TRV Travel
Alles over je favoriete vakantiebestemmingen, vakantie-ervaringen van jezelf en anderen, tips, info en meer. Van Schin op Geul tot de USA.
Je hoeft niet zo gepikeerd te reageren, jij volgt alleen de route. De kritiek is dus niet op jouw persoonlijk gericht, maar meer op de bedenkers van de route. Ik snap niet dat je een dergelijke route kan bedenken zonder dat je langs het 3-landenpunt gaat. Misschien wel de grootste toeristische attractie als je bedenkt wat het thema van de route is. En daarnaast dus ook het mooiste stukje Nederland via de fiets overslaat.quote:Op woensdag 18 oktober 2017 20:43 schreef Farenji het volgende:
[..]
De enige pretenties die ik hier zie zijn die van fokkertjes die lopen te zaniken dat de ronde van NL te kort is terwijl ze zelf op hun knusse zolderkamertje weg zitten te muffen.
De ronde gaat langs de kust, langs de grens van Duitsland, en langs de grens van Belgie. Misschien dat je kan uitleggen welke buitengrenzen Nederland nog meer heeft.
Wat is FOK toch een azijnzeikplaats geworden.
Ik ben lui vakantie aan het vieren. Vandaag met de boot van Maastricht naar Luik geweest. Wel in Luik de trappen beklommen.
Afgelopen maandag op de hoge Veluwe met een witte fiets rond gereden.
Het is in ieder geval fantastisch weer geweest afgelopen week.
Ik ben lui vakantie aan het vieren. Vandaag met de boot van Maastricht naar Luik geweest. Wel in Luik de trappen beklommen.
Afgelopen maandag op de hoge Veluwe met een witte fiets rond gereden.
Het is in ieder geval fantastisch weer geweest afgelopen week.
Want alles maar kritiekloos goed vinden worden we allemaal beter van? Ik vind de tocht verder fantastisch hoorquote:Op donderdag 19 oktober 2017 18:28 schreef Basp1 het volgende:
Wat is FOK toch een azijnzeikplaats geworden.
Ik ben lui vakantie aan het vieren. Vandaag met de boot van Maastricht naar Luik geweest. Wel in Luik de trappen beklommen.
Afgelopen maandag op de hoge Veluwe met een witte fiets rond gereden.
Het is in ieder geval fantastisch weer geweest afgelopen week.
Ik reageer gepikeerd omdat zo veel mensen erover miepen terwijl het echt ongeinformeerde kritiek is. De ronde van Nl is opgebouwd uit bestaande lf routes. Het is geen nieuwe route en je ziet ook helemaal nergens "ronde van nl" op bordjes. Je volgt stukken van de lf1, lf10, lf3, lf4 etc. En als je de routes checkt zie je dat er maar 1 lf route naar zuid limburg gaat, de lf3 maasroute, die ik vandaag en gisteren heb gevolgd (ik zit nu in venlo). Dus als je naar zuid limburg wil via lf routes dan moet je via dezelfde route weer terug. En dat zal de reden zijn waarom het buiten de Ronde van Nl valt. Want daar is geen mooi rondje van te maken.quote:
[..]
Je hoeft niet zo gepikeerd te reageren, jij volgt alleen de route. De kritiek is dus niet op jouw persoonlijk gericht, maar meer op de bedenkers van de route. Ik snap niet dat je een dergelijke route kan bedenken zonder dat je langs het 3-landenpunt gaat.
Maar niemand houdt je natuurlijk tegen om zelf je route te maken dmv fietsknooppunten, of gewoon zelf navigerend met een kaart. Dan kun je lekker naar vaals, dat hele wormvormige aanhangsel befietsen; of fietsen over de waddeneilanden, wat natuurlijk de echte buitengrenzen zijn. En als je echt per se alle grenzen wil hebben mag je ook nog een rondje fietsen om Baarle-Nassau.
Echt álle grenzen?quote:Op donderdag 19 oktober 2017 19:21 schreef Farenji het volgende:
En als je echt per se alle grenzen wil hebben mag je ook nog een rondje fietsen om Baarle-Nassau.
He's simple, he's dumb, he's the pilot.
Op
Trouwens, als iemand ooit in Venlo komt: cafe restaurant Centraal laat zelfs De Zon in de schaduw staan. Natuurlijk is t van een hele andere orde, maar de sfeer is er beter, de hoeveelheden groter, het gepiel minder, en de kwaliteit minstens even hoog. Hier krijg je niet een stukje vis maar gewoon drie hele vissen. En de barman schiet lekker ouderwets uit met het inschenken van de calvados. 
Sommige van die snippers zijn nog kleiner dan een tuin, fiets je zo omheen toch 
Voor wat foto's, kijk hier
Pff. Vandaag was toch wel de zwaarste dag tot nu toe. Hij begon met keiharde regen. Dus ik onder de luifel van hotel wilhelmina me in mijn regenpak hijsen. Regenjas, -broek en zelfs regenhoezen voor over mijn schoenen. Je loopt er geen modeshow mee. Lopen gaat sowieso minder handig, met die dingen aan je schoenen. Maar je blijft er droog mee. Echter stopte het natuurlijk met regenen toen ik honderd meter gereden had dus kon ik me al snel weer afpellen. Rest van de dag geen regen gezien.
Maar toen kwam de tegenwind. En die is de hele dag gebleven. Op mijn fiets zit je natuurlijk behoorlijk rechtop, en dat was een voordeel toen ik de wind in de rug had aan het begin van de tocht, nu is het natuurlijk een nadeel. Vol in de wind kwam ik vaak nauwelijks boven de 15km/u en vandaag zat ik wel heel vaak vol in de wind. Dan is 100km wel een tiefuseind hoor. En dan was de omgeving ook weinig inspirerend.
Eerst kom je natuurlijk door het prachtige Roermond. Ik weet niet of iemand daar ooit geweest is, maar zo niet: houden zo. Ik werd daar niet echt vrolijk van. Misschien dat dat ook een beetje kwam doordat er eerst een enorm stuk fietspad opgebroken was, waardoor ik echt heel ver om moest fietsen. Daar had ik geen zin in dus ik heb een stukje over de autoweg (geen snelweg natuurlijk) gereden en vervolgens overgestoken, wat getoeter van wat auto's opleverde en een dikke middelvinger van mij.
En even later reed ik alsnog ergens verkeerd en moest ik weer een heel eind terug. Blij toen ik de stad achter me liet.
Toen kwam ik al snel in saai boerenland. Uitgestrekte akkers vol monoculturen, grasvelden als biljartlakens, grote stinkende boerderijen, eindeloze rechte wegen. En dat ging maar door. Nauwelijks afwisseling. En dan die wind. Dit was de eerste dag dat ik moeite moest doen, tot nu toe was het allemaal wel heel plezierig. Maar met de kaken stevig op elkaar en de gedachte aan het hotel in Someren in het vooruitzicht heb ik me erdoorheen gewerkt, met maar een paar korte pauzes, en even na vijven kwam ik vrij afgepeigerd aan, blij en dankbaar voor een kamer met bed en (ik hoop) een lekkere warme maaltijd zometeen. Volgens mij ben ik de enige gast in het hotel, maar ja, wie gaat er nu voor zijn plezier naar Someren in oktober, behalve die ene rare debiel die de ronde van Nederland fietst...
Morgen naar Breda! Ik hoop op wat minder wind, en liever ook geen regen, maar ja, we zullen wel zien.
Maar toen kwam de tegenwind. En die is de hele dag gebleven. Op mijn fiets zit je natuurlijk behoorlijk rechtop, en dat was een voordeel toen ik de wind in de rug had aan het begin van de tocht, nu is het natuurlijk een nadeel. Vol in de wind kwam ik vaak nauwelijks boven de 15km/u en vandaag zat ik wel heel vaak vol in de wind. Dan is 100km wel een tiefuseind hoor. En dan was de omgeving ook weinig inspirerend.
Eerst kom je natuurlijk door het prachtige Roermond. Ik weet niet of iemand daar ooit geweest is, maar zo niet: houden zo. Ik werd daar niet echt vrolijk van. Misschien dat dat ook een beetje kwam doordat er eerst een enorm stuk fietspad opgebroken was, waardoor ik echt heel ver om moest fietsen. Daar had ik geen zin in dus ik heb een stukje over de autoweg (geen snelweg natuurlijk) gereden en vervolgens overgestoken, wat getoeter van wat auto's opleverde en een dikke middelvinger van mij.
En even later reed ik alsnog ergens verkeerd en moest ik weer een heel eind terug. Blij toen ik de stad achter me liet. Toen kwam ik al snel in saai boerenland. Uitgestrekte akkers vol monoculturen, grasvelden als biljartlakens, grote stinkende boerderijen, eindeloze rechte wegen. En dat ging maar door. Nauwelijks afwisseling. En dan die wind. Dit was de eerste dag dat ik moeite moest doen, tot nu toe was het allemaal wel heel plezierig. Maar met de kaken stevig op elkaar en de gedachte aan het hotel in Someren in het vooruitzicht heb ik me erdoorheen gewerkt, met maar een paar korte pauzes, en even na vijven kwam ik vrij afgepeigerd aan, blij en dankbaar voor een kamer met bed en (ik hoop) een lekkere warme maaltijd zometeen. Volgens mij ben ik de enige gast in het hotel, maar ja, wie gaat er nu voor zijn plezier naar Someren in oktober, behalve die ene rare debiel die de ronde van Nederland fietst...
Morgen naar Breda! Ik hoop op wat minder wind, en liever ook geen regen, maar ja, we zullen wel zien.
Dat dacht ik ook! Misschien dat ik in Breda nog een rustdagje inplan voordat ik de laatste paar trajecten ga rijden. Maar ik kan ook best doorrijden, zo ver is het niet meer, na Breda nog 2 of 3 stops voordat ik weer in Rotterdam ben.quote:
Breda is in ieder geval een stuk mooier dan Roermond (
Breda is volgens mij wel een rustdag waard! Ben er een keer met de auto langs het centrum gereden. Mooie kathedraal, veel historische gebouwen. Je kan het overwegen....quote:
[..]
Dat dacht ik ook! Misschien dat ik in Breda nog een rustdagje inplan voordat ik de laatste paar trajecten ga rijden. Maar ik kan ook best doorrijden, zo ver is het niet meer, na Breda nog 2 of 3 stops voordat ik weer in Rotterdam ben.
Somebody that I used to know
SeLang
Black swans matter
Vind ik ookquote:Op vrijdag 20 oktober 2017 22:12 schreef Tinos85 het volgende:
Wel respect hoor dat je dit zo op je gewone fiets doet.
Toffe dingen doen met eenvoudige middelen.
"If you want to make God laugh, tell him about your plans"
Mijn reisverslagen
Mijn reisverslagen
De binnenstad van Roermond is nu ook niet lelijk vergeleken met tilburg of eindhoven. Met het munsterplein en kerk stukje oude binnenstad en de roer. Het gemeente museum van Roermond wat bijna geheel over Kuijpers gaat is ook een aanrader. (architect van het station van amsterdam).quote:
Breda is in ieder geval een stuk mooier dan Roermond (
Eigenlijk vind ik het allemaal zeer goed te doen. Nederland heeft echt een fantastisch fietswegennetwerk. Heb nog niet gehad dat ik voor echte moeilijkheden stond met mijn fiets, en met een alleseropenaan geavanceerde wereldtoerfiets was het ook op zich niet veel makkelijker geweest. Met een e-bike soms misschien wel.quote:
[..]
