Ook niemand vanuit de gemeente te bedenken, als je bijvoorbeeld eerst al zou aankloppen voor een indicatie voor naschoolse opvang?
Tja, of uiteindelijk escaleert het zo op school dat je kind thuis komt te zitten. Ik zou nu toch proberen om wat partijen aan jouw kant te krijgen om mede namens jou die strijd te voeren. Het klinkt misschien een beetje lullig, maar dat heeft vaak toch wel effect.quote:Op donderdag 16 februari 2017 16:43 schreef Ticootje het volgende:
[..]
Ja maar uiteindelijk heb trap je toch tegen schenen en komt het toch weer op je bord..
De gezinsbegeleiding (vanuit gemeente / jeurgzorg iets) is het eens over dat Jen niet thuishoort op deze school en dat ze thuishoort op speciaal onderwijs of speciaal basisonderwijs.quote:Op donderdag 16 februari 2017 16:50 schreef Vanyel het volgende:
Maar een buitenstaander (therapeut, gezinsbefeleidee, anything) kan wel objectief maken dat het niet aan school ligt, maar ze gewoon de zorg en begeleiding nodig heeft die een andere plek kan bieden. Als je bekijkt wat speciaal onderwijs je kind kan bieden en hoe moeizaam het nu gaat, kun je je toch bijna niet voorstellen dat er niks te doen is.
Ook niemand vanuit de gemeente te bedenken, als je bijvoorbeeld eerst al zou aankloppen voor een indicatie voor naschoolse opvang?
Naschoolse opvang wordt verzorgd door de kinderopvangorganisatie, die kunnen de opvang wel aan, maar dat gaat ook met veel extra energie. Andere ouders maken zich zorgen over hun kinderen omdat Jennifer een onveilige factor kan zijn.....
Ik weet het eigenlijk niet meer. Moet ik nu weer wachten tot volgend overleg, moeten we de trajecten een kans geven, zal ik haar gewoon aanmelden bij speciaal onderwijs zodat ze met ons gaan kijken hoe het zit, moet ik de kinderen anders gewoon inschrijven op de openbare school in het andere dorp en dan duidelijk aangeven dat ze een zorg leerling is en we haar via hen naar een andere vorm onderwijs willen hebben (met als nadeel 2x in een jaar wisselen van school)....
Alles wat ik doe loop ik toch weer tegen een muur en kom ik op hetzelfde punt uit.
En Tombola.... ik zou er graag van uit gaan dat het goed komt en J fluitend de kies laat trekken nadat hij zonder morren dat spul heeft genomen, maar ik "ken" (de verhalen over) J al een poosje (van hier).....
Die begeleiding zit elk gesprek erbij op school.quote:
Als ik jou was zou ik vragen of gezinsbegeleiding eens met school wil gaan overleggen. Zij kennen Jen en kunnen die rol van objectieve buitenstaander vervullen.
ohquote:
[..]
Die begeleiding zit elk gesprek erbij op school.
Ze komen er dus ook niet doorheen? Ik weet het ook even niet meer dan.
Nee check. Dan ligt het niet aan mij.quote:
[..]
oh
Ze komen er dus ook niet doorheen? Ik weet het ook even niet meer dan.
Gewoon even uithuilen en verder denken.
Maar J. wordt wel ouder en er valt steeds beter met hem te praten. Ik denk echter in dit geval dat het inderdaad niet gaat lukken, maar dat het misschien wel de manier is om hem dan te overtuigen om het zonder drankje te proberen.quote:
Dat idee van het drankje eens proberen zonder dat hij naar de tandarts moet, dus ervaren wat het effect is, vond ik wel een idee eigenlijk.
En Tombola.... ik zou er graag van uit gaan dat het goed komt en J fluitend de kies laat trekken nadat hij zonder morren dat spul heeft genomen, maar ik "ken" (de verhalen over) J al een poosje (van hier).....
Heb je ze wel eens expliciet gevraagd om niet alleen op school erbij te zitten, maar ook via andere kanalen hun invloed te laten gelden? Zo ja, kut dat dat niet werkt, maar zo nee, dan kan het zijn dat ze zich daar niet in mengen omdat je die vraag nog niet gesteld hebt.quote:
[..]
Nee check. Dan ligt het niet aan mij.
Gewoon even uithuilen en verder denken.
Dat is waar, en het is wel fijn dat hij steeds beter in staat is om dingen uit te leggen of uitgelegd te krijgen.quote:
[..]
Maar J. wordt wel ouder en er valt steeds beter met hem te praten. Ik denk echter in dit geval dat het inderdaad niet gaat lukken, maar dat het misschien wel de manier is om hem dan te overtuigen om het zonder drankje te proberen.
Ik hoop dat jullie tot een oplossing komen.
Ze hebben nu al aangegeven dat de grens van hulp wel bereikt is. Ze kunnen niet zoveel meer doen.quote:
[..]
Heb je ze wel eens expliciet gevraagd om niet alleen op school erbij te zitten, maar ook via andere kanalen hun invloed te laten gelden? Zo ja, kut dat dat niet werkt, maar zo nee, dan kan het zijn dat ze zich daar niet in mengen omdat je die vraag nog niet gesteld hebt.
Het was niet mijn intentie om het een draai te geven dat het alleen maar slecht kon aflopen hoor Livelink. Ik wilde alleen maar aangeven dat het iets is dat kán gebeuren...quote:
[..]
Maar J. wordt wel ouder en er valt steeds beter met hem te praten. Ik denk echter in dit geval dat het inderdaad niet gaat lukken, maar dat het misschien wel de manier is om hem dan te overtuigen om het zonder drankje te proberen.
Ik denk overigens niet dat het proberen van het drankje helpt. Het effect van zulke medicatie is zo afhankelijk van de staat waarin je je bevindt. Het testen zal hem vast uit zijn doen maken maar vast niet zo uit zijn doen als naar de tandarts moeten. Als zo'n drankje dan een rustgevende werking had thuis, hoeft dat helemaal niet te gebeuren bij de tandarts.
Misschien dat zijn vertrouwen er in dan wat doet. Dat kan. Maar ja hij dat kan ook zijn vertrouwen in de tandarts worden.
[ Bericht 3% gewijzigd door Luchtbel op 16-02-2017 19:02:03 ]
Ticootje, ik kan inhoudelijks niks nuttigs zeggen. Ik wens je wel veel sterkte. Wat een kut zooi zeg.quote:
[..]
Ze hebben nu al aangegeven dat de grens van hulp wel bereikt is. Ze kunnen niet zoveel meer doen.
Die boodschap zouden ze toch ook elders kunnen brengen? Niet bij school, maar juist bij andere instanties? Of heeft dat ook al geen zin?quote:
[..]
Ze hebben nu al aangegeven dat de grens van hulp wel bereikt is. Ze kunnen niet zoveel meer doen.
Nou wellicht kunnen we wat met hun rapport als we zelf aanmelden op speciaal onderwijs.quote:
[..]
Die boodschap zouden ze toch ook elders kunnen brengen? Niet bij school, maar juist bij andere instanties? Of heeft dat ook al geen zin?
Ofzo.
En degene die er voordeel van zou moeten hebben, Jen, die heeft er volgens mij geen hol aan.
En jij staat te roepen en ze lijken je bijna gewoon te negeren
. En hebben ze nou al die tijd nog steeds niks op papier staan? Wat frustrerend dat je zelf je kind niet kan aanmelden bij SO/SBO. Want het vertraagd enorm en dat lijkt me niet in het belang van Jen, maar blijkbaar maken de belangen van het kind niet uit.
Kan de kinderombudsman hierin misschien nog iets voor je betekenen, ik roep maar wat. En ik kan me ook voorstellen dat je inmiddels zelf ook niet meer weet wat je nog moet doen.
Sterkte
is een angsttandarts misschien een optie? of een behandeling onder narcose ?quote:
[..]
Maar J. wordt wel ouder en er valt steeds beter met hem te praten. Ik denk echter in dit geval dat het inderdaad niet gaat lukken, maar dat het misschien wel de manier is om hem dan te overtuigen om het zonder drankje te proberen.
we zitten hier voor hetzelfde. bij L. moet zijn verstandskies eruit. die zit horizontaal en komt daardoor niet door en moet eruitgesneden worden bij de kaakchirurg.
dat heeft hij van mij, ik had het aan beide kanten, hij gelukkig maar aan een kant.
ik probeer hem nu zover te krijgen dat hij het nu laat doen. nu is hij nog geen 18.
L. wordt zelfs een soort van sociaal
vanmiddag kwam hij thuis met de mededeling dat school leuk is.
en dat hij de hele vakantie aan zijn huiswerk gaat werken.
heb ik het goede kind wel teruggehad vandaag?
Hij zit al bij een gespecialiseerde tandarts. Narcose doet ze liever niet. Alleen in het uiterste geval of als een heel gebit gesaneerd moet worden.quote:
[..]
is een angsttandarts misschien een optie? of een behandeling onder narcose ?
we zitten hier voor hetzelfde. bij L. moet zijn verstandskies eruit. die zit horizontaal en komt daardoor niet door en moet eruitgesneden worden bij de kaakchirurg.
dat heeft hij van mij, ik had het aan beide kanten, hij gelukkig maar aan een kant.
ik probeer hem nu zover te krijgen dat hij het nu laat doen. nu is hij nog geen 18.
Zijn tanden staan trouwens ook behoorlijk scheef, maar een beugel gaat gewoon echt niet lukken bij hem. Maar nu wees de tandarts me op een tandarts die gespecialiseerd is in 'beugelen zonder beugels' zoals zij het noemde. J. reageerde natuurlijk direct afwijzend, maar ik denk dat we daar toch een keer gaan kijken/praten.
Lastige situaties zijn dit altijd. En je kunt ze niet meer dwingen als ze ouder worden.
ja dat zijn zeker lastige dingen.quote:
[..]
Hij zit al bij een gespecialiseerde tandarts. Narcose doet ze liever niet. Alleen in het uiterste geval of als een heel gebit gesaneerd moet worden.
Zijn tanden staan trouwens ook behoorlijk scheef, maar een beugel gaat gewoon echt niet lukken bij hem. Maar nu wees de tandarts me op een tandarts die gespecialiseerd is in 'beugelen zonder beugels' zoals zij het noemde. J. reageerde natuurlijk direct afwijzend, maar ik denk dat we daar toch een keer gaan kijken/praten.
Lastige situaties zijn dit altijd. En je kunt ze niet meer dwingen als ze ouder worden.
kijken kan inderdaad geen kwaad. ik zou het voorstellen
Hoe gaat het nu met L. en de opleiding?quote:
[..]
ja dat zijn zeker lastige dingen.
kijken kan inderdaad geen kwaad. ik zou het voorstellen
van L. zelf krijg ik alleen goede berichten.quote:
[..]
Hoe gaat het nu met L. en de opleiding?
van de opleiding zelf hoor ik op het ogenblik niets, dus ik moet er vanuit gaan dat het goed gaat.
hij heeft onlangs echt heel hard aan een project gewerkt wat afgekeurd was.
echt elk moment was hij er mee bezig tot laat in de avond.
maar hij heeft het op tijd afgekregen en het is goedgekeurd.
vandaag vroeg hij of ik zijn aantekeningen wilde zien en ik heb zijn schrift doorgebladerd.
ik snapte er natuurlijk geen bal van, maar er viel me wel wat op.
hij had hele schema's getekend en wat hij in die schema's had geschreven was heel goed leesbaar, terwijl de aantekeningen die op andere bladen stond in zijn eigen 'doktershandschrift' geschreven waren.
heel typisch
ik merk wel dat hij geestelijk weer een stukje gegroeid is. hij wordt socialer. op school moet hij natuurlijk wel, maar thuis zoekt hij ook wat meer contact. hij heeft van de week zelfs een hele avond bij ons in de huiskamer gezeten. nu kwam dat misschien ook door de toastjes en de brie die op tafel stonden (hij heeft pas vorige week ontdekt dat hij dat lust)
dus eigenlijk gaat het hier op zich niet slecht.
ik merk wel dat ik er zelf nog niet gerust op ben. de spanning van het gevoel dat ik op mijn hoede moet zijn is er nog steeds wel. ik weet niet of ik dat ooit kwijt zal raken.
dat herken jij vast ook wel
Fijn!
en dat 'ons' klinkt ook als een goede ontwikkeling voor jou
Wie had dit ook hier?
Ik heb het vaker gelezen Tico, maar ik weet niet meer waar of van wie.
Ja, ik. Uiteindelijk in maart in groep 8 kwam de verlossende uitspraak van school dat zijn gedragsproblemen dusdanig onder controle waren dat ze toch een dyslexie-onderzoek aan zouden vragen. Toen is het uiteindelijk ook vergoed door de gemeente.quote:
Inmiddels is er toch een geldpot gevonden voor de begeleiding van haar gedrag / pdd-nos. Alleen de aanmelding voor de hulp voor dyslexi blijkt nu weer vrij kansloos omdat ze ook een gedragsprobleem heeft. Dus geen sprake van enkelvoudige dyslexi en dus geen vergoeding vanuit de gemeente.
Wie had dit ook hier?
Ik begreep het eerlijk gezegd wel. Voor die tijd was een onderzoek ook onmogelijk. Een cito-toets was al onmogelijk. Hij zou domweg niet meegewerkt hebben.
Het is ontzettend vervelend als je er mee te maken hebt, maar een duur onderzoek zou voor die tijd weggegooid geld zijn geweest. Daarom hebben we toen ook niet overwogen om het zelf te laten uitvoeren en te betalen.
Ik ben wel heel blij dat het onderzoek uiteindelijk gelukt is. Hij voelde zich altijd zo dom en zo onzeker als het om spelling en grammatica ging dat hij helemaal niks meer deed. Hij las ook niet omdat het zo langzaam ging. Op het moment dat hij doorhad dat het dyslexie was en geen domheid sloeg hij helemaal om. Hij is gaan lezen en verslindt nu boeken en dat gaat ook steeds sneller en beter. Hij is niet meer bang om fouten te maken en doet tegelijkertijd enorm zijn best om zich te verbeteren. En het gaat ook echt vooruit.
Ik ken Jen natuurlijk niet zo goed als mijn eigen zoon, maar in ons geval vond ik het wel heel frustrerend, maar ook heel begrijpelijk. Het was ook geen kwestie van dat wij als ouders er dan maar extra energie in moesten steken. Het was geen optie.quote:
Waarom kan het nou niet gewoon eens wat makkelijker gaan vraag ik me dan af. Alsof je als ouder een bak energie over hebt om overal achteraan te zitten enzo...
Ik heb het vaker gelezen Tico, maar ik weet niet meer waar of van wie.
Alle energie van ons en van school en vooral van mijn zoon is gegaan in het onder controle krijgen van de gedragsproblemen. En dat was ook de enige prioriteit. Al het andere was secundair.
Het is absoluut niet gericht op agressie of woedeaanvallen omdat die momenteel sporadisch voorkomen.
De andere begeleiding is gericht op wie ze is en waarom ze anders is dan anderen. Begrip voor haarzelf en een stukje kind oplappen doordat ze door alle negatieve ervaringen momenteel een zelfbeeld heeft van -10.
Juist nu ze zo rustig is zou je een groei in haar leercurve willen zien, maar die komt niet. Dit is juist zo goed naar voren gekomen doordat ze haar goed kunnen toetsen.
Laat ze zich ook testen? Op een gegeven moment ging het bij mijn zoon goed bij zijn eigen vertrouwde leerkracht, maar als hij naar een andere leerkracht moest dan ging het al mis. En voor het dyslexie-ondezoek moest hij 2 dagen naar een wildvreemde.quote:
Jen haar gedrag is op dit moment juist erg goed onder controle. Juist nu doorpakken en haar testen zou een goed beeld opleveren van hoe we ervoor staan. Haar begeleiding is nu vooral gericht op hoe ga ik om met mensen, hoe leer ik mij sociaal gedragen en wat verwacht men van mij.
Het is absoluut niet gericht op agressie of woedeaanvallen omdat die momenteel sporadisch voorkomen.
Juist nu ze zo rustig is zou je een groei in haar leercurve willen zien, maar die komt niet.
Dat is een goed punt. Zou ik als moeder bij haar in de buurt mogen blijven?quote:
[..]
Laat ze zich ook testen? Op een gegeven moment ging het bij mijn zoon goed bij zijn eigen vertrouwde leerkracht, maar als hij naar een andere leerkracht moest dan ging het al mis. En voor het dyslexie-ondezoek moest hij 2 dagen naar een wildvreemde.
Ik denk dat Jen wel dicht kan slaan bij een vreemde, maar wetende dat ik in een delfde gebouw ben zal haar vast helpen om over haar grens te stappen.
Wij hadden het voordeel dat onze school een vast iemand vanuit dat centrum toebedeeld had gekregen. Die man kende de school en de problematiek van de leerlingen daarom heel goed.quote:
[..]
Dat is een goed punt. Zou ik als moeder bij haar in de buurt mogen blijven?
Ik denk dat Jen wel dicht kan slaan bij een vreemde, maar wetende dat ik in een delfde gebouw ben zal haar vast helpen om over haar grens te stappen.
Voor het daadwerkelijke onderzoek heeft hij dus eerst een kennismakingsgesprek met J. gehad. Heel belangrijk! Het onderzoek vond ook plaats op school, dat scheelde ook. Ik heb ook vooraf telefonisch een gesprek gehad met dat bureau waarin ik kon aangeven wat eventuele pijnpunten tijdens dat onderzoek konden worden. Ik weet niet hoe dat gaat bij het reguliere onderwijs. Of er dan ook vooraf wat extra tijd in kennismaking en overleg wordt gestoken.
Volgende week ook maar weer achteraan bij de directeur van de SBO waar we zijn geweest die wat dingen zou opvragen / uitvragen.
Ik snap het ook heel goed, maar ik het het tijdens het OT zelfs aangegeven dat Jennifer toch niet in aanmerking zou komen omdat er meer speelt, maar dat was allemaal niet zo volgens school en heeft me nu dus weer eens een weg in gestuurd met een dood eind.quote:
Livelink, zoals jij het zegt klinkt het ook wel logisch dat ze niet per definitie een dyslexie onderzoek vergoeden als er ook andere problematiek is.
Zo voelt het. Tijd winnen. Want ondertussen zijn we weer een maandje verder en volgende maand weer overleg en moeten we concluderen dat er weer een traject stil ligt.
Het lijkt me zo frustrerend... je zou toch denken dat het efficiënter kan...quote:
[..]
Ik snap het ook heel goed, maar ik het het tijdens het OT zelfs aangegeven dat Jennifer toch niet in aanmerking zou komen omdat er meer speelt, maar dat was allemaal niet zo volgens school en heeft me nu dus weer eens een weg in gestuurd met een dood eind.
Zo voelt het. Tijd winnen. Want ondertussen zijn we weer een maandje verder en volgende maand weer overleg en moeten we concluderen dat er weer een traject stil ligt.
Het is wel naar dat je ook in dit geval afhankelijk bent van de school. Als de school het weigert aan te vragen wordt het sowieso niet vergoed.quote:
[..]
