Ik onveilig gehecht? Hoezo, wanneer?

quote:

Op vrijdag 11 augustus 2017 08:41 schreef RM-rf het volgende:

[..]

Ik heb aangegeven dat je van therapie geen andere persoon wordt en ben óók gewoon zelf van mening dat iemand boven de dertig bepaalde karaktereigenschappen of je persoonlijkheid niet _kunt_ veranderen, ook niet als je hard "Tjakka" of "I think I can!" roept.


Om die reden raad ik aan je dan te concentreren op het omgaan met bepaalde eigenschappen die je weet.
Én te proberen bepaalde patronen te doorbreken zoals het streven naar een relatie "zoals je ouders die hadden", maar juist te kijken wat nu goed bij je eigen persoonlijkheid past (dat kunnen best andere relatievormen of wijzers van samen je leven delen dan het gezinsleven van dertig jaar terug)


Overigens heb ik geen probleem ermee als jij een andere mening hebt en zal ook niet gelijk treurige ";)" gaan posten als jij je mening geeft, misschien kun jij ook dat respect opbrengen

ok, ik respecteer je.

quote:

Op vrijdag 11 augustus 2017 09:42 schreef Martin_marvellous het volgende:

[..]

neem eerst mogelijke alle obstakels weg.
je lichaam & ziel weten zelf verder wel wat ze te doen staat.

En welke obstakels zijn dat in het geval van TS?

quote:

Op vrijdag 11 augustus 2017 09:42 schreef Cyanide- het volgende:
Volgens mij is TS een gevalletje manisch-depri danwel borderline, aangezien het het ene moment allemaal fantastisch is en de oplossing is gevonden, en een dag later is het leven weer onwijs kut en waarom ben je er nog en wat al niet meer.

Daarnaast trek je nogal voorbarige conclusies door te wauwelen over die hechting, en dan eigenlijk aan te geven dat het gezinsleven - op wat uitschieters na - tot je puberteit eigenlijk best ok was. Dat staat vrij haaks op elkaar.

Je hebt simpelweg professionele hulp nodig. En je zal daarin vooral moeten werken aan die complete fixatie met een relatie, kinderen en het hele 'huisje, boompje, beestje' los te laten. Want ik lees je posts amper, maar áls ik weleens wat lees gaat het vrijwel altijd daar over, en kan je niet normaal meer op een eerste date zonder direct al te denken hoe die man er uit ziet in een Volvo, met een labrador, en jouw spruitjes op z'n schoot.

Hoppa, dit dus.

Ik heb het over de 'standaard' obstakels, zoals verplichtingen tov je huidige maatschappelijke positie, enzovoort.

Voor langere tijd op reis gaan of terugtrekken in 'n klooster zijn twee vrij logische mogelijkheden die deze obstakels als vanzelf elimineren. Zomaak je het proces een stuk aangenamer.

quote:

Op vrijdag 11 augustus 2017 09:47 schreef Seven. het volgende:
[..]

https://www.psychologiemagazine.nl/artikel/lessen-in-de-liefde/

Ondanks de bron.. ik vind dit wel een goed stuk.

quote:

Op vrijdag 11 augustus 2017 09:42 schreef Cyanide- het volgende:
Volgens mij is TS een gevalletje manisch-depri danwel borderline, aangezien het het ene moment allemaal fantastisch is en de oplossing is gevonden, en een dag later is het leven weer onwijs kut en waarom ben je er nog en wat al niet meer.

Daarnaast trek je nogal voorbarige conclusies door te wauwelen over die hechting, en dan eigenlijk aan te geven dat het gezinsleven - op wat uitschieters na - tot je puberteit eigenlijk best ok was. Dat staat vrij haaks op elkaar.

Je hebt simpelweg professionele hulp nodig. En je zal daarin vooral moeten werken aan die complete fixatie met een relatie, kinderen en het hele 'huisje, boompje, beestje' los te laten. Want ik lees je posts amper, maar áls ik weleens wat lees gaat het vrijwel altijd daar over, en kan je niet normaal meer op een eerste date zonder direct al te denken hoe die man er uit ziet in een Volvo, met een labrador, en jouw spruitjes op z'n schoot.

Misschien zit daar, bij het daten, nog wel het grootste obstakel inderdaad. Die obsessie met een gezin stichten. Alsof je nooit gelukkig kunt zijn zonder. Dat is al een oordeel over vrouwen in de dertig die single zijn, maar als je dan ook nog eens echt wanhopig bent dan merk je dat echt wel tijdens het daten. En niks zo onprettig als wanhoop.

Misschien zou therapie zich daar op moeten richten? Die kinderwens wat meer loslaten?

Sterkte TS. Deels heel herkenbaar verhaal voor mij . Wat voor mij helpt is dat ik geen kinderwens heb en/of toekomstwens. Ik wil gewoon iedere dag niet verdrietig zijn. Ik zoek de kleinere geluksmomenten op. En een eventuele partner is een aanvulling geen invulling. Doet me daarom veel minder als ik nu verlaten zou worden...

quote:

Op vrijdag 11 augustus 2017 09:56 schreef Tegan het volgende:
Sterkte TS. Deels heel herkenbaar verhaal voor mij . Wat voor mij helpt is dat ik geen kinderwens heb en/of toekomstwens. Ik wil gewoon iedere dag niet verdrietig zijn. Ik zoek de kleinere geluksmomenten op. En een eventuele partner is een aanvulling geen invulling. Doet me daarom veel minder als ik nu verlaten zou worden...

dit is een goede instelling.

quote:

Op vrijdag 11 augustus 2017 09:56 schreef Tegan het volgende:
Ik wil gewoon iedere dag niet verdrietig zijn.

dit klinkt meer als overleven dan leven tbh

quote:

Op vrijdag 11 augustus 2017 09:57 schreef Cyanide- het volgende:

[..]

Ja, of in ieder geval dat geforceerde loslaten, zo is zo'n beetje iedere relatie al gedoemd voor hij uberhaupt gestart is. Geen enkele man vindt het fijn als er vanaf date 1 een soort immense druk op ligt want ze móet kinderen, ze móet een gezin, ze móet gelukkig in de liefde worden. Zo werkt het niet.

Inderdaad, zo is het. Maar goed, misschien komt die wens ook wel voort uit een soort verlatingsangst? Dat ze dan niet meer alleen is? Misschien hangt het samen.

quote:

Op vrijdag 11 augustus 2017 10:02 schreef zeer het volgende:

[..]

dit klinkt meer als overleven dan leven tbh

Zo voelt het ook wel soms. Maarja het alternatief is me altijd klote voelen en niet kunnen werken etc. Dan is dit toch wel een goed leventje . Ik vind het idee dat ik nog vijftig jaar voor mezelf moet zorgen en werk moet hebben erg zwaar, maar er is niemand die dat niet heeft en/of mijn druk gaat verlichten.

quote:

Op vrijdag 11 augustus 2017 10:06 schreef Tegan het volgende:
Dan is dit toch wel een goed leventje .

gelukkig

quote:

Op vrijdag 11 augustus 2017 09:26 schreef zeer het volgende:

[..]

Please zeg, je hebt helemaal gelijk dat TS geen fijne jeugd heeft gehad maar als zij hier en in het nu wilt veranderen zal ze moeten dealen met hoe het hier en nu is. O.b.v. de tekst in OP krijg ik het gevoel dat ze dat niet doet, maar erg de verantwoordelijkheid legt bij haar jeugd wat imho een stap verder gaat dan de reden daar zoeken, dat helpt haar gewoon niet.

Je maakt hier de inschattingsfout dat mensen oneindig 'maakbaar' zijn en dus deels verantwoordelijk zijn voor de situatie waarin ze nu zitten, door hun eigen gedrag (of dat niet te veranderen). Als je in een put zit dan moet je gewoon een knopje omgooien en positief gaan denken, dan komt alles op zijn tijd goed toch?

In de praktijk werkt het zo alleen totaal niet, want om uit zo'n negatieve gedachtenspiraal te komen is enorme wilskracht nodig en een support network dat je op kan vangen als dat niet direct lukt.

Reacties zoals jij ze schrijft bewerkstelligen precies het omgekeerde: TS uitmaken voor zeurkous omdat ze haar gevoelens van zich af schrijft en haar (impliciet) voor faalhaas uit maken omdat ze het patroon niet zelf verandert helpt haar alleen maar van de regen in de drup.

Ik lees hier ook vooral een verhaal van iemand die een beetje ten einde raad aan het raken is en niet meer weet waar ze het moet zoeken, en dus vooral even een steuntje in de rug zoekt.

quote:

Op vrijdag 11 augustus 2017 06:16 schreef Drug het volgende:
Hechting? Wat bedoelt men daarmee?

Hechtingsstijltheorie is een significante voorspeller voor het hebben van stabiele of instabiele relaties later

quote:

Op vrijdag 11 augustus 2017 08:16 schreef RM-rf het volgende:

[..]

Je hoeft geen geniale Freud te zijn om uit het verhaal van TS de conclusie te trekken dat haar bindings-problemen zeker deels veroorzaakt zijn door het beeld dat de relatie van haar ouders gewekt heeft:
De instabiele vader met (financiele) problemen en de moeder die juist daartegen een 'rots was volgens TS (maar wiens 'raadgevingen ook niet altijd werkten zoals de "schelden doet geen pijn"-tip)

Freud is onzin en huis tuin en keuken psychologie ook

quote:

Op vrijdag 11 augustus 2017 08:57 schreef zeer het volgende:
Ik denk niet dat je echt onveilig gehecht bent in groep 2 of what ever

Hechtingsstijl is daarvoor al bepaald,als baby zijnde al.

quote:

Op vrijdag 11 augustus 2017 09:14 schreef Seven. het volgende:
TS, ik lees net dat onveilige hechting te herstellen is tot het 6e levensjaar.

Bron? Volgens mij is dat onmogelijk

[ Bericht 28% gewijzigd door Andyy op 11-08-2017 10:25:18 ]

quote:

Op vrijdag 11 augustus 2017 09:55 schreef -Strawberry- het volgende:

[..]

Misschien zit daar, bij het daten, nog wel het grootste obstakel inderdaad. Die obsessie met een gezin stichten. Alsof je nooit gelukkig kunt zijn zonder. Dat is al een oordeel over vrouwen in de dertig die single zijn, maar als je dan ook nog eens echt wanhopig bent dan merk je dat echt wel tijdens het daten. En niks zo onprettig als wanhoop.

Misschien zou therapie zich daar op moeten richten? Die kinderwens wat meer loslaten?

Dit denk ik ook.
Op het moment dat je van mening bent dat een relatie absoluut _moet_ slagen, geeft dat al een enorme druk.

Het kan een erg geruststellende gedachte zijn om de optie van het beeindigen van een relatie niet als slecht te zien of een 'falen'.
Soms blijken gewoon twee personen niet goed samen een relatie te kunnen hebben, dan is het ook niet erg of soms beter om op een gegeven moment te besluiten gescheiden wegen te gaan.
Ook daarna kan die relatie nog steeds waardevol zijn geweest en je kunt ervan geleerd hebben of fijne momenten genoten hebben samen, ook al blijf je niet eeuwig samen.

Hierbij speelt misschien voor TS ook mee dat ze dat voorbeeld van haar moeder heeft, die kennelijk zelf besloten had ondanks alle problemen, zelfs mishandeling en instabiel gedrag, d'r vader niet te verlaten, vermoedelijk ook 'voor het gezin' ;

Niet alle tips en keuzes van die "rots-in-de-branding"-moeder zijn echter altijd zo perfect en behulpzaam gebleken voor TS,
Net als dat haar moeders "schelden-doet-geen-pijn"-mantra, de pijn van het pesten niet wegnam is het voor TS misschien goed te realiseren dat ze een ander leven leidt dan haar moeder en ook andere keuzes zal moeten maken.

Sowieso heb ik wat twijfels bij dat idee van de TS over haar 'warme gezinsleven': "... terwijl ik ook zo graag (...) een warm gezin wil net als vroeger tot ca. 15 en vooral het grote familieverband dat zo warm was?"
In hoeverre is dat beeld over haar verleden iets dat ze deels ook misschien geconstrueerd heeft door bv. de herinneringen over het misbruik en de pesterijen later te 'vergoeilijken'?

quote:

Op vrijdag 11 augustus 2017 10:05 schreef -Strawberry- het volgende:

[..]

Inderdaad, zo is het. Maar goed, misschien komt die wens ook wel voort uit een soort verlatingsangst? Dat ze dan niet meer alleen is? Misschien hangt het samen.

Bedoel je dat TS mogelijk een gezin als de oplossing ziet voor de verlatingsangst? Interessante gedachte.

quote:

Op vrijdag 11 augustus 2017 10:26 schreef Seven. het volgende:

[..]

Bedoel je dat TS mogelijk een gezin als de oplossing ziet voor de verlatingsangst? Interessante gedachte.

Onvoorwaardelijke liefde van een kind

quote:

Op vrijdag 11 augustus 2017 10:06 schreef Tegan het volgende:

[..]

Zo voelt het ook wel soms. Maarja het alternatief is me altijd klote voelen en niet kunnen werken etc. Dan is dit toch wel een goed leventje . Ik vind het idee dat ik nog vijftig jaar voor mezelf moet zorgen en werk moet hebben erg zwaar, maar er is niemand die dat niet heeft en/of mijn druk gaat verlichten.

Kun jij serieus niet werken als je je echt in gaat voelen in je verlatingsangst?
Jeetje, dat klinkt best wel ernstig.. Ben je niet bang dat het vroeg of laat allemaal als een orkaan tot uitbarsting komt? Ik vind het idee dat ik dat niet zou kunnen juist weer eng, maar zo zie je maar weer dat iedereen daarin weer anders reageert.

quote:

Op vrijdag 11 augustus 2017 10:30 schreef Cyanide- het volgende:

[..]

Uhh, dat is gewoon een feit... Daar windt ze zelf ook geen doekjes om. De Eindoplossing is in haar geval een gezinnetje, dan is alles vergeven en vergeten en zal ze Het Ultieme Geluk bereiken.

Wat mij in de OP opvalt, is dat degene met wie je (Andro) dacht een langdurige relatie op te kunnen bouwen, toch niet op één lijn zat met je. Dat is pech hebben. Maar dat heeft toch niks te maken met hechtingsproblematiek bij jou?

Ik krijg de indruk, overigens ook als ik Sevens belevenissen lees, dat het wel vaker is dat jullie gewoon niet de juiste treffen die wil wat jij ook wil. Met de juiste partner zouden een hoop struggles misschien helemaal niet meer zo aan de orde zijn.

Blijft de vraag: hoe vind je die? Die datingwereld via tinder e.d., waarin je met groot gemak van de een naar de ander kunt, lijkt mij persoonlijk niet bevorderlijk voor het opbouwen van iets voor de lange termijn.

quote:

Op vrijdag 11 augustus 2017 10:20 schreef Andyy het volgende:

[..]

Hechtingsstijltheorie is een significante voorspeller voor het hebben van stabiele of instabiele relaties later

[..]

Freud is onzin en huis tuin en keuken psychologie ook

[..]

Hechtingsstijl is daarvoor al bepaald,als baby zijnde al.

[..]

Bron? Volgens mij is dat onmogelijk

Een psycholoog die ergens een columnpje geschreven heeft, ik hecht er niet teveel waarde aan. Maar ik geloof persoonlijk wel dat je je hechtingsstijl kunt veranderen. En dat die ook verschillend is. Ik ben ook van verlatingsangst wel eens omgeslagen naar bindingsangst bijvoorbeeld. Dus er is wel hoop maar TS (en met haar alle anderen die hier meeposten en meelezen) hebben gewoon ontzettend veel moeite met begrijpen wát ze dan moeten veranderen. Ik weet het zelf ook nog steeds niet meer ik denk dat ik op een goed spoor zit.

quote:

Op vrijdag 11 augustus 2017 10:27 schreef -Strawberry- het volgende:

[..]

Onvoorwaardelijke liefde van een kind

Ik denk namelijk dat ik alleen van mijn eigen kind onvoorwaardelijk kan houden.. .
Ik ben dan weer niet bezig met de liefde die je er voor terug zou krijgen.