Verslag van de dierentuinmeet in Blijdorp
Datum: 10 mei 2014.
Plaats: Bokito's onderkomen, Rotterdam.
Met de neerkletterende regen op het dak van de auto kwamen jdel en ikzelf aan op het parkeerterrein van Blijdorp. Er zijn betere momenten om een meet te beginnen, maar soms heb je een beetje pech en je kan niet alles hebben. Gewapend met paraplu liepen we het park in en gingen we op zoek naar de andere helft van de groep.
Die we heel snel wisten te vinden. Yvie_Lu en Tijnbrein kwamen ons tegemoet gelopen en zoals verwacht was iedereen goed voorbereid op het weer van de dag. Je staat niet elke dag tot je enkels in het water als je naar de dierentuin gaat.
Yvie_Lu had al een hele route uitgestippeld (not really) en we begonnen dan ook bij het Oceanium om de wondere wezens van de diepzee te bekijken. Persoonlijk vind ik de grotere vissen dan wel het meest interessant maar het leek wel of Yvie_Lu in een soort van trance raakte op het moment dat we de zeeleeuwen achter ons lieten en het gebouw binnen liepen. Toen ze vertelde dat ze hier voor haar rust kwam hebben we onze mond ook maar verder dichtgehouden.
Om de een of andere reden trokken de kwallen het meeste aandacht. Ik moet er niet veel van hebben van die doorzichtige stekende beesten, maar ze schijnen rustgevend te werken. Zelfs Tijnbrein werd er rustig van, dus dat wil wat zeggen.
We vervolgden onze weg en stonden weer buiten nadat we een kort bezoek hadden gebracht aan het openbare laboratorium. Mijn geheugen laat me een beetje in de steek over de route die we gevolgd hebben, maar we hebben alles gezien.
Op 1 dier na.
De poolvos was onvindbaar in zijn verblijf. Tot twee keer toe hebben we getracht hem te vinden maar het beest was in geen velden of wegen te bekennen.
Een van de hoogtepunten van de dag was wel dat jdel het voor elkaar kreeg om een banteng over de zeik te krijgen. Voor diegenen die dat niet weten: een banteng is een gehoefd dier dat een stel flinke horens op de kop heeft. En hij zwaaide ze vervaarlijk in het rond toen jdel het een goed idee leek om het beest een denkbeeldig koekje aan te bieden. De hilariteit aan de ene kant was groot, en de frustratie aan de andere kant net zo groot.
Naast de banteng hebben we nu ook Bokito eens van wat dichterbij kunnen bekijken. En ergens werd me nu wel duidelijk dat je ook echt bang kan worden van zo'n beest. Zelfs de rest van de troep had ontzag voor hem en gingen ook snel aan de kant als hij door het hok struinde als een geïrriteerde vader die zijn ochtend whiskey nog niet gehad had.
De dag vloog letterlijk voorbij en uiteindelijk liet de zon zich ook zien. Het park was echter bijna leeg en we besloten om ergens een hapje te gaan eten. We togen naar de auto en we besloten richting Delfshaven te rijden. Het duurde niet lang voordat we de Euromast in het vizier kregen en zowel ik als Tijnbrein herinnerden ons daar een wokrestaurant. De keuze was snel gemaakt en niet veel later werden we hartelijk ontvangen door het personeel.
We kregen 2,5 uur onbeperkt eten en drinken, en daar werd ook gretig gebruik van gemaakt. Ook werd er flink op de tijd gelet zoals we later zouden merken. Het eten smaakte echter goed en er werd over van alles en nog wat gepraat. Het was erg gezellig...
...op één detail na.
Tegenwoordig is het blijkbaar hip om live muziek te hebben in je restaurant. En hier was dit niet anders. Maar ik overdrijf niet als ik zeg dat de muziek nog slechter klonk dan een stel nagels die over een schoolbord gaan. Het werd zelfs zo erg dat op het moment dat er kinderliedjes gecoverd werden (no seriously, echt waar!) dat jdel zijn servet versnipperde om in zijn oren te duwen en ik met mezelf zat te debatteren of ik echt zo goed kon messenwerpen.
De 2,5 uur vlogen voor bij en het eten was heerlijk. Het vlees was goed te eten en ik neem het woord van de rest dat de groente ook goed te eten was. Wat dat betreft zaten Tijnbrein en ik goed in balans: de vleeseter aan de ene kant en de herbivoor aan de andere kant. jdel had inmiddels ook zijn oren weer vrijgemaakt en na afgerekend te hebben gingen we richting de auto.
Op aanwijzen van Yvie_Lu vonden we snel een plek om haar en Tijnbrein af te droppen en na een snel afscheid togen jdel en ik naar het Brabantse land. Jdel vond zijn auto in werkende staat terug (behalve 1 lamp die snel vervangen kon worden) en na ook van hem afscheid genomen te hebben ging ik zelf ook maar eens naar bed.
Wederom was het enorm gezellig en we hebben met de groep veel plezier gehad en gemaakt. Tijnbrein, bedankt voor het organiseren van dit hele spektakel, en ik hoop jullie allen weer snel te zien!
Tot de volgende meet!
"They are rage. Brutal, without mercy. But you.... You will be worse. Rip and tear, until it is done!"
"Omae wa mou shindeiru."
"All we know is... he's called The Stig!"