jaquote:Op donderdag 27 september 2018 17:37 schreef Lienekien het volgende:
Emetofobie, is dat angst voor kotsen?
klopt, komt omdat het gelukkig al wat minder is dan drie maanden geleden en ik mezelf heb afgeleerd om daar gelijk aan te denken, drie maanden terug was er alleen maar angst om over te geven bij andere in de buurt en om flauw te vallen. Maar het is meestal pas als de misselijkheid begint, en na eten wordt ik dus vaak misselijk, ik leid mezelf dan af zodat ik niet ga overgeven. Ik heb nooit de diagnose gekregen dat ik echt emetofobie heb, maar lees wel ervaringen van ander en denk dan meestal gelijk aan mezelf: Niks durven eten uit angst om misselijk te worden/te gaan over geven, als mensen zeggen dat ze niet lekker zijn of vreemd gaan hoesten heel bang zijn dat ze gaan overgeven en zo snel mogelijk weg willen, En uit angst voor overgeven bij andere, dingen niet durven doen, gelukkig weet ik mezelf intussen wel naar school te slepen. Het begint met angst om misselijk te worden want misselijk = overgeven, en dus probeer ik me de hele dag af te leiden met van alles. Ik ben er ook zeker van dat ik niet de ergste emetofoob ben die er is, vooral niet omdat ik verwacht (hoop) dat het binnen een jaar alweer een heel stuk minder is...quote:Op donderdag 27 september 2018 17:27 schreef Blue_note het volgende:
Ik lees eigenlijk meer de angst voor het niet lekker voelen dan om over te geven. Klopt dat?
Zoals ik het ervaar denk dat het meer is als er geen echte reden voor is, en dingen die vroeger met gemak deed nu ineens niet doet uit angst om misselijk te worden en over te geven. Zoals eten of naar verjaardagen gaan en vooral als je ergens naar gaat waar je niet echt makkelijk uitkan (bioscoop enzo) het probleem is alleen dat je jezelf eigenlijk niet mag overgeven en bij een opkomende misselijkheid en angst niet weg mag lopen maar juist moet blijven...quote:Op donderdag 27 september 2018 17:41 schreef SuperNeger het volgende:
Kan je ook emetofobie krijgen maar dan alleen als je al misselijk bent?
Ik heb soms wel eens als ik teveel gezopen heb of zo dat mijn maag dan moeilijk gaat doen en dan denk oh kut beter ga ik niet kotsen en dan opeens moet ik kotsen maar als ik me gewoon normaal voel dan heb ik het niet of zo. Mensen met emetofobie hebben dat juist wel dat ze zomaar door alles getriggered kunnen worden om te kotsen toch?
Dat had ik laatst ook. Super misselijk want ik had teveel op maar ik had mensen over de vloer dus ik dacht ja dit is niet echt n goed moment om ziek te worden en daardoor werd het veel erger. Toen ze weg waren was alles namelijk weer koek en ei.quote:Op donderdag 27 september 2018 17:48 schreef Lizz519 het volgende:
[..]
Zoals ik het ervaar denk dat het meer is als er geen echte reden voor is, en dingen die vroeger met gemak deed nu ineens niet doet uit angst om misselijk te worden en over te geven. Zoals eten of naar verjaardagen gaan en vooral als je ergens naar gaat waar je niet echt makkelijk uitkan (bioscoop enzo) het probleem is alleen dat je jezelf eigenlijk niet mag overgeven en bij een opkomende misselijkheid en angst niet weg mag lopen maar juist moet blijven...
Alleen als ik alleen ben in mijn eigen huis en de dag erna niks hoef te doen of zo anders is het moeilijk kut.quote:Op donderdag 27 september 2018 17:50 schreef -Ondskapt- het volgende:
Ik heb juist het omgekeerde, kotsen vind ik een lekker gevoel. Heeft wel mijn tanden flink aangetast.
Nou ja nee eigenlijk nietquote:Op donderdag 27 september 2018 17:24 schreef Lizz519 het volgende:
Ik denk dat de meeste wel weten wat emetofobie is,
Heb je ook vaak last van buikpijn ? Krampen ?quote:Op donderdag 27 september 2018 17:48 schreef Lizz519 het volgende:
[..]
Zoals ik het ervaar denk dat het meer is als er geen echte reden voor is, en dingen die vroeger met gemak deed nu ineens niet doet uit angst om misselijk te worden en over te geven. Zoals eten of naar verjaardagen gaan en vooral als je ergens naar gaat waar je niet echt makkelijk uitkan (bioscoop enzo) het probleem is alleen dat je jezelf eigenlijk niet mag overgeven en bij een opkomende misselijkheid en angst niet weg mag lopen maar juist moet blijven...
