[Centraal] Crisis in Syrië #355

Syrië is een seculiere republiek met 22,5 miljoen inwoners en heeft sinds 2000 als president Bashar al-Assad. In de presidentsverkiezingen van 2014 won hij met 88,7% van twee tegenkandidaten. Voor 2000 was vanaf 1971 zijn vader Hafiz al-Assad aan de macht die in 1981 een gewelddadige opstand van het Moslimbroederschap neersloeg. Nadat eind 2010 in Tunesië demonstraties begonnen en daarbij Ben Ali werd verjaagd verspreiden de demonstraties zich door de hele regio waaronder in Syrië. Volgens delen van de oppositie werd er door de overheid op vreedzame demonstranten geschoten.

In reactie op de demonstraties kondigde Assad hervormingen aan, er werd een nieuwe grondwet aangenomen waarin niet langer stond dat de Ba'ath-partij, een Arabisch nationalistische en socialistische partij, de staat en de samenleving leid en er ook andere politieke partijen mochten gevormd worden die niet lid zijn van het National Progressive Front, wel mochten partijen niet gebaseerd zijn op religie of etnische basis. Vervolgens werden er in 2012 parlementsverkiezingen gehouden waarbij ook partijen die niet lid zijn van het NPF zetels wonen, door de rebellen werden deze verkiezingen als ondemocratisch en oneerlijk beschouwd. In juni 2014 werden er presidentsverkiezingen gehouden waarbij ook andere kandidaten dan Assad mochten meedoen, dit werd door de rebellen ook als een farce gezien.

Tot nu toe zijn er in de oorlog meer dan 220.000 doden gevallen. Etnische groepen spelen een belangrijke rol in de oorlog, Syrië bestaat voor 74% uit soennieten (van wie 10% Koerden), 13% sjiieten (met de alawieten als belangrijkste subgroep), 10% christenen en 3% druzen.

Een factor in de oorlog zijn de Koerden, een volk van 35 miljoen mensen met een eigen taal en cultuur, maar geen eigen land. Ze zijn verspreid over onder meer Turkije, Syrië, Irak (Iraaks-Koerdistan), Iran en de vroegere Sovjet-Unie. De Syrische Koerden proberen neutraal te blijven in de oorlog tussen de regering en de rebellen, er zijn echter wel verschillende gevechten geweest tussen rebellen waaronder FSA + Al Nusra (Al Qaida) en de Koerden. Ook hebben er tussen het NDF/SAA en de Koerden zich wat incidenten voor gedaan. Ze hebben in de door hun bestuurden gebieden autonomie uitgeroepen. Net als de regering zijn ze seculier. Turkije is tegen de Koerdische autonomie en steunt daarom ISIS en Al Qaida tegen ze.

Vechtende groeperingen
List of armed groups in the Syrian Civil War
Syrische regering onder leiding van Bashar al-Assad
Syrisch Arabisch Leger (SAA) - leger van Syrië
National Defence Force (NDF) - civiele ondersteuning van het Syrische leger
Hezbollah - islamitische militie en politieke partij in Libanon

Landen die de Syrische regering steunen: Rusland (sinds de Koude Oorlog een bondgenoot en Syrië heeft de laatst overgebleven marinebasis van Rusland in de regio), China, Iran, Algerije, Soedan, Wit-Rusland, Venezuela, Irak en Noord-Korea.

Rebellen
Vrij Syrisch Leger (FSA) - verschillende milities die zich zo noemen
Islamitisch Front - wahabitische islamistische organisatie, verwerpt representatieve democratie en secularisme
Al-Nusra Front (JAN) - wahabitische terreurorganisatie, onderdeel van Al Qaida

IS(IS) - wahabitische terreurorganisatie dat zowel in Irak als in Syrië opereert. Iedereen die niet soennitisch wordt onthoofd door deze groepering. In februari 2014 verbrak Al-Qaeda de banden met IS. IS heeft aan zowel de regering, de Koerden als de andere rebellen groepen de oorlog verklaart.

Landen die de rebellen steunen: NAVO-landen, Jordanië, Libië, VAE, Saudi-Arabië en Qatar. De voornaamste reden van die landen om de rebellen te steunen is het bondgenootschap van Syrië met Iran en Rusland, en de steun aan Hezbollah.

