Hoe en waar worden nucleaire 'deep tests' uitgevoerd?

quote:

Op zaterdag 9 september 2017 05:25 schreef crystal_meth het volgende:

[..]

Imploderen kan ie niet, er wordt gesproken over "collapse" of "blowing its top", maar beiden lijken me twijfelachtig voor een test met dezelfde yield.
- Blowing its top is afhankelijk van de diepte onder het oppervlak en van het materiaal, beide zijn nog steeds hetzelfde.
- Wat collapse betreft, een instorting van de cavity is normaal, dus dat bedoelen ze niet. En voor een collapse van de berg, maw landslides, heb je een minimum slope nodig.
De berg is graniet, de ontploffing zal de rotsmassa deels verbrijzeld hebben, maar het is nog steeds geen materiaal geschikt voor debris flows, debris avalanches, mudflows of earth flows die reeds bij 20° (earth flows vanaf 5°) kunnen optreden.
Voor andere types landslides (falls, topples, translational slides, spreads, rock flows, rock avalanches) heb je een helling van 45° of meer nodig. Aangenomen dat google map's measure distance tool de horizontale afstand aangeeft, lijkt de maximale helling van Mantapsan (als je hoogteverschillen van 200 meter of meer bekijkt) minder dan 30° te zijn (afstand tussen 200 meter hoogteverschil lijkt overal >400 m, atan(200/400)= 26.5°). Bovendien is de berg bovenaan redelijk vlak, het gebied boven 2000 meter is ruim 4.6 km² groot met een maximaal hoogteverschil van 205 meter. Ik zie niet hoe of waar die berg een catastrofale instorting zou kunnen ondergaan. Hoogstens kleine lokale landslides, net als na deze test.

Sommige websites zochten naar een subsidence crater, zoals je bij Amerikaanse ondergrondse tests zag. Die ga je niet vinden, bij de Amerikanen was de diepte beperkt (vertikaal tunnelen is duur) en was de bodem grotendeels alluvium; hier was het 800 meter graniet.
Als de holte afkoelt, de druk daalt en de laag alluvium erboven het begeeft en de holte vult, laat die een nieuwe holte achter die even groot is. Die stort op haar beurt in etc.. tot ze het oppervlak bereikt.
Bij graniet is de nieuwe holte kleiner omdat het graniet meer volume dan oorspronkelijk inneemt. Vergelijk met een blok marmer: als je het verbrijzelt mag je het gruis zo hard aaneendrukken als je wil, je zal het niet tot het volume van het oorspronkelijke blok kunnen reduceren, omdat de brokstukken niet perfect aaneen sluiten, er blijft altijd ruimte tussen. Bij alluviet ("zand" zeg maar) was die ruimte reeds aanwezig.

Hier was de diepte waarschijnlijk 800 meter, als de yield 160 kt was dan zou de straal van de cavity in graniet ongeveer 47 meter geweest zijn, en de hoogte van de "chimney" (de laag die instort, gemeten vanaf het middelpunt van de explosie) 211 meter. Al zijn die formules nooit onfeilbaar, in de VS bereikte chimney ooit onverwacht een barak, bij het instorten viel één dode.

Beelden van ondergrondse tests tonen vaak de collapse die minuten na de explosie plaatsvond, omdat die veel spectaculairder zijn (van de explosie zie je enkel een vaag schokfront).

Voorbeelden van explosies en de latere collapse (vanuit een andere hoek gefilmd, het vliegtuig draait rondjes rond de testsite). De "ten seconds till collapse" aankondiging is later toegevoegd neem ik aan, denk niet dat je dat zo nauwkeurig kan voorspellen.

HD footage of underground nuclear tests 1980s