Ik snap het ook heel goed, maar ik het het tijdens het OT zelfs aangegeven dat Jennifer toch niet in aanmerking zou komen omdat er meer speelt, maar dat was allemaal niet zo volgens school en heeft me nu dus weer eens een weg in gestuurd met een dood eind.
Zo voelt het. Tijd winnen. Want ondertussen zijn we weer een maandje verder en volgende maand weer overleg en moeten we concluderen dat er weer een traject stil ligt.
School is van mening dat de aanvraag terecht is, de onderzoekende instantie zegt: " we moeten eerst vaststellen dat de aanvraag voldoet".quote:
[..]
Het is wel naar dat je ook in dit geval afhankelijk bent van de school. Als de school het weigert aan te vragen wordt het sowieso niet vergoed.
En ik heb vandaag een brief van de gemeente dat het onderzoek is toegekend.
Wie snapt het nog?
Ik snap het in ieder geval niet. Bij ons ging het zo: school vroeg het onderzoek aan, onderzoeksbureau stuurde ellenlange vragenlijsten naar ons en school. Na het invullen van die vragenlijsten kregen we bericht dat hij in aanmerking kwam voor het onderzoek. Vervolgens heeft het onderzoeksbureau contact opgenomen met de gemeente en kregen wij een brief van de gemeente dat het werd vergoed.quote:
[..]
School is van mening dat de aanvraag terecht is, de onderzoekende instantie zegt: " we moeten eerst vaststellen dat de aanvraag voldoet".
En ik heb vandaag een brief van de gemeente dat het onderzoek is toegekend.
Wie snapt het nog?
Zelf heb ik helemaal geen contact gehad met de gemeente
School stelt dossier op.
Ik deed aanvraag bij wijkteam
School deed aanmeldin bij onderzoekbureau
Gemeente geeft akkoord
Onderzoekbureau zegt nu, voldoet niet aan richtlijnen.
quote:
Hier ging het zo:
School stelt dossier op.
Ik deed aanvraag bij wijkteam
School deed aanmeldin bij onderzoekbureau
Gemeente geeft akkoord
Onderzoekbureau zegt nu, voldoet niet aan richtlijnen.
Je zou toch zeggen dat de school leidend is als het gaat om de gedragsproblemen. Het onderzoeksbureau kent Jen toch helemaal nog niet? Die gaan af op de informatie die ze krijgen van school en ouders toch?
Ze vragen wel de rapporten op van haar onderzoeken.quote:
[..]
Je zou toch zeggen dat de school leidend is als het gaat om de gedragsproblemen. Het onderzoeksbureau kent Jen toch helemaal nog niet? Die gaan af op de informatie die ze krijgen van school en ouders toch?
Oh, dat wist ik helemaal niet. Ik weet helemaal niet wat school allemaal nog heeft moeten opsturen indertijd. Het zit jullie ook echt niet mee.quote:
[..]
Ze vragen wel de rapporten op van haar onderzoeken.
Inde vragenlijst staat de vraag ook of er meer instanties met haar bezig zijn en of ze wel eens is gezien door een psycholoog of psychiater.quote:
[..]
Oh, dat wist ik helemaal niet. Ik weet helemaal niet wat school allemaal nog heeft moeten opsturen indertijd. Het zit jullie ook echt niet mee.
Weet je, ik zie het wel. Ik stuur de zooi in en ze zoeken het maar uit. Die toekenning is er, dus lijkt mij dat de gemeente naar aanleiding van het dossier van school al ja heeft gezegd. Bovendien ziet de gemeente zelf ook wel dat ze ook betalen aan een gezinshulp voor haar.
Bij ons ging het wel via de gemeente.
School stuurt hulpvraag in. Gemeentemeneer komt langs om te kijken waar hulp nodig is en legt aanvraag bij leidinggevende neer. Ondertussen advies gekregen wat voor ons handig zou zijn om naar toe te gaan plus alvast toestemmingen om te starten (het was zo'n duidelijk verhaal dat het zeker was dat we de toestemming gingen krijgen).
Dat was oktober. Ondertussen is duidelijk geworden dat onze oudste (10) ass heeft (wat wij altijd al zeiden). Nu zijn we bezig met psycho educatie. Eens kijken of dat zijn zelfreflectie al iets kan verbeteren. Binnenkort school-advies-gesprek. Hopenlijk bied dat wat ruimte. K. wil nl. eigenlijk helemaal niet naar school (=gevangenis zonder tralies....).
En bah vervelend Ticootje, dat langs elkaar heen lopen van die aanmelding/aanvraag. Wat voor onderzoeksbureau is dat waar school mee samenwerkt?
School heeft er nog nooit mee samen gewerkt, dit bureau heeft pas sinfs juli vorig jaar een contract met de gemeente.quote:
Welke leidinggevende bedoel je,Hobbesje? En zijn jullie degenen die psycho-educatie krijgen of jullie zoon/dochter (of beiden)?
En bah vervelend Ticootje, dat langs elkaar heen lopen van die aanmelding/aanvraag. Wat voor onderzoeksbureau is dat waar school mee samenwerkt?
Dat verklaart wel een hoop, zeg. Als er een relatie was tussen school en onderzoeksbureau, dan had het volgens mij veel zwaarder gewogen dat school de gedragsproblemen niet als belemmerend voor het onderzoek ziet.quote:
[..]
School heeft er nog nooit mee samen gewerkt, dit bureau heeft pas sinfs juli vorig jaar een contract met de gemeente.
Ja misschien, alleen dit bureau zit in ons dorp zelf en het leek me handig dat als er inderdaad vooruitgang werd geboekt ik desnoods ook zelf extra uren kon afnemen voor Jen.quote:
[..]
Dat verklaart wel een hoop, zeg. Als er een relatie was tussen school en onderzoeksbureau, dan had het volgens mij veel zwaarder gewogen dat school de gedragsproblemen niet als belemmerend voor het onderzoek ziet.
Maar dat kan toch alsnog? Wij hebben gebruik gemaakt van het onderzoeksbureau van school. Dat heeft vastgesteld dat er een ernstige vorm van dyslexie is en daarmee konden wij gaan 'shoppen' voor ondersteuning bij ons in de buurt.quote:
[..]
Ja misschien, alleen dit bureau zit in ons dorp zelf en het leek me handig dat als er inderdaad vooruitgang werd geboekt ik desnoods ook zelf extra uren kon afnemen voor Jen.
Ja maar dit bureau kan ook de begeleiding doen, dus het leek me handig dat dan alles bij dezelfde kwam.quote:
[..]
Maar dat kan toch alsnog? Wij hebben gebruik gemaakt van het onderzoeksbureau van school. Dat heeft vastgesteld dat er een ernstige vorm van dyslexie is en daarmee konden wij gaan 'shoppen' voor ondersteuning bij ons in de buurt.
Geneente heeft hier een ondersteuningsteam waarmee ze werken. En de leidinggevende maakt (mede) de beslissing of er geld wordt gegeven.
Hier is de school niet heel groot en zou eigen onderzoek alleen maar vertraging hebben gegeven (wachttijd voor de schoolpsycholoog - die zelf al een doorverwijzing als uitkomst kon voorspellen). En met het oog op de vervolgkeuze van school is wel enig tempo gewenst (groep 7 nu).
Het zou ook zo kunnen zijn dat school niet voldoende extra begeleiding heeft gegeven/vastgelegd. Om in aanmerking te komen moet een kind volgens de richtlijnen 3x V- score hebben plús een uur (!!!) extra (dus náást het reguliere leesonderwijs) per week begeleide oefening met lezen. Het zijn best forse eisen. Bij ons is ook wel eens een dossier niet 'aangenomen' omdat de betreffende leerkracht eea niet goed genoeg had vastgelegd.quote:
Hier ging het zo:
School stelt dossier op.
Ik deed aanvraag bij wijkteam
School deed aanmeldin bij onderzoekbureau
Gemeente geeft akkoord
Onderzoekbureau zegt nu, voldoet niet aan richtlijnen.
Ja, bureaucratie ten top en het kind is de dupe.
Maar ik wilde het even vermelden omdat dát dus ook een reden kan zijn (dus los van het feit dat Jen geen enkelvoudige dyslexie heeft).
Ja, klopt inderdaad. Op school zijn ze daar vanaf groep 7 mee begonnen en werd hij wekelijks uit de klas gehaald hiervoor. En eind groep 8 is hij dus getest.quote:
[..]
Het zou ook zo kunnen zijn dat school niet voldoende extra begeleiding heeft gegeven/vastgelegd. Om in aanmerking te komen moet een kind volgens de richtlijnen 3x V- score hebben plús een uur (!!!) extra (dus náást het reguliere leesonderwijs) per week begeleide oefening met lezen. Het zijn best forse eisen. Bij ons is ook wel eens een dossier niet 'aangenomen' omdat de betreffende leerkracht eea niet goed genoeg had vastgelegd.
Ja, bureaucratie ten top en het kind is de dupe.
Maar ik wilde het even vermelden omdat dát dus ook een reden kan zijn (dus los van het feit dat Jen geen enkelvoudige dyslexie heeft).
En ook wij als ouders moesten aangeven dat we ook thuis aandacht hadden besteed aan lezen. Dat was heel lastig, want hij wou in die periode helemaal niet lezen. Het enige wat hij zelf las was de Taptoe, dus daar hadden we een abonnement op genomen en ik las hem nog elke avond voor. En kennelijk telde voorlezen ook nog mee voor het lezen, want ze zijn inderdaad streng met die beoordeling of je voor onderzoek in aanmerking komt.
Waar denk je dan aan als het gaat om de vervolgkeuze van school, Hobbesje?quote:
Wij krijgen allemaal psycho educatie.
Geneente heeft hier een ondersteuningsteam waarmee ze werken. En de leidinggevende maakt (mede) de beslissing of er geld wordt gegeven.
Hier is de school niet heel groot en zou eigen onderzoek alleen maar vertraging hebben gegeven (wachttijd voor de schoolpsycholoog - die zelf al een doorverwijzing als uitkomst kon voorspellen). En met het oog op de vervolgkeuze van school is wel enig tempo gewenst (groep 7 nu).
Nee dit is wel gedaan. Aan de eisen voldoet ze.quote:
[..]
Het zou ook zo kunnen zijn dat school niet voldoende extra begeleiding heeft gegeven/vastgelegd. Om in aanmerking te komen moet een kind volgens de richtlijnen 3x V- score hebben plús een uur (!!!) extra (dus náást het reguliere leesonderwijs) per week begeleide oefening met lezen. Het zijn best forse eisen. Bij ons is ook wel eens een dossier niet 'aangenomen' omdat de betreffende leerkracht eea niet goed genoeg had vastgelegd.
Ja, bureaucratie ten top en het kind is de dupe.
Maar ik wilde het even vermelden omdat dát dus ook een reden kan zijn (dus los van het feit dat Jen geen enkelvoudige dyslexie heeft).
Welk niveau we gaan inschieten. Hij zou havo aan kunnen als hij beter gaat begrijpend lezen.quote:
[..]
Waar denk je dan aan als het gaat om de vervolgkeuze van school, Hobbesje?
Uit de testen blijkt dat, maar automatiseren kan hij niet en alles wat eraan sociale items in de testen zit scoort hij ondergemiddeld. Daarnaast is hem aan het werk krijgen ook nogal een dingetje...
Lastig. Net als het type school. Daar is ook nog weer keuze in. Maar we hebben gelukkig nog even.
Vanaf volgende week begint er weer een stuk ondersteuning, ik hoop ook gewoon dat ze ergens het licht met haar zien, dat alle hulp en energie uiteindelijk wel zin heeft.
Lastig is dat. Wat is wijsheid om te doen...quote:
Ik twijfel om Jen een groep over te laten doen, omdat ze zover achterblijft in lezen, maar met bijvoorbeeld rekenen gaat het wel hartstikke goed.
Vanaf volgende week begint er weer een stuk ondersteuning, ik hoop ook gewoon dat ze ergens het licht met haar zien, dat alle hulp en energie uiteindelijk wel zin heeft.
Hopenlijk komt er vooruitgang met goede ondersteuning.
Moeilijke beslissing. Als het echt dyslexie is, dan betwijfel ik of het laten overdoen van een groep veel zin heeft. Als de achterstand vooral is ontstaan door de gedragsproblematiek dan zou het misschien wel zinvol zijn. Als de problematiek steeds meer onder controle komt, dan is er weer ruimte voor de rest. Maar in dat geval haalt ze misschien de achterstand ook wel in zonder dat ze een groep over moet doen.quote:
Ik twijfel om Jen een groep over te laten doen, omdat ze zover achterblijft in lezen, maar met bijvoorbeeld rekenen gaat het wel hartstikke goed.
Vanaf volgende week begint er weer een stuk ondersteuning, ik hoop ook gewoon dat ze ergens het licht met haar zien, dat alle hulp en energie uiteindelijk wel zin heeft.
Heeft de school ook het idee dat het dyslexie zou kunnen zijn? Zo ja, kunnen ze haar niet als een dyslect behandelen? Ik heb kinderen in de klas zonder het papiertje, maar waarbij ik wel volgens het dyslexieprotocol werk.
(Bij ons: vergroten van toetsen, voorlezen van teksten bij begrijpend lezen, meer tijd bij toetsen, verkorten van werk bij veel leeswerk of dit voorlezen, voorlezen van Cito's muv begrijpend lezen).
Als ze bij alle andere vakken op spelling en lezen na een vooruitgang laat zien kan het bijna niet missen.
Als je haar een jaar laat overdoen, kijk dan ook of ze sociaal emotioneel in de klas past. Hoe is de klas waarin ze terecht komt, rustig/druk. Zitten er kinderen in waarmee ze vriendinnetjes kan worden? Heeft ze een nieuwe start nodig? En misschien zelfs informeren naar de meester/juf die voor de groep komt (al is dat nu nog niet bekend gok ik
)Wel goed om over na te denken alvast, volgens mij is het meeste al wel gezegd hierboven dus dat ga ik niet herhalen
.Jen wordt al behandeld als dyslect. Zo wordt rekenwerk voorgelezen.quote:
als een kind dyslexie heeft, heeft een groep overdoen weinig zin. Vaak ook niet goed voor het zelfvertrouwen omdat er een kleine vooruitgang zal zijn te zien, maar andere kinderen als snel weer een voorsprong hebben.
Heeft de school ook het idee dat het dyslexie zou kunnen zijn? Zo ja, kunnen ze haar niet als een dyslect behandelen? Ik heb kinderen in de klas zonder het papiertje, maar waarbij ik wel volgens het dyslexieprotocol werk.
(Bij ons: vergroten van toetsen, voorlezen van teksten bij begrijpend lezen, meer tijd bij toetsen, verkorten van werk bij veel leeswerk of dit voorlezen, voorlezen van Cito's muv begrijpend lezen).
Als ze bij alle andere vakken op spelling en lezen na een vooruitgang laat zien kan het bijna niet missen.
Als je haar een jaar laat overdoen, kijk dan ook of ze sociaal emotioneel in de klas past. Hoe is de klas waarin ze terecht komt, rustig/druk. Zitten er kinderen in waarmee ze vriendinnetjes kan worden? Heeft ze een nieuwe start nodig? En misschien zelfs informeren naar de meester/juf die voor de groep komt (al is dat nu nog niet bekend gok ik
De conclusie van het gesprek was dan ook dat hij a.s. vrijdag een afspraak heeft en dat hij dan alsnog kan beslissen tot het drankje of niet.
Als ik er wel bij was geweest was ik niet met deze conslusie de deur uitgegaan, want hoe kan ik hem nu voorbereiden op vrijdag, terwijl het dus nog totaal onduidelijk is wat er vrijdag precies gaat gebeuren?
Vandaag heb ik dan toch maar de tandarts een mailtje gestuurd met mijn twijfels over vrijdag. Ze heeft me gelukkig vrijwel direct gebeld en ze was het met me eens dat dit geen goede basis was voor de behandeling . Daarom heb ik nu met de tandarts afgesproken dat we definitief geen drankje gaan nemen. Ik zal met J. afspreken hoe we het nu wel gaan doen en dan de tandarts een mailtje sturen met hoe ik het met J. heb besproken zodat we in ieder geval met hetzelfde verhaal aan de behandeling beginnen. En dan maar afwachten of het gaat lukken. Ik ben nog niet hoopvol, moet ik zeggen.
Weet niet of je een vraag van deze lurker wil beantwoorden, maar je snijdt iets aan dat ik me laatst afvroeg: heeft J. nu zijn hele achterstand ingelopen? Ik vind het zo leuk dat er nu wordt gepraat over regulier onderwijs, terwijl in mijn (vast foutieve) herinnering de basisschooljaren voor een groot deel gingen over aanwezig zijn, in de klas of überhaupt de school. Niet zozeer over leren. Blijkbaar heeft hij ongemerkt toch heel veel opgestoken dan!quote:
[..]
Moeilijke beslissing. Als het echt dyslexie is, dan betwijfel ik of het laten overdoen van een groep veel zin heeft. Als de achterstand vooral is ontstaan door de gedragsproblematiek dan zou het misschien wel zinvol zijn. Als de problematiek steeds meer onder controle komt, dan is er weer ruimte voor de rest. Maar in dat geval haalt ze misschien de achterstand ook wel in zonder dat ze een groep over moet doen.
quote:
Update op het tandartsfront: het informatieve gesprek over het drankje ging niet goed. Ik moest werken en kon er helaas niet bij zijn, maar naar wat ik begrepen heb zat J. er stuurs bij en heeft hij zich niet heel netjes gedragen en toen is de tandartsassistente boos geworden en heeft hem ervan beschuldigd dat hij ook niet wilde luisteren. Dat was tegen het verkeerde been, want hij luisterde wel. Hij kon het hele verhaal woordelijk navertellen, maar heeft natuurlijk op geen enkele manier laten merken tijdens het gesprek dat hij wel luisterde
De conclusie van het gesprek was dan ook dat hij a.s. vrijdag een afspraak heeft en dat hij dan alsnog kan beslissen tot het drankje of niet.
Als ik er wel bij was geweest was ik niet met deze conslusie de deur uitgegaan, want hoe kan ik hem nu voorbereiden op vrijdag, terwijl het dus nog totaal onduidelijk is wat er vrijdag precies gaat gebeuren?
Vandaag heb ik dan toch maar de tandarts een mailtje gestuurd met mijn twijfels over vrijdag. Ze heeft me gelukkig vrijwel direct gebeld en ze was het met me eens dat dit geen goede basis was voor de behandeling . Daarom heb ik nu met de tandarts afgesproken dat we definitief geen drankje gaan nemen. Ik zal met J. afspreken hoe we het nu wel gaan doen en dan de tandarts een mailtje sturen met hoe ik het met J. heb besproken zodat we in ieder geval met hetzelfde verhaal aan de behandeling beginnen. En dan maar afwachten of het gaat lukken. Ik ben nog niet hoopvol, moet ik zeggen.
Ja, hij is vanaf groep 7 aan het werk gegaan. En hoe! Hij heeft ineens het licht gezien. Tot groep 7 was het doel inderdaad om hem elke dag naar school te krijgen en eenmaal op school om hem op school te houden. Dat lukte lang niet altijd, ik kreeg hem niet altijd 's ochtends de taxi in en op school probeerde hij te ontsnappen (ondanks hoge hekken om de speelplaats). In groep 6 werd het doel dat hij elke dag in ieder geval in zijn eigen klas begon. Als ik hem ging ophalen was het iedere keer een grote gok waar ik hem kon vinden. Meestal zat hij in een andere klas of bij de directeur. In ieder geval zelden in zijn eigen klas.quote:
[..]
Weet niet of je een vraag van deze lurker wil beantwoorden, maar je snijdt iets aan dat ik me laatst afvroeg: heeft J. nu zijn hele achterstand ingelopen? Ik vind het zo leuk dat er nu wordt gepraat over regulier onderwijs, terwijl in mijn (vast foutieve) herinnering de basisschooljaren voor een groot deel gingen over aanwezig zijn, in de klas of überhaupt de school. Niet zozeer over leren. Blijkbaar heeft hij ongemerkt toch heel veel opgestoken dan!
Maar in groep 7 heeft hij een leerkracht gekregen waar het eerst helemaal niet mee klikte. Maar toen ze eenmaal aan elkaar gewend waren (zo rond de kerst) ging het daarna geweldig. Hij wilde ineens naar school, deed enorm zijn best om mee te doen en al het werk goed en netjes te doen. Het was ook een wisselwerking, want de leerkracht gaf ook aan dat hij het een enorme stimulans vond dat J. in alles wat hij vertelde geinteresseerd was. In die periode werd het ook mogelijk om hem uit de klas te halen voor bijles in spelling en lezen. Ons grote geluk is dat die leerkracht vervolgens mee is gegaan naar groep 8. Dus de stijgende lijn werd daarmee alleen maar voortgezet.
En hoewel zijn cito-toets uiteindelijk uitkwam op VMBO-kader niveau, heeft de basisschool het advies TL/Havo gegeven. Dat omdat hij pas sinds groep 7 echt met school is begonnen.
En ons nog grotere geluk is dat zijn huidige school het advies van de basisschool heeft overgenomen en hem op een TL/Havo-klas geplaatst heeft. En inmiddels hebben zij aangegeven dat hij Havo moet doen.
En daarmee is hij de eerste leerling ooit (tromgeroffel) die vanuit zijn basisschool naar de Havo is gegaan. Ik heb het nog aan zijn vorige school laten weten en die waren er heel blij mee. En terecht, want het is iets waar zij echt trots op mogen zijn.
Terugkijkend naar al die moeilijke jaren realiseer ik me steeds weer hoeveel geluk we hebben gehad op cruciale momenten. Het had ook heel anders kunnen gaan.
Ja, dat klopt. Ongemerkt moet hij ook heel veel geleerd hebben in al die jaren daarvoor. Het is ook net een spons. Hij slurpt alle informatie op en vindt alles interessant. Het heeft gewoon jaren geduurd voordat hij zich veilig genoeg voelde op school om het ook allemaal eruit te laten komen, lijkt het. En wat misschien toch ook meespeelde is dat de leerkracht waarbij de doorbraak kwam een man was. Daarvoor had hij alleen maar van vrouwen les gehad. En misschien was een mannelijke leerkracht wel precies wat hij nodig had. Maar ja, of dat echt een rol heeft gespeeld weet ik niet.quote:
Wat een mooi en bijzonder verhaal, als je het zo op een rij zet. Naar mijn idee laat het oa zien hoe belangrijk individuen kunnen zijn. En ook wel dat hij al die jaren van alleen maar daar zijn toch íets moet hebben opgestoken.
Geen idee, Jen wordt nu door de opvang door de eigenaar mee terug genomen naar de andere lokatie en de problemen op de opvang zijn verleden tijd. Ik hoop dat hij dat blijft doen. Sowieso hebben de kinderen het fijner op de andere lokatie.quote:
[..]
Ja, dat klopt. Ongemerkt moet hij ook heel veel geleerd hebben in al die jaren daarvoor. Het is ook net een spons. Hij slurpt alle informatie op en vindt alles interessant. Het heeft gewoon jaren geduurd voordat hij zich veilig genoeg voelde op school om het ook allemaal eruit te laten komen, lijkt het. En wat misschien toch ook meespeelde is dat de leerkracht waarbij de doorbraak kwam een man was. Daarvoor had hij alleen maar van vrouwen les gehad. En misschien was een mannelijke leerkracht wel precies wat hij nodig had. Maar ja, of dat echt een rol heeft gespeeld weet ik niet.
Dat klinkt als een goede oplossing, Ticootje. Fijn dat ze op de opvang ook oplossingsgericht willen denken. Dat zal een pak van je hart zijn!quote:
[..]
Geen idee, Jen wordt nu door de opvang door de eigenaar mee terug genomen naar de andere lokatie en de problemen op de opvang zijn verleden tijd. Ik hoop dat hij dat blijft doen. Sowieso hebben de kinderen het fijner op de andere lokatie.
Nou, jij weet ook: als ze gaan schermen met dat andere ouder bedenkingen hebben. Dan is het meestal einde verhaal.quote:
[..]
Dat klinkt als een goede oplossing, Ticootje. Fijn dat ze op de opvang ook oplossingsgericht willen denken. Dat zal een pak van je hart zijn!
Inderdaad. Dus fijn dat ze het op zo'n manier opgepakt hebben. Hopelijk blijft dat goed gaan op die manier.quote:
[..]
Nou, jij weet ook: als ze gaan schermen met dat andere ouder bedenkingen hebben. Dan is het meestal einde verhaal.
Ze kan er natuurlijk niks aan doen, maar het heeft ons zoveel tijd en ellende gekost aan voorbereiden en zorgen dat hij uberhaupt ging, dat ik er echt even kapot van was dat het niet door ging.
En nu hebben we een nieuwe afspraak staan voor volgende week woensdag, maar ik kan me er niet toe zetten om dat hele proces nog een keer over te moeten doen. Ik denk er nu ernstig over om het af te zeggen en het een heel eind te verzetten. Even mezelf opnieuw opladen.
Heel goed. Voor het gebit van J maakt een paar weken/maanden niet zo veel uit (toch?) en voor jou scheelt het wél veel. Goed dat je voor jezelf kiest.quote:
Ik denk er nu ernstig over om het af te zeggen en het een heel eind te verzetten. Even mezelf opnieuw opladen.
M. gaat morgen haar spreekbeurt over ASS (en dus eigenlijk over zichzelf) doen. Ik ben heel benieuwd, oma heeft geholpen. Ze heeft dat wat ze wil vertellen in haar hoofd zitten en de powerpoint staat op school op de computer, dus klaar voor de start zullen we maar zeggen.
Ze hebben voor de koningsspelen iets nieuws bedacht. Waar we voorgaande jaren lekker rond de school activiteiten en spelletjes hadden, gaan ze nu (ik vermoed met alle scholen hier) naar het sportpark en daar dingen doen.
Maar vanaf groep 6 gaan ze fietsen en dat is al reden genoeg voor M. om alleen nog maar te roepen dat ze niet wil...
Ik vind het lastig. Fietsen kan ze wel (al roept ze zelf dat ze zo snel moe is, dus ik denk dat we meer moeten fietsen
). Maar fietsen in een groep, opletten en op tijd remmen en al dat soort dingen...Maar als ik zelf mee fiets dan wil ze liefst de hele weg geduwd en dat schiet denk ik ook niet echt op. En ik ben door de klas van de jongste gevraagd of ik kan rijden (zij gaan wel met auto's) en ik kan me niet in 2 stukken delen.
Ze moeten met kamp straks ook op de fiets en dat is 2,5 keer zo ver...
Maar ik vind het lastig. Het wordt een strijd vermoed ik, want ze wil echt niet.
En ik vind het fietsen op zich prima, maar ik zie wel allemaal beren op de weg.
Is dit een kwestie van loslaten... en maar zien hoe het gaat (en ik me vast voor niks druk maak).
Ik wilde sowieso de leerkracht even aanschieten, maar ik weet niet of we daar veel aan gaan hebben. Het is een aardige man, maar een enorme chaoot. Het is maar goed dat zn hoofd vastzit, want hij zou het nog vergeten zeg maar...
De situatie op zich is voor mij niet herkenbaar, maar wel het gevoel erachter. Altijd vooruit moeten denken, alle mogelijke scenario's wegen, de afweging maken of je iets wel of niet moet doen. Weten dat het een strijd gaat worden en dat je er behoorlijk veel energie in zult moeten steken.
En dan ergens onderweg besef je je dat het eigenlijk leuk zou moeten zijn
. Ik hoorde van een ouder dat het indruk had gemaakt op haar zoon. Leuk om te horen
. Meester had op het formuliertje wat ze meekrijgen na de spreekbeurt gezet, dat het dapper was dat ze over zichzelf had verteld!
Ze vond het spannend, maar het was wel meegevallen zei ze. Ik vind het knap, ze heeft het toch maar mooi gedaan!
Over het fietsavontuur heb ik wel even een balletje opgegooid, maar de reactie was eigenlijk wel zoals ik had verwacht. Duurt nog even, we blijven oefenen in elk geval en dan zien we wel verder tegen die tijd...
Zonder roesje/drankje. Het was heftig, maar hij heeft zich prima gedragen. We hoefden hem niet vast te houden en hij heeft niet geschreeuwd. Maar het was echt moeilijk om aan te zien. Hij was helemaal gespannen, kon niet stilliggen en was helemaal aan het trillen. Pas toen de assistente zijn handen vastpakte werd hij iets rustiger.
Hij heeft bijna de hele middag geslapen, we hebben er goed aan gedaan om hem gewoon thuis te houden. Hopelijk hoeft dit voorlopig niet meer.
En of het met drankje nu makkelijker zou zijn geweest voor hem blijft de vraag. Ik zou het hem heel graag makkelijker gunnen, maar of dat de manier is weet ik ook niet.
Heftig, maar het is wel gelukt! Overwinning!!!
Maar ik ben trots op J en op jullie 
) ervoor maak ik me heel erg druk en ben ik heel erg gestressed, maar op de dag zelf komt er een soort rust over me heen gelukkig. Dan weet ik dat ik er toch niks meer aan kan doen en dan is het klaar.
Wij moesten met Cato naar de orthodontist van de week. Gipshappen was een drama maar is uiteindelijk ook gelukt, goddank.
En Nijna wat een moedige stap, die spreekbeurt. Fijn dat het goed ging! Hier toevallig ook vorige week de spreekbeurt gehad, behoorlijk spannend was het, maar ook heel goed gegaan begreep ik.
Livelink, wat fijn dat de kies er uit is!
De orthodontist durven wij niet aan. Terwijl het wel nodig is. Maar nu heeft de tandarts ons doorverwezen naar een orthodontist die de methode beugels zonder beugelen toepast. Geen idee wat het is, maar inmiddels is J. zo ver dat hij daar wel een keer op gesprek wil gaan.quote:
Wat fijn dat het gelukt is, Livelink!! Super!
Wij moesten met Cato naar de orthodontist van de week. Gipshappen was een drama maar is uiteindelijk ook gelukt, goddank.
En Nijna wat een moedige stap, die spreekbeurt. Fijn dat het goed ging! Hier toevallig ook vorige week de spreekbeurt gehad, behoorlijk spannend was het, maar ook heel goed gegaan begreep ik.
hell, dat is ook een drama. (ik heb zelf een kunstgebit, dus ik heb ook regelmatig moeten happen, tot bijna stikken aan toe) kan me haar benauwdheid zo goed voorstellen! goed dat het toch gelukt is!quote:
Wat fijn dat het gelukt is, Livelink!! Super!
Wij moesten met Cato naar de orthodontist van de week. Gipshappen was een drama maar is uiteindelijk ook gelukt, goddank.
En Nijna wat een moedige stap, die spreekbeurt. Fijn dat het goed ging! Hier toevallig ook vorige week de spreekbeurt gehad, behoorlijk spannend was het, maar ook heel goed gegaan begreep ik.
Klinkt interessant! Hopelijk biedt het een uitkomst voor jullie!quote:
[..]
De orthodontist durven wij niet aan. Terwijl het wel nodig is. Maar nu heeft de tandarts ons doorverwezen naar een orthodontist die de methode beugels zonder beugelen toepast. Geen idee wat het is, maar inmiddels is J. zo ver dat hij daar wel een keer op gesprek wil gaan.
Oja ik las ook nog over dat fietsen van M. Hier ook nog altijd een moeizaam iets. En nu komt binnenkort het groep-8-kamp eraan, waar ze altijd op de fiets naartoe gaan... meer dan 50 km enkele reis! Oef. Snel nog maar een paar flinke oefentochtjes maken de komende weekenden...
Dat is ook best wel verquote:
[..]
Klinkt interessant! Hopelijk biedt het een uitkomst voor jullie!
Oja ik las ook nog over dat fietsen van M. Hier ook nog altijd een moeizaam iets. En nu komt binnenkort het groep-8-kamp eraan, waar ze altijd op de fiets naartoe gaan... meer dan 50 km enkele reis! Oef. Snel nog maar een paar flinke oefentochtjes maken de komende weekenden...
Daar zijn ze zo 3,5 uur voor aan het fietsen.
Stom dat ik het nooit verder uitgezocht heb, het had zich meteen als grote donderwolk in mijn hoofd genesteld. Maar ik ga nu dus een stuk geruster slapen, al is dit nog steeds pittig voor Cato hoor.Dat is inderdaad wel wat beter behapbaar. Had je Cato ook al bang gemaakt?quote:
Haha ik ben het toch nog even gaan opzoeken en kom tot de ontdekking dat het meevalt. Ik had het in mijn hoofd nogal opgeblazen geloof ik n.a.v. een kennis van me die vorig jaar als hulpmoeder meegefietst was en daarover op facebook postte dat ze zo'n zestig km in de benen had. Maar dat was dus heen én terug.
Maar ik denk niet dat ik het met haar over aantallen km's heb gehad. (Getallen zeggen haar trouwens sowieso niet zoveel, dus al had ik het wel gedaan...).Ik heb ook direct gevraagd of hij de vaste tandarts wil worden. Want elke keer hadden we een andere, niet zo handig als je kind al angstig is!
Fijn dat de spreekbeurt van Cato ook zo goed is gegaan!
Hier is schoolreis 25-30km enkele reis, beetje afhankelijk van de route.
Ze fietsen de ene dag heen en de dag erna terug.
Ze hadden van de week de brief voor de ouderbijdrage meegekregen en daar had M. nogal boos op gereageerd in de klas (hoorde ik van haar vriendje toen hij naar buiten kwam).
Ze wilde er zelf niet zoveel over zeggen…
Die koningsspelen binnenkort daar weet ik inmiddels van dat er een ouder is die haar zoon naderhand ophaalt. Zodat hij alleen heen hoeft te fietsen, ze fluisterde me al toe dat M. eventueel mee terug kan rijden. Misschien dat dat al scheelt.
Dus die houden we even in het achterhoofd. Kijken of het dan behapbaarder is.
Ingrid, het zou fijn zijn als jullie een vaste tandarts zouden hebben. Ik denk dat dat wel scheelt als je toch al angstig bent.
Nijna, dat komt dus wel ongeveer overeen met de fietstocht naar het schoolkamp bij ons. Alleen zitten er hier 2 nachten tussen ipv 1.
Standaard hier. Maar ook wel goed vind ik. Sowieso al op jonge leeftijd problemen gehad met haar gebit. Kiezen zijn ook geseald. Maar controle was wel goed. Alleen bij 1 tand die half door is gekomen zat wat plak, die tand extra controleren met poetsen.quote:
Fluor happen is hier helemaal niet meer aan de orde, doen ze dat standaard bij jullie, Ingrid? Of was er een specifieke aanleiding voor?
En dan gaan we vanmiddag naar een voetbalwedstrijd toe. http://www.onsoranje.nl/teams/185189/programma/wedstrijd/22282
Kim had op school 2 kaarten gekregen en kwam enthousiast thuis. Dus dan wil ik wel mee, al heb ik er niks mee verder. Hoop dat ze de drukte en indrukken etc goed kan verwerken. We proberen nog een kaart voor Tyler te regelen zodat hij ook mee kan.
Dat klinkt hoopgevend. Dank je wel.quote:
Livelink, ik sprak net een collega die zelf ook zo'n beugel-loze beugel krijgt (van die precies passende bitjes). Ze vertelde dat ze er zelfs niet voor hoefde te happen, er wordt een digitale print van haar gebit gemaakt met behulp van een soort tandenborstel. Knap en fijn dat dat klei-happen dan niet nodig is.
Wat leuk! Hoe was het? Heeft ze de drukte goed doorstaan?quote:
[..]
Standaard hier. Maar ook wel goed vind ik. Sowieso al op jonge leeftijd problemen gehad met haar gebit. Kiezen zijn ook geseald. Maar controle was wel goed. Alleen bij 1 tand die half door is gekomen zat wat plak, die tand extra controleren met poetsen.
En dan gaan we vanmiddag naar een voetbalwedstrijd toe. http://www.onsoranje.nl/teams/185189/programma/wedstrijd/22282
Kim had op school 2 kaarten gekregen en kwam enthousiast thuis. Dus dan wil ik wel mee, al heb ik er niks mee verder. Hoop dat ze de drukte en indrukken etc goed kan verwerken. We proberen nog een kaart voor Tyler te regelen zodat hij ook mee kan.
http://www.ad.nl/utrecht/(...)n-de-regio~a4bccbe3/
Op zich vind ik dat heel goed, maar grappig genoeg kan de kermis niet genoeg prikkels hebben voor J. Overal vindt hij het moeilijk, behalve bij de kermis. Dus ik vermoed dat hij op een ander moment zal gaan.
Dot heeft hetzelfde. Als je haar maar van alle kanten compleet bombardeert, vindt ze het wel gaaf. Ze vond t bijvoorbeeld ook prachtig met opa en oma optocht kijken met carnaval in Limburg.
Zoiets zal het zijn, ja. Hij hoeft ook nooit zoveel op de kermis. Hij vindt het prima om het alleen maar te ervaren.quote:
Misschien omdat het dan zo'n enorme overload is dat het niet meer een kwestie is van proberen te onderscheiden wat relevant is, maar het gewoon ondergaan?
Dot heeft hetzelfde. Als je haar maar van alle kanten compleet bombardeert, vindt ze het wel gaaf. Ze vond t bijvoorbeeld ook prachtig met opa en oma optocht kijken met carnaval in Limburg.
Het was geslaagd! Tyler kon gelukkig ook mee! Ze werd er zelf vooral na de rust wel drukker van, maar dat is wel logisch. Ook nog vriendjes en vriendinnetjes tegen gekomen, konden ze mooi samen kijken en aanmoedigen.quote:
[..]
Wat leuk! Hoe was het? Heeft ze de drukte goed doorstaan?
Lijkt me echt een hele leuke manier om onverwacht je middag door te brengen. Fijn dat ze het ook zo heeft ervaren.quote:
[..]
Het was geslaagd! Tyler kon gelukkig ook mee! Ze werd er zelf vooral na de rust wel drukker van, maar dat is wel logisch. Ook nog vriendjes en vriendinnetjes tegen gekomen, konden ze mooi samen kijken en aanmoedigen.
M. vindt dat geen probleem, I. zit steeds te kokhalzen en kan de klok wel vooruit kijken.
Trui, 2 nachten scheelt misschien wel een beetje. Of ze zijn extra moe natuurlijk…
Ik hoorde van ouders van voorgaande jaren dat er op de terugweg nog wel eens wat valpartijen zijn door de vermoeidheid…
Vorig jaar heeft M. thuis geslapen, ze wilde niet op kamp (tot we erachter kwamen dat ze het jaar daarvoor heimwee had gehad en dat ze gezegd hadden dat ze de ouders niet meer gingen bellen omdat die al zouden slapen…).
We moeten maar even zien hoe het dit jaar gaat, ik vind het prima als ze thuis wil slapen. En als ze het wel wil proberen gaan we hele duidelijke afspraken maken (al is het midden in de nacht, ze bellen maar gewoon).
Ingrid, leuk dat de voetbal leuk was!
).Dat kamp is hier ook een volgende spannende gebeurtenis waar we naartoe gaan werken. En de musical. Maar ze is blij met haar rol (niet teveel tekst, en geen solo's) dus dat komt vast goed.
Hier was het een week waarin ook heel wat spannende zaken plaatsvonden: Cato kreeg haar beugel (ocharme, wat een mondvol), doorstond (en haalde!) het fiets-verkeersexamen, had een intake voor het voorbereidingsprogramma voor de middelbare school, en kreeg de uitslag van de eindtoets op school, waarop ze veel hoger bleek te scoren dan het advies dat ze gekregen heeft (vwo ipv vmbo/havo). Dus gisteren hadden we ineens nog iets om over na te denken: misschien toch naar een andere middelbare school? Pfff!
[ Bericht 1% gewijzigd door trui op 12-05-2017 22:40:29 ]
Eigenlijk zou een leerkracht standaard aandacht moeten geven aan de voorbereiding van zo'n kamp. Ik denk eigenlijk dat heel veel kinderen (ook zonder diagnose ASS) daar rust uit zouden halen. Maar misschien gebeurt dat ook wel.quote:
Hoe vaak ik de leerkracht van M. ook een pannenkoek vindt, hij is wel heel actief bezig met het voorbereiden van het kamp... (of het gaat helpen dat zal blijken, maar het ligt in de week zullen we maar zeggen
Wel een beetje fatsoenlijk doorgekomen?
Livelink, ik weet het niet. Toen ik de leerkracht vroeg om een afspraak om het erover te hebben zei hij dat hij er nog niet zo mee bezig was, maar sindsdien is hij dus wel aan het voorbereiden.
We hebben komende week een afspraak staan om er met M. samen naar te kijken. Ze wisselt nogal van ik wil helemaal niet tot ik wil wel een beetje... dus maar eens zien hoe we er een mouw aan kunnen passen.
Knap, dat ze het fietsexamen heeft gehaald Trui!quote:
Dus gisteren hadden we ineens nog iets om over na te denken: misschien toch naar een andere middelbare school? Pfff!
Wat betreft de cito-score: zou je nog van school willen wisselen? Jullie oorspronkelijkekeuze is toch gebaseerd op het advies van de leerkrachten die 8 jaar met haar hebben gewerkt? Zij kennen Cato in hoe zij ís en hoe zij werkt, wat zij aankan, wat bij haar past. Cito is (maar dat weet jij ook wel
) puur cognitief. Heel fijn dat ze heeft kunnen laten zien 'wat er in zit'. Maar in hoeverre zou ze dat dag in dag uit vol kunnen houden?Update van ons:
Nou hèhè, na maaaaanden (vanaf oktober 2016...) zoeken naar de juiste instelling hebben we gisteren de intake gehad bij Libranet. En hoera, we krijgen daar het integrale onderzoek dat ons zo nuttig lijkt. Psycholoog, fysiotherapeut, ergotherapeut, revalidatiearts, logopedist en maatschappelijk werker. Hopelijk krijgen we voor de zomervakantie duidelijkheid of de sociaal emotionele problemen van Thies gerelateerd zijn aan ASS dan wel dyspraxie/DCD. Ik denk trouwens dat er van beide sprake is. Het gaat erg vaak samen.
Manman, wat heeft me deze zoektocht (met veel bureaucratische tegenwerking) een hoop frustratie, tranen en slapeloze nachten gekost...
Maar voor nu: jeeeuuuhhheeeeuuuu!
Gaat het verder nog een beetje met hem op school?
En Trui, wat een week
Wat knap van Cato dat ze dat allemaal heeft doorstaan en gedaan. Petje af
En ook knap van jullie natuurlijk
Wat betreft de cito-toets kan ik me voorstellen dat het wel een dilemma is. Heeft de school waar jullie nu naar toe gaan alleen maar VMBO? Of is er misschien een VMBO/Havo brugklas waar Cato naartoe kan? Gaat de school het advies aanpassen?
Hier is nu duidelijk dat J. volgend jaar nog op deze school blijft en dan moet hij sowieso naar een andere school omdat ze bij deze school alleen onderbouw havo hebben. En wellicht gaan we dan de overstap naar regulier onderwijs proberen.
Nee, we blijven wel bij de al gemaakte keuze. Ze wil nu niet nog veranderen. Ze gaat daar inderdaad een mavo-havo brugklas doen. Maar na dat 1e jaar is er alleen vmbo-t niveau op deze school.quote:
[..]
Knap, dat ze het fietsexamen heeft gehaald Trui!
Wat betreft de cito-score: zou je nog van school willen wisselen? Jullie oorspronkelijkekeuze is toch gebaseerd op het advies van de leerkrachten die 8 jaar met haar hebben gewerkt? Zij kennen Cato in hoe zij ís en hoe zij werkt, wat zij aankan, wat bij haar past. Cito is (maar dat weet jij ook wel
Ik heb het gevoel dat ze op de huidige school al langere tijd wel een beetje onderschat werd. Dus in die zin is deze score daar wel een bevestiging van. Ik denk dat als zij meer benaderd was vanuit het idee 'ze zou prima havo' aankunnen, ze zich daar ook meer naar gedragen had. Onze oriëntatie op vervolgscholen is ook behoorlijk beïnvloed door de sombere inschatting van de leerkracht. We waren in groep 7 bijv. bij een school wezen kijken die Havo/VWO aanbiedt. Dat vond Cato echt een leuke school, en je had daar mogelijkheden om bijv. chinees als keuzevak te nemen. Zou echt iets voor Cato kunnen zijn met haar talen-talent. De meester floot ons daar toen meteen van terug: 'nou we mogen denk ik al heel blij zijn als ze VMBO-t kan halen'. Daar hadden wij echt niet zo op gerekend. We zijn ons vanaf toen heel anders gaan oriënteren op middelbare scholen. Naar die eerste school die ik noemde gaat ook een goede vriendin van haar. De school waar we nu voor gekozen hebben heeft ook zeker veel leuke dingen hoor, maar er gaat geen enkele vriend/vriendin van haar naartoe. En als ze na dit jaar toch havo blijkt aan te kunnen moet ze toch weer een grote verandering doormaken. De kans is groot dat ze er dan dan toch voor kiest om op deze school te blijven. Ook niet per se erg. Maar toch wel een heel verschil. En ik weet dat deze IEP toets ook maar een momentopname is enzovoort, maar toch. Het maakt wel 't een en ander los merk ik.
Wat fijn! Ik ben benieuwd!quote:Update van ons:
Nou hèhè, na maaaaanden (vanaf oktober 2016...) zoeken naar de juiste instelling hebben we gisteren de intake gehad bij Libranet. En hoera, we krijgen daar het integrale onderzoek dat ons zo nuttig lijkt. Psycholoog, fysiotherapeut, ergotherapeut, revalidatiearts, logopedist en maatschappelijk werker. Hopelijk krijgen we voor de zomervakantie duidelijkheid of de sociaal emotionele problemen van Thies gerelateerd zijn aan ASS dan wel dyspraxie/DCD. Ik denk trouwens dat er van beide sprake is. Het gaat erg vaak samen.
Manman, wat heeft me deze zoektocht (met veel bureaucratische tegenwerking) een hoop frustratie, tranen en slapeloze nachten gekost...
Maar voor nu: jeeeuuuhhheeeeuuuu!
[ Bericht 12% gewijzigd door trui op 14-05-2017 15:25:01 ]
En Trui, ik kan me dat zo goed voorstellen... Ze zal haar weg vast vinden, maar ik kan me voorstellen dat het toch wel een gevoel van 'wat jammer, en wat als...' geeft.;
Ooooh, dat plaatst eea wel in een wat ander perspectief... Het klopt idd dat de verwachtingen van een leerkracht van invloed zijn op hoe een kind zich gedraagt/hoe een kind presteert.quote:
Ik heb het gevoel dat ze op de huidige school al langere tijd wel een beetje onderschat werd. Dus in die zin is deze score daar wel een bevestiging van. Ik denk dat als zij meer benaderd was vanuit het idee 'ze zou prima havo' aankunnen, ze zich daar ook meer naar gedragen had.
Zuur, lijkt me. Zeker omdat die havo/VWO haar zo leuk leek. Maar die leerkracht van groep 8 heeft toch ook zicht op hoe Cato eerder heeft gepresteerd? En is er in groep 7 geen voorlopig advies geweest?
Bovendien zet je post mij ook wel aan het denken over hoe school tegen Thes aankijkt. Ik ga eens even goed de vinger aan de pols houden, op cognitief gebied dan. Tot nu toe waren we vnl bezig met het sociaal emotionele deel...
En dat de kennis van de leerkracht over het 'etiketje' van het kind daar ook weer invloed op heeft.quote:
Ooooh, dat plaatst eea wel in een wat ander perspectief... Het klopt idd dat de verwachtingen van een leerkracht van invloed zijn op hoe een kind zich gedraagt/hoe een kind presteert.
Hij heeft vooral met haar gesproken, verteld wat er ongeveer op het programma staat.
We gaan nog wel even op de locatie kijken, maar vooralsnog is het plan om het te gaan proberen. Met wel duidelijk de afspraak dat ook al is het midden in de nacht, mocht het niet gaan, dat we gewoon gebeld worden.
Ben benieuwd, ik vind het wel een beetje spannend, maar wel top dat ze het gaat proberen!
In groep 7 en 8 had ze dezelfde leerkracht. Voor Cato fijn, vanwege de continuïteit, maar het nadeel is wel dat zijn mening inderdaad dan wel extra veel gewicht kreeg. Het voorlopig advies kwam inderdaad eind groep 7, van hem dus, en toen vond hij het dus wat hoog gegrepen dat we naar die Havo/Vwo school waren wezen kijken op onze eerste open-dagen-ronde.quote:
Ooooh, dat plaatst eea wel in een wat ander perspectief... Het klopt idd dat de verwachtingen van een leerkracht van invloed zijn op hoe een kind zich gedraagt/hoe een kind presteert.
Zuur, lijkt me. Zeker omdat die havo/VWO haar zo leuk leek. Maar die leerkracht van groep 8 heeft toch ook zicht op hoe Cato eerder heeft gepresteerd? En is er in groep 7 geen voorlopig advies geweest?
Bovendien zet je post mij ook wel aan het denken over hoe school tegen Thes aankijkt. Ik ga eens even goed de vinger aan de pols houden, op cognitief gebied dan. Tot nu toe waren we vnl bezig met het sociaal emotionele deel...
Het jaar daarvoor had ze een juf die eigenlijk niet zo heel erg geïnteresseerd was in de kinderen. (Dezelfde juf waardoor Willem van school veranderd is, al kon Cato 't best aardig met haar vinden maar dat is ook omdat zij geen 'lastig' kind is, altijd zo rustig en braaf als wat). Achteraf hadden we zelf misschien ook meer moeten aandringen op extra stimulans van wat Cato wel allemaal in zich heeft, maar we wilden haar ook niet onnodig pushen. En we weten dat ze ook echt moeite heeft met sommige onderdelen van het pakket. Topografie bijvoorbeeld was altijd een tamelijk drama, omdat het haar gewoon echt helemaal nul interesseert.
Best lastig ook om de visie van een docent ter discussie te stellen, je gaat er toch van uit dat hij de deskundige is en er echt wel een goede inschatting van kan maken. Maar als ik er nu zo op terugkijk denk ik toch wel een beetje dat wij daar wel wat hebben laten liggen. Nou ja, het is ook allemaal geen drama. En inderdaad, het kan zeker de moeite zijn om hierover goed de vinger aan de pols te houden bij Thies!
Als je vwo aan kunt en je op vmbo blijft omdat switchen van school niet leuk is, na een jaartje is dat ook niet leuk meer want er zit toch geen uitdaging in.
Buiten dat het zonde is van haar talent.
Het klinkt misschien wat overdreven, maar we hebben hier echt zo intensief met haar naartoe gewerkt, ze heeft zelf gekozen en vond dit de prettigste school en zag vanaf toen ineens wat minder tegen de grote overstap op. Change of plans zou echt een zware wissel trekken. En het fijne van de gekozen school is ook dat er best veel ruimte is voor individuele variatie. Een beetje rustig opbouwen heeft ook z´n voordelen. Voor haar zelfvertrouwen beter om evt. na enige tijd omhoog te schuiven dan andersom. En 't feit blijft dat ze een vrij grillig profiel heeft qua vaardigheden. Dus er zijn ook echt dingen die best moeizaam gaan.
Maar ik wil er nog wel met de meester over in gesprek. Hij bracht het een beetje alsof ze boven haar kunnen had gepresteerd op de toetsdagen, terwijl ik denk: nee, dit ís haar kunnen. Daar kan hij zelf ook nog wel wat in leren.
Dit zijn inderdaad heel valide overwegingen. Het is vooral fijn dat ze een soort tussenjaar heeft met die brugklas waarna je opnieuw kunt bedenken wat het beste is. Het voordeel kan dan ook zijn dat ze meerdere docenten heeft en dat die samen hopelijk tot een goed inzicht komen in wat ze kan en niet kan en wat het beste voor haar is. Als docent op een middelbare school vind ik het altijd erg prettig om samen met andere docenten een leerling te analyseren. De ene valt dit op, de ander dat en dan kom je al pratend en inzichten uitwisselend vaak op een goed totaalbeeld. Ik zou dan ook zeker vaak op gesprek gaan in dat jaar met verschillende docenten om hun indruk na te gaan.quote:
Het klinkt misschien wat overdreven, maar we hebben hier echt zo intensief met haar naartoe gewerkt, ze heeft zelf gekozen en vond dit de prettigste school en zag vanaf toen ineens wat minder tegen de grote overstap op. Change of plans zou echt een zware wissel trekken. En het fijne van de gekozen school is ook dat er best veel ruimte is voor individuele variatie. Een beetje rustig opbouwen heeft ook z´n voordelen. Voor haar zelfvertrouwen beter om evt. na enige tijd omhoog te schuiven dan andersom. En 't feit blijft dat ze een vrij grillig profiel heeft qua vaardigheden. Dus er zijn ook echt dingen die best moeizaam gaan.
Ja, dat vind ik heel flauw, om het zo te brengen, dat hoort ook niet. Het is iets waar docenten onderling over moeten praten dan: hee, kan het zijn dat wij het fout hebben gezien?quote:Maar ik wil er nog wel met de meester over in gesprek. Hij bracht het een beetje alsof ze boven haar kunnen had gepresteerd op de toetsdagen, terwijl ik denk: nee, dit ís haar kunnen. Daar kan hij zelf ook nog wel wat in leren.
Ik had zelf zo'n meester in groep 8. Die deed mijn goede prestaties af als een soort toeval en zei tegen mijn ouders dat ik 'mavo' nog wel aan zou kunnen, maar alles daarboven was echt te hooggegrepen. Ik trok me dat erg aan, was niet goed voor m'n zelfvertrouwen.
dit is ook wel weer zo, nu heeft ze een jaar om te bewijzen of ze inderdaad de havo aankan.quote:
Ik weet het niet, ik denk dat Cato zich ook buiten school om wel kan ontplooien en daar nu wellicht zelfs wat meer tijd voor heeft. Mocht ze aan 't eind van deze mavo/havo brugklas goed op Havo niveau zitten dan kan ze misschien samen met wat kinderen uit haar klas de overstap naar die ene Havo/VWO school maken (met dat chinees als keuzevak), dat is nl de school die met deze mavo samenwerkt. Die Havo/VWO school is wel een stuk verder weg, en gezien haar moeite met fietsen/het verkeer is dat ook wel echt een punt om rekening mee te houden. Als ze een jaar ouder is gaat dat mogelijk ook weer wat beter.
Het klinkt misschien wat overdreven, maar we hebben hier echt zo intensief met haar naartoe gewerkt, ze heeft zelf gekozen en vond dit de prettigste school en zag vanaf toen ineens wat minder tegen de grote overstap op. Change of plans zou echt een zware wissel trekken. En het fijne van de gekozen school is ook dat er best veel ruimte is voor individuele variatie. Een beetje rustig opbouwen heeft ook z´n voordelen. Voor haar zelfvertrouwen beter om evt. na enige tijd omhoog te schuiven dan andersom. En 't feit blijft dat ze een vrij grillig profiel heeft qua vaardigheden. Dus er zijn ook echt dingen die best moeizaam gaan.
Maar ik wil er nog wel met de meester over in gesprek. Hij bracht het een beetje alsof ze boven haar kunnen had gepresteerd op de toetsdagen, terwijl ik denk: nee, dit ís haar kunnen. Daar kan hij zelf ook nog wel wat in leren.
Franny, we hebben al een uitnodiging voor een eerste gesprek bij de nieuwe school binnenkort, dat is wel fijn. Deze school is inderdaad wel van de korte lijntjes, dus dat komt nu goed uit.
[ Bericht 14% gewijzigd door trui op 16-05-2017 16:22:26 ]
Een vriendinnetje van mijn oudste liep overigens tegen hetzelfde aan indertijd. Een vmbo-advies en een hoge Cito-score. Die ouders hebben er toen voor gekozen om haar groep 8 over te laten doen op een andere school. Nou was dat meisje ook nog erg jong, dus dat speelde ook een rol. Een jaar later is ze alsnog naar het VMBO gegaan. Dus in haar geval bleek dan toch het oorspronkelijke advies te kloppen. Op zich verder een niet geheel relevant verhaal, sorry, maar ik vond het toendertijd wel een verrassende keuze van die ouders.
Ja, omdat eigenlijk niemand die cito-score goed kon interpreteren. En ze dachten dat een andere basisschool misschien in dat jaar nog iets kon zien wat daarvoor niet gezien was. Ik ken de specifieke reden niet. Ik vond het ook heel verrassend. Maar ze had ook echt heel hoog gescoord op haar cito-toets. Dus iedereen was in verwarring.quote:
Heel bijzonder inderdaad. Waarom in hemelsnaam groep 8 overdoen?
Hij is in groep 5 op die school gekomen.
In een hele 'moeilijke' klas. Hij had in groep 6 en 7 dezelfde juf. Dat klikte totaal niet en hij zakte flink af. Advies in groep 7; vmbo kader.
Nu in groep 8 een meester.
Hij gelooft in hem en hij deed het uitstekend dit jaar dus hij kreeg vmbo-t/havo advies.
Zijn eindtoets gaf vorige week randje havo/vwo aan.
Op het begeleidend briefje stond dat het advies niet gewijzigd werd. Wij hebben daarop gemaild dat D het in ieder geval verdiende om hier met hem en ons over te praten. De meester vond dat eigenlijk ook een goed idee.
