ok, ik respecteer je.quote:Op vrijdag 11 augustus 2017 08:41 schreef RM-rf het volgende:
[..]
Ik heb aangegeven dat je van therapie geen andere persoon wordt en ben óók gewoon zelf van mening dat iemand boven de dertig bepaalde karaktereigenschappen of je persoonlijkheid niet _kunt_ veranderen, ook niet als je hard "Tjakka" of "I think I can!" roept.
Om die reden raad ik aan je dan te concentreren op het omgaan met bepaalde eigenschappen die je weet.
Én te proberen bepaalde patronen te doorbreken zoals het streven naar een relatie "zoals je ouders die hadden", maar juist te kijken wat nu goed bij je eigen persoonlijkheid past (dat kunnen best andere relatievormen of wijzers van samen je leven delen dan het gezinsleven van dertig jaar terug)
Overigens heb ik geen probleem ermee als jij een andere mening hebt en zal ook niet gelijk treurige ";)" gaan posten als jij je mening geeft, misschien kun jij ook dat respect opbrengen
En welke obstakels zijn dat in het geval van TS?quote:Op vrijdag 11 augustus 2017 09:42 schreef Martin_marvellous het volgende:
[..]
neem eerst mogelijke alle obstakels weg.
je lichaam & ziel weten zelf verder wel wat ze te doen staat.
Hoppa, dit dus.quote:Op vrijdag 11 augustus 2017 09:42 schreef Cyanide- het volgende:
Volgens mij is TS een gevalletje manisch-depri danwel borderline, aangezien het het ene moment allemaal fantastisch is en de oplossing is gevonden, en een dag later is het leven weer onwijs kut en waarom ben je er nog en wat al niet meer.
Daarnaast trek je nogal voorbarige conclusies door te wauwelen over die hechting, en dan eigenlijk aan te geven dat het gezinsleven - op wat uitschieters na - tot je puberteit eigenlijk best ok was. Dat staat vrij haaks op elkaar.
Je hebt simpelweg professionele hulp nodig. En je zal daarin vooral moeten werken aan die complete fixatie met een relatie, kinderen en het hele 'huisje, boompje, beestje' los te laten. Want ik lees je posts amper, maar áls ik weleens wat lees gaat het vrijwel altijd daar over, en kan je niet normaal meer op een eerste date zonder direct al te denken hoe die man er uit ziet in een Volvo, met een labrador, en jouw spruitjes op z'n schoot.
Misschien zit daar, bij het daten, nog wel het grootste obstakel inderdaad. Die obsessie met een gezin stichten. Alsof je nooit gelukkig kunt zijn zonder. Dat is al een oordeel over vrouwen in de dertig die single zijn, maar als je dan ook nog eens echt wanhopig bent dan merk je dat echt wel tijdens het daten. En niks zo onprettig als wanhoop.quote:Op vrijdag 11 augustus 2017 09:42 schreef Cyanide- het volgende:
Volgens mij is TS een gevalletje manisch-depri danwel borderline, aangezien het het ene moment allemaal fantastisch is en de oplossing is gevonden, en een dag later is het leven weer onwijs kut en waarom ben je er nog en wat al niet meer.
Daarnaast trek je nogal voorbarige conclusies door te wauwelen over die hechting, en dan eigenlijk aan te geven dat het gezinsleven - op wat uitschieters na - tot je puberteit eigenlijk best ok was. Dat staat vrij haaks op elkaar.
Je hebt simpelweg professionele hulp nodig. En je zal daarin vooral moeten werken aan die complete fixatie met een relatie, kinderen en het hele 'huisje, boompje, beestje' los te laten. Want ik lees je posts amper, maar áls ik weleens wat lees gaat het vrijwel altijd daar over, en kan je niet normaal meer op een eerste date zonder direct al te denken hoe die man er uit ziet in een Volvo, met een labrador, en jouw spruitjes op z'n schoot.
Ja, of in ieder geval dat geforceerde loslaten, zo is zo'n beetje iedere relatie al gedoemd voor hij uberhaupt gestart is. Geen enkele man vindt het fijn als er vanaf date 1 een soort immense druk op ligt want ze móet kinderen, ze móet een gezin, ze móet gelukkig in de liefde worden. Zo werkt het niet.quote:Op vrijdag 11 augustus 2017 09:55 schreef -Strawberry- het volgende:
[..]
Misschien zit daar, bij het daten, nog wel het grootste obstakel inderdaad. Die obsessie met een gezin stichten. Alsof je nooit gelukkig kunt zijn zonder. Dat is al een oordeel over vrouwen in de dertig die single zijn, maar als je dan ook nog eens echt wanhopig bent dan merk je dat echt wel tijdens het daten. En niks zo onprettig als wanhoop.
Misschien zou therapie zich daar op moeten richten? Die kinderwens wat meer loslaten?
dit is een goede instelling.quote:Op vrijdag 11 augustus 2017 09:56 schreef Tegan het volgende:
Sterkte TS. Deels heel herkenbaar verhaal voor mij . Wat voor mij helpt is dat ik geen kinderwens heb en/of toekomstwens. Ik wil gewoon iedere dag niet verdrietig zijn. Ik zoek de kleinere geluksmomenten op. En een eventuele partner is een aanvulling geen invulling. Doet me daarom veel minder als ik nu verlaten zou worden...
dit klinkt meer als overleven dan leven tbhquote:Op vrijdag 11 augustus 2017 09:56 schreef Tegan het volgende:
Ik wil gewoon iedere dag niet verdrietig zijn.
Inderdaad, zo is het. Maar goed, misschien komt die wens ook wel voort uit een soort verlatingsangst? Dat ze dan niet meer alleen is? Misschien hangt het samen.quote:Op vrijdag 11 augustus 2017 09:57 schreef Cyanide- het volgende:
[..]
Ja, of in ieder geval dat geforceerde loslaten, zo is zo'n beetje iedere relatie al gedoemd voor hij uberhaupt gestart is. Geen enkele man vindt het fijn als er vanaf date 1 een soort immense druk op ligt want ze móet kinderen, ze móet een gezin, ze móet gelukkig in de liefde worden. Zo werkt het niet.
Zo voelt het ook wel soms. Maarja het alternatief is me altijd klote voelen en niet kunnen werken etc. Dan is dit toch wel een goed leventje . Ik vind het idee dat ik nog vijftig jaar voor mezelf moet zorgen en werk moet hebben erg zwaar, maar er is niemand die dat niet heeft en/of mijn druk gaat verlichten.quote:Op vrijdag 11 augustus 2017 10:02 schreef zeer het volgende:
[..]
dit klinkt meer als overleven dan leven tbh
gelukkigquote:Op vrijdag 11 augustus 2017 10:06 schreef Tegan het volgende:
Dan is dit toch wel een goed leventje .
Je maakt hier de inschattingsfout dat mensen oneindig 'maakbaar' zijn en dus deels verantwoordelijk zijn voor de situatie waarin ze nu zitten, door hun eigen gedrag (of dat niet te veranderen). Als je in een put zit dan moet je gewoon een knopje omgooien en positief gaan denken, dan komt alles op zijn tijd goed toch?quote:Op vrijdag 11 augustus 2017 09:26 schreef zeer het volgende:
[..]
Please zeg, je hebt helemaal gelijk dat TS geen fijne jeugd heeft gehad maar als zij hier en in het nu wilt veranderen zal ze moeten dealen met hoe het hier en nu is. O.b.v. de tekst in OP krijg ik het gevoel dat ze dat niet doet, maar erg de verantwoordelijkheid legt bij haar jeugd wat imho een stap verder gaat dan de reden daar zoeken, dat helpt haar gewoon niet.
Hechtingsstijltheorie is een significante voorspeller voor het hebben van stabiele of instabiele relaties laterquote:
Freud is onzin en huis tuin en keuken psychologie ookquote:Op vrijdag 11 augustus 2017 08:16 schreef RM-rf het volgende:
[..]
Je hoeft geen geniale Freud te zijn om uit het verhaal van TS de conclusie te trekken dat haar bindings-problemen zeker deels veroorzaakt zijn door het beeld dat de relatie van haar ouders gewekt heeft:
De instabiele vader met (financiele) problemen en de moeder die juist daartegen een 'rots was volgens TS (maar wiens 'raadgevingen ook niet altijd werkten zoals de "schelden doet geen pijn"-tip)
Hechtingsstijl is daarvoor al bepaald,als baby zijnde al.quote:Op vrijdag 11 augustus 2017 08:57 schreef zeer het volgende:
Ik denk niet dat je echt onveilig gehecht bent in groep 2 of what ever
Bron? Volgens mij is dat onmogelijkquote:Op vrijdag 11 augustus 2017 09:14 schreef Seven. het volgende:
TS, ik lees net dat onveilige hechting te herstellen is tot het 6e levensjaar.
Dit denk ik ook.quote:Op vrijdag 11 augustus 2017 09:55 schreef -Strawberry- het volgende:
[..]
Misschien zit daar, bij het daten, nog wel het grootste obstakel inderdaad. Die obsessie met een gezin stichten. Alsof je nooit gelukkig kunt zijn zonder. Dat is al een oordeel over vrouwen in de dertig die single zijn, maar als je dan ook nog eens echt wanhopig bent dan merk je dat echt wel tijdens het daten. En niks zo onprettig als wanhoop.
Misschien zou therapie zich daar op moeten richten? Die kinderwens wat meer loslaten?
Bedoel je dat TS mogelijk een gezin als de oplossing ziet voor de verlatingsangst? Interessante gedachte.quote:Op vrijdag 11 augustus 2017 10:05 schreef -Strawberry- het volgende:
[..]
Inderdaad, zo is het. Maar goed, misschien komt die wens ook wel voort uit een soort verlatingsangst? Dat ze dan niet meer alleen is? Misschien hangt het samen.
Onvoorwaardelijke liefde van een kindquote:Op vrijdag 11 augustus 2017 10:26 schreef Seven. het volgende:
[..]
Bedoel je dat TS mogelijk een gezin als de oplossing ziet voor de verlatingsangst? Interessante gedachte.
Kun jij serieus niet werken als je je echt in gaat voelen in je verlatingsangst?quote:Op vrijdag 11 augustus 2017 10:06 schreef Tegan het volgende:
[..]
Zo voelt het ook wel soms. Maarja het alternatief is me altijd klote voelen en niet kunnen werken etc. Dan is dit toch wel een goed leventje . Ik vind het idee dat ik nog vijftig jaar voor mezelf moet zorgen en werk moet hebben erg zwaar, maar er is niemand die dat niet heeft en/of mijn druk gaat verlichten.
Uhh, dat is gewoon een feit... Daar windt ze zelf ook geen doekjes om. De Eindoplossing is in haar geval een gezinnetje, dan is alles vergeven en vergeten en zal ze Het Ultieme Geluk bereiken.quote:Op vrijdag 11 augustus 2017 10:26 schreef Seven. het volgende:
[..]
Bedoel je dat TS mogelijk een gezin als de oplossing ziet voor de verlatingsangst? Interessante gedachte.
quote:Op vrijdag 11 augustus 2017 10:30 schreef Cyanide- het volgende:
[..]
Uhh, dat is gewoon een feit... Daar windt ze zelf ook geen doekjes om. De Eindoplossing is in haar geval een gezinnetje, dan is alles vergeven en vergeten en zal ze Het Ultieme Geluk bereiken.
Een psycholoog die ergens een columnpje geschreven heeft, ik hecht er niet teveel waarde aan. Maar ik geloof persoonlijk wel dat je je hechtingsstijl kunt veranderen. En dat die ook verschillend is. Ik ben ook van verlatingsangst wel eens omgeslagen naar bindingsangst bijvoorbeeld. Dus er is wel hoop maar TS (en met haar alle anderen die hier meeposten en meelezen) hebben gewoon ontzettend veel moeite met begrijpen wát ze dan moeten veranderen. Ik weet het zelf ook nog steeds niet meer ik denk dat ik op een goed spoor zit.quote:Op vrijdag 11 augustus 2017 10:20 schreef Andyy het volgende:
[..]
Hechtingsstijltheorie is een significante voorspeller voor het hebben van stabiele of instabiele relaties later
[..]
Freud is onzin en huis tuin en keuken psychologie ook
[..]
Hechtingsstijl is daarvoor al bepaald,als baby zijnde al.
[..]
Bron? Volgens mij is dat onmogelijk
Ik denk namelijk dat ik alleen van mijn eigen kind onvoorwaardelijk kan houden.. .quote:Op vrijdag 11 augustus 2017 10:27 schreef -Strawberry- het volgende:
[..]
Onvoorwaardelijke liefde van een kind
Ik maak TS geenszins uit voor een zeurkous maar heb het idee dat ze de verantwoordelijkheid bij anderen neerlegt (papa die dr sloeg, mama die geen tijd had, kinderen die haar pestte) wat ook super logisch is als je als kind in die situatie zit maar dat nu de realiteit is dat ze een volwassen vrouw is in een totaal andere situatie en dat ze dus beter als zodanig om kan gaan met haar verleden en toekomst.quote:Op vrijdag 11 augustus 2017 10:18 schreef Stoney3K het volgende:
[..]
Je maakt hier de inschattingsfout dat mensen oneindig 'maakbaar' zijn en dus deels verantwoordelijk zijn voor de situatie waarin ze nu zitten, door hun eigen gedrag (of dat niet te veranderen). Als je in een put zit dan moet je gewoon een knopje omgooien en positief gaan denken, dan komt alles op zijn tijd goed toch?
In de praktijk werkt het zo alleen totaal niet, want om uit zo'n negatieve gedachtenspiraal te komen is enorme wilskracht nodig en een support network dat je op kan vangen als dat niet direct lukt.
Reacties zoals jij ze schrijft bewerkstelligen precies het omgekeerde: TS uitmaken voor zeurkous omdat ze haar gevoelens van zich af schrijft en haar (impliciet) voor faalhaas uit maken omdat ze het patroon niet zelf verandert helpt haar alleen maar van de regen in de drup.
Ik lees hier ook vooral een verhaal van iemand die een beetje ten einde raad aan het raken is en niet meer weet waar ze het moet zoeken, en dus vooral even een steuntje in de rug zoekt.
Je gelooft het, maar kan het ook? Volgens mij niet.quote:Op vrijdag 11 augustus 2017 10:36 schreef Seven. het volgende:
[..]
Een psycholoog die ergens een columnpje geschreven heeft, ik hecht er niet teveel waarde aan. Maar ik geloof persoonlijk wel dat je je hechtingsstijl kunt veranderen.
Laat ik het anders stellen. Ik weet dat het kan want ik ken ook andere hechtingsstijlen uit mijn eigen ervaring.quote:Op vrijdag 11 augustus 2017 10:47 schreef Andyy het volgende:
[..]
Je gelooft het, maar kan het ook? Volgens mij niet.
grgr een psycholoog
Anekdotisch bewijs is geen bewijs. Je kan er mee leren omgaan, maar het kan niet verandert wordenquote:Op vrijdag 11 augustus 2017 10:49 schreef Seven. het volgende:
[..]
Laat ik het anders stellen. Ik weet dat het kan want ik ken ook andere hechtingsstijlen uit mijn eigen ervaring.
En ik weiger te geloven dat er geen hoop is.
Negerwat?quote:Op vrijdag 11 augustus 2017 08:35 schreef zovty het volgende:
[..]
Ik ben gezegend met het talent om niet zo goed te kunnen denken,
je kunt je inzicht veranderen over hoe je naar jezelf kijkt. Simpel gezegd ga je dan beseffen dat er eigenlijk geen probleem was in eerste instantie. Jij hebt dus gelijk, maar seven heeft óók gelijk. Dit is talloze malen bewezen.quote:Op vrijdag 11 augustus 2017 10:52 schreef Andyy het volgende:
[..]
Anekdotisch bewijs is geen bewijs. Je kan er mee leren omgaan, maar het kan niet verandert worden
Toch mooi dat mensen zoiets in één en dezelfde post durven neer te knallen.quote:Op vrijdag 11 augustus 2017 09:42 schreef Cyanide- het volgende:
Volgens mij is TS een gevalletje manisch-depri danwel borderline [...].
Daarnaast trek je nogal voorbarige conclusies [...].
Ik stel nimmer teleur.quote:Op vrijdag 11 augustus 2017 11:01 schreef Friek_ het volgende:
[..]
Toch mooi dat mensen zoiets in één en dezelfde post durven neer te knallen.
quote:Op vrijdag 11 augustus 2017 11:01 schreef Friek_ het volgende:
[..]
Toch mooi dat mensen zoiets in één en dezelfde post durven neer te knallen.
quote:Op vrijdag 11 augustus 2017 11:01 schreef Friek_ het volgende:
[..]
Toch mooi dat mensen zoiets in één en dezelfde post durven neer te knallen.
Is er dan wel een oplossing?quote:Op vrijdag 11 augustus 2017 10:52 schreef Andyy het volgende:
[..]
Anekdotisch bewijs is geen bewijs. Je kan er mee leren omgaan, maar het kan niet verandert worden
Oh woooooowwww, wel heel extreem.quote:Op vrijdag 11 augustus 2017 11:16 schreef DancingPhoebe het volgende:
Andro, om het even in extremen te trekken: wanneer een kindje Syrië moet ontvluchten, met alle ontberingen van dien, misschien wel jarenlange ellende en gruwelijkheden meemaken en zien gebeuren en god weet hoe veel tijd er overheen gaat voor er weer een rustige thuishaven is. Maar dat kindje heeft wél continu beide ouders, die veel van elkaar en dat kindje hielden, om zich heen gehad.
Had dat kindje dan een veilige jeugd?
Ligt er denk ik ook aan of/hoe dat kind ervaren heeft dat die ouders van hem hielden.quote:Op vrijdag 11 augustus 2017 11:16 schreef DancingPhoebe het volgende:
Had dat kindje dan een veilige jeugd?
Nou ja laten we voor het voorbeeld even aannemen dat het textbook perfect parenting was, waar zelfs de kleine imperfecties perfect waren. Ofzo.quote:Op vrijdag 11 augustus 2017 11:21 schreef Cue_ het volgende:
[..]
Ligt er denk ik ook aan of/hoe dat kind ervaren heeft dat die ouders van hem hielden.
(muggenzifterij misschien wel, maargoed)
Bedoel, mijn ouders zullen ook wel van mij houden, maar het is niet dat ik dat bewust zie of merk zeg maar.
En zeker in extreme situaties lijkt mij dat dat wel een groot verschil maakt.
ok. ik hoor 't graag van je.quote:Op vrijdag 11 augustus 2017 12:00 schreef Andromache het volgende:
Jongens, ontzettend bedankt voor alle reacties. Even stil van. Ik moet het even laten bezinken en goed nadenken wat ik als reactie wil schrijven.
ben jij gelukkig zonder man? Je weet toch, jullie hebben ons écht nodigquote:Op vrijdag 11 augustus 2017 11:21 schreef TheInnocent het volgende:
Ik krijg het idee dat je denkt dat een man je van de eenzaamheid zal redden. Heb je geen leuk leven met vrienden, leuk werk, sociale activiteiten, hobbies, warm contact met ouders en goede vriendinnen die je steun bieden? Probleem is denk ik dat je dan afhankelijk wordt van de man, terwijl je een gelukkig leven zou moeten kunnen hebben met of zonder die man.
Volgens wetenschap worden vrouwen pas depressief zonder vriendinnen, en mannen depri zonder een vrouw... dus eigenlijk hebben jullie ons echt nodigquote:Op vrijdag 11 augustus 2017 12:05 schreef Martin_marvellous het volgende:
[..]
ben jij gelukkig zonder man? Je weet toch, jullie hebben ons écht nodig
ik geloof niet in de wetenschap, dus kom maar met 'n beter argument.quote:Op vrijdag 11 augustus 2017 12:38 schreef TheInnocent het volgende:
[..]
Volgens wetenschap worden vrouwen pas depressief zonder vriendinnen, en mannen depri zonder een vrouw... dus eigenlijk hebben jullie ons echt nodig
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |