quote:tis een klote tijd...
Op woensdag 30 juli 2003 15:17 schreef Bluezz het volgende:[..]
Het is goed om dit soort dingen er uit te gooien Moussy, hier op het forum of gewoon thuis.
Ik heb precies zo gestaan, het babykamertje opruimen, lakentjes uit het wiegje...
Het is gewoon een rottijd.
Het kamertje opruimen vond ik zelf wel meevalen. Maar Peter vond dit weer verschrikkelijk. Zo vind ik het weer vreselijk om met die hele kleine mini maatjes in mijn handen te staan die ik schoon en gewassen uit de commode haal.
Vanmiddag heb ik maar een klein pieterig knopje om gedraaid en dacht ik alleen maar aan het feit dat René sommige kleertjes ook al aan had gehad. Zo voeld het ietsies beter.
Gelukkig liggen de maatjes, groter dan 62 wel opgefrommeld in een doos op zolder en heb ik in die maten nooit wat voor Mink gekocht. Ik hoop dat dat beter gaat dan dit.....
Om even terug te komen op Bright, samen een pijn delen maakt het niet minder, maar wel iets beter te dragen. Je weet dat je er niet alleen voor staat, en dat je niet de enige bent...
Rewimo
Nederduitse/Mevrouw qltel
En dan komt zowel voor jou als voor Bluezz die datum alweer akelig dichtbij, daar zit je ook tegenaan te hikken 
Dikke knuf voor jullie allebei! En voor alle anderen in dit verdrietige maar ook mooie topic. Ik zie het als een soort monumentje voor jullie kindjes
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
quote:ja, steun aan elkaar maakt heel veel draaglijk. Daarom ben ik voor jullie ook erg blij met dit topic, hoe erg alle verhalen ook zijn.
Op woensdag 30 juli 2003 15:41 schreef moussy het volgende:[..]
Om even terug te komen op Bright, samen een pijn delen maakt het niet minder, maar wel iets beter te dragen. Je weet dat je er niet alleen voor staat, en dat je niet de enige bent...
quote:Dat vind ik heel mooi verwoord.
Op woensdag 30 juli 2003 17:50 schreef Rewimo het volgende:
[...]
Dikke knuf voor jullie allebei! En voor alle anderen in dit verdrietige maar ook mooie topic. Ik zie het als een soort monumentje voor jullie kindjes
Het is voor mijn vrouw en mij alweer 14 jaar geleden, en elke keer als het zijn geboorte of sterf datum is gaan we een paar moeilijke dagen door.
De pijn blijft, de tijd heeld niet de hele wond en gelukkig maar anders wist niemand meer dat wij een zoon hadden met de naam Dwayne.
In gedachte nu een "rottige puber"
quote:Gefeliciteerd!!! Nou vbeel verdriet is er ook weer plaatys gemaakt voor geluk. je ziet de aanhouder wint.
Op maandag 14 juli 2003 22:16 schreef melonovy het volgende:
Zwanger... en dan gaat het mis...Het is een gevoelig onderwerp, maar misschien zijn er wel mensen die er over willen praten op dit forum, ervaringen willen delen, ik gooi maar een balletje op.
Mijn verhaal:
Het is nu 3 jaar geleden, dat ik stopte met roken en stopte met de pil. We waren er klaar voor om papa en mama te worden, mooi huis, klaar met opleiding, goed inkomen, noem het maar op.
3 Maanden later is het raak, ik ben zwanger en voel me zielsgelukkig! Bij de eerste afspraak bij de VK zien we het kleine wurmpje wat we Murfie noemen, we zijn hartstikke blij. Na 2 maanden vertellen we iedereen het goede nieuws!De volgende afspaak verloopt wat anders, inmiddels ben ik 13 weken zwanger en weer wordt er een echo gemaakt, de VK ziet niks en drukt wat harder om iets dieper in mijn buik te kijken... Ze vertrouwt het niet en stuurt me naar het ziekenhuis. Daar krijg ik weer een echo waar we een klein dood wezentje op het scherm zien, het is 9 en een halve week oud geworden. Ik ben ontroostbaar, mijn droom is een nachtmerrie geworden. Ik voel me verschrikkelijk met het idee dat ik een dood kindje in mijn buik heb.
2 dagen later, begin ik te bloeden, gelukkig komt het verlies van de vrucht spontaan, een curretatie is iets onnatuurlijks, wat ik persoonlijk niet zag zitten.
Op eerste kerstdag verlies ik het hoopje, dat wat ons eerste kindje had moeten worden. Ik heb nog nooit zo'n pijn in mijn hart gehad, ik heb nog nooit zo beestachtig gehuild. Ik heb het in de ogen kunnen kijken en toen hebben we er afscheid van genomen...Weer 3 maanden later raakte ik opnieuw zwanger, ik was blij maar ook bang om het te verliezen.
Ik had een afspraak bij de dokter en als ik vlak voor vertrek nog even naar het toilet ga verlies ik wat bloed, paniek!. Ik ga verward en haastig naar de dokter, maar hij kan niets voor me doen, ik moet afwachten wat de vrucht doet. Ik wacht dagen af, het bloeden houdt niet op en weer krijg ik krampen en verlies ik met 7 weken een klein vruchtje... Het is eerste paasdag.Ik wil niet meer zwanger worden, althans voorlopig niet, ik wil niet nog eens een miskraam meemaken. Ik ben door de hele medische molen gegaan, op onderzoek naar een oorzaak, maar er kon niets gevonden worden. Het is een foutje in de aanleg geweest, de natuur heeft bepaalt dat het niet als levend kindje geboren mag worden en daar kan ik me goed bij neerleggen, hoe spijtig het ook is.
We verhuizen, krijgen ander werk, een heel ander leven, de rust terug gekeerd, ik sta met beide benen op de grond. We denken niet meer aan gezinsuitbreiding, we praten er zelfs nauwelijks over... Maanden gaan voorbij...
Anderhalf jaar later... We zijn een keer vergeten een condoom te gebruiken bij het vrijen en ik was weer zwanger. Ik leefde weken lang tussen hoop en vrees, wat was ik bang voor nog een miskraam, wat hoopte ik voor een goede afloop.
Ik mocht 2 keer een echo laten maken om me gerust te stellen en 2 keer was alles goed! Met 16 weken voelde ik de baby en sindsdien voelde ik Parel iedere dag weer, ik was dolgelukkig en voelde me de hele zwangerschap heerlijk! Na een voldragen zwangerschap is Chiara geboren, mijn grootste wens is in vervulling gegaan!
Vorig jaar viel de tiende op een zaterdag.... Dat ik vanmorgen wakker werd had moest ik er aan terug denken dat ik toen met weeën liep, zo laat gingen we naar het ziekenhuis en zo laat zaten we in de auto naar het VU... raar hoor....
[Dit bericht is gewijzigd door yvonne op 09-08-2003 21:52]
quote:Lieve Moussy en hub,
Op zaterdag 9 augustus 2003 09:51 schreef moussy het volgende:
Ik heb helemaal geen gevoel van data... dat is best maf. Ik heb meer het gevoel van dag.Vorig jaar viel de tiende op een zaterdag.... Dat ik vanmorgen wakker werd had moest ik er aan terug denken dat ik toen met weeën liep, zo laat gingen we naar het ziekenhuis en zo laat zaten we in de auto naar het VU... raar hoor....
Hele dikke knuffel voor ons, in dit weekend met die moeilijke datum.
Ik heb door echt toeval(of toch niet?)op een vraag van een collega gisteren het hele verhaal weer zitten vertellen.
Toch voel ik me er gelukkig rustig onder, D-Day, maandag voor mij moet ik gewoon werken, das ook fijn, de 2 voorgaande jaren was het steeds in een weekend, en was ik er het hele weekend erg mee bezig d.m.v. dromen over haar etc.
Waar ik nu steeds maar over na loop de denken, is dat ik een volwassen dochter had gehad maandag.
18 had ze geworden
GabeMc, wat een vreselijk verhaal van je vriendin, hoe gaat het nu met haar? maarre... hoezo maak jij meerdere meisjes tegelijk zwanger?
[Dit bericht is gewijzigd door yvonne op 09-08-2003 21:53]
quote:Weet je overigens al dat de pil niet beschermt tegen SOA's????
Op zaterdag 9 augustus 2003 15:01 schreef GabeMc het volgende:
Mijn vriendin en mijn beste vriendin gebruikten trouwens allebei de pil, erg vaag dus.
[Dit bericht is gewijzigd door yvonne op 09-08-2003 21:55]
quote:ja dat weet ik maar ik heb geen soa en mijn vriendin en beste vriendin hebben allebei ook getest en hebben het ook niet.
Op zaterdag 9 augustus 2003 15:14 schreef Kleintje het volgende:[..]
Weet je overigens al dat de pil niet beschermt tegen SOA's????
quote:o sorry, ik dacht dat je drie maanden zwangerschap bedoelde, maar ze was dus daadwerkelijk al drie maanden oud. wat vreselijk.
Op zaterdag 9 augustus 2003 15:16 schreef GabeMc het volgende:
nee eentje is 28 januari geboren maar 2 mei aan een long ontsteking overleden
nou, sterkte ermee en kijk in 't vervolg een beetje uit met dat sterke zaad van je. lijkt me niet bevorderlijk voor je relatie om ook bij 'beste vriendinnen' etc. kinderen te verwekken. om 't nog maar niet eens over het kind/de kinderen in kwestie te hebben.
[Dit bericht is gewijzigd door yvonne op 09-08-2003 21:56]
hierbij wil ik jullie heel veel sterkte wensen voor de komende dagen!!
voor jullie!Ik denk aan jullie!
A je to!
quote:
Op zaterdag 9 augustus 2003 14:51 schreef Bluezz het volgende:[..]
Lieve Moussy en hub,
Hele dikke knuffel voor ons, in dit weekend met die moeilijke datum.
Het voelt een beetje als ons weekend, iig het weekend van onze kinderen...
....maar daarna ben ik weer triestig...
Ook namens mij: héél veel sterkte gewenst in deze voor jullie zo ontzettend moeilijke
en verdrietige periode.
Heel veel sterkte vandaag en morgen.
Wij leven vanuit hier erg met jullie mee.
Jullie kanjers worden echt nooit vergeten!!!!
Dikke knuf
Alles is gaan hangen, behalve me lach :)
Kutsch; tussen kut en kitsch
Het voelt heerlijk!!!!
ook ik wil jullie heel veel sterkte wensen.
Het is niet makkelijk
We denken aan jullie!
Ook ik ben hier niet vaak te vinden, hoewel ik het een van de mooiste topics van dit forum vind. Het lezen van ieders oprechte verhalen is als het openscheuren van een wond, en er is geen verhaal waar bij ik het droog heb gehouden.
Ik denk aan jullie deze dagen en ik wens jullie heel veel sterkte.
Eva ♥ en Iris ♥
