CassE, ldg, nolita en anderen, allemaal bedankt voor de reacties. Ik weet ook wel dat ik hier echt wel iets mee moet, ik ben alleen nog even zoekende naar een goede manier. Zonder de zwangerschap heb ik allemaal handvaten om het gevoel toe te laten en (belangrijker) vooral ook hoe ik er weer uit kom. Maar dat zijn allemaal dingen die ik niet meer kan en/of mag. Dus het is niet zozeer het toelaten, maar vooral het voorkomen van daarin blijven hangen wat heel erg lastig is momenteel.
Ik heb gelukkig al mijn avonden vrij en altijd een weekenddag (soms 2) waarin ik mijn rust pak. Dan is man er ook en dan kunnen we samen even bewust zijn van de buikbaby en op de momenten dat dan de wereld heel zwart lijkt heb ik hem om me daardoor te helpen. Dat klinkt zwaarder dan het is, trouwens, ik krijg het gewoon niet zo goed verwoord.
Wat daarin dan weer niet helpt is dat ik de baby heus wel voel, maar niet héel goed. Het blijft een beetje bij de plopjes als in t begin, met een keer een uitschieter van heel duidelijke schopjes. Hij is niet erg actief, en de placenta ligt er voor en hij heeft nog heel veel ruimte, dat weet ik allemaal wel. Maar soms zou het qua bevestiging wel leuk zijn datie even een keer wat meer zou doen. Had dit bij de vk ook al verteld, maar die zegt als je m op minimaal 3 momenten van de dag voelt, het niet zorgwekkend is. Dus nouja. Dat probeer ik dan maar ook te denken.
Lang verhaal weer. Ik vind het fijn dat ik het hier kwijt kan. Irl kan ik het niet zo goed delen, dus dank jullie allen voor de veilige plek.