R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Hoi allemaal,
Hopelijk kunnen jullie me wat advies geven. De afgelopen tijd ben ik erg suïcidaal geweest (sowieso ben ik volgens de psychiater chronisch suïcidaal en moet ik ermee leren leven, hoe ironisch). Op goede momenten, zoals nu, wil ik alles eraan doen om te voorkomen dat het mis gaat, ondanks dat ik geen levenszin heb. Mijn vader is overleden aan suïcide en ik weet zeker dat ik mijn vriend en familie kapot maak als ik zoiets zou doen. Alleen dat is op heldere momenten zo, wanneer ik niet helder ben (elke keer dat ik moe of overprikkeld ben of last heb van andere emoties) kan dat me niet meer schelen.
Dus ik probeer in mijn heldere momenten zoveel mogelijk te doen om hieruit te komen. Om levenswil te creëren en om te zorgen dat alles veilig is.
De volgende dingen heb ik gedaan:
- samen met een vriendin mijn huis schoon gemaakt en opgeruimd. Leuke plantjes neer gezet en knutselspullen voor het grijpen
- stagewerk alleen binnen stage-uren geregeld. Vrij is echt vrij (dit heb ik ook besproken met mijn begeleidster en die is het eens)
- Regelmatig contact met vrienden, gewoon over koetjes en kalfjes hebben, maar wel even de aanwezigheid voelen van mensen die om me geven. Soms via de app en soms in real life
- Met vrienden afgesproken dat ik geen afspraken afzeg wanneer het slecht gaat, ze staan dan toch voor de deur
- Dagplanning gemaakt voor buiten stage met ontspannende activiteiten
- Elke dag naar buiten voor een wandeling
- Gezonde voeding en medicatie juist gebruiken
- Een veilige hoek in huis gecreëerd voor als het slecht gaat
- Een knutsel/creahoek in huis om constructief met mijn vrije tijd om te gaan
- Er alles aan doen om voor mijn vrienden/omgeving geen belasting te zijn, ze weten dat ik niet lekker in mijn vel zit, alleen niet hoe erg
Mijn vraag is wat kan ik nog meer doen? De slechte momenten (ahem, elke avond) zijn niet veilig en ik moet vechten om een IBS te voorkomen (mijn psycholoog ziet me het liefste in een kliniek). Hebben jullie nog tips om levenszin te creëren? Wat helpt jou in slechte momenten? Waar word je echt blij van? En op slechte momenten, wat doen jullie om het veilig te houden?
Hopelijk kunnen jullie me wat advies geven. De afgelopen tijd ben ik erg suïcidaal geweest (sowieso ben ik volgens de psychiater chronisch suïcidaal en moet ik ermee leren leven, hoe ironisch). Op goede momenten, zoals nu, wil ik alles eraan doen om te voorkomen dat het mis gaat, ondanks dat ik geen levenszin heb. Mijn vader is overleden aan suïcide en ik weet zeker dat ik mijn vriend en familie kapot maak als ik zoiets zou doen. Alleen dat is op heldere momenten zo, wanneer ik niet helder ben (elke keer dat ik moe of overprikkeld ben of last heb van andere emoties) kan dat me niet meer schelen.
Dus ik probeer in mijn heldere momenten zoveel mogelijk te doen om hieruit te komen. Om levenswil te creëren en om te zorgen dat alles veilig is.
De volgende dingen heb ik gedaan:
- samen met een vriendin mijn huis schoon gemaakt en opgeruimd. Leuke plantjes neer gezet en knutselspullen voor het grijpen
- stagewerk alleen binnen stage-uren geregeld. Vrij is echt vrij (dit heb ik ook besproken met mijn begeleidster en die is het eens)
- Regelmatig contact met vrienden, gewoon over koetjes en kalfjes hebben, maar wel even de aanwezigheid voelen van mensen die om me geven. Soms via de app en soms in real life
- Met vrienden afgesproken dat ik geen afspraken afzeg wanneer het slecht gaat, ze staan dan toch voor de deur
- Dagplanning gemaakt voor buiten stage met ontspannende activiteiten
- Elke dag naar buiten voor een wandeling
- Gezonde voeding en medicatie juist gebruiken
- Een veilige hoek in huis gecreëerd voor als het slecht gaat
- Een knutsel/creahoek in huis om constructief met mijn vrije tijd om te gaan
- Er alles aan doen om voor mijn vrienden/omgeving geen belasting te zijn, ze weten dat ik niet lekker in mijn vel zit, alleen niet hoe erg
Mijn vraag is wat kan ik nog meer doen? De slechte momenten (ahem, elke avond) zijn niet veilig en ik moet vechten om een IBS te voorkomen (mijn psycholoog ziet me het liefste in een kliniek). Hebben jullie nog tips om levenszin te creëren? Wat helpt jou in slechte momenten? Waar word je echt blij van? En op slechte momenten, wat doen jullie om het veilig te houden?
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Ik vraag me bij zulke dingen altijd af, heb je deze problemen altijd al gehad? ben zelf ook ooit 1x naar een psychiater doorgestuurd maar hun toegevoegde waarde was naar mijn mening echt 0. Uiteindelijk dus zelf gefixt met het idee dat ik vroeger nooit zo was. Had wel een heel ander probleem overigens
Wat dan?quote:Op zaterdag 7 oktober 2017 17:27 schreef handkant het volgende:
Had wel een heel ander probleem overigens
pindazakje
Ik ben gelukkig niet suïcidaal, maar ik herken wel het gehinderd worden door negatieve emoties.
Mijn reactie is: je staat er alleen voor. Er is niets wat jij zelf kunt doen behalve geen zelfmoord plegen en daar neem je al maatregelen voor. Blijkbaar is het jouw lot om je slecht te voelen en andere mensen niet dus moet je er maar mee omgaan. Pessimistisch ja, maar niet pessimistischer dan hoe jij het leven überhaupt al ziet denk ik.
Emoties zijn niet tastbaar, met het huidige systeem niet meetbaar, er is nauwelijks een goede behandeling voor naast de medicijnen die je al neemt. Omdat het door zoveel dingen in het lichaam beïnvloed kan worden, maar niemand van de reguliere gezondheidszorg neemt de moeite hier aandacht aan te besteden en je zult zelf in je eentje nooit kunnen achterhalen door welke lichamelijke oorzaken jouw gevoelens veroorzaakt worden. Emoties tasten je rationele denkvermogen aan. De kans dat je dus zelf nog met oplossingen komt wanneer je de emotie ervaart is klein.
Ik snap dat het niet fijn is om in een kliniek te zitten, maar waarom wil je dat niet? Het lijkt mij gezien deze situatie eerlijk gezegd wel het beste. Of heb je er slechte ervaringen mee.
Mijn reactie is: je staat er alleen voor. Er is niets wat jij zelf kunt doen behalve geen zelfmoord plegen en daar neem je al maatregelen voor. Blijkbaar is het jouw lot om je slecht te voelen en andere mensen niet dus moet je er maar mee omgaan. Pessimistisch ja, maar niet pessimistischer dan hoe jij het leven überhaupt al ziet denk ik.
Emoties zijn niet tastbaar, met het huidige systeem niet meetbaar, er is nauwelijks een goede behandeling voor naast de medicijnen die je al neemt. Omdat het door zoveel dingen in het lichaam beïnvloed kan worden, maar niemand van de reguliere gezondheidszorg neemt de moeite hier aandacht aan te besteden en je zult zelf in je eentje nooit kunnen achterhalen door welke lichamelijke oorzaken jouw gevoelens veroorzaakt worden. Emoties tasten je rationele denkvermogen aan. De kans dat je dus zelf nog met oplossingen komt wanneer je de emotie ervaart is klein.
Ik snap dat het niet fijn is om in een kliniek te zitten, maar waarom wil je dat niet? Het lijkt mij gezien deze situatie eerlijk gezegd wel het beste. Of heb je er slechte ervaringen mee.
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
Ik zit al heel mijn leven in de psychiatrie. Dat begon toen ik twee was (toen ben ik in een psychiatrisch kindertehuis gezet) en soms heb ik wel periodes gehad waarin het wat beter ging, alleen is de ondersteuning voor mij altijd erg waardevol geweest. Het is nooit "goed" geweestquote:
Ik vraag me bij zulke dingen altijd af, heb je deze problemen altijd al gehad? ben zelf ook ooit 1x naar een psychiater doorgestuurd maar hun toegevoegde waarde was naar mijn mening echt 0. Uiteindelijk dus zelf gefixt met het idee dat ik vroeger nooit zo was. Had wel een heel ander probleem overigens
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Vriendin van me was heel erg lang depressief en zat ook met zelfmoord ideeen, was aan de medicatie en therapieen.
Sinds een paar jaar loopt ze iedere dag hard bij een athletiek vereniging op een rubber baan. De endorfinen die daarbij vrijkomen hebben een beter effect dan alles daarvoor
Sinds een paar jaar loopt ze iedere dag hard bij een athletiek vereniging op een rubber baan. De endorfinen die daarbij vrijkomen hebben een beter effect dan alles daarvoor
In Baden-Badener Badeseen kann man Baden-Badener baden sehen.
Ik ben absoluut geen pessimist, ik heb heel erg veel om dankbaar voor te zijn (studie, sociaal leven, interesses. etc) dat is zeker niet het probleem. Het is alleen dat ik "prikkels" heel direct binnen krijg, waardoor ik snel oververmoeid raakt wat leidt tot dit soort problemen.quote:
Ik ben gelukkig niet suïcidaal, maar ik herken wel het gehinderd worden door negatieve emoties.
