R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Niets is helemaal zeker, tis allemaal een benadering.quote:Op zaterdag 25 november 2017 02:42 schreef Raskolnikow het volgende:
Soms bestaat er geen duidelijkheid.
Dat hoeft ook niet.quote:
Soms bestaat er geen duidelijkheid.
Ik had dit pak 'm beet 10 jaar geleden niet aangedurfd. Alles wat refereert naar autisme, geeft mij zo'n enorm gevoel van eenzaamheid en leegte. Maar ik wil niet meer voor mezelf weglopen. De kans bestaat dat je bij zo'n onderzoek iets te horen krijgt wat je niet leuk vindt, maar je komt het verst met objectieve diagnostiek dan met gedachten die je jezelf aanpraat. Ik heb mij hier laten testen. Zij wordt in Nederland gezien als DE expert op het gebied van autisme.
Ik heb het beschouwd als een levensles. Niet alleen om inzicht te krijgen in mezelf, maar ook autisme in zijn algemeenheid te leren accepteren. Het blijft wel een gevoelig punt bij mij, maar ik ben blij dat ik autistische mensen nu wel kan zien als gelijkwaardig aan ieder ander mens.
Vroeger zou bij zo'n filmpje het gevoel bij mij overheersen "zo wil ik zelf niet zijn". Nu overheerst het gevoel dat ik het leuk vind om te zien dat hij ook kan genieten van het leven en helemaal straalt als hij een verdrietige klant kan troosten door een product voor haar af te prijzen. Ik vind hem een lieve jongen waar een hoop boerenkinkels een voorbeeld aan kunnen nemen. Ik vind hem eigenlijk ook niet eens zo heel anders dan anderen, want hij wilt net als ieder ander mens verbinding voelen met anderen. En ik gun het hem
Jammer dat je schijnbaar zelf de diagnose autisme moet krijgen om tot het inzicht te komen dat autisten gewoon gelijkwaardig zijn.quote:
[..]
Het blijft wel een gevoelig punt bij mij, maar ik ben blij dat ik autistische mensen nu wel kan zien als gelijkwaardig aan ieder ander mens.
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
Maar dit topic heet: autisme uitslag positief??quote:
[..]
Ik heb geen ASS
extra opmerking:
Ik heb wel kenmerken van ASS die niet alleen te verklaren vallen door ADHD en persoonlijkheidsproblematiek
Is dit helder zo?
Ik kan het je niet kwalijk nemen. Ik vind het verschil tussen PDD NOS en alle andere autisme stoornissen VAAG. Het verbaast mij ontzettend dat je uit die brij die je uit je rapport hebt gequote iets gehaald hebt wat je over jezelf dat je nog niet wist en waarin je daadwerkelijk verschilt van andere mensen.
Je hebt problemen in de familie, en ik denk dat dat al voor een deel een logische verklaring is van hoe je bent, waar niet noodzakelijk allerlei diagnoses aan te pas hoeven te komen die benadrukken dat je nooit meer van bepaalde eigenschappen waar je last van hebt af kunt komen.
Ik ben blij dat het rapport jou geholpen heeft. Maar ik zelf zou als ik in jouw situatie was echt niets ermee kunnen.
Wat ik zou willen is dat alle mensen op hun achttiende verjaardag worden getest op autisme en ADHD. Eens zien hoeveel niet-autisten en niet-ADHD'ers er dan nog over zijn.
[ Bericht 2% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 25-11-2017 20:23:53 ]
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
Die diagnosen zijn in eerste instantie bedacht om mensen te helpen. Vroeger werd er bijvoorbeeld gezegd "hij is traag van begrip" of "hij is lui". Dat is echt niet beter. In die zin is het wel een verbetering dat er nu een patroon wordt ontdekt en wordt gekoppeld aan een probleem waar iemand last van heeft. De aandacht voor autisme is goed. Er worden steeds meer dingen ontdekt. Bijvoorbeeld dat mensen een gebrekkig inlevingsvermogen hebben, is inmiddels ontkracht.quote:
[..]
Maar dit topic heet: autisme uitslag positief??
Ik kan het je niet kwalijk nemen. Ik vind het verschil tussen PDD NOS en alle andere autisme stoornissen VAAG. Het verbaast mij ontzettend dat je uit die brij die je uit je rapport hebt gequote iets gehaald hebt wat je over jezelf dat je nog niet wist en waarin je daadwerkelijk verschilt van andere mensen.
Je hebt problemen in de familie, en ik denk dat dat al voor een deel een logische verklaring is van hoe je bent, waar niet noodzakelijk allerlei diagnoses aan te pas hoeven te komen die benadrukken dat je nooit meer van bepaalde eigenschappen waar je last van hebt af kunt komen.
Ik ben blij dat het rapport jou geholpen heeft. Maar ik zelf zou als ik in jouw situatie was echt niets ermee kunnen.
Wat ik zou willen is dat alle mensen op hun achttiende verjaardag worden getest op autisme en ADHD. Eens zien hoeveel niet-autisten en niet-ADHD'ers er dan nog over zijn.
Maar wat we in een ander topic al een keer hadden besproken: de maatschappij zal altijd mensen buitensluiten. Ontwikkelingen zullen altijd gepaard gaan met zowel voordelen als nadelen. Alles is nu zo label-gericht. Ik vraag mij af wat voor effect dat heeft op de kinderen van nu.
Dat ik de uitslag trouwens positief noem, is bij mij meer een gevoelskwestie. Het maakt mij eigenlijk steeds minder uit tot welke groep ik behoor. Ik zie het zelf nog veel te veel in labels en hokjes. Ik kan ook mensen zien als iedereen die uniek en bijzonder is op zijn eigen manier. Ik zou willen dat die modus wat sterker gaat worden en dat hokjes-analyseren wat meer naar de achtergrond gaat. Snap je wat ik daarmee bedoel? Of ben ik te vaag?
Je hebt helemaal niks. Je valt gewoon in iets wat mensen binnen een bepaald beroepsveld bedacht hebben.
En een markant figuur.
Ik merk duidelijk dat je nog steeds pissed bent over mijn post in het persoonlijkheidsstoornissen-topic. Maar ik zal dat even terzijde leggen.quote:
[..]
Jammer dat je schijnbaar zelf de diagnose autisme moet krijgen om tot het inzicht te komen dat autisten gewoon gelijkwaardig zijn.
Heel veel mensen zien autisten niet als gelijkwaardig. Ze komen er alleen niet voor uit. Als je bijvoorbeeld een groep van 100 mensen zal vragen wat ze vinden van mensen met autisme, zullen ze waarschijnlijk alle 100 beamen dat er helemaal niks mis is met hen.
Vervolgens wordt er aan die mensen gevraagd of ze zich willen laten testen op autisme en ze gaan allemaal akkoord. Maar de hele bedoeling daarvan is hoe die mensen zouden reageren als ze zouden horen dat ze zelf ook autistisch zijn.
Hoe denk je dat ze reageren? Ik denk dat de meerderheid zich in hun eer aangetast voelen als ze horen dat ze autistisch zijn. Dan reageren ze opeens een heel stuk minder tolerant. Niemand vindt het leuk om problemen te hebben met sociale vaardigheden en communicatie en mensen met autisme evenmin. Ze hebben meestal een pestverleden achter de rug. Als je het moeilijk vindt om bijvoorbeeld grappen te begrijpen of adequaat te reageren op bepaalde situaties, zijn er geheid mensen die daar misbruik van maken. Als je dit in je jeugd meemaakt, dan heeft dat een heel groot negatief effect op je eigenwaarde. Je voelt je dan een sukkel.
Er heerst nog steeds een heel groot negatief stigma op autisme. Hoewel de meeste mensen zich het niet bewust zijn, associëren ze het toch met sociaal incapabel zijn. En als je je sociaal incapabel voelt, voel je je gewoon heel erg ontzettend klote.
Dat inzicht had ik vroeger al overigens, dus ik voelde me tegelijkertijd schuldig. Ik vond het vroeger heel erg dat er diverse mensen waren die mij aanzagen voor autist. Nu kan ik meer denken: "Zo erg is het niet. Als jij om die reden op mij neerkijkt, dan ben je gewoon sneu, want er is helemaal niks mis met autisme."
Nou ja, dat jij traag bent van begrip is gewoon zo. Ik ben ook traag van begrip. Waarom zou de oorzaak daarvoor autisme moeten zijn? sterker nog, waarom zou je willen dat de oorzaak daarvan autisme is als autisme betekent dat ook hulpverleners zeggen dat het niet te veranderen is, je nu eenmaal zo bent en je jezelf moet accepteren zoals je bent als je daar problemen door ondervind?quote:
Die diagnosen zijn in eerste instantie bedacht om mensen te helpen. Vroeger werd er bijvoorbeeld gezegd "hij is traag van begrip" of "hij is lui". Dat is echt niet beter. In die zin is het wel een verbetering dat er nu een patroon wordt ontdekt en wordt gekoppeld aan een probleem waar iemand last van heeft. De aandacht voor autisme is goed. Er worden steeds meer dingen ontdekt. Bijvoorbeeld dat mensen een gebrekkig inlevingsvermogen hebben, is inmiddels ontkracht.
Maar wat we in een ander topic al een keer hadden besproken: de maatschappij zal altijd mensen buitensluiten. Ontwikkelingen zullen altijd gepaard gaan met zowel voordelen als nadelen. Alles is nu zo label-gericht. Ik vraag mij af wat voor effect dat heeft op de kinderen van nu.
Dat ik de uitslag trouwens positief noem, is bij mij meer een gevoelskwestie. Het maakt mij eigenlijk steeds minder uit tot welke groep ik behoor. Ik zie het zelf nog veel te veel in labels en hokjes. Ik kan ook mensen zien als iedereen die uniek en bijzonder is op zijn eigen manier. Ik zou willen dat die modus wat sterker gaat worden en dat hokjes-analyseren wat meer naar de achtergrond gaat. Snap je wat ik daarmee bedoel? Of ben ik te vaag?
Bij een selecte groep mensen helpt de diagnose autisme denk ik concreet bij hun bestaan. Dat is: mensen die te gestresst zijn om normaal te kunnen werken en loonkostensubsidie of een uitkering nodig hebben om niet dakloos, suicidaal en/of psychotisch te worden, mensen die zonder huishoudelijke hulp in het programma Mijn leven in puin belanden.
De diagnose had daarvoor echter net zo goed schizofrenie of borderline kunnen zijn. Tenzij het lotgenotencontact voor hen het allerbelangrijkste is. Dan hadhet net zo goed "lotgenotengroep voor mensen die traag zijn voor begrip en moeite hebben met sociaal contact" kunnen heten.
Maar lost autisme hun probleem op? Nee, het maskeert het alleen maar omdat er aan hen minder strenge eisen worden gesteld dan aan de rest van de mensheid. Ook ontwikkelen zij zichzelf hierdoor veel minder.
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
Nee hoor.quote:
[..]
Ik merk duidelijk dat je nog steeds pissed bent over mijn post in het persoonlijkheidsstoornissen-topic. Maar ik zal dat even terzijde leggen.
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
Nou ja, eerder zei je in een post dat het je daarom te doen was. Je wou alleen duidelijkheid zei je.quote:
[..]
Dat hoeft ook niet.
(...)
Ik krijg zelf de indruk dat het meer is om ergens bij te horen?quote:
[..]
Jammer dat je schijnbaar zelf de diagnose autisme moet krijgen om tot het inzicht te komen dat autisten gewoon gelijkwaardig zijn.
Zoiets wel ja.quote:
[..]
Ik krijg zelf de indruk dat het meer is om ergens bij te horen?
Het was bij mij vooral frustratie dat mensen zich in mijn beleving helemaal blind staarden op bepaalde gedragstrekjes en dan vervolgens een oordeel over mij hadden waar ik mij helemaal niet content mee voelde. Maar hoe ik mij voelde, wat ik leuk vond en welke kant ik in mijn leven op wilde, leek totaal niet opgemerkt te worden en er leek ook niet te worden geluisterd.
Sterker nog, dat was ook zo.
Als ik daar nu over vertel, kunnen veel mensen zich wel een voorstelling maken dat het heel moeilijk is geweest voor mij. Behalve mijn ouders. Die denken serieus dat ik een gelukkige jeugd heb gehad. Ik heb al honderd keer verteld dat ik vroeger behoorlijk werd gepest, maar dat lijken ze elke keer te vergeten.
Misschien is dat o.a. een reden dat ik nogal lang van stof ben en in herhaling kan vallen. Ik heb ook altijd het gevoel dat niemand het wil horen of mij tegen gaat spreken.
nee, dat weet ik nietquote:
Je kan je beter gaan afvragen waardoor het komt dat je zo boos bent in plaats van met passief-agressieve opmerkingen komen. Het enige wat je ermee bereikt is dat mensen dan ook onaardig tegen jou doen.
Welquote:
Ik ben niet meer boos, ik zeg gewoon dat het je gedrag verklaart.
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
OKquote:
[..]
Wel
Ik ben niet meer boos, ik zeg gewoon dat het je gedrag verklaart.
Er zijn dingen die jou onduidelijk zijn over het onderzoek. Ooit gedacht om dat te -vragen- aan je hulpverleners? Zo van “joh.. betekent dit nou dat ik nu wel of niet binnen het spectrum val?” Dat kan je toch gewoon vragen aan hun?quote:Op donderdag 23 november 2017 09:02 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
Ik heb de uitslag gekregen van mijn autisme-onderzoek. Allereerst kreeg ik te horen dat ik aan niet voldoende criteria voldoe om echt binnen het autisme spectrum te vallen.
Naar mijn weten vallen termen die voorheen klassiek autisme, asperger, pdd-nos en mcdd werden genoemd nu allemaal onder ASS. Dus toen begreep ik dat ik daar dus buiten val.
Sowieso heb ik ADHD en emotionele problemen / persoonlijkheidsstoornissen. Ik ben een paar jaar geleden behandeld voor borderline. Volgens het ASS onderzoek heb ik absoluut kenmerken van borderline, maar is er geen sprake van een echte borderline-stoornis.
Nu is mijn geval een beetje moeilijk want autistiforme kenmerken kunnen bij mij ook verklaard worden door ADHD en de emotionele problemen. Maar die twee dingen verklaren niet alles. Het komt er dus op neer dat ik eigenlijk wel PDD-NOS heb. Maar dat betekent toch dat ik dus wel binnen het spectrum val? Of wordt er dan gekeken naar de mate van symptomen? Hoe moet ik dat zien?
Wat weten wij fokkers nou wat tijdens jouw onderzoek is gebeurd? :’)
En hoe the fck weten wij nou of je autistisch bent. Jij hebt de test gedaan en je hulpverleners weten het antwoord dus aan wie moet je die vraag nou stellen?
Niemand is ook iemand
Wat is eigenlijk precies het doel van je topic? Wat verwacht je precies van de fokkers hier.. of juist niets?quote:
Die quote komt later nog wel.
Het komt erop neer dat wat vroeger klassiek autisme en asperger, etc nu allemaal onder ASS vallen. PDD-NOS was voorheen de rest-categorie. Je moet het denk ik zo zien dat de lichtere varianten van PDD-NOS niet gerekend worden onder ASS. Mensen met PDD-NOS die dus niet aan alle kenmerken voldoen van Asperger en klassiek autisme, maar de kenmerken die ze wel hebben staan heel prominent op de voorgrond, vallen wel onder ASS.
Ik val daar dus buiten, doch zijn er bij mij wel kenmerken die niet alleen te verklaren zijn vanuit ADHD en emotionele problemen. Dat heeft een naam, maar dat is een mondvol die ik mij niet kan herinneren. Daarom wilde ik een quote maken uit mijn verslag. Je zou kunnen zeggen dat deze naam de vernieuwde PDD-NOS is.
Ik heb in mijn kindertijd een vertraagde taalontwikkeling gehad en maakte stereotiepe bewegingen. Ik heb ook sociale problemen gehad en nog steeds. Ik kan niet adequaat reageren op de lichaamstaal van anderen en de communicatie is dan niet wederkerig. Om een voorbeeld te noemen: ik kan nogal ratelen en ik heb niet meteen door dat de ander daardoor zich lichtelijk geirriteerd kan voelen. De signalen van de ander pik ik wel op, maar dat wordt vertraagd in mijn brein verwerkt. Op den duur merk ik de lichaamstaal van de ander wel op. Dan voel ik mij heel bezwaard.
Ik heb in de loop der jaren wel wat trucjes geleerd om de communicatie beter te maken. Door belangstelling voor anderen te tonen en gesprekken luchtiger te maken, wordt de communicatie gelijkwaardiger. Voel ik mij op mijn gemak, dan kan ik ook over koetjes en kalfjes praten. De onderwerpen op zich boeien me dan geen reet, maar ik geniet van het contact wat ik heb met de ander. Ik voel me erbij horen en mijn eigen beleving vertoont raakvlakken met die van de ander.
Mensen zonder autisme moeten ook sociale vaardigheden aanleren, maar ze pikken dat sneller op. Hun hersenen kunnen meer prikkels tegelijk verwerken. Dus hun sociale ontwikkeling verloopt vaak synchroon met die van de meeste anderen. Daarom hoeven ze niet zo over dingen na te denken. Het gaat vanzelf.
Wat jij wel een keer terecht opmerkte, is dat ik de beleving heb van een niet-autist. Dat klopt denk ik wel. Ik denk dat ik de wereld wel beleef zoals de meeste anderen. Maar ik merk wel dat ik traag ben van begrip, dat het mij ook vermoeit en dat ik de neiging heb om mij af te sluiten.
Bij mij is het heel ambivalent. Enerzijds een hoop angst en moeite met schakelen. Daardoor leef ik erg passief. Anderzijds heb ik behoefte aan nieuwe prikkels, verrassing en ontwikkeling. Ik wil niet blijven hangen. Ik wil ook niet de easy way opgaan. Eigenlijk beschouw ik alles wat ik moeilijk vind en wat niet meteen lukt ook als een uitdaging. Ik ben dan heel erg gedreven om een manier te zoeken dit in de toekomst wel te kunnen.
Het wordt voor mij heel frustrerend als er geen oplossing voor bestaat. Autisme kan je niet genezen, hoeveel moeite je er ook in steekt. Nog steeds kan ik dan denken "dan leer ik er wel mee omgaan, maak ik er het beste van en ook dan kan ik een leuk interessant leven leiden". Maar de emoties van onmacht kan ik niet verdragen. Ik kan dan uit frustratie heel erg gaan klagen en agressief of passief-agressief worden. Eigenlijk uit pure wanhoop, want aangezien ik het zelf niet kan, wil ik dat de ander mij eruithaalt en mij helpt mijn wereldje te verbreden. En zo werkt het niet in het leven. En ik wil ook niet dat de ander zich voor mij gaat opofferen. Dat levert heel veel ambivalente negatieve gedachten op. Ik isoleer mezelf door rust te zoeken, maar ook uit schaamte. Ik wil mezelf niet oo deze manier laten zien. Ik wil niet zwak zijn. Ik wil juist sterk zijn en ook iets voor anderen kunnen betekenen.
Niemand is ook iemand
Die hebben vaak geen antwoord als het details gaat. Zo erg goed luisteren ze niet. Dat kost allemaal geld. Vanuit de verzekering is er gelimiteerde gesprekstijd. Ze hebben wel een verklaring voor hoe Pabst is maar het is niet meer dan dat, een verklaring waarvoor geen genetisch of ander soort bewijs is. Ondertussen gaat het leven voor hem gewoon verder met mensen die weinig begrip tonen blijkbaar en is het enige dat de diagnose autisme in een positieve zin verandert zn eigenwaarde en begrip voor autisten, wat dan nog wel weer mooi is maar dat doet hij zelf , het is niet per se een verdienste van de diagnose autisme. Had hij borderline gekregen had hij hetzelfde gereageerd denk ik, maar dan wellicht met meer begrip voor borderliners ipv autistenquote:
Er zijn dingen die jou onduidelijk zijn over het onderzoek. Ooit gedacht om dat te -vragen- aan je hulpverleners? Zo van “joh.. betekent dit nou dat ik nu wel of niet binnen het spectrum val?” Dat kan je toch gewoon vragen aan hun?
Wat weten wij fokkers nou wat tijdens jouw onderzoek is gebeurd? :’)
En hoe the fck weten wij nou of je autistisch bent. Jij hebt de test gedaan en je hulpverleners weten het antwoord dus aan wie moet je die vraag nou stellen?
Of misschien begrijp ik het verkeerd. Staat positief in die titel nou voor de uitslag of voor je gevoel?? Als de uitslag is: geen autisme maar het gevoel erover was positief omdat hij zich eindelijk gehoord voelde en meer begrip kreeg voor autisten. Dan snap ik het. Maar wacht maar hoe je er over 2 maanden over denkt. Dan is dat gevoel ook weer weg en komen de problemen terug denk ik, tenzij je het lukt om aan de hand hiervan zelf je denkpatronen te veranderen. Dat zou knap zijn.
[ Bericht 2% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 27-11-2017 10:03:42 ]
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
Autisten hebben misschien vreemde eigenschappen maar de meeste autisten hebben ook hele goede kenmerken c.q. eigenschappen. Kunst is om die in te zetten op de plek waar nodig. Het hoeft zeker niet als iets negatiefs gezien te worden.
De klassieke autisten met een ernstig gestoord IQ laat ik hier buiten beschouwing - dat is een heel ander en triest verhaal
De klassieke autisten met een ernstig gestoord IQ laat ik hier buiten beschouwing - dat is een heel ander en triest verhaal
"Hoka Hey!"
Ik weet dat je het goed bedoelt, maar dit zou voor mij en ook voor een hoop andere mensen met ASS behoorlijk pijnlijk overkomen.quote:
Autisten hebben misschien vreemde eigenschappen maar de meeste autisten hebben ook hele goede kenmerken c.q. eigenschappen. Kunst is om die in te zetten op de plek waar nodig. Het hoeft zeker niet als iets negatiefs gezien te worden.
De klassieke autisten met een ernstig gestoord IQ laat ik hier buiten beschouwing - dat is een heel ander en triest verhaal
Ik maak wel op dat je respect en waardering kan opbrengen voor mensen met ASS. Toch is het heel pijnlijk dat je een beeld hebt dat mensen met ASS persé heel andere behoeften en interesses hebben dan mensen die dat niet hebben.
De pijn die ik persoonlijk heb, is dat ik er niet bij hoor. Ik wil niet dat mensen ervan uitgaan dat ik liever thuis in mijn eentje zit omdat dat lekker rustig is. Als ik mij sociaal isoleer, zou het leuk zijn als iemand mij voor de verandering daaruit probeert te trekken ipv mij bekritiseren dat ikzelf ook initiatief moet nemen. Ik zou dat ook voor anderen doen trouwens.
Zeer zeker hebben autisten hele andere behoeften dan "gewone" mensen. Ik spreek namelijk uit eigen ervaringquote:
[..]
Ik weet dat je het goed bedoelt, maar dit zou voor mij en ook voor een hoop andere mensen met ASS behoorlijk pijnlijk overkomen.
Ik maak wel op dat je respect en waardering kan opbrengen voor mensen met ASS. Toch is het heel pijnlijk dat je een beeld hebt dat mensen met ASS persé heel andere behoeften en interesses hebben dan mensen die dat niet hebben.
De pijn die ik persoonlijk heb, is dat ik er niet bij hoor. Ik wil niet dat mensen ervan uitgaan dat ik liever thuis in mijn eentje zit omdat dat lekker rustig is. Als ik mij sociaal isoleer, zou het leuk zijn als iemand mij voor de verandering daaruit probeert te trekken ipv mij bekritiseren dat ikzelf ook initiatief moet nemen. Ik zou dat ook voor anderen doen trouwens.
De kenmerken en eigenschappen die ik vertoon worden over het algemeen als positief ervaren, zeker op mijn werk. Daarnaast genoeg "vreemde" eigenschappen maar die weet ik aardig te verbloemen. Wat anderen van je vinden (bekritiseren) is hun probleem, daar moet je boven staan. Met de diagnose worden heel veel dingen duidelijk, gedrag aanpassen naar de wens van anderen of zelfs "uitbannen" is niet te doen - aan je "beperkingen " aanpassen is het beste. En uitleg aan je directe omgeving werkt ook bevorderend
"Hoka Hey!"
|
|
