Elevengirl | maandag 11 juni 2018 @ 23:42 |
Hoi, Op dit moment sta ik op de wachtlijst bij de psychiater, en heb ik medicatie om mijn angst/depressieve gevoelens te onderdrukken. Ik hoor uit mijn omgeving (moeder, vriend) dat ze vermoeden dat ik borderline heb.. en ik herken mezelf ook wel op de punten die ik heb gevonden op internet. Natuurlijk kan alleen een psychiater dit beoordelen, maar ik zou toch graag in contact komen met mensen die deze persoonlijkheidsstoornis hebben. (Ik ben erg zelfdestructief bezig, en kan mijn denkpatroon niet zelfstandig veranderen tips&tools zijn welkom.) | |
Anthonie1 | maandag 11 juni 2018 @ 23:43 |
Zelfdiagnose is nooit verstandig. Waar baseer je op dat je misschien borderline zou kunnen hebben? | |
BasEnAad | maandag 11 juni 2018 @ 23:52 |
Hoe lang is de wachtlijst? | |
Elevengirl | maandag 11 juni 2018 @ 23:56 |
1) ik klamp me vast aan mensen, ben constant angstig dat ze mij verlaten, of niet om mij geven. 2) In mijn relatie hou ik meer van mijn vriend dan hij van zichzelf houdt, of haat ik hem tot op het bot. Zelfde geld eigelijk voor de relatie met mijn moeder. 3) Ben constant mezelf aan het diagnoseren wat er mis met me is, veranderen van haar, kledingstijl, muziek voorkeur, gewoon mezelf als persoon. 4) Impulsief 5) Emotioneel chanteren van mensen en doordrammen als ik m’n zin niet krijg 6) suicidale gedachtes en neigingen (verschilt per periode) 7) stemmingswisselingen die heel snel omslaan 8) soms paranoide ideeën 9) driftbuien (zomaar opeens) 10) vastzitten in een cyclus en mijn denkpatroon niet kunnen veranderen, want ik val steeds terug in mijn oude manieren. | |
Elevengirl | maandag 11 juni 2018 @ 23:56 |
1 maand zou het ongeveer duren zei hij.. | |
BasEnAad | dinsdag 12 juni 2018 @ 00:09 |
Joh ik heb er geen ervaring mee, specifiek met borderline, maar jij weet al wat je valkuilen zijn en dat je een afspraak hebt bij de psychiater over een maand. Hou jezelf goed in de gaten en corrigeer jezelf wanneer je denkt uit de bocht te vliegen. Over een maand kun je daar terecht. Gebruik de komende weken om te kijken wanneer je over die grenzen heengaat en schrijf het op (ook achteraf, of als je denkt van oei, ik heb iets doms gedaan). Dan leer je jezelf beter kennen en dan kan de psychiater jou ook beter helpen. Kijk naar jezelf zoals je naar een ander zou kijken. | |
T4U | dinsdag 12 juni 2018 @ 00:51 |
Heb je al geprobeerd te leven naar een structuur en een regelmaat waarin je van te voren plannen maakt en niet verrast wordt? | |
PabstBlueRibbon | dinsdag 12 juni 2018 @ 03:22 |
Dapper van je om op FOK! toe te geven dat je borderline hebt Dat is namelijk hier dé beruchtste stoornis. Veel erger dan een psychopaat enzo. Maar ff serieus Het is een heel breed begrip. Je moet niet zozeer op de gedragskenmerken focussen, maar wat erachter zit. Hangt alles samen met een diepgeworteld gevoel dat je heel slecht en minderwaardig bent? Verlang je enerzijds heel erg naar liefde en wil je jezelf kunnen uiten? Maar anderzijds ben je er zo van overtuigd dat niemand je moet, waardoor je je verschuilt achter een veilig masker, wat soms ook inhoudt dat je liegt en manipuleert? Op het moment zelf voel je je redelijk en denk je dat het rechtvaardig is wat je doet, maar later ga je inzien wat je gedaan hebt en voel je je oprecht schuldig en beschaamd dat je anderen hebt pijn gedaan. Herken je dit? Er zijn borderliners die hun gedrag niet onder ogen durven zien. Zelfs de gedachte "ik ben op deze manier niet goed bezig" komt niet in ze op. Ze kunnen vaak toch beter functioneren, omdat ze minder last van schuldgevoelens hebben. Ze kunnen erg charmant, sociaal en amicaal lijken. Soms ga je jaren met zo'n iemand om, wel met een gevoel dat er iets niet klopt, maar je geeft hem/haar het voordeel van de twijfel. Pas als inderdaad blijkt dat er iets niet klopt, ben je zelf in grote problemen verwikkeld veroorzaakt door de persoon met borderline. Er zijn ook borderliners die zich meer bewust zijn van hun gedrag. Ze hebben vaak last van paniekstoornissen, depressies, zelfmoordgedachten, verslaving, zelfbeschadiging, etc. Hoewel de psychische klachten heel erg kunnen zijn, is het deze groep borderliners die behandeld kunnen worden. Als je een kliniek voor borderliners binnenloopt, kom je mensen tegen waarbij niks aan de hand lijkt tot mensen die behoorlijk ontwricht lijken en veel destructief gedrag moeten afleren. Dat zegt allemaal niet zoveel. Ik heb personen waarbij helemaal niks aan te vangen leek zien veranderen in heel aardige sociale mensen. En met 'veranderen' bedoel ik dat ze worden wie ze in werkelijkheid zijn. Bij anderen gaat het veel langzamer of soms slaat de behandeling niet aan. Misschien heb je heel sterk de angst dat jij niks met jezelf kan aanvangen. Daardoor wil je de confrontatie met jezelf vermijden. Geef jezelf toch een kans, want mensen kunnen veel meer dan ze denken. En dat diepe gevoel van minderwaardigheid. Als je daardoor bang bent voor jezelf, bedenk dan dat die angst niet persé werkelijkheid hoeft te zijn. Je kan sowieso niet slechter zijn dan je je voelt. Durf het aan te gaan ... en leer erachter komen dat jij waarschijnlijk een veel leuker en krachtiger persoon bent dan je nu denkt. | |
LordofLeaves | dinsdag 12 juni 2018 @ 09:42 |
Ik heb de diagnose gekregen. Wat wil je weten? | |
C.L.Werner | dinsdag 12 juni 2018 @ 10:09 |
Kan je nog normaal functioneren in de maatschappij? | |
Dizorn | dinsdag 12 juni 2018 @ 11:47 |
Per definitie heb je problemen met functioneren in de maatschappij als je een persoonlijkheidsstoornis hebt.Van dit stukje moet je afstappen. Je hebt altijd controle over jezelf (in meer of mindere mate), dus duik niet in een slachtofferrol "ja maar ik kan er niets aan doen", want dat kan je altijd. | |
Franknfurter | dinsdag 12 juni 2018 @ 11:54 |
Dat klopt dus niet helemaal. Een denkpatroon kan dermate destructief zijn dat iedere poging die je zelfstandig onderneemt om dat te veranderen wordt ondermijnt door datzelfde denkpatroon. Uiteindelijk zul je het inderdaad zelf moeten doen, maar wanneer daar een ervaren psycholoog bij zit kan die dat gedrag (h)erkennen en je daar bewust van maken. Het probleem met persoonlijkheidsstoornissen is dat ze zo diepgeworteld zitten dat je dat echt niet oplost door alleen maar uit de slachtofferrol te stappen. Je hebt ook echt aangereikte handvatten nodig. | |
LordofLeaves | dinsdag 12 juni 2018 @ 14:06 |
Nope. | |
C.L.Werner | dinsdag 12 juni 2018 @ 14:17 |
Heb je een uitkering en zit je thuis? | |
#ANONIEM | dinsdag 12 juni 2018 @ 14:36 |
Wat je zou kunnen doen om er beter mee te leven. Meditatie. Zelf gebruik ik de app headspace en dat bevalt heel erg. Maar zijn nog vele andere apps. Maand is niet lang dus raad je vooral aan niet al te veel zelf willen doen. Laat dat over aan de professionals. | |
LordofLeaves | dinsdag 12 juni 2018 @ 18:34 |
Ook dat nog. | |
Samzz | dinsdag 12 juni 2018 @ 19:49 |
Houd de onzin maar weg hier. Aantal berichten verwijderd. | |
PabstBlueRibbon | dinsdag 12 juni 2018 @ 22:46 |
Heel goed gezegd! Er wordt zo vaak verwijten gemaakt over 'slachtofferrol'. Maar er zijn maar heel weinig mensen die daar graag in willen zitten. Vaker nemen mensen een 'slachtofferrol' aan als ze het gevoel hebben de macht en controle over zichzelf kwijt te zijn. Hun 'janken' en 'negatief zeuren' is in werkelijkheid een schreeuw om aandacht, hulp, herkenning en erkenning enerzijds maar ook schaamte en schuldgevoel anderzijds. Denk je dat TS nog niet eerder geprobeerd heeft om het zelf op te lossen? Ze zal wel minstens 1000x bedacht hebben "hoe los ik nou concreet mijn problemen op?" De random adviezen heeft ze allang zelf bedacht. Het is heel eng als je je leven niet kan leiden op een manier wat elke boerenlul wel schijnt te lukken. Emoties kan je niet sturen of afdwingen. Het is heel eng als die van jou veel heftiger en destructiever zijn als die van een willekeurig ander persoon. | |
#ANONIEM | dinsdag 12 juni 2018 @ 22:48 |
hoezo denk je dat je het niet kan sturen? Iedereen kan het voor sommige is het gewoon moeilijker. | |
PabstBlueRibbon | dinsdag 12 juni 2018 @ 22:48 |
Is het weer zover? Wat triest dat mensen het blijkbaar leuk vinden de spot te drijven met serieuze problemen. | |
PabstBlueRibbon | donderdag 14 juni 2018 @ 19:55 |
Als je denkt dat je minderwaardig bent en niks goed kan doen, kan je ook gaan denken dat je geen controle hebt over je emoties, je gedrag, je gevoelens, etc. Vaak om die reden zijn borderliners zo claimerig. Ze halen er echt geen voldoening uit om zich zo afhankelijk op te stellen. Ze hebben het gevoel dat er voor hen niks anders op zit. Voor degenen die te maken hebben gehad met borderliners. Hebben jullie weleens meegemaakt dat je die persoon confronteert met zijn/haar gedrag. Je gaat er in eerste instantie vanuit dat die persoon het je niet bepaald in dank afneemt. Maar tot je verbazing lijkt hij/zij ergens heel opgelucht te zijn dat je het hebt gezegd. | |
LordofLeaves | donderdag 14 juni 2018 @ 20:29 |
Had het niet beter kunnen omschrijven. Herken je hele antwoord als borderliner zijnde. | |
Bottendaal | zondag 24 juni 2018 @ 19:15 |
Ik heb ook borderline, het is heel veel fijn als je mensen in je omgeving hebt die je soms wijzen op je borderline trekjes zoals jezelf in een slachtofferrol plaatsen, op een gegeven moment ga je het zelf ook soms terug zien, daar gaat wel een flinke tijd over heen hoor want dat inzicht is niet gemakkelijk | |
Raskolnikow | zondag 24 juni 2018 @ 23:05 |
