Van mijn buren heb ik totaal geen last, ik hoor ze totaal niet. Maar muziek luisteren gaat niet echt werken voor mij denk ik, daar wordt ik alleen maar onrustiger van en actiever. Dan heb je meer kans dat ik naar buiten vlieg.quote:Op dinsdag 29 oktober 2013 16:11 schreef Ceased2Be het volgende:
[..]
Het hoeft ook niet op standje 11 natuurlijk, hoor je bijv. de tv van de buren ook of niet?
Maar gewoon op een normaal volume muziek die je kent en leuk vindt, is toch wat anders dan de tv als generieke ruis.
Meer het idee van je eigen 'sfeer' weer creëren in je woning; het hele huis moet nog 'eigen' worden. (nu ga ik al snel zweverig klinken, maar dat is een beetje hoe het werkt). Je dozen uitpakken en je spullen neerzetten wil niet direct zeggen dat je 'thuis' bent.
Ik heb al dubbelglas e.d., er komt ook nog bij dat ik sowieso een uitstekend gehoor heb. Zelfs de voetstappen van mensen die aan de overkant lopen kan ik horen.. Maar dat is iets waar ik wel aan kan wennen.quote:Op dinsdag 29 oktober 2013 17:56 schreef Ceased2Be het volgende:
Ok... dus de buren hoor je niet maar spelende kinderen of iemand op skeelers wel?
Je zou eens kunnen vragen of ze het glas in je ramen kunnen upgraden, daar kun je ook behoorlijk wat decibel van buiten mee weghouden weet ik inmiddels uit ervaring
Je zit nog geen twee weken daar toch? Het heeft bij mij maanden geduurd voordat ik me überhaupt wat thuis begon te voelen in mijn appartementje. De eerste weken durfde ik amper geluid te maken omdat ik bang was dat de buren me hoorden en ik ze niet tot last wilde zijn (hoor de bovenbuurman gapen, niezen, zijn tv etc). Niet dat ik jouw issues probeer te bagatelliseren, maar zoals ik hierboven ook al zei... je moet je wel de tijd gunnen om eraan te wennen.
Je was altijd nogal actief met je fiets bezig toch? Het is nu nog heerlijk herfstweer om even uit te waaien overdag, even je frustratie eruit trappen?
Koptelefoon op.quote:Op dinsdag 29 oktober 2013 16:00 schreef YokiKater het volgende:
[..]
Ik heb de TV de hele dag aanstaan. En ik mag niet hard muziek gaan draaien, als ik voor overlast zorg dan kom ik in de problemen, dit is een kanswoning.
Ik heb onlangs een boekje van Rudy Simone gelezen, 22 things a woman must know if she loves a man with Asperger.quote:Op dinsdag 29 oktober 2013 23:02 schreef heywoodu het volgende:
Kent iemand misschien een goed boek (of meerdere boeken natuurlijk) voor partners van iemand met autisme? Eigenlijk alles wat ik tot nu toe heb gevonden is vooral gericht op ouders van autisten, maar dat zoek ik niet. Het liefst in het Engels trouwens, maar dat zal misschien wat lastig zijn (ik neem aan dat de meesten hier gewoon in het Nederlands lezen, net als ikzelf in principe ), hoewel het aanbod in het Engels ongetwijfeld veel groter zal zijn
De inhoudsopgave:quote:Op donderdag 31 oktober 2013 14:01 schreef Mini. het volgende:
[..]
Ik heb onlangs een boekje van Rudy Simone gelezen, 22 things a woman must know if she loves a man with Asperger.
Vond dat ze vaak wel erg makkelijk over de beschreven problemen heen stapte en dus niet heel veel oplossingen bood, vaak kwam het niet verder dan "hij kan er niks aan doen dus verwacht ook maar niet te veel". En aan de andere kant waren de beschreven gevallen vaak wel een stuk ernstiger dan mijn eigen vriend het heeft. Maar goed, het is wel een heel realistische en praktische opsomming van de soorten dingen waar je tegenaan kunt lopen.
Sommige dingen kun je niets aan doen, maar heel veel kan ik ook wel beredenerenquote:Op donderdag 31 oktober 2013 14:01 schreef Mini. het volgende:
[..]
Ik heb onlangs een boekje van Rudy Simone gelezen, 22 things a woman must know if she loves a man with Asperger.
Vond dat ze vaak wel erg makkelijk over de beschreven problemen heen stapte en dus niet heel veel oplossingen bood, vaak kwam het niet verder dan "hij kan er niks aan doen dus verwacht ook maar niet te veel". En aan de andere kant waren de beschreven gevallen vaak weer een stuk ernstiger dan mijn eigen vriend het heeft. Maar goed, het is wel een heel realistische en praktische opsomming van de soorten dingen waar je tegenaan kunt lopen.
Ja precies, ik merk dat mijn vriend sommige dingen niet uit zichzelf doorheeft, maar als ik hem stap voor stap uitleg waarom ik iets vervelend of moeilijk vind kan hij het vaak wel begrijpen. Betekent niet dat hij een volgende keer als de situatie net iets anders is ook gelijk herkent dat hetzelfde weer aan de hand is en dat hij het dus anders moet doen, maar het helpt toch wel degelijk.quote:Op donderdag 31 oktober 2013 16:54 schreef Ceased2Be het volgende:
[..]