Zeg maar overdreven angst om over te geven en misselijk te worden dat je het echt lastig begint te worden in je dagelijks leven, weten dat het tussen je oren zit, maar het gewoon niet kunnen stoppen, zoiets zeg maar, als je het googled zul je ook wel info vinden .quote:
Soms wel van me darmen, maar ik weet dat je van vocht tekort altijd kramp krijgt en aangezien ik niet de grootste drinker ben koppel ik meestal daaraan . maar ik krijg bij langdurig stress meestal barstende koppijn, of dus misselijk, kweet niet wat beter isquote:Op donderdag 27 september 2018 18:08 schreef Geytenbeekje het volgende:
[..]
Heb je ook vaak last van buikpijn ? Krampen ?
Als ik veel stress heb dan krijg ik last van erge krampen.
Nah ja. Het is misschien ook meer moeheid van mij en inderdaad te weinig vocht.quote:Op donderdag 27 september 2018 18:11 schreef Lizz519 het volgende:
[..]
Soms wel van me darmen, maar ik weet dat je van vocht tekort altijd kramp krijgt en aangezien ik niet de grootste drinker ben koppel ik meestal daaraan . maar ik krijg bij langdurig stress meestal barstende koppijn, of dus misselijk, kweet niet wat beter is
Ik loop al bij een psycholoog en die helpt me wel, en daarna ga ik door naar een maatschappelijk werker, en school is nu best wel chaotisch, met examens straks en daarna direct op stage, en dan tussendoor ook nog de gewone verplichting als het zoeken van een bijbaantje, en met me moeder ging het ook psychisch al niet lekker, en een tijdje terug emdr gedaan wat er vreselijk heeft ingehakt (daardoor is het ergste begonnen), dus het is zeker niet gek dak nu flink onder druk en stress sta . Moeilijker is er vanaf komen, meditatie, valeriaan, gamen, tekenen, heb vrijwel alles geprobeerd, t meeste helpt wel een beetje, maar niet genoeg dat ik kan zeggen dat het beter gaat. Ik heb vandaag wel een koptelefoon gekocht die geluiden wat beter buiten sluit, hoop dat dat een beetje helpt mezelf een beetje beter door dingen heen te worstelen .quote:Op donderdag 27 september 2018 18:12 schreef Geytenbeekje het volgende:
[..]
Nah ja. Het is misschien ook meer moeheid van mij en inderdaad te weinig vocht.
Huisarts raadplegen ?
Vergt studie te veel ?
Vervelend. Praten, je hart luchten helpt altijd wel denk ik. Meditatie. Een dagboek, waarin je je zorgen en stress opschrijft. Klinkt makkelijk misschien als je de stress niet zo heftig ervaart maar misschien helpt dit wel.quote:Op donderdag 27 september 2018 18:19 schreef Lizz519 het volgende:
[..]
Ik loop al bij een psycholoog en die helpt me wel, en daarna ga ik door naar een maatschappelijk werker, en school is nu best wel chaotisch, met examens straks en daarna direct op stage, en dan tussendoor ook nog de gewone verplichting als het zoeken van een bijbaantje, en met me moeder ging het ook psychisch al niet lekker, en een tijdje terug emdr gedaan wat er vreselijk heeft ingehakt (daardoor is het ergste begonnen), dus het is zeker niet gek dak nu flink onder druk en stress sta . Moeilijker is er vanaf komen, meditatie, valeriaan, gamen, tekenen, heb vrijwel alles geprobeerd, t meeste helpt wel een beetje, maar niet genoeg dat ik kan zeggen dat het beter gaat. Ik heb vandaag wel een koptelefoon gekocht die geluiden wat beter buiten sluit, hoop dat dat een beetje helpt mezelf een beetje beter door dingen heen te worstelen .
Dit, plus dat je eerst bijna niks eet en dan met het avondeten ineens heel veel. Niet zo raar dat je je slecht gaat voelen. Je kan beter het eten meer over de dag spreiden, dus bijv. 6 kleinere porties ipv 3 grotere. En als je je slecht voelt een wat lichtere maaltijd nemen. Avondeten is best zwaar, vooral als je laat eet kan het vervelend zijn. Dan beter wat kleinere niet al te zware porties nemen verspreid over de dag, zodat je iig voldoende eet.quote:Op donderdag 27 september 2018 23:25 schreef Queller het volgende:
Als ik zie wat je op een dag eet, dan snap ik heel goed dat je je de hele dag akelig voelt en het avondeten te hard aankomt. Ben bang dat je het een beetje in stand houdt.
Ik heb het extra duidelijk aangekaart en we hebben er naar gekeken, ik zou er eigenlijk binnenkort stoppen maar ze wou me nog even naar een psychotherapeut (weet niet exact wat dat is) sturen, dus hopelijk kan ze me een beetje helpen met stress om te gaan. Want dat lijkt op dit moment de grootste trigger te zijnquote:Op donderdag 27 september 2018 23:24 schreef itchycoo het volgende:
Het morgen aankaarten bij de psycholoog lijkt mij een heel goed idee. Dan kunnen jullie samen misschien in kaart brengen wat een eerste volgende stap hierin is, dat is al iets!
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |