Borderline

Niemand kan zijn of haar denkPATROON zomaar even veranderen. Dat vereist een hoop praktisch oefeningen en ervaringen, met eventueel hulp van buitenaf.

quote:

Op maandag 11 juni 2018 23:42 schreef Elevengirl het volgende:

.... maar ik zou toch graag in contact komen met mensen die deze persoonlijkheidsstoornis hebben. (Ik ben erg zelfdestructief bezig, en kan mijn denkpatroon niet zelfstandig veranderen tips&tools zijn welkom.)

in dat geval is het eerder niet wenselijk om veel contact te krijgen met andere personen die exact dezelfde problemen hebben
(een alcoholist krijgt eerder ook meer problemen als hij zoveel mogelijk contact zoekt met andere alcoholisten)

Ik ken wel iemand met (kenmerken van) borderline. Zij gebruikt wiet en THC olie om de erge stemmingswisselingen wat te onderdrukken en beter te slapen... Misschien een idee?

quote:

Op maandag 25 juni 2018 09:30 schreef RM-rf het volgende:

[..]

in dat geval is het eerder niet wenselijk om veel contact te krijgen met andere personen die exact dezelfde problemen hebben
(een alcoholist krijgt eerder ook meer problemen als hij zoveel mogelijk contact zoekt met andere alcoholisten)

Waar baseer je dit advies op? Lotgenotencontact kan juist heel erg helpend zijn. Ook bij alcoholisten, daar is de AA op gebaseerd.

quote:

Op maandag 25 juni 2018 11:10 schreef AMS76 het volgende:
Ik ken wel iemand met (kenmerken van) borderline. Zij gebruikt wiet en THC olie om de erge stemmingswisselingen wat te onderdrukken en beter te slapen... Misschien een idee?

Ja, sorry, ik wil niet over elke post gaan zeiken, maar om middelengebruik te gaan adviseren is ook niet echt verstandig. Dan heb je er zo een probleem bij. Ik spreek uit ervaring.

quote:

Op maandag 25 juni 2018 11:37 schreef Raskolnikow het volgende:

[..]

Waar baseer je dit advies op? Lotgenotencontact kan juist heel erg helpend zijn. Ook bij alcoholisten, daar is de AA op gebaseerd.

het kan mogelijk onderdeel zijn van een therapie, bv de bij de AA gaat het om gestopte alcoholisten die elkaar motiveren vooral niet te drinken, en is dit altijd ook onder begeleiding.

Het is erg gevarlijk om bv de AA als vorbeeld te nemen en dan tot het lumineuze idee komen dat het goed is als iemand die bij zich eerste signalen van een mogelijke alcoholisme vermoed zoveel mogelijk contacten met andere alcoholisten gaat zoeken en denken dat dat an sich al zou 'helpen';

Aangezien het in dit geval om iemand gaat die nog niet eens een diagnose heeft en ook geen behandeling ontvangt, lijkt het me eerder af te raden contact met Borderliners op te gaan zoeken, en te denken dat enkel dat contact al zou helpen, de kans is juist zeer groot dat het door zoiets kan verergeren, aangezien deze Borderliners zelf géén hulpverleners zijn en het gedrag van de meeste Borderliners ver afstaat van hulpverleningsgedrag.

Daarbij komt ook nog dat ook onder Borderliners er een antal verschillende vormen zijn, het kan zich heel verschillende uitten op verschillende aspecten van iemands leven; Zo zijn er Borderliners met specifiek veel verslavingsaspecten, hoog drugs- en alcoholgebruik, bij anderen uit de Boderline zich specifieker in relaties tot naasten, of juist een hoge impulsiviteit, stemmngswisselingen en soms ook licht-psychotich gedrag...

Wat de ene patient ervaart hoeft de ander niet ook te ervaren, wel is er een aantoonbare invloed van 'spiegeling'... Een bordrline patient die bv veel contact krijgt met mensen die zeer vatbaar voor verslavingen zijn zal sneller zelf ook verslaafd worden

quote:

Op maandag 25 juni 2018 11:39 schreef Raskolnikow het volgende:

[..]

Ja, sorry, ik wil niet over elke post gaan zeiken, maar om middelengebruik te gaan adviseren is ook niet echt verstandig. Dan heb je er zo een probleem bij. Ik spreek uit ervaring.

Lijkt me geen problemen opleveren, zolang je maar niet aan de harddrugs gaat. Alcohol etc. levert veel meer problemen op...

quote:

Op maandag 25 juni 2018 13:31 schreef Elevengirl het volgende:

[..]

Ik word paranoide van cannabis gebruik, eigelijk van elk soort drugs wel. Toch bedankt voor de tip.

Ah, dan kun je het beter niet gebruiken inderdaad.

Ik heb een vraag voor degenen die echt heel nare ervaringen hebben met borderliners. Zeg maar situatie: jij de goedzak doet alles om haar te helpen en gaat ver over je grenzen, zij claimt en manipuleert je, scheldt je verrot en heeft geen enkele zelfreflectie: alles is de schuld van anderen.

Staan dat soort mensen open voor verandering en therapie? Hebben zij bijvoorbeeld een langdurig traject aangegaan? Of vinden ze dat er niets mis is met hen en dat het allemaal aan anderen ligt?

Ik heb veel borderliners meegemaakt, maar dat zijn echt niet allemaal verschrikkelijke feeksen. Die zaten er wel bij, maar hun gedrag werd niet goed ontvangen door de rest.

Wat ik wel vaker had gezien was dat ze buiten therapie om compleet anders waren. Ik kon toen ik in behandeling was heel explosief reageren. Ik heb vaak aangehoord dat mensen bang voor mij waren. Maar dan kwam ik er veel later pas achter dat de bange kwetsbare meisjes die zo bang voor mij waren buiten therapie om minstens zo agressief konden zijn als ik.

Ik vraag mij heel erg af wat er in hun hoofden is omgegaan. Was het te confronterend voor ze om toe te geven dat ze er zelf ook last van hadden? Schaamden ze zich teveel voor hun eigen woede en was mijn gedrag hun trigger? Hebben ze zich achteraf schuldig gevoeld dat ze hun eigen sores op mij projecteerden? Of zijn ze echt zo ziek dat ze echt niet zien dat je het niet kan maken een ander te verwijten wat je zelf ook doet?

quote:

Op maandag 25 juni 2018 16:59 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
Ik heb een vraag voor degenen die echt heel nare ervaringen hebben met borderliners. Zeg maar situatie: jij de goedzak doet alles om haar te helpen en gaat ver over je grenzen, zij claimt en manipuleert je, scheldt je verrot en heeft geen enkele zelfreflectie: alles is de schuld van anderen.

Staan dat soort mensen open voor verandering en therapie? Hebben zij bijvoorbeeld een langdurig traject aangegaan? Of vinden ze dat er niets mis is met hen en dat het allemaal aan anderen ligt?

Ik heb veel borderliners meegemaakt, maar dat zijn echt niet allemaal verschrikkelijke feeksen. Die zaten er wel bij, maar hun gedrag werd niet goed ontvangen door de rest.

Wat ik wel vaker had gezien was dat ze buiten therapie om compleet anders waren. Ik kon toen ik in behandeling was heel explosief reageren. Ik heb vaak aangehoord dat mensen bang voor mij waren. Maar dan kwam ik er veel later pas achter dat de bange kwetsbare meisjes die zo bang voor mij waren buiten therapie om minstens zo agressief konden zijn als ik.

Ik vraag mij heel erg af wat er in hun ohoofden is omgegaan. Was het te confronterend voor ze om toe te geven dat ze er zelf ook last van hadden? Schaamden ze zich teveel voor hun eigen woede en was mijn gedrag hun trigger? Hebben ze zich achteraf schuldig gevoeld dat ze hun eigen sores op mij projecteerden? Of zijn ze echt zo ziek dat ze echt niet zien dat je het niet kan maken een ander te verwijten wat je zelf ook doet?

Waarom vraag je je dit af? Wat boeit het? Niemand kan in hun hoofd kijken en hun gedachten aan jou vertellen. Daarnaast is iedereen anders.
Ik heb ervaring met borderline mannen en herkende hun gedrag. Daarom was ik begripvol. Maar ze vonden dat ik teveel de psycholoog speelde als ik erover begon. Ze erkenden geen enkel probleem van henzelf en noemden mij gestoord. Maar 1 gaf huilend toe dat hij had gelogen, voor zover dat iets waard is want hij had z'n vriendin wel 100x bedrogen en het was alleen nadat ze hem op straat had gezet. Mensen die even kritisch kunnen zijn op zichzelf als op anderen zijn helaas zeldzaam.

quote:

Op maandag 25 juni 2018 11:39 schreef Raskolnikow het volgende:

[..]

Ja, sorry, ik wil niet over elke post gaan zeiken, maar om middelengebruik te gaan adviseren is ook niet echt verstandig. Dan heb je er zo een probleem bij. Ik spreek uit ervaring.

Geheel mee eens, slecht advies

quote:

Op maandag 25 juni 2018 22:24 schreef Bottendaal het volgende:

Geheel mee eens, slecht advies

Maar ook hypocriet als je bedenkt dat rookverslaving en alcoholisme volksziekten nr 1 zijn in Nederland. Van dit soort reacties word ik allang niet hoopvoller meer, des te meer omdat er voor gewone mensen zonder psychologisch label naast middelengebruik amper alternatief is voor een bestrijding van psychologische problemen, op acceptatie en optimisme na, waarvan mensen onderschatten bij anderen hoe moeilijk dat kan zijn. Waar trek je ook de grens, koffie is ook psychoactief. Dat gezegd hebbende wil ik wel even benadrukken dat ik naast caffeine en middelen van de new age voedingssupplementenwinkel op dit moment niets meer gebruik en verder alleen een gezelligheidsdrinker ben. Ik haat verslaving. Maar de 1 ontwikkeld ziekten van softdrugs, en de ander wordt er 100 mee. Daarmee kun je niet met zekerheid zeggen dat geen softdrugs gebruiken altijd voor iemands eigen bestwil is.

[ Bericht 14% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 26-06-2018 00:13:55 ]

quote:

Op dinsdag 26 juni 2018 00:00 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

... alternatief is voor een bestrijding van psychologische problemen, op acceptatie en optimisme na, waarvan mensen onderschatten bij anderen hoe moeilijk dat kan zijn.

Niet dat de psychiatrie je ook maar een centje actief hulp kan bieden. Het is allemaal lullen tot je breekt of accepteert...

quote:

Op dinsdag 26 juni 2018 00:15 schreef Anthonie1 het volgende:

Niet dat de psychiatrie je ook maar een centje actief hulp kan bieden. Het is allemaal lullen tot je breekt of accepteert...

Psychiaters en psychologen zijn heiligen die alleen maar goed doen voor hun cliënten. Sommigen zijn echt bevlogen, zo was er een psycholoog waar ik oprecht wel deels enthousiast over was omdat privé en zakelijk bij haar meer door elkaar liepen dan bij andere psychologen. Nu ik er over nadenk waren ze allemaal meestal erg vriendelijk.. Er zijn nu eenmaal dingen in het leven die niet te bekritiseren vallen en die nooit in twijfel mogen worden getrokken. Het geloof, de democratische rechtsstaat, internationale mensenrechten, de gevoelens van je familie, psychiaters en psychologen.

quote:

Op maandag 25 juni 2018 11:51 schreef RM-rf het volgende:

[..]

Heel verhaal...

Maar waar baseer je dit nou op?

quote:

Op dinsdag 26 juni 2018 00:00 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Maar ook hypocriet als je bedenkt dat rookverslaving en alcoholisme volksziekten nr 1 zijn in Nederland. Van dit soort reacties word ik allang niet hoopvoller meer, des te meer omdat er voor gewone mensen zonder psychologisch label naast middelengebruik amper alternatief is voor een bestrijding van psychologische problemen, op acceptatie en optimisme na, waarvan mensen onderschatten bij anderen hoe moeilijk dat kan zijn. Waar trek je ook de grens, koffie is ook psychoactief. Dat gezegd hebbende wil ik wel even benadrukken dat ik naast caffeine en middelen van de new age voedingssupplementenwinkel op dit moment niets meer gebruik en verder alleen een gezelligheidsdrinker ben. Ik haat verslaving. Maar de 1 ontwikkeld ziekten van softdrugs, en de ander wordt er 100 mee. Daarmee kun je niet met zekerheid zeggen dat geen softdrugs gebruiken altijd voor iemands eigen bestwil is.

Ik kan je niet volgen. Wat vind je precies hypocriet?

quote:

Op dinsdag 26 juni 2018 01:20 schreef Raskolnikow het volgende:

Ik kan je niet volgen. Wat vind je precies hypocriet?

Dat mensen hier het gebruik van softdrugs bekritiseren terwijl ze waarschijnlijk ook niet vooraan staan bij demonstraties om alcohol en roken uit te bannen.

quote:

Op dinsdag 26 juni 2018 01:25 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Dat mensen hier het gebruik van softdrugs bekritiseren terwijl ze waarschijnlijk ook niet vooraan staan bij demonstraties om alcohol en roken uit te bannen.

Ik zie niemand het gebruik van softdrugs bekritiseren. Ik weet dus niet wie je met 'ze' bedoeld. Al wat ik doe is zeggen dat het geen goed advies is om cannabis te gebruiken om met stemmingswisselingen om te gaan. Drank ook niet trouwens. Ik spreek uit ervaring.

quote:

Op dinsdag 26 juni 2018 01:30 schreef Raskolnikow het volgende:

Ik zie niemand het gebruik van softdrugs bekritiseren. Ik weet dus niet wie je met 'ze' bedoeld. Al wat ik doe is zeggen dat het geen goed advies is om cannabis te gebruiken om met stemmingswisselingen om te gaan. Drank ook niet trouwens. Ik spreek uit ervaring.

Dat zou kunnen, maar het is wel een middel dat echt effect heeft en ook snel. Gevoelens zijn ook deels lichamelijk, en dan willen mensen iets dat nu effect geeft. Maakt ze niet eens echt uit wat. Als het maar iets doet. Zelfs verslaving of psychose lijkt dan beter dan niks. Natuurlijk is dat op lange termijn verkeerd. Maar met gevoelens waardoor iemands functioneren op dat moment gehinderd wordt, interesseert de lange termijn de omgeving niet, als het gevoel en de overlast die ze daardoor van de persoon hebben maar ophoudt. Waarom zou het de desbetreffende persoon dan wel iets uitmaken?
Dat gezegd hebbende, zijn er idd betere dingen voor, vooral mineralen kunnen nuttig zijn, en overal verkrijgbaar.

[ Bericht 3% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 26-06-2018 01:44:06 ]

quote:

Op maandag 25 juni 2018 18:09 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Waarom vraag je je dit af? Wat boeit het?

Omdat borderline heel vaak aan dit gedrag wordt gerefereerd. Ik ben zelf ook geen lieverdje. Maar als ik zoveel drama verhalen hier lees, valt mijn bek open. Hoe kunnen ze dat iemand flikken? Hoe kunnen ze liegen zonder zich daar schuldig over te voelen?

Dus mijn vraag is eerder: lijkt het maar zo dat ze vrijwel allemaal zo zijn? Of moet ik het zien ongeveer 25 % die zo is?

Guys, kunnen we het aub ontopic houden? En adviezen mbt drugs/medicijnen mogen hier op Fok ook wegblijven. Bedankt.

quote:

Op maandag 25 juni 2018 11:51 schreef RM-rf het volgende:

[..]

het kan mogelijk onderdeel zijn van een therapie, bv de bij de AA gaat het om gestopte alcoholisten die elkaar motiveren vooral niet te drinken, en is dit altijd ook onder begeleiding.

Het is erg gevarlijk om bv de AA als vorbeeld te nemen en dan tot het lumineuze idee komen dat het goed is als iemand die bij zich eerste signalen van een mogelijke alcoholisme vermoed zoveel mogelijk contacten met andere alcoholisten gaat zoeken en denken dat dat an sich al zou 'helpen';

Aangezien het in dit geval om iemand gaat die nog niet eens een diagnose heeft en ook geen behandeling ontvangt, lijkt het me eerder af te raden contact met Borderliners op te gaan zoeken, en te denken dat enkel dat contact al zou helpen, de kans is juist zeer groot dat het door zoiets kan verergeren, aangezien deze Borderliners zelf géén hulpverleners zijn en het gedrag van de meeste Borderliners ver afstaat van hulpverleningsgedrag.

Daarbij komt ook nog dat ook onder Borderliners er een antal verschillende vormen zijn, het kan zich heel verschillende uitten op verschillende aspecten van iemands leven; Zo zijn er Borderliners met specifiek veel verslavingsaspecten, hoog drugs- en alcoholgebruik, bij anderen uit de Boderline zich specifieker in relaties tot naasten, of juist een hoge impulsiviteit, stemmngswisselingen en soms ook licht-psychotich gedrag...

Wat de ene patient ervaart hoeft de ander niet ook te ervaren, wel is er een aantoonbare invloed van 'spiegeling'... Een bordrline patient die bv veel contact krijgt met mensen die zeer vatbaar voor verslavingen zijn zal sneller zelf ook verslaafd worden

Ik vind dit nogal boekenwijsheid eerlijk gezegd.

De ene patiënt is inderdaad niet de andere, maar borderliners weten allemaal hoe het is om te moeten dealen met zelfdestructieve gevoelens. En juist door dat spiegelen komen ze erachter dat ze niet gek of vreemd zijn en dat de gevoelens op zich eigenlijk heel normaal zijn.

Het gevaar bestaat inderdaad dat ze elkaar meetrekken in elkaars ellende. Bij intensieve behandelingen wordt heel goed van tevoren gescreend hoe iemand in elkaar zit. Er wordt bijvoorbeeld gekeken of iemand beschikt over voldoende intelligentie, empathisch vermogen en zelfreflectie. Iemand die te ziek en daardoor een te grote negatieve invloed heeft op zijn groepsgenoten, wordt niet toegelaten zo'n behandeling te ondergaan.

De rol van de therapeut is o.a. erop toezien dat dingen niet gaan escaleren en dat mensen elkaar niet meetrekken in hun zelfdestructieve gedrag. Maar voor het grootste deel moeten mensen met borderline het zelf doen: er zelf achter komen waarom het elke keer misgaat, waardoor het ontstaat en hoe ze ermee kunnen omgaan. De psycholoog kan niet de gedachten-patronen veranderen; dat moeten ze zelf doen. En het helpt heel veel als je dan problemen van jezelf herkent in een ander.

Dat het niet lukt bij zichzelf, komt omdat ze zich heel minderwaardig voelen, want dat is de kern van een borderline-stoornis. Maar dat gevoel hebben ze niet bij een ander en juist door hun eigen ervaringen kunnen ze heel goed steun, begrip en advies geven. En op den duur gaat het kwartje vallen: misschien moet ik ook eens wat meer begrip opbrengen voor mezelf

Ik heb ervaring met het hebben van een relatie met een persoon die BPD heeft, wil je wat weten DM maar, inzicht van de andere kant kan ook misschien wel handig zijn.