Open relaties #2

Waar is deel 1 precies??

Open relatie is een no-go

quote:

Op donderdag 3 september 2015 16:04 schreef SpaanseVlieg het volgende:
Open relatie is een no-go

Leuk. Maar het ging vooral im ervaringen, geen oordelen.

Eerst een open relatie als derde ervaren, onlangs eentje persoonlijk ervaren. Wat mij betreft hetzelfde als elke andere relatie, maar dan anders.

Ik kan dit echt niet begrijpen.

De gedachten dat je partner met andere date en sekst zou ik verschikkelijk vinden.
Dan heb je toch niet echt een relatie met elkaar meer.

quote:

Op vrijdag 4 september 2015 09:12 schreef Robin0342 het volgende:
Ik kan dit echt niet begrijpen.

De gedachten dat je partner met andere date en sekst zou ik verschikkelijk vinden.
Dan heb je toch niet echt een relatie met elkaar meer.

Of een relatie die misschien wel veel dieper gaat.

quote:

Op vrijdag 4 september 2015 09:12 schreef Robin0342 het volgende:
Ik kan dit echt niet begrijpen.

De gedachten dat je partner met andere date en sekst zou ik verschikkelijk vinden.
Dan heb je toch niet echt een relatie met elkaar meer.

Waarom zou je dan geen relatie met elkaar hebben?

Bij ons is onze relatie en seks leven er op vooruit gegaan.

quote:

Op vrijdag 4 september 2015 09:12 schreef Robin0342 het volgende:
Ik kan dit echt niet begrijpen.

De gedachten dat je partner met andere date en sekst zou ik verschikkelijk vinden.
Dan heb je toch niet echt een relatie met elkaar meer.

Of wel, maar anders dan je gewend bent. Live and let live

Het begint allemaal met eerlijkheid naar elkaar, open en ongeremd met elkaar praten, elkaar echt vertrouwen, echt voor elkaar kiezen, van elkaar houden, in jezelf en je partner geloven (zelfvertrouwen dus)...

Open relatie heeft veel minder met seks te maken dan de meeste mensen denken.

quote:

Op vrijdag 4 september 2015 22:14 schreef koen778899 het volgende:
Het begint allemaal met eerlijkheid naar elkaar, open en ongeremd met elkaar praten, elkaar echt vertrouwen, echt voor elkaar kiezen, van elkaar houden, in jezelf en je partner geloven (zelfvertrouwen dus)...

Open relatie heeft veel minder met seks te maken dan de meeste mensen denken.

Zo bekijk ik het ook ja, als heel goede vrienden met elkaar zijn, samen op vakantie gaan is altijd leuk! En natuurlijk verrijk je hiermee het leven van jullie allebei, bedenk je wel dat ook het heel vertrouwd kan zijn met elkaar(vrienden van 2 echtparen). En seks is privé van een echtpaar die zo veel van elkaar houden, verder niks. En helaas zijn er heel weinig goede vrienden die echt bevriend zijn met een echtpaar of een paar die geregistreerd partnerschap met elkaar gesloten. Vertrouwen van iemand is niet bij iedereen helaas het niet sterke punt.

Ik vind die "openheid" ok. Ik ben voor openheid, zolang een ander die openheid kan dragen. Kan die ander dat niet, dan stopt de openheid daar, uit respect en liefde voor de ander.

"Open" relaties lijken me prima, zolang je ergens maar op elkaar ook wat kan bouwen. Er zijn niet enkel lusten in het leven, ook soms lasten om gedeeld te worden.

Gebeurt dergelijke verdeling "eerlijk" lijkt me daar niets mis mee.
Integendeel...

Ik zie het toch anders. Of alleszins is mijn open relatie is niet "zoals vrienden zijn".

Ik heb een diepgaande, liefdevolle, langdurige, en voor een heel groot stuk monogame relatie waarin we elkaar volledig de vrijheid laten om seksuele verlangens te volgen.

quote:

Op vrijdag 4 september 2015 23:38 schreef Ven1972 het volgende:

[..]

Zo bekijk ik het ook ja, als heel goede vrienden met elkaar zijn, samen op vakantie gaan is altijd leuk! En natuurlijk verrijk je hiermee het leven van jullie allebei, bedenk je wel dat ook het heel vertrouwd kan zijn met elkaar(vrienden van 2 echtparen). En seks is privé van een echtpaar die zo veel van elkaar houden, verder niks. En helaas zijn er heel weinig goede vrienden die echt bevriend zijn met een echtpaar of een paar die geregistreerd partnerschap met elkaar gesloten. Vertrouwen van iemand is niet bij iedereen helaas het niet sterke punt.

quote:

Op vrijdag 4 september 2015 09:12 schreef Robin0342 het volgende:
Ik kan dit echt niet begrijpen.

De gedachten dat je partner met andere date en sekst zou ik verschikkelijk vinden.
Dan heb je toch niet echt een relatie met elkaar meer.

Het woord 'open' is een toevoeging aan een relatie. Het is en blijft een relatie, met alle normale dingen die mensen in "standaard" relaties ook doen. Je kiest nog steeds volledig voor die persoon en intiem zijn met iemand anders kalft niets af aan die band.

Want als jouw partner nu ziek wordt en een jaar geen seks kan hebben, is dat dan automatisch het einde van je relatie? Want je hebt toch veel meer met die persoon? Een relatie is een relatie omdat mensen er die waarde aan geven. Wie ben jij dan om te zeggen dat de ene relatie minder waard is dan de andere?

Okay. Maar waarom kiezen twee mensen die zeggen van elkaar te houden, voor een open relatie? Is er echt helemaal geen jaloezie? Zelfs niet een klein steekje of ietsje bezitterigheid als je weet dat jouw partner op dit moment met iemand anders in bed ligt? Is de liefde die je voor je partner voelt dezelfde als die van een man voor zijn vrouw (en omgekeerd) of is het anders? Zoiets als "bij hem/haar is het speciaal" en dus kies je hem/haar als je vaste partner? Wat is de bedoeling bij een open relatie? Alleen om vrij te kunnen seksen of zit er meer in?

Vragen (want ik wil het begrijpen)

Ik heb een diepgaand, liefdevol, langdurig en voor grootste deel monogaam huwelijk.

Wij vinden seks het leukste dat volwassenen samen kunnen doen en laten elkaar dus vrij om die allereerste spanning, opwinding van iemand ontmoeten die je aantrekkelijk vindt (zowel persoonlijkheid als lichaam) en die verleiden.... te ervaren en voelen binnen ons huwelijk.

Mijn vrouw is alles voor me (en dat weet ze): ze is knap, intelligent, grappig, lief... Wij praten over alles en altijd volledig open en eerlijk. Wij kiezen écht om bij elkaar te zijn en blijven en maken alle goeie en slechte dingen in het leven samen mee. Denk dat je elkaar gewoon volledig moet kunnen vertrouwen in eender welke relatie en dat je allebei compleet in jezelf en in elkaar moet geloven. Dat is alleszins wat ik nodig heb: iemand die bij mij is en blijft omdat zij dat wil.

quote:

Op zaterdag 5 september 2015 07:06 schreef Floxen het volgende:
Okay. Maar waarom kiezen twee mensen die zeggen van elkaar te houden, voor een open relatie? Is er echt helemaal geen jaloezie? Zelfs niet een klein steekje of ietsje bezitterigheid als je weet dat jouw partner op dit moment met iemand anders in bed ligt? Is de liefde die je voor je partner voelt dezelfde als die van een man voor zijn vrouw (en omgekeerd) of is het anders? Zoiets als "bij hem/haar is het speciaal" en dus kies je hem/haar als je vaste partner? Wat is de bedoeling bij een open relatie? Alleen om vrij te kunnen seksen of zit er meer in?

Vragen (want ik wil het begrijpen)

quote:

Op zaterdag 5 september 2015 07:06 schreef Floxen het volgende:
Okay. Maar waarom kiezen twee mensen die zeggen van elkaar te houden, voor een open relatie? Is er echt helemaal geen jaloezie? Zelfs niet een klein steekje of ietsje bezitterigheid als je weet dat jouw partner op dit moment met iemand anders in bed ligt? Is de liefde die je voor je partner voelt dezelfde als die van een man voor zijn vrouw (en omgekeerd) of is het anders? Zoiets als "bij hem/haar is het speciaal" en dus kies je hem/haar als je vaste partner? Wat is de bedoeling bij een open relatie? Alleen om vrij te kunnen seksen of zit er meer in?

Vragen (want ik wil het begrijpen)

Ik ken werkelijk niemand met wie ik mijn leven liever wil delen dan met mijn partner, dat ondanks de seks met anderen, de lol met anderen, de verdieping met anderen. Dus ja, die liefde is gewoon hetzelfde, hij is mijn maatje en levensgezel, ik zie hem dolgraag, heb nog regelmatig vlinders in mijn buik door hem en voel een diepe liefde voor hem. Kan mijn leven niet voorstellen zonder hem.

Tijdje geleden had ik een gesprek die ging over wat als je partner dood gaat, wanneer en hoe zou je weer een nieuwe relatie aangaan. Ik kwam er achter dat ik me dat gewoon niet voor kan stellen, dat ik vanuit mijn huidige referentiekader gewoon geen andere liefde kan zien, geen idee heb of ik datzelfde weer voor een ander kan voelen.

En ja hoor, er zijn weleens drempeltjes geweest, dat een verdieping de ander onzeker maakte, of dat 1 van ons niet lekker in zijn vel zat waardoor het niet goed voelde. Daar praat je dan gewoon samen over en je stopt dat wat je met de buitenstaander doet op dat moment. Hoe de partner zich voelt is belangrijk, dat staat op nummer 1. Geen van ons beiden wil de relatie riskeren.

quote:

Op zaterdag 5 september 2015 07:06 schreef Floxen het volgende:
Okay. Maar waarom kiezen twee mensen die zeggen van elkaar te houden, voor een open relatie? Is er echt helemaal geen jaloezie? Zelfs niet een klein steekje of ietsje bezitterigheid als je weet dat jouw partner op dit moment met iemand anders in bed ligt? Is de liefde die je voor je partner voelt dezelfde als die van een man voor zijn vrouw (en omgekeerd) of is het anders? Zoiets als "bij hem/haar is het speciaal" en dus kies je hem/haar als je vaste partner? Wat is de bedoeling bij een open relatie? Alleen om vrij te kunnen seksen of zit er meer in?

Vragen (want ik wil het begrijpen)

Ik ben niet jaloers, daar is verder ook helemaal geen aanleiding toe. Soms voelt het niet goed, als de ene bijvoorbeeld niet lekker in zijn vel zit. Prima, dan wordt het ook gewoon niet gedaan, zonder morren of wat dan ook.We houden van seks, spanning en nieuwe dingen. Soort van gezamelijke hobby. Maar uiteindelijk is dat open een toevoeging en de relatie de essentie.

Het gaat uiteindelijk toch stuk. Zie recent nog Petuhrr RRRR de Vries en Kim Holland.

quote:

Op zaterdag 5 september 2015 22:25 schreef B.R.Oekhoest het volgende:
Het gaat uiteindelijk toch stuk. Zie recent nog Petuhrr RRRR de Vries en Kim Holland.

Ach trolliebollie dat gaan duizenden (monogame) relaties wereldwijd dagelijks.

quote:

Op zaterdag 5 september 2015 22:25 schreef B.R.Oekhoest het volgende:
Het gaat uiteindelijk toch stuk. Zie recent nog Petuhrr RRRR de Vries en Kim Holland.

Gaat het echt vaker stuk dan gesloten relaties? Of is dat iets wat je jezelf graag verteld?

Ik ken iig meerdere open relaties van 10+ jaar, heb zelf al meer dan 20 jaar een relatie. Ken vele gesloten relaties die stuk zijn gegaan, daarin zie ik in de praktijk amper verschil om eerlijk te zijn.

quote:

Op zaterdag 5 september 2015 22:25 schreef B.R.Oekhoest het volgende:
Het gaat uiteindelijk toch stuk. Zie recent nog Petuhrr RRRR de Vries en Kim Holland.

Oh ja, laten we dat representatief maken voor Nederland.

quote:

Op zaterdag 5 september 2015 19:03 schreef Koettie het volgende:

[..]

Ik ben niet jaloers, daar is verder ook helemaal geen aanleiding toe.

Gewoon helemaal niet? Geen momenten van onzekerheid o.i.d.?

Soms als ik aan het seksen ben met mijn lief denk ik; 'dit is toch het leukste wat je met iemand kan delen? Wat raar dat dat beperkt moet zijn tot degene met wie je bent' Toch ben ik nog niet zover dat ik het los kan laten. Ik weet dat mijn lief (in elk geval eventjes) verliefd wordt op degene met wie hij lichaamssappen uitwisselt en dat vind ik een naar idee.

quote:

Op zondag 6 september 2015 19:26 schreef Xa1pt het volgende:

[..]

Gewoon helemaal niet? Geen momenten van onzekerheid o.i.d.?

Een maal bij m'n ex. Zat aan medicijnen en was erg hormonaal. Maar verder ken ik het oprecht niet. En sowieso, als iets niet goed voelt luistert mijn vriend altijd en zal dus ook serieus nemen. Dus is ook echt niet nodig.

quote:

Op zaterdag 5 september 2015 11:42 schreef erodome het volgende:
Tijdje geleden had ik een gesprek die ging over wat als je partner dood gaat, wanneer en hoe zou je weer een nieuwe relatie aangaan.

Dat komt ook wel eens in mij op en ik kan me daar ook niet zoveel bij voorstellen.
Nog los van het feit dat ik niets van het daten bak en misschien wel 1000 kikkers moet kussen voordat er een nieuwe prins tussen zit.
Zou ik dan ook weer iemand kunnen treffen met wie ik zoveel deel, met wie zoveel lach, die aan een half woord van mij genoeg heeft en zowat elkaars zinnen kunnen afmaken?
Aan de andere kant hoeft anders ook weer niet minder te zijn, maar nee ik kan het me niet zo goed voorstellen. Ik zou bij kikker nr 10 waarschijnlijk al afhaken en dan maar alleen blijven.
Dus hem mag niets overkomen, want dan doe ik hem wat aan.

Nog 5 dagen en een uur en dan is hij weer in het land. Niet dat ik aan het aftellen ben hoor.

quote:

Op zaterdag 5 september 2015 23:22 schreef erodome het volgende:

[..]

Gaat het echt vaker stuk dan gesloten relaties? Of is dat iets wat je jezelf graag verteld?

Ik ken iig meerdere open relaties van 10+ jaar, heb zelf al meer dan 20 jaar een relatie. Ken vele gesloten relaties die stuk zijn gegaan, daarin zie ik in de praktijk amper verschil om eerlijk te zijn.

Ik heb er natuurlijk geen empirisch-wetenschappelijke benadering tegenaan gegooid of open relaties nou significant vaker stuklopen dan 'gesloten relaties', maar de risico's zijn theoretisch wel groter in het eerste geval. Puur omdat jaloezie en verliefdheid menselijke eigenschappen zijn, die toch wel hun intrede kunnen doen bij het 'swingen'.

quote:

Op maandag 7 september 2015 14:46 schreef B.R.Oekhoest het volgende:

[..]

Ik heb er natuurlijk geen empirisch-wetenschappelijke benadering tegenaan gegooid of open relaties nou significant vaker stuklopen dan 'gesloten relaties', maar de risico's zijn theoretisch wel groter in het eerste geval. Puur omdat jaloezie en verliefdheid menselijke eigenschappen zijn, die toch wel hun intrede kunnen doen bij het 'swingen'.

Zover ik weet is dit gewoon niet waar. Kan hem zo snel niet terugvinden, maar wat jaren terug was er een onderzoek (amerikaans) waaruit bleek dat swingers gemiddeld genomen langere relatie's hadden dan monogamen. Was geen enorm verschil, maar men was erg verbaasd over die uitkomst.

Ik zie niet in waarom de risico's zoveel groter zijn. Verliefdheid en jaloezie spelen ook zonder seks met anderen te hebben. Denk dat goede afspraken en openheid juist de risico's verkleinen. Vandaar dat bij beide vormen van relatie's geld dat als partners goed communiceren met elkaar en niet gelijk veroordelen ze veel beter bestand zijn tegen problemen en langer duren (met tevredenheid in die relatie).
Bij open relatie's geld dat niet goed communiceren, geen goede afspraken en geen openheid snel de doodssteek zijn, die vorm dwingt dus wat meer af dat aan die voorwaarden wordt voldaan. Maar bij beide vormen is het even essentieel.

quote:

Op maandag 7 september 2015 14:46 schreef B.R.Oekhoest het volgende:

[..]

Ik heb er natuurlijk geen empirisch-wetenschappelijke benadering tegenaan gegooid of open relaties nou significant vaker stuklopen dan 'gesloten relaties', maar de risico's zijn theoretisch wel groter in het eerste geval. Puur omdat jaloezie en verliefdheid menselijke eigenschappen zijn, die toch wel hun intrede kunnen doen bij het 'swingen'.

Leer eerst eens het verschil tussen swingen, open relaties, polygamie, polyamorie. Er zijn vele vormen van niet traditionele relaties.

Verliefd worden op een ander in een monogame relatie, betekent al gauw een punt achter de relatie. Verliefd worden in een open relatie hoeft niet het einde van die relatie te betekenen. En jaloezie komt in alle relaties voor en als dat te erg wordt maakt het niet uit hoe je je relatie noemt, dan ga je toch wel rennen.

quote:

Op zondag 6 september 2015 19:50 schreef Koettie het volgende:

[..]

Een maal bij m'n ex. Zat aan medicijnen en was erg hormonaal. Maar verder ken ik het oprecht niet. En sowieso, als iets niet goed voelt luistert mijn vriend altijd en zal dus ook serieus nemen. Dus is ook echt niet nodig.

Uiteindelijk is het inderdaad ook niet echt nodig als je er met je partner open over communiceert en er kan vertrouwen dat dat gebeurt. Ben er zelf wel gevoeliger en me er ook van van bewust dat dat meer eigen onzekerheid is wat je ergens op projecteert. Maar wel mooi dat je dat verder niet kent.

Is het verschil tussen 'open' en 'gesloten' (monogame) relaties niet ergens (en ook spiritueel) eerder het vraagstuk van ons ego (van onze angsten, van de zekerheden die we willen behouden) ?

IK heb het zo goed met mijn vriend. Ik wil dat plezier niet verliezen door de komst van een ander. IK wil die vriend bij mij houden. In onze exclusieve gevangenis samen.

Ipv van. Ik heb het goed met mijn vriend. Maar kan het ook goed hebben met een andere vriend. En mijn vriend met een andere vriendin. Waarom elkaar die ervaringen (dat plezier) ontzeggen ? Waarom het gordijn niet wat opentrekken. Ipv een exclusieve gevangenis, wat ramen en deuren in het huis voorzien, die 'onder samen besproken voorwaarden' open kunnen.

Zo komt er terug eens wat licht in de kamer, wat nieuwe zuurstof. En werkt het alvast minder verstikkend. Een risico dat je bij monogame (gesloten) relaties dan weer veel meer hebt.

En je weet ook niet altijd wat een ander doet of verlangt. Hoeveel mannen gaan er bv niet vreemd, terwijl hun vrouwelijke partner in haar illusie van monogamie leeft. Een monogamie die er feitelijk niet is. Maar ze gelooft van wel. Al is haar geloof (waar ze zich goed bij voelt) een illusie.

Ik heb ooit een homo vriend (die vrijgezel was) eens horen vertellen met hoeveel mannen hij al niet iets seksueel had beleefd. Blijkbaar hetero mannen (in een relatie met een vrouw), met een bi kantje, die zo dat kantje een uitdrukking konden geven. Wat binnen de normale parameters van een monogame relatie niet lukt. Die vrouwen moesten eens weten. En omgekeerd kan en bestaat het ook natuurlijk...

Om maar te zeggen, veel 'monogame' relaties (langs de buitenkant) zijn het daarom in de werkelijkheid ook niet. Een laatste 'wetenschappelijk' boek, legde het percentage vreemdgaan op 60 percent. Dat is vrij hoog. Niet ?

Vanuit deze optiek, elkaar dan maar eens te bedriegen (omdat men de ander emotioneel niet kwetsen wil, maar tegelijk met zichzelf ook zo niet verder kan en daarbij toch de ander ook niet kwijt wil) zou de keuze voor een "open" relatie eigenlijk veel eerlijker zijn. Althans 60 percent pleit in dat voordeel. Natuurlijk die 60% is gedeeld. Daarvan wil de één eens seksueel iets anders. Maar daarom de wederhelft nog niet natuurlijk...

Nee, wil dit niet hangen aan ik heb minder ego dan de ander. Dit gaat niet over een exclusieve gevangenis voor monogamen, het grootste deel van de mensen die wel een monogame relatie wil ziet dat niet als gevangenis, die zou een geforceerd open relatie juist als gevangenis ervaren, 1tje waarin gemarteld wordt zelfs.

Alhoewel er mensen zijn die wat eerlijker naar zichzelf toe zouden moeten zijn heeft het niets met een verheven ego te maken. Als je niet monogaam wil zijn, hou dan ook een ander niet de illusie van monogamie voor, dat is oneerlijk. Geef dat persoon dan de kans iemand te vinden die ook monogaam wil zijn, zodat het geen illusie, geen leugen is.

Ik ben niet beter of meer verlicht, ik heb mijn ego niet meer losgelaten dan de ander, ik heb gewoon een andere smaak op dit gebied. Het is niet meer of minder dan dit.

quote:

Op maandag 7 september 2015 17:27 schreef erodome het volgende:
Nee, wil dit niet hangen aan ik heb minder ego dan de ander. Dit gaat niet over een exclusieve gevangenis voor monogamen, het grootste deel van de mensen die wel een monogame relatie wil ziet dat niet als gevangenis, die zou een geforceerd open relatie juist als gevangenis ervaren, 1tje waarin gemarteld wordt zelfs.

Alhoewel er mensen zijn die wat eerlijker naar zichzelf toe zouden moeten zijn heeft het niets met een verheven ego te maken. Als je niet monogaam wil zijn, hou dan ook een ander niet de illusie van monogamie voor, dat is oneerlijk. Geef dat persoon dan de kans iemand te vinden die ook monogaam wil zijn, zodat het geen illusie, geen leugen is.

Ik ben niet beter of meer verlicht, ik heb mijn ego niet meer losgelaten dan de ander, ik heb gewoon een andere smaak op dit gebied. Het is niet meer of minder dan dit.

Dankjewel.

Ik vind het echt super dat mensen op heel unieke manieren een seksleven hebben. Ik veroordeel niemand, ook al begrijp ik het soms met moeite.
Maar monogame relaties mogen echt niet verward worden met 'gevangenissen'.
Mijn man en ik hebben na 15 jaar samen nog steeds een actief en leuk seksleven, nog nooit is het in ons opgekomen om er anderen bij te betrekken.

Terwijl ik weet wat het is, in een vorige relatie ging het er 'ruimdenkender' aan toe. Inclusief een keertje parenclub. Maar nee bedankt, dat is toch niet wat ik zoek in een relatie.

Toch vind ik het een 'kunst' anderen zoveel mogelijk vrij te kunnen laten. Zowel liefdevol als seksueel. En ja, dat ligt voor ieder mens anders.

Ik associeer dit vrijlaten wel ergens met 'ego'. Hoe meer je vrij laten kan, hoe lichter je 'ego'. Wat niet betekent dat dit voor iedereen hoeft noch moet. Uiteindelijk moet je jezelf er goed bij voelen, dat zelf aankunnen. Als zoiets niet bij je past, kies je beter voor een andere weg.

Een open relatie kun je niet forceren. Als je ego (je ik) dit niet aankan. Zoiets past bij je of niet. Net zoals een monogame relatie bij je past of niet. En alle mogelijke schakeringen ertussen in.

Een ego is voor mij niet verheven. Een ego zoekt binding, zekerheid en vermijd angst. Het is een vorm van weerstand. Die gerespecteerd dient te worden. Je kan enkel duiden op het bestaan ervan. Meer niet. Erover oordelen heeft verder ook niet veel zin. Ben ik helemaal akkoord met je.

Im hen best een groot ego denk ik. Maar ben realistisch en naïef tegelijk. Seks met andere maakt onze relatie niet minder, misschien zelfs juist beter, en ik ga met niemand nu leukere seks hebben en vriend ook niet. Het is gewoon de spanning, de vrijheid en het moment waar we van genieten. Het is ook nooit bewust begonnen als laten we dit doen maar vanzelf zo gelopen en dat is juist zo mooi en uniek tussen ons.

*zwijmelmodus uit*

quote:

Op maandag 7 september 2015 22:10 schreef Tamashii het volgende:

[..]

Ik ben van mening dat je bepaalde eigenschappen kan veranderen. Volgens mij hebben sommige dichte/gesloten relaties met jaloezie te maken. Ik lees wel eens op andere fora, maar ook hier in het verleden dat mensen zeggen; Ja dat kan ik echt niet, hij is van mij of zij is van mij. Ook getuige sommige r&p topics zijn veel mensen jaloers/afgunstig/wantrouwend. Als een jongen al naar een ander meisje kijkt is er al een probleem.

Als je echt wilt, denk ik dat een open relatie kan werken. Als je echt wilt kan een gesloten relatie ook werken. Maar al die jaloezie helpt in geen enkele relatie. Mensen zijn geen bezit. Die moet je loslaten. Maar volgens mij zijn veel mensen bang dat hun partner iets anders uitzoekt en dat ze alleen komen te staan. Dus klampen ze zich vast aan regels en grenzen. Wat niet helpt. Nooit.

Sluit ik me bij aan. En is ook wat ik met het "ego" gedeelte bedoel. Jaloezie is een reflex van het ego. Vanuit een "angst" de ander te verliezen, kan men die ander niet vrijlaten (en maakt men van de ander zijn bezit, zijn "object"). Zoiets maakt de "liefde" lelijk, vind ik.

Liefde (vanuit het utopisch ideaal bekeken) tracht de ander zoveel mogelijk vrij te laten. Liefde is vrijheid. Vriendschap is vrijheid. En geen bezit.

Die reflex de ander te willen bezitten, komt vanuit ons ego. Heeft te maken met 'psychologische' hechting. Met identiteit. Men kan de pijn en het verlies niet aan. Men heeft de ander (als liefdesobject) nodig. Net zoals een kind zijn moeder en vader (voor zijn ontwikkeling en bescherming) nodig heeft.

Is dit erg ? Nee. We zijn uiteindelijk allemaal maar mensen. Waarbij de één al wat meer last heeft van jaloersheid, dan een ander.

Wat is uiteindelijk een ander "graag" zien ?.

(1) Is dit de ander graag "zien" zolang die ander je geen pijn aandoet. Maar wie doet wie pijn aan ? In geval van bv een "jaloers" gevoel ? Jij zelf (draag je daarin zelf ook een aandeel en mogelijke schuld) of ligt het enkel en alleen bij die ander. Die zich daarin maar dient aan te passen aan je ?

(2) Of is dit de ander zoveel mogelijk vrij laten. Gelukkig zijn, dat een ander gelukkig met iets is of iemand anders is. Ook al ben jij het niet zelf of er zelf niet bij betrokken. Dat geluk van die ander hoeft toch niet op jezelf te slaan ? Je kan toch ook gelukkig zijn in die ander zijn plaats. Je ziet hem of haar gelukkig en bent zelf gelukkig. Beetje zoals een kind laten spelen in een badje met water. Je ziet de vreugde op zijn gezicht. Je laat hem vrij. Het is ok voor je. Ipv het kind dit te verbieden, omdat je geen zin hebt al dat water op te kuisen, or whatever. Wat voor reden ook, het mag niet van je.

Liefde lijkt ook soms ergens zo. Daarin dan meer van een "gevangenis" dan een echt en diep "contact" te getuigen.

Gezien al die 'ego' problematieken echter met 'weerstand' te maken hebben. En ieder mens voor een stuk recht heeft op zijn eigenheid (zijn weerstand), kun je niet anders dan ergens ook begrip voor die weerstand (die eigenheid) van de ander op te brengen. Anders wens je zonodig een ander te veranderen (bv een open relatie te forceren zoals hier vermeld) en daarmee doe je de ander terug "geweld" aan. En liefde is geen geweld. Meer een bewustzijnswording en zijn.

Vraag me af hoe dat werkt in de huidige maatschappij. Met genoeg vrouwen die geen kinderen willen.

quote:

Op dinsdag 8 september 2015 10:35 schreef Tamashii het volgende:
Ik reageer later even wat meer. Maar mooi verhaal in de Volkskrant:
http://www.volkskrant.nl/(...)re-vrouwen~a4137611/

Nog steeds benieuwd naar die 'meer' van je

Leuke insteek (het artikel). Inhoudelijk vind ik het wel pure onzin. Wat heeft Monogamie nu met een overschot aan onvruchtbare vrouwen te zien ?

Precies alsof een 'onvruchtbare' vrouw niet zou kunnen genieten van seks. Met één of meerdere mannen. Idem met een man. Stel dat het zaad van een man onvruchtbaar is, doet dergelijk aspect dan iets af aan zijn mogelijk verlangen dit 'onvruchtbaar' zaad met zoveel mogelijk vrouwen te willen en kunnen delen. Dit niet exclusief aan één vrouw te binden. Is een man/vrouw zijn seksuele (on)vruchtbaarheid ? Of meer dan dat ?

Ik vraag me af welke rare axioma's (bepaalde veronderstellingen) dergelijke onderzoekers in hun hoofd hadden, toen ze dit 'onderzoek' maakten.

Gisteren zag ik op tv Eline De Munck, die vanuit een experiment, zich 30 dagen lang niet gaat wassen (noch tanden poetsen, etc). Interessant hierbij (naast het bacteriële onderzoek) is de vraag in welke zin "mensen" nu anders naar haar zullen kijken. Nu met haar omgaan. Gezien (veel) mensen bepaalde vaste 'normale' patronen verwachten (t.t.z. zoals de meesten het doen, of we het 'horen' te doen).

Hetzelfde lijkt me van toepassing bij een discussie over "open" versus "monogame" relaties. Hoe kijkt de omgeving (de cultuur) hier naartoe ? Stel dat de omgeving van een vrouw verwacht dat ze bij meerdere mannen inwoont, een man meerdere vrouwen heeft, of men zich in het algemeen seksueel niet aan één partner verbindt. Dan ben ik zo goed als zeker dat heel veel mensen die "weg" zouden volgen.

Gewoon omdat het dan ergens de 'norm' is. De (boven)stroom. Wat normaal is. Wat wij horen te doen. De onderzoekers hadden daar beter eens bij stil gestaan (vind ik zelf). Dan onzin ivm vruchtbaarheid te zitten uitkramen.

quote:

Op woensdag 9 september 2015 10:40 schreef Tamashii het volgende:
wat niet past in het huisje-boompje-beestje plaatje. Waar kinderen dus ook deel van zijn.

Bij deze heb je meteen het axioma (of vooropgestelde bepaling) genoemd, waar die onderzoekers volgens mij aan het werk mee zijn gegaan . Binnen dat axioma kan die theorie best geldig/interessant zijn.

Echter verwerp ik zelf dat axioma. Omdat ik niet uitga van een bepaalde "norm" (of referentiekader als huisje, boompje, beestje). Mensen gaan voor mij niet enkel een monogame relatie aan, om een vruchtbare partner aan zich te binden. Dat is onzin.

Dat is een beetje hetzelfde als zeggen, dat "geel" een citroen is. Echter zijn er ook gele kanaries, gele auto's en wat nog allemaal.

Misschien kiezen veel mensen voor monogamie vanuit een gevoel van zekerheid. Een zekerheid die niets met het aan de haak slaan van een vruchtbare vrouw/man te zien heeft (want wat dan met al die koppels die bewust geen kinderen willen). Maakt dit hun relatie er minder monogaam geldig op ? Gezien die vruchtbaarheidsbinding er niet is (of spelen kan). Ik vind van niet.

Ik hecht aan dergelijk 'wetenschappelijk' onderzoek evenveel waarde, als aan mijn eigen gelul hier Echter wie het gelooft, die wetenschappelijke onzin, die is verkocht natuurlijk. Onder het 'mom' van. Ja, maar het is wetenschap...

Mijn man en ik zijn bewust kinderloos, op dat vlak vallen we al uit de boot.
Maar we zijn ook monogaam... Dat matcht dus blijkbaar ook al niet...
Het scheelt niet veel of we zijn aliens

Misschien moeten we eens stoppen om voor elkaar hokjes en verklaringen te vinden.
Een open relatie is geen gebrek aan liefde voor elkaar en een monogame relatie is geen gevangenis, soms zijn de dingen gewoon zoals ze zijn. Uniek.

quote:

Op woensdag 9 september 2015 20:58 schreef Tamashii het volgende:

[..]

Dat ben ik helemaal met je eens, maar dan zou het topic een beetje dood bloeden....

Same. Of nouja, hoeft niet, ervaringen zullen er altijd zijn toch?

Ik had een paar weken terug een date met vriend en een leuke man. Gewoon kennismaken en gezellig naar de kroeg geweest. Klik was er zeker. Vriend vond het maar spannend. Hij is hetero, zonder mij zou ie nooit een vent doen maar hij had iets van ach, een keer proberen kan geen kwaad. En dat we beide iemand interessant vonden was al heel wat. Date daarna afgezegd omdat we beide ziek waren en nu kunnen we echt niets meer plannen met z'n 3e. Onze roosters gaan zo compleet langs elkaar heen

Dus nu zie ik date alleen zaterdag, ook leuk.

*weg*

[ Bericht 51% gewijzigd door MissStevie op 10-09-2015 14:41:34 ]

Tuurlijk telt dat ook! Leuk dat jullie dat zo kunnen delen. Hoe begon dat met dat stel? Ik ben daar altijd wle benieuwd naar.

*weg*

[ Bericht 41% gewijzigd door MissStevie op 11-09-2015 13:51:15 ]

Mooi! Helemaal als het ook nog gewoon een vriendschap is, dan heb je ook misschien wat meer de openheid om goed te bespreken wat je wel en niet leuk vindt.

Hier een balletje opgegooid bij vrienden maar die stonden er niet voor open. Of tenminste, haar vriend niet. Jammer, maar even goede vrienden.

Miss Stevie, wat geweldig dat jullie dat kunnen.

Wij zijn bevriend met stellen die een open relatie hebben, maar die hebben de laatste tijd zoveel drama dat ik niet eens de moeite doe om een date te regelen met de dame in kwestie. Ik weet ook niet hoe ik het moet voorstellen (ik heb maar één vriendin gehad en toen ging het allemaal vanzelf), want ik weet niet of ze me überhaupt ziet zitten

quote:

Op donderdag 10 september 2015 11:25 schreef Tamashii het volgende:

[..]

Ik zou me ver van alle drama houden, maar wel gewoon proberen toch. Nee heb je, ja kan je krijgen. Beetje flirten

Dat doe ik sowieso!

quote:

Op donderdag 10 september 2015 11:27 schreef Tamashii het volgende:

[..]

Iemand anders zijn drama is niet de jouwe. En ze hebben toch die keuze gemaakt. Maar weet ook niet hoe ver ik dan zou gaan.

Dat snap ik, maar het is toch minder aantrekkelijk om iemand eens aan te spreken als er van alles speelt (laat ik het zo zeggen: jaloezie en claimen is geen goede combinatie met een open relatie, dus dan wordt het toch minder aantrekkelijk... ik hou stiekem best wel van stabiliteit).

Het aantal stellen met een open relatie in de omgeving is toch een beetje schaars. Ik en mijn vriend zijn niet zo dat we een random persoon in de kroeg aanspreken en daarmee het bed induiken. Ik vind het zelf nogal belangrijk dat er een goede klik en een bepaalde chemie moet zijn.

Maar stel nou dat ik ooit een leuke dame tegenkom met wie ik zelf eerst afspreek en ook nog lekker in bed schijnt te zijn, is dat natuurlijk hartstikke leuk. Ik heb het nog nooit met een vrouw gedaan (wel een vriendin gehad, maar uiteindelijk is er tussen de lakens niets van terecht gekomen), dus dat komt ook mooi uit

Ah zonde, vriend zijn date van vrijdag heeft afgezegd. Jammer!

Edit: een beetje mosterd na de maaltijd zie ik

[ Bericht 39% gewijzigd door MissStevie op 11-09-2015 13:52:20 ]