Over vijf jaar zijn jassen van Nickelson, voor zover dat nu al niet het geval is - maar misschien is dat in dat kankerdorp waar hij vandaan komt, Mainport dus, anders - allang uit de mode en wordt er godzijdank ook niet meer over swagbois gesproken. Daar mag je me best op vastpinnen.
Dan titels van boeken in hun orignele taal; ach, er valt iets voor te zeggen. Nu mag ik graag zelf Japanse boekjes lezen omdat ik er godzijdank wel in geslaagd ben, hoewel met hokken en stoten, een soort eigene smaak te ontwikkelen in plaats van mij die door de rest van de pseud-intellectuele goegemeente in te laten gieten. Zodoende ben ik bij boekjes van Japanners geraakt. Dit alleen om het volgende punt in te leiden. Namelijk dat punt dat ook titels van boeken niet ontsnappen aan de vrijheden die vertalers zich nu eenmaal menen aan te mogen meten. Ik heb hier - uit de erfenis van een vrouw wier man weleens een schaakclub waar ik 's zomers graag schaak bezocht - 'The Naked Dead' van Norman Mailer liggen, in het Nederlands, waarin het boek opeens 'Helden zonder glorie' heet. Nu vraag ik je dus! Bij de Japanse boekjes is dat allemaal nog veel erger,- vandaar dat ik zeg, ja, er valt iets voor te zeggen boektitels in de originele taal te vermelden.
Of dat bij de boekjes die Mainport in zijn zelfverplichte lijstje opgenomen heeft ook opgaat is weer een heel ander verhaal. Oorlog en Vrede, daar valt nog wel iets voor te zeggen; ooit heb ik me door de een of andere lul-de-behanger met een ongeschoren kutkop - mijn eigenste vader dus - laten vertellen dat men dat ook met enige creativiteit als 'Oorlog en Land' zou kunnen vertalen, wat weer een hele andere draai aan het boek dat ik zelf nooit gelezen heb zou kunnen hebben gegeven. Voor de rest is het inderdaad allemaal pretentieuse, nietszeggende nonsens waaruit niets anders blijkt dat Mainport zich de welhaast autistische moeite getroost heeft de originele titels op te zoeken; want dat'ie dat allemaal daadwerkelijk lezen kan in 't Frans, Russisch, Spaans en weet ik wel niet wat ik voor de rest lang heb zien komen, daar geloof ik geen reet van.
Buiten dat om vind ik het ook een bijzonder schamele verzameling. Men zou kunnen zeggen: 'Het zijn geen slechte boeken', en dan zal ik moeten zeggen: 'Ja, je had ook Kluun kunnen lezen.',- maar daar is het ook allemaal wel mee gezegd. De lijst laat zich treffen door schrijvers (Celine, Salinger, Camus, Elsschot, daar heb ik het nu dan in het bijzonder over) die een grote behoefte hadden de waarheid te vertellen maar daar op de een of andere manier toch niet aandurfden. Die toch een zekere angst hadden voor hun overigens prachtige gedachtenwereld. Het valt me mee dat Derrida niet in het lijstje staat.
Wat is er toch mis met Hemingway? Bukoswki? Reve? Fante? Ouwehand? Dazai? McCullers? Dat zijn pas schrijvers,- die trokken een pen uit hun reet, begonnen waar ze waren en schreven de waarheid op. Zo zou er geschreven moeten worden en niet anders.
Flaubert, daar weet ik dan geen reet van. Dat zal vast aardig zijn, daar twijfel ik niet aan. Dat'ie (Mainport dus) er zo mee dweept doet mij geloven dat'ie 't werkelijk gelezen heeft en er werkelijk van houdt. Misschien dat ik dat dus eens lezen zal moeten.
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."