R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik denk dat de meeste wel weten wat emetofobie is, dus hopelijk hoef ik het niet uit te leggen... 
Op dit moment haat ik alles even, ik word er gewoon zo niet goed van me de hele tijd misselijk te voelen, als ik honger heb word ik misselijk, als ik eet wordt ik misselijk, van het kleinste stressdingetje word ik misselijk.
Vlak voor de zomervakantie ben ik een keer de hele nacht bezig geweest met overgeven, was wss doordat ik zwaar in paniek raakte en daar misselijk van werd, wat mijn hoofd ook niet rustig krijgt (want kun je dan van stress wel overgeven?!). Sindsien is het drama. Tijdens de vakantie ging het goed, ik at ochtends middags en savonds, en het ging super, had meestal nergens last van. Maar toen begon school weer, moest ik een week lang naar berlijn wat ook absoluut niet heeft geholpen. Vooral school werkt op dit moment zo niet mee want wat als ik misselijk wordt op school... Dus eet ik zo min mogelijk, gelukkig gaat het ochtends wel maar als ik eenmaal op school zit moet ik niet te gek doen want ik word echt snel niet lekker, vooral niet als ik ineens in paniek raak (lees: zonder enige reden) dus van een uurtje of 9 tot vier leef ik meestal op een mueslireep en evt. nog een koekje, en dan het liefst ook nog als me maag gerammeld heeft. En als ik dan uit school kom neem ik een mini kopje koffie (want vloeistoffen vallen om de een of andere reden heel zwaar) en wil absoluut 1 a 2 uur voor het diner niks eten, want het avondeten is het ergst, het is veel, daarna ben ik dan altijd een uur bezig met flink afleiden op iedere mogelijke manier, mijn favoriet is tot nu toe tekenen en youtube kijken tegelijkertijd. En meestal na een uurtje is het ergste weg en hoef ik mezelf niet meer heel actief af te leiden. en dan een uur voor ik naar bed ga vast rechtop liggen (terwijl ik me afleid) en dan steeds een beetje naar beneden zakken, zodat me maag niet ineens helemaal om moet slaan.
Het gaat al een stuk beter in vergelijking met voor de vakantie, waarin ik al me geld uitgaf aan actieve games om mezelf een beetje af te kunnen leiden. Maar woensdag was het dus weer raak, ik moest solliciteren en de rest van de dag was ik een grote stressbal, savonds 2 uur langer liggen lezen omdat ik me zo misselijk voelde, en de afgelopen dagen de hele dag aan de kauwgom, wat ook niet super goed is voor je maag. Maar goed nu heb ik dus even een mental breakdown aangezien het gewoon zwaar kut is, ik hou van eten, ik haat het om me niet lekker te voelen. En nog erger: ik kan na drie jaar therapie er eindelijk een eind aan breien, ik wil niet weer...
Op 21 oktober ga ik naar een show van mijn favoriete YouTuber die sinds een paar jaar weer naar nederland komt, en de dag erna heb ik een feestje bij een vriendin, ik heb heel veel zin in beide, maar ben gewoon zo bang om niet lekker te worden, dat ik eigenlijk af wil zeggen...
Ik heb heel veel meegemaakt en ben nooit echt depressief te worden door mezelf overeind te houden, maar op sommige dagen denk ik wel, als ik nu word aangereden interesseert het me niet, vooral als ik dan ook nog eens misselijk word bij alles wat ik doe... morgen ga ik weer naar mijn psycholoog, en ik denk dat ik het dan toch zal moeten aankaarten en zien wat zij zegt dat verstandig is...
Bedankt voor het lezen! ik verwacht dat er op zon groot forum wel meer mensen met emetofobie rondlopen, hebben jullie misschien nog tips, of als je evt. ook nog je verhaal kwijt wilt...
Groetjes Lizz
Op dit moment haat ik alles even, ik word er gewoon zo niet goed van me de hele tijd misselijk te voelen, als ik honger heb word ik misselijk, als ik eet wordt ik misselijk, van het kleinste stressdingetje word ik misselijk.
Vlak voor de zomervakantie ben ik een keer de hele nacht bezig geweest met overgeven, was wss doordat ik zwaar in paniek raakte en daar misselijk van werd, wat mijn hoofd ook niet rustig krijgt (want kun je dan van stress wel overgeven?!). Sindsien is het drama. Tijdens de vakantie ging het goed, ik at ochtends middags en savonds, en het ging super, had meestal nergens last van. Maar toen begon school weer, moest ik een week lang naar berlijn wat ook absoluut niet heeft geholpen. Vooral school werkt op dit moment zo niet mee want wat als ik misselijk wordt op school... Dus eet ik zo min mogelijk, gelukkig gaat het ochtends wel maar als ik eenmaal op school zit moet ik niet te gek doen want ik word echt snel niet lekker, vooral niet als ik ineens in paniek raak (lees: zonder enige reden) dus van een uurtje of 9 tot vier leef ik meestal op een mueslireep en evt. nog een koekje, en dan het liefst ook nog als me maag gerammeld heeft. En als ik dan uit school kom neem ik een mini kopje koffie (want vloeistoffen vallen om de een of andere reden heel zwaar) en wil absoluut 1 a 2 uur voor het diner niks eten, want het avondeten is het ergst, het is veel, daarna ben ik dan altijd een uur bezig met flink afleiden op iedere mogelijke manier, mijn favoriet is tot nu toe tekenen en youtube kijken tegelijkertijd. En meestal na een uurtje is het ergste weg en hoef ik mezelf niet meer heel actief af te leiden. en dan een uur voor ik naar bed ga vast rechtop liggen (terwijl ik me afleid) en dan steeds een beetje naar beneden zakken, zodat me maag niet ineens helemaal om moet slaan.
Het gaat al een stuk beter in vergelijking met voor de vakantie, waarin ik al me geld uitgaf aan actieve games om mezelf een beetje af te kunnen leiden. Maar woensdag was het dus weer raak, ik moest solliciteren en de rest van de dag was ik een grote stressbal, savonds 2 uur langer liggen lezen omdat ik me zo misselijk voelde, en de afgelopen dagen de hele dag aan de kauwgom, wat ook niet super goed is voor je maag. Maar goed nu heb ik dus even een mental breakdown aangezien het gewoon zwaar kut is, ik hou van eten, ik haat het om me niet lekker te voelen. En nog erger: ik kan na drie jaar therapie er eindelijk een eind aan breien, ik wil niet weer...
Op 21 oktober ga ik naar een show van mijn favoriete YouTuber die sinds een paar jaar weer naar nederland komt, en de dag erna heb ik een feestje bij een vriendin, ik heb heel veel zin in beide, maar ben gewoon zo bang om niet lekker te worden, dat ik eigenlijk af wil zeggen...
Ik heb heel veel meegemaakt en ben nooit echt depressief te worden door mezelf overeind te houden, maar op sommige dagen denk ik wel, als ik nu word aangereden interesseert het me niet, vooral als ik dan ook nog eens misselijk word bij alles wat ik doe... morgen ga ik weer naar mijn psycholoog, en ik denk dat ik het dan toch zal moeten aankaarten en zien wat zij zegt dat verstandig is...
Bedankt voor het lezen! ik verwacht dat er op zon groot forum wel meer mensen met emetofobie rondlopen, hebben jullie misschien nog tips, of als je evt. ook nog je verhaal kwijt wilt...
Groetjes Lizz
jaquote:Op donderdag 27 september 2018 17:37 schreef Lienekien het volgende:
Emetofobie, is dat angst voor kotsen?
Man of Steal.
Kan je ook emetofobie krijgen maar dan alleen als je al misselijk bent?
Ik heb soms wel eens als ik teveel gezopen heb of zo dat mijn maag dan moeilijk gaat doen en dan denk oh kut beter ga ik niet kotsen en dan opeens moet ik kotsen
maar als ik me gewoon normaal voel dan heb ik het niet of zo. Mensen met emetofobie hebben dat juist wel dat ze zomaar door alles getriggered kunnen worden om te kotsen toch?