Mijn reactie is: je staat er alleen voor. Er is niets wat jij zelf kunt doen behalve geen zelfmoord plegen en daar neem je al maatregelen voor. Blijkbaar is het jouw lot om je slecht te voelen en andere mensen niet dus moet je er maar mee omgaan. Pessimistisch ja, maar niet pessimistischer dan hoe jij het leven überhaupt al ziet denk ik.
Emoties zijn niet tastbaar, met het huidige systeem niet meetbaar, er is nauwelijks een goede behandeling voor naast de medicijnen die je al neemt. Omdat het door zoveel dingen in het lichaam beïnvloed kan worden, maar niemand van de reguliere gezondheidszorg neemt de moeite hier aandacht aan te besteden en je zult zelf in je eentje nooit kunnen achterhalen door welke lichamelijke oorzaken jouw gevoelens veroorzaakt worden. Emoties tasten je rationele denkvermogen aan. De kans dat je dus zelf nog met oplossingen komt wanneer je de emotie ervaart is klein.
Ik snap dat het niet fijn is om in een kliniek te zitten, maar waarom wil je dat niet? Het lijkt mij gezien deze situatie eerlijk gezegd wel het beste. Of heb je er slechte ervaringen mee.
Ik ben enkele malen opgenomen geweest en dat is verschrikkelijk. Nu voel ik me weliswaar rot, maar ik werk aan een toekomst en ik weet dat het op den duur beter gaat worden. Als ik nu stop met studeren heb ik niks meer.
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Maar wat zijn die prikkels dan? En waarom kun je die niet vermijden? Gaat het om alle prikkels of zo?quote:
Ik ben absoluut geen pessimist, ik heb heel erg veel om dankbaar voor te zijn (studie, sociaal leven, interesses. etc) dat is zeker niet het probleem. Het is alleen dat ik "prikkels" heel direct binnen krijg, waardoor ik snel oververmoeid raakt wat leidt tot dit soort problemen.
Ik ben enkele malen opgenomen geweest en dat is verschrikkelijk. Nu voel ik me weliswaar rot, maar ik werk aan een toekomst en ik weet dat het op den duur beter gaat worden. Als ik nu stop met studeren heb ik niks meer.
Wie heeft vastgesteld dat jij prikkels anders verwerkt? Hoe nauwkeurig is dat vastgesteld? Wie iets vaststelt kan het ook oplossen toch? Als iemand die verantwoordelijkheid om iets op te lossen niet kan dragen, moet diegene ook geen dingen gaan vaststellen, want daar heeft iemand niets aan om het probleem op te lossen. Dan moet je een oorzaak van problemen vaststellen die wel op te lossen is. Dat is mijn mening.
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
Ik probeer mij altijd voor te nemen dan te beseffen dat deze periode ook weer voorbij gaat.
Alleen op het moment zelf lukt dat meestal niet.
Ik doe wel mijn vader vragen of ie langskomt zodat ik kan zeggen wat er in mij omgaat, maar dat werkt maar gedeeltelijk.
De periodes van up and downs wisselen elkaar af, maar om eerlijk te zijn.. De trucjes en lessen werken bij mij niet als ik mij zeer somber voel.
Alleen op het moment zelf lukt dat meestal niet.
Ik doe wel mijn vader vragen of ie langskomt zodat ik kan zeggen wat er in mij omgaat, maar dat werkt maar gedeeltelijk.
De periodes van up and downs wisselen elkaar af, maar om eerlijk te zijn.. De trucjes en lessen werken bij mij niet als ik mij zeer somber voel.
Hell To The Liars
Ja, dat is het erge. Het zijn rationele trucjes en lessen die psychologen geven. Ingesteld op mensen die helder kunnen denken. Sommige ook niet, zoals :"doe niets als je je slecht voelt", "zoek afleiding". Maar ja, wie kan de hele dag in bed niets blijven doen en leuke afleiding zoeken? Dat soort tips zijn niet echt ingesteld op mensen die normaal moeten blijven functioneren.quote:
Ik probeer mij altijd voor te nemen dan te beseffen dat deze periode ook weer voorbij gaat.
Alleen op het moment zelf lukt dat meestal niet.
Ik doe wel mijn vader vragen of ie langskomt zodat ik kan zeggen wat er in mij omgaat, maar dat werkt maar gedeeltelijk.
De periodes van up and downs wisselen elkaar af, maar om eerlijk te zijn.. De trucjes en lessen werken bij mij niet als ik mij zeer somber voel.
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
Dat herken ik wel... Wat naar dat de trucs en dergelijke niet bij je helpenquote:
Ik probeer mij altijd voor te nemen dan te beseffen dat deze periode ook weer voorbij gaat.
Alleen op het moment zelf lukt dat meestal niet.
Ik doe wel mijn vader vragen of ie langskomt zodat ik kan zeggen wat er in mij omgaat, maar dat werkt maar gedeeltelijk.
