Ik kom even mijn frustraties eruit typen zonder echt duidelijk iets te vragen ofzo, maar ik zit er een beetje doorheen
B is nu een week oud en hij doet het echt supergoed, het is zo'n mooi mannetje
Het enige dat niet goed gaat is de borstvoeding en daar baal ik heel erg van...
De eerste twee dagen gingen eigenlijk wel prima, de borstvoeding leek goed op gang te komen, maar op dag 3 begonnen mijn tepels pijn te doen en uiteindelijk gingen ze stuk
En écht stuk met kloven en korsten... B hapt dus blijkbaar niet goed aan. Hij lijkt te kleine happen te nemen, waardoor alleen mijn tepel in zijn mond zit. Daarnaast is hij heel erg onrustig tijdens het aanleggen: continu wringen, zijn hoofd wegdraaien, tepel in en uit de mond nemen. Ook als ik denk dat hij goed vacuum zit neemt hij 2 slokjes en draait daarna weer weg. Hij wordt er zelf heel erg gefrustreerd van en een voeding van een kwartier neemt zo 1 á 1,5 uur in beslag door alle onrust, troosten en opnieuw aanleggen de hele tijd.
Omdat hij een te laag geboortegewicht had, hij iets met zijn suiker had en mijn borstvoeding wel nog even goed op gang moest komen hebben we hem de eerste dagen bijvoeding moeten geven. Omdat ik liever alleen bv gaf ben ik dus extra gaan kolven, maar daar bleek uit dat mijn productie toch niet zo goed op gang kwam als gedacht. Hij is toch ook weer afgevallen, dus hebben we besloten om naast de borstvoeding bijvoeding te blijven geven, totdat we het gevoel hadden dat de bv goed liep. Maar ik kolf zo tussen de 5 en 20ml per borst (de niet-aangelegde borst) en dat is eigenlijk wel echt heel erg weinig als je kijkt hoeveel hij moet drinken op een dag.
Het heeft allemaal met elkaar te maken natuurlijk: omdat mijn productie achterloopt krijgt hij niet snel genoeg melk, waardoor hij gefrustreerd raakt en hij steeds loslaat bij het aanhappen.
De kraamverzorgster heeft de hulp van een lactatiekundige ingeschakeld en we hebben besloten om 2 dagen even alleen maar te kolven en B te fingerfeeden met zoveel mogelijk bv. Maar ik houd hem met mijn productie niet bij, zelfs niet nu ik aan het clusterkolven ben.
Ik zit er wel een beetje doorheen. Het is zo vermoeiend, ik ben ieder uur aan het kolven ('s nachts iedere 3 uur), mijn tepels doen zó'n pijn en ik wil zo graag gewoon normaal borstvoeding kunnen geven. Wat eigenlijk ook gewoon de natuurlijkste weg is,gewoon hup links en rechts een kwartiertje drinken, geen gedoe met flesjes opwarmen en schepjes erbij. ik snap niet waarom het bij mij niet gaat...
De lactatiekundige heeft al in zijn mondje gekeken en anatomisch gezien is er niks mis (tongriempje enz.), ook mijn borsten/tepels zijn niet afwijkend ofzo. Het zou gewoon moeten kunnen, maar waarom lukt het dan allemaal niet? Ze begon al over de preverbale logopedist en de osteopaat, maar ik weet niet of ik het allemaal zo ver wil laten gaan. Iedereen vertelt hoeveel makkelijker borstvoeding is dan flesvoeding, maar met al dat fingerfeeding, clusterkolven, tepelhoedjes, cooling pads en lactatieconsulten put het me echt uit, net in een periode waarin ik eigenlijk gewoon alleen maar wil genieten.
Nu overstappen op de fles daar zou ik echt héél erg verdrietig van worden, ik genoot zo van die eerste 2 dagen aan de borst zonder gedoe
(achteraf heeft hij het die 2 dagen op zijn reserves gedaan). Maar het zou ook wel heel erg veel onrust, frustratie en tranen schelen, zowel bij B als bij mij.
Morgen weer even de lactatiekundige bellen om te bekijken wat het kolven tot nu toe heeft gedaan en wat het plan van aanpak wordt.
/ego-rant