TRU The truth is in here and out there
Je ziet het niet maar toch is het er... Alles over mysterieuze, onverklaarde, spirituele en occulte zaken.
De oudste geloven ter wereld (sjamanisme geloof ik ) zijn min of meer gebasseerd op entheogenen als paddos en ayahuasca. Vervolgens werd er van alles bij aan gebreid en uiteindelijk zit je met een geloof wat om controle gaat ipv vrijheid
You must try to maintain faith and trust in the potentiality of your own brain and the billion year old life process. With your ego left behind you, the brain can't go wrong.
Heb jij zelf wel eens wat gebruikt? En zo ja, wat was je spirituele ervaring ermee?quote:Op maandag 11 juli 2005 00:56 schreef Pihkal het volgende:
De oudste geloven ter wereld (sjamanisme geloof ik ) zijn min of meer gebasseerd op entheogenen als paddos en ayahuasca. Vervolgens werd er van alles bij aan gebreid en uiteindelijk zit je met een geloof wat om controle gaat ipv vrijheid
een heks zorgt altijd voor een goede zak appels..twee groene en een bruine..zorg er als heks voor dat er een mooie rode in het midden legt en dat deze als eerste wordt gepakt omdat hij er smakelijk uitziet..Sluit het gesprek af met: eet smakelijk
paddos, lsd, salviaquote:Op maandag 11 juli 2005 04:07 schreef displission het volgende:
[..]
Heb jij zelf wel eens wat gebruikt? En zo ja, wat was je spirituele ervaring ermee?
maar allemaal in vrij lage doseringen
Dus naast een gevoel van eenheid heb ik niet echt iets meegemaakt wat ik kan labellen als spirituele ervaring.
Ga het binnenkort wel met hogere doseringen proberen, dus ik hou jullie op de hoogte
You must try to maintain faith and trust in the potentiality of your own brain and the billion year old life process. With your ego left behind you, the brain can't go wrong.
Zeker doen, maar kijk uit Pihkal gebruik geen paddo's die over datum zijn..bewaar verse paddo's ook niet langer als een dag in de koelkast..om ze vervolgens te gebruiken..
Succes..misschien wil je wat posten als je in de trance zit? Kijken op welke vragen je allemaal antwoord hebt..misschien een idee?? Live meet en greet met trippende users in het #truth irc kanaal?
Succes..misschien wil je wat posten als je in de trance zit? Kijken op welke vragen je allemaal antwoord hebt..misschien een idee?? Live meet en greet met trippende users in het #truth irc kanaal?
een heks zorgt altijd voor een goede zak appels..twee groene en een bruine..zorg er als heks voor dat er een mooie rode in het midden legt en dat deze als eerste wordt gepakt omdat hij er smakelijk uitziet..Sluit het gesprek af met: eet smakelijk
Paddos kun je drogen, eenmaal gedroogd kun je ze jaaaaren bewarenquote:Op maandag 11 juli 2005 14:09 schreef displission het volgende:
Zeker doen, maar kijk uit Pihkal gebruik geen paddo's die over datum zijn..bewaar verse paddo's ook niet langer als een dag in de koelkast..om ze vervolgens te gebruiken..
Succes..misschien wil je wat posten als je in de trance zit? Kijken op welke vragen je allemaal antwoord hebt..misschien een idee?? Live meet en greet met trippende users in het #truth irc kanaal?
Wat is trouwens de definitie van spirituele ervaring
You must try to maintain faith and trust in the potentiality of your own brain and the billion year old life process. With your ego left behind you, the brain can't go wrong.
Offtopic: weet iemand welke middelen tegenwoordig gebruikt worden om mensen onder narcose te brengen voor een operatie?
Mensen zijn vaak geneigd om weg te kijken van het onbekende. Misschien is dit wel heel erg zonde, want ik geloof dat er meerdere zintuigen zijn. Dingen die je aan kunt voelen zonder het te zien of te horen. Probeer gewoon op je gevoel af te gaan. Misschien kun je er zelfs profijt van hebben. Deze gevoelens die je hebt hoeven helemaal niet eng te zijn. Alleen het feit dat het niet erkend wordt, of als niet mogelijk wordt beschouwd, wil nog niet zeggen dat mensen niet op een ander niveau dan alleen zintuigelijk kunnen voelen.quote:Op maandag 7 februari 2005 19:58 schreef little_sister het volgende:
Iedereen kent het gevoel van "er staat iemand achter me" Hoe vaak kijk je om met het idee dat er werkelijk (!!!) iemand staat? Ik niet vaak... Ik ken het gevoel, maar doe het af aan fantasie.
Of het nou een soort zelfbescherming is om niet achterom te kijken of wat dan ook... Maar het is een grens die in veel mensen zit. Je wil gewoon niet erkennen dat er mogelijk meer is dan alleen het gevoel van... En ookal erken je het wel... Wil je het wel zien wat er achter je staat???
Dit kan zeker gevaarlijk zijn en je moet je hier ook alleen mee bezig houden als je zelf voelt dat je sterk genoeg in je schoenen staat. Dat houdt niet weg dat het gebruik van bepaalde middelen (in mijn geval LSD) voor sommige mensen heel positief kan uitpakke en als heel handig hulpmiddel kan worden gebruikt om bepaalde spirituele ervaringen op te roepen.quote:Op maandag 7 februari 2005 20:21 schreef nokwanda het volgende:
Jaren geleden sprak ik een jongen die me het principe van trance uitlegde. Ik kan je de details niet meer geven maar het kwam erop neer dat trance door verschillende zaken kan worden veroorzaakt. Een ervan is een drug als paddo's, wiet, lsd en bepaalde wortels en planten. Een andere kan een bepaalde herhaalde dreun in muziek zijn. Allemaal prikkelen ze een deel van de hersens die daardoor meer open kunnen staan voor andere dan de gewoonlijke waarnemingen.
Ik ben van menig dat dat gevaarlijk KAN zijn. Dat ligt ook aan de mate waarin degene die het ondergaat grenzen kan stellen aan de mate waarin de hersenen opengesteld zijn.
In principe doet dat er niet meer toe op het moment dat je de fase waarin je jezelf moet overtuigen voorbij bent. Als ik een spirituele ervaring beleef stel ik geen vragen meer als: hou ik mezelf nu voor de gek of is dit echt? Eerst moet je je afvragen wat een spirituele ervaring is. Dit kan varieeren van geesten zien tot het vormen van de energie die door je lichaam stroomt. Persoonlijk ben ik alleen bezig met de energiestroom in mijn lichaam. En laat die zich nou net aanpassen aan wat jij visualiseert, of wat jij je voorstelt, wat jij je inbeeld. Dus de mate van succes hangt eigenlijk af van hoe gioed jij je dingen kunt inbeelden. Dit kan ik door meditatie ook, maar sommige geestverruimende middelen helpen me daar bij, zodat het makkelijker gaat.quote:Op dinsdag 8 februari 2005 20:59 schreef MUUS het volgende:
En dit zijn nu exact de vragen die ik wilde stellen!
Hoe zie je het verschil? Is je beeld van alles door de drugs niet zo vertroebeld dat je niet meer weet of het nu je eigen gevoel is of de drugs?
Over het algemeen staat alcohol bekend als geestvernouwer, dus het lijkt me sterk dat een een deurtje is open gegaan. Het kan natuurlijk ook zijn dat door jou perceptie, een compleet normale situatie vervormd op jou aan kwam. Je kan een hele hoop illusioneren. Aan de andere kant is het ook echt gebeurd. Voor jou in iedergeval 100%. Dus of het nu in je hoofd was, of dat het werkelijk gebeurd is. Het is gebeurd op het moment dat jij het ervaarde.quote:Op dinsdag 8 februari 2005 21:08 schreef MUUS het volgende:
Stond er een extra deurtje open door de alcohol? Nou ja, zoals gezegd, ik voelde al wat broeien toen ik op straat liep, so who knows. .
.Ja zeker weten. MDMA kan hele spirituele belevenissen veroorzaken. Spiritualiteit begint ook met het gevoel van liefde, dus met mdma ga je je snel openstellen voor die ervaringen. Als je liefde als basis emotie voelt en op dat moment inzichten krijgt over jezelf kun je daar hele positieve dingen aan overhouden.quote:Op dinsdag 8 februari 2005 21:25 schreef Hallulama het volgende:
Wanneer drugs je een intens blij gevoel geven, een gevoel van geluk, warmte, liefde, veiligheid en zekerheid, kun je wellicht erg eerlijk zijn, vooral naar jezelf toe, je doorbreekt dan een barrière, wat natuurlijk prachtig is.
Dit heb ik de laatste twee keer met mdma ervaren (don't worry, halfjaarlijks ritueel), waarvoor mijn dank. Het muntje viel opeens, als 't ware.
Goed...quote:Op donderdag 10 februari 2005 23:54 schreef displission het volgende:
Ik wil mijn verhaal ook wel even kwijt aan jullie.
1. 16 jaar eerste keer blowen. Lachkick, filosoferen, betekende weinig kwa afhankelijkheid
Met vrienden gingen we een paar keer per jaar in de zomer kamperen bij de maas. Je kent het wel kampvuurtje, biertjes blowen etc. Toen ik ermee in aanraking kwam was ik er wel tegenopgewassen, maar mijn onschuld zorgde ervoor dat iki niet doorhad dat het eigenlijk alles vertroebelde en dat ik eigenlijk automatisch, onbewust doorleefde.
2.18 jaar kwam in een "racistische crew" terecht en die wilden me op het verkeerde pad zetten. Nu zul je je afvragen hoe kwam je daar nu weer terecht beste displission. Nou dat zal ik je vertellen: ik werd erin gezogen met oogkleppen op, maw ik wist totaal niet wat die jongens van plan waren met me..ik dacht dat het mijn beste vrienden waren, maar ondertussen hadden hun al een plan klaar. Alleen mijn backup plan was onbreekbaar kwam ik later achter.
Deze jongen wilden me coke laten snuiven(heb ik altijd geweigerd en nooit gedaan want ik blowde liever)ze wilden me meenemen naar de hoeren op een dag ze wilde dat ik criminele zaken ondernam, waar ik dan ook maar net onderuit kon komen en ik zag het gevaar langzaam naderen.
Die tijd was ook een echte paddo-tijd. Ik nam ze toch wel regelmatig en omdat ik het puur natuur vond in tegenstelling tot coke had ik er over het algemeen wel goede ervaringen mee. Ik kreeg wel op het eind bijna doods ervaring in mijn hoofd en die werd afgesloten met doorleven. Toen besloot ik daarmee te stoppen als ik die nacht zou overleven. Mijn wil is en blijft sterk.
