Misschien is het jullie wel eens opgevallen, maar het klimaat in Nederland is beneden peil. Ok, het weer valt toevallig dit weekend wel mee, maar tot nu toe (dat is ZEVEN maanden) heeft 2013 bestaan uit het seizoen hente. Die, afgezien van een paar warme dagen in juli, vermoedelijk in augustus bijna naadloos overgaat in lerfst.
En dan is er ook nog het figuurlijke klimaat, met manieren waar de honden geen brood van lusten.
Mijn liefste en ik droomden dan ook al jaren van veel, waaronder van het ons terugtrekken in een hutje op het Spaanse platteland. Met niets. Ok, misschien een ezel.
In februari/maart reden we door Spanje, op doorreis, en fantaseerden over het ene fraaie stukje land en het volgende pitoreske vervallen stulpje na het ander. Bij terugkomst in Nederland (grauw, koud, dor en buitengewoon onvriendelijk) ging ik eens kijken hoeveel een lapje grond in Spanje nu eigenlijk kost. En of ik het te koop zou kunnen vinden.
Nou, dat bleek nog verrassend eenvoudig. En erger nog: verrassend betaalbaar. Tussen de vier- en zesduizend per hectare. Nou, dat zouden we er wel voor over hebben. En zelfs ook wel hebben - al moesten we wel even een nieuwe auto kopen want de auto die we hadden heeft de terugreis niet helemaal weten te volbrengen.
Geknapte distributieriem, dus ook niks aan te redden.Na het kopen van een leuke pick-up bleken we genoeg geld over te hebben om serieuze plannen te gaan maken. We moesten om te beginnen nog maar eens naar Spanje, naar een streek waar we allerlei landjes te koop vonden - en een Nederlandse bemiddelaarster.
De pick-up bleek een reis naar Spanje (en terug!) goed vol te houden. In Spanje hebben we met de bemiddelaars een dag lang verschillende locaties bekeken. Met olijfboomgaard, met amandelboomgaard, of deze gemengd. Met een betonnen hutje erop, met een (vervallen) natuurstenen huis erop, zonder bebouwing. Het een was nog fraaier dan het ander. Geen van de percelen heeft water. De bomen kunnen zonder, en de mensen moeten drinkwater kopen en weinig wassen.
De keuze was snel gemaakt: een mooie olijfboomgaard, temidden van publieke grond (gemeenschapsgrond, daar komt niemand en er mag niks, ideaal). Een perceel van een ruime hectare tegen een helling. Met daarop terassen, en op de terrassen olijfbomen. En een paar verdwaalde vijgen en een pierig amandelboompje. En omringd door ruige natuurgroen, met pijnbomen en rozemarijn. Geen hutje of huisje erop.
Kortom, veel privacy, alle rust, en een weids uitzicht.
Dat wordt onze finca - het Spaanse woord voor een lapje landbouwgrond.
Nou ja, tijd voor foto's.
en het omringende onkruid:
Inmiddels hebben we het voorschot betaald en hebben we een ondertekend voorlopig koopcontract. Voor de echte koop bij de notaris hebben we een Spaans fiscaal nummer nodig - te halen bij het consulaat in Amsterdam. Hebben we. Over een maand staat de afspraak bij de notaris voor de echte koop!
Als het eenmaal van ons is, laten we dit jaar de olijven nog oogsten door de huidige eigenaar. Die heeft er het hele jaar al werk in zitten en het lijkt een heel goed olijvenjaar te worden. Daarna gaan wij de boomgaard verwaarlozen - dat klinkt lelijker dan het is. Een goed bijgehouden olijfboomgaard daar groeit op de terrassen geen sprietje gras, op een verwaarloosde groeien bloemetjes. We zullen ook vast niet veel doen met de olijven; veel te bewerkelijk. Een emmertje is leuk, maar echt serieus oogsten, nah. Ik rooi liever een paar olijfbomen (er staan er een kleine honderd, maar we hebben ze niet echt geteld
), en zet ervoor in de plaats vijgen en amandelen. Daar kan ik wel wat mee.
Maar eerst maar eens sparen voor het laten bouwen van een hutje erop. Een eenvoudig hutje mag erop gebouwd worden en kost in de meest simpele vorm een kleine vierduizend euro. Wij willen het wel iets uitgebreider/mooier, dus we gaan wat meer geld uitgeven.
Oh, en we gaan natuurlijk niet emigreren. We hebben hier onze
F&F / sigme's diergaarde deel drie, de
F&F / sigme's moestuin, 2e jaar,
F&F / sigme's fruitgaarde, en bovendien zijn we nog bezig met
K&W / De verbouwing van sigme's pied-à-terre . En ook niet geheel te verwaarlozen: we verdienen in Nederland ons geld. Dus het blijft bij met enige regelmaat erheen gaan. Even licht, lucht en rust, als het in Nederland nat, koud en druk is. Per auto of vliegtuig. Ter plaatse kunnen we dus geen grote projecten uitvoeren, of beesten nemen, of iets anders wat zorg of onderhoud behoeft.