Vind ik ook
Van kroegbezoek is nog niet zo veel gekomen, na een fietsdag vallen mijn ogen rond tienen echt wel dicht en 's ochtends gaat ook vroeg de wekker weer. Dus verder dan een borrel of twee na het eten komt het niet. Ben ook geen twintig meer.quote:
Breda, de stad met de hoogste kroegdichtheid van Nederland. Zeker een rustdagje waard
Ik ben toch maar niet in breda gebleven. Zat in een monumentaal oud hotel (Mastbosch) in een klein en veel te duur kamertje, bijna 5km van het centrum af en in de buurt was er niet veel. Er zat een enorm protserig restaurant bij vol kakkineus publiek en dikdoenerige obers. Die liepen heel interessant met een klaptafeltje naar je tafel om daar met grote gebaren hun oversized dienblad op te draperen. Ik bestelde een simpel soepje als voorgerecht en die gozer kwam de soep vanuit een soort theekan op mijn bord schenken. Doe normaal man ! Het eten was verder wel goed en ook niet eens zo duur maar dit soort gedoe is niet helemaal aan mij besteed. Had geen zin om daar nog een nacht te blijven dus vanochtend door de regen weer snel doorgefietst! Farenji goes to Goes.
! Het eten was verder wel goed en ook niet eens zo duur maar dit soort gedoe is niet helemaal aan mij besteed. Had geen zin om daar nog een nacht te blijven dus vanochtend door de regen weer snel doorgefietst! Farenji goes to Goes.
Vandaag was qua fietsen toch best kut. Allereerst bijna de hele dag regen, maar als het daar nou bij bleef... Ongeveer vanaf het moment dat ik Zeeland binnenreed, toen was ik halverwege, kreeg ik keiharde tegenwind, en de regen werd nu ook echt striemend hard. Toen moest ik dus nog zo'n 50km, over lange eindeloze wegen over de dijken, zonder beschutting. Dat werd wel heel snel vervelend. Maar zoals Winston Churchill zei: "If you're going through hell, keep going." Of zoals Ramses Shaffy zong: "we zullen dooooorgaan!" Maar Kabouter Wesley zei het nog beter: "GODMILJAAR!!!"
Ik kreeg op den duur zo gruwelijk de pest in dat ik overwoog om in Goes maar op de trein te stappen, terug naar Rotterdam. Maar ja, dit soort beslissingen moet je nooit op zulke momenten maken. Eerst maar het hotel bereiken, dan zien we wel verder. Toen ik daar, helemaal naar de tiefus, eindelijk aankwam zei de receptioniste precies de juiste woorden: "voor maar 15 euro extra kunt u de kamer upgraden, dan kunt u zelf koffie of thee maken en dan heeft u ook een bubbelbad!" JA GRAAG ASJEBLIEFT!
Na een lekker heet bad en een goede kop thee kijk je weer heel anders tegen zaken aan. Dus morgen stap ik gewoon weer op de fiets, richting Burgh-Haamstede. De allerlaatste overnachting voordat ik dinsdagavond
Rotterdam weer binnen zal rijden.
Ik kreeg op den duur zo gruwelijk de pest in dat ik overwoog om in Goes maar op de trein te stappen, terug naar Rotterdam. Maar ja, dit soort beslissingen moet je nooit op zulke momenten maken. Eerst maar het hotel bereiken, dan zien we wel verder. Toen ik daar, helemaal naar de tiefus, eindelijk aankwam zei de receptioniste precies de juiste woorden: "voor maar 15 euro extra kunt u de kamer upgraden, dan kunt u zelf koffie of thee maken en dan heeft u ook een bubbelbad!" JA GRAAG ASJEBLIEFT!
Na een lekker heet bad en een goede kop thee kijk je weer heel anders tegen zaken aan. Dus morgen stap ik gewoon weer op de fiets, richting Burgh-Haamstede. De allerlaatste overnachting voordat ik dinsdagavond
Rotterdam weer binnen zal rijden.
Ja, zo ziet het er wel naar uit, iig droger, wel nog een beetje tegenwind in t begin maar daarna als het goed is grotendeels wind in de rug.quote:Op zondag 22 oktober 2017 18:39 schreef HaverMoutKoekje het volgende:
Morgen is het iets minder slecht weer toch?
Laatste loodjes, Farenji. Gewoon morgen weer doortrappen!
Als niets meer baat kan een worst geen kwaad.
Op dinsdag 7 december 2010 12:50 schreef yvonne het volgende:
Beste moderator UIO_AMS
Stuur een mod weg.
Op dinsdag 7 december 2010 12:50 schreef yvonne het volgende:
Beste moderator UIO_AMS
Stuur een mod weg.
Goed dat je bent doorgegaan!! Je mag straks echt trots op jezelf zijn.quote:
Ik kreeg op den duur zo gruwelijk de pest in dat ik overwoog om in Goes maar op de trein te stappen, terug naar Rotterdam.
Fantastisch, daar doe je het voorquote:
Toen ik daar, helemaal naar de tiefus, eindelijk aankwam zei de receptioniste precies de juiste woorden: "voor maar 15 euro extra kunt u de kamer upgraden, dan kunt u zelf koffie of thee maken en dan heeft u ook een bubbelbad!" JA GRAAG ASJEBLIEFT!
Donders, ik vind dit zo inspirerend. Iets soortgelijks wil ik ook een keertje doen. Maar dan iets korter.
Somebody that I used to know
Gewoon ff doorbijten die laatste loodjes, zonde als je zo dichtbij nog het ov gaat pakken
Voor wat foto's, kijk hier
Epische tocht! Genoten van je verslag. Zou zoiets ook best een keer zelf willen doen. Moet ik eerst een fiets kopen 
Zet 'm op voor de laatste twee etappes!
Prachtig!quote:
Maar Kabouter Wesley zei het nog beter: "GODMILJAAR!!!"
Wat een coole tocht!
Succes met de laatste loodjes!
Het is ook een heel inspirerende tocht, in meerdere aspecten. En eigenlijk precies lang genoeg, vind ik. In iets meer dan twee weken rond te fietsen, met drie weken kun je het heel rustig aan doen. Maar je kan hem natuurlijk ook in stukken knippen, elke keer een traject, van treinstation naar treinstation en dan weer naar huis. En er zijn natuurlijk nog veel meer routes, ook dwars door het land heen. Die lf-routes zijn erg tof, mooi gekozen en prima aangegeven.quote:Op zondag 22 oktober 2017 21:44 schreef Postbus100 het volgende:
Donders, ik vind dit zo inspirerend. Iets soortgelijks wil ik ook een keertje doen. Maar dan iets korter.
Ik ben weer terug! De cirkel is rond, met de ferry van de RET ben ik een paar uurtjes geleden aangekomen op Hoek van Holland, vanaf de maasvlakte. Die laatste dertig kilometer terug naar mijn huis waren overigens wel de langste dertig kilometer van de hele tocht. Ik rook de stal en dan word je ongedurig. Was zo blij als een kind toen ik Rotterdam weer inreed.
Mooie contrasten; een land dat je in ongeveer twee weken met de fiets kan rondfietsen is op zich niet zo heel groot. Maar als je er net aan begint lijkt het toch wel een pokke-end. Toch gaat het vlugger dan je doorhebt, voor je het weet ben je halverwege en nog even later kom je weer bijna in de buurt van je beginpunt. Maar daar, vlak voor het einde, kreeg ik nog een nieuw perspectief voor mijn kiezen. De maasvlakte en Europoort, je ziet ze op een gegeven moment opdoemen in de verte, dan is het al imponerend, maar als je er dan doorheen fietst dan wordt het echt bijna intimiderend. Dan voel je je opeens wel heel erg klein. Die onmetelijke containervelden, de monsterlijk grote schepen, al die enorme pakhuizen, genoeg olie-opslag om heel Nederland maandenlang van olie te voorzien... Mooi is de omgeving zeker niet, misschien wel de allerlelijkste van de hele tocht, maar het maakte wel zeer diepe indruk.
Maar man wat een fucking epische tocht was het. Heb er echt enorm van genoten.
Foto's en meer verslagen volgen nog wel. Nu eerst ff lekker genieten van eigen huis en bed, en goed uitrusten. En voorlopig even niet fietsen.
Mooie contrasten; een land dat je in ongeveer twee weken met de fiets kan rondfietsen is op zich niet zo heel groot. Maar als je er net aan begint lijkt het toch wel een pokke-end. Toch gaat het vlugger dan je doorhebt, voor je het weet ben je halverwege en nog even later kom je weer bijna in de buurt van je beginpunt. Maar daar, vlak voor het einde, kreeg ik nog een nieuw perspectief voor mijn kiezen. De maasvlakte en Europoort, je ziet ze op een gegeven moment opdoemen in de verte, dan is het al imponerend, maar als je er dan doorheen fietst dan wordt het echt bijna intimiderend. Dan voel je je opeens wel heel erg klein. Die onmetelijke containervelden, de monsterlijk grote schepen, al die enorme pakhuizen, genoeg olie-opslag om heel Nederland maandenlang van olie te voorzien... Mooi is de omgeving zeker niet, misschien wel de allerlelijkste van de hele tocht, maar het maakte wel zeer diepe indruk.
Maar man wat een fucking epische tocht was het. Heb er echt enorm van genoten.
Foto's en meer verslagen volgen nog wel. Nu eerst ff lekker genieten van eigen huis en bed, en goed uitrusten. En voorlopig even niet fietsen.
Mooi topic
En gefeliciteerd met heelhuids thuiskomen.
[ Bericht 9% gewijzigd door Hyperdude op 24-10-2017 19:01:54 ]
En gefeliciteerd met heelhuids thuiskomen.
[ Bericht 9% gewijzigd door Hyperdude op 24-10-2017 19:01:54 ]
How do we turn this world-class fuck-up into a world-class learning experience?
quote:
Maar man wat een fucking epische tocht was het. Heb er echt enorm van genoten.
Gefeliciteerd!
En wees blij dat je met bootje naar hoek van Holland gegaan bent. Scheelt je zo een kilometer of 25. Einde van de maasvlakte is echt fuck in ver weg van alles
En wees blij dat je met bootje naar hoek van Holland gegaan bent. Scheelt je zo een kilometer of 25. Einde van de maasvlakte is echt fuck in ver weg van alles
Voor wat foto's, kijk hier
Gisteren liep de ketting van mijn fiets, toen was ik wel een beetje verslagen.quote:
Puike prestatie! Nog verslagen?
Maar goed dat je me eraan herinnert, ik zal een dezer dagen wat foto's en verslagen posten.
Eindelijk dan de verslagen, met wat foto's! Eerst de eerste week, de rest volgt daarna.
ma 09/10
Rotterdam - Hoek van Holland 30km
Nog niet helemaal gewend aan het gewicht van mijn fietstassen reed ik 's ochtends rond half negen weg van huis. De eerste dertig kilometer van de reis bestond uit een niet bijster interessant stuk door Schiedam, Vlaardingen en de polder. Vlaardingen leek 1 grote bouwput en het stonk er naar asfalt, nat zand en uitlaatgassen. Ik was natuurlijk qua fietsen nog weinig gewend dus toen ik Hoek van Holland bereikte, waar ik aansloot op de LF1, vond ik dat al heel wat.
Hoek van Holland - Zandvoort 60km
Heb nog even overwogen om deze eerste "mijlpaal" te vieren met een koffie met lekker gebakje maar het zag er allemaal nogal grijs en ongezellig uit, in die hoek. Dus ben ik maar doorgefietst. In Scheveningen heb ik wel goed geluncht in Onder de Watertoren.
De weg was recht en de Zuidhollandse duinen leken met elke kilometer mooier te worden. Ik was hier wel vaker geweest maar nog nooit zo. Prachtig en soms onwerkelijke landschappen. Ik was er zo ontzettend van onder de indruk dat ik finaal vergeten ben om er foto's van te maken. Heb nog wel een foto gemaakt van de vuurtoren van Noordwijk. Dat moest.
Het weer was niet zo heel goed, wat somber en grijs. Toen ik er bijna was, ging het regenen. Gelukkig! Had ik mijn regenspullen toch niet voor niks meegenomen. Maar ik was net ingepakt toen het alweer ophield en ik reed ook al snel Zandvoort in. Waar ik mijn onderkomen zocht in Hotel Hoogland. Dat was best een okay hotel, ook door de prijs. Wel een beetje quirky. Alle kamers hadden thema's; ik zat in de zebra kamer. Het had ook de gnoom, vlinder of boeddha kamer kunnen zijn. Ja, de eigenaar had zich echt goed uitgeleefd. 's Avonds eerst in een cafe geschuild voor de regen, waar ik de eerste fietsdag heb gevierd met wat Leffes, en daarna gegeten in Restaurant Bandai Thai. Tofu met groente in een pittige kokossaus, en rijst.
di 10/10
Zandvoort - Hippolytushoef 100km
De makkelijke rechte weg van gisteren ging nu wat meer kronkelen, door de Noordhollandse duinreservaten. Hier was ik nog niet eerder geweest, en de duinen zijn anders, maar minstens even mooi. Onderweg kwam ik wat vervaarlijk behoornde koebeesten op mijn pad tegen. Maar ze deden me geen kwaad en ik heb ze natuurlijk ook niet opgegeten.
Met de veerpont stak ik de IJ over, uitkijkend op de zware industrie van IJmuiden. En ja hoor, daar was het dan. Holland op zijn smalst!
Na de duinen werd het landschap minder interessant. Ik verliet de LF1 om over te stappen op de LF10. Ik had het kruispunt gemarkeerd want dit was het "point of no return" voor de afsluitdijk. Mocht het hard waaien uit de verkeerde hoek dan kon ik hier ook rechtdoor gaan, hoppend via de eerste twee waddeneilanden naar Harlingen. Maar de wind was in mijn rug dus ik sloeg toch gewoon rechtsaf. Dit gedeelte van Noord-Holland kon me niet zo bekoren; plat, saai, netjes uitgelijnd en heel erg "man made". Ik ging op de trappers staan en remde pas weer af bij Hippolytushoef.
Ja, als je hier niet op tijd afremt rij je het zo voorbij. Hier had ik een bed in B&B Een Wijde Blik gereserveerd. Deze B&B was onderdeel van "Vrienden op de fiets". Dat betekende dus erg goedkoop slapen en ontbijten. De eigenaresse, een ex-basisschoollerares uit Groningen, had zelf een mooie Koga toerfiets in de garage staan, met de nodige kilometers in de wielen. Het was best gezellig om even te babbelen met een kop thee, maar ik vond het ook wel fijn toen ik de privacy van mijn kamer had, en ik even kon douchen.
Kwa horeca en ander vermaak komt Hippolytushoef er nogal bekaaid vanaf. Vandaag was mijn enige keuze het Chinees-Indisch Restaurant Ni-Hao. Ik was de enige klant in het restaurant. Wel kwamen er klanten hun nasi rames, babi pangang en sate ajam afhalen. Met extra kroepoek, ja graag ook sambal bij. Voor mij was er wederom tofu. Met groente en rijst, jawel! Maar het smaakte uitstekend.
wo 11/10
Hippolytushoef - Holwerd 110km
Na een goed ontbijt richting Afsluitdijk. Met een lekker windje in de rug snorde ik daar met 35km/u zo overheen. Ik ben nog wel gestopt bij het monument van Cornelis Lely, en ben er ook in gedachten even goed bij stilgestaan. Denk er eens over na, die man heeft niet alleen van de zee land gemaakt, maar ook een stuk zee getemd en er een meer van gemaakt. Wat een eindbaas.
In Friesland aangekomen reed ik eerst het pittoreske dorpje Zurich binnen. Helaas was de horeca allemaal gesloten, dus zat er wederom geen kop koffie met gebak in. In Harlingen was er meer te doen maar toen zat ik net lekker in het zadel, dus ook maar doorgereden. Achteraf jammer want de rest van Friesland was behoorlijk verstild en niet heel gezellig, maar het had wel een bepaald charme. Uitgestrekte landschappen met wat verdwaalde kleine dorpjes met rare namen, bestaande uit vaak vervallen huizen waarvan wel een kwart te koop lijkt te staan.
Vandaag had ik nog geen overnachtingsplek gereserveerd. Ik had in Holwerd, de eindbestemming, wel een hotel op het oog en ik gokte erop dat er gewoon nog plek zou zijn. Helaas bleek de hele tent die dag gesloten, en telefonisch kreeg ik ook een antwoordapparaat. Maar na enig rondbellen vond ik gelukkig een mooi alternatief adres: B&B Nij Bonga. Deze was beduidend duurder dan het vorige adres maar daar kreeg ik wel mijn eigen slaapkamer, woonkamer en keuken voor. Inclusief met drank gevulde koelkast. Om de hoek was een supermarkt dus ik was blij dat ik mijn eigen maaltje lekker in elkaar kon flanzen. Lekker hoor.
do 12/10
Holwerd - Groningen 80km
De weg in Friesland moest ik regelmatig delen met anderen.
Het tot de verbeelding sprekende gehuchtje "Moddergat" was leuk om in het echt te zien. Het is een mooie plek, ooit zijn ze nog tweede geweest in ht tv programma "de mooiste plek van Nederland".
Aangrijpend was het monument ter nagedachtenis van de ramp in 1883 waar 17 visserschepen ten onder gingen in een zware storm. 83 dorpelingen kwamen hierbij om.
Via Lauwersoog reed ik de provincie Groningen binnen. Hier verliet ik de kust om meer het binnenland in te gaan. Vandaag hoefde ik niet zo heel ver, slechts 80km, dus kon ik rustig aan doen. Onderweg vond ik weer geen leuke lunchplek dus moest ik het doen met mijn eigen boterhammetjes met pindakaas. 's Ochtends had ik nog wel een aantal eieren gekookt en dat was een welkome aanvulling. Naast de notenrepen, gezouten cashews, chocola en winegums waarmee ik zeer regelmatig mijn mond volpropte. Want verdorie wat krijg je een eetlust van dat fietsen. En de hongerklop moet je natuurlijk voor zijn.
In Groningen ben ik pal op de Grote Markt gaan zitten in het prachtige Hotel de Doelen. Gelukkig lag mijn kamer wel aan de achterkant, want al die dronken lallende studentjes, die zouden me anders wel eens uit mijn slaap kunnen houden. Maar ik was 's avonds zo moe dat ik al om half 10 ompleurde. Heel Vindicat had in mijn kamertje de polonaise kunnen doen; ik was er waarschijnlijk gewoon doorheen geslapen.
vr 13/10
Groningen - Sleen 100km
Het traject door Drenthe vond ik een van de interessantste. Hier was het landschap en de omgeving erg afwisselend; dichte bossen, mooie velden, glooiende heuvels. En hier en daar een hunnebed.
Het weer was prachtig en dat maakte deze tocht extra fijn. Aan het eind van de middag nog even wat bijgetankt bij Poolshoogte in Odoorn, een prachtige plek in de bossen waar het zo goed toeven was dat ik me uiteindelijk nog een beetje moest haasten om op tijd in Sleen te komen. Daar had ik die dag een bed in B&B Onder De Eik gereserveerd.
Het oudere echtpaar dat me daar ontving was vriendelijk maar het huis met haar bedaagde inrichting, truttige tierelantijntjes en vooral de weeige tegeltjes met vrome spreuken die in massale overdonderende overdaad aanwezig waren, zorgden toch voor een wat benauwend gevoel, en ik was blij dat ik de volgende dag weer verder mocht.
Qua eten was er alleen "Happerei De Linde" (ja, met korte ei) waar het hele menu uit vlees bestond. Tot dan toe kon ik het vegetarisch houden, maar ja, Sleen he... Met het motto van "When in Rome ..." heb ik mijn tanden toch maar in een schnitzel gezet. En dat smaakte eigenlijk best prima.
za 14/10
Sleen - Ommen 65km
's Ochtends had ik maar weinig fietsenergie. Het ging allemaal een beetje zwaar en de wind in mijn rug was er ook al niet meer. Het was ook best warm, echt zomers. Dus wat doe je dan; dan stop je wat krachtvoer in je lijf, je drinkt wat, je pompt wat extra wind in je bandjes, en je gaat weer met frisse energie verder. Althans, dat was de theorie.
Ondanks dat ik zelf niet aan de jonko ben gegaan, wilde de energie niet echt komen en heb dus via internet een kamer voor twee nachten bij Hotel De Zon in Ommen geregeld. Dat was niet ver en daaar kwam ik al vrij vroeg aan. Ik heb eerst de bierkaart van het tegenover gelegen Grand Cafe de Veghte maar eens uitgebreid en proefondervindelijk onderzocht. Daarna heb ik mezelf getrakteerd op een culinair zeer hoogstaand diner in het restaurant van het hotel. Uitermate smakelijk en zeer verfijnd en goed verzorgd allemaal. Maar ook wel heel veel gefreubel. Het nagerecht was wel erg spectaculair, om tranen van in je ogen te krijgen, zo lekker.
zo 15/10
Een rustdag, wat heerlijk! Uitslapen! Niet fietsen! Daar was ik (en vooral mijn heupen en billen) wel aan toe. Heb de dag gevuld met eten en bierdrinken bij Brasserie Tante Pos, en een bezoek aan het Tinnen Figuren museum, dat nogal oubollig en stoffig klinkt, maar in werkelijkheid best leuk is. Helaas was de HEMA in Ommen gesloten. 's Avonds m'n buik meer dan vol gegeten met een copieuze vegetarische maaltijd in het Surinaamse restaurant Suri Special.
ma 16/10
Ommen - Enschede 100km
Vanaf Ommen voerde het fietspad me door wat kleine Achterhoekse gemeenten zoals Vroomshoop, Tubbergen een Ootmarsum. Het is vast niet helemaal toeval dat ik in elk van deze plaatsen verkeerd reed. De bordjes waren binnen de bebouwde kommen soms zo onhandig en dubbelzinnig opgehangen dat je bijna gegarandeerd het bos in gestuurd werd. Figuurlijk dan, want ik heb een paar keer terug of om moeten fietsen en hierdoor meer tijd in deze toch niet zo heel interessante gemeentes doorgebracht dan ik wilde.
Na een week fietsen ging ik sowieso de steden veel minder waarderen dan het platteland. Op het platteland, in de natuur, heb je de ruimte, de rust, vrijheid, en een veel legere kop. Heerlijk. In de stad is er drukte, stress en verkeer. Opstoppingen, werkzaamheden, omleidingen, en ander gedoe. Meestal was ik blij om de bebouwde kom weer achter me te laten.
Maar ik moest wel dwars door Enschede. Da's best een grote stad, relatief gezien dan. Echter had men daar wel verstand van bordjes ophangen dus ik reed er zo doorheen. Best wel moe kwam ik aan bij B&B De Lariks, aan de rand van de stad, vlakbij de Grolsch brouwerij. Een groot huis met een mooie tuin eromheen, in een landelijke omgeving. Ik werd zeer hartelijk ontvangen, en kreeg meteen een goddelijk koud biertje aangeboden. De dame en heer des huizes bleken echt heel aardige mensen te zijn waarmee het aangenaam converseren was. Dat is dan weer de charme van die B&B's: de leuke ontmoetingen. Die heb je in hotels toch minder.
's Avonds heb ik wat gegeten bij "Fleur de Sel", een nogal pretentieus "Frans" restaurant in Boekelo. Dat was bijna precies zoals ik het had verwacht. Verfijnde Franse keuken gaat niet zo goed samen met de boerse Tukkerse mentaliteit, en al helemaal niet als het dan ook nog vegetarisch moet zijn. Dat resulteerde in eten dat weliswaar erg voedzaam is, en ook best binnen te houden, maar daarmee was ook alles wel gezegd.
di 17/10
Enschede - Dieren 90km
Lekker verder fietsend door de toch best wel heel mooie Achterhoek realiseerde ik me opeens dat ik nu zo ongeveer op de helft van mijn tocht was. Dus heb ik in de wereldstad Barchem wat "old school" ansichtkaarten aan de familie verstuurd. "Groeten uit de Achterhoek! De zadelpijn wordt al minder!"
In Dieren wederom een B&B, genaamd "Highview", en ook weer van Vrienden op de fiets. Het echtpaar hier was vriendelijk en gastvrij, maar veel meer op zichzelf, waardoor het eigenlijk bijna een hotel-ervaring was. Snel en zakelijk toonden ze mijn "kamer", die de hele zolderetage van de kapitale en monumentale villa omvatte. En daarna heb ik ze nauwelijks nog gesproken. Natuurlijk moest ik eten in het Chinese restaurant "My Friend" want dat werd op de website warm aanbevolen door Jan Terlouw. En dat is toch wel een grote held van me. Het stelde niet teleur.
Wordt vervolgd.
ma 09/10
Rotterdam - Hoek van Holland 30km
Nog niet helemaal gewend aan het gewicht van mijn fietstassen reed ik 's ochtends rond half negen weg van huis. De eerste dertig kilometer van de reis bestond uit een niet bijster interessant stuk door Schiedam, Vlaardingen en de polder. Vlaardingen leek 1 grote bouwput en het stonk er naar asfalt, nat zand en uitlaatgassen. Ik was natuurlijk qua fietsen nog weinig gewend dus toen ik Hoek van Holland bereikte, waar ik aansloot op de LF1, vond ik dat al heel wat.
Hoek van Holland - Zandvoort 60km
Heb nog even overwogen om deze eerste "mijlpaal" te vieren met een koffie met lekker gebakje maar het zag er allemaal nogal grijs en ongezellig uit, in die hoek. Dus ben ik maar doorgefietst. In Scheveningen heb ik wel goed geluncht in Onder de Watertoren.
De weg was recht en de Zuidhollandse duinen leken met elke kilometer mooier te worden. Ik was hier wel vaker geweest maar nog nooit zo. Prachtig en soms onwerkelijke landschappen. Ik was er zo ontzettend van onder de indruk dat ik finaal vergeten ben om er foto's van te maken. Heb nog wel een foto gemaakt van de vuurtoren van Noordwijk. Dat moest.
Het weer was niet zo heel goed, wat somber en grijs. Toen ik er bijna was, ging het regenen. Gelukkig! Had ik mijn regenspullen toch niet voor niks meegenomen. Maar ik was net ingepakt toen het alweer ophield en ik reed ook al snel Zandvoort in. Waar ik mijn onderkomen zocht in Hotel Hoogland. Dat was best een okay hotel, ook door de prijs. Wel een beetje quirky. Alle kamers hadden thema's; ik zat in de zebra kamer. Het had ook de gnoom, vlinder of boeddha kamer kunnen zijn. Ja, de eigenaar had zich echt goed uitgeleefd. 's Avonds eerst in een cafe geschuild voor de regen, waar ik de eerste fietsdag heb gevierd met wat Leffes, en daarna gegeten in Restaurant Bandai Thai. Tofu met groente in een pittige kokossaus, en rijst.
di 10/10
Zandvoort - Hippolytushoef 100km
De makkelijke rechte weg van gisteren ging nu wat meer kronkelen, door de Noordhollandse duinreservaten. Hier was ik nog niet eerder geweest, en de duinen zijn anders, maar minstens even mooi. Onderweg kwam ik wat vervaarlijk behoornde koebeesten op mijn pad tegen. Maar ze deden me geen kwaad en ik heb ze natuurlijk ook niet opgegeten.
Met de veerpont stak ik de IJ over, uitkijkend op de zware industrie van IJmuiden. En ja hoor, daar was het dan. Holland op zijn smalst!
Na de duinen werd het landschap minder interessant. Ik verliet de LF1 om over te stappen op de LF10. Ik had het kruispunt gemarkeerd want dit was het "point of no return" voor de afsluitdijk. Mocht het hard waaien uit de verkeerde hoek dan kon ik hier ook rechtdoor gaan, hoppend via de eerste twee waddeneilanden naar Harlingen. Maar de wind was in mijn rug dus ik sloeg toch gewoon rechtsaf. Dit gedeelte van Noord-Holland kon me niet zo bekoren; plat, saai, netjes uitgelijnd en heel erg "man made". Ik ging op de trappers staan en remde pas weer af bij Hippolytushoef.
Ja, als je hier niet op tijd afremt rij je het zo voorbij. Hier had ik een bed in B&B Een Wijde Blik gereserveerd. Deze B&B was onderdeel van "Vrienden op de fiets". Dat betekende dus erg goedkoop slapen en ontbijten. De eigenaresse, een ex-basisschoollerares uit Groningen, had zelf een mooie Koga toerfiets in de garage staan, met de nodige kilometers in de wielen. Het was best gezellig om even te babbelen met een kop thee, maar ik vond het ook wel fijn toen ik de privacy van mijn kamer had, en ik even kon douchen.
Kwa horeca en ander vermaak komt Hippolytushoef er nogal bekaaid vanaf. Vandaag was mijn enige keuze het Chinees-Indisch Restaurant Ni-Hao. Ik was de enige klant in het restaurant. Wel kwamen er klanten hun nasi rames, babi pangang en sate ajam afhalen. Met extra kroepoek, ja graag ook sambal bij. Voor mij was er wederom tofu. Met groente en rijst, jawel! Maar het smaakte uitstekend.
wo 11/10
Hippolytushoef - Holwerd 110km
Na een goed ontbijt richting Afsluitdijk. Met een lekker windje in de rug snorde ik daar met 35km/u zo overheen. Ik ben nog wel gestopt bij het monument van Cornelis Lely, en ben er ook in gedachten even goed bij stilgestaan. Denk er eens over na, die man heeft niet alleen van de zee land gemaakt, maar ook een stuk zee getemd en er een meer van gemaakt. Wat een eindbaas.
In Friesland aangekomen reed ik eerst het pittoreske dorpje Zurich binnen. Helaas was de horeca allemaal gesloten, dus zat er wederom geen kop koffie met gebak in. In Harlingen was er meer te doen maar toen zat ik net lekker in het zadel, dus ook maar doorgereden. Achteraf jammer want de rest van Friesland was behoorlijk verstild en niet heel gezellig, maar het had wel een bepaald charme. Uitgestrekte landschappen met wat verdwaalde kleine dorpjes met rare namen, bestaande uit vaak vervallen huizen waarvan wel een kwart te koop lijkt te staan.
Vandaag had ik nog geen overnachtingsplek gereserveerd. Ik had in Holwerd, de eindbestemming, wel een hotel op het oog en ik gokte erop dat er gewoon nog plek zou zijn. Helaas bleek de hele tent die dag gesloten, en telefonisch kreeg ik ook een antwoordapparaat. Maar na enig rondbellen vond ik gelukkig een mooi alternatief adres: B&B Nij Bonga. Deze was beduidend duurder dan het vorige adres maar daar kreeg ik wel mijn eigen slaapkamer, woonkamer en keuken voor. Inclusief met drank gevulde koelkast. Om de hoek was een supermarkt dus ik was blij dat ik mijn eigen maaltje lekker in elkaar kon flanzen. Lekker hoor.
do 12/10
Holwerd - Groningen 80km
De weg in Friesland moest ik regelmatig delen met anderen.
Het tot de verbeelding sprekende gehuchtje "Moddergat" was leuk om in het echt te zien. Het is een mooie plek, ooit zijn ze nog tweede geweest in ht tv programma "de mooiste plek van Nederland".
Aangrijpend was het monument ter nagedachtenis van de ramp in 1883 waar 17 visserschepen ten onder gingen in een zware storm. 83 dorpelingen kwamen hierbij om.
Via Lauwersoog reed ik de provincie Groningen binnen. Hier verliet ik de kust om meer het binnenland in te gaan. Vandaag hoefde ik niet zo heel ver, slechts 80km, dus kon ik rustig aan doen. Onderweg vond ik weer geen leuke lunchplek dus moest ik het doen met mijn eigen boterhammetjes met pindakaas. 's Ochtends had ik nog wel een aantal eieren gekookt en dat was een welkome aanvulling. Naast de notenrepen, gezouten cashews, chocola en winegums waarmee ik zeer regelmatig mijn mond volpropte. Want verdorie wat krijg je een eetlust van dat fietsen. En de hongerklop moet je natuurlijk voor zijn.
In Groningen ben ik pal op de Grote Markt gaan zitten in het prachtige Hotel de Doelen. Gelukkig lag mijn kamer wel aan de achterkant, want al die dronken lallende studentjes, die zouden me anders wel eens uit mijn slaap kunnen houden. Maar ik was 's avonds zo moe dat ik al om half 10 ompleurde. Heel Vindicat had in mijn kamertje de polonaise kunnen doen; ik was er waarschijnlijk gewoon doorheen geslapen.
vr 13/10
Groningen - Sleen 100km
Het traject door Drenthe vond ik een van de interessantste. Hier was het landschap en de omgeving erg afwisselend; dichte bossen, mooie velden, glooiende heuvels. En hier en daar een hunnebed.
Het weer was prachtig en dat maakte deze tocht extra fijn. Aan het eind van de middag nog even wat bijgetankt bij Poolshoogte in Odoorn, een prachtige plek in de bossen waar het zo goed toeven was dat ik me uiteindelijk nog een beetje moest haasten om op tijd in Sleen te komen. Daar had ik die dag een bed in B&B Onder De Eik gereserveerd.
Het oudere echtpaar dat me daar ontving was vriendelijk maar het huis met haar bedaagde inrichting, truttige tierelantijntjes en vooral de weeige tegeltjes met vrome spreuken die in massale overdonderende overdaad aanwezig waren, zorgden toch voor een wat benauwend gevoel, en ik was blij dat ik de volgende dag weer verder mocht.
Qua eten was er alleen "Happerei De Linde" (ja, met korte ei) waar het hele menu uit vlees bestond. Tot dan toe kon ik het vegetarisch houden, maar ja, Sleen he... Met het motto van "When in Rome ..." heb ik mijn tanden toch maar in een schnitzel gezet. En dat smaakte eigenlijk best prima.
za 14/10
Sleen - Ommen 65km
's Ochtends had ik maar weinig fietsenergie. Het ging allemaal een beetje zwaar en de wind in mijn rug was er ook al niet meer. Het was ook best warm, echt zomers. Dus wat doe je dan; dan stop je wat krachtvoer in je lijf, je drinkt wat, je pompt wat extra wind in je bandjes, en je gaat weer met frisse energie verder. Althans, dat was de theorie.
Ondanks dat ik zelf niet aan de jonko ben gegaan, wilde de energie niet echt komen en heb dus via internet een kamer voor twee nachten bij Hotel De Zon in Ommen geregeld. Dat was niet ver en daaar kwam ik al vrij vroeg aan. Ik heb eerst de bierkaart van het tegenover gelegen Grand Cafe de Veghte maar eens uitgebreid en proefondervindelijk onderzocht. Daarna heb ik mezelf getrakteerd op een culinair zeer hoogstaand diner in het restaurant van het hotel. Uitermate smakelijk en zeer verfijnd en goed verzorgd allemaal. Maar ook wel heel veel gefreubel. Het nagerecht was wel erg spectaculair, om tranen van in je ogen te krijgen, zo lekker.
zo 15/10
Een rustdag, wat heerlijk! Uitslapen! Niet fietsen! Daar was ik (en vooral mijn heupen en billen) wel aan toe. Heb de dag gevuld met eten en bierdrinken bij Brasserie Tante Pos, en een bezoek aan het Tinnen Figuren museum, dat nogal oubollig en stoffig klinkt, maar in werkelijkheid best leuk is. Helaas was de HEMA in Ommen gesloten. 's Avonds m'n buik meer dan vol gegeten met een copieuze vegetarische maaltijd in het Surinaamse restaurant Suri Special.
ma 16/10
Ommen - Enschede 100km
Vanaf Ommen voerde het fietspad me door wat kleine Achterhoekse gemeenten zoals Vroomshoop, Tubbergen een Ootmarsum. Het is vast niet helemaal toeval dat ik in elk van deze plaatsen verkeerd reed. De bordjes waren binnen de bebouwde kommen soms zo onhandig en dubbelzinnig opgehangen dat je bijna gegarandeerd het bos in gestuurd werd. Figuurlijk dan, want ik heb een paar keer terug of om moeten fietsen en hierdoor meer tijd in deze toch niet zo heel interessante gemeentes doorgebracht dan ik wilde.
Na een week fietsen ging ik sowieso de steden veel minder waarderen dan het platteland. Op het platteland, in de natuur, heb je de ruimte, de rust, vrijheid, en een veel legere kop. Heerlijk. In de stad is er drukte, stress en verkeer. Opstoppingen, werkzaamheden, omleidingen, en ander gedoe. Meestal was ik blij om de bebouwde kom weer achter me te laten.
Maar ik moest wel dwars door Enschede. Da's best een grote stad, relatief gezien dan. Echter had men daar wel verstand van bordjes ophangen dus ik reed er zo doorheen. Best wel moe kwam ik aan bij B&B De Lariks, aan de rand van de stad, vlakbij de Grolsch brouwerij. Een groot huis met een mooie tuin eromheen, in een landelijke omgeving. Ik werd zeer hartelijk ontvangen, en kreeg meteen een goddelijk koud biertje aangeboden. De dame en heer des huizes bleken echt heel aardige mensen te zijn waarmee het aangenaam converseren was. Dat is dan weer de charme van die B&B's: de leuke ontmoetingen. Die heb je in hotels toch minder.
's Avonds heb ik wat gegeten bij "Fleur de Sel", een nogal pretentieus "Frans" restaurant in Boekelo. Dat was bijna precies zoals ik het had verwacht. Verfijnde Franse keuken gaat niet zo goed samen met de boerse Tukkerse mentaliteit, en al helemaal niet als het dan ook nog vegetarisch moet zijn. Dat resulteerde in eten dat weliswaar erg voedzaam is, en ook best binnen te houden, maar daarmee was ook alles wel gezegd.
di 17/10
Enschede - Dieren 90km
Lekker verder fietsend door de toch best wel heel mooie Achterhoek realiseerde ik me opeens dat ik nu zo ongeveer op de helft van mijn tocht was. Dus heb ik in de wereldstad Barchem wat "old school" ansichtkaarten aan de familie verstuurd. "Groeten uit de Achterhoek! De zadelpijn wordt al minder!"
In Dieren wederom een B&B, genaamd "Highview", en ook weer van Vrienden op de fiets. Het echtpaar hier was vriendelijk en gastvrij, maar veel meer op zichzelf, waardoor het eigenlijk bijna een hotel-ervaring was. Snel en zakelijk toonden ze mijn "kamer", die de hele zolderetage van de kapitale en monumentale villa omvatte. En daarna heb ik ze nauwelijks nog gesproken. Natuurlijk moest ik eten in het Chinese restaurant "My Friend" want dat werd op de website warm aanbevolen door Jan Terlouw. En dat is toch wel een grote held van me. Het stelde niet teleur.
Wordt vervolgd.
Met plezier gelezen.quote:
Eindelijk dan de verslagen, met wat foto's! Eerst de eerste week, de rest volgt daarna.
ma 09/10
Rotterdam - Hoek van Holland 30km
[ afbeelding ]
Nog niet helemaal gewend aan het gewicht van mijn fietstassen reed ik 's ochtends rond half negen weg van huis. De eerste dertig kilometer van de reis bestond uit een niet bijster interessant stuk door Schiedam, Vlaardingen en de polder. Vlaardingen leek 1 grote bouwput en het stonk er naar asfalt, nat zand en uitlaatgassen. Ik was natuurlijk qua fietsen nog weinig gewend dus toen ik Hoek van Holland bereikte, waar ik aansloot op de LF1, vond ik dat al heel wat.
Hoek van Holland - Zandvoort 60km
Heb nog even overwogen om deze eerste "mijlpaal" te vieren met een koffie met lekker gebakje maar het zag er allemaal nogal grijs en ongezellig uit, in die hoek. Dus ben ik maar doorgefietst. In Scheveningen heb ik wel goed geluncht in Onder de Watertoren.
[ afbeelding ]
De weg was recht en de Zuidhollandse duinen leken met elke kilometer mooier te worden. Ik was hier wel vaker geweest maar nog nooit zo. Prachtig en soms onwerkelijke landschappen. Ik was er zo ontzettend van onder de indruk dat ik finaal vergeten ben om er foto's van te maken. Heb nog wel een foto gemaakt van de vuurtoren van Noordwijk. Dat moest.
[ afbeelding ]
Het weer was niet zo heel goed, wat somber en grijs. Toen ik er bijna was, ging het regenen. Gelukkig! Had ik mijn regenspullen toch niet voor niks meegenomen. Maar ik was net ingepakt toen het alweer ophield en ik reed ook al snel Zandvoort in. Waar ik mijn onderkomen zocht in Hotel Hoogland. Dat was best een okay hotel, ook door de prijs. Wel een beetje quirky. Alle kamers hadden thema's; ik zat in de zebra kamer. Het had ook de gnoom, vlinder of boeddha kamer kunnen zijn. Ja, de eigenaar had zich echt goed uitgeleefd. 's Avonds eerst in een cafe geschuild voor de regen, waar ik de eerste fietsdag heb gevierd met wat Leffes, en daarna gegeten in Restaurant Bandai Thai. Tofu met groente in een pittige kokossaus, en rijst.
di 10/10
Zandvoort - Hippolytushoef 100km
De makkelijke rechte weg van gisteren ging nu wat meer kronkelen, door de Noordhollandse duinreservaten. Hier was ik nog niet eerder geweest, en de duinen zijn anders, maar minstens even mooi. Onderweg kwam ik wat vervaarlijk behoornde koebeesten op mijn pad tegen. Maar ze deden me geen kwaad en ik heb ze natuurlijk ook niet opgegeten.
[ afbeelding ]
Met de veerpont stak ik de IJ over, uitkijkend op de zware industrie van IJmuiden. En ja hoor, daar was het dan. Holland op zijn smalst!
[ afbeelding ]
Na de duinen werd het landschap minder interessant. Ik verliet de LF1 om over te stappen op de LF10. Ik had het kruispunt gemarkeerd want dit was het "point of no return" voor de afsluitdijk. Mocht het hard waaien uit de verkeerde hoek dan kon ik hier ook rechtdoor gaan, hoppend via de eerste twee waddeneilanden naar Harlingen. Maar de wind was in mijn rug dus ik sloeg toch gewoon rechtsaf. Dit gedeelte van Noord-Holland kon me niet zo bekoren; plat, saai, netjes uitgelijnd en heel erg "man made". Ik ging op de trappers staan en remde pas weer af bij Hippolytushoef.
Ja, als je hier niet op tijd afremt rij je het zo voorbij. Hier had ik een bed in B&B Een Wijde Blik gereserveerd. Deze B&B was onderdeel van "Vrienden op de fiets". Dat betekende dus erg goedkoop slapen en ontbijten. De eigenaresse, een ex-basisschoollerares uit Groningen, had zelf een mooie Koga toerfiets in de garage staan, met de nodige kilometers in de wielen. Het was best gezellig om even te babbelen met een kop thee, maar ik vond het ook wel fijn toen ik de privacy van mijn kamer had, en ik even kon douchen.
Kwa horeca en ander vermaak komt Hippolytushoef er nogal bekaaid vanaf. Vandaag was mijn enige keuze het Chinees-Indisch Restaurant Ni-Hao. Ik was de enige klant in het restaurant. Wel kwamen er klanten hun nasi rames, babi pangang en sate ajam afhalen. Met extra kroepoek, ja graag ook sambal bij. Voor mij was er wederom tofu. Met groente en rijst, jawel! Maar het smaakte uitstekend.
wo 11/10
Hippolytushoef - Holwerd 110km
Na een goed ontbijt richting Afsluitdijk. Met een lekker windje in de rug snorde ik daar met 35km/u zo overheen. Ik ben nog wel gestopt bij het monument van Cornelis Lely, en ben er ook in gedachten even goed bij stilgestaan. Denk er eens over na, die man heeft niet alleen van de zee land gemaakt, maar ook een stuk zee getemd en er een meer van gemaakt. Wat een eindbaas.
[ afbeelding ]
In Friesland aangekomen reed ik eerst het pittoreske dorpje Zurich binnen. Helaas was de horeca allemaal gesloten, dus zat er wederom geen kop koffie met gebak in. In Harlingen was er meer te doen maar toen zat ik net lekker in het zadel, dus ook maar doorgereden. Achteraf jammer want de rest van Friesland was behoorlijk verstild en niet heel gezellig, maar het had wel een bepaald charme. Uitgestrekte landschappen met wat verdwaalde kleine dorpjes met rare namen, bestaande uit vaak vervallen huizen waarvan wel een kwart te koop lijkt te staan.
Vandaag had ik nog geen overnachtingsplek gereserveerd. Ik had in Holwerd, de eindbestemming, wel een hotel op het oog en ik gokte erop dat er gewoon nog plek zou zijn. Helaas bleek de hele tent die dag gesloten, en telefonisch kreeg ik ook een antwoordapparaat. Maar na enig rondbellen vond ik gelukkig een mooi alternatief adres: B&B Nij Bonga. Deze was beduidend duurder dan het vorige adres maar daar kreeg ik wel mijn eigen slaapkamer, woonkamer en keuken voor. Inclusief met drank gevulde koelkast. Om de hoek was een supermarkt dus ik was blij dat ik mijn eigen maaltje lekker in elkaar kon flanzen. Lekker hoor.
do 12/10
Holwerd - Groningen 80km
De weg in Friesland moest ik regelmatig delen met anderen.
[ afbeelding ]
Het tot de verbeelding sprekende gehuchtje "Moddergat" was leuk om in het echt te zien. Het is een mooie plek, ooit zijn ze nog tweede geweest in ht tv programma "de mooiste plek van Nederland".
[ afbeelding ]
Aangrijpend was het monument ter nagedachtenis van de ramp in 1883 waar 17 visserschepen ten onder gingen in een zware storm. 83 dorpelingen kwamen hierbij om.
[ afbeelding ]
Via Lauwersoog reed ik de provincie Groningen binnen. Hier verliet ik de kust om meer het binnenland in te gaan. Vandaag hoefde ik niet zo heel ver, slechts 80km, dus kon ik rustig aan doen. Onderweg vond ik weer geen leuke lunchplek dus moest ik het doen met mijn eigen boterhammetjes met pindakaas. 's Ochtends had ik nog wel een aantal eieren gekookt en dat was een welkome aanvulling. Naast de notenrepen, gezouten cashews, chocola en winegums waarmee ik zeer regelmatig mijn mond volpropte. Want verdorie wat krijg je een eetlust van dat fietsen. En de hongerklop moet je natuurlijk voor zijn.
In Groningen ben ik pal op de Grote Markt gaan zitten in het prachtige Hotel de Doelen. Gelukkig lag mijn kamer wel aan de achterkant, want al die dronken lallende studentjes, die zouden me anders wel eens uit mijn slaap kunnen houden. Maar ik was 's avonds zo moe dat ik al om half 10 ompleurde. Heel Vindicat had in mijn kamertje de polonaise kunnen doen; ik was er waarschijnlijk gewoon doorheen geslapen.
vr 13/10
Groningen - Sleen 100km
Het traject door Drenthe vond ik een van de interessantste. Hier was het landschap en de omgeving erg afwisselend; dichte bossen, mooie velden, glooiende heuvels. En hier en daar een hunnebed.
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
Het weer was prachtig en dat maakte deze tocht extra fijn. Aan het eind van de middag nog even wat bijgetankt bij Poolshoogte in Odoorn, een prachtige plek in de bossen waar het zo goed toeven was dat ik me uiteindelijk nog een beetje moest haasten om op tijd in Sleen te komen. Daar had ik die dag een bed in B&B Onder De Eik gereserveerd.
Het oudere echtpaar dat me daar ontving was vriendelijk maar het huis met haar bedaagde inrichting, truttige tierelantijntjes en vooral de weeige tegeltjes met vrome spreuken die in massale overdonderende overdaad aanwezig waren, zorgden toch voor een wat benauwend gevoel, en ik was blij dat ik de volgende dag weer verder mocht.
Qua eten was er alleen "Happerei De Linde" (ja, met korte ei) waar het hele menu uit vlees bestond. Tot dan toe kon ik het vegetarisch houden, maar ja, Sleen he... Met het motto van "When in Rome ..." heb ik mijn tanden toch maar in een schnitzel gezet. En dat smaakte eigenlijk best prima.
za 14/10
Sleen - Ommen 65km
's Ochtends had ik maar weinig fietsenergie. Het ging allemaal een beetje zwaar en de wind in mijn rug was er ook al niet meer. Het was ook best warm, echt zomers. Dus wat doe je dan; dan stop je wat krachtvoer in je lijf, je drinkt wat, je pompt wat extra wind in je bandjes, en je gaat weer met frisse energie verder. Althans, dat was de theorie.
[ afbeelding ]
Ondanks dat ik zelf niet aan de jonko ben gegaan, wilde de energie niet echt komen en heb dus via internet een kamer voor twee nachten bij Hotel De Zon in Ommen geregeld. Dat was niet ver en daaar kwam ik al vrij vroeg aan. Ik heb eerst de bierkaart van het tegenover gelegen Grand Cafe de Veghte maar eens uitgebreid en proefondervindelijk onderzocht. Daarna heb ik mezelf getrakteerd op een culinair zeer hoogstaand diner in het restaurant van het hotel. Uitermate smakelijk en zeer verfijnd en goed verzorgd allemaal. Maar ook wel heel veel gefreubel. Het nagerecht was wel erg spectaculair, om tranen van in je ogen te krijgen, zo lekker.
zo 15/10
Een rustdag, wat heerlijk! Uitslapen! Niet fietsen! Daar was ik (en vooral mijn heupen en billen) wel aan toe. Heb de dag gevuld met eten en bierdrinken bij Brasserie Tante Pos, en een bezoek aan het Tinnen Figuren museum, dat nogal oubollig en stoffig klinkt, maar in werkelijkheid best leuk is. Helaas was de HEMA in Ommen gesloten. 's Avonds m'n buik meer dan vol gegeten met een copieuze vegetarische maaltijd in het Surinaamse restaurant Suri Special.
ma 16/10
Ommen - Enschede 100km
Vanaf Ommen voerde het fietspad me door wat kleine Achterhoekse gemeenten zoals Vroomshoop, Tubbergen een Ootmarsum. Het is vast niet helemaal toeval dat ik in elk van deze plaatsen verkeerd reed. De bordjes waren binnen de bebouwde kommen soms zo onhandig en dubbelzinnig opgehangen dat je bijna gegarandeerd het bos in gestuurd werd. Figuurlijk dan, want ik heb een paar keer terug of om moeten fietsen en hierdoor meer tijd in deze toch niet zo heel interessante gemeentes doorgebracht dan ik wilde.
Na een week fietsen ging ik sowieso de steden veel minder waarderen dan het platteland. Op het platteland, in de natuur, heb je de ruimte, de rust, vrijheid, en een veel legere kop. Heerlijk. In de stad is er drukte, stress en verkeer. Opstoppingen, werkzaamheden, omleidingen, en ander gedoe. Meestal was ik blij om de bebouwde kom weer achter me te laten.
Maar ik moest wel dwars door Enschede. Da's best een grote stad, relatief gezien dan. Echter had men daar wel verstand van bordjes ophangen dus ik reed er zo doorheen. Best wel moe kwam ik aan bij B&B De Lariks, aan de rand van de stad, vlakbij de Grolsch brouwerij. Een groot huis met een mooie tuin eromheen, in een landelijke omgeving. Ik werd zeer hartelijk ontvangen, en kreeg meteen een goddelijk koud biertje aangeboden. De dame en heer des huizes bleken echt heel aardige mensen te zijn waarmee het aangenaam converseren was. Dat is dan weer de charme van die B&B's: de leuke ontmoetingen. Die heb je in hotels toch minder.
's Avonds heb ik wat gegeten bij "Fleur de Sel", een nogal pretentieus "Frans" restaurant in Boekelo. Dat was bijna precies zoals ik het had verwacht. Verfijnde Franse keuken gaat niet zo goed samen met de boerse Tukkerse mentaliteit, en al helemaal niet als het dan ook nog vegetarisch moet zijn. Dat resulteerde in eten dat weliswaar erg voedzaam is, en ook best binnen te houden, maar daarmee was ook alles wel gezegd.
di 17/10
Enschede - Dieren 90km
Lekker verder fietsend door de toch best wel heel mooie Achterhoek realiseerde ik me opeens dat ik nu zo ongeveer op de helft van mijn tocht was. Dus heb ik in de wereldstad Barchem wat "old school" ansichtkaarten aan de familie verstuurd. "Groeten uit de Achterhoek! De zadelpijn wordt al minder!"
In Dieren wederom een B&B, genaamd "Highview", en ook weer van Vrienden op de fiets. Het echtpaar hier was vriendelijk en gastvrij, maar veel meer op zichzelf, waardoor het eigenlijk bijna een hotel-ervaring was. Snel en zakelijk toonden ze mijn "kamer", die de hele zolderetage van de kapitale en monumentale villa omvatte. En daarna heb ik ze nauwelijks nog gesproken. Natuurlijk moest ik eten in het Chinese restaurant "My Friend" want dat werd op de website warm aanbevolen door Jan Terlouw. En dat is toch wel een grote held van me. Het stelde niet teleur.
Wordt vervolgd.
+1! Smaakt naar meerquote:
Grappig, dan heb ik acht jaar in Groningen gewoond en weet ik niet eens dat daar een hotel zit!quote:
In Groningen ben ik pal op de Grote Markt gaan zitten in het prachtige Hotel de Doelen.
Somebody that I used to know
Leuk verhaal verderquote:
Vanaf Ommen voerde het fietspad me door wat kleine AchterhoekseTwentse gemeenten zoals Vroomshoop, Tubbergen een Ootmarsum
Tof dat je nog een verslag en foto’s post. Echt respect hoor voor je rondje Nederland op een gewone fiets.
Heb een tijdje naar die ene foto gekeken.
Kwam geen koe meer.
Verder prima verhaal.
Kwam geen koe meer.
Verder prima verhaal.
How do we turn this world-class fuck-up into a world-class learning experience?
Ook grappig, dat "Er kan nog een koe komen" bord
I hope you can see this because I'm doing it as hard as I can.
Om het af te maken hier dan eindelijk deel twee van het verslag!
wo 18/10
Dieren - Nijmegen 80km
De Veluwe. ik dacht dat dat het zwaarste stukje van de hele tocht zou zijn, maar dat viel mee! Ik moest wel af en toe een stukje naar boven fietsen maar de steilheid viel mee en dan ging het ook altijd weer naar beneden. En dat ging best hard. Ik ben wel even omgereden voor de Posbank. Want die had een soort van legendarische status. Ooit, toen ik klein was en nog met mijn ouders op vakantie ging, moesten we een vakantie in het prachtige Zuid-Frankrijk noodgedwongen eerder afbreken. Toen zaten we opeens in grijs en regenachtig Nederland te sikkeneuren. Om toch er nog iets van te maken maakten we wat dagtripjes, onder andere naar de Veluwe. Op de Posbank aangekomen regende het nog steeds en de bank zat vol met nors kijkende bejaarden in grijze regenjassen. We werden er allemaal nog verdrietiger door. Sindsdien was de uitdrukking "we kunnen altijd nog naar de Posbank op vakantie gaan" synoniem aan: "het kan allemaal nog veel kutter!".
Maar de Veluwe is bij zonnig weer gewoon hartstikke mooi. En eindelijk heb ik de Posbank eens goed kunnen bekijken. Het hele gebied is er naar vernoemd maar het is eigenlijk alleen een grote stenen bank ter nagedachtenis van meneer Pos, ooit voorzitter van de ANWB. Ik las het plakkaat en nu ik zelf op zo'n mooie road trip door Nederland was, kreeg ik opeens heel veel bewondering voor deze man, en ik herkende hem als een soort van zielsverwant. Want dankzij de paden die deze man geeffend heeft, deed hij ook mij Neerlands schoonheid kennen, waarderen en liefhebben.
Na de Veluwe ging ik door Arnhem, een stad die ook nog behoorlijk heuvelachtig is, en daarna reed ik over de oevers van de Nederrijn, en later de Waal richting Nijmegen. Ik zette de vaart erin waardoor ik al heel vroeg daar aankwam. En toevallig (of niet) reed ik langs het Nationaal Fietsmuseum Velorama, dus daar heb ik natuurlijk een interessant uurtje doorgebracht. Daarna rustig verder gereden naar mijn hotel Nimma, een beetje aan de rand van de stad. Van buiten zag het er spuuglelijk uit, een blok beton, maar van binnen was het best mooi. Modern en industrieel, maar smaakvol ingericht en comfortabel. Alles was prima geregeld en het restaurant was ook prima.
vr 19/10
Nijmegen - Venlo 90km
Vanaf Nijmegen een mooie tocht die onder andere over de Mokerheide ging. Prachtige landschappen die zich helaas niet goed in een foto lieten vangen. Maar voordat ik daar was kreeg ik eerst te maken met allerlei werkzaamheden in 't bos toen ik net Nijmegen uitreed. Ik moest een flink stuk door de modder, ondertussen de trekkers en graafmachines ontwijkend.
Na de Mokerheide ging het weer langs en over de rivier, de Meuse. Moest een stuk of vier keer met het veer oversteken.
De laatste keer reed ik het land op en keek ik hier tegenaan:
En dan kun je er natuurlijk niet omheen om ook deze even van binnen te bekijken:
Een heerlijk zomers biertje, in de zon op het terras, half oktober. Op 1 been kun je niet lopen en ook niet fietsen dus in opperbeste bui reed ik het laatste stukje naar Venlo. Ik zette mijn fiets in de publieke stalling bij het station, en ging vervolgens in Hotel Wilhelmina toekijken hoe er uiteindelijk vier man werden gemobiliseerd om naar mijn reservering te zoeken. Die moest er toch echt zijn, want iemand herinnerde zelfs mijn naam, "ik heb em er zelf nondeju ingezet!" maar er was niks te vinden. Uiteindelijk bleek dat ze mij op de verkeerde dag hadden gezet en kwam het goed. Maar eerst was er nog een kamersleutel kwijt. Het was net Fawlty Towers.
's Avonds heb ik me een weg gebaand door de typisch Limburgse oergezellige lalalalalala-kermis (helaas hadden ze geen Turbo-poliep!), en ik heb meer dan uitstekend gegeten in Cafe Central. Wat een fijne tent!
za 20/10
Venlo - Someren 105km
De dag begon met regen, die gelukkig ook weer vrij snel ophield. Wel had ik een stevige tegenwind. De tocht voerde over landbouwgebied, wat soms wel mooie beelden opleverde, van netjes in lange rijen geplante kolen van allerlei soorten.
Maar de saaiheid overheerste uiteindelijk toch wel, en in combinatie met de straffe bries maakte dat het niet de allerleukste rijdag. Wel moest ik nog even stoppen voor een mooie mijlpaal:
Ik worstelde me door de ook niet bijster mooie stad Roermond, waar ik natuurlijk even goed vastliep omdat men had besloten een heel stuk fietspad hermetisch af te sluiten. Ik moest wat minder legale manoevres uithalen om weer op pad te geraken en liet de stad achter me.
Nu werd het echt saai. Alleen maar lelijke grote boerenbedrijven, rechte wegen, weinig afwisseling, dus geen foto's meer, gewoon met de blik op oneindeig doorbuffelen, op weg naar Someren, Gasterij Krabbendam. Dat was wel een leuk plekje. Een vriendelijk familiehotelletje met persoonlijke service.
zo 21/10
Someren - Breda 90km
De regen heeft nu definitief z'n plek in mijn dagen ingenomen. Maar mijn regenpak is nog steeds waterdicht en de buien zijn nog van korte duur. Het wordt weer droog en ik zie zelfs een waterig zonnetje. De tocht was mooier dan de vorige dag en ik kreeg er weer plezier in. Ik had een reservering in Hotel Mastbosch in Breda, dat dicht aan mijn route lag. Helaas vrij ver van het stadscentrum, dus heb ik maar weer in het bijbehorende restaurant, Grand Café Heeren van Oranje, gegeten. Wat een ontzettende kaktent, wat een poeha. En het eten was niet eens bijzonder. Al deden ze voorkomen alsof het de hoogste haute cuisine was, mij hou je niet voor de gek.
ma 22/10
Breda - Goes 100km
Qua slecht weer was vandaag de absolute apotheose. Het regende keihard toen ik wegreed uit Breda. Overal zag ik een aantal groepen mountainbikers die zich ook niet lieten tegenhouden door het water. Ik maakte de eerste uren vrij veel kilometers omdat ik weinig zin had om lang te stoppen. Uiteindelijk werd het toch nog even droog, en opgelucht pelde ik mijn regenpak van mijn nu door zweet dampend natte onderkleding. Gelukkig bleef ik wel warm genoeg, zelfs nat blijft merinowol goed isoleren en mijn synthetische fietsjas droogde snel.
Ik was ergens rond Bergen op Zoom toen het weer zacht begon te druppelen. Toch maar weer regenjas en -broek aangetrokken. De regenhoezen over mijn schoenen liet ik achterwege, want, zo dacht ik hoopvol, "het houdt zo weer op".
Het hield inderdaad op met zachtjes regenen, en er pleurde een stortbui naar beneden die in korte tijd mijn schoenen en sokken doorweekte. Ik reed nu Zeeland binnen. Ik moest een pokke eind over de dijken rijden, hoog en onbeschut. Terwijl de regen mijn gezicht striemde werd ik bijna de zee ingeblazen. Mijn kletsnatte voeten werden ijskoud en ik kreeg de pest in. Wat duurde dat laatste stuk eindeloos lang... maar er kwam gelukkig toch een eind aan. Opgelucht en afgepeigerd liep ik het Van der Valk-hotel in Goes binnen, waar ik na een suggestie van de receptioniste mijn toch al niet goedkope kamer een upgrade gaf, en ik heerlijk in mijn eigen bubbelbad ging liggen om op te warmen.
's Avonds een flinke vracht Zeeuwse mosselen gegeten.
di 23/10
Vandaag was het gelukkig minder nat, en ook de wind was wat afgenomen. Die blies nog wel in mijn gezicht dus heb ik een beetje valsgespeeld door een stukkie af te snijden. Niet helemaal rondom langs de zuid- en westkust maar gewoon dwars over het eiland door Middelburg en daarna noordwaards, tot ik bij de Oosterscheldekering kwam. Wederom, net als de Afsluitdijk, een knap staaltje Nederlands engineering, om stil van te worden.
Hier had ik weer vol wind mee dus ik zeilde eroverheen, over het eiland Neeltje Jans. Voor ik het wist was ik alweer in Burgh-Haamstede. Veel te vroeg, want het hotel was nog dicht. Ik had doorgegeven dat ik rond 5 uur pas aan zou komen. Dus had ik wat tijd te doden en zocht ik "Bar petit 't Oliegeultje" op, een kleine en gezellige bar waar ik wat lekkere bokbiertjes dronk en kaasbitterballen at.
Het hotel, Hotel Brasserie Burgh, was niet zo goed. Te duur, en de kamer was raar. Met goedkope disco effecten als je de kraan in de badkamer opendraaide, je verzint het niet. 's Avonds liepen er toeristen over de gang te stampen en gillen en 's ochtends moest ik ook nog eens extra betalen voor een ontbijt. Ik moest overal extra voor betalen, zelfs voor de koffie-cups in de hotelkamer, want, zo stond er op het briefje, "deze kosten gewoon geld, OOK VOOR ONS!". Jaja, "ons benne zunig", maar je kan ook overdrijven.
Ik moest overigens ook zoeken naar een fatsoenlijk restaurant, want ik las bijna overal gierend slechte recensies. Over stukken eierschaal in de omelet, rotte vis, personeel die de gasten negeert. Uiteindelijk toch iets goeds gevonden bij Hotel Bom. Burgh-Haamstede is toch wel een beetje vreemd plekkie.
24/10 Burgh-Haamstede - Rotterdam
De laatste dag! Eigenlijk wilde ik nu zo snel mogelijk naar huis. Na een ontbijt bij Brood- en Banketbakkerij Sonnemans (dat ik apart moest afrekenen!) moest ik een stuk door de Zeeuwse duinen, die hier soms echt fucking steil waren. En er waren blijkbaar wijzigingen in de route waardoor mijn navigatie me opeens een rulle zandweg instuurde met wel 20 procent stijgpercentage. Dat was iets te veel. Maar echt verdwalen doe je natuurlijk niet, ook niet zonder bordjes, dat is een luxe die je tegenwoordig met al die GPS en google maps etc niet meer hebt. Ergens wel jammer, want verdwalen kan soms best tof zijn.
Al snel zag ik in de verte de eerste tekenen van Europoort en de Maasvlakte. Ik schreef er al eerder over, zeker als je daar doorheen fietst is het bijna intimiderend groots. Met de RET Fast Ferry voer ik samen met een gillende meute scholiertjes richting Hoek van Holland. Tot mijn grote verrassing kwamen we onderweg ook nog een roedel zeehonden tegen, die aan het luieren waren op een eilandje. In zo'n kunstmatig gebied verwacht je die beesten toch niet? Maar de mevrouw van de Ferry vertelde me dat ze er echt al heel lang zitten, blijkbaar vinden ze het er wel tof en is er ook genoeg voedsel voor ze.
Toen ik bij Hoek van Holland voet aan land zette, was ik bijna in staat om de grond een kusje te geven. De cirkel is rond! Het is volbracht! Ik heb de google navigatie aangezet en ben als een bezetene naar huis gereden. Opeens was ik er klaar mee en wilde ik onder mijn eigen douche staan. Bier uit mijn eigen koelkast drinken. En vooral in mijn eigen bed slapen. Mijn fiets heb ik daarna drie dagen niet aangeraakt.
wo 18/10
Dieren - Nijmegen 80km
De Veluwe. ik dacht dat dat het zwaarste stukje van de hele tocht zou zijn, maar dat viel mee! Ik moest wel af en toe een stukje naar boven fietsen maar de steilheid viel mee en dan ging het ook altijd weer naar beneden. En dat ging best hard. Ik ben wel even omgereden voor de Posbank. Want die had een soort van legendarische status. Ooit, toen ik klein was en nog met mijn ouders op vakantie ging, moesten we een vakantie in het prachtige Zuid-Frankrijk noodgedwongen eerder afbreken. Toen zaten we opeens in grijs en regenachtig Nederland te sikkeneuren. Om toch er nog iets van te maken maakten we wat dagtripjes, onder andere naar de Veluwe. Op de Posbank aangekomen regende het nog steeds en de bank zat vol met nors kijkende bejaarden in grijze regenjassen. We werden er allemaal nog verdrietiger door. Sindsdien was de uitdrukking "we kunnen altijd nog naar de Posbank op vakantie gaan" synoniem aan: "het kan allemaal nog veel kutter!".
Maar de Veluwe is bij zonnig weer gewoon hartstikke mooi. En eindelijk heb ik de Posbank eens goed kunnen bekijken. Het hele gebied is er naar vernoemd maar het is eigenlijk alleen een grote stenen bank ter nagedachtenis van meneer Pos, ooit voorzitter van de ANWB. Ik las het plakkaat en nu ik zelf op zo'n mooie road trip door Nederland was, kreeg ik opeens heel veel bewondering voor deze man, en ik herkende hem als een soort van zielsverwant. Want dankzij de paden die deze man geeffend heeft, deed hij ook mij Neerlands schoonheid kennen, waarderen en liefhebben.
Na de Veluwe ging ik door Arnhem, een stad die ook nog behoorlijk heuvelachtig is, en daarna reed ik over de oevers van de Nederrijn, en later de Waal richting Nijmegen. Ik zette de vaart erin waardoor ik al heel vroeg daar aankwam. En toevallig (of niet) reed ik langs het Nationaal Fietsmuseum Velorama, dus daar heb ik natuurlijk een interessant uurtje doorgebracht. Daarna rustig verder gereden naar mijn hotel Nimma, een beetje aan de rand van de stad. Van buiten zag het er spuuglelijk uit, een blok beton, maar van binnen was het best mooi. Modern en industrieel, maar smaakvol ingericht en comfortabel. Alles was prima geregeld en het restaurant was ook prima.
vr 19/10
Nijmegen - Venlo 90km
Vanaf Nijmegen een mooie tocht die onder andere over de Mokerheide ging. Prachtige landschappen die zich helaas niet goed in een foto lieten vangen. Maar voordat ik daar was kreeg ik eerst te maken met allerlei werkzaamheden in 't bos toen ik net Nijmegen uitreed. Ik moest een flink stuk door de modder, ondertussen de trekkers en graafmachines ontwijkend.
Na de Mokerheide ging het weer langs en over de rivier, de Meuse. Moest een stuk of vier keer met het veer oversteken.
De laatste keer reed ik het land op en keek ik hier tegenaan:
En dan kun je er natuurlijk niet omheen om ook deze even van binnen te bekijken:
Een heerlijk zomers biertje, in de zon op het terras, half oktober. Op 1 been kun je niet lopen en ook niet fietsen dus in opperbeste bui reed ik het laatste stukje naar Venlo. Ik zette mijn fiets in de publieke stalling bij het station, en ging vervolgens in Hotel Wilhelmina toekijken hoe er uiteindelijk vier man werden gemobiliseerd om naar mijn reservering te zoeken. Die moest er toch echt zijn, want iemand herinnerde zelfs mijn naam, "ik heb em er zelf nondeju ingezet!" maar er was niks te vinden. Uiteindelijk bleek dat ze mij op de verkeerde dag hadden gezet en kwam het goed. Maar eerst was er nog een kamersleutel kwijt. Het was net Fawlty Towers.
's Avonds heb ik me een weg gebaand door de typisch Limburgse oergezellige lalalalalala-kermis (helaas hadden ze geen Turbo-poliep!), en ik heb meer dan uitstekend gegeten in Cafe Central. Wat een fijne tent!
za 20/10
Venlo - Someren 105km
De dag begon met regen, die gelukkig ook weer vrij snel ophield. Wel had ik een stevige tegenwind. De tocht voerde over landbouwgebied, wat soms wel mooie beelden opleverde, van netjes in lange rijen geplante kolen van allerlei soorten.
Maar de saaiheid overheerste uiteindelijk toch wel, en in combinatie met de straffe bries maakte dat het niet de allerleukste rijdag. Wel moest ik nog even stoppen voor een mooie mijlpaal:
Ik worstelde me door de ook niet bijster mooie stad Roermond, waar ik natuurlijk even goed vastliep omdat men had besloten een heel stuk fietspad hermetisch af te sluiten. Ik moest wat minder legale manoevres uithalen om weer op pad te geraken en liet de stad achter me.
Nu werd het echt saai. Alleen maar lelijke grote boerenbedrijven, rechte wegen, weinig afwisseling, dus geen foto's meer, gewoon met de blik op oneindeig doorbuffelen, op weg naar Someren, Gasterij Krabbendam. Dat was wel een leuk plekje. Een vriendelijk familiehotelletje met persoonlijke service.
zo 21/10
Someren - Breda 90km
De regen heeft nu definitief z'n plek in mijn dagen ingenomen. Maar mijn regenpak is nog steeds waterdicht en de buien zijn nog van korte duur. Het wordt weer droog en ik zie zelfs een waterig zonnetje. De tocht was mooier dan de vorige dag en ik kreeg er weer plezier in. Ik had een reservering in Hotel Mastbosch in Breda, dat dicht aan mijn route lag. Helaas vrij ver van het stadscentrum, dus heb ik maar weer in het bijbehorende restaurant, Grand Café Heeren van Oranje, gegeten. Wat een ontzettende kaktent, wat een poeha. En het eten was niet eens bijzonder. Al deden ze voorkomen alsof het de hoogste haute cuisine was, mij hou je niet voor de gek.
ma 22/10
Breda - Goes 100km
Qua slecht weer was vandaag de absolute apotheose. Het regende keihard toen ik wegreed uit Breda. Overal zag ik een aantal groepen mountainbikers die zich ook niet lieten tegenhouden door het water. Ik maakte de eerste uren vrij veel kilometers omdat ik weinig zin had om lang te stoppen. Uiteindelijk werd het toch nog even droog, en opgelucht pelde ik mijn regenpak van mijn nu door zweet dampend natte onderkleding. Gelukkig bleef ik wel warm genoeg, zelfs nat blijft merinowol goed isoleren en mijn synthetische fietsjas droogde snel.
Ik was ergens rond Bergen op Zoom toen het weer zacht begon te druppelen. Toch maar weer regenjas en -broek aangetrokken. De regenhoezen over mijn schoenen liet ik achterwege, want, zo dacht ik hoopvol, "het houdt zo weer op".
Het hield inderdaad op met zachtjes regenen, en er pleurde een stortbui naar beneden die in korte tijd mijn schoenen en sokken doorweekte. Ik reed nu Zeeland binnen. Ik moest een pokke eind over de dijken rijden, hoog en onbeschut. Terwijl de regen mijn gezicht striemde werd ik bijna de zee ingeblazen. Mijn kletsnatte voeten werden ijskoud en ik kreeg de pest in. Wat duurde dat laatste stuk eindeloos lang... maar er kwam gelukkig toch een eind aan. Opgelucht en afgepeigerd liep ik het Van der Valk-hotel in Goes binnen, waar ik na een suggestie van de receptioniste mijn toch al niet goedkope kamer een upgrade gaf, en ik heerlijk in mijn eigen bubbelbad ging liggen om op te warmen.
's Avonds een flinke vracht Zeeuwse mosselen gegeten.
di 23/10
Vandaag was het gelukkig minder nat, en ook de wind was wat afgenomen. Die blies nog wel in mijn gezicht dus heb ik een beetje valsgespeeld door een stukkie af te snijden. Niet helemaal rondom langs de zuid- en westkust maar gewoon dwars over het eiland door Middelburg en daarna noordwaards, tot ik bij de Oosterscheldekering kwam. Wederom, net als de Afsluitdijk, een knap staaltje Nederlands engineering, om stil van te worden.
Hier had ik weer vol wind mee dus ik zeilde eroverheen, over het eiland Neeltje Jans. Voor ik het wist was ik alweer in Burgh-Haamstede. Veel te vroeg, want het hotel was nog dicht. Ik had doorgegeven dat ik rond 5 uur pas aan zou komen. Dus had ik wat tijd te doden en zocht ik "Bar petit 't Oliegeultje" op, een kleine en gezellige bar waar ik wat lekkere bokbiertjes dronk en kaasbitterballen at.
Het hotel, Hotel Brasserie Burgh, was niet zo goed. Te duur, en de kamer was raar. Met goedkope disco effecten als je de kraan in de badkamer opendraaide, je verzint het niet. 's Avonds liepen er toeristen over de gang te stampen en gillen en 's ochtends moest ik ook nog eens extra betalen voor een ontbijt. Ik moest overal extra voor betalen, zelfs voor de koffie-cups in de hotelkamer, want, zo stond er op het briefje, "deze kosten gewoon geld, OOK VOOR ONS!". Jaja, "ons benne zunig", maar je kan ook overdrijven.
Ik moest overigens ook zoeken naar een fatsoenlijk restaurant, want ik las bijna overal gierend slechte recensies. Over stukken eierschaal in de omelet, rotte vis, personeel die de gasten negeert. Uiteindelijk toch iets goeds gevonden bij Hotel Bom. Burgh-Haamstede is toch wel een beetje vreemd plekkie.
24/10 Burgh-Haamstede - Rotterdam
De laatste dag! Eigenlijk wilde ik nu zo snel mogelijk naar huis. Na een ontbijt bij Brood- en Banketbakkerij Sonnemans (dat ik apart moest afrekenen!) moest ik een stuk door de Zeeuwse duinen, die hier soms echt fucking steil waren. En er waren blijkbaar wijzigingen in de route waardoor mijn navigatie me opeens een rulle zandweg instuurde met wel 20 procent stijgpercentage. Dat was iets te veel. Maar echt verdwalen doe je natuurlijk niet, ook niet zonder bordjes, dat is een luxe die je tegenwoordig met al die GPS en google maps etc niet meer hebt. Ergens wel jammer, want verdwalen kan soms best tof zijn.
Al snel zag ik in de verte de eerste tekenen van Europoort en de Maasvlakte. Ik schreef er al eerder over, zeker als je daar doorheen fietst is het bijna intimiderend groots. Met de RET Fast Ferry voer ik samen met een gillende meute scholiertjes richting Hoek van Holland. Tot mijn grote verrassing kwamen we onderweg ook nog een roedel zeehonden tegen, die aan het luieren waren op een eilandje. In zo'n kunstmatig gebied verwacht je die beesten toch niet? Maar de mevrouw van de Ferry vertelde me dat ze er echt al heel lang zitten, blijkbaar vinden ze het er wel tof en is er ook genoeg voedsel voor ze.
Toen ik bij Hoek van Holland voet aan land zette, was ik bijna in staat om de grond een kusje te geven. De cirkel is rond! Het is volbracht! Ik heb de google navigatie aangezet en ben als een bezetene naar huis gereden. Opeens was ik er klaar mee en wilde ik onder mijn eigen douche staan. Bier uit mijn eigen koelkast drinken. En vooral in mijn eigen bed slapen. Mijn fiets heb ik daarna drie dagen niet aangeraakt.
Ik ben denk ik ook vooral onder de indruk van de afstand. 1300 km is niet niks! Voor diezelfde afstand zit je in Marseille. Maar dat is natuurlijk met heuvels, hier is het plat (maar winderig). En hier is het vertrouwd qua verkeersregels, landschap, cultuur, taal, etc. Dat scheelt ook. Maar toch, je hebt wel 1300km in de benen!
Somebody that I used to know
quote:Op donderdag 9 november 2017 14:13 schreef Farenji het volgende:
[...]
Het hield inderdaad op met zachtjes regenen, en er pleurde een stortbui naar beneden die in korte tijd mijn schoenen en sokken doorweekte. [..]
Mooi verhaal, petje af ook voor dat soort dagen.
I hope you can see this because I'm doing it as hard as I can.
Tof verhaal .
Hoewel begrijpelijk voor je route, jammer dat Hotel De Kouwe Kak nu je herinnering aan Breda is.
.Hoewel begrijpelijk voor je route, jammer dat Hotel De Kouwe Kak nu je herinnering aan Breda is
.
It's always around me, all this noise
But not nearly as loud as the voice saying
"Let it happen, let it happen (It's gonna feel so good)
Just let it happen, let it happen"
But not nearly as loud as the voice saying
"Let it happen, let it happen (It's gonna feel so good)
Just let it happen, let it happen"
Dat pontje van HvH naar dat maasvlakte bezoekerscentrum is wel fenomenaal hoor. Kan het iedereen aanraden. De schaal van de Rotterdamse havens is echt bizar en krijgt dan opeens een gezicht. Dan voel je je echt klein worden!
|
|
