Het dreumestopic (1 - 2 jaar) deel 364

Als J nou eens besluit dat hij los durft te lopen, kan ik ook op zoek naar schoentjes

J is ziekjes en ik vind het dan zo moeilijk om te besluiten wat te doen. Hij heeft steeds het ene moment koorts en het volgende moment een normale temperatuur. Hij speelt tijden heel lief en kletst honderduit, en ineens is er niks meer goed en is het huilen en jammeren. Vandaag oppas geregeld ("hij heeft heerlijk gespeeld"), voor morgen ook maar vast. Vorige week had hij ook een dag koorts, maar toen dat overging heb ik de gewone dingen weer met hem gedaan. Zo lastig om te bepalen waar je goed aan doet... #faalmoeder

quote:

Op woensdag 1 juni 2016 20:26 schreef snoenk het volgende:
Jm wat fijn! Ik duim voor een plakker!

O. Zit in maat 21/22 en pas superleuke bloemenschoenen gekocht

Chanty wat rot dat L. Zo zijn bed uitkomt, sochtends geen probleem?

Nee want dan neemt papa hem mee naar boven en krijgt hij de borst en dat weet hij en als dat een keer niet gebeurt dan is hij meestal binnen tien minuten vrolijk.

Annie

Bijna goed V
Ik heb tennis aan staan (Kiki Bertens in de kwartfinale in Parijs!) Met extra commentaar van L; 'baw! Baw! Baw! Wowwwww'

Ach V., als je een beetje goed mikt lukt het zo ook wel.

Zo lief JM!

Oh Rady, nu ik die Zoef zoef dieren op je foto zie: N. heeft haar eerste dierengeluidje! Het is "I-ah!" geworden, zoals Eddy Ezel van Zoef zoef. Ondanks het veelvuldig oefenen van Miauw en Woef heeft ze toch zelf gekozen, lekker eigenwijs ding.

quote:

Op donderdag 2 juni 2016 16:35 schreef Radyhyn het volgende:
[ afbeelding ]

geweldig! Mijn kind doet dit ook... Ik hoorde gister op de radio dat gehurkt poepen beter is voor je, dus ze oefenen vast goed

Wat is het rustig hier!

Lastig Razz. Mijn ouders laten wel merken dat vroeger alles zo anders ging dan nu, maar volgens mij vinden ze terugkijkend vooral dat zij zelf dingen anders hadden moeten doen. Zo van "In dat boek van Dr. Spock stond dat we je in de box moesten laten zitten. Maar jullie laten dreumes veel vrijer en dat is volgens mij veel leuker." Ik vind het altijd wel interessant om met ze te bespreken hoe dingen veranderd zijn, wat er allemaal aan opvoedtheorieën bestaat, hoe het ook de tijdsgeest is.. Zou je het op die manier bij je moeder kunnen insteken?

Heb net een verhaal in een spoiler gezet in het bv-topic, Razz, waar ik ook een soort gedrag beschrijf van I waarvan ik denk: hmm, moet ik haar niet wat strenger aanpakken? .

Ik denk dat je in dit soort zaken zult moeten vertrouwen op je eigen gevoel: ik voel bijvoorbeeld wel duidelijk aan wanneer I voor mij over grenzen gaat. (Zoals ik dus beschrijf in het bv-topic). Dat kan een ander niet voor jou bepalen. Het is toch een beetje zoals lesgeven: wat de ene docent wel oké vindt in zijn lessen, zal een andere docent juist niet accepteren. Je zult je eigen weg moeten vinden. En ja, er is natuurlijk ook een generatieverschil bij deze dingen. Je kunt proberen het gesprek met je moeder op een zo open mogelijke manier te voeren, en het niet teveel aan te nemen als vorm van kritiek. Dus meer van 'oh, maar hoe pakten jullie dit soort situaties dan aan?' Laat haar maar eens vertellen dan hoe dat precies ging. (Misschien doet ze dat al?) Dan kun jij bedenken of die aanpak jou aanspreekt of niet. Maar uiteindelijk ben jij (en je man) hierover de baas toch? En sommige kinderen hebben gewoon echt meer temperament dan anderen. Hoe je daarmee omgaat, is voor iedere ouder volgens mij een beetje zoeken. Dat zijn van die dingen die gaandeweg steeds duidelijker worden en: het soms niet goed weten, en twijfels voelen, hoort er allemaal bij. Jouw moeder is misschien vergeten dat zij dat ook heeft gehad?

Ach Razz, dat is niet leuk. Tijden veranderen en je moeder maakt A ook maar af en toe mee en jij 24/7, he.

O wat heb ik een hekel aan nachtelijk krijsen

Oh ja, mijn moeder ook. 'Zo was jij nooit, dat herken ik niet van jou'. (En dan ging het over neee neee nee en dreumesbuien...)Gelukkig vraagt ze nu: 'Herkennen ze dat bij jou op het forum wel?
En het hoeveelheid speelgoed, dat maakt hem onrustig, zegt mijn moeder. En waarom ik zoveel koop. Ja is ook wel een goede vraag op zich.

Leuke schoentjes komen er hier voorbij. Hier nu vooral crocs in maat 22-24 (sandalen hebben we tweedehands en wil hij niets van weten) en leren schoentjes in maat 23 (en nog een tweedehands paar lelijke schoenen voor in het bos of bij de opvang voor spelen). De gewone stappers van Van Haren die we hadden in maat 22 worden nu echt krap met aandoen en een kind moet meer dan een cm ruimte hebben dus dat wordt einde verhaal met die schoenen. Ik heb laatst gave sneakers gekocht in Duitsland in maat 23 zonder mijn meetlat (klopt Rady, dat was ik en dat is die inderdaad) en dat was niet handig, want die past hij nu al niet. Valt als een 21 bijna! Hij wou er ook niet op lopen. Maar ik merk het denk ik vooral als de schoen eerst makkelijk aan ging en ineens niet meer. Dan tijd voor nieuwe. En inderdaad als ze op een grotere maat willen/kunnen lopen is dat prima. Al zegt dat soms niet veel want kinderen voelen niet (goed) dat schoenen te klein zijn. Kindjes vragen van past je schoen nog wel (als ze groter zijn) is dus ook niet handig, want de tenen gaan gewoon krom en dan zeggen ze ja hoor.

Ik krijg trouwens echt R zijn voet niet naar voren geduwd in een schoen als hij staat en een vinger kan er bijna nooit bij. Ondanks dat ik de 12 mm regel aan hou en een vinger lijkt me die ruimte niet. Beter te grote schoenen dan te klein in elk geval.
Wat vind je er moeilijk aan SQ? R zijn voet opmeten mag ik ondertussen doen en dat gaat prima (er zit een halve maat verschil tussen beide voeten ongeveer!) en in de schoen merk ik dat het vele maten kleiner valt. Dan is meestal de pasvorm van de schoen niet ideaal (teveel hiel ruimte innemen, te lage neus). Bij crocs ben ik iets losser, dan kan ik zien waar de tenen zitten. Ook al zegt hij dan een kleinere maat, de tenen zitten nog lang niet tegen de neus en hij kan er op lopen.

[ Bericht 7% gewijzigd door Hilmo op 03-06-2016 07:25:12 ]

Heerlijk, zulke opmerkingen Razz Hier valt het gelukkig nog mee daarmee, mijn moeder zegt vooral 'oh ja, lastige fase he! Als hij straks meer kan praten wordt het weer iets beter' En J's moeder vindt het ook prima, al zegt ze wel dat hij zijn eigenwijsheid echt van mij heeft, J was echt niet zo

Schoenen heeft hij nu maat 21 (Puma's) en dat kan nog net. Ik ben alvast aan het uitkijken naar nieuwe

Herkenbaar razz, vroegah was alles beter natuurlijk ik laat het maar langs me heen gaan. Althans dat probeer ik. Waarom wij bepaalde dingen op een zekere manier doen kan ik nog wel uitleggen maar opmerkingen als dat ik vroeger bepaald gedrag nooit vertoonde (wat ik al niet geloof) daar kan ik niks mee. Het stoort me wel.

Razz, trek het je niet aan je doet het hartstikke goed zo!!
Ik herken het ook hoor, en zeg dan dat het heel normaal gedrag is voor die leeftijd m'n moeder zegt bijv steeds dat F zo druk is. Ik interpreteerde dat als druk=vervelend maar na praten bleek dat zij bedoelde druk=beweeglijk/actief De opmerkingen die ze maakt zijn misschien gewoon haar interpretatie van het gedrag waar jij vervolgens zelf een waardeoordeel aan hangt

quote:

Op donderdag 2 juni 2016 16:35 schreef Radyhyn het volgende:
[ afbeelding ]

Zeg Rady, wat lijkt hij hier al een grote jongen
Het is dat ik weet hoe klein zo'n potje is

quote:

Op vrijdag 3 juni 2016 09:35 schreef Fazzoletti het volgende:
Razz, trek het je niet aan je doet het hartstikke goed zo!!
Ik herken het ook hoor, en zeg dan dat het heel normaal gedrag is voor die leeftijd m'n moeder zegt bijv steeds dat F zo druk is. Ik interpreteerde dat als druk=vervelend maar na praten bleek dat zij bedoelde druk=beweeglijk/actief De opmerkingen die ze maakt zijn misschien gewoon haar interpretatie van het gedrag waar jij vervolgens zelf een waardeoordeel aan hangt

Ja, dit gebeurt echt vaker dan je denkt. En ik denk ook dat heeeeeeel veel van de opmerkingen die voor ons als negatieve kritiek voelen eigenlijk helemaal niet zo bedoeld zijn. Hoe vaak zeggen we zelf wel niet dingen die, als je ze een beetje twist en turnt, ook op een stomme manier te interpreteren zouden zijn?

Razz, ik denk dat je nu ook erg kwetsbaar bent en daardoor komen dingen misschien harder aan bij je. Het is ook nogal wat, met een kleine baby en een draakdreumes-met-mening. Ik zou zeggen: zolang iedereen wat te eten heeft en niet álles onder de poep zit en iedereen ook redelijk levend en onbeschadigd blijft doe je het prima

Ik heb trouwens momenteel helemaal geen last van opvoedkundige bemoeienis vanuit mijn schoonfamilie wegens de delicate moederkwestie. Mijn vader zegt altijd wel wat hij vindt, maar ik ken 'm niet anders, en ik kan óók gewoon een "go f&%k yourself" teruggeven met een glimlach en dan zijn we nog steeds vrienden dus ach
(Overigens vindt mijn vader ook heel veel dingen van hedendaags opvoeden echt ontzettend leuk, dat zegt ie dan ook, dus de balans is er wel, dat scheelt )

Hilmo, er komen gewoon rare metingen uit soms. En mauw blijft niet langer dan een have nanoseconde stil staan dus een goede meting doen is erg lastig
Ik pas de schoenen dus maar gewoon aan, en voel of ze een beetje okee zitten. Ik kan alleen maar moeilijk afscheid nemen van de blauwe adidassen De grote teen zit bijna tegen de rand, dus het zal wel echt moeten

Mijn schoonmoeder kan ook zulke dingen zeggen. Vooral in de babytijd, dan zei ze bijvoorbeeld: "M huilde vroeger bijna nooit, L huilt wel veel he?" en dan een verhaal over hoe zij het deed.
In het begin zag ik het als kritiek, maar nu weet ik dat het meelevend bedoeld is en ze me juist een hart onder de riem wil steken. Dat merkte ik pas toen ze later vertelde over een goede vriendin van haar waar de kinderen ook zoveel huilde en daar bleek het achteraf (na 2 jaar!) chronische oorontsteking te zijn. Nou ja, soms is het gewoon niet zo kritisch bedoeld als het gezegd wordt.

Mijn moeder daarentegen heeft gelukkig vrijwel geen kritiek op mijn opvoeden en we kunnen er fijn over discussiëren.. Haar ouders hebben bij haar en haar zusje bijvoorbeeld krampachtig geprobeerd om ze altijd precies evenveel en dezelfde aandacht/spullen etc. te geven en dan hebben we het erover dat het soms toch handiger is om de kinderen elk als individu te benaderen en dat ze niet best verschillend behandeld mogen worden maar wel gelijkwaardig. Dat soort dingen.

Ze heeft er wel een handje van om als ik net honderd dingen heb gedaan en eindelijk 2 seconde zit te zuchten dat ze geen koffie heeft of op een andere manier duidelijk et maken dat ik iets voor haar moet doen (maar het níet te vragen)... en we botsen af en toe echt enorm..

Oh en schoenen.. Mijn vriend heeft zo'n scheve grote teen (hallux valgus), behoorlijk erg en dat schijnt een stuk erger te worden door te kleine schoenen.. (en behoorlijk erfelijk, dus ik hóóp dat ze hun voeten van mij hebben.. maar ik denk nu dat L wel zijn voeten heeft helaas).
Maar ik kijk echt héél vaak of de schoenen nog wel goed zitten.. Maar t wordt vooral goed opletten bij gymschoenen straks. Vriend zegt dat hij héél lang op te kleine schoenen heeft gegymd.

quote:

Op donderdag 2 juni 2016 16:35 schreef Radyhyn het volgende:
[ afbeelding ]

Close enough hoor V !

Razz ik kan me voorstellen dat die opmerkingen op dit moment wel 10 keer zo hard binnen komen. For what it's worth: in mijn ogen doe je het fantastisch! Annie komt altijd over als een onwijs leuk, actief meisje. Een mening vormen ze nu helaas allemaal

Ouders zien het verleden ook een stuk rooskleuriger in, omdat ze de negatieve dingen vergeten zijn. Zo vond mijn moeder het maar vreemd dat Lou na een week nog steeds ( ) niet doorsliep. Zij had nóóit slaapproblemen met zowel mij als mijn broertje. Uh-huh Bij navraag aan mijn vader bleek dat híj alle nachten op zich nam en 2 jaar lang met mij 's nachts in de woonkamer zat zodat mijn moeder kon slapen

quote:

Op vrijdag 3 juni 2016 11:27 schreef Skittles het volgende:

[..]

Close enough hoor V !

Razz ik kan me voorstellen dat die opmerkingen op dit moment wel 10 keer zo hard binnen komen. For what it's worth: in mijn ogen doe je het fantastisch! Annie komt altijd over als een onwijs leuk, actief meisje. Een mening vormen ze nu helaas allemaal

Ouders zien het verleden ook een stuk rooskleuriger in, omdat ze de negatieve dingen vergeten zijn. Zo vond mijn moeder het maar vreemd dat Lou na een week nog steeds ( ) niet doorsliep. Zij had nóóit slaapproblemen met zowel mij als mijn broertje. Uh-huh Bij navraag aan mijn vader bleek dat híj alle nachten op zich nam en 2 jaar lang met mij 's nachts in de woonkamer zat zodat mijn moeder kon slapen

Tot je broertje kwam, daarna hebben je ouders zes jaar niet meer geslapen?

quote:

Op vrijdag 3 juni 2016 11:30 schreef Stormqueen het volgende:

[..]

Tot je broertje kwam, daarna hebben je ouders zes jaar niet meer geslapen?

Nope, die sliep als een roosje. De bitch. Zo leek ik wel een aansteller
Gelukkig sliep ik nog wel tussen hen in. Je moet je ouders niet teveel laten slapen!

_{Karma is a bitch}

*breekt in* jongons mijn kint ligt een dutje te doen in zijn peuterbed in zijn nieuwe kamer! zonder gedoe, niet eens een poging tot eruit komen . Lobbes ftw.

quote:

Op vrijdag 3 juni 2016 07:17 schreef Hilmo het volgende:
Oh ja, mijn moeder ook. 'Zo was jij nooit, dat herken ik niet van jou'. (En dan ging het over neee neee nee en dreumesbuien...)Gelukkig vraagt ze nu: 'Herkennen ze dat bij jou op het forum wel?
En het hoeveelheid speelgoed, dat maakt hem onrustig, zegt mijn moeder. En waarom ik zoveel koop. Ja is ook wel een goede vraag op zich.

Leuke schoentjes komen er hier voorbij. Hier nu vooral crocs in maat 22-24 (sandalen hebben we tweedehands en wil hij niets van weten) en leren schoentjes in maat 23 (en nog een tweedehands paar lelijke schoenen voor in het bos of bij de opvang voor spelen). De gewone stappers van Van Haren die we hadden in maat 22 worden nu echt krap met aandoen en een kind moet meer dan een cm ruimte hebben dus dat wordt einde verhaal met die schoenen. Ik heb laatst gave sneakers gekocht in Duitsland in maat 23 zonder mijn meetlat (klopt Rady, dat was ik en dat is die inderdaad) en dat was niet handig, want die past hij nu al niet. Valt als een 21 bijna! Hij wou er ook niet op lopen. Maar ik merk het denk ik vooral als de schoen eerst makkelijk aan ging en ineens niet meer. Dan tijd voor nieuwe. En inderdaad als ze op een grotere maat willen/kunnen lopen is dat prima. Al zegt dat soms niet veel want kinderen voelen niet (goed) dat schoenen te klein zijn. Kindjes vragen van past je schoen nog wel (als ze groter zijn) is dus ook niet handig, want de tenen gaan gewoon krom en dan zeggen ze ja hoor.

Ik krijg trouwens echt R zijn voet niet naar voren geduwd in een schoen als hij staat en een vinger kan er bijna nooit bij. Ondanks dat ik de 12 mm regel aan hou en een vinger lijkt me die ruimte niet. Beter te grote schoenen dan te klein in elk geval.
Wat vind je er moeilijk aan SQ? R zijn voet opmeten mag ik ondertussen doen en dat gaat prima (er zit een halve maat verschil tussen beide voeten ongeveer!) en in de schoen merk ik dat het vele maten kleiner valt. Dan is meestal de pasvorm van de schoen niet ideaal (teveel hiel ruimte innemen, te lage neus). Bij crocs ben ik iets losser, dan kan ik zien waar de tenen zitten. Ook al zegt hij dan een kleinere maat, de tenen zitten nog lang niet tegen de neus en hij kan er op lopen.

die getallen in die meter komen niet overeen met de maten las/jhoorde ik laatst ergens., t gaat er vooral om of je dezelfde getallen meet in t schoentje en bij je kind.

/klok klepel inbreekt

verder hoi

oh ja, met zo'n meetding geleend van een vriendin zouden al onze schoenen te klein zijn. Zowel van de kinderen als die van mij.. Heb dus iets meer vertrouwen in op t losse zooltje staan en in meten in de schoenwinkel..

mar misschien was dat een brak apparaatje