De jongens waarover ik sprak waren nog steeds niet mijn leven uit en ze nodigden me uit voor een avondje stappen ergens in Friesland(hoe toepasselijk) Vanbinnen begon ik helemaal te flippen toen ik voor het eerst angst in mijn leven voelde. Een angst om dingen verkeerd te zeggen. Of juist niet te zeggen. Ik droeg een geheim bij me en dat maakte me gek van binnen. Stelde het geheim veel voor ik vind van wel..ik moest het kwijt. Om tot mezelf te komen.
Niet lang erna werd ik door gekte langzamerhand bewust van mijn leven en had ook een constante deja-vu ervaring in mijn achterhoofd die ik tot de dag van vandaag nog steeds heb. Dit is allemaal al een keer eerder gebeurt dacht ik toen ik niet kon slapen en dingen zag die ik al eens had gezien.
De jongens verdwenen langzaam uit mijn leven en toen ik ervoor koos om te rusten in een ander bed dan thuis kreeg ik een optie, ik mocht overnachten in het ziekenhuis. Ik vond het allemaal best zolang ik maar kon slapen, want dan werd alles weer beter..dat was ook zo, maar ondertussen was ik erin geluisd. Ik moest pillen slikken, had een psychose en waanideeen. Maar daarvoor kwam ik niet en met mijn laatste energie verzette ik me tegen de doctors en hulpverlers woorden..maar tevergeefs..die pillen waren voor mij bestemd
Die nacht sliep ik met de gedachte dat het mijn laatste avond op aarde zou zijn. Ik had nog een woordenwisseling alles leek een droom..ik had het verleden-nu-toekomst betekenis gegeven, de papieren waren verbrand door mijn vader (op mijn commando)
Ik had nog een laatste struggle met woorden die ik ont-lede en ik sliep..maar dacht
WOW..dit is spacy ik ben gewoon herboren..kwam ik later achter..ik voelde me de boedha die onder de boom in slaap viel..maar ondertussen ging ik ook door een hel. Pingpongen was leuk..tv kijken was leuk(maar geen moord en dood)een simpele film hield ik niet vol. De muren daar en op een gegeven moment gingen ze de boel ook nog gesloten maken. Ohw my god..dacht ik ik moet hier weg en nu beste mensen komt het verhaal..:
Ik rende naar Engeland, naar London om precies te zijn. Met mijn tas in de ene hand over mijn schouder en in mijn andere hand het paspoort wilde ik vluchten uit deze hel..hoe kan het nu erger zijn als dit..dit mag nooit meer dacht ik..ik maakte het ergste moment weer mee..ik werd weer tegengehouden want beste mensen: ik rende een doodlopende straat in met 3 hulpverleners achter me aan!!!
3. 26 jaar
Ik voel me verlicht en ik voel dat ik krachten heb. Ik heb een baan die denk ik zelf stressvol is, maar me wel heel veel goede moed geeft. Ik werk in een ah-to-go met ongeveer 35.000 klanten per week(gelukkig is er een team). Wat er in de toekomst gaat gebeuren ik zie het wel..ik hoop dat iedereen de kans gaat krijgen om verlicht te worden ik denk wel dat dit mede door mij zal gebeuren..egoistisch misschien, maar ik heb ook heel wat moeten doorstaan om op dat niveau te komen en ik hoop dat jij er ook komt. En daarbij wil ik je helpen..
Ik herken me in een groot gedeelte van je verhaal. Heb namelijk ook een psychose gehad en de wereld is sindsdien ook voor mij veranderd. Loop al een tijdje met de gedachte in mijn hoofd om ook een dergelijk topic op een forum te openen, want toen ik mijn psychotische ervaringen vergeleek met de ervaringen die in een boek stonden vermeld (de kracht van het nu), verbaasde ik mij enorm over de gelijkenissen. En ja, bij mij is het ook allemaal te danken aan ervaringen met drugs (paddo's en XTC), zo heftig, dat ik dacht dat ik dood ging. Sindsdien is mijn leven nooit meer hetzelfde geweest.
Dat wil echter niet zeggen dat ik nu verlicht ben. Sterker nog, in die tijd was ik doodsbang voor alles. Ik wilde niet sterven. Niet omdat ik bang was om voor eeuwig in het niets te verdwijnen (daar was ik vroeger altijd bang voor), maar juist voor het oneindige. Misschien was het wel de kans om een dergelijk stadiium te bereiken, maar ik was er simpelweg niet klaar voor.
Het heeft voor mij een jaar geduurd voordat ik er weer redelijk bovenop was, maar nogmaals: mijn leven is sindisdien niet meer hetzelfde.
Sinds vorig jaar ben ik zeer geinteresseerd geraakt in het verlicht zijn en daardoor ook in het boeddhisme. Ik heb het er vervolgens met een aantal mensen over gehad en ben tot de conclusie gekomen dat ik op een bepaald niveau van verlicht zijn ben geweest. Maar ik was er dua niet klaar voor. Het maakte me bang en mijn ego was uiteindelijk te sterk om in die toestand te blijven. Of ik ooit echt verlicht zal raken? Wie zal het zeggen... Maar 1 ding weet ik wel: Mocht ik zover komen, dan zul je mij nooit horen zeggen dat ik verlicht ben. .
Ik denk dat voor jou ongeveer hetzelfde geldt, maar denk alsjeblieft niet dat je verlicht bent. Dat ben je namelijk echt niet. Je bent misschien op weg, hebt een poort gevonden en er een beetje van geproefd, maar meer ook niet.
Verlichting is letterlijk doodgaan, het sterven van je ego en daarmee alles wat jij in dit leven belangrijk vind. Je hebt niks meer om trots op te zijn, geen verlangens, maar ook geen angsten meer. Je voelt je misschien verlicht, maar zoals ik al eerder zei: Ik denk dat er verschillende fasen zijn hierin. Je bent je in ieder geval bewust van jezelf en je mogelijkheden en dat is iets wat maar heel erg weinig mensen hebben. Maar zolang je daar trots op bent, ben je niet verlicht.
Wanneer je verlicht bent, ben je niet in staat om op een normale manier in deze maatschappij te fungeren. Werken geeft dan geen voldoening meer. Niets geeft dat nog. Je leeft in vrede met jezelf en de wereld om je heen, met het hele universum, maar een normaal leven zit er echt niet meer in.
En nee, deze wijsheid komt niet helemaal uit mezelf, maar uit de vele literatuur die ik ondertussen heb mogen lezen
Ik heb het verhaal beknopt beschreven Sebastiaan. Vlarden van een meesterwerk zou je het ook wel kunnen noemen. Ik zal ook niet van de daken af gaan schreeuwen mocht het hier om verlichtheid gaan. Hoe kan ik jouw wijsmaken dat het zo is..jij gaat van teksten af die allemaal iets beschrijven en teksten die zich enigsinds nog aan het aardse aspect van verlichting vasthouden en wat erbij komt kijken. De echte teksten en de echte beschrijving staan iig geval in mijn hoofd en wat ik meemaakte op dat moment was ook daadwerkelijk alles laten gaan. In hoeverre dat met de boeken die jij hebt gelezen klopt laat ik even achterwege omdat ieder mens zijn eigen grens trekt.
Ik voel me verlicht en wat daarbij komt kijken is veel lijden. Vooral als ik tijdens mijn werk in zo'n bui ben zou ik het liefst willen gaan. Als er iemand tussen twee werelden zit opgesloten op dit moment dan ben ik het wel..als er iets zou moeten zijn wat ik moet leren dan is het leren te voelen, terwijl ik eigenlijk al zoveel voel..voelen om om te gaan met een nieuw bewustzijn. Dat wil ik ook heel graag leren..maar er is tijd voor nodig..en tijd heb ik..
Tot die tijd lees jij je boeken, laat ik al mijn fantasie op de vrije loop en zal ik nog steeds respect voor jouw mening hebben en ik zal je niet vertellen dat het niet zo is..of dat het wel zo is, maar dat kun je mij ook niet..we leven immers nog steeds gedeeltelijk in onze eigen werelden en wat je daarin maakt is geheel jezelf. Als de tijd daar is dat ik jouw ooit het tegendeel kan laten zien dan doe ik dat.
Tot die tijd kunnen we elkaar beter in onze waarde laten en kijken hoe we verder kunnen..toch?
Ik voel me verlicht en wat daarbij komt kijken is veel lijden. Vooral als ik tijdens mijn werk in zo'n bui ben zou ik het liefst willen gaan. Als er iemand tussen twee werelden zit opgesloten op dit moment dan ben ik het wel..als er iets zou moeten zijn wat ik moet leren dan is het leren te voelen, terwijl ik eigenlijk al zoveel voel..voelen om om te gaan met een nieuw bewustzijn. Dat wil ik ook heel graag leren..maar er is tijd voor nodig..en tijd heb ik..
Tot die tijd lees jij je boeken, laat ik al mijn fantasie op de vrije loop en zal ik nog steeds respect voor jouw mening hebben en ik zal je niet vertellen dat het niet zo is..of dat het wel zo is, maar dat kun je mij ook niet..we leven immers nog steeds gedeeltelijk in onze eigen werelden en wat je daarin maakt is geheel jezelf. Als de tijd daar is dat ik jouw ooit het tegendeel kan laten zien dan doe ik dat.
Tot die tijd kunnen we elkaar beter in onze waarde laten en kijken hoe we verder kunnen..toch?
een heks zorgt altijd voor een goede zak appels..twee groene en een bruine..zorg er als heks voor dat er een mooie rode in het midden legt en dat deze als eerste wordt gepakt omdat hij er smakelijk uitziet..Sluit het gesprek af met: eet smakelijk
Tijdje in de put gezeten en rare dingen gedaan, die mijn moeder me kwalijk nam. Al wist ik totaal niet precies wát precies.
Op een gegeven moment vroeg een vriend van mij of ik paddo’s wou proberen, dat wou ik wel. Eenmaal ingenomen zag ik op een gegeven moment mijn moeder voor me staan die me haarfijn uitlegde waarom ze zich zo gekwetst voelde. Het was zo vreemd want het was ook precies op de manier waarop mijn moeder me terecht zou wijzen.
Toen ik weer uit de trip was deelde ik mijn ervaringen met mijn maatje die verdomme precies hetzelfde meegemaakt had. We besloten onze moeders de volgende dag te verassen met een etentje en onze uitleg en excuses.
We konden precies onze excuses aanbieden (en uitleg geven) voor die dingen die we fout hadden gedaan, mijn moeder tast nog tot de dag van vandaag in het duister hoe.
Maak je niet druk dit waren geen ernsitge misdrijven o.i.d., gewoon bepaalde jeugd-issues
Op een gegeven moment vroeg een vriend van mij of ik paddo’s wou proberen, dat wou ik wel. Eenmaal ingenomen zag ik op een gegeven moment mijn moeder voor me staan die me haarfijn uitlegde waarom ze zich zo gekwetst voelde. Het was zo vreemd want het was ook precies op de manier waarop mijn moeder me terecht zou wijzen.
