ASS [Autisme, Asperger, PDD-NOS] #139

Ik had er laatst een toen ik een broodje at op straat. Stak een verhaal af over kinderen in Afrika en vroeg me hoeveel ik dacht dat zo'n kind kost.


Ik vroeg haar hoeveel ze dacht dat ik kost met Crohn en Autisme. Ze was heel snel weg

quote:

Op dinsdag 7 april 2015 20:22 schreef Michie_ het volgende:
Oprecht bedankt jullie beide!!

[..]

Nog niet helaas. Onder andere omdat ik nog weet niet zo goed hoe ik dit aan moet pakken. Ook deels omdat ik er niet van hou om "moeilijk" te doen. Ik probeer er altijd voor te zorgen dat mensen zo weinig mogelijk last van me hebben.
Ik heb in mijn omgeving nog niemand verteld dat ik bij het UVW geweest ben.

De tip om diegene van het bureau een mailtje te sturen is een goede, Bedankt. Het kost altijd wel redelijk veel tijd maar in een mailtje kan ik me beter uiten dan telefonisch.

Ben vandaag wel eventjes naar het winkelcentrum gelopen en prompt werd ik aangesproken door iemand die het evangelie verkondigd. Aangezien ik geen nee kon zeggen stond ik tien minuten te luisteren naar een verhaal over Jezus

Hebben jullie ook moeite met nee zeggen? Mij lukt het niet. Zo had ik mij een keer geabonneerd op een Haagse kortingskaart terwijl ik in Gouda woon en zelden in Den Haag kom.....

Ik had vorige week 's ochtends plotseling Jehovagetuigen aan de deur

Maar ik zat nog in m'n pyama en badjas, dus dat was een kort gesprekje. Foldertje in ontvangst genomen en daar gingen ze weer.

Ik had trouwens wel moeite om mensen weg te krijgen. Ik bleef bij mn 'nee' maar de ander geloofde dat niet en bleef hangen en proberen.
Nu zeg ik 3 keer 'nee' en gaan ze door dan zeg ik 'ik zei nee en nu is het gesprek voor mij klaar. Doei.' Of ik doe gewoon de deur dicht/loop weg/hang op.

quote:

Op dinsdag 7 april 2015 21:30 schreef Poesopstokje het volgende:
Ik had dat ''vroeger'' ook, geen nee durven zeggen tegen colporteurs, straatverkopers etc.

Als ze nu bellen vraag ik om een ogenblikje en leg de telefoon weg. Het langste dat iemand bleef wachten was 15 minuten

Ik hou ze altijd wel even aan de praat tenzij ik haast heb dan zeg ik rot op. We hoeven ons niet aan alles aan te passen als aspergers.

quote:

Op woensdag 8 april 2015 10:32 schreef Michie_ het volgende:
Vrijdag wordt het trouwens 20 graden

Beter

quote:

Op woensdag 8 april 2015 15:59 schreef Poesopstokje het volgende:

[..]

JAAAAA!!

(20 is ook mijn max trouwens, warmer hoeft van mij écht niet!)

Ik vind t pas vanaf 35 graden een ietswat onaangenaam worden

quote:

Op woensdag 8 april 2015 17:28 schreef Poesopstokje het volgende:

[..]

Ik heb het sinds m'n zwangerschap (3jr terug) chronisch warm, ook 's winters.
Ik kan absolúút niet tegen de warmte/hitte buiten.

Vandaag was lekker trouwens! T-shirtjes weer

t was wel lekker, maar mij nog niet warm genoeg
En een zwangerschap zit er voor mij niet in, dus denk niet dat ik daarvan nog zal genezen

quote:

Op woensdag 8 april 2015 18:03 schreef Poesopstokje het volgende:

[..]

Ach, tref jij het met die vieze plakkerige zomers hiero in NL
Ik hoop op een mooie lange lente, met veel zon en 20-23 gr

Ben persoonlijk eigenlijk meer van het (drogere) mediterraanse weer

quote:

Op woensdag 8 april 2015 18:31 schreef Poesopstokje het volgende:

[..]

Wie niet

Diehard schaatsliefhebbers

quote:

Op woensdag 8 april 2015 19:46 schreef Poesopstokje het volgende:

[..]

Elfstedentocht!
Ik heb er nog een meegemaakt In 1997, met m'n Rintje Ritsma postert.

Nee winter is alleen leuk met -10gr en een pak sneeuw, anders hoeft het van mij ook niet.

Gewoon de hele winder +10 graden (warmer mag ook ) en heel_veel zon

quote:

Op woensdag 8 april 2015 19:53 schreef Poesopstokje het volgende:

[..]

Het hele jaar 20gr

Yeah baby, talk to me!

Ik kom ook weer eens om de hoek kijken!

Ik krabbel inmiddels weer bovenop sinds mijn burnout. Mindfullness slaat echt enorm goed aan hier! Langzaamaan weer meer uren werken en gewoon kijken tot hoe ver ik kan gaan. Het is gewoon heel erg fijn dat ik hier vrij los in word gelaten en zelf mag bepalen wanneer ik weer wat meer uren wil/kan werken. Zolang mn manager maar kan zien dat ik mijn best doe.

Nu is er wel weer iets anders boven komen drijven. Tijdens de therapie kwam ook naar boven dat ik meer dingen moet gaan doen wat ik echt leuk vind (ook om de burnout tegen te gaan). Nu ben ik op zangles gegaan (wat echt supercool is!!) maar ik ben ook weer achter mijn computer gekropen om MMORPG's (massively multiplayer online role-playing game) te gaan spelen (wat ik ook altijd leuk vond om te doen). Hoewel ik daar enorm leuke (en internationale) contacten heb gelegd (goed ook voor het sociale aspect, waar ik gek genoeg toch ook wel veel behoefte aan heb) merk ik ook dat het heel veel tijd in beslag neemt.
Zijn er meer mensen die hier tegenaan botsen en hoe lossen jullie dat op? Ik probeer ook wel afspraken te maken met mijn vriend om de tijd die ik eraan besteed te beperken, maar als het dan eenmaal zover is, heb ik het heel moeilijk om alles af te sluiten, juist omdat ik het gewoon ontzettend naar mijn zin heb! En omdat ik daarnaast relatief weinig sociale contacten heb wil ik dit ook niet zomaar opgeven.
Tips zijn welkom!

quote:

Op donderdag 9 april 2015 14:11 schreef kipptje het volgende:
Ik kom ook weer eens om de hoek kijken!

Ik krabbel inmiddels weer bovenop sinds mijn burnout. Mindfullness slaat echt enorm goed aan hier! Langzaamaan weer meer uren werken en gewoon kijken tot hoe ver ik kan gaan. Het is gewoon heel erg fijn dat ik hier vrij los in word gelaten en zelf mag bepalen wanneer ik weer wat meer uren wil/kan werken. Zolang mn manager maar kan zien dat ik mijn best doe.

Nu is er wel weer iets anders boven komen drijven. Tijdens de therapie kwam ook naar boven dat ik meer dingen moet gaan doen wat ik echt leuk vind (ook om de burnout tegen te gaan). Nu ben ik op zangles gegaan (wat echt supercool is!!) maar ik ben ook weer achter mijn computer gekropen om MMORPG's (massively multiplayer online role-playing game) te gaan spelen (wat ik ook altijd leuk vond om te doen). Hoewel ik daar enorm leuke (en internationale) contacten heb gelegd (goed ook voor het sociale aspect, waar ik gek genoeg toch ook wel veel behoefte aan heb) merk ik ook dat het heel veel tijd in beslag neemt.
Zijn er meer mensen die hier tegenaan botsen en hoe lossen jullie dat op? Ik probeer ook wel afspraken te maken met mijn vriend om de tijd die ik eraan besteed te beperken, maar als het dan eenmaal zover is, heb ik het heel moeilijk om alles af te sluiten, juist omdat ik het gewoon ontzettend naar mijn zin heb! En omdat ik daarnaast relatief weinig sociale contacten heb wil ik dit ook niet zomaar opgeven.
Tips zijn welkom!

Ik ben ooit verslaafd geweest aan een MMORPG (zeg maar 80 uur in de week ingelogd zijn, je zal het wel kennen ), maar op een gegeven moment was ik er gewoon klaar mee omdat ik nuttigere dingen met mn leven wou doen.

Ja, het kan waanzinnig gaaf zijn en leuk en weet ik wat, maar ik realiseerde me dat het -echte- leven daarbuiten is..
Tegenwoordig speel ik weer opnieuw diezelfde MMORPG, maar dan samen met mn vriendin en alleen als we er echt zin in hebben ipv als tijdverdrijf.

quote:

Op donderdag 9 april 2015 14:23 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ik ben ooit verslaafd geweest aan een MMORPG (zeg maar 80 uur in de week ingelogd zijn, je zal het wel kennen ), maar op een gegeven moment was ik er gewoon klaar mee omdat ik nuttigere dingen met mn leven wou doen.

Ja, het kan waanzinnig gaaf zijn en leuk en weet ik wat, maar ik realiseerde me dat het -echte- leven daarbuiten is..
Tegenwoordig speel ik weer opnieuw diezelfde MMORPG, maar dan samen met mn vriendin en alleen als we er echt zin in hebben ipv als tijdverdrijf.

Gelukkig is het bij mij nog niet zo erg (moet tenslotte ook nog gewoon werken). 80 uur! Pfoe!
Op zich doe ik daarnaast gewoon de dingen die ik wil/moet doen (zingen, sporten en uiteraard het huishouden) maar de avonden vul ik dan meestal met dit soort spelletjes (ben helemaal niet van het uitgaan oid. Hooguit soms een fimpje in de bios). Het is alleen jammer dat mijn vriend ab-so-luut niet van de MMORPG's is, anders zou het inderdaad wel alles een stuk makkelijker maken!
Maar wat was bij jou het moment dat je realiseerde dat het spelen ook niet alles is? Want ik ben er juist nu weer in gerold omdat ik merk dat ik iets mis....

quote:

Op donderdag 9 april 2015 14:33 schreef kipptje het volgende:

[..]

Gelukkig is het bij mij nog niet zo erg (moet tenslotte ook nog gewoon werken). 80 uur! Pfoe!
Op zich doe ik daarnaast gewoon de dingen die ik wil/moet doen (zingen, sporten en uiteraard het huishouden) maar de avonden vul ik dan meestal met dit soort spelletjes (ben helemaal niet van het uitgaan oid. Hooguit soms een fimpje in de bios). Het is alleen jammer dat mijn vriend ab-so-luut niet van de MMORPG's is, anders zou het inderdaad wel alles een stuk makkelijker maken!
Maar wat was bij jou het moment dat je realiseerde dat het spelen ook niet alles is? Want ik ben er juist nu weer in gerold omdat ik merk dat ik iets mis....

Vetgedrukte klopt, maar je moet niet vergeten dat het uiteindelijk maar een surrogaatmiddel is (wel een hele leuke, I'll give you that ).

Wat mis je nou precies?

Btw, ik ben zelf ook totaal niet van het uitgaan enzo (heb ik ook t geld niet voor magoed ) en daar is niks mis mee, zolang je maar tevreden kunt zijn met wie je zelf bent.