Nou, in Januari hebben mijn vriend en ik onze boxer moeten laten inslapen, zoals vele van jullie nog wel weten.
Nou had mijn andere hond, die dus bij mijn ouders is gebleven, maar die ik wel elke dag zie.
Als een paar weken aan het klungelen (het is een boomer en wordt in april 7 jaar), dikke amandelen.
Dus al 2x medicijnen gehad (antibiotica), en dit hielp. Het was weg.
Tot 2 weken terug kwam het weer terug, weer medicijnen, maar van het weekend zag ze er zo slecht uit, dat ik zei tegen mijn ma, maandag wordt dat dierenarts bezoeken. Dus zo gezegt zo gedaan. De dierenarts is er om kort over te zijn bang voor, dat het dus Leukemie is. Bloed is gisteren naar het lab gebracht in zevenaar, uitstrijkje gemaakt, deze is ook gisteren weg gebracht.
Vandaag (vanavond) horen we meer.
Maar als het leukemie is, dan is dat dus helemaal niet fijn. Dan zouden we chemo kunnen doen, maar dan heb je maar een garantie van 3 maanden en het kost 5.000 euro (ik heb ze niet)
En anders pretnison tabletten, en dan is het allemaal afwachten. Ze heeft nog geen pijn, maar zodra ze dit wel zal krijgen, is de keus hard maar eerlijk tegenover de hond.
Ik heb gisteren dus hele dag zitten janken. Het verdriet van mijn andere hond is nog niet over, of komt dit er weer bij. Nog eentje die ik waarschijnlijk zou moeten gaan missen. Het hoeft natuurlijk niet zo te zijn, maar ik zelf heb er geen goede moed meer in. Dat kan ik niet meer opbrengen
![]()
ik wil verdomme niet nog een hond verliezen.;