Toen ik weer uit de trip was deelde ik mijn ervaringen met mijn maatje die verdomme precies hetzelfde meegemaakt had. We besloten onze moeders de volgende dag te verassen met een etentje en onze uitleg en excuses.
We konden precies onze excuses aanbieden (en uitleg geven) voor die dingen die we fout hadden gedaan, mijn moeder tast nog tot de dag van vandaag in het duister hoe.
Maak je niet druk dit waren geen ernsitge misdrijven o.i.d., gewoon bepaalde jeugd-issues
Het volgende heb ik ervaren onder invloed van LSD. Het was voor mij de meest spirituele ervaring ooit.
De lucht zit als een warme deken om mij heen. Ik ben stevig op mijn plek maar toch kan ik overal naar toe.
Langzaam wordt ik een geheel met alles, en realiseer ik me dat de lucht om mij heen van dezelfde substantie, dezelfde energie is gemaakt als ik zelf. En als ik naar de mensen om mij heen kijk, begrijp ik dat zij ook van hetzelfde zijn gemaakt als ik, dat zij net zo goed een onderdeel van mij zijn als ikzelf.
Ik voel alleen de kosmische energie. Ik ben een eenheid.
Er is een heleboel lawaai en drukte om mij heen, en toch heb ik komplete stilte in mijn hoofd.
Iedereen is dicht op elkaar maar om mij heen is oneindige ruimte.
Mijn ego is er bijna niet meer, ik ben los van mezelf.
Ik kijk om mij heen en tot mijn verbazing blijkt mijn broer precies hetzelfde te beleven als ik. We staan heel lang te communiceren in die drukte over wat we op dat moment meemaken. Er is een soort energie om ons heen waarin alles stil is en dat ons afsluit van de rest, maar toch sta ik in contact met alles om mij heen.
Er heerst innerlijke rust, intens geluk, en vrede met alles in en om mij.
Ik sta stil op mijn plek terwijl ik nog nooit zo hard heb gedanst.
Ik doe helemaal niks maar ik heb me nog nooit zoveel geuit als op dat moment.
Ik voel mijn lichaam niet meer. Mijn geest treed uit en zweeft boven me en ik heb overzicht over alles wat er om me heen gebeurt.
Er is totale verlossing van alle verlangens. Ik hoef niks meer. Ultieme verzadiging.
Opeens wordt alles duidelijk en helder en zie ik de echte werkelijkheid. Ik zie de dingen zoals ze echt zijn.
Het is een besef dat ik nooit meer los hoef te laten.
[ Bericht 1% gewijzigd door -Mellow- op 25-07-2005 22:11:03 ]
De lucht zit als een warme deken om mij heen. Ik ben stevig op mijn plek maar toch kan ik overal naar toe.
Langzaam wordt ik een geheel met alles, en realiseer ik me dat de lucht om mij heen van dezelfde substantie, dezelfde energie is gemaakt als ik zelf. En als ik naar de mensen om mij heen kijk, begrijp ik dat zij ook van hetzelfde zijn gemaakt als ik, dat zij net zo goed een onderdeel van mij zijn als ikzelf.
Ik voel alleen de kosmische energie. Ik ben een eenheid.
Er is een heleboel lawaai en drukte om mij heen, en toch heb ik komplete stilte in mijn hoofd.
Iedereen is dicht op elkaar maar om mij heen is oneindige ruimte.
Mijn ego is er bijna niet meer, ik ben los van mezelf.
Ik kijk om mij heen en tot mijn verbazing blijkt mijn broer precies hetzelfde te beleven als ik. We staan heel lang te communiceren in die drukte over wat we op dat moment meemaken. Er is een soort energie om ons heen waarin alles stil is en dat ons afsluit van de rest, maar toch sta ik in contact met alles om mij heen.
Er heerst innerlijke rust, intens geluk, en vrede met alles in en om mij.
Ik sta stil op mijn plek terwijl ik nog nooit zo hard heb gedanst.
Ik doe helemaal niks maar ik heb me nog nooit zoveel geuit als op dat moment.
Ik voel mijn lichaam niet meer. Mijn geest treed uit en zweeft boven me en ik heb overzicht over alles wat er om me heen gebeurt.
Er is totale verlossing van alle verlangens. Ik hoef niks meer. Ultieme verzadiging.
Opeens wordt alles duidelijk en helder en zie ik de echte werkelijkheid. Ik zie de dingen zoals ze echt zijn.
Het is een besef dat ik nooit meer los hoef te laten.
[ Bericht 1% gewijzigd door -Mellow- op 25-07-2005 22:11:03 ]
'If the doors of perception were cleansed everything would appear to man as it is, infinite.'
Door loslating van behoefte, verlangen, haat, angst, schaamte, verwachting en hoop.
Door bevrijding van mijn ego kan ik zien hoe het echt is.
Dit is niet wat ik DOE.
Dit is wat gebeurd. En dit gebeurd juist omdat ik het niet doe.
Voor het eerst kijk ik niet door een bril. Voor het eerst hoef
ik niet dat kostuum te dragen. Op dit moment kan ik
ECHT mezelf zijn zonder dat te hoeven laten zien. Ik realiseer me
dat wanneer ik dat wil laten zien, ik niet kan zien hoe het echt is.
Ik KAN alles doen wat ik wil.
Het HOEFT alleen niet meer.
Mijn lichaam voelt nu lichter. Ik wordt opgetild. Alsof of ik de hele weg naar huis
met een zware tas op mijn rug heb gelopen en bij aankomst de tas af heb afgedaan.
Ik kan vrij bewegen. Ik kan eerlijk communiceren, zonder gevoel van zelf.