Ik heb deze diagnose ook al een hele tijd. Dat label zorgde ervoor dat ik de juiste hulp kreeg (nou ja, uiteindelijk de juiste hulp) en het bracht me in contact met lotgenoten. Verder heeft die hele diagnose geen enkele zin volgens mij. Er was een tijdlang op de website van Stichting Borderline een heel fijn forum voor lotgenoten, maar dat bestaat helaas niet meer. Hier op Fok! en waarschijnlijk ook op andere fora heerst er vaak een hele negatieve houding tegenover bps. Sommige mensen die ooit iets naars mee hebben gemaakt met iemand die borderline had denken dat iedereen met borderline levens van anderen verpest. Net zoiets als mensen die ooit een negatieve ervaring met een Marokkaan hebben gehad en vervolgens tegen Marokkanen zijn. Trieste mensen als je het mij vraagt. Probeer je niet teveel van de wijs te laten brengen door die lui. Hoe dan ook, wat het belangrijkste is is dat je iets kan gaan doen aan je problemen. Jouw problemen, waar jij onder lijdt. Niet om wat anderen vinden waar zij last van hebben. Niet wat een diagnose in kan houden, want dat is voor iedereen anders. | |
PabstBlueRibbon | zondag 24 juni 2018 @ 23:41 |
Is het eigenlijk een subjectief begrip? Is de betekenis van borderline in de DSM-V veranderd? Zoals ik het begrepen heb, houdt het in dat je een laag instabiel zelfbeeld hebt en daardoor stemmingswisselingen, waardoor je de grip op je relativeringsvermogen tijdelijk kan verliezen en je laat leiden door zelf-destructieve emoties. Dit is ook waar ik mij in herken. Vanuit mijn onzekerheid denk ik dat iedereen mij haat. Ik ben dat idee zo gewend dat het soms ongeloofwaardig voelt dat iemand mij aardig vindt en respecteert. De scherpe kantjes van die zelfhaat zijn er behoorlijk af. Maar het is het gevoel wat ik van kleins af aan ken. Soms vul ik allemaal negatieve dingen in wat een ander over mij kan denken. Ik kan dat doen om mijzelf te straffen, maar ook om in de aanval te schieten, alles in mijn negatieve beleving op die persoon projecteren en wraak nemen op hem/haar. Dan volgt er in mijn hoofd een strijd tussen die emoties enerzijds en het besef anderzijds dat ik dit echt niet kan maken. Aangezien die woede in mij zo ontzettend hoog kan oplopen, ben ik ook heel bang de controle over mezelf kwijt te raken. Ik rem op één of andere manier alles in mezelf af. Ik lijk chronisch een burn-out te hebben. Alles kost mij zoveel moeite. Ik voel me vaak heel verdrietig en eenzaam, omdat niemand mij lijkt te willen begrijpen. Ik voel mij een soort Meg Griffin: iemand die je zonder je schuldig te hoeven voelen mag uitlachen, vernederen, bespotten en geestelijk helemaal kapot mag maken. | |
Cockwhale | maandag 25 juni 2018 @ 08:55 |
Niemand kan zijn of haar denkPATROON zomaar even veranderen. Dat vereist een hoop praktisch oefeningen en ervaringen, met eventueel hulp van buitenaf. | |
RM-rf | maandag 25 juni 2018 @ 09:30 |
in dat geval is het eerder niet wenselijk om veel contact te krijgen met andere personen die exact dezelfde problemen hebben (een alcoholist krijgt eerder ook meer problemen als hij zoveel mogelijk contact zoekt met andere alcoholisten) | |
AMS76 | maandag 25 juni 2018 @ 11:10 |
Ik ken wel iemand met (kenmerken van) borderline. Zij gebruikt wiet en THC olie om de erge stemmingswisselingen wat te onderdrukken en beter te slapen... Misschien een idee? | |
Raskolnikow | maandag 25 juni 2018 @ 11:37 |
Waar baseer je dit advies op? Lotgenotencontact kan juist heel erg helpend zijn. Ook bij alcoholisten, daar is de AA op gebaseerd. | |
Raskolnikow | maandag 25 juni 2018 @ 11:39 |
