Die goedbedoelde adviezen komen inderdaad voort uit het feit dat men niet weet wat anders te zeggen. Het is troostend bedoeld maar zo nietszeggend. In veel gevallen (gelukkig) ook onwetendheid.quote:Op donderdag 27 juli 2017 20:10 schreef Wolken het volgende:
Ja, ik weet alles wat ik wil weten voor morgen. Ik heb heel veel op het internet kunnen vinden en zo alle voors en tegens tegen elkaar af gewogen.Ik zie niet op tegen de fysieke gevolgen, ik heb het idee dat mijn lichaam het goed aan kan. Emotioneel is het natuurlijk een ander verhaal, het verwerken van dit verlies moet nog beginnen. Ik kan nu alleen nog maar huilen.
Ik vind het wel moeilijk om met de goedbedoelde "adviezen" van anderen om te gaan. Het "het komt wel goed" en het "de volgende keer zal het wel goed gaan" mogen van mij verboden worden. Ik snap dat het voor anderen heel moeilijk is om iets te zeggen maar niks wat men nu zegt maar de pijn ook maar iets minder.
Hebben jullie het aan jullie familie / vrienden laten weten dat het mis is gegaan? Ik twijfel om een goede vriend van me in te lichten.
Wij hebben wat familie ingelicht dat ik zwanger was, dus de miskraam moesten we ook wel vertellen. Mijn vriendinnen weten het ook en 1 bevriend koppel. Een select groepje mensen dus. Ik vind het heel fijn om er open over te praten, maar wil niet dat teveel mensen het weten omdat ze anders gaan wachten op een nieuwe zwangerschap. De eerste kut vraag daarover hebben we al gehad namelijk, pas een paar weken na de tijd.quote:Op donderdag 27 juli 2017 20:10 schreef Wolken het volgende:
Hebben jullie het aan jullie familie / vrienden laten weten dat het mis is gegaan? Ik twijfel om een goede vriend van me in te lichten.
Dit ja, 1 kind uit 5 zwangerschappen, heftig hoor Malteser.quote:Op vrijdag 28 juli 2017 00:43 schreef Fuchsia_roze het volgende:
Malteser, zo tussen de regels door ook een voor jou
Peace, geef nooit die hoop op! Hoop is het enige wat me er nu doorheen sleept. Hoop dat het de volgende keer wel goed gaat. Ik heb namelijk gelijk een bel-afspraak gemaakt met mijn behandelend arts dat zodra mijn cyclus weer op orde is we meteen kunnen beginnen met het IUI traject. De gynaecoloog die de curettage uit gaat voeren was in elk geval positief dat ik wel zwanger kan worden en dat we mijn schildklierproblemen onder controle hebben en verwacht dat ik echt nog wel een kindje ga krijgen. Voor nu een bitterzoete troost.quote:Op vrijdag 28 juli 2017 09:33 schreef Peacefulll het volgende:
Geen woorden voor Wolken. Ik leef enorm met je mee. Jouw verhaal (toch nog zwanger voor de start van IUI) gaf mij gek genoeg nog hoop. Bij ons zou dat ook nog kunnen. En nu dan dit.... Ik wil je heel erg veel sterkte wensen vandaag en de komende tijd
En Malteser, jij ook Ik focus me zo op het zwanger worden dat ik bijna vergeet dat het zwanger blijven ook nog een ding is.
Oh, ik geef de hoop ook zeker niet op! Ben elke ronde heel nuchter, maar ook ergens een klein beetje hoopvol. Maar dat jij nog zwanger werd voor de IUI gaf mij echt een bevestiging, het kan nog zo maar! Heb het er zelfs nog met man over gehad. Dat het bij jullie nu zo afloopt is heel erg verdrietig, maar hoeft bij een ander natuurlijk niet zo te zijn. Dat kan ik ook wel los zien. Het bericht van Malteser zette mij ook even met twee voeten op de aarde. Zwanger worden is één ding, het blijven is ook niet altijd even logisch.quote:Op vrijdag 28 juli 2017 10:23 schreef Wolken het volgende:
[..]
Peace, geef nooit die hoop op! Hoop is het enige wat me er nu doorheen sleept. Hoop dat het de volgende keer wel goed gaat. Ik heb namelijk gelijk een bel-afspraak gemaakt met mijn behandelend arts dat zodra mijn cyclus weer op orde is we meteen kunnen beginnen met het IUI traject. De gynaecoloog die de curettage uit gaat voeren was in elk geval positief dat ik wel zwanger kan worden en dat we mijn schildklierproblemen onder controle hebben en verwacht dat ik echt nog wel een kindje ga krijgen. Voor nu een bitterzoete troost.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |