Hoe oud ben je Gia? Het is inderdaad wel fijn dat je kinderen groot zijn. Mijn zoontje Milo is nu twee weken vrij. Lekker handig de eerste twee weken van de chemo. Hij gaat maandag, dinsdag en vrijdag naar de BSO, maar vandaag was hij thuis. We zitten nog in de laatste afronding van de verbouwing van onze slaapkamer. Manlief was dus nog druk bezig met klussen en Milo was lekker aan het spelen in de woonkamer. Ik voelde mij met het uur beroerder worden en heb mijn ouders gebeld om hem toch maar op te halen. Gelukkig lukte dat en ze brengen hem na het eten weer terug. Helaas waren de buurtkindjes, die tenslotte ook vakantie hebben, met megafoons aan de slag. Pal voor onze deur
Slaapvriendje heeft de ouders er op aangesproken en gevraagd of ze een blokkie om wilden met dat kreng. Ik deed net mijn oogjes even dicht toen ik op de bank lag en schrok wakker. Nu stuiter ik weer vrolijk door het huis met knalrode blos op mijn wangen. Goed spul man, dat Dexamethason.
En Mula wat leuk een provinciegenootje. Kunnen we tenminste nog een borstkankermeet organiseren hahaha. Die herceptinkuren schijnen echt heftig te zijn.Er zit niets anders op dan buigen als bamboe. Hoe harder de wind waait, gewoon lekker meeveren en geen weerstand bieden. We buigen wel, maar breken niet. En dat in slaap vallen tijdens de film...hmmm daar heb ik mijn nickname aan overgehouden. Toen ik Slaapvriendje pas leerde kennen had ik een best heftige baan en viel op vrijdagavonden nogal eens tijdens een rete spannende film in slaap.
O en tot slot wilde ik nog even zeggen hoe fijn ik het vind om terug te zijn. Ik ben een hele tijd niet meer op Fok geweest. Sinds de borstkankerdiagnose heb ik nog wel een ander forum uitgeprobeerd, maar Fok voelt toch als thuis
We moeten bereid zijn het leven dat we gepland hebben op te geven om het leven te vinden dat op ons wacht.