroverde.
Een verdedigingsaanval in response op geplande geweldadigheden is natuurlijk niet hetzelfde als een verrassingsaanval. Anders kun je de aanval van Amerika op Japan in WO2 ook wel veroordelen i.p.v. de echte verrassingsaanval van de Japanners op Pearl Harbor. Palestijnse mythes zijn 't grootste probleem.
De Palestijnen maken bewust gebruik van mythes zoals blijkt op "The Electronic Intifada"* mis-informatie !!!
Bij een ontploffing in een huis in Tuffah, een dorp bij Hebron op de Westoever, zijn dinsdag drie Palestijnen om het leven gekomen. Volgens Palestijnse en Israëlische bronnen waren het Hamas-leden die bezig waren een bom te maken. Er waren geen Israëlische militairen in de buurt.
09-12-2003 nu.nl
quote:Een verdedigingsaanval, ja zo kun je het nu wel noemen, dat is een gevatte, c.q. criptische omschrijving. Feit is dat Israel de aanval opende en dat de aangevallen landen daar zeker niet op voorbereid waren, getuige het feit dat de legers van de aangevallen landen in een keer bijna totaal verwoest werden. Als die aangevallen landen echt met oorlogsvoorbereidingen bezig waren kan ik me maar moeilijk voorstellen dat ze geen verwwer zouden hebben gehad.
Op dinsdag 9 december 2003 21:20 schreef the.moderator het volgende:[..]
Ik ben blij dat je nu met een genuanceerdere samenvatting komt, die het jou idd duidelijk moet maken dat er hardnekkige misverstanden bestaan, met name dan de Palestijnse mythes zoals je die eerdere poste:
[..]Jij dacht YStec te moeten corrigeren met het Palestijnse sprookje dat Israël 3 Arabische buurlanden bij verrassing zou hebben aangevallen i.p.v. omgekeerd. Daarom vroeg ik jou om een bron en kom je met een geheel andere samenvatting, waarin die verrassingsaanval van Israël helemaal niet voorkomt.
Een verdedigingsaanval in response op geplande geweldadigheden is natuurlijk niet hetzelfde als een verrassingsaanval. Anders kun je de aanval van Amerika op Japan in WO2 ook wel veroordelen i.p.v. de echte verrassingsaanval van de Japanners op Pearl Harbor. Palestijnse mythes zijn 't grootste probleem.
De Palestijnen maken bewust gebruik van mythes zoals blijkt op "The Electronic Intifada"* mis-informatie !!!
Overigens laat ik me totaal niet leiden door welke misleidende informatiebron dan ook, maar door mijn eigen gezonde verstand.
don't avoid pain to gain pleasure
niet iedereen is iedereen
quote:Heb je wel gelezen wat je zelf eerder schreef:
Op dinsdag 9 december 2003 22:19 schreef hazelnoot het volgende:[..]
Een verdedigingsaanval, ja zo kun je het nu wel noemen, dat is een gevatte, c.q. criptische omschrijving. Feit is dat Israel de aanval opende en dat de aangevallen landen daar zeker niet op voorbereid waren, getuige het feit dat de legers van de aangevallen landen in een keer bijna totaal verwoest werden. Als die aangevallen landen echt met oorlogsvoorbereidingen bezig waren kan ik me maar moeilijk voorstellen dat ze geen verwwer zouden hebben gehad.
Overigens laat ik me totaal niet leiden door welke misleidende informatiebron dan ook, maar door mijn eigen gezonde verstand.
quote:Ik lees daar niet dat Israël eigenlijk was begonnen, zoals je eerder toch wel opmerkte?! Ook lees ik in jouw zelfde paragraaf 3.1.1 over het Islamitisch Alliantieplan dat de werkelijke spanning een conflict in de Arabische wereld zelf was (vertrek Engeland uit de regio en de opvulling van het machtsvacuüm tussen de USA en USSR). Dat zijn allemaal zaken waar Israël helemaal niets mee te maken had. Dat ze in hun fanatisme vanwege die onderlinge strijd doordraafden en in Israël een geschikt slachtoffer zagen, legt zowel moreel, politiek en historisch het gelijk aan de kant van Israël. Jij verwisselt de rol van dader en slachtoffer zonder daarvoor op papier terug te lezen of houdbare eigen argumenten te hebben.
