Het dreumestopic (1 - 2 jaar) deel 364

Ja, dat is dus juist wat ik probeer te zeggen _{maar blijkbaar komt het precies anders over...}
Als iedereen alleen op zijn/haar manier kon opvoeden zou het een stuk eenvoudiger zijn. Maar in werkelijkheid heb je constant te maken met commentaar/kritiek/voorbeelden van anderen, waardoor je je (bewust of onbewust) laat beïnvloeden.
En dát maakt het volgens mij soms zo lastig, omdat je dan niet meer alleen op je eigen gevoel/manier af kunt gaan.

quote:

Op vrijdag 3 juni 2016 17:59 schreef BlueEyes het volgende:
Ik ben trouwens onder de indruk van de aankleedskills van jullie ukken.

Die van mij taalt er niet naar het zelf te doen, zelfs schoenen uitdoen kan hij niet eens... 'Mama helpen?'
Hij kan wel goed benoemen wat er eerst aan of uit moet, dat dan weer wel.
Of wat hij absoluut niet aan wil

Melba kan ook niet zelf aankleden. Loopt t liefste in zijn vieze nachtluier of blote kont dat laatste heeft ie van mijn broertje, die was vroeger ook meer bloot dan aangekleed in de vakantie

Hij wil wel graag mij sokken of schoenen andoen. Dat doe je dan door een sok tegen een voet te drukken en 'kokkeh' te zeggen, en daarna schoenen op de tenen te hangen...

[ Bericht 0% gewijzigd door kwakz0r op 03-06-2016 23:36:15 ]

Volgens mij bedoelen julkie hetzelfde always en twist

Ik snap wel dat je goedkeuring zoekt voor wat je doet bij anderen overigens.

Het groeit denk ik toch vanzelf, bij ons is met eten nu heel duidelijk: we bieden aan wat wij hebben (voor zover kindproof, ik voer hem geen pitige rode curry) + altijd komkommer, als hij gaat gooien halen we het bord weg, wel altijd een toetje aangeboden, geen brood of fruit. Als hij iets van ons bord wil en het kan gewoon dan krijgt hij het wel. Mij geen drama's waard.

Maar als je me een half jaar geleden had gevraagd hoe ik dat zou gaan aanpakken... geen idee!

Mijnes is gek op curries Kwak, dus hoezo niet kind-proof

Hm nee ik bedoel niet hetzelfde als Twist. Wat opvoeden voor mij lastig maakt is niet zo zeer de mening van anderen, maar de mening die mijn kind is toegedaan.

Met de leeftijd van Frans vind ik dit allemaal wel meevallen, natuurlijk zijn er dagen dat hij mij het bloed onder de nagels vandaan haalt en niet consequent zijn mij meer last bezorgt dan toegeven zou doen, maar daar ben ik nog zelf bij.

Bij de peuter is het een ander verhaal. Daar moet ik mijn/de grenzen bewaken zonder over zijn grenzen heen te gaan. Zijn grenzen zijn iets sneller bereikt dan die van mij . Zo is hij op vrijdag altijd helemaal afgedraaid en heel erg vervelend. Ik weet dat als hij veel televisie kijkt hij weer oplaad. Boekjes lezen en andere alternatieven hebben nog geen effect. Dus ga ik dan mijn grens over en kijkt hij meer televisie dan dat ik wil of gaan wij de hele dag de strijd aan over ALLES, waarbij zijn broertje het ook de hele dag moet ontgelden, terwijl ik weet dat peuter er niks aan kan doen. Met de kanttekening dat peuter in het eerste geval direct een verwachting heeft dat dat een volgende keer weer mag, omdat dat leuk was.

Die balans vinden samen met een andere mening en andere grenzen die al dan niet terecht zijn, dat vind ik het lastige aan opvoeden.

Of ik ze water of ranja geef, veel of weinig zoetigheid, wel of geen roze kleding, dat ik ze de loopwagens voor in de winkel laat parkeren, dat ze dank je wel moeten zeggen als ze wat krijgen ook al zijn ze daar te verlegen voor (zo zwaar was het in de realiteit niet hoor en zwaaien was ook goed), dat zijn mijn keuzes en dat iemand anders daar wat van vindt, dat is mooi voor ze.

Ah ik snap het denk ik. Met je laatste opmerking zeg je wel.precies wat Twist iedereen toewenst qua houding, maar het eerste stuk van je verhaal had ik er niet uitgehaald.

Ja ik denk dat ik het ook zo probeer te doen ja, we zien wat werkt en dat doen we, maar de grens tussen wat werkt en eventuele principes is soms wel ingewikkeld. Een sooet continue onderhandeling ofzo met jezelf.

Mooi verwoord Always!

Ja, eens met dat deel dat ik iedereen zo'n houding toewens. Hoewel ook niet altijd makkelijk als je met schreeuwende kinderen aan je been de supert door kruist of een krijsend kind in de kinderwagen propt, maar schijt aan wat andere vinden hebben maakt het opvoeden niet makkelijker. Factor eigen kind is de meest bepalende imo.

Wanneer begint dat opvoeden eigenlijk? R begint zo langzaam aan een mening te krijgen, maar ik heb niet het idee dat we al zo ver een gesprek kunnen voeren dat het echt 'opvoeden' is.
Wel een poging tot slaaptraining gedaan gisteren, want ook de cosleeper was niet goed genoeg.

Opvoeden ik vind dat ook maar ingewikkeld zeker omdat de communicatie nu nog zo lastig is. Ingee gewoon blijven uitleggen ook al snapt ze het nu nog niet. Ergens pikken die hersenen heus wel wat op. En choose your battles is een hele goeie

Lucas heeft sinds gisteren ook een baby in de buik

-Weg-

[ Bericht 20% gewijzigd door Chanty op 05-06-2016 08:07:50 ]

quote:

Op zaterdag 4 juni 2016 08:01 schreef kwakz0r het volgende:
Ah ik snap het denk ik. Met je laatste opmerking zeg je wel.precies wat Twist iedereen toewenst qua houding, maar het eerste stuk van je verhaal had ik er niet uitgehaald.

Dit inderdaad

quote:

Op zaterdag 4 juni 2016 08:28 schreef AwayTL het volgende:
Ja, eens met dat deel dat ik iedereen zo'n houding toewens. Hoewel ook niet altijd makkelijk als je met schreeuwende kinderen aan je been de supert door kruist of een krijsend kind in de kinderwagen propt, maar schijt aan wat andere vinden hebben maakt het opvoeden niet makkelijker. Factor eigen kind is de meest bepalende imo.

Met die factor eigen kind heb ik voorlopig nog niet veel ervaring dus daar kan ik weinig over zeggen.

Ik denk ook niet dat schijt hebben aan wat anderen vinden alles oplost, maar het lijkt mij wel stap 1 eigenlijk. Dan pas kun je je eigen grenzen echt bepalen denk ik. En vervolgens komt de factor "kind met mening" en blijkt dat er nog een vervolgstap is zeg maar

quote:

Op vrijdag 3 juni 2016 20:00 schreef Hupje het volgende:
Folders zijn ook gevaarlijk, J las daarnet mee en stak zo een hoekje in mijn oog. Maar dat is niet schadelijk voor je inboedel natuurlijk

J heeft ineens door dat hij kan communiceren met de gebaren die we hem proberen te leren! Zo leuk! Ineens gebaart hij klaar, lamp, schommel, konijn, nee en het begin van boek is er

Wat leuk!

Bij de cursus babygebaren die we gedaan hebben zeiden ze dat de eerste gebaren met 8 maanden zouden komen. Wolk is over een week 10 maanden en doet nog he-le-maal niks ermee. Lastig om het niet te verwaarlozen als je het idee hebt dat er weinig gebeurt.

quote:

Op zaterdag 4 juni 2016 09:46 schreef LuDann het volgende:

[..]

Wat leuk!

Bij de cursus babygebaren die we gedaan hebben zeiden ze dat de eerste gebaren met 8 maanden zouden komen. Wolk is over een week 10 maanden en doet nog he-le-maal niks ermee. Lastig om het niet te verwaarlozen als je het idee hebt dat er weinig gebeurt.

Even heel zwart wit gesteld: je stopt ook niet met praten tegen Wolk als ze nog niets terug zegt??

quote:

Op zaterdag 4 juni 2016 09:46 schreef LuDann het volgende:

[..]

Wat leuk!

Bij de cursus babygebaren die we gedaan hebben zeiden ze dat de eerste gebaren met 8 maanden zouden komen. Wolk is over een week 10 maanden en doet nog he-le-maal niks ermee. Lastig om het niet te verwaarlozen als je het idee hebt dat er weinig gebeurt.

Raar dat ze dat zo stellig zeggen: het kán motorisch vanaf acht maanden maar kan ook veel later.

Wij hebben wel doorgezet en hij heeft een poos veel gebaard. Inmiddels zegt hij bijna alle woorden die hij kan en dierengeluiden enzo, en herhaalt hij alles wat je zegt zo'n beetje (krom) dus merk ik dat we minder gebaren.

Gekke kind van mij kent trws een paar cijfers is helemaal leip van cijfers in boekjes en op kentekens, die moeten we altijd zeggen. Als ik nu zeg 'waar is de acht' ofzo, kan ie die aanwijzen. Hij zegt ook acht, zes en tien (tiet).

(Vind t zo stom als t net lijkt alsof we hem proberen vanalles te leren, maar is echt niet zo, hij vindt t gewoon heel leuk. Heeft ook geen telbesef ofzo hoor).

quote:

Op zaterdag 4 juni 2016 08:44 schreef ingee het volgende:
Wanneer begint dat opvoeden eigenlijk? R begint zo langzaam aan een mening te krijgen, maar ik heb niet het idee dat we al zo ver een gesprek kunnen voeren dat het echt 'opvoeden' is.
Wel een poging tot slaaptraining gedaan gisteren, want ook de cosleeper was niet goed genoeg.

Ik denk dat opvoeden voor een héél groot deel voorleven is. Kinderen spiegelen zichzelf heel erg in ons gedrag, en dat zie ik nu ook in O terug. Het verbale is natuurlijk ook een belangrijk aspect, grenzen aangeven en corrigeren. Maar juist in het corrigeren merk ik dat ik vooral een voorleef-strategie gebruik. Als zij gilt ga ik niet teruggillen dat ze stil moet zijn, bijvoorbeeld. Dan ga ik zachtjes praten, zonder haar op het gillen te wijzen.

Verder ben ik pedagoog en dus heel goed in het opvoeden van andere kinderen . Thuis zit ik soms ook met de handen in het haar.

Haha kwak, hier ook! O kan in het Noors en Nederlands tot 10 tellen. Dat zou zomaar eens over kunnen komen alsof we haar dat aan het leren zijn. Maar na een autorit met mijn zwager, die in de file uit wanhoop haar tenen begon te tellen, moet álles geteld worden Het woord tellen kan ze niet maar dat is dan: "mamma sefun agggt mamaaaa"

En +1 op Crumps foto. Waar ik eerder wel eens geïrriteerd moet hebben gekeken naar ouders van gillende kinderen, glimlach ik ze nu bemoedigend toe.

Toch juist super leuk Kwak dat hij zo zijn eigen interesses heeft

quote:

Op zaterdag 4 juni 2016 10:19 schreef BlueEyes het volgende:

[..]

Even heel zwart wit gesteld: je stopt ook niet met praten tegen Wolk als ze nog niets terug zegt??

Ja, nouja, je moet er toch wel bewust mee bezig zijn en ik merk dat het soms een beetje wegzakt en dan vergeten we te gebaren. Dan moet je er toch even bij stilstaan.

quote:

Op zaterdag 4 juni 2016 10:24 schreef Roomsnoes het volgende:

[..]

Verder ben ik pedagoog en dus heel goed in het opvoeden van andere kinderen . Thuis zit ik soms ook met de handen in het haar.

+500

Andere kinderen had ik altijd prima in het gareel maar met mijn eigen kinderen soms dikke fail
Maja eigen he .. daar spring jetoch anders mee om als met andrrmans kinderen en de verhoudingen liggen ook iets anders natuurlijk.

quote:

Op zaterdag 4 juni 2016 10:29 schreef LuDann het volgende:

[..]

Ja, nouja, je moet er toch wel bewust mee bezig zijn en ik merk dat het soms een beetje wegzakt en dan vergeten we te gebaren. Dan moet je er toch even bij stilstaan.

Daarom zei ik al heel zwart wit gezegd

quote:

Op vrijdag 3 juni 2016 21:43 schreef twist02 het volgende:
Ik denk _{(jaja, kom maar door met die 'wacht maars' )} dat opvoeden vooral ingewikkeld wordt gemaakt door wat je van anderen hoort. Ik denk dat als je voor jezelf nagaat wat je belangrijk vindt om aan je kind mee te geven en hoe je dit wilt bereiken, waar je grenzen liggen en hoe je die wilt 'bewaken', dat je dan al een heel eind bent

Als jij het prima vindt dat je kind met bijv. 2 jaar nog bij jou op de kamer / in bed slaapt, moet je je niet 'bang' laten maken door iemand die zegt dat-ie dan nooit meer op z'n eigen kamer wil slapen. Als jij het prima vindt dat je kind 's avonds liever een boterham eet dan warm eten, moet je je niet bang laten maken door iemand die zegt dat-ie dan vast nooit meer iets anders wil eten.

En andersom geldt hetzelfde: als jij iets niet prima vindt, moet je je ook niks aan laten praten door iemand die zegt dat je er geen probleem van moet maken. Pick your battles
_{/mijn 2 centen}

Trouwens niet alleen als reactie op jou hoor, Hilmo. Ook in het algemeen

Super verwoord. Dat ga ik voor ogen houden ja

Wat away zegt, lijkt me pittig en een klein beetje herkenbaar al. Ja ik heb ook zoiets van vooral niet te lang achter de tv, maar soms kan dat voor het kind ook fijn zijn maar dan ben ik meteen bang dat ik hem niet verwen omdat hij dat onthoudt.

Ludann, hier ook pas bij 18 maanden dat R begon met wat gebaren terug te doen. Nu doet hij nauwelijks, maar als ik vraag wat is het gebaar voor lamp of melk, doet hij het wel. Moet eerlijk zeggen dat toen er hier niets gebeurde, ik ook wat verslapte, maar sommige doe ik hem bewust voor en pikt hij nu sneller op.

Oh super Kwak, dat hij daar zo gevoelig voor is! Bij ons een teken'talentje'. Zegt tegen alle ronde vormen (ook in het hout en op verpakkingen en overal) rond rond, en een interesse in draaiende dingen, windmolens. Draaien draaien is het dan. Maar ook continu rondjes tekenen op papier. Ook zoiets.
En tellen is bij ons tije tije (trije=drie), en dat zijn alle vingers dan. Hij probeert wel klanken na te zeggen. Dat is trouwens hilarisch. Zoals dat hij 'fûgelpoep' probeert na te zeggen. Klonk ook nog goed

[ Bericht 6% gewijzigd door Hilmo op 04-06-2016 14:25:19 ]

Wat een rust hier! Ik zou zeggen 'iedereen zat lekker buiten' maar begreep dat het in het zuiden stukken minder zomers was dan hier Wij hebben buitengespeeld met een speciekuip als badje, zo tof!

Nou hier Venray en prima weertje hoor!
Wij zijn idd zo'n beetje de hele dag buiten geweest. Al zag het er vanmorgen wat minder goedbelovend uit ..

hier ook lekker, drie druppen gevallen uit een zeer omineuze lucht, dat wel.

vandaag voor melba sandaaltjes gekocht. teva's maat 21, die vallen echt heel groot he?

met olifantjes, rode. hij vindt ze heel mooi en liep juichend door de winkel

quote:

Op zaterdag 4 juni 2016 20:18 schreef kwakz0r het volgende:
hier ook lekker, drie druppen gevallen uit een zeer omineuze lucht, dat wel.

vandaag voor melba sandaaltjes gekocht. teva's maat 21, die vallen echt heel groot he?

met olifantjes, rode. hij vindt ze heel mooi en liep juichend door de winkel

Ach wat lief <3

O moet niets van haar sandalen weten. Ze gaat gillen als ze maar in de buurt komen. Evenals haar korte broek.
En het is nu een heerlijke 25 graden na een week met vies 33 en benauwd.
Het was even op de zomer wachten, maar dan heb je ook wat! Lekker in de tuin gespeeld met haar baby en de watertafel. En "planties" water geven is de bom