Vandaag, het is nog net 31 oktober, is het 500 jaar geleden dat Luther zijn 95 stellingen op de deur van de kerk van Wittenberg aanbracht. Op welke manier is niet geheel duidelijk. Wat wel bekend is, zo blijkt uit zijn brieven en de recente (en zeer goede!) biografie van Lyndal Roper, is dat Luther aan chronische constipatie leidde. 'De Heer straft mij in mijn achterste' (
r. 34), en 'Mijn kont is slecht geworden' (
r. 6), schreef hij bijvoorbeeld aan zijn vrienden.
Logischerwijs heeft Luthers lichamelijke conditie ook een weerslag gehad op zijn teksten. Metaforen over poep, scheten en anussen komen regelmatig zijn werk terug, bijvoorbeeld in zijn
Tischreden:
quote:
(
469) Singulis noctibus fere, wenn ich erwach, so ist der Teuffel da und will an mich mit dem disputirn: da habe ich das erfarn: Wenn das argumentum nit hilfft, quod christianus est sine lege et supra legem, so wense man ihn flugs mit eim furz ab.
[Bijna iedere nacht, wanneer ik wakker word, is de Duivel daar, die met mij wil redetwisten. Ik ben tot deze conclusie gekomen: als het argument dat de christen zonder de wet is en boven de wet staat niet helpt, jaag ik hem direct weg met een scheet.]
quote:
(
5537) Es ist doch, wie ich offt gesagt: ich bin der reisse drect, so is die welt das weite arschloch.
[Het is immers zoals ik vaak heb gezegd: ik ben als een rijpe stoelgang en de wereld is als een gigantische anus.]
Zie ook de prenten die hij door zijn vriend Lucas Cranach liet maken, bijvoorbeeld deze (
Abbildung des Bapstum, 1545): Hier, Paus, zie mijn mooie uitzicht!
In 2004 werd Luthers
latrine teruggevonden. Hoeveel van zijn werk zal zijn ontstaan terwijl hij op de pot zat?
Nu is deze vraag uiteraard een beetje als een grapje bedoeld, maar het onderwerp blijft mijns inziens interessant. In hoeverre werden bekende historische figuren in hun handelen of denken beïnvloed door hun lichamelijke toestand? Wie kent meer voorbeelden?
[ Bericht 3% gewijzigd door Nibb-it op 01-11-2017 01:24:53 ]