De periodes van up and downs wisselen elkaar af, maar om eerlijk te zijn.. De trucjes en lessen werken bij mij niet als ik mij zeer somber voel.
Heel erg veel sterkte
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Het "grappige" is ook.
Stel iemand zegt awww wat erg ik heb medelijden met je, dan ben ik boos omdat ik geen medelijden wil.
Maar zegt iemand, kom op stel je niet zo aan, dan ben ik boos omdat ik vind dat ze medelijden moeten hebben met me
Op die momenten baal ik van alles en iedereen incl. mijzelf.
Stel iemand zegt awww wat erg ik heb medelijden met je, dan ben ik boos omdat ik geen medelijden wil.
Maar zegt iemand, kom op stel je niet zo aan, dan ben ik boos omdat ik vind dat ze medelijden moeten hebben met me
Op die momenten baal ik van alles en iedereen incl. mijzelf.
Hell To The Liars
Omdat die persoon in beide situaties een superieure positie in neemt..quote:
Het "grappige" is ook.
Stel iemand zegt awww wat erg ik heb medelijden met je, dan ben ik boos omdat ik geen medelijden wil.
Maar zegt iemand, kom op stel je niet zo aan, dan ben ik boos omdat ik vind dat ze medelijden moeten hebben met me
Op die momenten baal ik van alles en iedereen incl. mijzelf.
Je wilt niet als sneu persoon afhankelijk zijn van de troost van anderen.
Je wilt niet dat mensen waarbij zelf alles goed gaat jou gaan vertellen dat jij je aanstelt en zij geen problemen hebben omdat ze zich zelf nooit aanstellen...
Je wilt gewoon dat jouw probleem wordt opgelost en daar helpen zij jou dan niet bij.
Kunnen die mensen zelf ook niets aan doen, of je wilt iig geen slechte relatie met hen, zodat je alleen nog maar jezelf de schuld kan geven.
Dat "ik baal van alles en iedereen inclusief mijzelf" herken ik ontzettend.
Dat is ook het moment waarop mensen om mij heen gaan zuchten "Ja wat wil je nou" en gaan lachen of zelf ook boos worden.
En dan denk ik zelf ook op dat moment: ik kan niet meer denken, dit is volstrekt irrationeel, ja dat besef ik godverdomme ook zelf wel dat hoeft een ander mij niet te vertellen, maar wat is er in godsnaam mis gegaan op dat moment dat mijn gevoelens mij zo erg in de weg zitten
"Gevoelens" noem ik het al niet meer. "Demoon" komt meer in de buurt. Het effect is immers hetzelfde, je hebt een sluimerende onderdrukte woede of andere soort emotie die aan de oppervlakte komt als die getriggerd wordt dan ben je bezeten en heb je geen controle meer over je acties. Er wordt de nadruk gelegd in psychologische trainingen op je eigen verantwoordelijkheid, maar tot op zekere hoogte, want ze erkennen dat hoe meer de emoties oplopen, hoe minder controle je ervaart over je acties. Wanneer je emoties heel snel heel hoog oplopen, heb je gewoon minder tijd dan een ander om een verstandige keuze te maken voordat dit al bijna niet meer mogelijk lijkt en je in het ergste geval gewoon net een kleuter of een dier bent qua gedrag.
Ik ga nu zelf maar weer beginnen met verstandige keuzes... Ik blokkeer dit forum weer even via m'n gedownloade programma coldturkey.
[ Bericht 2% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 07-10-2017 20:05:08 ]
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
Ik denk zelf dat het hebben van ongedwongen contact met mensen die je kunt vertrouwen (en die eventueel als vangnet zouden kunnen fungeren..alleen het idee al is al veel waard, denk ik) al veel waard is. Tis een veilige (en misschien ook constructieve) manier om je behoefte aan sociaal contact in te vullen...zonder dat het uiteindelijk gaat tegenvallen.quote:
Hoi allemaal,
Hopelijk kunnen jullie me wat advies geven. De afgelopen tijd ben ik erg suïcidaal geweest (sowieso ben ik volgens de psychiater chronisch suïcidaal en moet ik ermee leren leven, hoe ironisch). Op goede momenten, zoals nu, wil ik alles eraan doen om te voorkomen dat het mis gaat, ondanks dat ik geen levenszin heb. Mijn vader is overleden aan suïcide en ik weet zeker dat ik mijn vriend en familie kapot maak als ik zoiets zou doen. Alleen dat is op heldere momenten zo, wanneer ik niet helder ben (elke keer dat ik moe of overprikkeld ben of last heb van andere emoties) kan dat me niet meer schelen.
Dus ik probeer in mijn heldere momenten zoveel mogelijk te doen om hieruit te komen. Om levenswil te creëren en om te zorgen dat alles veilig is.
De volgende dingen heb ik gedaan:
- samen met een vriendin mijn huis schoon gemaakt en opgeruimd. Leuke plantjes neer gezet en knutselspullen voor het grijpen
- stagewerk alleen binnen stage-uren geregeld. Vrij is echt vrij (dit heb ik ook besproken met mijn begeleidster en die is het eens)
- Regelmatig contact met vrienden, gewoon over koetjes en kalfjes hebben, maar wel even de aanwezigheid voelen van mensen die om me geven. Soms via de app en soms in real life
Ik weet niet of je er wat aan zou kunnen hebben (vergeef me als het voor jou nergens op slaat maar ik wil het toch even opgooien..al is 't alleen al als ervaringsverhaal). De avonden breng ik door door vooral achter de computer te zitten en mezelf bezig te houden met dingen die me van goede afleiding kunnen voorzien.quote:- Met vrienden afgesproken dat ik geen afspraken afzeg wanneer het slecht gaat, ze staan dan toch voor de deur
- Dagplanning gemaakt voor buiten stage met ontspannende activiteiten
- Elke dag naar buiten voor een wandeling
- Gezonde voeding en medicatie juist gebruiken
- Een veilige hoek in huis gecreëerd voor als het slecht gaat
- Een knutsel/creahoek in huis om constructief met mijn vrije tijd om te gaan
- Er alles aan doen om voor mijn vrienden/omgeving geen belasting te zijn, ze weten dat ik niet lekker in mijn vel zit, alleen niet hoe erg
Mijn vraag is wat kan ik nog meer doen? De slechte momenten (ahem, elke avond) zijn niet veilig en ik moet vechten om een IBS te voorkomen (mijn psycholoog ziet me het liefste in een kliniek). Hebben jullie nog tips om levenszin te creëren? Wat helpt jou in slechte momenten? Waar word je echt blij van? En op slechte momenten, wat doen jullie om het veilig te houden?
Dat kunnen dingen zijn zoals het lezen van interessante artikelen, forummen, maar ook gamen en nieuwe games uitproberen. Vooral RPG's kunnen me relatief makkelijk wekenlang blijven boeien, mij trekt bijvoorbeeld een soort middeleeuwse wereld met magie zoals Skyrim me erg. Alleen al het verkennen van gebergtes en het rondlopen door nieuwe (fictieve) steden en bossen kan me gemakkelijk uuurenlang geboeid houden. Hierdoor is het tegenwoordig relatief makkelijk om me door complete nachten heen te slepen (zeker na die fakkin irritante slapeloosheid van de afgelopen paar jaar waarbij ik om 1u 's nachts al op stond en me gelijk al verrot voelde
).Verder heb ik ook een paar vrienden met wie ik samen zou kunnen gamen, waarvan er 1 een geschift bioritme heeft (dus die bel ik soms ook op rare tijden, zoals 3u 's nachts..maar bij hem kan ik dat wel).
Soms is er ook weleens iemand een nachtmarathon aan het doen...dan pak ik die even om me af te leiden totdat de wereld weer wakker wordt.
Maar in het kort...dingen die me mateloos kunnen boeien..en interessante mensen..dat zijn 2 goede dingen die me door die @#$%^& nachten heen kunnen slepen.
Nogmaals, misschien doe je 1x "S" om mijn post te skippen maar ik vind het dan nog de ,moeite waard je dit stukje van mezelf te geven omdat ik jou 1 van de meest waardevolle mensen van fok vindt.
Gedachten zijn gedachten. Gevoelens zijn gevoelens. Jij bént die gedachten en gevoelens NIET! Maar je identificeert je er wel voortdurend mee. Je denkt dat dat is wie je bent, en daardoor weet je niet wie je bent: of je nou die ellende in jezelf bent, of die gelukkigere gevoelens.
Wanneer zich bepaalde gevoelens en gedachten voordoen, zie die dan als wat ze zijn: voorbij gaande wolken in het blauwe wolkeloze ruim dat je eigenlijk bent.
Voel de gevoelens, ervaar de gedachten als dingen die komen en weer gaan. Ga er niet mee in gevecht en probeer niet in de weerstand te gaan, want juist dát veroorzaakt de vermoeiende strijd en oorlog in jezelf.
Wat je hierbij zou kunnen helpen is het gaan beoefenen van inzichtsmeditatie. Verwacht geen snelle resultaten. Maar geleidelijk, mits je volhoudt, ga je je meer bewust worden van je geest, en ga je dingen zien wat het werkelijk is. Daardoor verliest het steeds meer z'n grip op je en kun je er los van komen (je ervan bevrijden), op een duurzame manier.
Ik zou zeggen ga je er eens in verdiepen! Veel effectiever dan de symptoombestrijding die ik in je OP lees.
Wanneer zich bepaalde gevoelens en gedachten voordoen, zie die dan als wat ze zijn: voorbij gaande wolken in het blauwe wolkeloze ruim dat je eigenlijk bent.
Voel de gevoelens, ervaar de gedachten als dingen die komen en weer gaan. Ga er niet mee in gevecht en probeer niet in de weerstand te gaan, want juist dát veroorzaakt de vermoeiende strijd en oorlog in jezelf.
Wat je hierbij zou kunnen helpen is het gaan beoefenen van inzichtsmeditatie. Verwacht geen snelle resultaten. Maar geleidelijk, mits je volhoudt, ga je je meer bewust worden van je geest, en ga je dingen zien wat het werkelijk is. Daardoor verliest het steeds meer z'n grip op je en kun je er los van komen (je ervan bevrijden), op een duurzame manier.
Ik zou zeggen ga je er eens in verdiepen! Veel effectiever dan de symptoombestrijding die ik in je OP lees.
Dan moet je daar wel tijd voor hebben. Als je geen vrije tijd hebt en de volgende dag weer vroeg op moet of te moe bent van stage zoals ts volgens mij was kan dit dus al niet.quote:
Dat kunnen dingen zijn zoals het lezen van interessante artikelen, forummen, maar ook gamen en nieuwe games uitproberen. Vooral RPG's kunnen me relatief makkelijk wekenlang blijven boeien, mij trekt bijvoorbeeld een soort middeleeuwse wereld met magie zoals Skyrim me erg. Alleen al het verkennen van gebergtes en het rondlopen door nieuwe (fictieve) steden en bossen kan me gemakkelijk uuurenlang geboeid houden. Hierdoor is het tegenwoordig relatief makkelijk om me door complete nachten heen te slepen (zeker na die fakkin irritante slapeloosheid van de afgelopen paar jaar waarbij ik om 1u 's nachts al op stond en me gelijk al verrot voelde [ afbeelding ] ).
Dit is omdat de buitenwereld dat wel doet...quote:
Gedachten zijn gedachten. Gevoelens zijn gevoelens. Jij bént die gedachten en gevoelens NIET! Maar je identificeert je er wel voortdurend mee. Je denkt dat dat is wie je bent, en daardoor weet je niet wie je bent: of je nou die ellende in jezelf bent, of die gelukkigere gevoelens.
Als jij je niet identificeert met je negatieve gedachten en gevoelens, doet een ander dat wel voor je.
[ Bericht 24% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 07-10-2017 19:00:48 ]
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
Misschien heb ik 't gemist, maar waar geeft TS aan geen tijd daarvoor te hebben?quote:
[..]
Dan moet je daar wel tijd voor hebben. Als je geen vrije tijd hebt en de volgende dag weer vroeg op moet of te moe bent van stage zoals ts volgens mij was kan dit dus al niet.
Waar zegt ze dat ze elke dag vroeg op moet en dat ze stage loopt en om die reden te moe is?
Uhm...je gedachten en gevoelens vormen hoe jouw lichaam de buitenwereld ervaart. Je bent juist wel wat je denkt en wat je voelt. Alleen is het zo dat dat wat je voelt en wat je denkt, niet altijd om de redenen hoeft te zijn die je meent dat ze zijn.quote:
Gedachten zijn gedachten. Gevoelens zijn gevoelens. Jij bént die gedachten en gevoelens NIET! Maar je identificeert je er wel voortdurend mee. Je denkt dat dat is wie je bent, en daardoor weet je niet wie je bent: of je nou die ellende in jezelf bent, of die gelukkigere gevoelens.
Maar dat wat je denkt...dat is wat je bent. Zonder denken of voelen ben je toch niks anders dan een klomp vlees?
Misschien dat je doelt op dat je een soort aangeleerd denkpatroon hebt en dat als een LP blijft ronddraaien en afspelen, dan klopt dat wat je zegt wel. Misschien dat dat ook is wat je bedoelde. Maar dat is niet wat er staat.
Als je zelfmoord pleegt heb je niks meer.quote:
[..]
Ik ben absoluut geen pessimist, ik heb heel erg veel om dankbaar voor te zijn (studie, sociaal leven, interesses. etc) dat is zeker niet het probleem. Het is alleen dat ik "prikkels" heel direct binnen krijg, waardoor ik snel oververmoeid raakt wat leidt tot dit soort problemen.
Ik ben enkele malen opgenomen geweest en dat is verschrikkelijk. Nu voel ik me weliswaar rot, maar ik werk aan een toekomst en ik weet dat het op den duur beter gaat worden. Als ik nu stop met studeren heb ik niks meer.
Op donderdag 21 juli 2011 23:08 schreef Loveless85 het volgende:
Dan heb je safe = condoom
Double dutch = condoom en pil
quadruple Cat = pil, MAP, condoom, castratie, prikpil, spiraaltje, zaaddodende pasta en voor het jodelen de bergen uit
Dan heb je safe = condoom
Double dutch = condoom en pil
quadruple Cat = pil, MAP, condoom, castratie, prikpil, spiraaltje, zaaddodende pasta en voor het jodelen de bergen uit
Was in een ander topic, maar misschien is dat inmiddels al opgelostquote:
[..]
Misschien heb ik 't gemist, maar waar geeft TS aan geen tijd daarvoor te hebben?
Waar zegt ze dat ze elke dag vroeg op moet en dat ze stage loopt en om die reden te moe is?
Dit wordt al gebruikt door de TS en medicatie helpt niet bij iedereen. En als het niet helemaal helpt en ze zijn door de beschikbare medicijnen heen dan word je opgegeven. Dan rest alleen nog supplementen of nootropics of zo maar enquêtes daarvan tonen ook aan dat dit geen wondermiddelen zijn. Supplementen kunnen alleen wonderen doen bij een bepaald gebrek, moet je net geluk hebben dat je de juiste neemt en vol kunt houden. Het kan ook averechts werken.quote:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4382138/
I rest my case
[ Bericht 24% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 07-10-2017 21:11:08 ]
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
Als ik me slecht voel, probeer ik mijn gedachten weg te sturen van de dingen die me ongelukkig maken en me te focussen op positieve zaken. Ik probeer als het ware mijn zegeningen te tellen. Meestal helpt dit voldoende om mezelf weer uit die duisternis te krijgen.
Als ik jouw verhaal lees, denk ik dat jouw duisternis dieper en donkerder is. En dat het dus niet zo eenvoudig is om jezelf daar weg te krijgen.
Dit is een gevecht met jezelf, met je eigen geest. Maar tijdens een duister moment ben je niet zo goed in staat om te vechten. Misschien dat hulp van je 'heldere' zelf op zo'n moment helpt?
Zou het helpen als de 'heldere' ChildoftheStars de 'duistere' ChildoftheStars te hulp zou schieten? Zou je bijvoorbeeld een brief kunnen schrijven die je op een duister moment zou kunnen helpen? Of een boodschap voor jezelf kunnen inspreken?
Misschien denk ik veel te simpel. En als dat zo is dan wil ik bij voorbaat mijn excuses aanbieden. Maar misschien heb je er toch wat aan, dus wilde ik het in elk geval proberen
Als ik jouw verhaal lees, denk ik dat jouw duisternis dieper en donkerder is. En dat het dus niet zo eenvoudig is om jezelf daar weg te krijgen.
Dit is een gevecht met jezelf, met je eigen geest. Maar tijdens een duister moment ben je niet zo goed in staat om te vechten. Misschien dat hulp van je 'heldere' zelf op zo'n moment helpt?
Zou het helpen als de 'heldere' ChildoftheStars de 'duistere' ChildoftheStars te hulp zou schieten? Zou je bijvoorbeeld een brief kunnen schrijven die je op een duister moment zou kunnen helpen? Of een boodschap voor jezelf kunnen inspreken?
Misschien denk ik veel te simpel. En als dat zo is dan wil ik bij voorbaat mijn excuses aanbieden. Maar misschien heb je er toch wat aan, dus wilde ik het in elk geval proberen
Bedankt voor alle reacties
Mediteren is iets dat ik kan proberen. Daar was ik vroeger nooit goed in, alleen ik wil alles een kans geven, dus ik ga ernaar op zoek.
Gamen is niet echt iets dat me gelukkig maakt. Af en toe een half uurtje de Sims en dan is het wel genoeg geweest. Ik probeer een beetje mijn weg te vinden met creatieve dingen. Dat past beter bij me. Maar inderdaad een activiteit proberen waarin ik de wereld kan vergeten is een goede. Alleen mijn concentratie is erg slecht. Wel iets waar ik me meer op ga richten.
En medicatie slik ik. Er komt binnenkort een afspraak met de psychiater daarover. Op dit moment slik ik prozac, haldol, abilify en medicatie voor de bijwerkingen. Met drugs experimenteren is niet passend bij mij en lijkt me niet heel verstandig
Mediteren is iets dat ik kan proberen. Daar was ik vroeger nooit goed in, alleen ik wil alles een kans geven, dus ik ga ernaar op zoek.
Gamen is niet echt iets dat me gelukkig maakt. Af en toe een half uurtje de Sims en dan is het wel genoeg geweest. Ik probeer een beetje mijn weg te vinden met creatieve dingen. Dat past beter bij me. Maar inderdaad een activiteit proberen waarin ik de wereld kan vergeten is een goede. Alleen mijn concentratie is erg slecht. Wel iets waar ik me meer op ga richten.
En medicatie slik ik. Er komt binnenkort een afspraak met de psychiater daarover. Op dit moment slik ik prozac, haldol, abilify en medicatie voor de bijwerkingen. Met drugs experimenteren is niet passend bij mij en lijkt me niet heel verstandig
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Ah je reageerde tijdens mijn reagerenquote:
Als ik me slecht voel, probeer ik mijn gedachten weg te sturen van de dingen die me ongelukkig maken en me te focussen op positieve zaken. Ik probeer als het ware mijn zegeningen te tellen. Meestal helpt dit voldoende om mezelf weer uit die duisternis te krijgen.
Als ik jouw verhaal lees, denk ik dat jouw duisternis dieper en donkerder is. En dat het dus niet zo eenvoudig is om jezelf daar weg te krijgen.
Dit is een gevecht met jezelf, met je eigen geest. Maar tijdens een duister moment ben je niet zo goed in staat om te vechten. Misschien dat hulp van je 'heldere' zelf op zo'n moment helpt?
Zou het helpen als de 'heldere' ChildoftheStars de 'duistere' ChildoftheStars te hulp zou schieten? Zou je bijvoorbeeld een brief kunnen schrijven die je op een duister moment zou kunnen helpen? Of een boodschap voor jezelf kunnen inspreken?
Misschien denk ik veel te simpel. En als dat zo is dan wil ik bij voorbaat mijn excuses aanbieden. Maar misschien heb je er toch wat aan, dus wilde ik het in elk geval proberen
Dank je wel En geen sorry zeggen! Je denkt mee en daar ben ik je dankbaar voor.
Een brief of boodschap zou helemaal geen gek idee zijn. Normaal gesproken ben ik erg dankbaar voor alles wat ik heb, dus daar moet ik me in duistere momenten meer op richten. Al heb ik maar een lijst hangen die ik zie. Of op mijn prikbord bij de foto's. Zoiets.
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Ik heb een aantal behoorlijk duistere momenten gehad (niet suïcidaal maar wel op een andere manier heel negatief).
En ja als je je ontzettend slecht voelt gaat geen trucje je helpen.
Belangrijke tip: elk gevoel is tijdelijk. Plezier/geluk is tijdelijk, pijn/depressie is tijdelijk. Na regen komt zonneschijn, clichématig maar het is wel een oerwijsheid. Met andere woorden, het gaat vanzelf weer over.
Wat ook helpt is je leven in perspectief plaatsen. Je zegeningen tellen. Het is allemaal zo slecht niet.
Fysiek actief zijn (en dan het liefst in een sociale omgeving, in je eentje joggen of naar de sportschool is goed maar actief zijn bij een sportvereniging is beter want dan krijg je het sociale contact bij de fysieke activiteit en dat geeft een dubbele boost). Ga dus bij een sportvereniging, een tennisclub bijvoorbeeld als tennis je favoriete sport is.
Sowieso is het belangrijk om een stabiele sociale basis te hebben zodat je niet eenzaam wordt en duistere gedachten krijgt.
Meditatie werkt om de werking van je brein te begrijpen zodat je kunt ervaren hoe de emoties constant in verandering zijn.
Eventueel medicatie van de psychiater. Ketamine schijnt goed te werken tegen suicidale depressie.
En het belangrijkste is: het is allemaal hersenchemie. Als je je hersenchemie positief kan beïnvloeden kun je ook je depressieve symptomen verminderen. Als je realiseert dat het niks anders is dan hersenchemie kun je op een iets andere manier naar je gevoelens kijken (ook al blijf je je kut voelen natuurlijk).
Edit: ik zie dat de meeste tips al gegeven zijn ik laat mijn tekst toch staan
[ Bericht 3% gewijzigd door Libertarisch op 07-10-2017 21:40:13 ]
En ja als je je ontzettend slecht voelt gaat geen trucje je helpen.
Belangrijke tip: elk gevoel is tijdelijk. Plezier/geluk is tijdelijk, pijn/depressie is tijdelijk. Na regen komt zonneschijn, clichématig maar het is wel een oerwijsheid. Met andere woorden, het gaat vanzelf weer over.
Wat ook helpt is je leven in perspectief plaatsen. Je zegeningen tellen. Het is allemaal zo slecht niet.
Fysiek actief zijn (en dan het liefst in een sociale omgeving, in je eentje joggen of naar de sportschool is goed maar actief zijn bij een sportvereniging is beter want dan krijg je het sociale contact bij de fysieke activiteit en dat geeft een dubbele boost). Ga dus bij een sportvereniging, een tennisclub bijvoorbeeld als tennis je favoriete sport is.
Sowieso is het belangrijk om een stabiele sociale basis te hebben zodat je niet eenzaam wordt en duistere gedachten krijgt.
Meditatie werkt om de werking van je brein te begrijpen zodat je kunt ervaren hoe de emoties constant in verandering zijn.
Eventueel medicatie van de psychiater. Ketamine schijnt goed te werken tegen suicidale depressie.
En het belangrijkste is: het is allemaal hersenchemie. Als je je hersenchemie positief kan beïnvloeden kun je ook je depressieve symptomen verminderen. Als je realiseert dat het niks anders is dan hersenchemie kun je op een iets andere manier naar je gevoelens kijken (ook al blijf je je kut voelen natuurlijk).
Edit: ik zie dat de meeste tips al gegeven zijn
ik laat mijn tekst toch staan[ Bericht 3% gewijzigd door Libertarisch op 07-10-2017 21:40:13 ]
|
|
