Laat ik op de honderdduizenste afwijzing met 'n kutsmoesje houden, ik heb hier gewoon geen zin meer in, simpel zat.quote:
Alhoewel het een cliché is klopt het wel.quote:Op vrijdag 7 november 2014 13:56 schreef Sunglasses het volgende:
Rot voor je BlueMage. Houd moed en blijf in jezelf geloven; er komt echt een dag dat het lukt.
Ik vraag me wel eens af wat dat wel niet met een mens doet. Graag willen werken en keer op keer worden afgewezen op lullige dingen terwijl je weet dat je de baan goed zou kunnen doen. Dat kan toch nooit goed zijn voor je gevoel van eigenwaarde. Ik zou daar denk ik heel onzeker van wordenquote:Op vrijdag 7 november 2014 13:04 schreef BlueMage het volgende:
Laat ik op de honderdduizenste afwijzing met 'n kutsmoesje houden, ik heb hier gewoon geen zin meer in, simpel zat.
Ach ik word iig waar ik nu werk wel gewaardeerd hoor maar vanwege reorganisatie is het er 'n grote puinhoop en weet niemand waar hij/zij aan toe is iig worden m'n uren minder maar WW vult netjes aan. Erg jammer dat 't allemaal op 't moment een beetje heel erg chaotisch is bij dat bedrijf maar misschien moet ik ook ff afwachten want veel mensen zijn uit zichzelf al weggegaan...ga iig volgende week eens met 'n hogere pief praten die volgens mij best ok is.quote:Op vrijdag 7 november 2014 23:48 schreef Isabeau het volgende:
[..]
Ik vraag me wel eens af wat dat wel niet met een mens doet. Graag willen werken en keer op keer worden afgewezen op lullige dingen terwijl je weet dat je de baan goed zou kunnen doen. Dat kan toch nooit goed zijn voor je gevoel van eigenwaarde. Ik zou daar denk ik heel onzeker van worden
Ik vind het vreselijk jammer dat 'de mens' achter de sollicitant vaak niet gezien wordt. Heb een tijd terug iemand gesproken die nu gelukkig weer werkt, maar maandenlang thuis heeft gezeten en afwijzing na afwijzing ontving. Toen het gesprek steeds verder ging gaf ze uiteindelijk toe behoorlijk depressief te zijn geweest.quote:Op vrijdag 7 november 2014 23:48 schreef Isabeau het volgende:
[..]
Ik vraag me wel eens af wat dat wel niet met een mens doet. Graag willen werken en keer op keer worden afgewezen op lullige dingen terwijl je weet dat je de baan goed zou kunnen doen. Dat kan toch nooit goed zijn voor je gevoel van eigenwaarde. Ik zou daar denk ik heel onzeker van worden
Ik heb ooit een tijdlang fors onder het bijstandsminimum geleefd omdat ik weigerde de ellende van het uitkering aanvragen door te lopen. Terwijl het in wezen een recht is. Heb toen aardig wat schulden opgebouwd En jij en ik zijn vast niet de enigen die het niet aanvragen vanwege het stigma en de manier van behandelen.quote:Op zaterdag 8 november 2014 10:06 schreef Elvi het volgende:
Daarom vraag ik nu pas een bijstandsuitkering in. Vorig jaar lukte me dat niet omdat ik zo depressief was dat ik de eisen die ze stellen bij de bijstand niet aankon. Dan maar geen geld, ik wil gewoon niet als uitschot behandeld worden.
Nu moet ik wel, op aandringen van de psycholoog en mn bankrekening maar of ik nu zoveel sterker in mn schoenen sta betwijfel ik.
Bij je intake gesprek meteen aangeven hoe de vork in de steel zit. Gewoon eerlijk zijn. Zieke mensen maken ze niks.quote:Op zaterdag 8 november 2014 10:06 schreef Elvi het volgende:
Daarom vraag ik nu pas een bijstandsuitkering in. Vorig jaar lukte me dat niet omdat ik zo depressief was dat ik de eisen die ze stellen bij de bijstand niet aankon. Dan maar geen geld, ik wil gewoon niet als uitschot behandeld worden.
Nu moet ik wel, op aandringen van de psycholoog en mn bankrekening maar of ik nu zoveel sterker in mn schoenen sta betwijfel ik.
Bij mij was m'n eerste gesprek een kennismakingsgesprek en het tweede gesprek een meer inhoudelijk gesprek, waarbij me diverse casussen voorgelegd werden en ik daar vakinhoudelijk op moest reageren. Ook sprak ik bij de tweede keer mijn toekomstige collega's om te kijken of ik in het team zou passen. Derde gesprek was dan het arbeidsvoorwaardengesprek.quote:Op zaterdag 8 november 2014 09:30 schreef Copthorne het volgende:
Komende week twee sollicitatiegesprekken op maandag en een tweede gesprek op woensdag. Ik heb nog nooit drie gesprekken in een week gehad.
Eerste keer ook dat ik ben uitgenodigd voor een tweede gesprek (bij de banen die ik heb gehad waren er niet meerdere ronden). Is zo'n tweede gesprek nou erg anders? Ik had het eerste gesprek met twee medewerkers (associates) en ik heb dit gesprek met twee partners van het kantoor. Zijn er mensen die ervaring hebben met meerdere ronden?
Alvast veel succesquote:Op zaterdag 8 november 2014 09:30 schreef Copthorne het volgende:
Komende week twee sollicitatiegesprekken op maandag en een tweede gesprek op woensdag. Ik heb nog nooit drie gesprekken in een week gehad.
Eerste keer ook dat ik ben uitgenodigd voor een tweede gesprek (bij de banen die ik heb gehad waren er niet meerdere ronden). Is zo'n tweede gesprek nou erg anders? Ik had het eerste gesprek met twee medewerkers (associates) en ik heb dit gesprek met twee partners van het kantoor. Zijn er mensen die ervaring hebben met meerdere ronden?
Oké, een duidelijk verschil dus. Mijn eerste gesprek was ook een kennismakingsgesprek. Het punt is dat dit voor een startersfunctie is, dus ik hoop dat ze me niet al te erg aan de tand gaan voelen wat betreft casussen. Als ik door zou gaan, dan volgt er een psychologische test en daarna inderdaad het arbeidsvoorwaardengesprek.quote:Op zaterdag 8 november 2014 11:38 schreef VKV het volgende:
[..]
Bij mij was m'n eerste gesprek een kennismakingsgesprek en het tweede gesprek een meer inhoudelijk gesprek, waarbij me diverse casussen voorgelegd werden en ik daar vakinhoudelijk op moest reageren. Ook sprak ik bij de tweede keer mijn toekomstige collega's om te kijken of ik in het team zou passen. Derde gesprek was dan het arbeidsvoorwaardengesprek.
Dank!quote:
Dat zijn vaak de figuren die zelf al jaren bij dezelfde baas werken en nog nooit of al heel lang niet gesolliciteerd hebben en nog nooit thuis hebben gezeten. Die kunnen vaak ook alleen maar met clichés aan komen kakken, want ze kennenquote:Op zaterdag 8 november 2014 10:02 schreef Disorder het volgende:
[..]
Ik vind het vreselijk jammer dat 'de mens' achter de sollicitant vaak niet gezien wordt. Heb een tijd terug iemand gesproken die nu gelukkig weer werkt, maar maandenlang thuis heeft gezeten en afwijzing na afwijzing ontving. Toen het gesprek steeds verder ging gaf ze uiteindelijk toe behoorlijk depressief te zijn geweest.
Vergeet niet dat wanneer je als sollicitant het grootste gedeelte van de week thuis zit zonder aanspraak je er behoorlijk somber van wordt. Daar ontkomt je nauwelijks aan. Dit is een groot probleem, en daarom vind ik het des te kwalijker dat er workfast-trajecten bestaan en veel werklozen als pispaaltje van de samenleving worden gezien. Het laatste wat die mensen nodig hebben is vernedering. Helaas komt dat vaak bovenop die somberheid, met alle gevolgen van dien. En dan krijg je voor de zoveelste keer te horen dat "er werk zat is en die mensen gewoon niet willen en leven van de belasting van de werkende mens". Of iets in die richting. Erg kwetsend.
Ik ben 10 maanden werkloos geweest. Ik werd gillend gek, en mijn humeur was ver beneden peil. En werd steeds somberder naar de zoveelste afwijzing ( als goede 2de of 3de ). Maar gelukkig is heb ik weer een baan, Verdien nu wel ruim 800 euro bruto per maand minder dan mijn oude baan. Maar dat is niet erg, ik groei vanzelf wel weer met salaris in de loop van tijd. En het is een ontzettend leuke baan.quote:Op vrijdag 7 november 2014 23:48 schreef Isabeau het volgende:
[..]
Ik vraag me wel eens af wat dat wel niet met een mens doet. Graag willen werken en keer op keer worden afgewezen op lullige dingen terwijl je weet dat je de baan goed zou kunnen doen. Dat kan toch nooit goed zijn voor je gevoel van eigenwaarde. Ik zou daar denk ik heel onzeker van worden
Dat was 1 van de dingen waar ik al wakker van kon liggen. De bijstand, en dat terwijl ik nog 14 maanden recht op ww had.quote:Op zaterdag 8 november 2014 10:09 schreef Isabeau het volgende:
[..]
Ik heb ooit een tijdlang fors onder het bijstandsminimum geleefd omdat ik weigerde de ellende van het uitkering aanvragen door te lopen. Terwijl het in wezen een recht is. Heb toen aardig wat schulden opgebouwd En jij en ik zijn vast niet de enigen die het niet aanvragen vanwege het stigma en de manier van behandelen.
Ik bied dan altijd aan om te ruilen. Zij werkloos en ik hun baan. Aangezien het aan mij ligt dat ik niet werk en zij een betere instelling hebben, moeten ze dan toch zo weer een baan hebben? Gek genoeg gaat er nooit iemand op in.quote:Op zaterdag 8 november 2014 12:00 schreef zweefbij het volgende:
[..]
Dat zijn vaak de figuren die zelf al jaren bij dezelfde baas werken en nog nooit of al heel lang niet gesolliciteerd hebben en nog nooit thuis hebben gezeten. Die kunnen vaak ook alleen maar met clichés aan komen kakken, want ze kennen
"via via via via via via via iemand die heeft van horen zeggen dat de buurman van een vage kennis profiteert van de uitkering".
Je doet er niks tegen. In discussie gaan is zinloos. De mening is al gevormd. Aan de lijve meegemaakt, en was net 2 maanden werkloos, en kreeg al dat soort onzin naar mijn hoofd.
Het valt niet voor te bereiden, tijdens je opleiding doe je de kennis op waarmee je de casussen aanpakt.Het was ook voor mijn eerste baan en het was wel even pittig maar het ging wel goedquote:Op zaterdag 8 november 2014 11:56 schreef Copthorne het volgende:
[..]
Oké, een duidelijk verschil dus. Mijn eerste gesprek was ook een kennismakingsgesprek. Het punt is dat dit voor een startersfunctie is, dus ik hoop dat ze me niet al te erg aan de tand gaan voelen wat betreft casussen. Als ik door zou gaan, dan volgt er een psychologische test en daarna inderdaad het arbeidsvoorwaardengesprek.
Ik had dus zo'n stel bijstandsprofiteurs in mijn vriendengroep een paar jaar geleden en merkte dat die dus nooit werden aangesproken op hun gedrag terwijl een vriendin die nog geen 2 weken thuiszat na een reorganisatie al kreeg te horen dat ze wel wat beter haar best moest doen, want het was natuurlijk onmogelijk dat ze nog niets nieuws had. Alsof banen aan bomen groeien.quote:Op zaterdag 8 november 2014 12:00 schreef zweefbij het volgende:
[..]
Dat zijn vaak de figuren die zelf al jaren bij dezelfde baas werken en nog nooit of al heel lang niet gesolliciteerd hebben en nog nooit thuis hebben gezeten. Die kunnen vaak ook alleen maar met clichés aan komen kakken, want ze kennen
"via via via via via via via iemand die heeft van horen zeggen dat de buurman van een vage kennis profiteert van de uitkering".
Je doet er niks tegen. In discussie gaan is zinloos. De mening is al gevormd. Aan de lijve meegemaakt, en was net 2 maanden werkloos, en kreeg al dat soort onzin naar mijn hoofd.
Ja dit, zelfs op FOK! hoorde ik ook van verschillende mensen dat ik gewoon 'n slechte instelling had en blah blah blah terwijl ik maar twee maanden in de bijstand heb gezeten uiteindelijk. ...en ja ik ken de profiteurs ook en die worden nooit aangepakt.quote:Op zaterdag 8 november 2014 19:03 schreef Uccie het volgende:
[..]
Ik had dus zo'n stel bijstandsprofiteurs in mijn vriendengroep een paar jaar geleden en merkte dat die dus nooit werden aangesproken op hun gedrag terwijl een vriendin die nog geen 2 weken thuiszat na een reorganisatie al kreeg te horen dat ze wel wat beter haar best moest doen, want het was natuurlijk onmogelijk dat ze nog niets nieuws had. Alsof banen aan bomen groeien.
Ik kon er uiteindelijk niet tegen, ik heb het contact eigenlijk met ze verbroken.quote:Op zaterdag 8 november 2014 22:24 schreef BlueMage het volgende:
[..]
Ja dit, zelfs op FOK! hoorde ik ook van verschillende mensen dat ik gewoon 'n slechte instelling had en blah blah blah terwijl ik maar twee maanden in de bijstand heb gezeten uiteindelijk. ...en ja ik ken de profiteurs ook en die worden nooit aangepakt.
Mja die gast die de boel belazert (je kent het wel, bijstand en lekker overal zwart bijklussen) is dan ook geen vriend van me maar 'm verklikken bij de soos vind ik ook weer te ver gaan.quote:Op zaterdag 8 november 2014 22:27 schreef Uccie het volgende:
[..]
Ik kon er uiteindelijk niet tegen, ik heb het contact eigenlijk met ze verbroken.
Mensen snappen ook niet, dat je hier op Fok! ook weleens gewoon je frustraties van je af wil schrijven, zeker in een topic als dit.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |