Depressief door de hormonen

Lieve Sugar, stoer dat je er eerlijk over bent geweest naar de huisarts Hopelijk geeft dat al veel lucht en rust. Of je gevoelens normaal zijn of verder gaan dan dat weet ik niet, ik weet alleen dat ik ze gelukkig nooit gehad heb, ook de twijfels niet. Wel irritatie door slaapgebrek, dat heeft iedere ouder wel eens of onmacht als je kindje huilt en je niets kunt doen, daar kun je ook onredelijk boos van worden. Maar ik denk dat de huisarts je wel goed in gaten zal houden nu. Fijn dat je je meteen al wat beter voelde door het stoppen met de borstvoeding. Dat herken ik wel heel erg ! Probeer jezelf een beetje te pamperen. Wat nieuwe kleding, nieuw make-upje, naar de kapper, lekker in bad. Gewoon lief zijn voor je lichaam, want het is toch een aanslag op je lijf, zo'n zwangerschap en bevalling. Goed eten, goed slapen (voor zover dat gaat..), niet teveel willen van jezelf en je nu nog even geen zorgen maken of het allemaal wel weer goed komt met dat lijf. Na Maria zag je er ook weer prachtig uit (en ik heb de na-buikfoto gezien !) en dat komt nu ook wel weer. Nu eerst aansterken en herstellen, en pas daarna afvallen en weer strak worden. Hebben jullie een videocamera ? Dan zou ik veel filmpjes maken van Storm. Als je je dan weer goed voelt kun je nakijken hoe het nu was, want vaak hoor je dat het nu een beetje langs je heengaat, zeker als je je rot voelt en niet zo kunt genieten van alle mooie dingetjes die er vast nu ook zijn. Dan kun je straks misschien met terugwerkende kracht er toch nog van genieten. Sterkte.

quote:

Op zaterdag 30 september 2006 22:46 schreef Ingrid19 het volgende:

[..]

Sugar
Dat soort gedachten herken ik.

Ik weet niet of je er nog steeds mee loopt, meen wel zoiets te hebben gelezen in het moeders-topic. Maar doe iets! Ik zeg dit niet om je te kwetsen, maar Djeez toont zich ook niet als de meest stabiele vader op deze aardkloot. Dus zorg dat jezelf weer 100% wordt. Dat heeft Kim nodig. Ik schrik elke keer weer als jullie weer een 'akkefietje' hebben. Zorg voor een veilige geborgen omgeving voor Kim. Je weet het hè (en dit geldt ook voor Sugar), ookal klinkt het zo soft: Je kunt alleen van een ander houden als je eerst van jezelf houdt.

(ik heb echt heel lang getwijfeld of ik dit zou posten, maar ik moet het gewoon even zeggen)

De huisarts was best helder: dit is een depressie. Of dat nu een postpartum (dus hormoongerelateerde) depressie is of een gewone depressie, die nu door de geboorte van Storm de kans krijgt om "door te breken", dat is een tweede vraag, maar nu niet de belangrijkste.

Advies: psycholoog, schildklier prikken en hb, over 2 weken terug bij ha en nu nog geen antidepressiva (volgende afspraak opnieuw bekijken). Wel mag ik nu vitamine B6 en visolie (omega 3) gaan slikken, dat is goed en kan gewoon. Ik had er al over gelezen dat dat goed kon helpen bij (postpartum) depressies.

Eerst dus maar op zoek naar een psycholoog die heel snel plek heeft en dan die twee dingen halen.
Ik ben blij met iets kunnen doen nu, want voel me erg gevangen in deze rotte sugar.

Sugar

Sjoeg... wat balen meid, toch...
Hopelijk vind je snel hulp.

Sugar, ik lees nu je verhaal pas. Heel veel sterkte. hopelijk vind je snel passende hulp.

Sugar, ik denk dat je opluchting zit in het feit dat het nu een naam heeft en dat je er iets aan kunt doen. Sterkte suikervrouwtje, ookal ben je sterk genoeg.

Sugar wat rot toch allemaal. Ik hoop dat er snel een plekje is bij de psych meid!

Sugar
Toch fijn dat de ha helder was. Want waarsch. wist je dat zelf ook al wel, maar is het fijn dat een ander het nu zo benoemd heeft.
Hopenlijk vind je een psycholoog die snel plek heeft.
En net wat je zegt: nu heb je dus ook iets om mee aan de slag te gaan.

Sugar _{Soms zit ik er nog wel mee dat ik zo direct tegen je was over Storm en de BV. Dat was niet nodig en achteraf gezien al helemaal niet handig} fijn dat er nu (kleine) stapjes vooruit genomen kunnen worden. Het heeft nu een naam en samen met mensen die je kunnen helpen ga je hier uit komen.


Ingrid, ik heb net als Dutchie heel lang getwijfeld hierover, maar ik denk echt dat het je goed zou doen als je bijvoorbeeld hulp zou zoeken.
Zelf door lopen modderen is niet nodig en hulp zoeken maakt je geen aansteller. Het leven is zo veel mooier als je lekker in je vel zit, zonder grote onzekerheden.

quote:

Op maandag 2 oktober 2006 13:19 schreef Sugar het volgende:
Eerst dus maar op zoek naar een psycholoog die heel snel plek heeft

Ik hoop dat je snel iemand vindt. En het belangrijkste, dat het klikt met diegene. Want als ik je een adviesje hierin mag geven, als het niet goed voelt, zoek snel een ander. Blijf niet hangen omdat deze nu eenmaal snel plek had, of omdat je vindt dat je moet doorzetten. Wil je iets aan een psych hebben, dan is vertrouwen en je prettig voelen een essentiele voorwaarde.

sugarchen, dapper hoe je 't allemaal te lijf gaat, veel sterkte ermee!

ingrid, ook heel begrijpelijk hoe het bij jou gaat, zo voortslepend/kabbelend dat je denkt dat het gewoon is en bij jou hoort, en het nemen van de stap naar de huisarts erg moeilijk wordt. ik hoop dat je je ertoe kunt zetten om nu toch ook aan de bel te trekken. jezelf / je klachten serieus nemen en er zelf actief wat aan gaan doen kan al het 'halve werk' betekenen. doen dus, nu, je kunt er alleen maar baat bij hebben denk ik. en aansluitend bij dutchie: je hebt er een heel belangrijke motivatie bij: doe het ook voor kim!

[ Bericht 0% gewijzigd door bixister op 02-10-2006 16:12:31 ]

Sugar, ik lees nu pas hoe het met je gaat! Meisje toch, wat moeilijk! Wat goed dat je hulp zoekt en ik hoop dat je snel een goede psycholoog vindt.

Sugar Ik weet wat je door maakt, zit zelf ook midden in een PND. Ik heb er ook moeite mee gehad van dingen te genieten. Bijv. onze bruiloft regelen, was maar iets wat er moest gebeuren, heb er totaal geen plezier aan beleeft en ik was ook bang dat ik totaal niet van onze trouwdag zou kunnen genieten. Daarom ben ik 3 weken na het bezoek aan de ha met anti-depressiva begonnen (hij had het direct voorgeschreven) en gelukkig heb ik wel van mijn trouwdag kunnen genieten en we hebben een lekkere rustige vakantie gehad, maar zodra ik thuis weer aan de bak moest, stortte ik weer in. Het is dus ook niet van je slikt een pilletje en het is over (wat sommige mensen wel denken), maar het heeft vooral tijd nodig. Tijd om jezelf weer te vinden.. Veel sterkte!

quote:

Op maandag 2 oktober 2006 14:44 schreef owlet het volgende:
Sugar _{Soms zit ik er nog wel mee dat ik zo direct tegen je was over Storm en de BV. Dat was niet nodig en achteraf gezien al helemaal niet handig}

Echt niet erg, hoor! Ik sprak me daarna toch net zo direct uit erover en dat maakte het voor allebei duidelijk? Geen worries dus daarover.

Jongens, allemaal bedankt voor de lieve en fijne én behulpzame reacties, ook die die ik per mail krijg. Echt heel lief en fijn is dat.

Ingrid en Wennie, en achter de schermen ook de anderen die hier misschien mee lopen, veel succes en sterkte met het zoeken en vinden van hulp en vooral met het opkrabbelen weer.

Wat ik nog wil zeggen: een PPD wil écht niet zeggen dat je je elk moment van elke dag zwaar depressief voelt of dat je je kind 'wilt' vermoorden. Godzijdank ligt het genuanceerder dan dat, maar dat beeld uit series, films en soaps leeft wel bij veel mensen. Ook bij mij, daarom wist ik eerst zeker dat ik dat niet had. Natuurlijk zijn er wel kenmerken die ook je kind betreffen, maar zo sterk actief negatief richting je kind (zoals het vaak wordt verbeeld) hoeft het dus niet te zijn. dat is volgens mij meer zo met een postnatale psychose, als ik me niet vergis.

Wat fijn dat je nu duidelijkheid hebt wat het is en dat er wat aan gedaan kan worden. Weet je al iets van een psycholoog?

Ik heb een afspraak gemaakt met de psycholoog die mijn huisarts had doorgegeven. Maar dat is pas eind oktober, dus ik bel morgen nog een andere optie. Liefst start ik wel eerder, namelijk.

En ik heb visolie en vitamine B6 gehaald en ben ermee begonnen, dus meteen wat kunnen doen met de adviezen.

Oh ja, poedel?
Ik heb met de schrijfster van het boek gemaild en mijn klachten beschreven. Ze reageerde erop met "de klachten wijzen wel in de richting van een PPD". Ongeveer dezelfde conclusie nu dus als de huisarts. bedankt nog voor de tip om haar te mailen of bellen.

[ Bericht 31% gewijzigd door Sugar op 02-10-2006 19:18:36 ]

Fijn dat de HA iemand van de spijkers met koppen is
Sterkte!

voor jou lieve Suiker. Ik hoop voor je dat je snel passende hulp zult vinden. Fijn dat je weet dat er wat is, zodat je er iets mee kan, rot dat het zo is natuurlijk. Denk aan je.

[ Bericht 3% gewijzigd door Luchtbel op 02-10-2006 20:45:15 ]

Hee Sjoeg, wat wordt er voortvarend gehandeld! Ik ben wat dat betreft echt blij voor je

Fijn Sugar, voor de erkenning en het feit dat er gelijk gehandeld wordt. Jammer he, zo'n wachtlijst. Nu wil je het liefst natuurlijk morgen terecht... Het zal misschien niet 1,2,3 kunnen en je bent er helaas ook niet 1,2,3 vanaf maar je bent er wel vlug bij en dat is geweldig.
Heel veel sterkte lieve Sugar

quote:

Op maandag 2 oktober 2006 15:22 schreef Moonah het volgende:

[..]

Ik hoop dat je snel iemand vindt. En het belangrijkste, dat het klikt met diegene. Want als ik je een adviesje hierin mag geven, als het niet goed voelt, zoek snel een ander. Blijf niet hangen omdat deze nu eenmaal snel plek had, of omdat je vindt dat je moet doorzetten. Wil je iets aan een psych hebben, dan is vertrouwen en je prettig voelen een essentiele voorwaarde.

helemaal mee eens. Je moet je op je gemak voelen bij een psych. Ik hoop dat je snel eentje vind. Ikzelf had de mazzel dat mijn psych voor noodgevallen altijd plek had binnen een week. Misschien kom jij die ook tegen. Ik ben zo blij dat er duidelijkheid is en ik blijf zeggen dat ik het onwijs krachtig van je vind om weer jezelf terug te willen vinden. dikke

Ook hier nog ff snel. Ben naar de ha geweest. Ik ben wel depressief. Wel redelijk licht.
Ik heb nu medicijnen. amitriptyline. Dat moet ook met het slapen helpen.
Voorlopig nog niet praten met een psych oid. Eerst kijken of de medicijnen werken.
Nu ga ik Kim troosten!

Ohja, bedankt voor de reacties naar mij toe.

Hier stond een reactie op Ingrid. Aangezien het ook in het "hoe gaat het met de moeders" topic staat neem ik het even mee daar naar toe en gaan we daar ook verder.

[ Bericht 39% gewijzigd door Lois op 02-10-2006 21:19:42 ]

Sugar wat heftig toch allemaal. Adviezen over dat het moet klikken met de psych staan er al, ik kan je alleen maar heel veel sterkte wensen. Het is echt heel erg fijn dat je HA zo daadkrachtig bezig is, de eerste stappen zijn al genomen.
Sterkte meid en ik hoop dat je ondanks alles wel de momenten vindt om te genieten van je kleine man en grote meid