Ik heb soms wel eens als ik teveel gezopen heb of zo dat mijn maag dan moeilijk gaat doen en dan denk oh kut beter ga ik niet kotsen en dan opeens moet ik kotsen
maar als ik me gewoon normaal voel dan heb ik het niet of zo. Mensen met emetofobie hebben dat juist wel dat ze zomaar door alles getriggered kunnen worden om te kotsen toch?
Man of Steal.
klopt, komt omdat het gelukkig al wat minder is dan drie maanden geleden en ik mezelf heb afgeleerd om daar gelijk aan te denken, drie maanden terug was er alleen maar angst om over te geven bij andere in de buurt en om flauw te vallen. Maar het is meestal pas als de misselijkheid begint, en na eten wordt ik dus vaak misselijk, ik leid mezelf dan af zodat ik niet ga overgeven. Ik heb nooit de diagnose gekregen dat ik echt emetofobie heb, maar lees wel ervaringen van ander en denk dan meestal gelijk aan mezelf: Niks durven eten uit angst om misselijk te worden/te gaan over geven, als mensen zeggen dat ze niet lekker zijn of vreemd gaan hoesten heel bang zijn dat ze gaan overgeven en zo snel mogelijk weg willen, En uit angst voor overgeven bij andere, dingen niet durven doen, gelukkig weet ik mezelf intussen wel naar school te slepen. Het begint met angst om misselijk te worden want misselijk = overgeven, en dus probeer ik me de hele dag af te leiden met van alles. Ik ben er ook zeker van dat ik niet de ergste emetofoob ben die er is, vooral niet omdat ik verwacht (hoop) dat het binnen een jaar alweer een heel stuk minder is...quote:Op donderdag 27 september 2018 17:27 schreef Blue_note het volgende:
Ik lees eigenlijk meer de angst voor het niet lekker voelen dan om over te geven. Klopt dat?
Zoals ik het ervaar denk dat het meer is als er geen echte reden voor is, en dingen die vroeger met gemak deed nu ineens niet doet uit angst om misselijk te worden en over te geven. Zoals eten of naar verjaardagen gaan en vooral als je ergens naar gaat waar je niet echt makkelijk uitkan (bioscoop enzo) het probleem is alleen dat je jezelf eigenlijk niet mag overgeven en bij een opkomende misselijkheid en angst niet weg mag lopen maar juist moet blijven...quote:
Kan je ook emetofobie krijgen maar dan alleen als je al misselijk bent?
Ik heb soms wel eens als ik teveel gezopen heb of zo dat mijn maag dan moeilijk gaat doen en dan denk oh kut beter ga ik niet kotsen en dan opeens moet ik kotsen
Dat had ik laatst ook. Super misselijk want ik had teveel op maar ik had mensen over de vloer dus ik dacht ja dit is niet echt n goed moment om ziek te worden en daardoor werd het veel erger.quote:
[..]
Zoals ik het ervaar denk dat het meer is als er geen echte reden voor is, en dingen die vroeger met gemak deed nu ineens niet doet uit angst om misselijk te worden en over te geven. Zoals eten of naar verjaardagen gaan en vooral als je ergens naar gaat waar je niet echt makkelijk uitkan (bioscoop enzo) het probleem is alleen dat je jezelf eigenlijk niet mag overgeven en bij een opkomende misselijkheid en angst niet weg mag lopen maar juist moet blijven...
Toen ze weg waren was alles namelijk weer koek en ei. Misschien mediteren?
Man of Steal.
Ik heb juist het omgekeerde, kotsen vind ik een lekker gevoel. Heeft wel mijn tanden flink aangetast.
Alleen als ik alleen ben in mijn eigen huis en de dag erna niks hoef te doen of zo anders is het moeilijk kut.quote:
Ik heb juist het omgekeerde, kotsen vind ik een lekker gevoel. Heeft wel mijn tanden flink aangetast.
Man of Steal.
Nou ja nee eigenlijk nietquote:Op donderdag 27 september 2018 17:24 schreef Lizz519 het volgende:
Ik denk dat de meeste wel weten wat emetofobie is,
#KICKOUTZP
Heb je ook vaak last van buikpijn ? Krampen ?quote:
[..]
Zoals ik het ervaar denk dat het meer is als er geen echte reden voor is, en dingen die vroeger met gemak deed nu ineens niet doet uit angst om misselijk te worden en over te geven. Zoals eten of naar verjaardagen gaan en vooral als je ergens naar gaat waar je niet echt makkelijk uitkan (bioscoop enzo) het probleem is alleen dat je jezelf eigenlijk niet mag overgeven en bij een opkomende misselijkheid en angst niet weg mag lopen maar juist moet blijven...
Als ik veel stress heb dan krijg ik last van erge krampen.
Zeg maar overdreven angst om over te geven en misselijk te worden dat je het echt lastig begint te worden in je dagelijks leven, weten dat het tussen je oren zit, maar het gewoon niet kunnen stoppen, zoiets zeg maar, als je het googled zul je ook wel info vindenquote:
.
Soms wel van me darmen, maar ik weet dat je van vocht tekort altijd kramp krijgt en aangezien ik niet de grootste drinker ben koppel ik meestal daaraanquote:
[..]
Heb je ook vaak last van buikpijn ? Krampen ?
Als ik veel stress heb dan krijg ik last van erge krampen.
. maar ik krijg bij langdurig stress meestal barstende koppijn, of dus misselijk, kweet niet wat beter is
Nah ja. Het is misschien ook meer moeheid van mij en inderdaad te weinig vocht.quote:
[..]
Soms wel van me darmen, maar ik weet dat je van vocht tekort altijd kramp krijgt en aangezien ik niet de grootste drinker ben koppel ik meestal daaraan
Huisarts raadplegen ?
Vergt studie te veel ?
Ik loop al bij een psycholoog en die helpt me wel, en daarna ga ik door naar een maatschappelijk werker, en school is nu best wel chaotisch, met examens straks en daarna direct op stage, en dan tussendoor ook nog de gewone verplichting als het zoeken van een bijbaantje, en met me moeder ging het ook psychisch al niet lekker, en een tijdje terug emdr gedaan wat er vreselijk heeft ingehakt (daardoor is het ergste begonnen), dus het is zeker niet gek dak nu flink onder druk en stress staquote:
[..]
Nah ja. Het is misschien ook meer moeheid van mij en inderdaad te weinig vocht.
Huisarts raadplegen ?
Vergt studie te veel ?
. Moeilijker is er vanaf komen, meditatie, valeriaan, gamen, tekenen, heb vrijwel alles geprobeerd, t meeste helpt wel een beetje, maar niet genoeg dat ik kan zeggen dat het beter gaat. Ik heb vandaag wel een koptelefoon gekocht die geluiden wat beter buiten sluit, hoop dat dat een beetje helpt mezelf een beetje beter door dingen heen te worstelen 
.
Vervelend. Praten, je hart luchten helpt altijd wel denk ik. Meditatie. Een dagboek, waarin je je zorgen en stress opschrijft. Klinkt makkelijk misschien als je de stress niet zo heftig ervaart maar misschien helpt dit wel.quote:
[..]
Ik loop al bij een psycholoog en die helpt me wel, en daarna ga ik door naar een maatschappelijk werker, en school is nu best wel chaotisch, met examens straks en daarna direct op stage, en dan tussendoor ook nog de gewone verplichting als het zoeken van een bijbaantje, en met me moeder ging het ook psychisch al niet lekker, en een tijdje terug emdr gedaan wat er vreselijk heeft ingehakt (daardoor is het ergste begonnen), dus het is zeker niet gek dak nu flink onder druk en stress sta
Ook gehad vroeger, vooral vanwege zwaar traumatisch verleden waar de meeste asielzoekers bij zouden verbleken, maar dat uitte zich toen ook zo samen met allerlei angststoornissen.
Op een gegeven moment word het een psychosomatisch ding, je verwacht dus gaat het ook gebeuren, al is het maar het gevoel van dat je moet kotsen.
Anderhalf jaar lang last van gehad (als in iedere fking ochtend moeten overgeven of voor ik ergens heen móest), maar de angst ervoor nog veel langer.
Je komt er met goeie hulp wel vanaf hoor, en gewoon praten erover kan al prima helpen als basis.
Op een gegeven moment word het een psychosomatisch ding, je verwacht dus gaat het ook gebeuren, al is het maar het gevoel van dat je moet kotsen.
Anderhalf jaar lang last van gehad (als in iedere fking ochtend moeten overgeven of voor ik ergens heen móest), maar de angst ervoor nog veel langer.
Je komt er met goeie hulp wel vanaf hoor, en gewoon praten erover kan al prima helpen als basis.
Je zou Antimetil kunnen gaan halen bij de apotheek. Is op gember basis maar werkt echt goed tegen de misselijkheid. Neem dat net voor het eten in.
En ja ik weet dat het tussen je oren zit maar dan kan je ook tussen je oren zeggen dat je niet misselijk kan zijn omdat je er iets voor genomen hebt en het dus wel een nep gevoel moet zijn.
Je eigen hersenen dus verslaan
En ja ik weet dat het tussen je oren zit maar dan kan je ook tussen je oren zeggen dat je niet misselijk kan zijn omdat je er iets voor genomen hebt en het dus wel een nep gevoel moet zijn.
Je eigen hersenen dus verslaan
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Het morgen aankaarten bij de psycholoog lijkt mij een heel goed idee. Dan kunnen jullie samen misschien in kaart brengen wat een eerste volgende stap hierin is, dat is al iets!
Als ik zie wat je op een dag eet, dan snap ik heel goed dat je je de hele dag akelig voelt en het avondeten te hard aankomt. Ben bang dat je het een beetje in stand houdt.
Dit, plus dat je eerst bijna niks eet en dan met het avondeten ineens heel veel. Niet zo raar dat je je slecht gaat voelen. Je kan beter het eten meer over de dag spreiden, dus bijv. 6 kleinere porties ipv 3 grotere. En als je je slecht voelt een wat lichtere maaltijd nemen. Avondeten is best zwaar, vooral als je laat eet kan het vervelend zijn. Dan beter wat kleinere niet al te zware porties nemen verspreid over de dag, zodat je iig voldoende eet.quote:
Als ik zie wat je op een dag eet, dan snap ik heel goed dat je je de hele dag akelig voelt en het avondeten te hard aankomt. Ben bang dat je het een beetje in stand houdt.
Wat bij mij wil helpen tegen stress (mits je voldoende hebt gegeten), is sporten in de vorm van buiten een rondje hardlopen. Hoeft niet heel veel of ver te zijn, gewoon het rennen alleen al (uurtje wachten na het eten) is een manier om de stress er uit te rennen.
Sterkte!
Ik heb het extra duidelijk aangekaart en we hebben er naar gekeken, ik zou er eigenlijk binnenkort stoppen maar ze wou me nog even naar een psychotherapeut (weet niet exact wat dat is) sturen, dus hopelijk kan ze me een beetje helpen met stress om te gaan. Want dat lijkt op dit moment de grootste trigger te zijnquote:
Het morgen aankaarten bij de psycholoog lijkt mij een heel goed idee. Dan kunnen jullie samen misschien in kaart brengen wat een eerste volgende stap hierin is, dat is al iets!
Emetofobie is goed te behandelen met cognitieve gedragstherapie (meer specifiek met exposure). Echter vaak zitten er andere aspecten onder zoals bijv. controleverlies, angst voor de dood of iets anders. En dat is dan eigenlijk de aanjager van de angst, dus als dat niet wordt aangepakt vloeit de angst over naar een ander gebied als de emotofobie goed behandeld is. Medicatie zou ik afraden omdat je daarmee vermijding in de hand speelt (tenzij kortdurend).
'Expand my brain, learning juice!'
<a href="http://www.last.fm/user/crossover1" rel="nofollow" target="_blank">Last.fm</a>
<a href="http://www.last.fm/user/crossover1" rel="nofollow" target="_blank">Last.fm</a>
|
|
