Zwangerschap en geboorte deel 1769

Aha. Ik krijg het ineens een beetje op mn heupen, geloof ik. Dat heb je met vakantie, ineens tijd om na te denken over al dit soort zaken. .

I ging ook weer lekker vandaag.
Mevrouw in de lift: 'Wat denk je, krijg je een broertje of een zusje?"
Na even nadenken, heel serieus: "Ik denk dat ik een broertje of een zusje krijg!!" .

Fijn lesage, zo'n op zijn gemak dagje. Hier ook een luie dag, verplicht verlof ivm carnaval dus maar lekker nietsen. Alleen zaterdag gevierd en gisteren optocht gekeken.

Kwa kledingtips, we gaan het zaterdag vertellen dus die avond mogen de mensen het best zien, maar wil ik me er ook goed bij voelen. Mijn eigen broeken pas ik nog prima. Ik ga maar eens van alles passen in de winkels en dan kiezen waarin ik me het beste voel. Zo'n mooie strakke jurk droom ik nu al van. Ik had in december een hormonale jankbui, omdat mijn lovehandles ervoor zorgden dat die jurken niet uitzagen. Achteraf bleek ik zwanger (dat verklaart mijn jankbui) dus nu maar uitkijken naar het moment dat ze mijn zwangere buik perfect accentueren!

Hier komt de kraamzorg ook woensdag pas, dan ben ik bijna 35 weken. Ik vind het helemaal prima, ik ben nu ook heel erg bezig met laatste dingen regelen enzo, dus het voelt wel als een goede timing. Morgen m'n plinten maar eens poetsen.

Slimme I., Franny!

@Nolita: jje komt er inderdaad vanzelf achter wat je fijn vindt. Ik heb twee broeken gekocht, maar die heb ik echt maar nauwelijks gedragen. Waren twee spijkerbroeken van prenatal en hoewel ze in de winkel prima zaten, zakten ze constant van m'n kont af. Of dat met een kwalitatief beter merk ook gebeurt, weet ik niet, maar had ook geen zin om een nieuwe te kopen. Ik red me dus al een paar maanden met rokjes en jurkjes, gaat prima. Heb één zwangerschapsjurk gekocht, een zwangerschapsspijkerrok en wat shirtjes, verder red ik het met kleding die ik al had en gewoon wat rekbaar is. Oh ja, zwangerschapsleggings en -panty's vind ik wel echt fijner zitten dan gewone.

Wat spannend Nolita. Ik zou ook voor een strak jurkje gaan! En inderdaad zeker wel zwngerschapspantys inslaan. Zitten echt veel beter.

Vandaag had ik zelf ook een strakke jurk aan naar werk (met wel een vest erover), maar nu ik mezelf in de spiegel zie kan dat toch even niet meer. Mijn borsten vooral zijn echt huge, buik ook al. Het moet haast mensen wel opvallen denk ik dan

Beleven jullie alles ook zo intens? Had vrijdag een akkefietje op werk, waar ik normaal mijn schouders ophaal heb ik er nog het hele weekend over gepiekerd. Ik had ook tegen de projectleider gezegd dat ik boos en verdrietig was. Echt wtf, schaam, lekker professioneel...

En ben nu geobsedeerd muziek aan het streamen, vooral van die ouderwetse powerballads waarbij ik dan in mezelf luidkeels meezing

Hormonen beïnvloeden mijn gedrag toch meer dan ik wil toegeven.

quote:

Op maandag 27 februari 2017 19:41 schreef Aventura het volgende:
Beleven jullie alles ook zo intens? Had vrijdag een akkefietje op werk, waar ik normaal mijn schouders ophaal heb ik er nog het hele weekend over gepiekerd. Ik had ook tegen de projectleider gezegd dat ik boos en verdrietig was. Echt wtf, schaam, lekker professioneel...

En ben nu geobsedeerd muziek aan het streamen, vooral van die ouderwetse powerballads waarbij ik dan in mezelf luidkeels meezing

Hormonen beïnvloeden mijn gedrag toch meer dan ik wil toegeven.

Ik merk dat ik wat pittiger ben in mijn reacties naar collega's die me toch al niet zo liggen . Net even wat duidelijker zeggen wat me wat zint en wat niet. Vind t op zich wel prima, normaal hou ik redelijk veel voor me, dus t voelt n beetje alsof ik beter voor mezelf kan opkomen, best prima

Thuis snauw ik af en toe naar de hond maar verder valt t geloof ik wel mee

Ik merk vooral dat ik assertiever ben, waar ik voorheen bij veel (teveel) dacht, laat maar gaan. Laat ik nu veel minder over mijn grenzen gaan.

Haha, zo herkenbaar Aventura.
Net nog huilend aan tafel gezeten, want zwanger zijn is echt niet leuk als je over moet geven en dreumes ook nog huilt
En dan is het 10 minuten later weer oké.

En alles dat verdrietig of leuk is, is reden tot huilen, zeker als het verder van me af staat (op tv, fb of via-via)

Dat pittiger zijn in reacties naar anderen kan ik ook beamen. Waar ik vroeger even slikte en het naast me neer kon leggen geef ik nu vaak een tegen antwoord.
Soms niet altijd handig bij patiënten

Assertiever herken ik ook wel En ik denk eerder *fuck it*, mijn baby is belangrijker. Lekker hoor

Ja fijn is dat, mijn moeder moet er wel aan wennen.

'Waar moet ik dit opruimen?'
'Daar laten liggen.'
'Maar dan is het veel te vol!'
'Jij hoeft hier niet te wonen, toch?'
' '

quote:

Op maandag 27 februari 2017 20:00 schreef Flav het volgende:
Dat pittiger zijn in reacties naar anderen kan ik ook beamen. Waar ik vroeger even slikte en het naast me neer kon leggen geef ik nu vaak een tegen antwoord.
Soms niet altijd handig bij patiënten

bij mn cliënten ook ja soms komt het er net ff directer uit dan ze gewend zijn, maar ze kennen me al n tijdje dus ik kan bij de meesten wel n potje breken

Oh ja logician, ik erger me ook kapot aan mijn man

Hoe hij hoest, hoe hij woelt in bed, hoe hij zijn thee drinkt. aaahh!

Wel zielig voor hem.

Die arme mannen. Ik erger me niet zozeer aan hem, wel meer aan andere dingen. En daar klaag ik dan over tegen hem.

Heel veel mensen gaan er nu al vanuit dat baby straks op voetbal gaat. 'Ja, want een jochie he. Die MOET wel op voetbal, lekker stoer.'.

Als hij dat straks wil, moet hij dat lekker zelf weten hoor. Maar hij moet niks en al helemaal niet omdat hij een jongetje is.

Hormonsters

Hier ook hoor. Huilen om niks. Dreumesbuien van mijn dochter trek ik ook wat minder goed dan normaal en de kat wordt ook regelmatig bedreigd met 'ik gooi je uit het raam'. Gisteravond was ik enorm geïrriteerd, omdat mijn man zat te klagen over de sliertjes zuurkool in de stamppot en omdat dreumes om diezelfde reden bahbah en eten rondsmijtend en uitspugend aan tafel zat. Ik ben toen ik klaar was boos weggelopen naar de keuken met de mededeling: jullie zoeken het maar uit, stelletje zeikerds. Achteraf heb ik me nog afgevraagd waarom ik nou eigenlijk boos was..?

Gezellig joh, zwanger zijn

Kledingtips: rekbare basic shirtjes evt. in een grotere maat draag ik regelmatig i.c.m. een gewoon vest (die ik uiteraard niet meer dicht kan doen) met een positiebroek. Verder jurkjes die ook nog wat meerekken. De vorige keer heb ik gewoond in een simpel H&M-exemplaar en maillots/leggings in een grotere maat.

Haha hormonsters De felheid herken ik ook wel, normaal zit dat er ook al in maar nu nog een tandje erbij

M'n kind probeert met haar hoofd door m'n middenrif te breken het doet echt heel pijn. DRAAI NOU EENS MET JE HOOFD NAAR BENEDEN misschien helpt stichtelijk toespreken

Dames in of vlakbij hun verlof, hoe zit het nou precies. Ik stop 4 weken van te voren. Mijn uitgerekende datum is op dinsdag. Werk ik dan UD-/-4wkn die dinsdag nog wel of niet Ik dacht van wel maar ik keek vandaag even naar de mail van HR en daar wordt die dag genoemd als start van het verlof. Hmm...

Die primark stretch shirtjes zijn idd erg fijn als je ze groter koopt. Ik heb ze in zwart en wit als basics liggen, voor onder andere kleding. Verder heb ik via marktplaats een basisset gescoord voor weinig geld (met name broeken) en die zelf een beetje aangevuld. Veel geld uitgeven aan kleding die je een paar maanden draagt vind ik zonde, ook omdat wat de eerste paar maanden goed zit later niet goed meer zit en vice versa.

Mijn man moet het vooral op doe-gebied ontgelden door wat taken over te nemen (grotendeels op eigen initiatief overigens), verder heeft hij volgens mij niet zoveel te klagen met maar 1 hormonale "ik ben zo moe en alles doet pijn"-huilbui.

Ik zou hem gewoon op ballet doen Cygne! Dat lijkt me een perfecte plaats om vriendinnetjes te scoren Wij hebben onderling alleen de afspraak dat ze softbal/honkbal gaan uitproberen als sport, maar vinden ze dat niks dan gaan we verder kijken wat ze wel leuk vinden. En hier in de regio is ook meisjesvoetbal erg populair met meerdere teams per club.

Fazz, mijn UD is op zaterdag, start van verlof op zondag.

Awwh, die arme huisdieren! _{en mannen}

Ik dacht eigenlijk dat die dinsdag dan idd de eerste dag van je verlof is. Mijn UD is nu op een zaterdag, maar die dag was ik sowieso al vrij. Vorige keer was op een maandag en die dag was ik ook vrij. Maar misschien was dat ook wel vanuit praktisch oogpunt?


Oh, glittersticker gekregen bij VK vandaag, baby is ingedaald!

Mijn UD is een vrijdag en verlof begint ook op vrijdag. Dus in jouw geval zou dat dan dinsdag zijn. Al zou ik dan maandag gewoon vrij nemen

Hier valt het mee met de hormonen. Wel veel huilen (omdat ik de schuur niet op slot krijg of omdat mijn sok niet goed zit), maar volgens mij valt het met de felheid wel mee. Denk ik misschien denkt mijn omgeving daar anders over

Oh die hormonale uitbarstingen, zo herkenbaar allemaal. Ik ben heel snel geïrriteerd en elke emotie leidt uiteindelijk tot huilbuien. Terwijl ik normaal he-le-maal niet zo ben. De rem is er vanaf of zoiets. Vanavond nog toen man thuis kwam en ik hem boos vertelde over de stomme apotheek en dat ze het weer niet goed deden met mijn medicijnen. Toen hij zei dat hij woensdag dan nog wel een keer langs wilde gaan, begon ik helemaal te huilen. Op de vraag wat er was kwam er uiteindelijk een hysterisch "ik vind mezelf heel stom zo-o-ooo" uit. Ik heb nu al medeleiden met hem.

quote:

Op maandag 27 februari 2017 21:02 schreef Stormqueen het volgende:
Ik heb gewoon een datum aangegeven waarop ik met verlof wilde trouwens. Bij mij was dat met 35 weken, maar omdat mijn ud op maandag is heb ik mijn verlof dus feitelijk op 34+6 in laten gaan.

Ingedaalde baby voor Sylver! Das vlot voor een tweede!

Ja he, ik was ook wel verbaasd. Ik had afgelopen weekend last van steken in mijn liezen, waarschijnlijk dan toch de indaling geweest?