Hoi!
Ik heb besloten om mijn verhaal hier te posten om te kijken of het wellicht herkenbaar is voor een van jullie.
Ik heb al langer het idee dat er 'iets' met me is, maar ik wist nooit wat. Pas toen ik wat ben gaan googelen, kwam ik terecht op AD(H)D, en herkende mij zeer in de kenmerken die hier aan toegeschreven worden.
Laat ik bij het begin beginnen. Als klein kind las ik erg veel. Ik las alleen niet boek voor boek, maar was meestal in minimaal 3 boeken tegelijkertijd bezig. De boeken las ik niet in de volgorde begin, midden, einde, maar in de volgorde eind, begin, midden (vaak las ik ook nog het eind van een ander boek tussen het begin en het midden van een boek in). Dit doe ik nu overigens nog steeds. Ik ben te ongeduldig om af te wachten wat er gaat gebeuren en lees daarom altijd vooruit.
Mijn moeder heeft ook wel eens gezegd dat ze altijd merkte dat het veel beter met mij ging als ik een volgeplande week had. Misschien omdat zo'n week meer structuur in mijn leven aanbracht?
Nu (ik zit in de vierde) heb ik de grootste problemen met dingen plannen en met dingen niet kwijt te raken. Ik geloof dat ik gedurende mijn hele schoolcarrière nog nooit eerder dan één dag van te voren voor een proefwerk of werkstuk ben begonnen. Ik heb het wel een paar keer geprobeerd, maar ik kan me, als ik niet onder een bepaalde druk sta, gewoon nergens toe zetten, wat erin resulteert dat ik op de avond voor een proefwerk nog tot half 1 of later zit te leren, en mezelf ondertussen afvraag waarom ik niet eerder ben begonnen. Maar àls ik dan eenmaal aan het leren ben, ben ik daar wel enorm perfectionistisch in. Ik zorg ervoor dat ik alles tot in de kleinste details ken.
Ik kan alleen leren en me ergens op concentreren als er doodse stilte heerst. Als ik iemand langs mijn kamerdeur of de trap op hoor lopen, ben ik gelijk afgeleid en word gelijk helemaal geïrriteerd. Anderen noemen me hierdoor vaak een aansteller, maar voor mij zijn zo'n kleine dingetjes echt storende factoren. Ik kan me eigenlijk ook alleen goed concentreren als ik iets moet leren of lezen dat me echt interesseert, dan ben ik ook bijna niet af te leiden.
Ik ben er ook niet echt toe in staat om mijn huiswerk te maken. Hoe vaak ik het me ook voorneem om het te doen, ik kan mezelf er gewoon niet toe zetten. En als ik mijn huiswerk dan eindelijk eens een keer wél gemaakt heb, dan kan ik het in de les ineens niet meer vinden. Vaak ligt het als ik thuis kom dan nog op mijn bureau. Leraren denken vaak dat dit een smoesje is en ik mijn huiswerk niet gemaakt heb, wat ik enorm frustrerend vind. Ook ben ik er meer dan eens niet van op de hoogte dat we überhaupt huiswerk hebben. Dat heb ik dan gewoon gemist, terwijl ik me niet kan herinneren dat ik niet heb opgelet tijdens de les.
Daarnaast heb ik vaak het gevoel alsof er een enorme golf energie in me woedt. Als ik alleen op mijn kamer ben, ren ik er vaak rond, omdat ik niet weet waar ik die energie moet laten. Mensen zeggen ook vaak dingen als 'doe niet zo opgefokt', 'hou je vingers/voeten nou eens stil!' of 'doe niet zo onrustig' tegen mij.
Verder is mijn kamer altijd een grote rotzooi en kan ik niet goed tegen plotselinge veranderingen. Als vrienden opeens besluiten dezelfde avond nog iets af te spreken, kan ik daar heel verdrietig om worden. Ik heb ook veel last van stemmingswisselingen, ben altijd alles kwijt en doe alles op het laatste moment.
Ik ben vast nog wat vergeten, maar daar kom ik nog wel achter
. Ik hoop zo een goed beeld van mezelf te hebben kunnen schetsen. Denken jullie dat dit AD(H)D kan zijn, of ben ik gewoon een mega chaoot?
Bedankt voor het lezen!
[ Bericht 1% gewijzigd door Ruthie op 11-03-2012 18:00:16 (ik was iets vergeten) ]