De Syrische regering zag in dit verdrag echter in de eerste plaats een vrijbrief om de spanning aan de grens met Israël op te voeren en vermeerderde de faciliteiten aan Palestijnse organisaties om overvallen op Israëlisch grondgebied uit te voeren. In dit beleid van de regering in Damascus lag een belangrijke factor voor het uitbreken van de Juni-oorlog in 1967.
quote:Zo kun je alles wel in je voordeel verdraaien. De landen die je aanhaalt waren niet dezelfde als diegene waartegen Israel een oorlog startte. Natuurlijk waren er spanningen. De rechtmatige bewoners, de Palestijnen, van een land werden in grote getale uit hun land verdreven. Hun bezittingen werden door Israel vernietigd of in beslag genomen. (Honderden Palestijnse dorpen en stadjes werden met de grond gelijkgebuldozerd) Er waren VN resoluties die van Israel eisten dat de Palestijnen konden terugkeren naar hun eigendommen waar Israel niet aan mee wilde werken, etc. etc. Ik neem aan dat je de Palestijnen ook als slachtoffer ziet.
Op dinsdag 9 december 2003 22:53 schreef the.moderator het volgende:[..]
Heb je wel gelezen wat je zelf eerder schreef:
[..]Ik lees daar niet dat Israël eigenlijk was begonnen, zoals je eerder toch wel opmerkte?! Ook lees ik in jouw zelfde paragraaf 3.1.1 over het Islamitisch Alliantieplan dat de werkelijke spanning een conflict in de Arabische wereld zelf was (vertrek Engeland uit de regio en de opvulling van het machtsvacuüm tussen de USA en USSR). Dat zijn allemaal zaken waar Israël helemaal niets mee te maken had. Dat ze in hun fanatisme vanwege die onderlinge strijd doordraafden en in Israël een geschikt slachtoffer zagen, legt zowel moreel, politiek en historisch het gelijk aan de kant van Israël. Jij verwisselt de rol van dader en slachtoffer zonder daarvoor op papier terug te lezen of houdbare eigen argumenten te hebben.
Maar dat er spanningen waren wil nog steeds niet zeggen dat je het recht hebt om een agressieve blitz-veroveringsoorlog te starten.
De rollen worden wel omgedraaid, maar ik dacht toch echt meer door jou hoor.
http://english.aljazeera.net/NR/exeres/0944B35C-4811-4F44-88EF-F96684DF85F7.htm
quote:
It is also safe to say that journalists take interpretations of the Israeli government and army more seriously - although not at face value - than official or unofficial Palestinian comments.
A French Channel 2 journalist observed:"When the Palestinians exaggerate or lie, it is apparent almost immediately. The lie is raw and it is basic. Israel's lies are much cleverer, more sophisticated. When an Israeli government official provides information, it seems to come from a think tank that has decided to offer its own brand of media 'spin'."
[Dit bericht is gewijzigd door MasterPeace op 10-12-2003 00:24]
dat iemands levensgeluk evenredig toeneemt met de omvang van zijn ramen."
Benno Barnard
quote:Bron?
Op dinsdag 9 december 2003 23:17 schreef hazelnoot het volgende:[..]
Zo kun je alles wel in je voordeel verdraaien. De landen die je aanhaalt waren niet dezelfde als diegene waartegen Israel een oorlog startte. Natuurlijk waren er spanningen. De rechtmatige bewoners, de Palestijnen, van een land werden in grote getale uit hun land verdreven. Hun bezittingen werden door Israel vernietigd of in beslag genomen. (Honderden Palestijnse dorpen en stadjes werden met de grond gelijkgebuldozerd) Er waren VN resoluties die van Israel eisten dat de Palestijnen konden terugkeren naar hun eigendommen waar Israel niet aan mee wilde werken, etc. etc. Ik neem aan dat je de Palestijnen ook als slachtoffer ziet.
Maar dat er spanningen waren wil nog steeds niet zeggen dat je het recht hebt om een agressieve blitz-veroveringsoorlog te starten.
De rollen worden wel omgedraaid, maar ik dacht toch echt meer door jou hoor.
Je moet mij niet beschuldigen van dat wat je zelf denkt of doet. Ik ben de eerste die Israël zal beschuldigen voor hun fouten. De fouten die jij en andere Palestinafielen aan Israël proberen toe te schrijven herken ik meestal zelfs nog geeneens als foute mythes, maar eerder als halve waarheden en hele leugens. In jouw stuk staat ook weer zo venijnig iets over 800.000 Palestijnse vluchtelingen (zonder aan te geven voor wie of wat ze vluchten) en dat Israël de VN resolutie 242 niet wilde navolgen. Dat is ook zo'n halve leugen, want Israël had de bezette gebieden al in ruil voor vrede aan de respectievelijke vijanden aangeboden. Dat kwam de USSR echter niet zo goed uit in hun verdeel en heers politiek ten tijde van de koude oorlog.
Mr. Geraldo de Carvalho Silos, Brazilian representative, speaking in the Security Council after the adoption of Resolution 242:
"We keep constantly in mind that a just and lasting peace in the Middle East has necessarily to be based on secure, permanent boundaries freely agreed upon and negotiated by the neighbouring States."
Er staat in de VN resolutie 242 niet dat Israël zich onvoorwaardelijk moet terugtrekken, er staat voorzover de veiligheid van alle betrokkenen het toelaat. Daar moest dus nog over onderhandeld worden en die onderhandelingen zijn door de Arabieren afgewezen (zie mijn eerdere posts).
UN resolution 242
... Withdrawal of Israeli armed forces from territories occupied in the recent conflict; Termination of all claims or states of belligerency and respect for and acknowledgement of the sovereignty, territorial integrity and political independence of every State in the area and their right to live in peace within secure and recognized boundaries free from threats or acts of force ...
Als je alleen die eerste regel leest lijkt het alsof Israël gedwongen wordt te vertrekken, maar dan lees je niet de hele paragraaf en vergeet je dat Israël het slachtoffer van een Arabische overmacht was, die ze verrassend genoeg versloegen. Vergelijkbaar dus met de overwinning van Amerika op Duitsland in WO2, waardoor Duitsland formeel nog jarenlang door Amerika bezet is. Met als verschil dat Duitsland zich altijd aan de capitulatie-afspraken heeft gehouden, waardoor Amerika niet meer militair hoefde op te treden.
quote:Mooie creatieve interpretatie
Op woensdag 10 december 2003 00:26 schreef the.moderator het volgende:[..]
Helaas werkt het zo niet. Die resolutie geeft geen rechtvaardiging om de bezetting voort te zetten omdat er (volgens hun) nog geen voldoende veiligheidsgaranties zijn gegeven.
Bovendien is dit geen bezetting, maar annexatie van grondgebied en daarmee is het een onoplosbaar probleem geworden.
quote:Wat een landverrader zeg. Weigert gewoon om op burgers terroristen te schieten. Hij is vast pissed-off omdat hij niet meer mag vliegen.
Op dinsdag 9 december 2003 19:50 schreef hazelnoot het volgende:
Israëlische dienstweigerende gevechtspiloot in De Balie
quote:precies
Op woensdag 10 december 2003 01:43 schreef NorthernStar het volgende:
Weigert gewoon om op burgers terroristen te schieten. Hij is vast pissed-off omdat hij niet meer mag vliegen.
quote:Ik quote de gewraakte paragraaf van resolutie 242 en je hoeft geen jurist te zijn om te zien dat Israël tot niets verplicht wordt, als de andere partijen niet meewerken. Vraag Arafat maar hoe hij het interpreteert en welke sancties aan Israël zijn opgelegd. VN resolutie 242 betreft niet alleen Israël en de bezette gebieden. Denk je echt dat Israël zich kan terugtrekken, zoals uit Libanon, zolang Syrië geen blijvende vrede sluit?
Op woensdag 10 december 2003 01:43 schreef NorthernStar het volgende:[..]
Mooie creatieve interpretatie
quote:Die resolutie is helemaal niet bedoeld om rechtvaardiging te geven aan die bezetting. Ken jij soms een resolutie die rechtvaardiging geeft voor een specifieke bezetting? Welke resolutie rechtvaardigd dan de bezetting van Libanon door Syrië of Papua Nieuw Guinea door Indonesia etc. de lijst is gewoon te lang.
Helaas werkt het zo niet. Die resolutie geeft geen rechtvaardiging om de bezetting voort te zetten omdat er (volgens hun) nog geen voldoende veiligheidsgaranties zijn gegeven.
quote:Dankjewel dan voor die gratis gebiedswinst. Als jij dat zegt heb ik helemaal geen bezwaar, maar dan moet je ook niet over het verdrag van Genève zeuren, want dat geldt alleen voor bezette gebieden! Vreemd dat je Palestina wel erkent als door Israël geannexeerd gebied, terwijl de Palestijnen het in 1948 niet erkenden als hun eigen gebied. Jammer dat de Jordaniers geen problemen hadden met het aan hen toegewezen gebied, dan was Israël nu echt groot geweest. Niet dat ik dat terecht gevonden zou hebben, maar ik word zo moe van jullie gezeur en zwarte pieten spelletjes. Israël is erkend en gaat nergens naar toe. Dat ze in 1948 zo weinig land toegewezen hebben gekregen vinden zo ook helemaal niet erg. Dat de Palestijnen, die veel meer toegewezen kregen in 1948, daar bovenop nog meer wilden is hun (religieuze) probleem.
Bovendien is dit geen bezetting, maar annexatie van grondgebied en daarmee is het een onoplosbaar probleem geworden.
[Dit bericht is gewijzigd door the.moderator op 10-12-2003 11:40]
Mijn stukje geschiedenis kun je gewoon aantreffen in alle geschiedenisboeken, geschiedenis-encyclopien etc. Maar dit stukje komt uit de Winkler.
Verder heb ik het niet over de door jou opgevoerde VN reslotie over de bezetting/anexatie van de Palrstijnse gebieden in 1967.
Ik had het over VN resoluties van direct na de oprichting van Israel en de daaruit voortkomende oorlog.
The Security Council,
Recalling its resolution 73 (1949) of 11 August 1949 wherein it noted with satisfaction the several Armistice Agreements concluded by means of negotiations between the parties involved in the conflict in Palestine; expressed the hope that the Governments and authorities concerned would at an early date achieve agreement on the final settlement of all questions outstanding between them; noted that the various Armistice Agreements provided that the execution of the Agreements would be supervised by mixed armistice commissions whose chairman in each case would be the Chief of Staff of the United Nations Truce Supervision Organization in Palestine or his designated representative; and, being in mind that the several Armistice Agreements include firm pledges against any further acts of hostility between the parties and also provide for their supervision by the parties themselves, relied upon the parties to ensure the continued application and observance of those Agreements,
Taking into consideration the views expressed and the data given by the representatives of Egypt, Israel and the Hashemite Kingdom of Jordan and by the Chief of Staff of the Truce Supervision Organization on the complaints1/ submitted to the Council,
1. Notes that, with regard to the implementation of article VIII of the Israel-Jordan General Armistice Agreement,2/ the Special Committee has been formed and has convened, and hopes that it will proceed expeditiously to carry out the functions contemplated in paragraphs 2 and 3 of that article;
2. Calls upon the parties to the present complaints to consent to the handling of complaints according to the procedures established in the Armistice Agreements for the handling of complaints and the settlement of points at issue;
3. Requests the Egyptian-Israel Mixed Armistice Commission to give urgent attention to the Egyptian complaint of expulsion of thousands of Palestine Arabs;
4. Calls upon both parties to give effect to any finding of the Egyptian-Israel Mixed Armistice Commission regarding the repatriation of any such Arabs who in the Commission's opinion are entitled to return;
5. Authorizes the Chief of Staff of the Truce Supervision Organization, with regard to the movement of nomadic Arabs, to recommend to Israel, Egypt and such other Arab States as may be appropriate such steps as he may consider necessary to control the movement of such nomadic Arabs across international frontiers or armistice lines by mutual agreement;
6. Calls upon the Governments concerned to take in the future no action involving the transfer of persons across international frontiers or armistice lines without prior consultation through the Mixed Armistice Commissions;
7. Takes note of the statement of the Government of Israel that Israel armed forces will evacuate Bir Qattar pursuant to the 20 march 1950 decision of the Special Committee provided for in article X, paragraph 4, of the Egyptian-Israel General Armistice Agreement,3/ and that the Israel armed forces will withdraw to positions authorized by the Armistice Agreement;
8. Reminds Egypt and Israel as States Members of the United Nations of their obligations under the Charter to settle their outstanding differences, and further reminds Egypt, Israel and the Hashemite Kingdom of Jordan that the Armistice Agreements to which they are parties contemplate "the return of permanent peace in Palestine", and therefore, urges them and the other States in the area to take all such steps as will lead to the settlement of the issues between them;
9. Requests the Chief of Staff of the Truce Supervision Organization to report to the Security Council at the end of ninety days, or before if he deems it necessary, on the compliance given to this resolution and upon the status of the operations of the various Mixed Armistice Commissions, and further requests that he submit periodically to the Security Council reports of all decisions made by the various Mixed Armistice Commissions and the Special Committee provided for in article X, paragraph 4, of the Egyptian-Israel General Armistice Agreement.
Hierin wordt Israel opgeroepen om de Palestijnen weer terug te laten keren naar hun eigendommen. Omdat Israel weigerde daaraan gehoor te geven was het logisch dat er spanningen met de Palestijnen waren. Maar Israel had daaraan wel zelf schuld.
Als je al die resuloties leest, en dat zijn er zo langzamerhand heel wat, kom je al spoedig tot de conclusie dat Israel zich aan geen enkele VN resolutie houdt ten aanzien van de Palestijnen.
Toen de VN in 1948/1949 toezicht wilde houden op grootschalige slachtpartijen die Israeli's kennelijk op Palestijnen in Jerusalem pleegden werd de VN gezant Bernadette maar gewoon vermoord
Echt een stel gezellige luitjes waren dat zullen we maar zeggen.
quote:Leuk dat je over mijn posts heen blijft lezen, maar ik heb nergens bezwaar gemaakt tegen het Winkler stuk (m.u.v. het selectief quoten ervan) en dat ik het genuanceerder noemde dan jouw eerdere opmerkingen, die ik ook niet in het stuk van Winkler kon terugvinden. Als ik je om een bron vraag voor een specifieke opmerking van je, dan verwacht ik dat de door jou aangedragen bronnen in lijn zijn met die eerdere specifieke opmerking. Het is dus niet de bedoeling dat je - net als een Palestijn - doet alsof je neus bloed en komt met bronnen die haaks staan op je eerdere opmerkingen en als slotzin; "Dat weet toch iedereen".
Op woensdag 10 december 2003 10:21 schreef hazelnoot het volgende:
In antwoord op The Moderator wil ik graag even stellen dat scheldpartijen natuurlijk weinig bijdragen aan een zinvolle discussie. * Heb je het hier over je zelf?
Mijn stukje geschiedenis kun je gewoon aantreffen in alle geschiedenisboeken, geschiedenis-encyclopien etc. Maar dit stukje komt uit de Winkler.
Verder heb ik het niet over de door jou opgevoerde VN reslotie over de bezetting/anexatie van de Palrstijnse gebieden in 1967.
Ik had het over VN resoluties van direct na de oprichting van Israel en de daaruit voortkomende oorlog.
quote:Leuk om nu terug te gaan naar 1948, toen de ellende juist begon doordat de Palestijnen de VN resolutie over de verdeling van het vroegere Britse protectoraat niet accepteerden. Het waren de Palestijnen die het niet eens waren met de gebiedstoewijzing aan de Joden, terwijl de Joden het wel eens waren met de gebiedstoewijzing aan de Palestijnen! Het is dus ridicuul om te beweren dat Israël geen enkele VN resolutie heeft nagevolgd. De Palestijnen erkenen de VN nog geeneens, en hebben er ook helemaal geen boodschap aan. Het is juridisch en militair voor hen ook onmogelijk om internationale besprekingen bij te wonen - zonder vrijgeleide - omdat de meesten van hen worden en werden verdacht van terrorisme.
Hierin wordt Israel opgeroepen om de Palestijnen weer terug te laten keren naar hun eigendommen. Omdat Israel weigerde daaraan gehoor te geven was het logisch dat er spanningen met de Palestijnen waren. Maar Israel had daaraan wel zelf schuld.Als je al die resuloties leest, en dat zijn er zo langzamerhand heel wat, kom je al spoedig tot de conclusie dat Israel zich aan geen enkele VN resolutie houdt ten aanzien van de Palestijnen.
Toen de VN in 1948/1949 toezicht wilde houden op grootschalige slachtpartijen die Israeli's kennelijk op Palestijnen in Jerusalem pleegden werd de VN gezant Bernadette maar gewoon vermoord
Echt een stel gezellige luitjes waren dat zullen we maar zeggen.
Vertel maar eens wat de Palestijnen en Arabische buurlanden dan wel allemaal "netjes" gedaan hebben. Er zijn inderdaad heel veel resoluties over het Midden Oosten overeengekomen. Die resoluties stellen altijd eisen en principes. Het belangrijkste principe is dat alle partijen ze moeten opvolgen - en zo niet - dan ook geen deal. Er is geen enkele resolutie die Palestijns terrorisme toestaat of zelfs uitnodigd. Je kunt je niet beroepen op "fouten" van Israël, om terrorisme goed te praten. Wij gaan toch ook niet schietend Duitsland en Frankrijk binnen, omdat ze zich niet aan EU afspraken houden. Daarvoor is het internationale gerechtshof en in het geval van de EU het Europese Hof.