Ik kijk om mij heen en zie chaos, drukte, mensen die uit hun dak gaan, dansen
alsof hun leven er van af hangt.
In mijn hoofd heerst er rust. Een lege witte kamer die niet vraagt opgevuld te worden
met dingen die mij belemmeren te zien hoe het echt is.Nu pas kan ik alles wat gebeurd
zo intens mogelijk ervaren. Vol geluk en verbijstering kijk ik om mij heen.
Iemand vraagt mij waarom ik niet dans. Ik voel dat ik nog nooit zo hard gedanst heb.
Dat komt omdat de behoefte om te dansen niet meer bestaat. Door het feit dat ik niets meer wil,
heb ik alles gekregen. Voldoening, verzadiging. Ik hoef niets meer te bewijzen.
Het is zo makkelijk. Iets wat ik al heel lang weet. Het gaat alleen niet om wetenschap.
Het is puur een besef. Eindelijk kan ik een gesprek voeren dat echt eerlijk is. Ik praat met jou
en tegelijkertijd met mezelf, want ik ben jou en jij bent mij. Buiten het gevoel van "zelf".
Zonder belemmering van ego of tijd. Vanaf nu ervaar ik alles anders. Straks zullen mijn verlangens
terugkomen. Maar dat geeft niet. Ik mag nu even zien hoe het echt in elkaar steekt. Dat wat altijd is
en altijd zal zijn. Ik beleef het. Dit alles gebeurt mij in een fractie van een seconde.
Hyper-realiteit.
Ik kan gewoon verder waar ik mee bezig was. Alleen nu in totale rust. Ik had zoveel vragen. Terwijl er
maar een antwoord is. En dat is dat mijn vragen er niet toe doen. Ik kan stoppen met vragen, omdat
de behoefte om een antwoord te vinden niet meer bestaat. Er blijft niets over. Ik kan verder met doen
wat ik moet doen. In stilte. Wat een opluchting.
Door bevrijding van mijn ego kan ik zien hoe het echt is.
Dit is niet wat ik DOE.
Dit is wat gebeurd. En dit gebeurd juist omdat ik het niet doe.
Voor het eerst kijk ik niet door een bril. Voor het eerst hoef
ik niet dat kostuum te dragen. Op dit moment kan ik
ECHT mezelf zijn zonder dat te hoeven laten zien. Ik realiseer me
dat wanneer ik dat wil laten zien, ik niet kan zien hoe het echt is.
Ik KAN alles doen wat ik wil.
Het HOEFT alleen niet meer.
Mijn lichaam voelt nu lichter. Ik wordt opgetild. Alsof of ik de hele weg naar huis
met een zware tas op mijn rug heb gelopen en bij aankomst de tas af heb afgedaan.
Ik kan vrij bewegen. Ik kan eerlijk communiceren, zonder gevoel van zelf.
Ik kijk om mij heen en zie chaos, drukte, mensen die uit hun dak gaan, dansen
alsof hun leven er van af hangt.
In mijn hoofd heerst er rust. Een lege witte kamer die niet vraagt opgevuld te worden
met dingen die mij belemmeren te zien hoe het echt is.Nu pas kan ik alles wat gebeurd
zo intens mogelijk ervaren. Vol geluk en verbijstering kijk ik om mij heen.
Iemand vraagt mij waarom ik niet dans. Ik voel dat ik nog nooit zo hard gedanst heb.
Dat komt omdat de behoefte om te dansen niet meer bestaat. Door het feit dat ik niets meer wil,
heb ik alles gekregen. Voldoening, verzadiging. Ik hoef niets meer te bewijzen.
Het is zo makkelijk. Iets wat ik al heel lang weet. Het gaat alleen niet om wetenschap.
Het is puur een besef. Eindelijk kan ik een gesprek voeren dat echt eerlijk is. Ik praat met jou
en tegelijkertijd met mezelf, want ik ben jou en jij bent mij. Buiten het gevoel van "zelf".
Zonder belemmering van ego of tijd. Vanaf nu ervaar ik alles anders. Straks zullen mijn verlangens
terugkomen. Maar dat geeft niet. Ik mag nu even zien hoe het echt in elkaar steekt. Dat wat altijd is
en altijd zal zijn. Ik beleef het. Dit alles gebeurt mij in een fractie van een seconde.
Hyper-realiteit.
Ik kan gewoon verder waar ik mee bezig was. Alleen nu in totale rust. Ik had zoveel vragen. Terwijl er
maar een antwoord is. En dat is dat mijn vragen er niet toe doen. Ik kan stoppen met vragen, omdat
de behoefte om een antwoord te vinden niet meer bestaat. Er blijft niets over. Ik kan verder met doen
wat ik moet doen. In stilte. Wat een opluchting.
Ik heb je verhaal eerder gelezen. Ik wist ook eerder dat dit mogelijk was en ben hier lang naar op zoek geweest. Kort geleden heb ik die zoektocht opgegeven en dat is de reden dat ik het afgelopen weekend even heb mogen meemaken. Iets wat mijn wereldbeeld voorgoed heeft veranderd. Het is puur wat je er mee doet. Je bent niet boven de mensen uitgestegen, maar boven jezelf.quote:Op vrijdag 15 juli 2005 10:09 schreef displission het volgende:
Ik heb het verhaal beknopt beschreven Sebastiaan. Vlarden van een meesterwerk zou je het ook wel kunnen noemen. Ik zal ook niet van de daken af gaan schreeuwen mocht het hier om verlichtheid gaan. Hoe kan ik jouw wijsmaken dat het zo is..jij gaat van teksten af die allemaal iets beschrijven en teksten die zich enigsinds nog aan het aardse aspect van verlichting vasthouden en wat erbij komt kijken. De echte teksten en de echte beschrijving staan iig geval in mijn hoofd en wat ik meemaakte op dat moment was ook daadwerkelijk alles laten gaan. In hoeverre dat met de boeken die jij hebt gelezen klopt laat ik even achterwege omdat ieder mens zijn eigen grens trekt.
Ik voel me verlicht en wat daarbij komt kijken is veel lijden. Vooral als ik tijdens mijn werk in zo'n bui ben zou ik het liefst willen gaan. Als er iemand tussen twee werelden zit opgesloten op dit moment dan ben ik het wel..als er iets zou moeten zijn wat ik moet leren dan is het leren te voelen, terwijl ik eigenlijk al zoveel voel..voelen om om te gaan met een nieuw bewustzijn. Dat wil ik ook heel graag leren..maar er is tijd voor nodig..en tijd heb ik..
Tot die tijd lees jij je boeken, laat ik al mijn fantasie op de vrije loop en zal ik nog steeds respect voor jouw mening hebben en ik zal je niet vertellen dat het niet zo is..of dat het wel zo is, maar dat kun je mij ook niet..we leven immers nog steeds gedeeltelijk in onze eigen werelden en wat je daarin maakt is geheel jezelf. Als de tijd daar is dat ik jouw ooit het tegendeel kan laten zien dan doe ik dat.
Tot die tijd kunnen we elkaar beter in onze waarde laten en kijken hoe we verder kunnen..toch?
Je hebt het over het feit dat je nog steeds in je eigen wereld leeft. Je eigen wereld is een product van je ego. Wat Sebastian zegt is waar. Even heb je gezien hoe het ECHT is, maar op het moment dat je dat bijzonder vindt vertroebelt je beeld weer. Dat is verwarrend. Je zit tussen twee werelden inderdaad. De wereld hoe die echt is en de wereld die je ego creeert. Jij bent niet je ego. Mijn ego is ook langsaam weer terug gekomen, maar dat vind ik niet erg. Ik heb mijn ego nodig om te kunnen functioneren. Het is alleen het besef dat jij niet je ego bent, waar je misschien rust mee kan hebben. Doe gewoon wat je moet doen in je leven. Haal het positieve uit je besef dat je hebt gekregen en ga verder waar je mee bezig was.
Als ik je een tip mag geven. Lees het boek Be Here Now van Ram Dass. Daarin staat letterlijk waar je je nu bevindt. Ik heb dit boek al heel lang en heb het al vaak gelezen. Gisteren heb ik het boek weer in een adem met kippevel gelezen. Het heeft me nog beter doen beseffen wat er is gebeurd. Heel even kijkt het universum door jouw ogen naar zichzelf. En dat heeft niets met jou (je ego) te maken. Jij bent immers het universum, alleen voel je dat niet altijd, omdat je ego in de weg zit.
Wat versta je onder een bde? Dat je onder de drugs ergens in verzeild raakt en bijna verongelukt?
En wat is bijna dood gaan of dood gaan in een droom dan? Sommige dromen kunnen zo realistisch zijn dat het een bijnalevenservaring is ipv een bde.
Tegen een goede droom kan geen 1 drugs naar mijn weten op. Misschien een waarheidsserum van de geheime dienst.
En wat is bijna dood gaan of dood gaan in een droom dan? Sommige dromen kunnen zo realistisch zijn dat het een bijnalevenservaring is ipv een bde.
Tegen een goede droom kan geen 1 drugs naar mijn weten op. Misschien een waarheidsserum van de geheime dienst.
"Mensen die tegen Israël zijn, zijn in werkelijkheid antisemieten." Doctor Martin Luther King - 1967
Ik heb met wiet (white widow om precies te zijn, skunk dus...) 2 van de... 3 keer dat ik het deed een gare ervaring gehad. Kwam volgens mij gewoon door de drugs en het is niet echt 'normaal' te noemen, was ook niet al te vrolijk.. maar zeker wel interessant
Zal de 2e keer (meest recente) beschrijven...
Na zo'n 4 stevige hijsen begon mijn zicht een beetje wazig / grijs-achtig te worden. Ik nam alsnog nog 2 extra hijsen. Toen werd mijn zicht helemaal grijs en begonnen mijn gedachten af te dwalen. Ik zag niets meer, behalve 4 lichtjes in de verte (ik denk van ramen/huizen, of zoiets...). Mijn gedachten gingen overal en nergens heen, en de goser naast me iets zei dan kwam ik weer even 'terug' naar de werkelijkheid, maar ik dwaalde meteen weer af in mijn gedachten. Leuk en aardig allemaal, maar op een gegeven moment 'bedacht' of 'realiseerde' ik me iets (het voelde als realiseren), en wel dat alles wat ik deed onderdeel was van een 'hogere' werkelijkheid; en dus niet echt was. (maar slechts een simulatie of iets dergelijks). Hierdoor "warpte" ik "terug" naar de werkelijkheid "erboven", die ik wederom als een tijdslijn ervaarde, en weer besefte ik dat die net zo goed fake kon zijn. De werkelijkheden/tijdslijnen draaiden overal, en ik was gewoon volledig weg, en kon niet meer stoppen met die gedachtengang. Hij ging maar door. En dan kwam ik weer even terug naar het bankje waar ik op zat in het park, en dan dwaalde ik weer af en besefte dat het niet echt was.
Sterker nog, uiteindelijk wist ik niet of ik nou in dezelfde 'tijdslijn' terug kwam als ik begon, omdat ik nog steeds best wel weg was, en constant 'heen en weer' was gesprongen tussen die tijdslijnen.
Ik besefte me ook dat dit zou eindigen wanneer de effecten zouden stoppen met werken, en dat dit een dankbare 'exit' was in het 'design' van alles...
Het vervelende was dat omdat ik zo heen en weer sprong van realiteit op realiteit ik het idee had dat tijd zelf ook niet echt meer bestond. Mijn gedachten gingen zeer snel, en het is vreselijk moeilijk om uit te leggen of zelfs precies te herinneren wat ik toen dacht... Maar het klopte allemaal, in principe, het zou zomaar kunnen. Onwaarschijnlijk, maar dat schokje gevoel van "besef" bracht me dus in een loop waar ik niet echt uit kon.
Helemaal weg probeerde ik het enigszins uit te leggen aan de goser die naast me zat, en vertelde dat ik terug wilde naar de 'normale' werkelijkheid... En hij zei (Deense goser) "so go."
En toen stonden we op en steunde hij me terug naar huis
Zo'n soortgelijk iets had ik dus al eerder gehad, maar dan een stuk korter en minder 'krachtig' omdat mijn gedachtengang toen niet zó ver ging , maar destijds meer zelf-analyserend. (ik lag op de grond en dacht "ik lig hier nu, dit moet er echt superlomp uit zien als iemand me hier vindt...")
Vreemd dat ik dat soort ervaringen krijg, zelfs bij wiet al. Maargoed, ieder mens is anders, lijk thet...
Echt spiritueel was mijn ervaring dus nog niet. Maar wel redelijk veelomvattend.. Ik zat in zo'n loop vast, voelde me rot omdat ik het zag als een 'glitch' in de werkelijkheid, dat als je dat denkt, dat je er dan in vast zit. En dat ik in principe wel dood zou willen om eruit te kunnen als dat inderdaad de werkelijkheid was
Zal de 2e keer (meest recente) beschrijven...
Na zo'n 4 stevige hijsen begon mijn zicht een beetje wazig / grijs-achtig te worden. Ik nam alsnog nog 2 extra hijsen. Toen werd mijn zicht helemaal grijs en begonnen mijn gedachten af te dwalen. Ik zag niets meer, behalve 4 lichtjes in de verte (ik denk van ramen/huizen, of zoiets...). Mijn gedachten gingen overal en nergens heen, en de goser naast me iets zei dan kwam ik weer even 'terug' naar de werkelijkheid, maar ik dwaalde meteen weer af in mijn gedachten. Leuk en aardig allemaal, maar op een gegeven moment 'bedacht' of 'realiseerde' ik me iets (het voelde als realiseren), en wel dat alles wat ik deed onderdeel was van een 'hogere' werkelijkheid; en dus niet echt was. (maar slechts een simulatie of iets dergelijks). Hierdoor "warpte" ik "terug" naar de werkelijkheid "erboven", die ik wederom als een tijdslijn ervaarde, en weer besefte ik dat die net zo goed fake kon zijn. De werkelijkheden/tijdslijnen draaiden overal, en ik was gewoon volledig weg, en kon niet meer stoppen met die gedachtengang. Hij ging maar door. En dan kwam ik weer even terug naar het bankje waar ik op zat in het park, en dan dwaalde ik weer af en besefte dat het niet echt was.
Sterker nog, uiteindelijk wist ik niet of ik nou in dezelfde 'tijdslijn' terug kwam als ik begon, omdat ik nog steeds best wel weg was, en constant 'heen en weer' was gesprongen tussen die tijdslijnen.
Ik besefte me ook dat dit zou eindigen wanneer de effecten zouden stoppen met werken, en dat dit een dankbare 'exit' was in het 'design' van alles...
Het vervelende was dat omdat ik zo heen en weer sprong van realiteit op realiteit ik het idee had dat tijd zelf ook niet echt meer bestond. Mijn gedachten gingen zeer snel, en het is vreselijk moeilijk om uit te leggen of zelfs precies te herinneren wat ik toen dacht... Maar het klopte allemaal, in principe, het zou zomaar kunnen. Onwaarschijnlijk, maar dat schokje gevoel van "besef" bracht me dus in een loop waar ik niet echt uit kon.
Helemaal weg probeerde ik het enigszins uit te leggen aan de goser die naast me zat, en vertelde dat ik terug wilde naar de 'normale' werkelijkheid... En hij zei (Deense goser) "so go."
En toen stonden we op en steunde hij me terug naar huis
Zo'n soortgelijk iets had ik dus al eerder gehad, maar dan een stuk korter en minder 'krachtig' omdat mijn gedachtengang toen niet zó ver ging , maar destijds meer zelf-analyserend. (ik lag op de grond en dacht "ik lig hier nu, dit moet er echt superlomp uit zien als iemand me hier vindt...")
Vreemd dat ik dat soort ervaringen krijg, zelfs bij wiet al. Maargoed, ieder mens is anders, lijk thet...
Echt spiritueel was mijn ervaring dus nog niet. Maar wel redelijk veelomvattend.. Ik zat in zo'n loop vast, voelde me rot omdat ik het zag als een 'glitch' in de werkelijkheid, dat als je dat denkt, dat je er dan in vast zit. En dat ik in principe wel dood zou willen om eruit te kunnen als dat inderdaad de werkelijkheid was
=)
|
|
