Chanty, wat goed! Helemaal trots ook
Wat eten betreft hebben wij geen goed voorbeeld. L eet al weken heel erg slecht 's avonds. Lekker met de lepel erin roeren en alles met je handjes fijnknijpen is hartstikke leuk. Even proeven ook nog wel, maar eten zelf: nee
'Vroeger' at ze makkelijk 2 borden macaroni en kon ze echt smullen van een lekkere stamppot, maar dat zien we nu echt niet meer terug.
En daar zijn we in principe heel makkelijk in: als ze honger heeft eet ze heus wel. We willen het niet forceren of er echt een ding van maken, dus we laten haar gewoon.
Maar nu waren we laatst bij het cb en daar buigt haar gewicht dermate af dat we over een week of 10 extra terug moeten komen om haar opnieuw te wegen en in de gaten te houden
Haar lengte loopt wel heel mooi over de middellijn, dus de 'verhouding' is echt een beetje scheef.
We houden het maar op een fase, en het is nou eenmaal een actieve meid. De boterhammen en het fruit gaan er over het algemeen wel goed in. En ze zeggen vaak: 'als het verder gewoon een vrolijke meid is...' Maarja, ook dat vinden we de laatste tijd een beetje lastig.
L kan af en toe zo ontzettend over haar toeren zijn om helemaal niks, haar lontje lijkt héél kort. En misschien heeft dat wel allemaal met elkaar te maken?
Ze is vaak nog steeds een hele lieve, vrolijke meid hoor, maar we zien ineens (drift)buien die eerder heel zeldzaam waren nu dagelijks voorbij komen.
Zo sneu voor haar, maar ook zo lastig mee om te gaan, want op het moment dat ik haar wil troosten wil ze juist zelf helemaal niks en is ze echt compleet over haar toeren
(en dat is ook en beetje de reden dat ik zo weinig gepost heb de laatste tijd, maar dat probeer ik nu weer op te pakken)