Sommige dingen kun je niets aan doen, maar heel veel kan ik ook wel beredeneren
Gast bij mij in de praatgroep snapte niet hoe oerwoudgeluiden fout opgepakt konden worden door gekleurde voetballers
Wel 2 universitaire studies af kunnen maken, maar dat niet kunnen beredeneren? Daar kon ik me dan weer niets bij voorstellen.
Dat idee had ik ook in mijn praatgroep, maar goed... die hadden waarschijnlijk hetzelfdequote:Op donderdag 31 oktober 2013 17:00 schreef Mini. het volgende:
[..]
Ja precies, ik merk dat mijn vriend sommige dingen niet uit zichzelf doorheeft, maar als ik hem stap voor stap uitleg waarom ik iets vervelend of moeilijk vind kan hij het vaak wel begrijpen. Betekent niet dat hij een volgende keer als de situatie net iets anders is ook gelijk herkent dat hetzelfde weer aan de hand is en dat hij het dus anders moet doen, maar het helpt toch wel degelijk.
Maar goed, zoals ik al zei zijn veel van de gevallen die in dat boek beschreven worden er ook wel een stukje erger aan toe dan hij.
Ach, dat soort dingen zijn ook prima mee te leven, zeker als je weet dat iemand het inderdaad niet expres doet. Wat voor mij in elk geval belangrijk is, is dat hij bij de dingen waarvan ik aangeef dat ze echt belangrijk voor mij zijn (zoals niet alle avonden van een week volplannen met zijn eigen hobby's waardoor ik hem niet meer zie), wel zijn best doet om mij tegemoet te komen. Dat het dan niet altijd lukt, of dat ik wat vaker zelf om dingen moet vragen, dat is niet zo erg. Zolang je allebei je best voor elkaar doet kun je voor heel veel dingen een praktische oplossing vinden.quote:Op donderdag 31 oktober 2013 17:02 schreef Ceased2Be het volgende:
[..]
Dat idee had ik ook in mijn praatgroep, maar goed... die hadden waarschijnlijk hetzelfde
Weet wel dat ik uit mijn vorige relatie heel veel geleerd heb wat me in mijn huidige goed helpt. Maar dan nog hou ik vaak puur per ongeluk geen rekening met mijn vrouw. Haal wel eens drinken zonder te vragen of zij wat wil, maak ik alle eiersalade op die ze voor zichzelf had bewaard enz enz.
Maar gaat toch al 6 jaar goed
En af en toe een uitgesproken hint als 'Ik heb nu ECHT een knuffel nodig' is wel eens handigquote:Op donderdag 31 oktober 2013 17:13 schreef Mini. het volgende:
[..]
Ach, dat soort dingen zijn ook prima mee te leven, zeker als je weet dat iemand het inderdaad niet expres doet. Wat voor mij in elk geval belangrijk is, is dat hij bij de dingen waarvan ik aangeef dat ze echt belangrijk voor mij zijn, wel zijn best doet om mij tegemoet te komen. Dat het dan niet altijd lukt, of dat ik wat vaker zelf om dingen moet vragen, dat is niet zo erg. Zolang je allebei je best doet kun je voor heel veel dingen een praktische oplossing vinden.
Precies, als je het daarna wel gewoon doet.quote:Op donderdag 31 oktober 2013 17:13 schreef Ceased2Be het volgende:
[..]
En af en toe een uitgesproken hint als 'Ik heb nu ECHT een knuffel nodig' is wel eens handig
Tja, qua lichamelijk contact dan weer niet zo'n issue ... maar affectie tonen in het openbaar varieert bijv. wel weer heel erg van hoe ik in mijn vel zitquote:Op donderdag 31 oktober 2013 17:17 schreef Mini. het volgende:
[..]
Precies, als je het daarna wel gewoon doet.
In dat boekje staan ook wel weer verhalen van mensen die bijv. met lichamelijk contact zo'n moeite hebben dat ze het gewoon niet willen, ook al vraagt hun partner erom. Dat zou ik dan wel weer moeilijk vinden.
Zo blijkt wel weer dat iedereen toch anders is. En dat laatste geldt ook wel voor niet-autistische mensen, zat "gewone" mannen vinden openbare affectie ook maar klef gedoe als ze in een chagrijnige bui zijn.quote:Op donderdag 31 oktober 2013 17:19 schreef Ceased2Be het volgende:
[..]
Tja, qua lichamelijk contact dan weer niet zo'n issue ... maar affectie tonen in het openbaar varieert bijv. wel weer heel erg van hoe ik in mijn vel zit
Mercedes!quote:Op vrijdag 1 november 2013 22:26 schreef BMWyouknow het volgende:
Als je open staat om je angsten te overwinnen is PDD-NOS een soort van te genezen.
Ik heb (had) officieel geen autisme. Ik had een paar kenmerken wel, maar er missen ook een paar kenmerken om het autisme te noemen. Altijd hebben ze mij gezegd dat (bijna) autisme niet te genezen is, maar ik wou er alles aan doen om te bewijzen dat dit wel kan (beetje eigenwijs!).
Enkele kenmerken van PDD-NOS zijn dat je eigenlijk alleen maar op jezelf wilt zijn, moeilijk contact maakt met anderen en sociale situaties uit de weg gaat. Van graag op mezelf zijn en moeilijk(er) contact maken had ik ook last, van sociale situaties uit de weg gaan weer niet. Andere dingen die ik mis om het autisme te noemen zijn trage taalontwikkeling, vaste gedragspatronen en angst voor verandering. Een ander belangrijk kenmerk is dat mensen met PDD-NOS moeilijker op zichzelf kunnen wonen.
Ik had besloten om mijn angsten te doorbreken en gewoon onder de mensen te komen en proberen makkelijker contact te maken met andere mensen. Dit heeft succesvol uitgepakt! Uiteindelijk ben ik hierin zo ver gekomen dat ik nu werk als succesvol autoverkoper! Sinds 1,5 jaar (destijds 19 jaar!) woon ik ook zonder problemen op mezelf en kan me erg goed zelf redden. Het op mezelf wonen bevalt mij beter dan thuis wonen, vanwege de vrijheid die je hebt.
Bij mijn een na laatste bezoek aan de specialist heb ik een voorstel gedaan om mij nog eens te testen, want ik wist dat ik sterk verbeterd was op communicatief vlak. Met deze extra test ging de specialist akkoord en tijdens mijn laatste bezoek kreeg ik dan de uitslag...
Ik was zo goed uit die test gekomen dat de specialist durfde te zeggen dat ik genezen ben van mijn (bijna) autisme. Ik was de dertiende persoon in 10 jaar tijd bij wie ze deze uitspraak hadden gedaan. Ik geloofde het eerst niet, maar het was toch ECHT zo en natuurlijk enorm blij, ook al had ik officieel geen autisme.
Als je dus ECHT openstaat om je angsten te overwinnen (wat erg moeilijk is!), dan heb je een (kleine) kans dat je genezen wordt verklaart. Ik kan me voorstellen dat dat met een echte vorm van autisme nog véél moeilijker is, maar probeer het op zijn minst! Het kan dus wel!
Nou als het door een specialist gezegd is dan zal er toch wel een kern van waarheid in zitten. Het feit dat ik de 13de in 10 jaar ben is ook een teken dat ze deze uitspraak niet zomaar doen. Misschien was het voor mij wel iets gemakkelijker omdat ik officieel geen autisme heb. In mijn medisch dossier is niks terug te vinden over autisme.quote:Op vrijdag 1 november 2013 22:31 schreef Poesopstokje het volgende:
[..]
Mercedes!
Ik ben voor een PDD-er ook vrij succesvol. Ben gelukkig getrouwd, moeder van een zoon. Hypotheek op m'n naam, vanaf m'n 16e uit huis en zelf m'n huur/onderhoud moeten betalen. Ook heb ik genoeg vriendinnen en sociaal contact.
Toch blijf ik een autist door alle andere problemen die er spelen. Bovenstaande heeft mij niet ''genezen'', ook al wil ik zo graag. Ik denk niet dat je zoiets kúnt genezen
Als je geen autisme hebt kun je er ook niet van genezenquote:Op vrijdag 1 november 2013 22:47 schreef BMWyouknow het volgende:
[..]
Nou als het door een specialist gezegd is dan zal er toch wel een kern van waarheid in zitten. Het feit dat ik de 13de in 10 jaar ben is ook een teken dat ze deze uitspraak niet zomaar doen. Misschien was het voor mij wel iets gemakkelijker omdat ik officieel geen autisme heb. In mijn medisch dossier is niks terug te vinden over autisme.
Ditquote:Op vrijdag 1 november 2013 23:00 schreef Poesopstokje het volgende:
[..]
Als je geen autisme hebt kun je er ook niet van genezen
Gat in de markt!!quote:Op vrijdag 1 november 2013 23:04 schreef heywoodu het volgende:
[..]
Dit
Als je been pijn doet maar niet is gebroken en een tijd later doet het geen pijn meer betekent dat niet dat je beenbreuk genezen is
Ik heb het niet aangegeven bij de vragenlijst, wel dat ik slaapmedicatie slik. Dat was geen probleem gelukkigquote:Op zondag 3 november 2013 12:36 schreef d4v1d het volgende:
Hoe zit t nou met een rijbewijs en autisme?
Wil m'n rijbewijs gaan halen maar zijn er nou nog dingen die anders gaan?
Ik had ooit iets gelezen dat er nog een (her)keuring was maar die was nu weg toch?quote:Op zondag 3 november 2013 12:39 schreef Poesopstokje het volgende:
[..]
Ik heb het niet aangegeven bij de vragenlijst, wel dat ik slaapmedicatie slik. Dat was geen probleem gelukkig
Als je het zelf aandurft dan moet het geen probleem zijn. Ik vind autorijden nog steeds doodeng, maar het lukt me wel om op een veilige manier mezelf te vervoeren
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |