Ik denk zelf dat het ook gewoon te maken heeft met gebrek aan kwaliteit. Vroeger (zeg maar tot ergens in de jaren '80, voor m'n gevoel) was kwaliteit nog een aardige factor in de hitlijsten. Iets moest 'goed', en origineel zijn om populair te worden. Dat is tegenwoordig heel anders: de top 40 wordt nu bepaald door commercieel gedreven muziek, die eindeloos dezelfde formule kopieert in de hoop dat er geld mee verdiend kan worden, met als resultaat dat alles op elkaar lijkt. Neem alleen al die epidemie van de laatste jaren van liedjes met precies datzelfde latin-achtige ritme dat gaat van 'boem-beboemboem, boem-beboemboem' (heeft dit trouwens een naam, ik zou het graag willen weten). Popmuziek móet tegenwoordig zo klinken dat het meteen de eerste keer dat je het hoort voor je oren toegankelijk is, en daarmee is originaliteit eigenlijk per definitie uitgesloten.
Wat ik hier vooral stom aan vind, is dat mensen werkelijk gaan denken dat 'de muziek' tegenwoordig niet meer goed is. Dat is onzin, top 40-popmuziek is tegenwoordig waardeloos, maar kwaliteitsmuziek bestaat nog steeds, je moet er alleen zelf naar op zoek want het vindt z'n weg niet meer naar de grote radiozenders.
[i]Sometimes we live
no particular way
but our own[/i]