Ik ben ook benieuwd naar Rady!
Tja, ik weet niet SQ,. Bij bepaald soort werk is het gewoon erg lastig om zwanger te zijn. Ik heb de afgelopen drie maanden ook vaak gedacht: ik moet maar ander werk gaan doen, omdat ik er helemaal geen lol meer in had, de leerlingen vooral irritant vond, het lesgeven zo zwaar, en veel momenten dat ik het niet meer zag zitten en het liefst onder mijn dekbed wilde blijven liggen en mijn werk mijn werk laten.
Maar dat was toch echt een tijdelijke inzinking wat mij betreft, ingegeven door hormonen en ook door mijn slechte fysieke gesteldheid. Ik heb in ieder geval voor mijzelf geconcludeerd dat je onder invloed van zulke hormonen beter geen vergaande beslissingen kunt nemen op dit gebied. Het is vrij 'normaal' om zulke wellicht extreme gevoelens en emoties te hebben in deze fase, zeker aan het begin van de zwangerschap, als je veel van zulke klachten kunt hebben, waar je zowel fysiek als mentaal onder kunt lijden.
Het is wel erg vervelend. Hopelijk gaat het snel weer over, Sara.
.
Ik had een heel fijn gesprek met mijn rector. Uitgelegd dat ik vooral last heb van piekergedachten omdat ik naar mijn idee mijn werk niet zo goed kan doen als ik zou willen en door het uitvallen van veel lessen voel ik me ook verantwoordelijk. Ze was echt super, en we hebben afgesproken dat ik tot de kerstvakantie in feite 'aan modder' (dat wil zeggen: als ik me niet goed voel, blijf ik thuis en dan vallen de lessen maar uit en dan gaan mentorgesprekken maar niet door). Na de kerstvakantie ben ik over de 20 weken heen, dus dan gaat het hopelijk ook echt beter. Zo niet, dan gaan we dan stappen nemen, zoals minder werken, klassen die overgenomen worden etc. Verder was ze ook wel oprecht bezorgd over hoe het met me gaat, en dat was fijn. (Ik ga dan ook bijna zitten huilen, het is zo fijn om begrip te krijgen
.)
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"