Wij zijn er vanmiddag geweest. Zijn meester heeft nog aan de juf van groep 5 gevraagd hoe D toen binnen kwam en zij gaf aan dat hij toen verder was dan de huidige klas.
Dat gaf hem de doorslag om toch het advies naar havo/vwo te doen.
Het fijne is wel dat hij niet van school hoeft te switchen.
Of het goed is, ik weet het natuurlijk niet. Maar hij wil wel heel graag dus we zullen zien.
(D past niet in dit topic maar allez, ik wilde op jouw verhaal reageren)
Fijn dat ze het gaat proberen, Nijna. Ze is toch al eerder op kamp geweest? Zoals bij heel veel dingen blijkt het bij J. toch zo te werken dat hoe vaker hij dingen doet, hoe beter het gaat. Ik heb wel eens gescholden op zijn vorige school waar ze elke twee jaar op kamp gingen, maar dat heeft er wel voor gezorgd dat kamp wat makkelijker voor hem is geworden. Hij heeft pas geleden zijn brugklaskamp gehad en hoewel hij zenuwachtig was en tot de laatste dag weer af en toe riep dat hij toch niet zou gaan, ging het eigenlijk heel makkelijk. En ook ik was veel minder zenuwachtig. Dat is ook wat waardquote:
Samen met M. met de leerkracht gesproken over het kamp.
Hij heeft vooral met haar gesproken, verteld wat er ongeveer op het programma staat.
We gaan nog wel even op de locatie kijken, maar vooralsnog is het plan om het te gaan proberen. Met wel duidelijk de afspraak dat ook al is het midden in de nacht, mocht het niet gaan, dat we gewoon gebeld worden.
Ben benieuwd, ik vind het wel een beetje spannend, maar wel top dat ze het gaat proberen!
Spannend genoeg!
Livelink, ze is in groep 4 geweest, maar heeft toen enorm heimwee gehad.
In groep 5 wel mee geweest, maar thuis geslapen. En nu gaan we het proberen. Zou leuk zijn als het lukt, zeker ook voor haarzelf. Volgend jaar ook nog een keer in de buurt, maar in groep 8 gaan ze naar een van de eilanden, dus zou fijn zijn als ze tegen die tijd het vertrouwen heeft dat ze het kan... want ophalen wordt lastig vanaf een eiland midden in de nacht
. Maar wie dan leeft, wie dan zorgt.Wow, leuk om te horen van D! (En bizar dat er op het begeleidende briefje al stond dat het advies niet aangepast werd, dat horen ze echt altijd met je te bespreken!). Fijn dat het 'opschalen' binnen dezelfde school kan. Dat is precies wat bij onze keuze dus helaas geen optie is. Het voordeel van de kleine overzichtelijke school is nu meteen ook een nadeel. Maar jaaaa, ze komt er vast wel hoor, onze Cato.quote:
trui, wij zitten precies hetzelfde met David.
Hij is in groep 5 op die school gekomen.
In een hele 'moeilijke' klas. Hij had in groep 6 en 7 dezelfde juf. Dat klikte totaal niet en hij zakte flink af. Advies in groep 7; vmbo kader.
Nu in groep 8 een meester.
Hij gelooft in hem en hij deed het uitstekend dit jaar dus hij kreeg vmbo-t/havo advies.
Zijn eindtoets gaf vorige week randje havo/vwo aan.
Op het begeleidend briefje stond dat het advies niet gewijzigd werd. Wij hebben daarop gemaild dat D het in ieder geval verdiende om hier met hem en ons over te praten. De meester vond dat eigenlijk ook een goed idee.
Wij zijn er vanmiddag geweest. Zijn meester heeft nog aan de juf van groep 5 gevraagd hoe D toen binnen kwam en zij gaf aan dat hij toen verder was dan de huidige klas.
Dat gaf hem de doorslag om toch het advies naar havo/vwo te doen.
Het fijne is wel dat hij niet van school hoeft te switchen.
Of het goed is, ik weet het natuurlijk niet. Maar hij wil wel heel graag dus we zullen zien.
(D past niet in dit topic maar allez, ik wilde op jouw verhaal reageren)
Succes voor hem!Ook heel veel succes voor Cato.
Het komt vast goed! Als ze het kan komt het er ook uit. Er leiden meerdere wegen naar Rome zoals ze dat zeggen.
Ik was zeer content voor David met vmbo-t-havo.
Ik vind het best spannend nu het omhooggehaald is kan ik je zeggen.
Het is dat hij het zelf heel graag wil....
Ik heb mijn bedenkingen erbij. Maar goed. Laat maat gaan. we zien het wel.
Bij onze oudste, die vwo advies kreeg (en wel in dit topic past, want autistisch) viel het niet goed.
Ondertussen op 4 havo en blijft nu zitten .
[ Bericht 15% gewijzigd door lily op 20-05-2017 22:22:53 ]
Oh, dat laatste is niet zo fijn, lily. Hoe is hij daar zelf onder?quote:
Een kleine overzichtelijke school is zeker een voordeel.
Ook heel veel succes voor Cato.
Het komt vast goed! Als ze het kan komt het er ook uit. Er leiden meerdere wegen naar Rome zoals ze dat zeggen.
Ik was zeer content voor David met vmbo-t-havo.
Ik vind het best spannend nu het omhooggehaald is kan ik je zeggen.
Het is dat hij het zelf heel graag wil....
Ik heb mijn bedenkingen erbij. Maar goed. Laat maat gaan. we zien het wel.
Bij onze oudste, die vwo advies kreeg (en wel in dit topic past, want autistisch) viel het niet goed.
Ondertussen op 4 havo en blijft nu zitten .
Hij doet helemaal niets aan school dus dat helpt niet echt.
Ik verlies hem een beetje... wij hadden een erg goede band, maar sinds kort is dat verandert.
Hij verwijdert zich van ons.
Hij is nors, kortaf. En loopt met zijn ziel onder zijn arm. Niet leuk.
Hij gaat wel vaker uit. Zijn sociale leven speelt steeds meer parten Wel meestal bij mensen thuis.
Mijn man had laatst een goed gesprek met hem toen hij laat thuiskwam. Fijn!
Nou ja, een puber dus, zoals velen anderen.
De school; ik weet het niet. Van vwo naar havo. En nu blijven zitten.
Hij vindt het niet leuk, maar wil ook niet verder. Hij zit in een impasse.
Hij kent wel veel jongeren die nu in de derde zitten, dus volgens mij zit dat wel goed.
Maar hij blijft best gesloten.
Ongelooflijk eigenlijk. Hoe hij vroeger was (super druk en aanwezig en open) en nu (een rustige puber die zeker met zichzelf in de knoop zit).
Oh, dit herken ik wel een beetje van mijn dochter ja. Echt pubergedrag. Ik worstel daar ook wel mee. Ik vrees de tijd dat mijn jongste in de puberteit komt en hoe dat eventueel uitpakt met zijn autisme.quote:
Tja, mijn oudste zoon. Het is echt een puber.
Hij doet helemaal niets aan school dus dat helpt niet echt.
Ik verlies hem een beetje... wij hadden een erg goede band, maar sinds kort is dat verandert.
Hij verwijdert zich van ons.
Hij is nors, kortaf. En loopt met zijn ziel onder zijn arm. Niet leuk.
Hij gaat wel vaker uit. Zijn sociale leven speelt steeds meer parten Wel meestal bij mensen thuis.
Mijn man had laatst een goed gesprek met hem toen hij laat thuiskwam. Fijn!
Nou ja, een puber dus, zoals velen anderen.
De school; ik weet het niet. Van vwo naar havo. En nu blijven zitten.
Hij vindt het niet leuk, maar wil ook niet verder. Hij zit in een impasse.
Hij kent wel veel jongeren die nu in de derde zitten, dus volgens mij zit dat wel goed.
Maar hij blijft best gesloten.
Ongelooflijk eigenlijk. Hoe hij vroeger was (super druk en aanwezig en open) en nu (een rustige puber die zeker met zichzelf in de knoop zit).
Dan heb ik straks misschien wel het voordeel dat ik het aan het pubergedrag van mijn dochter kan relateren.quote:
Ja, wat een geworstel voor ons ook. Is het normaal pubergedrag of moet ik het elders zoeken?
We zijn op de locatie gaan kijken, we hebben het grootste gedeelte van de route gefietst. Gezien waar ze gaan pauzeren. Het viel mij best mee hoe goed ze het fietsen volhield en zonder gemopper!
Ze wilde ook echt zelf.
En heel voorzichtig lijkt ze zelfs wel wat zin in kamp te hebben, dus ik ben heel benieuwd
.Klinkt goed, Nijnaquote:
Volgende week, schoolkamp. Aan de voorbereiding gaat het volgens mij niet liggen.
We zijn op de locatie gaan kijken, we hebben het grootste gedeelte van de route gefietst. Gezien waar ze gaan pauzeren. Het viel mij best mee hoe goed ze het fietsen volhield en zonder gemopper!
Ze wilde ook echt zelf.
En heel voorzichtig lijkt ze zelfs wel wat zin in kamp te hebben, dus ik ben heel benieuwd
Lily, ik zie je verhaal over je oudste nu pas. Wat rot zeg, lijkt me ook heel lastig als hij zich zo afsluit. Hopelijk komt hij komend schooljaar weer in een positievere flow, en kan hij zich goed voegen tussen z'n nieuwe klasgenoten. Voor mijzelf waren de derde en vierde klas op de middelbare school ook wel de meest lastige qua opstandigheid tegen school en wat er allemaal van me gevraagd werd.
[ Bericht 1% gewijzigd door trui op 26-05-2017 08:07:58 ]
Hopelijk gaat hij zn draai weer wat meer vinden volgend jaar.
Bij ons gaat kamp ook nog wat worden... Logeren bij een vriendje lukt nog niet (al aantal malen gebeld om op te halen). Maar we hebben nog even.
Lastig is dat, Moonah. Ik heb echt slapeloze nachten gehad van de kampen. Maar mijn zoon heeft inmiddels 4x een kamp gehad (groep 4, 6 en 8 en brugklaskamp). Elke keer ging het iets beter, gelukkig. Een goede voorbereiding helpt en dat kan ver gaan zoals je al ziet bij Nijna.quote:
Nijna, wat spannend zeg.... Ik hoop van harte dat het dit keer beter gaat dan vorig jaar. Misschien geeft het feit dat jullie allemaal weten dat er gebeld kan worden als het nodig is al genoeg veiligheid.
Bij ons gaat kamp ook nog wat worden... Logeren bij een vriendje lukt nog niet (al aantal malen gebeld om op te halen). Maar we hebben nog even.
Bij het kamp in groep 8 zouden ze een dag naar Walibi gaan. Toen is mijn man een paar weken vantevoren speciaal met hem alvast naar Walibi gegaan zodat hij het daar al een keer gezien had en wist wat hij kon verwachten. Dat heeft enorm geholpen. Daarvoor zag hij echt als een berg tegen Walibi op en daarna was die angst helemaal weg.
Wie weet hoe het gaat tegen die tijd.
Ik ben wel blij dat we het zo hebben kunnen voorbereiden en dat het in elk geval wat lijkt te helpen.
Ik had even wat twijfels over het fietsen en naar de locatie rijden, maar ik ben heel blij dat ik het gedaan heb
.Ik hoop dat alles gaat zoals gepland!
Kampen is hier ook altijd een issue geweest.
Groep 8 kamp ging goed.
Een scoutingkamp daarvoor niet. We zijn hem toen gaan halen op dag 2. Knallende koppijn en doodongelukkig.
Een 4 havo reis, afgelopen zomer, ging niet. Naar Barcelona.
Hij wilde wel heel graag maar durfde niet en baalde daar wel van (achteraf).
D wordt met teveel prikkels echt letterlijk ziek. Overgeven en alles.
En als hij dan geen backup heeft durft hij niet.
Hij blijft nu zitten dus ik hoop dat hij deze keer wel meekan. Wil hij ook.
Ben benieuwd.
Dat is er gewoonweg niet.
Tijdens zo'n reisweek is er een thuisblijversprogramma.
Hij was niet alleen.
Volgende week mag(-moet) Cato ook op kamp met school; ze ziet het meest op tegen het enorme stuk fietsen. Ze heeft wel een fijn groepje kinderen waar ze het goed mee kan vinden dus ik hoop dat dat haar tijdens 't kamp ook genoeg gevoel van veiligheid biedt. Morgen gaan ze een dagje met zo´n 10 kinderen (en een paar ouders) naar een attractiepark omdat er brand was op school en ze daardoor een paar dagen extra vrij heeft. Ook bij dat soort dingen houd ik dan een beetje m'n hart vast of ze de groep een beetje kan bijbenen, maar tot nu toe gaat het toch allemaal best goed en vind ik ´t al heel positief dat ze ook gevraagd wordt voor zulke uitjes.
Maar met een groep(je) dan valt het wellicht wel mee. Dan ga je al gauw mee met de flow, denk ik.
Trui, spannend zo'n dagje op stap. Leuk dat ze gevraagd wordt voor Cato, hopelijk een fijne dag morgen voor haar!
Hebben jullie de mogelijkheid om nog een keer zelf te fietsen of zou dat Cato niet helpen?
In een groep fietsen is juist ook wel weer extra stressvol voor Cato, omdat ze nogal zwabbert en voortdurend dus botsingen met medesturen riskeert. Ook is ze slecht in inschatten wanneer ze moet remmen, dus ik kan me voorstellen dat ze de groep of enorm ophoudt door teveel remmen, of dus echt bovenop haar voorganger knalt. Maar goed, ik moet 't maar loslaten, laten we hopen dat 't mee zal vallen.quote:
Dat enorme stuk fietsen is dan ook wel wat, vind ik hoor.
Maar met een groep(je) dan valt het wellicht wel mee. Dan ga je al gauw mee met de flow, denk ik.
Het was heel leuk, maar ze was wel erg moe. Ik kreeg de hele dag door appjes met foto's van de de ouders die mee waren, heel lief.quote:
Hoe is het vandaag gegaan, Trui? Ik vind het ook heel knap dat ze dit soort dingen toch maar allemaal doet. En inderdaad een goed teken dat ze meegevraagd wordt!
Maar Cato wil meestal niet op de foto dus ze stond er wel steeds heel belabberd op (of niet, waardoor ik dacht 'ze zullen haar toch niet vergeten zijn he? ).Zojuist een intakegesprek met de zorgcoördinaor op de nieuwe school gehad. Erg aardig en enthousiast, ze gaan een persoonlijke begeleider voor haar regelen, en ze heeft een pasje mogen invullen dat ze in de lessen mee kan nemen, waardoor leerkrachten meteen kunnen zien waar ze rekening mee moeten houden. Klonk allemaal heel meedenkend.
Ach zo, daar zit de stressfactor vooral.quote:
[..]
In een groep fietsen is juist ook wel weer extra stressvol voor Cato, omdat ze nogal zwabbert en voortdurend dus botsingen met medesturen riskeert. Ook is ze slecht in inschatten wanneer ze moet remmen, dus ik kan me voorstellen dat ze de groep of enorm ophoudt door teveel remmen, of dus echt bovenop haar voorganger knalt. Maar goed, ik moet 't maar loslaten, laten we hopen dat 't mee zal vallen.
Ja, ik begrijp dat je je daar zorgen over maakt maar het komt vast goed. Loslaten is niet makkelijk in zo'n gevallen.
En wat klinkt dat goed, die zorgcoordinatie op haar nieuwe school!
Dat is bij ons ondenkbaar.
Heel fijn gevoel lijkt me dat
Nog steeds niet terwijl zijn broertje dat heel vaak doet.
Hij vindt dat niks.
Ik kan me nog goed herinneren dat hij jaren geleden eens ergens was spelen, bij een klasgenootje, die, toen ik hem kwam halen, vroeg of hij bleef logeren.
Zijn reactie toen: ben je gek ofzo?
Dat op tijd remmen, is hier ook wel een ding. Misschien nog niet eens het inschatten, maar meer het even niet opletten en dan al bijna in iemands wiel rijden en dan te laat zijn met remmen.quote:
[..]
In een groep fietsen is juist ook wel weer extra stressvol voor Cato, omdat ze nogal zwabbert en voortdurend dus botsingen met medesturen riskeert. Ook is ze slecht in inschatten wanneer ze moet remmen, dus ik kan me voorstellen dat ze de groep of enorm ophoudt door teveel remmen, of dus echt bovenop haar voorganger knalt. Maar goed, ik moet 't maar loslaten, laten we hopen dat 't mee zal vallen.
Ik probeer het maar los te laten, maar ik vind het erg lastig.
Klinkt heel fijn Trui! Super!quote:
Zojuist een intakegesprek met de zorgcoördinaor op de nieuwe school gehad. Erg aardig en enthousiast, ze gaan een persoonlijke begeleider voor haar regelen, en ze heeft een pasje mogen invullen dat ze in de lessen mee kan nemen, waardoor leerkrachten meteen kunnen zien waar ze rekening mee moeten houden. Klonk allemaal heel meedenkend.
That's the spirit.quote:
Oh, en hij zei net; nu ik toch blijf zitten...komend jaar ga ik echt wel naar Barcelona! (reisweek)
Ik had vanavond een kind die bij het naar bed gaan verkondigde dat ze toch echt niet op kamp zou gaan slapen. We hebben nu met leerkracht afgesproken (toch maar een telefoontje aan gewaagd omdat ze morgen gaan) dat we in de avond contact hebben en ze dan besluit of ze het gaat proberen of niet.
Dus we zullen zien, toen ik haar nog even ging vertellen dat we dat hebben afgesproken viel er volgens mij een stuk spanning weg.
Ik vond en vind dat altijd heel lastig. Aan de ene kant ben ik ook heel erg van de ontsnappingsroutes en het verminderen van spanning. Aan de andere kant werkt het bij ons vaak ook heel goed om aan te geven dat het gewoon moet en dat het niet anders kan. Dan hebben we natuurlijk wel te kampen met alle spanning en ellende vooraf, maar het geeft tegelijkertijd ook duidelijkheid. Was iedere keer weer een moeilijke afweging.quote:Ik had vanavond een kind die bij het naar bed gaan verkondigde dat ze toch echt niet op kamp zou gaan slapen. We hebben nu met leerkracht afgesproken (toch maar een telefoontje aan gewaagd omdat ze morgen gaan) dat we in de avond contact hebben en ze dan besluit of ze het gaat proberen of niet.
Dus we zullen zien, toen ik haar nog even ging vertellen dat we dat hebben afgesproken viel er volgens mij een stuk spanning weg.
Veel succes voor morgen in ieder geval!
Wat fijn en wat vertrouwenwekkend. Lijkt me,quote:
Zojuist een intakegesprek met de zorgcoördinaor op de nieuwe school gehad. Erg aardig en enthousiast, ze gaan een persoonlijke begeleider voor haar regelen, en ze heeft een pasje mogen invullen dat ze in de lessen mee kan nemen, waardoor leerkrachten meteen kunnen zien waar ze rekening mee moeten houden. Klonk allemaal heel meedenkend.
Wat fijn zeg! Heel bemoedigend!quote:
[..]
Het was heel leuk, maar ze was wel erg moe. Ik kreeg de hele dag door appjes met foto's van de de ouders die mee waren, heel lief.
Zojuist een intakegesprek met de zorgcoördinaor op de nieuwe school gehad. Erg aardig en enthousiast, ze gaan een persoonlijke begeleider voor haar regelen, en ze heeft een pasje mogen invullen dat ze in de lessen mee kan nemen, waardoor leerkrachten meteen kunnen zien waar ze rekening mee moeten houden. Klonk allemaal heel meedenkend.
Wij hebben de optie van niet meegaan gewoon maar niet geboden / besproken. Ik snap wel dat het voor rust kan zorgen, maar ook voor onrust inderdaad. Kan altijd nog, natuurlijk, als de spanning echt te hoog oploopt.quote:
Ik vond en vind dat altijd heel lastig. Aan de ene kant ben ik ook heel erg van de ontsnappingsroutes en het verminderen van spanning. Aan de andere kant werkt het bij ons vaak ook heel goed om aan te geven dat het gewoon moet en dat het niet anders kan. Dan hebben we natuurlijk wel te kampen met alle spanning en ellende vooraf, maar het geeft tegelijkertijd ook duidelijkheid. Was iedere keer weer een moeilijke afweging.
Hoe zat 't nou ook weer Nijna, was het kamp van jouw dochter deze week? En zo ja: is het goed gegaan?
Omdat ik bagage zou brengen en een ouder mee terug naar huis zou nemen, was ik bij aankomst bij het kamp ook daar.
Aan de ene kant stond ze tegen anderen te vertellen dat ze thuis ging slapen, vervolgens maakte ze wel haar bed op. Vond ik hoopvol (maar misschien wel gewoon doen wat anderen ook doen...).
Tussendoor nog een berichtje van meester dat het goed ging en 's avonds belde hij, dat het prima was gegaan, maar dat ze wel echt naar huis wilde.
Dus ze heeft thuis geslapen. Begon al voor het slapen dat ze niet wilde terug fietsen, maar dat hadden we geparkeerd tot vanmorgen. Ze bleef erbij.
We hebben overlegd en vonden eigenlijk allebei dat ze terug moest fietsen. Ze kan immers niet altijd weglopen voor alles wat lastig is of waar ze geen zin in heeft.
Drama...
Toen heb ik gezegd dat ik haar dan niet terug zou brengen, want als ze niet wilde fietsen, dan de leuke dingen (waar ze wel zin in had) ook niet. Nou dan wilde ze niet terug.
Dus ik ben naar boven gelopen om meester te bellen en op dat moment riep ze dat ze dan toch wel wilde.
Afgesproken dat ze het zou gaan proberen en dat ik voor vertrek daar geen drama wilde, ik moest de bagage weer ophalen en ik was een beetje bang voor een scene. Blijkbaar heeft het geholpen, want ze ging zonder mokken op de fiets en zelfs toen ik bij de eerste stop de fiets van een klasgenoot kwam halen omdat hij niet verder kon, stapte ze weer op de fiets!
Ze heeft de hele terugweg gefietst! Ik ben trots op haar dat ze het toch heeft gedaan en dat heb ik ook gezegd. Ik weet niet of het aan is gekomen.
Heel moe, maar geslaagd!
We gaan het komende jaar toch maar weer eens oefenen met logeren bij opa en oma en de moeder van een klasgenootje bood ook al aan dat ze daar eens mag komen oefenen als ze wil (dichterbij dan opa en oma). Toch maar eens doorpakken, wie weet lukt het dan volgend jaar op kamp wel...
Dit vind ik een heel knappe actie van je!quote:
Toen heb ik gezegd dat ik haar dan niet terug zou brengen, want als ze niet wilde fietsen, dan de leuke dingen (waar ze wel zin in had) ook niet. Nou dan wilde ze niet terug.
Dus ik ben naar boven gelopen om meester te bellen en op dat moment riep ze dat ze dan toch wel wilde.
Livelink, vond ik ook en wie weet lukt het de volgende keer...
Dank je Moonah, het klinkt koelbloediger dan het er waarschijnlijk uitzag, want ik liep inmiddels ook met de tranen in mn ogen, maar dat maakt voor het uiteindelijke effect niet uit
.Oh joh, dat snap ik heel goed!! Des te knapper!quote:
Trui, wanneer mag Cato?
Dank je Moonah, het klinkt koelbloediger dan het er waarschijnlijk uitzag, want ik liep inmiddels ook met de tranen in mn ogen, maar dat maakt voor het uiteindelijke effect niet uit
Wat ik net toch tegenkwam: verband tussen autisme en blootstelling aan lood in de baarmoeder.
Niet dat 'wij' hier nu iets aan hebben, maar jeetje....
Wel heel veel mitsen, maren en misschienen...quote:
Wat ik net toch tegenkwam: verband tussen autisme en blootstelling aan lood in de baarmoeder.
Niet dat 'wij' hier nu iets aan hebben, maar jeetje....
Maar als je een tweeling hebt waarvan 1 autisme heeft en de ander niet... dan ligt het misschien wel in de manier waarop degene met autisme de stoffen opneemt en niet zozeer aan de blootstelling aan?!
Want als tweeling (zeker bij een-eiige) zou je toch verwachten dat ze aan eenzelfde hoeveelheid worden blootgesteld.
Misschien is er dan een verband tussen autisme en iets in de stofwisseling waardoor een kind het makkelijker opneemt.
Maar ik ben natuurlijk geen onderzoeker en wetenschapper, dit beredeneer ik met mijn moederbrein
. Ik vraag me dan af of het niet een wat was er eerder de kip of het ei verhaal is...
morgen t/m vrijdag... Ze hebben het weer niet zo mee vrees ik.quote:
precies wat ik dacht, Nijna!quote:
Wel heel veel mitsen, maren en misschienen...
Maar als je een tweeling hebt waarvan 1 autisme heeft en de ander niet... dan ligt het misschien wel in de manier waarop degene met autisme de stoffen opneemt en niet zozeer aan de blootstelling aan?!
Want als tweeling (zeker bij een-eiige) zou je toch verwachten dat ze aan eenzelfde hoeveelheid worden blootgesteld.
Misschien is er dan een verband tussen autisme en iets in de stofwisseling waardoor een kind het makkelijker opneemt.
Ik vraag me dan af of het niet een wat was er eerder de kip of het ei verhaal is...
Ging het een beetje met het vertrek, Trui? En gelukkig hebben ze vandaag in ieder geval wel goed weer.quote:
[..]
morgen t/m vrijdag... Ze hebben het weer niet zo mee vrees ik.
Fijn Moonah dat je zoektocht eindelijk resultaat heeft.quote:
Wij hebben trouwens vanochtend de laatste ronde onderzoeken gehad. Heel goed en gedegen, precies zoals wij nodig achtten. Thies is geobserveerd door een ergotherapeut (prikkelverwerkingsproblemen), een psycholoog, fysiotherapeut (tenenloper en verdenking van DCD, wat vaak samengaat met ASS), logopedist en een kinderarts. We hebben lang moeten zoeken, maar hebben dus toch de plek gevonden die we zochten. 23juni adviesgesprek.
Ik hoop het ook, vind het maar moeilijk om totaal geen idee te hebben hoe 't gaat nu. Maar ja. Loslaten!quote:
Oh ja! Cato was/is op kamp... Gelukkig valt het weer alles mee. Ik hoop van harte dat ze het naar haar zin heeft Truitje.
Je kunt het! En morgen heb je haar weer veilig thuis. Hopelijk hebben ze nog een beetje goed weer bij de terugtocht.quote:
[..]
Ik hoop het ook, vind het maar moeilijk om totaal geen idee te hebben hoe 't gaat nu. Maar ja. Loslaten!
Iets heel anders. J. is inmiddels ruim 13 en heeft al vanaf zijn 12e een eigen bankpas. Waar we nog nooit wat mee gedaan hebben. Hij weet nu net sinds kort wat ons huisnummer is. Telefoonnummers kan hij niet onthouden, hij heeft moeite met dagen en maanden en ik geloof echt nooit dat hij een pincode kan onthouden en daar goed mee om kan gaan. Maar ja, het is natuurlijk wel goed dat hij ook op die manier leert met geld om te gaan. Ik vind het maar lastig.
Misschien is zoiets voor J. ook een leuke manier om er mee om te leren gaan?
De fietstocht had wel wat erg veel van haar gevergd, maar verder heeft ze het echt leuk gehad. Ze had een slaapkamer met haar beste vriendinnen samen dus dat was heel fijn.Ze zal wel uitgeput zijn. Fijn dat ze het leuk gehad heeft!quote:
En ja, ze is weer veilig thuis, pfiew!
En over dat geld, hij wil zelf ook helemaal niks met geld. Hij wil niks kopen (en al helemaal niks verkopen). Hij is tevreden als hij af en toe een euro meekrijgt naar school om wat in de kantine te kopen. Maar hij moet het wel leren natuurlijk.
Trui, wat fijn! Lekker dat ze weer thuis is!
Livelink, lijkt me een hele kunst. Ze oefenen hier wat met zakgeld, ik ben blij dat we een tijd terug hebben besloten dat ze de helft moeten sparen, de rest gaat op aan speelgoed oid
.Ach, komt vanzelf wel zou ik denken, als zich een situatie voordoet waarin het nodig is. Maar misschien ben ik te makkelijk hoor.quote:
[..]
Ze zal wel uitgeput zijn. Fijn dat ze het leuk gehad heeft!
En over dat geld, hij wil zelf ook helemaal niks met geld. Hij wil niks kopen (en al helemaal niks verkopen). Hij is tevreden als hij af en toe een euro meekrijgt naar school om wat in de kantine te kopen. Maar hij moet het wel leren natuurlijk.
Nou ja, zo ben ik er tot nog toe ook wel mee omgegaan. Maar gisteren vond ik zijn pasje ineens weer en toen begon ik weer te twijfelen.quote:
[..]
Ach, komt vanzelf wel zou ik denken, als zich een situatie voordoet waarin het nodig is. Maar misschien ben ik te makkelijk hoor.
Oh die pfieuw kan ik me zógoed voorstellen...quote:
Goede ervaring om op voort te bouwen voor je dame, toch?quote:De fietstocht had wel wat erg veel van haar gevergd, maar verder heeft ze het echt leuk gehad. Ze had een slaapkamer met haar beste vriendinnen samen dus dat was heel fijn.
Oeh, leren omgaan met geld is natuurlijk wel essentieel in onze maatschappij. Hij heeft nog wel even de tijd, maar oefenen in een veilige thuissituatie is wel handig. Krijgt hij zakgeld Livelink? Helpt hij wel eens mee met boodschappen doen? Spaart hij voor dingen die hij wil hebben?quote:
En over dat geld, hij wil zelf ook helemaal niks met geld. Hij wil niks kopen (en al helemaal niks verkopen). Hij is tevreden als hij af en toe een euro meekrijgt naar school om wat in de kantine te kopen. Maar hij moet het wel leren natuurlijk.
Vanuit mijn onderwijsvak: eerst begrip/feeling krijgen met écht geld, contant dus. Munten, dan briefjes. Daarmee leren omgaan. Pas als dat goed gaat de overstap maken naar het abstracte pinnen en internetbankieren.
Ik brainstorm maar wat hoor, wellicht ligt het veel lastiger en heb je dit allang gedaan.
Hij krijgt kleedgeld en koopt en regelt dat ook zelf.
Hij koopt en verkoopt regelmatig iets op marktplaats.
Ik bemoei me daar niet mee.
Vorig jaar is hij opgelicht op mp, 65 euro weg.
Dat was wel heel rot. Is mij in 10 jaar nog niet overkomen en hem gebeurt het meteen.
Jennifer heeft ook nu al een eigen bankrekening. Elke week krijgt ze 2,50. Dat spaart ze eigenlijk allemaal op voor vakanties.quote:
D kan heel goed omgaan met geld. Heeft al jaren zijn eigen rekening en beheert deze zelf. Hij is heel zuinig en denkt lang na voordat hij iets koopt.
Hij krijgt kleedgeld en koopt en regelt dat ook zelf.
Hij koopt en verkoopt regelmatig iets op marktplaats.
Ik bemoei me daar niet mee.
Vorig jaar is hij opgelicht op mp, 65 euro weg.
Dat was wel heel rot. Is mij in 10 jaar nog niet overkomen en hem gebeurt het meteen.
Alleen op vakantie moet het op. Maar verder vraagt ze elke week hoeveel ze nu heeft, maar koopt er niks van.quote:
Omgaan met contant geld kan hij nu redelijk goed. Vorige week is hij met een vriendje naar de bioscoop geweest. Ik had hem 30 euro meegegeven voor de bioscoop/pauze en om na afloop nog wat te eten. Hij belde me op nadat de film was afgelopen en zei dat ze nu op zoek gingen naar een restaurant. Dus ik zei dat hij echt niet genoeg geld had om naar een restaurant te gaan en dat hij maar een pizza of een patatje moest halen.quote:
[..]
Oeh, leren omgaan met geld is natuurlijk wel essentieel in onze maatschappij. Hij heeft nog wel even de tijd, maar oefenen in een veilige thuissituatie is wel handig. Krijgt hij zakgeld Livelink? Helpt hij wel eens mee met boodschappen doen? Spaart hij voor dingen die hij wil hebben?
Vanuit mijn onderwijsvak: eerst begrip/feeling krijgen met écht geld, contant dus. Munten, dan briefjes. Daarmee leren omgaan. Pas als dat goed gaat de overstap maken naar het abstracte pinnen en internetbankieren.
Ik brainstorm maar wat hoor, wellicht ligt het veel lastiger en heb je dit allang gedaan.
Toen hij thuiskwam bleek dat ze naar een pannekoekenrestaurant waren gegaan. Ze hadden precies genoeg geld voor twee spekpannenkoeken en hadden uitgelegd aan de serveester dat ze geen geld meer hadden voor drinken (waarna ze trouwens gratis water kregen bij het eten
) Dat heeft me wel vertrouwen gegeven dat hij wel met geld om kan gaan. Dus we zijn nu wel klaar voor de overstap naar pinnen en internetbankieren.
quote:
Toen hij thuiskwam bleek dat ze naar een pannekoekenrestaurant waren gegaan. Ze hadden precies genoeg geld voor twee spekpannenkoeken en hadden uitgelegd aan de serveester dat ze geen geld meer hadden voor drinken (waarna ze trouwens gratis water kregen bij het eten
Dat heeft me wel vertrouwen gegeven dat hij wel met geld om kan gaan. Dus we zijn nu wel klaar voor de overstap naar pinnen en internetbankieren.
Wat goehoed!!!!Ik vind het ook zo leuk. Dat hij nu gewone dingen doet met klasgenootjes die andere middelbare scholieren ook doen. En helemaal zelfstandig. Wie had dat ooit gedacht.quote:
Ik vind het leuk dat Job naar de film gaat en wat gaat eten met een vriendje
Boh.... ik schiet er echt van vol... Wat fijn voor J.quote:
[..]
Ik vind het ook zo leuk. Dat hij nu gewone dingen doet met klasgenootjes die andere middelbare scholieren ook doen. En helemaal zelfstandig. Wie had dat ooit gedacht.
(en eerlijk is eerlijk, dat volschieten komt natuurlijk omdat ik hoop dat de mijne dat soort dingen ook kan, of eigenlijk gaat durven, in de toekomst...).
[ Bericht 7% gewijzigd door Hupje op 25-06-2017 14:58:53 ]
Zo ja, werd er begeleiding gegeven, welk potje bij de gemeente? Of is dit verhaaltje kansloos ga maar 400 eu per maand betalen aan begeleiding. (Wat ook niet aftrekbaar is)
Ik heb een kind in de klas met ADD en dyslexie. Ouders betalen het zelf. Heeft echter niet zoveel effect omdat het kind een aandachtsspanne van max 5 minuten heeft.
Wij zitten zelf met hetzelfde probleem. Dyslexie icm ASS en TOS (taaontwikkelingsstoornis). Krijg je geen begeleiding vergoed.
Iq is te hoog : 88quote:
Als je een laag genoeg IQ test is er geld voor honderdduizend dingen, maar dat is ook niet bepaald de ideale oplossing.
Dus ook niet via die weg.
Er is geen officiele diagnose, enkel een werkdiagnose. Maar het onderzoekbureau heeft nu in het rapport staan dat er echt wel sprake is van ook een andere stoornis.
Maar ook dat ze benadrukken dat hulp zinvol is en dat ze goed leerbaar is en een positieve werkhouding heeft.
Dat laatste is wel hoopgevend, Ticootje. Wat het belangrijkste is, is dat dat zo blijft. Ik merkte aan J. dat hij op een gegeven moment het zelfvertrouwen verloor. Hij was zo bang om fouten te maken dat hij helemaal niks meer durfde te schrijven. Zijn zelfvertrouwen terugwinnen en hem leren dat het niet erg was om fouten te maken was het belangrijkste.quote:
[..]
Iq is te hoog : 88
Dus ook niet via die weg.
Er is geen officiele diagnose, enkel een werkdiagnose. Maar het onderzoekbureau heeft nu in het rapport staan dat er echt wel sprake is van ook een andere stoornis.
Maar ook dat ze benadrukken dat hulp zinvol is en dat ze goed leerbaar is en een positieve werkhouding heeft.
Daarna hoorde ik helemaal niks meer totdat we een brief van de gemeente kregen dat ze het onderzoek zouden vergoeden en dat ze de begeleiding ook zouden vergoeden.
Dus...
Ik had van de week een kastje naar de muur verhaal... ik had contact gezocht met MEE, omdat ze bij mij toen hebben geholpen met het PGB verhaal. We moeten voor oudste straks verlenging aan gaan vragen. Maar daar konden ze niet meer helpen, dat moest CJG doen, maar per juli gaat een andere organisatie het hele gedoe overnemen
Maar ze drukte me op het hart, dat als het niet lukte via die andere organisatie, we absoluut weer mogen bellen en dan gaan ze toch kijken wat ze kunnen doen! Want ze zei zelf ook dat het allemaal maar weer afwachten is hoe het loopt...
CJG gebeld, ze wilde het wel opschrijven, maar ik kon beter zelf die andere organisatie bellen na 1 juli... Aangezien ik bang ben dat het briefje anders ergens verdwijnt, al eerder gehad namelijk, ga ik maandag zelf maar weer bellen...
En nu maar hopen dat we iemand treffen waar we wat mee kunnen.
Volgende week gesprek op school, rapport is prima had leerkracht al laten doorschemeren, maar daar ben ik ook niet zo bang voor. We denken wel dat ze meer uitdaging zou mogen hebben en zijn benieuwd in hoeverre ze op dat gebied meer te bieden hebben... en anders misschien toch voorzichtig eens verder kijken...
Ook gewoon doen hoor. Door de decentralisatie van de jeugdzorg heeft elke gemeente de zorg anders ingericht. Wat MEE doet in de ene regio kan in de volgende ineens weer anders zijnquote:
Oh ik wilde juist eens bellenmet MEE om daar te vragen wat er nog mogelijk was.
Je hebt PBquote:
Ik niet, maar ik werk er wel nauw mee samen op mijn werk.
Kun je dingen nog via de huisarts spelen? Of moet het ook via MEE/Wijkteam? Ik ben wel een beetje klaar met al die verschillende personen over de vloer. Kan ik niet gewoon bij 1 blijven?quote:
[..]
Ook gewoon doen hoor. Door de decentralisatie van de jeugdzorg heeft elke gemeente de zorg anders ingericht. Wat MEE doet in de ene regio kan in de volgende ineens weer anders zijn
De huisarts mag nog steeds direct verwijzen naar de juiste " hulp" dus zonder tussenkomst van de gemeente(CJG). Dus ja, je kunt nog gewoon naar je huisarts. Ik ken zelf een aantal huisartsen die inmiddels door de bomen het bos niet meer zien (na de overgang van de jeugdzorg naar de gemeenten is er in mijn regio een soort wildgroei ontstaan van allerlei alternatieve behandelingen die nu ineens wel vergoed worden, waar dat voorheen niet zo was) en je daarom niet direct willen verwijzen maar naar het CJG sturen...quote:
[..]
Kun je dingen nog via de huisarts spelen? Of moet het ook via MEE/Wijkteam? Ik ben wel een beetje klaar met al die verschillende personen over de vloer. Kan ik niet gewoon bij 1 blijven?
De eisen rondom comorbiditeit en dyslexie waren vanuit de zorgverzekeraar. Maar de zorgverzekeraar betaalt niet meer, dus in veel gemeenten zijn di eisen verloren gegaan. Er wordt, op sommige plekken, veel meer gekeken naar wat een kind nodig heeft dan naar de labels die eraan hangen (wat gunstig is). Zorg wordt zo veel meer maatwerk. Het gaat alleen mis in wie welke zorg indiceert. In jouw geval zou ik echt contact opnemen met het CJG (gemeenteloket voor jeugdzorg) in jouw gemeente en informeren naar de mogelijkheden voor begeleiding. Als het gaat om begeleiding op school, dan moet school de aanvraag daarvoor oppakken (dat loopt dan weer niet via de gemeente, maar via de samenwerkingsverbanden van de school).
[ Bericht 0% gewijzigd door Moonah op 29-06-2017 07:25:17 ]
Anyway, er staat weer een vraag open bij het wijkteam nu. Ik denk dat dat de juiste weg is. Zolang de andere stoornis niet de boventoon voert zou ze gewoon in aanmerking komen voor hulp. Laat ik zo zeggen, we zijn al jaren bezig geweest en dat traject loopt ook nog met begeleiding vanuit het wijkteam. Misschien dat ze zeggen dat eerst dat traject klaar moet zijn ofzo.
Ik hoor het allemaal wel. Anders betaal ik het wel zelf. Kind heeft gewoon wel hulp nodig.
Succes!
Ik heb je bericht van voor je edit gemist, maar het is inderdaad per gemeente echt heel verschillend. Ik ken ook een aantal voorbeelden van mensen die verhuisd zijn of hun kind bij de andere ouder hebben ingeschreven, omdat er dan wel vergoedde zorg mogelijk was. Triest eigenlijk.quote:
I stand corrected. Blijkbaar hebben wij dus erg veel pech met onze gemeente.
Straks krijgen we gemeentehoppers. Dat mensen elk jaar gaan verhuizen naar de voordeligste gemeente.quote:
[..]
Ik heb je bericht van voor je edit gemist, maar het is inderdaad per gemeente echt heel verschillend. Ik ken ook een aantal voorbeelden van mensen die verhuisd zijn of hun kind bij de andere ouder hebben ingeschreven, omdat er dan wel vergoedde zorg mogelijk was. Triest eigenlijk.
Uitslag: DCD (dyspraxie), zoals verwacht.
Nader onderzoek geadviseerd wegens duidelijke kenmerken van Asperger.
Wordt vervolgd.
Gek. Eigenlijk wisten we dit al lang (ASS, niet zo specifiek Asperger). Toch vreemd als het zo op papier staat. En ik vind het frustrerend dat er door deskundigen niet eerder naar mijn vermoedens is geluisterd....
Op het consultatiebureau (met een jaar ofzo) was het: "Nou mevrouw, dat is wel erg vroeg om aan te denken. Bovendien, dit is uw eerste kind."
Tijdens onderzoek naar TOS (bijna 4 jaar) : "Nee, hij heeft geen autisme. Hij maakt immers oogcontact met ons." (nota bene door een psycholoog....
). Die frustratie verandert natuurlijk niets aan de situatie, en heeft weinig zin. maar ik denk de hele tijd, wat als we dit eerder wisten en eerder adequate begeleiding hadden kunnen zoeken....
En dan ben jij nog een ouder die er achter aan gaat en vragen stelt. Moet je je voorstellen hoe het is als je minder mondig bent. Ik blijf het een naar idee vinden dat er bij mijn kind zo snel aan de bel is getrokken omdat hij zich gevaarlijk agressief gedroeg en dat als kinderen minder overlast bezorgen ze over het hoofd gezien worden en niet altijd (tijdig) de hulp krijgen die ze nodig hebben.quote:
Onderzoeksverslag (van het eerste multidisciplinaire onderzoek) binnen.
Uitslag: DCD (dyspraxie), zoals verwacht.
Nader onderzoek geadviseerd wegens duidelijke kenmerken van Asperger.
Wordt vervolgd.
Gek. Eigenlijk wisten we dit al lang (ASS, niet zo specifiek Asperger). Toch vreemd als het zo op papier staat. En ik vind het frustrerend dat er door deskundigen niet eerder naar mijn vermoedens is geluisterd....
Op het consultatiebureau (met een jaar ofzo) was het: "Nou mevrouw, dat is wel erg vroeg om aan te denken. Bovendien, dit is uw eerste kind."
Tijdens onderzoek naar TOS (bijna 4 jaar) : "Nee, hij heeft geen autisme. Hij maakt immers oogcontact met ons." (nota bene door een psycholoog....
Die frustratie verandert natuurlijk niets aan de situatie, en heeft weinig zin. maar ik denk de hele tijd, wat als we dit eerder wisten en eerder adequate begeleiding hadden kunnen zoeken....
Ik kan me je frustratie goed voorstellen, je had het hem ook zo gegund natuurlijk. Maar hopelijk biedt dit onderzoek nu wel een opening naar goede begeleiding. En het is vast niet te laat
Herkenning....quote:
Onderzoeksverslag (van het eerste multidisciplinaire onderzoek) binnen.
Uitslag: DCD (dyspraxie), zoals verwacht.
Nader onderzoek geadviseerd wegens duidelijke kenmerken van Asperger.
Wordt vervolgd.
Gek. Eigenlijk wisten we dit al lang (ASS, niet zo specifiek Asperger). Toch vreemd als het zo op papier staat. En ik vind het frustrerend dat er door deskundigen niet eerder naar mijn vermoedens is geluisterd....
Op het consultatiebureau (met een jaar ofzo) was het: "Nou mevrouw, dat is wel erg vroeg om aan te denken. Bovendien, dit is uw eerste kind."
Tijdens onderzoek naar TOS (bijna 4 jaar) : "Nee, hij heeft geen autisme. Hij maakt immers oogcontact met ons." (nota bene door een psycholoog....
Die frustratie verandert natuurlijk niets aan de situatie, en heeft weinig zin. maar ik denk de hele tijd, wat als we dit eerder wisten en eerder adequate begeleiding hadden kunnen zoeken....
Maar zelfs met diagnose is de juiste hulp krijgen nog lastig.
Ik vind het wel altijd wat confronterend om het op papier te zien staan. Wij als ouders hebben totaal geen reeel referentiekader meer. Waar ik soms denk, ach ze is gewoon wat apart, andere mensen die haar dan moeten beoordelen vinden dan dat wij veel uithoudingsvermogen hebben en dat ze respect hebben voor hoe we ermee om gaan. En dan denk ik, ik weet niet anders dan dat jen jen is, maar het is ook niet alsof je een andere keus hebt.
En eerlijk, momenteel heb ik thuis echt de minste last van Jen.
ik herken je frustratie. Heel erg.quote:
Onderzoeksverslag (van het eerste multidisciplinaire onderzoek) binnen.
Uitslag: DCD (dyspraxie), zoals verwacht.
Nader onderzoek geadviseerd wegens duidelijke kenmerken van Asperger.
Wordt vervolgd.
Gek. Eigenlijk wisten we dit al lang (ASS, niet zo specifiek Asperger). Toch vreemd als het zo op papier staat. En ik vind het frustrerend dat er door deskundigen niet eerder naar mijn vermoedens is geluisterd....
Op het consultatiebureau (met een jaar ofzo) was het: "Nou mevrouw, dat is wel erg vroeg om aan te denken. Bovendien, dit is uw eerste kind."
Tijdens onderzoek naar TOS (bijna 4 jaar) : "Nee, hij heeft geen autisme. Hij maakt immers oogcontact met ons." (nota bene door een psycholoog....
Die frustratie verandert natuurlijk niets aan de situatie, en heeft weinig zin. maar ik denk de hele tijd, wat als we dit eerder wisten en eerder adequate begeleiding hadden kunnen zoeken....
Herkenbare frustratie met dat soort uitspraken. Tegen ons zei een psycholoog ooit als zij autisme heeft eet ik mijn schoen op.quote:
Onderzoeksverslag (van het eerste multidisciplinaire onderzoek) binnen.
Uitslag: DCD (dyspraxie), zoals verwacht.
Nader onderzoek geadviseerd wegens duidelijke kenmerken van Asperger.
Wordt vervolgd.
Gek. Eigenlijk wisten we dit al lang (ASS, niet zo specifiek Asperger). Toch vreemd als het zo op papier staat. En ik vind het frustrerend dat er door deskundigen niet eerder naar mijn vermoedens is geluisterd....
Op het consultatiebureau (met een jaar ofzo) was het: "Nou mevrouw, dat is wel erg vroeg om aan te denken. Bovendien, dit is uw eerste kind."
Tijdens onderzoek naar TOS (bijna 4 jaar) : "Nee, hij heeft geen autisme. Hij maakt immers oogcontact met ons." (nota bene door een psycholoog....
Ook wat Tico zegt. Wij zijn het zo gewend, dat wat anderen heel intensief vinden voor ons nu gewoon is.
Herkenbaar, het "nee hoor er is niks aan de hand" (CB, huisarts, peuterspeelzaal)...quote:
Onderzoeksverslag (van het eerste multidisciplinaire onderzoek) binnen.
Uitslag: DCD (dyspraxie), zoals verwacht.
Nader onderzoek geadviseerd wegens duidelijke kenmerken van Asperger.
Wordt vervolgd.
Gek. Eigenlijk wisten we dit al lang (ASS, niet zo specifiek Asperger). Toch vreemd als het zo op papier staat. En ik vind het frustrerend dat er door deskundigen niet eerder naar mijn vermoedens is geluisterd....
Op het consultatiebureau (met een jaar ofzo) was het: "Nou mevrouw, dat is wel erg vroeg om aan te denken. Bovendien, dit is uw eerste kind."
Tijdens onderzoek naar TOS (bijna 4 jaar) : "Nee, hij heeft geen autisme. Hij maakt immers oogcontact met ons." (nota bene door een psycholoog....
Die frustratie verandert natuurlijk niets aan de situatie, en heeft weinig zin. maar ik denk de hele tijd, wat als we dit eerder wisten en eerder adequate begeleiding hadden kunnen zoeken....
Ze zouden echt beter moeten luisteren naar ouders... ook bij een eerste kind...
Als wij niet bij jeugdggz terecht waren gekomen voor observatie (en ze na de eerste keer met de oudste vroegen of me wel eens iets opviel...), dan weet ik niet hoe lang het nog had geduurd voor er naar me geluisterd was...
Jen was veel te sociaal om autistisch te zijn.quote:
[..]
Herkenbare frustratie met dat soort uitspraken. Tegen ons zei een psycholoog ooit als zij autisme heeft eet ik mijn schoen op.
Ook wat Tico zegt. Wij zijn het zo gewend, dat wat anderen heel intensief vinden voor ons nu gewoon is.
Uhuh. Het eerste contact is ook prima, alleen daarna is er verder geen contactgroei en kan ze vriendschappen maar moeilijk onderhouden omdat ze geen idee heeft van emoties bij anderen.
Klopt. Het is alleen heel oppervlakkig.quote:
En op zich is behoorlijk bekend dat meisjes met autisme veel beter contact (lijken te) maken.
Maar Jen heeft in een speeltuin of op vakantie altijd als eerste een vriendin.
Nou dat! Thies maakt heel graag en makkelijk contact. Maar idd het onderhouden...quote:
[..]
Jen was veel te sociaal om autistisch te zijn.
Uhuh. Het eerste contact is ook prima, alleen daarna is er verder geen contactgroei en kan ze vriendschappen maar moeilijk onderhouden omdat ze geen idee heeft van emoties bij anderen.
Ik herken trouwens altijd veel in wat jij over Jen schrijft over wat wij hebben ervaren, Ticootje.
Speciaal voor jou daarom Ticootje (hoewel ik je echt niks wil aanpraten en al helemaal geen internetdiagnose wil stellen) een link met een overzicht waar kinderen met MCDD vooral tegenaan lopen en behoefte aan hebben in de klas. Ik geef dit alleen omdat ik jouw verhalen zo herkenbaar vind en ik in deze opsomming precies terugvind waar mijn kind tegenaan liep en behoefte aan had. Misschien kun je er iets mee. Misschien ook helemaal niksquote:MCDD wordt beschouwd als een variant van het autisme. De kern van de problematiek ligt echter minder op het terrein van de sociale contacten; voor een kind met MCDD is vooral het reguleren van gedachten en emoties een probleem.
Het kind is minder goed in staat zijn innerlijke gemoedsgesteldheid in evenwicht te houden en onderscheid te maken tussen fantasie en werkelijkheid.
Kinderen met MCDD proberen wel contact te maken met anderen, maar ze missen vaak het vermogen sociale verhoudingen goed te doorzien.
In de geborgenheid en veiligheid van individuele contacten met volwassenen kunnen ze veelal redelijk functioneren. Het gaat mis zodra de situatie complexer of minder overzichtelijk wordt. Op het schoolplein, in de winkel, op het verjaardagspartijtje, op het familiefeest ontsporen deze kinderen heel snel, en ze reageren dan met angst of woede.
Eén op één gaat het bij Thies (ook) het beste. Nu is hij op zolder aan het spelen met een vriendje (al bijna 15
, ook ASS, dat klikt toch vaak het beste, kwam Thies zelf ook achter). Ik heb er geen kind aan. Ze zijn 'escaperoompje' aan het spelen.
Kijk, aan fantasie geen gebrekquote:
Overigens nog dank voor de reacties wat betreft herkenbaarheid. Dat vind ik toch altijd wel erg fijn aan dit topic.
Eén op één gaat het bij Thies (ook) het beste. Nu is hij op zolder aan het spelen met een vriendje (al bijna 15
Ik heb er geen kind aan. Ze zijn 'escaperoompje' aan het spelen.
De werkdiagnose is voor jen pdd-nos. Oftewel, gooi maar op de hoop waar we geen andere stempel voor hebben maar waar wel aantoonbaar problemen zijn. Er wordt nu weer geduwd om die werkdiagnose definitief te laten maken, maar ik ben er wel een beetje klaar mee. Het kind heeft echt echt wel genoeg mensen gezien die haar allemaal hebben onderzocht. Iedereen is het er evengoed mee eens dat de problematiek bij Jennifer ligt.quote:
Herkenbaar. Mijn kind heeft ook eigenlijk de diagnose MCDD (maar dat valt nu allemaal onder de diagnose autisme). Daarbij is het contact maken eigenlijk helemaal niet het probleem en één-op-één gaat het best goed. Toch wordt dit ook gezien als een variant op autisme. Er zijn zoveel varianten eigenlijk dat het wel heel kortzichtig is om zonder onderzoek een diagnose te stellen of af te wijzen.
Ik herken trouwens altijd veel in wat jij over Jen schrijft over wat wij hebben ervaren, Ticootje.
[..]
Speciaal voor jou daarom Ticootje (hoewel ik je echt niks wil aanpraten en al helemaal geen internetdiagnose wil stellen) een link met een overzicht waar kinderen met MCDD vooral tegenaan lopen en behoefte aan hebben in de klas. Ik geef dit alleen omdat ik jouw verhalen zo herkenbaar vind en ik in deze opsomming precies terugvind waar mijn kind tegenaan liep en behoefte aan had. Misschien kun je er iets mee. Misschien ook helemaal niks
Ik heb niks aan een definitieve diagnose en Jen ook niet. Er gaan geen extra deuren open maar er gaan wel deuren dicht.
De omschrijving mcdd voldoet 100% aan de problemen die we hebben, maar ik ga niet weer terug naar een psychiater, psycholoog of orthopedagoog om hun te vragen of het dan misschien is.
Laat ik zo zeggen, pdd-nos of mcdd, het maakt niet uit. Het gaat niet over, het is niet alsof er voor het ene wel een magische kuur is.
Het geluk van Jen (en de anderen) staat gewoon voorop, het gesleep en onderzoek draagt niet bij aan het geluk, het is immers steeds een bevestiging dat je anders bent. Niemand wilt graag anders zijn, zeker niet als dat ook nog een beetje negatief is.
De focus ligt nu op individuele begeleiding 1x per week voor emotie regulatie en verwachtingsmanagement (zo noem ik het maar.) wat verwacht een ander nu van mij en wat kan ik van een ander verwachten. Leren omgaan, contact maken en onderhouden met leeftijdsgenoten.
Uiteindelijk komt er ook hoe dan ook hulp voor de ernstige dyslexie, we moeten alleen even kijken of de gemeente wel wilt meewerken en anders moeten we maar gaan schuiven om het zelf te betalen.
God wat een verhaal.
maar idd, hoe vaak ik wel niet te horen heb gekregen dat het meer aan mij lag dan aan Jen, of wat kon ik er nu van weten. Of het lag aan de scheiding, dat was er ook nog 1. En dan een ex die de boel nog zo kon draaien dat hij helemaal niks vreemds ervaarde bij Jen, zo raar dat moeder maar bleef aandringen op hulp, totaal niet nodig. Dat we afgelopen week weer weg gingen met 2 stappen achteruit en weer onzeker hoe nu verder, dat geeft je echt steeds weer een tik. Enorm frustrerend.
Maar goed per Januari heb ik wellicht een andere salarisschaal vanwege mn promotie, dan heb ik meteen een doel gevonden voor al dat geld wat ik ging overhouden.
Ik merk dat ook. Jen klikt beter met kinderen die ook wat apart zijn. Want dan ben je samen apart en op een of andere manier begrijpen ze elkaar dan ook nog.quote:
Overigens nog dank voor de reacties wat betreft herkenbaarheid. Dat vind ik toch altijd wel erg fijn aan dit topic.
Eén op één gaat het bij Thies (ook) het beste. Nu is hij op zolder aan het spelen met een vriendje (al bijna 15
Ik heb er geen kind aan. Ze zijn 'escaperoompje' aan het spelen.
Vandaar dat ik haar naar speciaal onderwijs wilde hebben. Maar nu wordt gezegd dat dat zonde zou zijn omdat ze qua inteligentie regulier onderwijs gewoon zou moeten aankunnen.
Speciaal onderwijs staat los van intelligentie. J. zit nu op de havo op het speciaal onderwijs. En ze hebben ook een VWO-afdeling.quote:
[..]
Ik merk dat ook. Jen klikt beter met kinderen die ook wat apart zijn. Want dan ben je samen apart en op een of andere manier begrijpen ze elkaar dan ook nog.
Vandaar dat ik haar naar speciaal onderwijs wilde hebben. Maar nu wordt gezegd dat dat zonde zou zijn omdat ze qua inteligentie regulier onderwijs gewoon zou moeten aankunnen.
Ja, helemaal mee eens. Kinderen van zijn VSO stromen over het algemeen ook gewoon door naar het reguliere MBO en HBO.quote:
Veel cluster 4 scholen hebben juist dezelfde eisen en doelen als regulier onderwijs. Er bestaan zo veel misverstanden over SO, dat is zo jammer, want het kan zo veel opleveren voor een kind.
En ik kan vergelijken omdat mijn oudste op het reguliere onderwijs zit. Ik moet zeggen dat het qua lessen, leerstof en toetsen echt niet uitmaakt.
Sinds passend onderwijs heb je een grote groep kinderen die gewoon met bakken met geld op regulier onderwijs moeten blijven zwemmen.quote:
Veel cluster 4 scholen hebben juist dezelfde eisen en doelen als regulier onderwijs. Er bestaan zo veel misverstanden over SO, dat is zo jammer, want het kan zo veel opleveren voor een kind.
Zouden we 10 jaar terug leven zat Jenny al lang op een andere school.
En buiten die bakken met geld om doet al dat gedoe veel kinderen ook geen recht. Sowieso gaat de aandacht voor speciale kinderen ten koste van de aandacht voor de middenmoot. Plus in het reuliere onderwijs is lang zo veel kennis niet als in het SO.quote:
[..]
Sinds passend onderwijs heb je een grote groep kinderen die gewoon met bakken met geld op regulier onderwijs moeten blijven zwemmen.
Zouden we 10 jaar terug leven zat Jenny al lang op een andere school.
Bij Thies ook weer diverse arrangementen aangevraagd. Ik haal echt alles eruit wat erin zit wat betreft begeleiding. En dan is het dus een voordeel dat ik zelf in het onerwijs werk, ik weet een beetje de weg. Want die IB'er van zijn huidige school.... En de orthopedagoog van het SWV....
Schandalig!Dat laatste vind ik altijd een twijfelachtig argument. Hoe gewoon is gewoon? Met 88 zit je in regulier onderwijs ook niet in de kopgroep, terwijl ze op ander gebied al genoeg uitdaging heeft. Ik zou het dan juist fijn vinden voor zon kind als het ergens de uitblinker was.quote:
[..]
Ik merk dat ook. Jen klikt beter met kinderen die ook wat apart zijn. Want dan ben je samen apart en op een of andere manier begrijpen ze elkaar dan ook nog.
Vandaar dat ik haar naar speciaal onderwijs wilde hebben. Maar nu wordt gezegd dat dat zonde zou zijn omdat ze qua inteligentie regulier onderwijs gewoon zou moeten aankunnen.
Als het al speciaal onderwijs is met lager IQ kinderen.
Het gaat gewoon niet lukken. Klaar.
Iq testen zijn ook wel gewoon een moment opname. Jen geeft lastig antwoord op vragen, zeker op open vragen. Ze scoort ook nog eens slecht omdat ze een laag tempo heeft omdat ze bang is om fouten te maken.
Het is ook niet schokkend laag ofzo.
Ik blijf het jammer vinden voor Jen. Ik snap dat het voor jullie een gepasseerd station is en ik hoop ook gewoon dat Jen het prima gaat redden met de extra begeleiding die ze nu krijgt en hopelijk een begripvolle leerkracht. Maar toch...quote:
Ik zie het als een gepasseerd station.
Het gaat gewoon niet lukken. Klaar.
Iq testen zijn ook wel gewoon een moment opname. Jen geeft lastig antwoord op vragen, zeker op open vragen. Ze scoort ook nog eens slecht omdat ze een laag tempo heeft omdat ze bang is om fouten te maken.
Het is ook niet schokkend laag ofzo.
Oh ja. Die vergat ik bijna. Het ligt aan de opvoeding. Iemand uit het dorp zou Jen wel even vertellen hoe het zat volgende keer als ze flipte. Uhuh. Doe maar niet he.quote:Op zaterdag 1 juli 2017 18:11 schreef sacha het volgende:
herkenbaar allemaal, weggezet als overbezorgde moeder, iemand die eerst maar eens meer kinderen moest krijgen voordat ze kwam vertellen hoe de leerkrachten met haar kind om moesten gaan, of ik zelf niet wat mankeerde want zij zagen het niet, waarom ik het mijn kind zo moeilijk maakte, dat ik moest leren loslaten, dat ik hem maar een week bij hun moest laten logeren zodat ze het wel even op gingen lossen, dat ik strenger moest worden, in gesprekken onmiddellijk monddood worden gemaakt, rapporten negeren, cito toetsen aanpassen, diagnoses ontkennen en kwijtmaken en zo kan ik nog wel even doorgaan
Het is om te huilen.quote:
herkenbaar allemaal, weggezet als overbezorgde moeder, iemand die eerst maar eens meer kinderen moest krijgen voordat ze kwam vertellen hoe de leerkrachten met haar kind om moesten gaan, of ik zelf niet wat mankeerde want zij zagen het niet, waarom ik het mijn kind zo moeilijk maakte, dat ik moest leren loslaten, dat ik hem maar een week bij hun moest laten logeren zodat ze het wel even op gingen lossen, dat ik strenger moest worden, in gesprekken onmiddellijk monddood worden gemaakt, rapporten negeren, cito toetsen aanpassen, diagnoses ontkennen en kwijtmaken en zo kan ik nog wel even doorgaan
Nou ook dat heb ik gewoon wel vaak genoeg gedaan hoor.quote:
dat doe ik allang niet meer, zoveel domheid kan ik alleen nog maar om lachen en mijn schouders ophalenquote:
Voor SBO mag je niet onder de 85 scoren, dan moet je naar Cluster 3. Eeuwig misverstand is dat je voor SBO "te slim" kunt zijn, terwijl daar juist relatief veel HB kinderen zitten die elders (om andere redenen) niet uit de verf komen.quote:
[..]
Ik merk dat ook. Jen klikt beter met kinderen die ook wat apart zijn. Want dan ben je samen apart en op een of andere manier begrijpen ze elkaar dan ook nog.
Vandaar dat ik haar naar speciaal onderwijs wilde hebben. Maar nu wordt gezegd dat dat zonde zou zijn omdat ze qua inteligentie regulier onderwijs gewoon zou moeten aankunnen.
Oh ja, onder de 85 zouden ze niet eens gaan begeleiden. Dat was ook zo'n ding.quote:
[..]
Voor SBO mag je niet onder de 85 scoren, dan moet je naar Cluster 3. Eeuwig misverstand is dat je voor SBO "te slim" kunt zijn, terwijl daar juist relatief veel HB kinderen zitten die elders (om andere redenen) niet uit de verf komen.
Nou ze is in elk geval goed genoeg om nog te redden.
gingen ze mij meewarig aankijken...
omdat het allemaal zo verschrikkelijk was...
ik zei: 'dat ie een autist is wist ik al maar dat iq dat slaat natuurlijk nergens op'
dat vond men maar vreemd, kennelijk had ik het héél erg moeten vinden dat mijn kind een autist is
De stempel maakt niets uit. Het veranderd namelijks helemaal niks.quote:
jezus f*ck, mijn kind had op de test een iq van 79
gingen ze mij meewarig aankijken...
omdat het allemaal zo verschrikkelijk was...
ik zei: 'dat ie een autist is wist ik al maar dat iq dat slaat natuurlijk nergens op'
dat vond men maar vreemd, kennelijk had ik het héél erg moeten vinden dat mijn kind een autist is
Ja het is misschien wat hard om het zwart op wit te zien, maar het is niet alsof alles opeens anders is.
Ze vonden het ook heel vervelend dat ze niet voor begeleiding in aanmerking kwam en dat we weer bij de gemeente moesten vragen hoe nu. Ach dat doen we al 8 jaar.
Nee. Ik ben nogal vervelend ja. Iemand die mensen heel erg bewust maakt van waar het niet goed gaat en hoe ik denk dat het beter kan.quote:
Zolang ze niet te lang rekken..... is er een handelingsplan? Het eerste? Je lijkt me niet type dat eindeloos met haar kind laat aanrommelen, gelukkig.
Ik word echt altijd zo boos van dat soort absurde afkapscores, om diverse redenen. Ik heb daar al de nodige discussies over gevoerd met leerkrachten en begeleidingsdiensten.quote:
[..]
Oh ja, onder de 85 zouden ze niet eens gaan begeleiden. Dat was ook zo'n ding.
Nou ze is in elk geval goed genoeg om nog te redden.
Los daarvan: er is genoeg literatuur te vinden waarin duidelijk wordt gemaakt dat de gemiddelde IQ-test niet volledig betrouwbaar is bij kinderen met informatieverwerkingsproblematiek (Oa ASS). Dus je dient de resultaten dan altijd al voorzichtig te interpreteren, zeker omdat het ook maar een momentopname is.
Zo denk ik er ook over hoor.quote:
[..]
Ik word echt altijd zo boos van dat soort absurde afkapscores, om diverse redenen. Ik heb daar al de nodige discussies over gevoerd met leerkrachten en begeleidingsdiensten.
Los daarvan: er is genoeg literatuur te vinden waarin duidelijk wordt gemaakt dat de gemiddelde IQ-test niet volledig betrouwbaar is bij kinderen met informatieverwerkingsproblematiek (Oa ASS). Dus je dient de resultaten dan altijd al voorzichtig te interpreteren, zeker omdat het ook maar een momentopname is.
ik probeer met mensen die 'het' wel begrijpen, op het randje van de wet laverend, het zo begrijpelijk en veilig mogelijk te maken voor mijn kind
dat klinkt heftig, sacha. Maar ik ben het wel met je eens dat ook mijn kind vooral gebaat was bij rust. Het heeft bij ons wel een tijd geduurd voordat we ons leven zo ingericht hadden dat we die rust ook konden geven. Maar toen het eenmaal zover was ging hij wel met sprongen vooruit. En is ons leven ook wel een stuk saaier geworden, helaas.quote:
ik ga geen discussie meer aan, zonde van mijn energie, niet bevorderlijk voor het welbevinden van mijn kind
ik probeer met mensen die 'het' wel begrijpen, op het randje van de wet laverend, het zo begrijpelijk en veilig mogelijk te maken voor mijn kind
mijn leven is zo saai als wat, groundhogday everydayquote:
[..]
dat klinkt heftig, sacha. Maar ik ben het wel met je eens dat ook mijn kind vooral gebaat was bij rust. Het heeft bij ons wel een tijd geduurd voordat we ons leven zo ingericht hadden dat we die rust ook konden geven. Maar toen het eenmaal zover was ging hij wel met sprongen vooruit. En is ons leven ook wel een stuk saaier geworden, helaas.
geeft niet, dit is wat het is
Hmhm. Gelukkig is het bij ons nu minder einde van de wereld saai dan het 2 jaar geleden was, dat geeft nog hoop voor een spetterende toekomst.quote:
[..]
dat klinkt heftig, sacha. Maar ik ben het wel met je eens dat ook mijn kind vooral gebaat was bij rust. Het heeft bij ons wel een tijd geduurd voordat we ons leven zo ingericht hadden dat we die rust ook konden geven. Maar toen het eenmaal zover was ging hij wel met sprongen vooruit. En is ons leven ook wel een stuk saaier geworden, helaas.
Ik hoop met je mee, Vanyel. Spetterend klinkt goed!quote:
[..]
Hmhm. Gelukkig is het bij ons nu minder einde van de wereld saai dan het 2 jaar geleden was, dat geeft nog hoop voor een spetterende toekomst.
Ja, super! Het zijn ook ontzettend toffe kinderen en ik vermaak me prima met ze. Luus kost af en toe wat moeitequote:
Jammer Kleurdoos. Niet de plek waar ik je graag had willen zien. Hopelijk gaat het wel goed met jou en je kinderen verder?
maar verder tref ik het geloof ik wel.Ik typ later wel even hoe en wat.. etenstijd!
Hoeveel heb jij er nu dan? Ik dacht dat Lex de jongste wasquote:
Waar onze focus vooral op Lex lag (hoogbegaafd met vermoeden van licht asperger) blijkt nu de jongste zorgelijker..:') (ik dacht dat ze gewoon wat 'trager' was maar merk nu ook wel op dat ze echt wel autitrekjes heeft.. Dus ik lees ook maar even weer mee
Mijn jongste wordt over 2 maand 4quote:
[..]
Hoeveel heb jij er nu dan? Ik dacht dat Lex de jongste was
Lucy!
3 stuks dus
Elin (8) Lex (bijna 6) en Lucy (bijna 4)quote:
Dan heb ik wil de goeie kinderen in mijn hoofd, alleen de verkeerde volgorde.
Moonah, het is toch wat, om het zo te zien staan, ook al is het geen grote verrassing. Goed dat je zelf doorgaat waar ze bij het swv de mist in gaan. Het is soms zo beschamend hoe verkeerd een ib'er het aan kan pakken.
Livelink, wat is J. ontzettend, verschrikkelijk veel gegroeid! Echt geweldig. In de cursus had ik laatst een moeder die jij geweest had kunnen zijn jaren geleden. Ik hoop dat ze over een jaar of 5 net zo kan praten als jij nu.
Top man.
quote:
Ik had zeker nog niet gezegd dat de dyslexie onderzoeken over moeten?
Top man.
Ik hoop het ook, Yppy. En dan liever nog eerder dan 5 jaar.quote:
Livelink, wat is J. ontzettend, verschrikkelijk veel gegroeid! Echt geweldig. In de cursus had ik laatst een moeder die jij geweest had kunnen zijn jaren geleden. Ik hoop dat ze over een jaar of 5 net zo kan praten als jij nu.
Ticootje, waarom moeten de onderzoeken nou weer over
Ik kan me daar oprecht boos over maken. Al dat gesol met Jen
Omdat er vanuit het wijkteam nu wordt gevraagd om een 2nd opinion. Onze contactpersoon werkt ook met Jen op school, de conclusie dat ze niet in aanmerking zou komen voor vergoeding vanuit de gemeente is volgens haar niet correct en ze willen nu een ander bureau vragen daar een oordeel over te geven.quote:
[..]
Ik hoop het ook, Yppy. En dan liever nog eerder dan 5 jaar.
Ticootje, waarom moeten de onderzoeken nou weer over
Ik kan me daar oprecht boos over maken. Al dat gesol met Jen
Dat kan toch ook wel zonder een nieuwe onderzoek. Dit kost ook weer allemaal geld. Maar ja, als het eindresultaat is dat ze hulp krijgt, zal het wel goed zijn.quote:
[..]
Omdat er vanuit het wijkteam nu wordt gevraagd om een 2nd opinion. Onze contactpersoon werkt ook met Jen op school, de conclusie dat ze niet in aanmerking zou komen voor vergoeding vanuit de gemeente is volgens haar niet correct en ze willen nu een ander bureau vragen daar een oordeel over te geven.
quote:
Ik had zeker nog niet gezegd dat de dyslexie onderzoeken over moeten?
Top man.
aan de ene kant wel fijn dat ze zich er niet zomaar bij neerleggen, maar aan de andere kant... wat ene gedoe. Waarom moet altijd alles bewezen worden in getalletjes en rijtjes.Als het dan ook maar wat oplevert...
na een jaar vol vraagtekens, opgeworpen mistbanken en weigering van alle kanten, is eindelijk duidelijk dat L. toch door is naar het tweede jaar.
het was de laatste weken bijzonder spannend, omdat L.na het laatste tentamen bekende, dat hij er niet zo heel goed voorstond en dat het wel eens einde verhaald kon worden.
het is een hectisch en frustrerend jaar geweest. ik heb er regelmatig van wakker gelegen.
L die geen opening van zaken geeft en een opleiding die alleen aangeeft dat er iets niet goed gaat, maar wat willen ze niet zeggen, want privacy, waarna ik bij L. weer tegen een muur aanloop.
dat moeten we voor het volgende jaar toch beter aan kunnen pakken? iemand een goedi idee?
hoe krijg ik L. zo ver dat hij wat opener wordt? en hoe krijg ik een voet tussen de deur bij het hbo?
maar voor nu gun ik mezelf even een paar weekjes zonder stress. het is heel gek, maar nu hier de spanning er af is, ben ik helemaal kapot moe
Ik kan me je moeheid goed voorstellen. Dat heb ik ook altijd na een periode van stress. Even lekker bijkomen dus.
Wat betreft je zorgen voor volgend jaar: ik denk dat je weinig mogelijkheden hebt. Op het hbo ga je geen voet tussen de deur krijgen, vermoed ik. Ik zou daar in ieder geval geen energie in steken.
Je zult dus op L. moeten vertrouwen dat hij het wel kan en het hopelijk zelf aangeeft als het echt niet meer gaat. Het lijkt me frustrerend om zo weinig invloed te kunnen hebben, maar dat is denk ik wel de realiteit. Je kunt denk ik niet veel meer dan open blijven staan voor L. en een goede band met hem houden in de hoop dat hij ook open naar jou zal zijn als het nodig is.
Maar wel herkenbaar, maar dan met mezelf in de plaats van L.... toen ik op het hbo zat.
Ik heb niet echt tips, ik heb ook nooit echt wat verteld van wat er in me omging, dat heeft wel geduurd tot ik een jaar of 30 was... en op het hbo ondanks aangeven dat het niet zo goed ging, eigenlijk weinig hulp gehad (toen overigens nog geen diagnose ass).
Hoe gaan jullie kinderen om met hun lichaam? Mijn zoon krabt zichzelf helemaal open. Elk oneffenheidje/pukkeltje/wratje moet gewoon weg en dat gaat met grof geweld. Hij lijkt dan ook helemaal geen pijn te hebben. Ik zie het meestal pas als het te laat is of als hij me ineens laat zien dat zijn voet of hand helemaal open ligt. Het lijkt me allemaal niet gezond, maar tot nog toe gaat het redelijk goed en hebben we nog geen grote ontstekingen gehad. Ik vertel hem wel dat hij dat niet moet doen, maar dat helpt niks.
Ik heb het vaak niet eens door en als ik erop gewezen wordt dan kan ik niet stoppen want dat velletje moet eraf. Hoe dan ook.
Quote voor volgend topic.quote:
Een kick voor dit topic.
Hoe gaan jullie kinderen om met hun lichaam? Mijn zoon krabt zichzelf helemaal open. Elk oneffenheidje/pukkeltje/wratje moet gewoon weg en dat gaat met grof geweld. Hij lijkt dan ook helemaal geen pijn te hebben. Ik zie het meestal pas als het te laat is of als hij me ineens laat zien dat zijn voet of hand helemaal open ligt. Het lijkt me allemaal niet gezond, maar tot nog toe gaat het redelijk goed en hebben we nog geen grote ontstekingen gehad. Ik vertel hem wel dat hij dat niet moet doen, maar dat helpt niks.