quote:
Op woensdag 19 oktober 2005 15:11 schreef Nastybtch het volgende:Wat een mooi verhaal Binsentu
Kan ik me abboneren op jouw verhalen? Ik wil er minstens 3 per dag
Maar goed, Tell me MOOORE
Dankjewel !
Ok, nog 1 verhaaltje dan
Er zijn een aantal dagen in april/mei waar Japan in het teken staat van de "sakura" (kersenbloesem)
Tijdens het weerbericht worden er zelfs voorspellingen gedaan over wanneer de bloesem in welke streken in bloei staat.
Een vriend van me en ik hadden besloten om dit tradionele evenment te ervaren als 'echte' japanners.
Zondagochtend om 9 uur werd ik gebeld door Kaori, zij had voor mij een fotoexpositie in een discotheek in Tokyo geregeld en nodigde ons uit om haar en haar vrienden te vergezellen bij "Hanami" (kersenbloesem kijken) in Shinjuku Gyoen (park in de wijk Shinjuku).
Omstreeks 11 uur pakte we de trein in Yoyogi om 4 minuten later te arriveren in Shinjuku (het openbaar vervoer maakt je erg lui)
In de trein vroegen we ons af waar het park eigenlijk lag, maar eenmaal aangekomen werden we verrast door een ongelovelijke hoeveelheid mensen die allemaal dezelfde kant op leken te gaan.
Voor de zekerheid spraken we nog iemand aan of deze mensen inderdaad allemaal naar het park gingen, hij vertelde ons in het Japans dat dit inderdaad zo was....volgens mij
Dus er zat niets anders op dan ons laten op te nemen in de menigte die bestond uit mensen van alle lagen van de samenleving.
Mannen in pak die net van het kantoor afkwamen (werken op zondag is immers redelijk normaal), verliefde stelletjes, schoolkinderen, daklozen en zelfs menig Yakuza lid maakte deel uit van de bonte verzameling van bezoekers.
Het meest schattige wat je kan tegenkomen in Japan, zijn die kleine kleuters met roze jasjes, schattige staartjes, piepende slippertjes (zodat moeders altijd weet waar ze zijn) en een rugzakje in de vorm van een anime karakter. Je wilt ze gewoon oppakken en knuffelen, maar dat wil nog wel eens op onbegrip uitlopen bij de ouders, dus dat doe ik maar niet.
Deze waren ook in overvloed aanwezig tijdens het eeuwenoude volksfeest van het kijken naar kersenbloesems.
Dit moet je trouwens niet al te letterlijk nemen, aangezien het kijken 9 van de 10 keer gepaard gaat met flink wat wijn, sake, bier en allerhande lekkere hapjes.
Vlak voor de ingang staan er talloze verkopers met complete paketten waar dit allemaal inzit.
Binnenkomen was trouwens niet zo makkelijk als je zou denken, het was namelijk verplicht om een entreekaartje te kopen, maar hier komt weer een eigenschap van japanners naar boven die je op dit moment erg nodig hebt. De organisatie is uitstekend ! Alle kassa's zijn open en de in Nederland vaak aanwezige ongeinterresseerde tieners waren vervangen door gemotiveerde 18-jarige meisjes die ontzettend vriendelijk waren en heel snel konden werken.
voorkruipen zal nauwelijks voorkomen, geduw en/of getrek is ook niet aan de orde.
Nu was het nog een kwestie van Kaori vinden in het immens grote park.
Bellen dan maar
"Hoi Kaori ! We zijn er, maar waar zitten jullie?"
"Bij welke ingang staan jullie, dan kom ik daar wel naartoe"
"Uhmmmm......zijn er meerdere ingangen dan?"
"..."
"Laat maar, blijf daar staan, ik vind jullie wel!"
Blijkbaar had ze het meteen goed, want na 15 minuten zagen we haar aankomen en groette ons al van ver.
"We hebben een schitterende plek daarachter onder een grote boom, een vriend van me heeft overnacht bij de ingang om een zo goed mogelijk plek te kunnen bemachtigen"
Al lopend over het inmiddels flink betrapte gras had ik het gevoel alsof ik in de twilight zone liep.
Het minimalistische japan met beleefde en afstandhoudende inwoners leek compleet omgedraaid.
.....
Wordt vervolgd !
(zal dan ook meteen wat foto's voor de visuele ondersteuning posten