Zo, ik ga er ook maar weer voor!
Ik ben nu 31 en 7e jaars master International and Comparative Criminology aan de Erasmus. Ik heb overigens al een HBO afgerond. Ik heb al mijn mastervakken 2 jaar geleden al gehaald. Daarna ben ik onderzoek gaan doen voor mijn scriptie. De scriptie gaat (in het kort) over hoe het komt dat er weinig voetbalgeweld is bij de Londense club Arsenal. Ik heb supercool onderzoek gedaan, ben bij Scotland Yard op visite geweest, wedstrijden bezocht, veel leuke mensen gesproken en geobserveerd. Alles ging helemaal goed.
Tot ik 2 maanden na mijn onderzoek (dik 1,5 jaar geleden nu) ziek werd. Zo ziek dat ik 1,5 jaar niets aan mijn scriptie heb gedaan. In eerste instantie wist ik niet dat ik ziek was dus bleef ik het proberen en beloften maken naar ouders, vriend en scriptiebegeleider. Die beloften kwam ik niet na, toen ben ik de scriptie als onderwerp maar gaan negeren met als gevolg een dreigbrief van de uni omdat ik ook niet reageerde op mailtjes
. Nou ja, toen bleek ik ziek te zijn, op de uni hebben ze me alle tijd gegeven die ik nodig had. Soms reageerde ik goed op medicatie en beloofde ik weer vanalles, en binnen de kortste keren voelde ik me weer kut en kwam er niets van de plannen terecht.
Anyway, nu ik sort of gezond ben verklaard moet het natuurlijk weer gaan gebeuren. Ik ben nooit zo gedisciplineerd geweest en 1,5 jaar niets doen maakt het moeilijk om weer te wennen aan een actiever leven. Ik heb 2 weken geleden een "interventie" gekregen van mijn beste vriendin, haar man en mijn vriend. Het was niet gepland, zo erg was het niet. Maar we hebben wel in 3 uur mijn psyche zitten bespreken en dat was uiteraard heel heftig. Ik heb afgelopen 1,5 jaar heel veel obstakels bedacht:
- mijn laatste vakken zijn al zo lang geleden dat ik voor mijn gevoel bijna niets meer weet. Hoe kan ik dan een fatsoenlijk eindgesprek houden? Wat als ze vragen waarom ik een bepaalde theorie juist niet heb gebruikt? Die kennis is gewoon weg.
- ik ken niemand met een goede kennis van het Engelse juridische systeem. En ik weet zelf nog weinig van het Nederlandse systeem dus hellup.
- 90% van mijn klasgenoten kan geen baan vinden. Waarom zou ik op mijn 31 dan wel een baan vinden?
- stel dat ik stomme collega's krijg, niet door mijn proeftijd kom, etc etc etc
- mijn data is bijna 2 jaar oud.
- and so on and so on....
Ik ben nu 2 weken bezig en het gaat redelijk. Ik heb nu meer gedaan dan in het afgelopen jaar maar dat zegt eigenlijk niets
. Volgens mijn planning (hoofdstuk per week) moet ik op 2 augustus klaar zijn. Dan is het heel hard hopen dat er nog een docent is die mijn tweede lezer wil zijn en tijd heeft voor een eindgesprek. Als mijn scriptiebegeleider mij uberhaupt nog wil helpen... Ik moet in ieder geval mijn eindgesprek uiterlijk 31 augustus hebben ivm de mogelijke langstudeerdersboete.
Ik dacht dus dat ik hier af en toe maar eens kon komen bitchen en inspiratie kon opdoen. Bitchproject 1: transcripties uitschrijven. Ik heb verdomme 14 uur aan audio materiaal. Om over de foto's en video's nog maar niet te spreken. Maar het moet maar gewoon. Dan is het maar niet leuk, jammer dan