Douwe Bob is leuk dit jaar, maar ik hoop volgend jaar niet weer op een niemendalletje. Waylon zie ik eigenlijk niet zitten, hij heeft in een grijs verleden een hit gehad, maar sindsdien heeft hij niets succesvols meer voortgebracht. Bovendien vrees ik de persmomentjes, hij zal zich zonder Ilse aan zijn zijde niet sympathiek maken bij de pers als hij zich weer eens laatdunkend uitlaat over zijn concurrenten...
Kensington is een hitfabriek, een band die hoge ogen kan gooien met de aanstekelijke poprock-nummers. Dat het allemaal op elkaar lijkt en een beetje zielloos is, maakt minder uit op een festival waar ze op een avond maar drie minuten wat van zich mag laten horen.
Dotan lijkt me prima, Kovacs zelfs geweldig en anders hebben we nog Caro Emerald die toch niet meer de eerdere successen weet te evenaren en wel weer een duw in de rug kan gebruiken. Van de positieve uitstraling van Giovanca word ik altijd vrolijk, Laura Jansen is niet de beste zangeres, maar had met Queen of Elba wel een goede hit te pakken. De Nederlandse symphonic metal bands (Within Temptation is waarschijnlijk te hoog gegrepen, Sharon den Adel solo, of Epica, Floor Jansen, Delain, Anneke van Giersbergen) zou ik graag eens op het Eurovisie-toneel zien en ik zou het ook wel verfrissend vinden als Rochelle daar zou staan met haar on-Zweedse dancemuziek, zelfs al heb ik er zelf minder mee. Michael Prins vind ik zelf veel boeiender dan Douwe Bob, maar ik hoop niet dat we nu jaren aan singer-songwriters van de 3FM-garde vastzitten.