ASS [Autisme, Asperger, PDD-NOS] #121

quote:

Op maandag 20 januari 2014 22:25 schreef Poesopstokje het volgende:

[..]

Dit is wel herkenbaar in bijv mijn Active Topiclijst. Die hou ik wél netjes, alleen de topics die ik daadwerkelijk volg en waar ik in post blijven staan. Losse posts-topics verdwijnen direct weer Iets met overzicht en zulks

Mijn inbox op het werk is altijd leeg, dat wordt direct bij binnenkomst beantwoord / ingepland / gelezen en versleept. (doorhalen wat niet van toepassing is). Maar diezelfde neurotische orde kan ik dan weer niet toepassen op andere vlakken grappig genoeg.

Ik hou mijn inbox ook aardig leeg. Ik hoef geen 1000 mailtjes te bewaren, als ze niet meer van toepassing zijn, dan kunnen ze weg .

Ik heb hier de strijkkralen gesorteerd (ja, zo'n hele grote bak, helemaal op kleur), kleurenkaart erbij gehad en de nummertjes erbij geplakt. Liefst zou ik ze dan ook nog op volgorde van nummer doen, maar dat is bijna niet te doen, want dan moet ik alles weer uit die kleine vakjes scheppen . Maar als ik het nog eens in mn kop krijg dan ben ik ertoe in staat.

Het is ook wel een van de dingen waarom ik mn vrijwilligerswerk in de bieb fijn vindt, lekker ordenen en op volgorde zetten. Je kan mij rustig een middag voor zo'n boekenkast zetten om de boel weer op alfabet te zetten. Maar ik kan het gelukkig ook wel enigzins loslaten als ik er op dat moment even geen tijd voor heb .

quote:

Op zaterdag 18 januari 2014 22:40 schreef Moogwai10 het volgende:
http://www.aspergersyndroom.nl/index.php/doe-de-test.html

Heeft iemand deze Autisme-spectrum Quotiënt (AQ) test weleens gedaan? En welke uitslag kwam daar toen uit.

Net zelf even gedaan en zat vrij hoog met 33 (effe snel ingevuld) en 31 (wat serieuzer ingevuld).

25, not bad.

Goedenavond beste mensen,

Ook al heb ik ADD , ik wil hier wel even een vraag posten

Hoe groot is eigenlijk het verschil tussen autisme en ADD? Ik twijfel namelijk al langer of ik geen autisme heb ipv ADD.

Het zit namelijk zo:

Sinds mijn 12e weet ik dat ik ADD heb, op mijn 15e weer naar de psycholoog, omdat ik erg bang was om naar plekken te gaan waar veel mensen kwamen en ik totaal geen vrienden had.

Nu op mijn 20e gaat het wel stukken beter, maar door onder andere de volgende symptomen denk ik toch dat ik niet 100% ADD heb:

- Werk liever in mijn eentje dan in groepen
- Sociale (drukke) gelegenheden vermijd ik het liefst, ik word zenuwachtig en begin te zweten in drukke plekken zoals een discotheek of kroeg.
- Niet tegen veranderingen kunnen, mijn bureau moet altijd op dezelfde plek worden ingericht.
- Eventuele 'flirts' van meiden niet herkennen en opeens bot kunnen reageren tijdens een gesprek. Dit gebeurd allemaal onbedoeld . (Foto in de OP perfecte voorbeeld)
- Helemaal opgaan in spullen die ik verzamel of een nieuwe computer die ik heb gekocht, dan denk ik de hele dag aan die nieuwe spullen.
- Kan geen 2 dingen tegelijk, daarom ook een automaatrijbewijs

Wat denken jullie? Wil binnenkort toch naar de psycholoog voor dit alles.

Alvast bedankt, hoop dat dit het goede topic is

[ Bericht 1% gewijzigd door Jano9 op 22-01-2014 20:11:53 ]

quote:

Op woensdag 22 januari 2014 19:59 schreef Jano9 het volgende:
Goedenavond beste mensen,

Ook al heb ik ADD , ik wil hier wel even een vraag posten

Hoe groot is eigenlijk het verschil tussen autisme en ADD? Ik twijfel namelijk al langer of ik geen autisme heb ipv ADD.

Het zit namelijk zo:

Sinds mijn 12e weet ik dat ik ADD heb, op mijn 15e weer naar de psycholoog, omdat ik erg bang was om naar plekken te gaan waar veel mensen kwamen en ik totaal geen vrienden had.

Nu op mijn 20e gaat het wel stukken beter, maar door onder andere de volgende symptomen denk ik toch dat ik niet 100% ADD heb:

- Werk liever in mijn eentje dan in groepen
- Sociale (drukke) gelegenheden vermijd ik het liefst, ik word zenuwachtig en begin te zweten in drukke plekken zoals een discotheek of kroeg.
- Niet tegen veranderingen kunnen, mijn bureau moet altijd op dezelfde plek worden ingericht.
- Eventuele 'flirts' van meiden niet herkennen en opeens bot kunnen reageren tijdens een gesprek. Dit gebeurd allemaal onbedoeld . (Foto in de OP perfecte voorbeeld)
- Helemaal opgaan in spullen die ik verzamel of een nieuwe computer die ik heb gekocht, dan denk ik de hele dag aan die nieuwe spullen.
- Kan geen 2 dingen tegelijk, daarom ook een automaatrijbewijs

Wat denken jullie? Wil binnenkort toch naar de psycholoog voor dit alles.

Alvast bedankt, hoop dat dit het goede topic is

Alhoewel ik naar mijn idee een stuk minde heftig ben ik het aanhouden van regels als eerder, herken ik wel een aantal dingen. De eerste en de derde zijn de voornaamste, maar zelfs daarin ben ik steeds losser. Het werken alleen ten opzichte van het werken met collega's heeft een goede afwisseling. Sociale gelegenheden ontlopen doe ik niet echt aan, ik word gewoon niet veel uitgenodigd en het trekt me ook lang niet altijd om naar een kroeg oid te gaan. Niet tegen verandering kunnen is niet echt aan de orde, als ik het maar zelf in de hand heb en het niet afgedwongen word. Goed omgaan met flirts zou maar zo eens een probleem kunnen zijn geweest, ik kan me weinig dames herinneren die me daadwerkelijk zo leuk vonden dat ze met me flirtten(dit zegt denk ik wel genoeg ). De laatste twee vallen wel mee, vooral dat automaatrijden. Heb op schakel mijn rijbewijs gehaald en dat gaat goed..

quote:

Op woensdag 22 januari 2014 19:59 schreef Jano9 het volgende:
Goedenavond beste mensen,

Ook al heb ik ADD , ik wil hier wel even een vraag posten

Hoe groot is eigenlijk het verschil tussen autisme en ADD? Ik twijfel namelijk al langer of ik geen autisme heb ipv ADD.

Het zit namelijk zo:

Sinds mijn 12e weet ik dat ik ADD heb, op mijn 15e weer naar de psycholoog, omdat ik erg bang was om naar plekken te gaan waar veel mensen kwamen en ik totaal geen vrienden had.

Nu op mijn 20e gaat het wel stukken beter, maar door onder andere de volgende symptomen denk ik toch dat ik niet 100% ADD heb:

- Werk liever in mijn eentje dan in groepen
- Sociale (drukke) gelegenheden vermijd ik het liefst, ik word zenuwachtig en begin te zweten in drukke plekken zoals een discotheek of kroeg.
- Niet tegen veranderingen kunnen, mijn bureau moet altijd op dezelfde plek worden ingericht.
- Eventuele 'flirts' van meiden niet herkennen en opeens bot kunnen reageren tijdens een gesprek. Dit gebeurd allemaal onbedoeld . (Foto in de OP perfecte voorbeeld)
- Helemaal opgaan in spullen die ik verzamel of een nieuwe computer die ik heb gekocht, dan denk ik de hele dag aan die nieuwe spullen.
- Kan geen 2 dingen tegelijk, daarom ook een automaatrijbewijs

Wat denken jullie? Wil binnenkort toch naar de psycholoog voor dit alles.

Alvast bedankt, hoop dat dit het goede topic is

De dingen die je noemt zouden aanwijzingen kunnen zijn. Maar ze zouden ook het gevolg kunnen zijn van iets anders, bijv. onrust/stress/niet lekker in je vel zitten of niet lekker uit de voeten kunnen met jezelf.
Dus als de hulp die je evt krijgt obv je ADD-diagnose niet voldoende is en je denkt dat daarin een aantal aspecten niet aan bod komen (terwijl je dat wel nodig vindt): aankaarten bij behandelaar en/of huisarts.

Er geldt natuurlijk wel: iets is pas een probleem als je het als probleem ervaart. Zat mensen leven bijv. alleen en teruggetrokken en zouden het niet anders willen. Zolang dat hen niet stoort hebben ze geen stoornis, ook al zijn ze sterk anders dan gemiddeld.
Oftewel jij moet zelf aangeven wat je probleem evt is, wat je anders zou willen (maar waar je zelf niet in slaagt om het te veranderen).

ADD en Asperger liggen sowieso in dezelfde hoek: het A-spectrum. Ik denk zelf echt dat het vrij dicht bij elkaar ligt en dat het zeker bij mannen soms moeilijk aan te geven is welke diagnose de juiste is. Het zijn immers allemaal kenmerken die (bijna) iedereen (vooral mannen) wel eens een beetje heeft (of heeft gehad), het gaat erom dat de kenmerken zo prominent aanwezig zijn bij je dat ze je verstoren in het hebben van een normaal prettig leven.

AD(H)D en autisme vereisen echter vaak wel verschillende behandeling.
Mijn mening: veel ADHD-therapeuten zijn niet goed opgeleid om autisten te behandelen, terwijl de meeste autisme-therapeuten wel prima AD(H)D-clienten kunnen behandelen.

Uitleg: AD(H)D-behandeling is vaak meer gericht op het gedrag (waar elke therapeut wel wat mee uit de voeten kan), bij autisme wordt meer naar diepere mens gekeken.

Als jullie HvNL kijken, morgen of woensdag.. Ten minste, als je wil weten hoe ik er uit zie

quote:

Op donderdag 23 januari 2014 00:10 schreef Feestkabouter het volgende:

[..]

De dingen die je noemt zouden aanwijzingen kunnen zijn. Maar ze zouden ook het gevolg kunnen zijn van iets anders, bijv. onrust/stress/niet lekker in je vel zitten of niet lekker uit de voeten kunnen met jezelf.
Dus als de hulp die je evt krijgt obv je ADD-diagnose niet voldoende is en je denkt dat daarin een aantal aspecten niet aan bod komen (terwijl je dat wel nodig vindt): aankaarten bij behandelaar en/of huisarts.

Er geldt natuurlijk wel: iets is pas een probleem als je het als probleem ervaart. Zat mensen leven bijv. alleen en teruggetrokken en zouden het niet anders willen. Zolang dat hen niet stoort hebben ze geen stoornis, ook al zijn ze sterk anders dan gemiddeld.
Oftewel jij moet zelf aangeven wat je probleem evt is, wat je anders zou willen (maar waar je zelf niet in slaagt om het te veranderen).

ADD en Asperger liggen sowieso in dezelfde hoek: het A-spectrum. Ik denk zelf echt dat het vrij dicht bij elkaar ligt en dat het zeker bij mannen soms moeilijk aan te geven is welke diagnose de juiste is. Het zijn immers allemaal kenmerken die (bijna) iedereen (vooral mannen) wel eens een beetje heeft (of heeft gehad), het gaat erom dat de kenmerken zo prominent aanwezig zijn bij je dat ze je verstoren in het hebben van een normaal prettig leven.

AD(H)D en autisme vereisen echter vaak wel verschillende behandeling.
Mijn mening: veel ADHD-therapeuten zijn niet goed opgeleid om autisten te behandelen, terwijl de meeste autisme-therapeuten wel prima AD(H)D-clienten kunnen behandelen.

Uitleg: AD(H)D-behandeling is vaak meer gericht op het gedrag (waar elke therapeut wel wat mee uit de voeten kan), bij autisme wordt meer naar diepere mens gekeken.

De dingen verstoren mij wel zeker in het hebben van een gelukkig leven .

Qua studie gaat het gelukkig erg goed, ook al vergt het soms veel inspanning om me aan de planning van leren en het maken van projecten te houden. Dan heb ik weer iets nieuws gekocht (laptop of een andere gadget) en dan komt school onbedoeld op de 2e plaats. Resultaat is dat ik aan het einde van een periode knal kapot ben door het inhalen van achterstallig werk .

Maar er is ook meer in het leven dan studie lijkt me, dan noem ik het sociale gebied. Mijn vriendengroep bestaat voornamelijk uit (goede) kennissen, mensen vinden mij wel aardig maar vinden mij ook weer 'raar'.

Dat komt, omdat ik vaak als we iets met z'n allen gaan drinken niet weet waar ik het over moet hebben. Dan heb ik het al snel iets over een computer of iets heel anders .

Vanavond ga ik weer iets drinken met een groep mensen, dus probeer dan te letten op wat ik zeg ook al is dat heel vermoeiend.

quote:

Op vrijdag 24 januari 2014 17:41 schreef Poesopstokje het volgende:

[..]

Haha vertel!

Hobbyzaken, ik heb wel een achtergrondrol naar ik nu verwacht.

Daarnaast, hoe ging jullie basisschool met jou als persoon om in de tijd dat je daar als kind zat? (algemene vraag, niet alleen voor Poesje om te antwoorden.. )

edit, dubbel.

quote:

Op vrijdag 24 januari 2014 21:39 schreef Dactylus het volgende:

Daarnaast, hoe ging jullie basisschool met jou als persoon om in de tijd dat je daar als kind zat? (algemene vraag, niet alleen voor Poesje om te antwoorden.. )

Ik heb mijn diagnose pas anderhalf jaar, toen was ik 33 jaar. Toen ik op de basisschool zat was er dus niks bekend. Mijn moeder gaf wel aan dat er "iets" was, maar ik gedroeg me blijkbaar niet dermate opvallend of anders dat daar wat mee gedaan werd (ook niet door huisarts/consultatiebureau e.d.).
Wel was ik erg faalangstig, mijn moeder vertelde dat ik de zomervakantie voor ik naar de 1e klas/groep 3 ging ik hardstikke gestresst was, want ik moest lezen en schrijven en dat kon ik niet...
Ik deed dictee en dan zag ik dat een kind naast me het woord anders schreef en dan ging ik het fout verbeteren... Tijdje remedial teaching gehad.
En ik had bij sommige dingen gewoon wat meer tijd nodig voor het kwartje viel. De -d's en -t's daar heb ik denk ik wel tot halverwege de middelbare school enorm mee lopen stoeien, gewoon omdat ik het trucje niet snapte zeg maar.
Ik heb op bepaalde vlakken erg ondergepresteerd, maar daar werd niks mee gedaan. Een leraar kreeg me zover dat ik wel liet zien wat ik kon, maar de rest dus niet.

Sociaal deed ik het best wel goed eigenlijk. Ik had 1 beste vriendin, maar kon het eigenlijk met iedereen wel door 1 deur. Ik was ook extreem gevoelig voor ruzie e.d. in de klas, vreselijk. Dan wilde ik niet meer naar school.

Men wist niet dat er wat was, dus ze konden in die zin ook niet zoveel. En er was ook nog niet zoveel volgens mij. Als ik zie wat ze nu hebben om leerlingen aangepast werk te laten doen. Mogelijkheid om extra te oefenen op iets wat niet goed gaat of extra uitdaging te bieden als iets wel erg "makkelijk" gaat. Maar ook veel meer oog voor gedrag en het sociale gebeuren (ook wel wat afhankelijk van de leerkracht denk ik hoor).

Wat dat betreft, als ik zie hoe het met mijn oudste (6jr, ass) gaat... Die heeft dan ook een erg alerte juf.
Ze signaleert iets en doet er ook wat mee.
Ze hebben sowieso veel structuur in de klas, er staat altijd op het bord precies wat ze die dag gaan doen, ik heb het idee dat juf dingen die anders zijn, zo mogelijk altijd aankondigt. Ze denkt echt na over de plek waar ze haar neerzet in de klas.
En toen bleek dat ze toch wel erg voorliep op 1 vlak werd er meer uitdaging geboden en nu dat ook nog te makkelijk lijkt gaan ze verder kijken en een plan maken hoe ze haar wel kunnen blijven uitdagen.
Ik heb het idee dat ze meer naar het individuele kind kijken.

Maar... ik vind de klassen echt wel heel erg groot... oudste zit met 28 kinderen, jongste met 26.
Volgens mij hadden wij veel kleinere klassen... Ik begreep dat 25 ideaal is bij ons op school, maar er is nogal toestroom van andere scholen... Af en toe vrees ik dat die klas van de oudste nog voller zal worden. Maar als dat zo is, zullen ze daar toch wat mee moeten als school... (ik dwaal af geloof ik).

Ik ga maar eens naar bed.

quote:

Op vrijdag 24 januari 2014 17:41 schreef Poesopstokje het volgende:

[..]

Haha vertel!

Helaas, HvNL was niet aanwezig. Ik kom wel in het AD en Trucks Magazine. Als ik weet welke edities dan geef ik het hier aan.

En voor wat de scholenreacties betreft, ik heb van mijn vader begrepen dat de leraren van mijn basisschool tegen hem hebben gezegd dat ik 'een normale jongen' ben. Echter, sociaal was ik vrij weinig, en ik had zo mijn buien af en toe. Verder was het in in elk geval groep 7 en 8 zo dat ik nog best wel eens de woorden 'je bent een normale jongen!' naar me toe geslingerd heb gekregen. Gezien ik zover ik nu weet de enige was tegen wie dat gezegd werd, begon er bij mij na verloop van een aantal jaar toch een belletje te rinkelen… Ik twijfel nog wel eens of men mijn vader en mij daarin bewust voorgelogen hebben om gezeik op school (en binnen ons gezin, wat toentertijd als probleemgezin beschouwd had kunnen worden, maar das niet van toepassing) zo veel mogelijk te voorkomen. Ik ben ook niet van plan om er achter aan te gaan, omdat er ook voordelen aan zitten: Ik denk dat mede daardoor ik een bepaalde gedrevenheid heb om ondanks autisme zo normaal mogelijk te zijn/het in elk geval zo min mogelijk te laten merken.

Aargh, kan iemand mn "ik wil graag alles kunnen verklaren" knop even uitzetten...
Een kind wat zich niet lekker voelt en niet goed kan aangeven wat er dan is en ik blijf met een onrustig gevoel zitten. Zucht.

quote:

Op zondag 26 januari 2014 19:51 schreef Nijna het volgende:
Aargh, kan iemand mn "ik wil graag alles kunnen verklaren" knop even uitzetten...
Een kind wat zich niet lekker voelt en niet goed kan aangeven wat er dan is en ik blijf met een onrustig gevoel zitten. Zucht.

Hoe lang al?

Die knop of dat kind?
Ik heb wel vaker dat gevoel, ik wil het liefst precies weten waar ik aan toe ben, maar dat kan natuurlijk niet en zeker niet met kinderen... en soms kan ik er best redelijk mee vooruit, maar gisteravond even niet.
Kind was al sinds vrijdag niet lekker, maar goed omdat ze ook ging afzwemmen zaterdag dachten we toch aan spanning. Maar gisteren was ze nog wat lamlendiger, maar had ook erg slecht geslapen.
En na een goede nacht wilde ze vanmorgen toch gewoon naar school. We zullen wel zien hoe het gaat... Maar ik begreep van juf dat er meer kindjes zo tegenaan hangen, dus het zal wel het een of andere virus zijn...

Het is weer even tijd om uit lurk mode te gaan.

Iedereen nog de beste wensen voor 2014, kan mij het schelen dat het 30 januari is.
Verder heb ik niet meegedaan aan goede voornemens als meer bewegen en afvallen.
Wat maakt 1 januari meer bijzonder om ergens mee te stoppen/beginnen dan rest van het jaar. Waarom voornemens hebben als de meeste toch niet volgehouden worden. Maar goed.

Situatie update:
- inmiddels begonnen psycho educatie in Leeuwarden voor m'n asperger; deel van wat verteld wordt ken ik, maar genoeg nieuwe dingen geleerd en ervaringen kunnen uitwisselen met anderen.
- op werk zoek gebied loopt het redelijk, heb aantal sollicitaties lopen.
- uitkeringsaanvraag bijstand: lastig, de gemeente doet over verschillende zaken erg moeilijk, ze 'zagen' me spreekwoordelijk doormidden met hun vele vragen. En je wordt behandeld als een fraudeur. Het is totaal niet duidelijk of ik wel of niet een uitkering krijg toegekend. Het is alsof je roulette aan het spelen bent, ipv een aanvraag met duidelijke regels en een eerlijke behandeling.

Daarom heb ik ook een vraag: is Asperger / ASS een erkende beperking bij het solliciteren?
Ik heb een goed cv en genoeg gesprekken gehad, maar bij die gesprekken loop ik o.a. tegen de lastige (persoonlijke) vragen aan die gesteld worden, waar je niet gelijk antwoord op hebt. En dat HR managers communicatieve vaardigheden vaak belangrijker vinden dan inhoudelijke kennis of ervaring.

p.s. ligt het trouwens aan mij of wordt er weinig in dit topic gepost?

quote:

Op donderdag 30 januari 2014 13:23 schreef PS1Vet het volgende:
Het is weer even tijd om uit lurk mode te gaan.

Iedereen nog de beste wensen voor 2014, kan mij het schelen dat het 30 januari is.
Verder heb ik niet meegedaan aan goede voornemens als meer bewegen en afvallen.
Wat maakt 1 januari meer bijzonder om ergens mee te stoppen/beginnen dan rest van het jaar. Waarom voornemens hebben als de meeste toch niet volgehouden worden. Maar goed.

Situatie update:
- inmiddels begonnen psycho educatie in Leeuwarden voor m'n asperger; deel van wat verteld wordt ken ik, maar genoeg nieuwe dingen geleerd en ervaringen kunnen uitwisselen met anderen.
- op werk zoek gebied loopt het redelijk, heb aantal sollicitaties lopen.
- uitkeringsaanvraag bijstand: lastig, de gemeente doet over verschillende zaken erg moeilijk, ze 'zagen' me spreekwoordelijk doormidden met hun vele vragen. En je wordt behandeld als een fraudeur. Het is totaal niet duidelijk of ik wel of niet een uitkering krijg toegekend. Het is alsof je roulette aan het spelen bent, ipv een aanvraag met duidelijke regels en een eerlijke behandeling.

Daarom heb ik ook een vraag: is Asperger / ASS een erkende beperking bij het solliciteren?
Ik heb een goed cv en genoeg gesprekken gehad, maar bij die gesprekken loop ik o.a. tegen de lastige (persoonlijke) vragen aan die gesteld worden, waar je niet gelijk antwoord op hebt. En dat HR managers communicatieve vaardigheden vaak belangrijker vinden dan inhoudelijke kennis of ervaring.

p.s. ligt het trouwens aan mij of wordt er weinig in dit topic gepost?

Bij sollicitaties worden eigenlijk altijd wel de standaard vragen gesteld. Waarom wil je hier komen werken. Waarom zouden we je aan moeten nemen. Wat zijn je positieve en negatieve eigenschappen. Om maar wat op te noemen. Op internet kun je vast meer vinden en dan is het handig als je dit soort vragen voor jezelf van te voren al beantwoord. Desnoods op een kladblokje en neem je die mee naar je sollicitatie. Kun je ook van te voren zelf vragen bedenken die je wilt stellen. Op die manier toon je ook interesse en dat is altijd een pluspunt. Verder is het niet raar als je een kladblokje meeneemt. Bij mij hebben ze het zelfs aangeraden, omdat je op die manier een 'back up' hebt.

@ PoesOpEenStokje: bedankt voor je reactie
@ Morrigan: goede tip, maar heb ik al gedaan. Omdat het solliciteren niet liep heb ik een loopbaantraining gedaan waarbij je o.a. sterktes, zwaktes en talenten op papier zet, lastige vragen voorbereid en via star methode voorbeelden van situaties kan geven. Ik heb van alles op papier staan en ben tot in detail voorbereid. Het blijft echter dat je ter plekke met zenuwen zit en met vragen waar je niet direct een antwoord op hebt. Ik ben sowiezo sterker in iets op papier zetten dan terplekke nog moeten verwoorden.
Wat ik wil zeggen is dat ik dankzij mijn asperger waarschijnlijk nooit een vlotte babbel zal krijgen om mezelf bij een sollicitatie goed te verkopen.

Ik heb op dit forum of een of andere website wel iemand z'n ervaring gelezen; dat sollicitaties en omgaan met HR-managers die met hun directe manier van vragen een flink obstakel zijn. Wij ASS'ers (even generaliserend) hebben moeite met de bedoeling van de interviewer te lezen, denken meer naar over hoe de vraag te interpreteren, hebben meer moeite met zaken te verwoorden, meer moeite met onverwachte zaken en onverwachte vragen. We zijn misschien meer zenuwachtig voor zo;n gesprek. En in mijn geval: eerste keer dat ik de vraag kreeg: "hoe zouden je vrienden jou omschrijven" wist ik niet wat te zeggen. Ik heb bijna geen vrienden, en ook totaal geen idee wat hun zouden zeggen. Terwijl het voor de HR-manager een verkapte vraag is om jezelf te omschrijven, maar de vraag: "vertel eens wat over je zelf", vindt hij te gewoon.

Goed ik heb nog flink wat opgekropte frustratie richting sommige sollicitatie gesprekken en HR-managers. Daarnaast praat ik weer veel te lang door, maar dat schijnt wel een typisch ASS trekje te zijn, net als heel erg open kunnen zijn over jezelf.

*onderstreepte is even de kern van mijn boodschap