Ja, sorry, ik wil niet over elke post gaan zeiken, maar om middelengebruik te gaan adviseren is ook niet echt verstandig. Dan heb je er zo een probleem bij. Ik spreek uit ervaring. | |
RM-rf | maandag 25 juni 2018 @ 11:51 |
het kan mogelijk onderdeel zijn van een therapie, bv de bij de AA gaat het om gestopte alcoholisten die elkaar motiveren vooral niet te drinken, en is dit altijd ook onder begeleiding. Het is erg gevarlijk om bv de AA als vorbeeld te nemen en dan tot het lumineuze idee komen dat het goed is als iemand die bij zich eerste signalen van een mogelijke alcoholisme vermoed zoveel mogelijk contacten met andere alcoholisten gaat zoeken en denken dat dat an sich al zou 'helpen'; Aangezien het in dit geval om iemand gaat die nog niet eens een diagnose heeft en ook geen behandeling ontvangt, lijkt het me eerder af te raden contact met Borderliners op te gaan zoeken, en te denken dat enkel dat contact al zou helpen, de kans is juist zeer groot dat het door zoiets kan verergeren, aangezien deze Borderliners zelf géén hulpverleners zijn en het gedrag van de meeste Borderliners ver afstaat van hulpverleningsgedrag. Daarbij komt ook nog dat ook onder Borderliners er een antal verschillende vormen zijn, het kan zich heel verschillende uitten op verschillende aspecten van iemands leven; Zo zijn er Borderliners met specifiek veel verslavingsaspecten, hoog drugs- en alcoholgebruik, bij anderen uit de Boderline zich specifieker in relaties tot naasten, of juist een hoge impulsiviteit, stemmngswisselingen en soms ook licht-psychotich gedrag... Wat de ene patient ervaart hoeft de ander niet ook te ervaren, wel is er een aantoonbare invloed van 'spiegeling'... Een bordrline patient die bv veel contact krijgt met mensen die zeer vatbaar voor verslavingen zijn zal sneller zelf ook verslaafd worden | |
AMS76 | maandag 25 juni 2018 @ 13:26 |
Lijkt me geen problemen opleveren, zolang je maar niet aan de harddrugs gaat. Alcohol etc. levert veel meer problemen op... | |
Elevengirl | maandag 25 juni 2018 @ 13:28 |
Niet om een vriendschap mee aan te gaan, maar misschien dat ik mezelf beter zo kan begrijpen. In ieder geval, bedankt iedereen voor de reacties. | |
Elevengirl | maandag 25 juni 2018 @ 13:31 |
Ik word paranoide van cannabis gebruik, eigelijk van elk soort drugs wel. Toch bedankt voor de tip. | |
AMS76 | maandag 25 juni 2018 @ 13:49 |
Ah, dan kun je het beter niet gebruiken inderdaad. | |
PabstBlueRibbon | maandag 25 juni 2018 @ 16:59 |
Ik heb een vraag voor degenen die echt heel nare ervaringen hebben met borderliners. Zeg maar situatie: jij de goedzak doet alles om haar te helpen en gaat ver over je grenzen, zij claimt en manipuleert je, scheldt je verrot en heeft geen enkele zelfreflectie: alles is de schuld van anderen. Staan dat soort mensen open voor verandering en therapie? Hebben zij bijvoorbeeld een langdurig traject aangegaan? Of vinden ze dat er niets mis is met hen en dat het allemaal aan anderen ligt? Ik heb veel borderliners meegemaakt, maar dat zijn echt niet allemaal verschrikkelijke feeksen. Die zaten er wel bij, maar hun gedrag werd niet goed ontvangen door de rest. Wat ik wel vaker had gezien was dat ze buiten therapie om compleet anders waren. Ik kon toen ik in behandeling was heel explosief reageren. Ik heb vaak aangehoord dat mensen bang voor mij waren. Maar dan kwam ik er veel later pas achter dat de bange kwetsbare meisjes die zo bang voor mij waren buiten therapie om minstens zo agressief konden zijn als ik. Ik vraag mij heel erg af wat er in hun hoofden is omgegaan. Was het te confronterend voor ze om toe te geven dat ze er zelf ook last van hadden? Schaamden ze zich teveel voor hun eigen woede en was mijn gedrag hun trigger? Hebben ze zich achteraf schuldig gevoeld dat ze hun eigen sores op mij projecteerden? Of zijn ze echt zo ziek dat ze echt niet zien dat je het niet kan maken een ander te verwijten wat je zelf ook doet? | |
geeninspiratie1235 | maandag 25 juni 2018 @ 18:09 |
Waarom vraag je je dit af? Wat boeit het? Niemand kan in hun hoofd kijken en hun gedachten aan jou vertellen. Daarnaast is iedereen anders. Ik heb ervaring met borderline mannen en herkende hun gedrag. Daarom was ik begripvol. Maar ze vonden dat ik teveel de psycholoog speelde als ik erover begon. Ze erkenden geen enkel probleem van henzelf en noemden mij gestoord. Maar 1 gaf huilend toe dat hij had gelogen, voor zover dat iets waard is want hij had z'n vriendin wel 100x bedrogen en het was alleen nadat ze hem op straat had gezet. Mensen die even kritisch kunnen zijn op zichzelf als op anderen zijn helaas zeldzaam. | |
Bottendaal | maandag 25 juni 2018 @ 22:24 |
Geheel mee eens, slecht advies | |
geeninspiratie1235 | dinsdag 26 juni 2018 @ 00:00 |
Maar ook hypocriet als je bedenkt dat rookverslaving en alcoholisme volksziekten nr 1 zijn in Nederland. Van dit soort reacties word ik allang niet hoopvoller meer, des te meer omdat er voor gewone mensen zonder psychologisch label naast middelengebruik amper alternatief is voor een bestrijding van psychologische problemen, op acceptatie en optimisme na, waarvan mensen onderschatten bij anderen hoe moeilijk dat kan zijn. Waar trek je ook de grens, koffie is ook psychoactief. Dat gezegd hebbende wil ik wel even benadrukken dat ik naast caffeine en middelen van de new age voedingssupplementenwinkel op dit moment niets meer gebruik en verder alleen een gezelligheidsdrinker ben. Ik haat verslaving. Maar de 1 ontwikkeld ziekten van softdrugs, en de ander wordt er 100 mee. Daarmee kun je niet met zekerheid zeggen dat geen softdrugs gebruiken altijd voor iemands eigen bestwil is. [ Bericht 14% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 26-06-2018 00:13:55 ] | |
Anthonie1 | dinsdag 26 juni 2018 @ 00:15 |
Niet dat de psychiatrie je ook maar een centje actief hulp kan bieden. Het is allemaal lullen tot je breekt of accepteert... | |
geeninspiratie1235 | dinsdag 26 juni 2018 @ 00:39 |
Psychiaters en psychologen zijn heiligen die alleen maar goed doen voor hun cliënten. Sommigen zijn echt bevlogen, zo was er een psycholoog waar ik oprecht wel deels enthousiast over was omdat privé en zakelijk bij haar meer door elkaar liepen dan bij andere psychologen. Nu ik er over nadenk waren ze allemaal meestal erg vriendelijk.. Er zijn nu eenmaal dingen in het leven die niet te bekritiseren vallen en die nooit in twijfel mogen worden getrokken. Het geloof, de democratische rechtsstaat, internationale mensenrechten, de gevoelens van je familie, psychiaters en psychologen. | |
Raskolnikow | dinsdag 26 juni 2018 @ 01:18 |
Maar waar baseer je dit nou op? | |
Raskolnikow | dinsdag 26 juni 2018 @ 01:20 |
Ik kan je niet volgen. Wat vind je precies hypocriet? | |
geeninspiratie1235 | dinsdag 26 juni 2018 @ 01:25 |
Dat mensen hier het gebruik van softdrugs bekritiseren terwijl ze waarschijnlijk ook niet vooraan staan bij demonstraties om alcohol en roken uit te bannen. | |
Raskolnikow | dinsdag 26 juni 2018 @ 01:30 |
Ik zie niemand het gebruik van softdrugs bekritiseren. Ik weet dus niet wie je met 'ze' bedoeld. Al wat ik doe is zeggen dat het geen goed advies is om cannabis te gebruiken om met stemmingswisselingen om te gaan. Drank ook niet trouwens. Ik spreek uit ervaring. | |
geeninspiratie1235 | dinsdag 26 juni 2018 @ 01:36 |
Dat zou kunnen, maar het is wel een middel dat echt effect heeft en ook snel. Gevoelens zijn ook deels lichamelijk, en dan willen mensen iets dat nu effect geeft. Maakt ze niet eens echt uit wat. Als het maar iets doet. Zelfs verslaving of psychose lijkt dan beter dan niks. Natuurlijk is dat op lange termijn verkeerd. Maar met gevoelens waardoor iemands functioneren op dat moment gehinderd wordt, interesseert de lange termijn de omgeving niet, als het gevoel en de overlast die ze daardoor van de persoon hebben maar ophoudt. Waarom zou het de desbetreffende persoon dan wel iets uitmaken? Dat gezegd hebbende, zijn er idd betere dingen voor, vooral mineralen kunnen nuttig zijn, en overal verkrijgbaar. [ Bericht 3% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 26-06-2018 01:44:06 ] | |
PabstBlueRibbon | dinsdag 26 juni 2018 @ 13:33 |
Omdat borderline heel vaak aan dit gedrag wordt gerefereerd. Ik ben zelf ook geen lieverdje. Maar als ik zoveel drama verhalen hier lees, valt mijn bek open. Hoe kunnen ze dat iemand flikken? Hoe kunnen ze liegen zonder zich daar schuldig over te voelen? Dus mijn vraag is eerder: lijkt het maar zo dat ze vrijwel allemaal zo zijn? Of moet ik het zien ongeveer 25 % die zo is? | |
STING | dinsdag 26 juni 2018 @ 19:49 |
Guys, kunnen we het aub ontopic houden? En adviezen mbt drugs/medicijnen mogen hier op Fok ook wegblijven. Bedankt. | |
PabstBlueRibbon | dinsdag 26 juni 2018 @ 22:02 |
Ik vind dit nogal boekenwijsheid eerlijk gezegd. De ene patiënt is inderdaad niet de andere, maar borderliners weten allemaal hoe het is om te moeten dealen met zelfdestructieve gevoelens. En juist door dat spiegelen komen ze erachter dat ze niet gek of vreemd zijn en dat de gevoelens op zich eigenlijk heel normaal zijn. Het gevaar bestaat inderdaad dat ze elkaar meetrekken in elkaars ellende. Bij intensieve behandelingen wordt heel goed van tevoren gescreend hoe iemand in elkaar zit. Er wordt bijvoorbeeld gekeken of iemand beschikt over voldoende intelligentie, empathisch vermogen en zelfreflectie. Iemand die te ziek en daardoor een te grote negatieve invloed heeft op zijn groepsgenoten, wordt niet toegelaten zo'n behandeling te ondergaan. De rol van de therapeut is o.a. erop toezien dat dingen niet gaan escaleren en dat mensen elkaar niet meetrekken in hun zelfdestructieve gedrag. Maar voor het grootste deel moeten mensen met borderline het zelf doen: er zelf achter komen waarom het elke keer misgaat, waardoor het ontstaat en hoe ze ermee kunnen omgaan. De psycholoog kan niet de gedachten-patronen veranderen; dat moeten ze zelf doen. En het helpt heel veel als je dan problemen van jezelf herkent in een ander. Dat het niet lukt bij zichzelf, komt omdat ze zich heel minderwaardig voelen, want dat is de kern van een borderline-stoornis. Maar dat gevoel hebben ze niet bij een ander en juist door hun eigen ervaringen kunnen ze heel goed steun, begrip en advies geven. En op den duur gaat het kwartje vallen: misschien moet ik ook eens wat meer begrip opbrengen voor mezelf | |
eXplorer1 | woensdag 27 juni 2018 @ 12:18 |
Ik heb ervaring met het hebben van een relatie met een persoon die BPD heeft, wil je wat weten DM maar, inzicht van de andere kant kan ook misschien wel handig zijn. | |
Godshand | woensdag 27 juni 2018 @ 12:56 |
Ze heeft geen borderline, er wordt vermoed dat ze borderline heeft. Dat is nogal een verschil. De psychiater zal de diagnose stellen. Er zijn nogal wat stoornissen die er op lijken namelijk: ADHD, bipolaire stoornis, autisme spectrum stoornis of schizoïde persoonlijkheidsstoornis. | |
PabstBlueRibbon | woensdag 27 juni 2018 @ 17:19 |
Ik refereerde meer naar hoe negatief er op FOK! vaak op gereageerd wordt. | |
Raskolnikow | woensdag 27 juni 2018 @ 17:26 |
Je beseft dat de persoon waar je een relatie mee had heel anders kan zijn dan anderen? | |
Godshand | donderdag 28 juni 2018 @ 13:37 |
Dat typte je niet | |
PabstBlueRibbon | donderdag 28 juni 2018 @ 14:51 |
Ik dacht dat het wel duidelijk was. Als jij zou typen "ik heb een relatie met iemand met borderline" zal je geheid reacties krijgen "Run Forest, run!!!!!" Maar ja, de meeste mensen beoordelen anderen op het gedrag wat het meeste opvalt, maar willen verder niet onderzoeken waar dat nou eigenlijk vandaan komt. Tuurlijk is het moeilijk om met borderliners om te gaan. Maar voor henzelf is het ook allemaal niet leuk. Het slachtoffergedrag en de schuld op anderen afschuiven is het gevolg van dat ze zich totaal machteloos voelen om zelf sturing te geven aan hun leven, want ze zijn ervan overtuigd dat het toch wel weer verkeerd zal gaan. Ook al is het soms niet te zien; de meeste mensen met borderline voelen zich wel degelijk heel erg schuldig over de pijn en het verdriet die ze een ander aan hebben gedaan. En dat is bijvoorbeeld de reden waarom ze besluiten hulp te zoeken. Als ik voor mezelf spreek, ik had mij aangemeld voor een langdurig behandeltraject omdat ik 100% wilde dat het allemaal anders moet gaan. Als het zou helpen, zou ik ook bereid zijn in een strafkamp te zitten en heel erg te lijden. Ik vind de antipathie naar borderline op FOK! wel heel typisch eerlijk gezegd. Buiten FOK! om stuit ik ook weleens tegen onbegrip, maar bijlange niet in die mate als ik op FOK! aantref. Het lijkt wel een soort trend hier om mensen met borderline 100% negatief af te schilderen. | |
eXplorer1 | donderdag 28 juni 2018 @ 16:01 |
das common sense, neemt niet weg dat TS misschien wat wilt weten. maar ik snap je punt. EDIT: overigens zal ik niet "run forest run roepen" | |
Dizorn | donderdag 28 juni 2018 @ 17:02 |
Welkom op het internet, zo gaat dat met alle discussies; niet alleen over borderline. | |
Elevengirl | vrijdag 29 juni 2018 @ 04:01 |
Ik dm je morgen | |
eXplorer1 | vrijdag 29 juni 2018 @ 14:29 |
so true dat stukje! top |