Koerden
Volksbeschermingeenheden (YPG) - Koerdisch leger, gesteund door de VS en de PKK

Kaart van de huidige militaire situatie
Rood = Syrische regering
Geel = Koerden (YPG)
Grijs = IS(IS)
Groen = andere rebellen (oa Islamitisch Front, Al Nusra (Al Qaida) en het Vrije Syrische Leger)

Zie ook
Syrische burgeroorlog - Wikipedia
BBC documentaire: A History of Syria with Dan Snow
Kaart van de huidige militaire situatie in Irak en Syrië
Uitgebreide kaart van de militaire situatie in Syrië

Updates
Syria's Civil War - Reddit
Al-Monitor

Twitteraars
Neutraal
https://twitter.com/ivansidorenko1
https://twitter.com/ejmalrai
https://twitter.com/edwardedark

Pro-Koerden
https://twitter.com/ArjDnn
https://twitter.com/r3sho

Pro-regering
https://twitter.com/leithfadel
https://twitter.com/petolucem
https://twitter.com/Zinvor
https://twitter.com/ahmadalissa
https://twitter.com/Isham_AlAssad
https://twitter.com/FGunay1
https://twitter.com/resistanceer
https://twitter.com/sayed_ridha
https://twitter.com/moscow_ghost

Pro-rebellen
https://twitter.com/markito0171
https://twitter.com/archicivilians
https://twitter.com/arabthomness
https://twitter.com/EliotHiggins
https://twitter.com/joshua_landis

twitter:

CNNTURK_ENG twitterde op vrijdag 19-02-2016 om 09:28:51 #LATEST Turkish FM on his phone conversation with Kerry:He also understood YPG not trustworthy, glad to hear their opinion partly changed reageer retweet

twitter:

WashingtonPoint twitterde op vrijdag 19-02-2016 om 19:20:31 US State dept spox once again refutes Turkish official, this time Turkish FM Cavusoglu, saying "US trusts YPG until otherwise proven" reageer retweet

Dat schaamteloos gelieg begint erg gênant te worden.

Ya Putin!

Erdogan should take a reality check on Syria

quote:

The bombing that murdered 28 Turkish soldiers on Wednesday in Ankara shows how deeply Turkey has slid into the vortex of the mayhem raging below its borders in Syria and Iraq. Five years ago, Recep Tayyip Erdogan’s government hoped to serve as a model for its Arab Muslim neighbours and shape them along its own neo-Islamist lines. Now Turkey exhibits similar ethno-sectarian rifts to the failed states to its south. Its influence in Syria is nil, and it is in danger of losing control over its territory. President Erdogan, raging against Russia and Syria, and the US and its allies among Kurdish militia advancing across northern Syria, urgently needs a reality check.
A former cabinet colleague of Mr Erdogan’s told a newspaper this week he tried to warn him against taking sides in Syria in 2011, as the uprising against the Assads turned into civil war. The then prime minister retorted that it would be over in six months. There is no evidence he is better at taking advice now he is president — with unbridled power that has polarised Turkey. The stakes are much higher.

Syria has disintegrated into de facto partition, with Isis jihadis controlling half its territory and a third of Iraq. As Mr Erdogan sought to bring down Bashar al-Assad, his former protégé, he allowed Turkey to be used as a pipeline for jihadi volunteers entering the Syrian fray. While they set up networks inside Turkey, Russia stormed into Syria last September to prop up and expand the Assad rump state. President Vladimir Putin is eradicating everything between the regime and Isis, cutting Turkey’s supply corridor to its favoured Islamist rebels, and driving a new wave of refugees into Turkey — and eventually Europe.
Turkey, a Nato member, now threatens to send troops into Syria, which could drag the Atlantic alliance into conflict with Russia. Mr Erdogan is already at daggers drawn with Mr Putin, a former admirer, after Turkey shot down a Russian jet it said was inside its airspace last year. President Putin said he would learn to “regret this more than once”. Syria is shaping up as an Afghanistan on the Mediterranean — and it is leaking into Turkey which could start resembling Pakistan.
Far fetched? The latest Ankara bombing follows a string of atrocities, the worst of which was the Isis suicide attack on a Kurdish and leftwing peace rally in the capital in October that killed more than 100 activists. The government made the improbable claim that it was a conspiracy of leftist and Kurdish terrorists, in league with jihadis. Turkish journalists had already identified the Isis cell responsible after it bombed a Kurdish cultural centre on the Syrian border in July. This event, after the ruling party lost its majority in June, rekindled a 30-year war with insurgents of the Kurdistan Workers Party (PKK). Mr Erdogan had worked to end that. But for electoral gain he turned ultranationalist and started bombing not Isis but the PKK, which fell into his trap by killing policemen and soldiers.
A polarised country restored his majority in November, since when he has rained fire on the PKK-aligned Syrian Kurdish fighters consolidating territory to the south.
Ankara fears that these advances, moving west across northern Syria as Russia drives out non-Isis Sunni rebels, will stoke Kurdish separatism in Turkey. President Obama needs to convince Mr Erdogan this is necessary to prevent Isis — the far greater threat — from filling the vacuum. That can only work if the US can rein in the ambitions of its Kurdish allies — and try to devise a new entente between Ankara and the Kurds. Hard, but less so than the alternatives.

twitter:

halabtweets twitterde op vrijdag 19-02-2016 om 18:14:56 When your $50k TOW is neutralized by a $200 home-made gadget. #Syria #SAA #LOL https://t.co/FVRbsJpGZt reageer retweet