R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik ben zolang als ik me kan herinneren misbruikt en ik heb dus vertrouwens issues, ik weet nooit of iemand me nou leuk vind om mij, voor iets duurzaams of gewoon als speeltje, hoewel ik me tegenwoordig wel stuurser opstel om niet de verkeerden aan te trekken. Ik wordt snel verliefd en geef me helemaal, maar kan het tegenwoordig wel snel weer uitmaken als ik merk dat het de verkeerde kant opgaat, maar soms maak ik het ook al uit voordat het ergens heen gaat zeg maar, omdat ik toch wel een scheiterd ben en niet helemaal vertrouw of het echt allemaal wel zo mooi blijft.
Ik wil weten of het mogelijk is om nog een echte gelijkwaardige relatie te krijgen en of dat dan weer persee in je eigen leeftijd moet, ik val toch wel op ouder en dan ben ik bang dat het weer uit een complex komt ofzo, ik zoek echt geborgenheid en dat vind ik gewoonlijk niet bij jongeren. Ik wil helemaal niet zuipen en drugs, ik wil een wijntje bij het eten en dingen doen die jongeren meestal suf vinden.
Soms denk ik aan intrekken bij iemand van het andere geslacht gewoon om dan zeker te zijn dat er in elk geval geen sex is (ik ben homo), maar al het "goede", maar ja, ik wil ook wel een keer een echte relatie met sex zoals ik het plezierig vind...
Waar vind ik leuke jongens/mannen? Ik ben model en reis veel en een relatie met iemand uit die wereld (leuke visagisten en kappers kom ik tegen...) of met iemand in een ander land lijkt me niet ideaal omdat je elkaar dan zo weinig ziet? Ik heb eens wat gehad met iemand uit NYC, maar dat was gewoon vooral heel hectisch en helemaal niet wat ik hoopte.Ik mis hem wel.
Ik weet het allemaal niet, ik hoop eigenlijk succesverhalen en tips te lezen.
En ondertussen laat ik gewoon alles op me af komen zoals het is hoor, ik ben niet desperate, maar vraag me zo af of het kan, een waardevolle relatie voor iemand zoals ik.
Ik wil weten of het mogelijk is om nog een echte gelijkwaardige relatie te krijgen en of dat dan weer persee in je eigen leeftijd moet, ik val toch wel op ouder en dan ben ik bang dat het weer uit een complex komt ofzo, ik zoek echt geborgenheid en dat vind ik gewoonlijk niet bij jongeren. Ik wil helemaal niet zuipen en drugs, ik wil een wijntje bij het eten en dingen doen die jongeren meestal suf vinden.
Soms denk ik aan intrekken bij iemand van het andere geslacht gewoon om dan zeker te zijn dat er in elk geval geen sex is (ik ben homo), maar al het "goede", maar ja, ik wil ook wel een keer een echte relatie met sex zoals ik het plezierig vind...
Waar vind ik leuke jongens/mannen? Ik ben model en reis veel en een relatie met iemand uit die wereld (leuke visagisten en kappers kom ik tegen...) of met iemand in een ander land lijkt me niet ideaal omdat je elkaar dan zo weinig ziet? Ik heb eens wat gehad met iemand uit NYC, maar dat was gewoon vooral heel hectisch en helemaal niet wat ik hoopte.Ik mis hem wel.
Ik weet het allemaal niet, ik hoop eigenlijk succesverhalen en tips te lezen.
En ondertussen laat ik gewoon alles op me af komen zoals het is hoor, ik ben niet desperate, maar vraag me zo af of het kan, een waardevolle relatie voor iemand zoals ik.
“You can’t expect people to look eye to eye with you if you are looking down on them. Treat all with respect!” Jay Manuel
Ben je homo?
Op zondag 29 augustus 2010 14:03 schreef Mirel het volgende:
Wat is die Jetfly toch een aardige jongeman.
Wat is die Jetfly toch een aardige jongeman.
Je verhaal lijkt in sommige opzichten op dat van een vriend van mij. Heb je therapie gehad ivm het misbruik?
Je keuzes voor oudere mannen etc. kunnen door een complex komen, maar dat hoeft natuurlijk niet. Het lijkt er idd wel op dat je een issue met vertouwen en binding hebt. Maar goed, ik ben geen psych
Je keuzes voor oudere mannen etc. kunnen door een complex komen, maar dat hoeft natuurlijk niet. Het lijkt er idd wel op dat je een issue met vertouwen en binding hebt. Maar goed, ik ben geen psych
Op
Ja. Dat wil zeggen, ik val op mannen. Maar ik heb nog nooit een meisje helemaal geprobeerd, hoewel ik daar gelegenheid genoeg voor krijg en soms probeer ik wel eens wat. Zoenen gaat wel, maar ik vind meisjes niet sexueel aantrekkelijk, tenzij ze dan weer nogal jongensachtig zijn, maar dan krijg ik er geen stijve van, tenzij ze me stimuleren. Terwijl bij een leuke jongen een blik al genoeg kan zijn.quote:
Misschien hoort het idd beter op het relatie forum, maar ik ben ook nieuwsgierig of het sexueel ooit nog goed komt, ik ben nu een beetje van "afraffelen" geworden en afstandigen soms opstandig in bed. Sterker nog, ik doe het NOOIT in een bed. Iemand heeft me ooit verteld dat de eerste keer erg belangrijk is voor hoe je later wordt in bed, maar ja, hoe werkt dat dan als je al lang eh, doorgeneukt bent, om het maar grof te stellen? Wat moet ik zien als mijn eerste keer?
Ja, ik heb therapie gehad, ben zelfs opgenomen geweest toen ik zelfmoordneigingen had. Maar dat is ook niet je van het, ik heb wel het negatieve af kunnen schudden.
Het beinvloed niet meer mijn dagelijkse gedachtengang, maar ik heb wel dingetjes die ik niet durf te vragen zo van "hoe doet een "normaal" iemand dat?" Of " is dit normaal?" zoals die oudere mannen. Maar ik lees nu dat zoiets ook daar los van kan staan. Dat heb ik gewoon nodig, horen wat "normaal" is, want mijn "normaal" bleek op een gegeven moment eigenlijk behoorlijk abnormaal en toen stortte mijn wereld in.
Het werk wat ik doe is eigenlijk heel goed voor me in bepaalde opzichten. Het is erg egostrelend en soms moet ik ook wel dingen doen die ongemakkelijk aanvoelen en als je dan het resultaat ziet van de shoot en het is mooi geworden voel ik me wel weer sterker en beter. Ik dwing me ook om geen nee te zeggen tegen bepaalde dingen die best moeilijk zijn voor me.
Maar als ik dan weer te maken heb een opdringerige fotograaf ofzo, dan slinger ik tussen "vooruit dan maar" en "nee, ik wil dit niet". Vooruit dan maar wint dan toch vaak en dan voel ik me achteraf gewoon stom, hoe lekker het soms toch ook was en dat vind ik ook altijd zo lastig van als iemand opdringerig doet, mag je het dan nog wel lekker vinden?
En waar ligt de grens?
“You can’t expect people to look eye to eye with you if you are looking down on them. Treat all with respect!” Jay Manuel
Lol. wat?quote:Op maandag 19 december 2011 18:09 schreef Cavalinho het volgende:
Maar als ik dan weer te maken heb een opdringerige fotograaf ofzo, dan slinger ik tussen "vooruit dan maar" en "nee, ik wil dit niet". Vooruit dan maar wint dan toch vaak en dan voel ik me achteraf gewoon stom, hoe lekker het soms toch ook was en dat vind ik ook altijd zo lastig van als iemand opdringerig doet, mag je het dan nog wel lekker vinden?
En waar ligt de grens?
Hai :D
Helaas voor jou ben ik al bezet, Iemand moet de tijd voor jou nemen en alles heel rustig aanpakken zodat jij je vertrouwen terug krijgt en belangrijker dat op een manier gaat waar het gewoon vanzelf gaat verder denk ik dat je even dat hele modellen wereld juist in een relatie achterwege moet houden 
Ayamu, je denkt dat ik het moet verbergen dat ik model ben (lastig, ze stuiten vroeger of later op fotos), of dat ik niemand uit de modellenwereld moet daten?
Dat laatste is nl op het moment wel het enige dat makkelijk kan, maar ik zie dat het voor een vaste relatie gewoon niet werkt.
Ik ken bv een man en die is gewoon wat ik zoek, bij hem voel ik me echt goed, hij begrijpt me, maar ja, die hij is nogal in de spotlights en twee maal mijn leeftijd en hij zit niet te wachten op nare tabloidberichten, plus hij verdeeld zijn tijd tussen Canada, de VS, en exotische oorden, ik krijg maar weinig tijd om hem te zien. Maar als we samen zijn is het wel goed, maar ik moet bekennen dat ik vreselijk jaloers ben als hij een date heeft, maar ik moet dat gewoon accepteren, omdat wij nooit samen een item zullen worden.
Ik hoop trouwens dat mijn nederlands niet te ouderwets klinkt, ik ben weinig in Nederland en leerde van mijn moeder met twee woorden spreken en dat was niet fok joe ...ik weet dat ik soms suf overkom. Ik spreek in mijn dagelijkse leven gewoonlijk engels, maar jullie denken tenminste over het algemeen niet zo bekrompen en hier kan ik totaal anoniem blijven.
Jammer dat je bezet bent, je klinkt als een lieve man. Maar waar moet ik dan in hemelsnaam een man ontmoeten? Op een bankje in Central Park ofzo gaan zitten en wachten wat er naast me komt zitten? En wat anders, hoe lang kun je sex uitstellen voordat ze interesse verliezen, want soms denk ik dat het beter is om niet meteen sex te hebben.
Pixiedot, vul maar in. Er zijn zoveel lekkere dingen, maar ik heb het dus wel op sexueel contact.
Dat laatste is nl op het moment wel het enige dat makkelijk kan, maar ik zie dat het voor een vaste relatie gewoon niet werkt.
Ik ken bv een man en die is gewoon wat ik zoek, bij hem voel ik me echt goed, hij begrijpt me, maar ja, die hij is nogal in de spotlights en twee maal mijn leeftijd en hij zit niet te wachten op nare tabloidberichten, plus hij verdeeld zijn tijd tussen Canada, de VS, en exotische oorden, ik krijg maar weinig tijd om hem te zien. Maar als we samen zijn is het wel goed, maar ik moet bekennen dat ik vreselijk jaloers ben als hij een date heeft, maar ik moet dat gewoon accepteren, omdat wij nooit samen een item zullen worden.
Ik hoop trouwens dat mijn nederlands niet te ouderwets klinkt, ik ben weinig in Nederland en leerde van mijn moeder met twee woorden spreken en dat was niet fok joe ...ik weet dat ik soms suf overkom. Ik spreek in mijn dagelijkse leven gewoonlijk engels, maar jullie denken tenminste over het algemeen niet zo bekrompen en hier kan ik totaal anoniem blijven.
Jammer dat je bezet bent, je klinkt als een lieve man. Maar waar moet ik dan in hemelsnaam een man ontmoeten? Op een bankje in Central Park ofzo gaan zitten en wachten wat er naast me komt zitten? En wat anders, hoe lang kun je sex uitstellen voordat ze interesse verliezen, want soms denk ik dat het beter is om niet meteen sex te hebben.
Pixiedot, vul maar in. Er zijn zoveel lekkere dingen, maar ik heb het dus wel op sexueel contact.
“You can’t expect people to look eye to eye with you if you are looking down on them. Treat all with respect!” Jay Manuel
Jij moet je gevoel leren volgen. Wil je aardig gevonden worden, ofzo? Daar moet je van af. Dat leer je door vaker NEE te zeggen.quote:
[..]
Maar als ik dan weer te maken heb een opdringerige fotograaf ofzo, dan slinger ik tussen "vooruit dan maar" en "nee, ik wil dit niet". Vooruit dan maar wint dan toch vaak
De waarheid is hard, maar dat maakt het niet minder waar
Niet verbergen maar buiten het modellenwereldje meer gaan rondkijken, Denk dat je dan meer kans van slagen hebt. En wat ik ook denk is dat jij iemand zoekt die een veilige thuishaven voor jou creëert. Het mag dan wel makkelijk zijn alleen denk dat je sneller geluk vind buiten het hele gebeuren.quote:Op dinsdag 20 december 2011 11:49 schreef Cavalinho het volgende:
Ayamu, je denkt dat ik het moet verbergen dat ik model ben (lastig, ze stuiten vroeger of later op fotos), of dat ik niemand uit de modellenwereld moet daten?
Dat laatste is nl op het moment wel het enige dat makkelijk kan, maar ik zie dat het voor een vaste relatie gewoon niet werkt.
Ik ken bv een man en die is gewoon wat ik zoek, bij hem voel ik me echt goed, hij begrijpt me, maar ja, die hij is nogal in de spotlights en twee maal mijn leeftijd en hij zit niet te wachten op nare tabloidberichten, plus hij verdeeld zijn tijd tussen Canada, de VS, en exotische oorden, ik krijg maar weinig tijd om hem te zien. Maar als we samen zijn is het wel goed, maar ik moet bekennen dat ik vreselijk jaloers ben als hij een date heeft, maar ik moet dat gewoon accepteren, omdat wij nooit samen een item zullen worden.
Ik hoop trouwens dat mijn nederlands niet te ouderwets klinkt, ik ben weinig in Nederland en leerde van mijn moeder met twee woorden spreken en dat was niet fok joe ...ik weet dat ik soms suf overkom. Ik spreek in mijn dagelijkse leven gewoonlijk engels, maar jullie denken tenminste over het algemeen niet zo bekrompen en hier kan ik totaal anoniem blijven.
Jammer dat je bezet bent, je klinkt als een lieve man. Maar waar moet ik dan in hemelsnaam een man ontmoeten? Op een bankje in Central Park ofzo gaan zitten en wachten wat er naast me komt zitten? En wat anders, hoe lang kun je sex uitstellen voordat ze interesse verliezen, want soms denk ik dat het beter is om niet meteen sex te hebben.
Pixiedot, vul maar in. Er zijn zoveel lekkere dingen, maar ik heb het dus wel op sexueel contact.
Heb je ooit al eens aan de beste man waar jij voor valt laten merken dat jij interesse in hem hebt? Als jij je fijn voelt bij hem laat het eens merken je weet het nooit tenslotte en als het niet zo is dan kom je vanzelf wel weer iets tegen. Waar kom je zoiets tegen daar is maar een antwoord voor! Overal in de supermarkt een café misschien wel op facebook je weet het nooit het gebeurt meestal vanzelf al kun je zeker naar bepaalde plekken gaan om gelijkgestemde op te zoeken
Heinlein Ja, je hebt natuurlijk gelijk dat ik gewoon "nee" moet zeggen, maar ik ben eigenlijk bang dat "nee" op geweld of boycot uitdraait, want dat is mijn ervaring. Het is dus een beetje de weg van de minste weerstand kiezen.
Ik voel er niks bij. Meestal gaat het om een blowjob, maar soms willen ze echt n****n en nogal fel. Beetje afreageren ofzo.
Als ik wel wat voel, dan heb ik dus weer zo'n gevalletje van mag ik het eigenlijk wel lekker vinden als het opgedrongen werd?
Maar ik snap wel dat ik de reputatie die ik nu heb (=makkelijke jongen) moet breken.
Ik voel er niks bij. Meestal gaat het om een blowjob, maar soms willen ze echt n****n en nogal fel. Beetje afreageren ofzo.
Als ik wel wat voel, dan heb ik dus weer zo'n gevalletje van mag ik het eigenlijk wel lekker vinden als het opgedrongen werd?
Maar ik snap wel dat ik de reputatie die ik nu heb (=makkelijke jongen) moet breken.
“You can’t expect people to look eye to eye with you if you are looking down on them. Treat all with respect!” Jay Manuel
Bah, Seks is meer dan dat... Breek ermee hier heb je niks aan.quote:Op dinsdag 20 december 2011 14:54 schreef Cavalinho het volgende:
Heinlein Ja, je hebt natuurlijk gelijk dat ik gewoon "nee" moet zeggen, maar ik ben eigenlijk bang dat "nee" op geweld of boycot uitdraait, want dat is mijn ervaring. Het is dus een beetje de weg van de minste weerstand kiezen.
Ik voel er niks bij. Meestal gaat het om een blowjob, maar soms willen ze echt n****n en nogal fel. Beetje afreageren ofzo.
Als ik wel wat voel, dan heb ik dus weer zo'n gevalletje van mag ik het eigenlijk wel lekker vinden als het opgedrongen werd?
Maar ik snap wel dat ik de reputatie die ik nu heb (=makkelijke jongen) moet breken.
Nederlands spreekwoord die je vast nog wel kent: "angst is een slechte raadgever".quote:
maar ik ben eigenlijk bang dat "nee" op geweld of boycot uitdraait, want dat is mijn ervaring. Het is dus een beetje de weg van de minste weerstand kiezen.
Jij bent bang dat als jij je grenzen aangeeft, er iets slechts gebeurd. Ik bestrijd dat.
Iemand vertelde me een keer dat hij een leuke, nieuwe date had. Ze zei: "jeetje wat een dikke zeug loopt daar". Vriend zei tegen haar: "je bent niet aardig, jij bent wel slank, maar dat meisje heeft waarschijnlijk issues." Denk je dat de date was afgelopen? Nee, ze kreeg grote ogen, en verontschuldigde zich. Sterke persoonlijke grenzen dwingen respect af.
De waarheid is hard, maar dat maakt het niet minder waar
Ja, ik denk ook dat buiten het wereldje mijn echte kansen liggen, maar daar ben ik altijd zo verloren.quote:
[..]
Niet verbergen maar buiten het modellenwereldje meer gaan rondkijken, Denk dat je dan meer kans van slagen hebt. En wat ik ook denk is dat jij iemand zoekt die een veilige thuishaven voor jou creëert. Het mag dan wel makkelijk zijn alleen denk dat je sneller geluk vind buiten het hele gebeuren.
Heb je ooit al eens aan de beste man waar jij voor valt laten merken dat jij interesse in hem hebt? Als jij je fijn voelt bij hem laat het eens merken je weet het nooit tenslotte en als het niet zo is dan kom je vanzelf wel weer iets tegen. Waar kom je zoiets tegen daar is maar een antwoord voor! Overal in de supermarkt een café misschien wel op facebook je weet het nooit het gebeurt meestal vanzelf al kun je zeker naar bepaalde plekken gaan om gelijkgestemde op te zoeken
Ik heb geen geheimen voor de man waar ik voor val, maar het is praktisch gewoon niet mogelijk. Onze vrije tijd loopt gewoon niet vaak synchroon. Ik zie hem dus weinig, maar hij is bv in het begin wel eens naar Parijs afgereisd omdat hij me miste. Ik was toen minderjarig, dus alles is wel erg in het geniep begonnen en dat helpt ook niet. Het is ook heel intens, als hij niet toevallig een vriend heeft. Ondanks dat hij bijna veertig is, is hij jongensachtig, maar kan zo switchen naar mentor. Hij heeft geduld en dwingt nooit iets. Ik zou niets liever willen dan met hem door, maar het is niet reeel om daarover te dromen. Hij is er helemaal niet over uit of hij wel iets vast wil en met zo'n gup als ik. Het feit dat hij blijft daten wil ook wel zeggen dat hij niet zooooo gek is op mij. Het is nooit exclusief. Het is meer een "vriend, met sex". Afgelopen jaar heeft hij zich in een nieuw project gestort en is het bij casual sms-en gebleven. Dus nu zit 't op een laag pitje. En ik denk de beste tijd om gewoon te proberen hem naar de "vrienden" te schuiven en de sex binnen een "echte" relatie te krijgen?
“You can’t expect people to look eye to eye with you if you are looking down on them. Treat all with respect!” Jay Manuel
Heinlein, sex afwijzen heeft bij mij tot nu toe op geweld uitgedraaid. Het is een reele angst. Ik kan niet met een blauw oog werken, en ik moet mijn geld verdienen met het koppie dat nu nog "in" is. Dat is mijn werkelijkheid waardoor ik het idee heb dat ik niet de macho uit kan gaan hangen.quote:
[..]
Nederlands spreekwoord die je vast nog wel kent: "angst is een slechte raadgever".
Jij bent bang dat als jij je grenzen aangeeft, er iets slechts gebeurd. Ik bestrijd dat.
Iemand vertelde me een keer dat hij een leuke, nieuwe date had. Ze zei: "jeetje wat een dikke zeug loopt daar". Vriend zei tegen haar: "je bent niet aardig, jij bent wel slank, maar dat meisje heeft waarschijnlijk issues." Denk je dat de date was afgelopen? Nee, ze kreeg grote ogen, en verontschuldigde zich. Sterke persoonlijke grenzen dwingen respect af.
Maar ik zal het in mijn achterhoofd houden en het toch proberen.
“You can’t expect people to look eye to eye with you if you are looking down on them. Treat all with respect!” Jay Manuel
Je geeft zelf het best mogelijke antwoord. Kudos!quote:
[..]
En ik denk de beste tijd om gewoon te proberen hem naar de "vrienden" te schuiven en de sex binnen een "echte" relatie te krijgen?
Overigens vond ik het schokkend om te lezen hoe jij met je persoonlijke grenzen om gaat. Daar zou je echt iets mee moeten doen, mijns inziens. Je zult vele malen aantrekkelijker worden!
Wat betreft het geweld: ga op zelfverdediging. Maar accepteer dat geweld niet altijd te vermijden is. En als jij een paar weken niet kan werken met een blauw oog, so be it. Dat is beter dan een soort gedwongen sex. Dat maakt jou van binnen kapot, echt waar.
Agressie is een fact of life. Ik heb ook wel eens moeten dreigen en schreeuwen, daar gaan we allemaal wel een keer doorheen. Persoonlijk ga ik er mee om met een aantal jaar karate, boxen en judo, maar als support voor zelfvertrouwen, niet hoeven gebruiken.
Overigens, als jij geniet van zo'n soort opgedrongen sex, dan is dat niet fout. Niet jezelf op de kop geven. Er zijn genoeg mensen die het heerlijk vinden om een beetje gedomineerd te worden op sexueel gebied. Maar niet op deze manier, maar in een veilige relatie.
De waarheid is hard, maar dat maakt het niet minder waar
Je moet juist het contact verbreken want uit jou woorden maak ik iets op wat mij een ongemakkelijk gevoel geeft, Wanner hij zin heeft gaat hij met jou verder wanneer er iets anders in zijn leven speelt wat hij belangrijker acht zet hij jou op de zijlijn en dat wil je niet. Een relatie komt van 2 kanten en dat is hier zeker niet het geval. Ik wil wel eens weten hoe oud je ongeveer bent?quote:
[..]
Ja, ik denk ook dat buiten het wereldje mijn echte kansen liggen, maar daar ben ik altijd zo verloren.
Ik heb geen geheimen voor de man waar ik voor val, maar het is praktisch gewoon niet mogelijk. Onze vrije tijd loopt gewoon niet vaak synchroon. Ik zie hem dus weinig, maar hij is bv in het begin wel eens naar Parijs afgereisd omdat hij me miste. Ik was toen minderjarig, dus alles is wel erg in het geniep begonnen en dat helpt ook niet. Het is ook heel intens, als hij niet toevallig een vriend heeft. Ondanks dat hij bijna veertig is, is hij jongensachtig, maar kan zo switchen naar mentor. Hij heeft geduld en dwingt nooit iets. Ik zou niets liever willen dan met hem door, maar het is niet reeel om daarover te dromen. Hij is er helemaal niet over uit of hij wel iets vast wil en met zo'n gup als ik. Het feit dat hij blijft daten wil ook wel zeggen dat hij niet zooooo gek is op mij. Het is nooit exclusief. Het is meer een "vriend, met sex". Afgelopen jaar heeft hij zich in een nieuw project gestort en is het bij casual sms-en gebleven. Dus nu zit 't op een laag pitje. En ik denk de beste tijd om gewoon te proberen hem naar de "vrienden" te schuiven en de sex binnen een "echte" relatie te krijgen?
En wanneer er agressie in het spel komt ben ik heel snel er klaar mee en dan is het gewoon voorbij en loop ik weg van een situatie.
Ik ben net meerderjarig. Maar soms voel ik me een kind, ik ben aan de ene kant best wereldwijs en aan de andere kant hunker ik gewoon naar kind zijn. Ik ben bv wel eens bij een gezin (verre familie) en dan voel ik me een van de kinderen (die zijn tusen de 8 en 14). En dan kan ik echt genieten van een potje voetbal of met Barbies spelen.quote:
[..]
Je moet juist het contact verbreken want uit jou woorden maak ik iets op wat mij een ongemakkelijk gevoel geeft, Wanner hij zin heeft gaat hij met jou verder wanneer er iets anders in zijn leven speelt wat hij belangrijker acht zet hij jou op de zijlijn en dat wil je niet. Een relatie komt van 2 kanten en dat is hier zeker niet het geval. Ik wil wel eens weten hoe oud je ongeveer bent?
Ik vind het heel erg dat de man overkomt zoals jij het beschrijft want hij is me heel dierbaar. Het is niet zoiets van dat hij verder gaat met mij als hij zin heeft.
Ik kan (vind ik dan) van hem niet verlangen dat als ik hem maanden niet zie, en hij niet zeker weet of hij wel een vaste relatie wil (met wie dan ook) hij mij trouw blijft. Ik ben hem ook niet trouw. Dit is gewoon afgesproken. We hebben geen verkering. Soms denkt hij de man van zijn leven gevonden te hebben. Moet ik dan zeggen"hee man, dat kan niet, want ik wil je?" Ik gun hem best de man van zijn leven.. Ja, ik ben dan jaloers, maar kan nog wel rationeel zijn. Ik vind het niet raar dat hij iemand van zijn eigen leeftijd of ouder wil.
Gewone casual dates zet hij aan de kant als ik er ben. Maar zo'n man niet. Dat is een paar keer voorgekomen. En dan ben ik nog gewoon welkom en wordt voorgesteld als "protégé". Na een paar maanden is hij er bij zo'n "man van zijn leven" achter dat hij toch nog niet klaar is voor commitment.
Toen hij naar Parijs kwam was ik net een maand bij hem geweest. Ik heb nog de sleutel van dat apartement van hem, trouwens. En die geeft hij ook niet weg als snoepjes.
Ik heb toen de mooiste tijd van mijn leven gehad, we zijn wel beide een paar kilo aangekomen, veel te lekker gegeten, heb twee weken lopen janken, de eerste week omdat ik de genegenheid gewoon niet aankon, en de laatste week omdat het afscheid in zicht was. En hij had het ook moeilijk. Vandaar dat hij me nog achterna is gekomen. We waren toen echt verliefd.
Het is geen onwil, en we zijn duidelijk met onze wensen. Maar het is zoals het is, een lastige situatie. Ik weet ook niet heel zeker of ik niet gewoon van hem houd omdat hij mij redder was, of dat het "echte" liefde is. Hoe kan ik daar achter komen, wat is het verschil?
Ik begin liefst opnieuw met een man die geen issues heeft, want die heb ik al, haha.
Of, ook al genoemd, wellicht gewoon een leuke meid als roommate zoeken zodat ik welk een thuis heb met gezelschap voorlopig. Het is niet zo dat ik morgen een man wil ofzo. Maar ik ben zoekende hoe ik dingen aan moet pakken en vraag me af of het mogelijk is om wat duurzaams op te bouwen. ik ben dingen een beetje op orde aan het zetten, naar de toekomst aan het kijken.
Geweld, ja, dat is dan binnen situaties waar ik afhankelijk ben, he. Als ik een fotoshoot niet doe, ben ik die klant kwijt. En als het gaat om een klant met grote naamsbekendheid, gaat dat wel om big money. Ik moet zeggen dat ik nu meestal wel zorg dat ik niet alleen ben met zo'n hitsige fotograaf. Maar ik ken ze ook niet altijd en dan komt het helemaal out of the blue. Sturen ze de assistent weg voor koffie en dan krijg je plots een kus in je nek.
Maar ja, misschien moet ik ook gewoon een keer mijn schouders ophalen en weglopen en de klant meedelen dat ik niet wens te werken met die fotograaf. Kan zo tien anderen aanbevelen die heel tof zijn. Of stampei maken, dat iedereen in het gebouw komt kijken. Heb ik ook geen zelfverdediging nodig.
Kijk, ik ben zo blij dat ik er nu eens over praat, he, krijg nu wat meer orde in mijn hoofd wat dat betreft.
Wat persoonlijke grenzen betreft, dat is nou typisch een van de gevolgen van bijna levenslang misbruik (is pas 2 jaar geleden gestopt) waar ik gewoon nog heel hard aan moet werken en ook het meest onwetend in ben.
Maar ik ben allang al blij dat ik geen persoonlijkheidsstoornis heb of verslaafd ben aan het een of ander ofzo. Want die voorbeelden ken ik dus ook van dichtbij.
[ Bericht 0% gewijzigd door Cavalinho op 21-12-2011 12:10:30 ]
“You can’t expect people to look eye to eye with you if you are looking down on them. Treat all with respect!” Jay Manuel
Wat ik zelf heb, is als ik scharrel met iemand, dan houd het me op een of andere manier tegen om iemand anders te vinden. Ik blijf er dan "in vast zitten". Sure, gun hem alles, wat je je beste vrienden zou wensen. Denk ook aan jezelf. Dat is niet tegenstrijdig.quote:
Ik vind het heel erg dat de man overkomt zoals jij het beschrijft want hij is me heel dierbaar. Het is niet zoiets van dat hij verder gaat met mij als hij zin heeft.
Daar kom je achter, door ervaring. Dat is een gevoelskwestie die niet in woorden is uit te drukken. Ik wist pas wat echte verliefdheid was, toen ik een paar vriendinnetjes had. Daarvoor was het allemaal wat 'lauwwarm', maar daar had ik natuurlijk geen idee van.quote:Het is geen onwil, en we zijn duidelijk met onze wensen. Maar het is zoals het is, een lastige situatie. Ik weet ook niet heel zeker of ik niet gewoon van hem houd omdat hij mij redder was, of dat het "echte" liefde is. Hoe kan ik daar achter komen, wat is het verschil?
En je zegt het zelf mooi, je bent 'zoekende', dat is de enige manier om dit soort dingen onder de knie te krijgen. Ikzelf ben me wel eens verloren in die zoektocht, gaf anderen de schuld als het fout ging. Klaarblijkelijk ben jij in staat om zoekende te zijn maar daar toch wat koeler in te staan, goede zaak.
Goed gezegd. Fuck them. Klus is toch al binnen. By the way, haal die naam van die klant even weg. Het is beter als er niks herkenbaars in je berichten staat. Ik heb het expres niet gequote.quote:Maar ja, misschien moet ik ook gewoon een keer mijn schouders ophalen en weglopen en de klant meedelen dat ik niet wens te werken met die fotograaf. Kan zo tien anderen aanbevelen die heel tof zijn. Of stampei maken, dat iedereen in het gebouw komt kijken. Heb ik ook geen zelfverdediging nodig.
Mijn persoonlijke ervaring is hard werken eraan het effectiefst met een therapeut. Je zult zien dat je zelf een bepaalde aanpak hebt, maar dat zo'n therapeut zijn eigen aanpak heeft. Het is uitermate leerzaam om die naast elkaar te leggen. Echt een eye-opener. Bovendien is het niet nodig, om je verleden open te gooien als je dat niet wilt. Mijn therapeut was geen peuteraar, zocht niet naar de oorzaak. Maar vatte samen wat mijn klacht was, wat haar oplossing was, en gaf me gewoon huiswerk mee voor de volgende keer :-)quote:Wat persoonlijke grenzen betreft, (...) nog heel hard aan moet werken en ook het meest onwetend in ben.
De waarheid is hard, maar dat maakt het niet minder waar
Ik heb de naam verwijderd, maar het was maar een voorbeeld van een merk met naamsbekendheid, niet een "schuldige". Het zijn ook niet de klanten waar ik last van heb, dat zijn immers bedrijven waar ik verder over het algemeen amper mensen van zie. Gaat allemaal via agencies.
Maar ik snap hoe verbanden gelegd kunnen worden en dat het beter is het weg te laten.
Wat de man betreft, ik merk wel dat hij mijn meetlat is. Ik wil "zo'n man" . Maar ik kan ondertussen wel verliefd worden op anderen, dat is het niet, maar ik durf niks serieus aan te gaan, omdat ik altijd het idee heb dat het op een verkeerde fundering rust en van zijn kant fake is ofzo. Kan het niet zo goed uitleggen, maar ik kan niet geloven dat iemand mij wil om mij, maar gewoon omdat ik een "lekker ding ben" waar ze mee voor de dag kunnen komen ofzo.
Ondertussen geniet ik wel van de aandacht enzo, maar het is toch niet helemaal "echt" ofzo. Wat jij lauwwarm noemt, neem ik aan. Ik denk dat ik idd het echte gewoon nog mee moet maken. Hoewel het bij hem (DE man) al heeeeel anders was als met anderen. Hij heeft bv meteen afgeleerd om sex te gebruiken voor aandacht of om hem te kalmeren als hij van streek was. En dat het prima is om elkaar een dag niet aan te raken en gewoon sjagrijnig te zijn.Geen emoties te dempen met sex. Emoties hebben betekenis en emoties zijn persoonlijk. Ik had nog nooit emoties een kans gegeven. Van anderen niet en van mij niet. Overal ging een sexsausje overheen. Ik wist niet beter. Als je alles kalm wilt hebben moet je iedereen snel tevreden stellen met sex, was mijn werkelijkheid. Ik heb in een zotte wereld geleefd die voor mij normaal was en het was niet makkelijk om dat gewoon af te schudden en mee te draaien in wat "normaal" is. Wat met therapie voor die tijd niet gelukt was, lukte hem bijna zonder moeite. Maar ik val toch terug in oude gewoontes als ik onzeker wordt.
Maar ik kan hem dus wel zien als "het was mooi, maar nu is het misschien tijd voor iets waar ik nog meer aan heb" , ik laat me dus, in elk geval rationeel, niet hinderen door het feit dat we iets hebben, maar ik kan me wel wat voorstellen bij wat je zegt. Misschien is het onbewust wel gewoon zo.
Ik sta inderdaad koeltjes in mijn zoektocht, ik kan dingen beredeneren, van een afstandje bekijken alsof het niet mezelf betreft. Ik ben op een punt waarop ik weet waar de schoen wringt, dat dingen moeten veranderen en dat ik meer gevoel van eigenwaarde moet krijgen, want zolang ik dat niet uitdraag blijf ik natuurlijk iedereens bitch.
En ik moet zeggen dat ik hier eigenlijk pas lightbulb momenten heb omdat ik het op moet schrijven. Ik heb het eigenlijk nooit over mezelf, nou ja, niet op deze manier.
Wat therapie betreft, ik vlieg te veel over de wereld, ik heb het idee dat ik het niet in kan passen.
Ik begrijp dat andere input en een handvat onwijs handig, en wellicht nodig is, maar ik zie op dit moment geen mogelijkheid om daar iets mee te doen. Maar ik zal er over nadenken.
[ Bericht 0% gewijzigd door Cavalinho op 21-12-2011 13:02:47 ]
Maar ik snap hoe verbanden gelegd kunnen worden en dat het beter is het weg te laten.
Wat de man betreft, ik merk wel dat hij mijn meetlat is. Ik wil "zo'n man" . Maar ik kan ondertussen wel verliefd worden op anderen, dat is het niet, maar ik durf niks serieus aan te gaan, omdat ik altijd het idee heb dat het op een verkeerde fundering rust en van zijn kant fake is ofzo. Kan het niet zo goed uitleggen, maar ik kan niet geloven dat iemand mij wil om mij, maar gewoon omdat ik een "lekker ding ben" waar ze mee voor de dag kunnen komen ofzo.
Ondertussen geniet ik wel van de aandacht enzo, maar het is toch niet helemaal "echt" ofzo. Wat jij lauwwarm noemt, neem ik aan. Ik denk dat ik idd het echte gewoon nog mee moet maken. Hoewel het bij hem (DE man) al heeeeel anders was als met anderen. Hij heeft bv meteen afgeleerd om sex te gebruiken voor aandacht of om hem te kalmeren als hij van streek was. En dat het prima is om elkaar een dag niet aan te raken en gewoon sjagrijnig te zijn.Geen emoties te dempen met sex. Emoties hebben betekenis en emoties zijn persoonlijk. Ik had nog nooit emoties een kans gegeven. Van anderen niet en van mij niet. Overal ging een sexsausje overheen. Ik wist niet beter. Als je alles kalm wilt hebben moet je iedereen snel tevreden stellen met sex, was mijn werkelijkheid. Ik heb in een zotte wereld geleefd die voor mij normaal was en het was niet makkelijk om dat gewoon af te schudden en mee te draaien in wat "normaal" is. Wat met therapie voor die tijd niet gelukt was, lukte hem bijna zonder moeite. Maar ik val toch terug in oude gewoontes als ik onzeker wordt.
Maar ik kan hem dus wel zien als "het was mooi, maar nu is het misschien tijd voor iets waar ik nog meer aan heb" , ik laat me dus, in elk geval rationeel, niet hinderen door het feit dat we iets hebben, maar ik kan me wel wat voorstellen bij wat je zegt. Misschien is het onbewust wel gewoon zo.
Ik sta inderdaad koeltjes in mijn zoektocht, ik kan dingen beredeneren, van een afstandje bekijken alsof het niet mezelf betreft. Ik ben op een punt waarop ik weet waar de schoen wringt, dat dingen moeten veranderen en dat ik meer gevoel van eigenwaarde moet krijgen, want zolang ik dat niet uitdraag blijf ik natuurlijk iedereens bitch.
En ik moet zeggen dat ik hier eigenlijk pas lightbulb momenten heb omdat ik het op moet schrijven. Ik heb het eigenlijk nooit over mezelf, nou ja, niet op deze manier.
Wat therapie betreft, ik vlieg te veel over de wereld, ik heb het idee dat ik het niet in kan passen.
Ik begrijp dat andere input en een handvat onwijs handig, en wellicht nodig is, maar ik zie op dit moment geen mogelijkheid om daar iets mee te doen. Maar ik zal er over nadenken.
[ Bericht 0% gewijzigd door Cavalinho op 21-12-2011 13:02:47 ]
“You can’t expect people to look eye to eye with you if you are looking down on them. Treat all with respect!” Jay Manuel
Basically vind je het moeilijk te geloven, dat die persoon jou 200% de moeite waard vind, speciaal omdat jij het bent? Volgens mij kun je dat er wel uit krijgen, hoor. Ik denk dat een therapeut er mentale oefeningetjes voor heeft.quote:
Kan het niet zo goed uitleggen, maar ik kan niet geloven dat iemand mij wil om mij
Als ik je een oefening mag aanbevelen; elke keer als je zoiets denkt, moet je het mentaal tegenspreken. Dus als jij denkt: "hmmz, dat 'love you' klink niet echt oprecht", dan kun je er direct achteraan denken: "Oh wacht, it's my brain telling lies again, het was oprecht want ik ben een ontzettend lovable kind of guy".
quote:Ik sta inderdaad koeltjes in mijn zoektocht, ik kan dingen beredeneren, van een afstandje bekijken alsof het niet mezelf betreft. Ik ben op een punt waarop ik weet waar de schoen wringt, dat dingen moeten veranderen en dat ik meer gevoel van eigenwaarde moet krijgen
Ik moet zeggen, jij staat op een soort mentaal punt waar ik pas tien jaar later stond. Volgens mij heet dit "observing ego" (ben geen specialist), en is een kenmerk van dat je geestelijk aan het groeien bent. Volgende stap was voor mij: ander gedrag oefenen totdat het gewenste gedrag een gewoonte is.quote:En ik moet zeggen dat ik hier eigenlijk pas lightbulb momenten heb omdat ik het op moet schrijven. Ik heb het eigenlijk nooit over mezelf, nou ja, niet op deze manier.
Sta je open voor (webcam)-sessies via Skype? Ik denk dat rondbellen wel wat kan opleveren. Maar dan moet je toch eerst even real-life een bezoekje brengen om die band neer te zetten met een therapeut. Zit er niks in de buurt van je huisarts? Daar ga je toch ook wel eens langs? (OK, misschien 1 a 2x per jaar, maar toch).quote:Wat therapie betreft, ik vlieg te veel over de wereld, ik heb het idee dat ik het niet in kan passen.
Ik begrijp dat andere input en een handvat onwijs handig, en wellicht nodig is, maar ik zie op dit moment geen mogelijkheid om daar iets mee te doen. Maar ik zal er over nadenken.
Overigens, ik bedoel het niet zo zwaar als "in therapie gaan". Ik bedoel meer dat je gewoon een coach hebt, die qua opleiding gedegen is onderlegd. Ik liep jaren bij zo'n persoon, maar niet omdat ik geestesziek was, natuurlijk. Meer om sterk te worden, en een gelukkiger leven te kunnen leiden, om het maar zo te zeggen.
Maar het is inderdaad grappig hoe je op een punt in je leven kan komen, waarin je opeens openstaat voor feedback van een ander, ouder persoon. Ineens gaat het lichtje branden, en kun je handelen.
De waarheid is hard, maar dat maakt het niet minder waar
Ik ga 2 x per jaar naar een arts voor verwijsbrief voor HIV test. Verder niet.
Doordat ik dus redelijk "zwervende" ben gaat alles per mail, msn, skype. Dus wat dat betreft kan ik ook wel wat via Skype.
Ik heb contacten die me mentaal helpen. Die hebben me echt al veel wijzer gemaakt. Ik heb ook een goede vriendin in Milaan die heel veel voor me betekent op dat vlak.
En ja, die geestelijke groei, dat geloof ik wel. Dat heb ik dus vooral te danken aan die man die ik op het goede moment van mijn leven heb ontmoet. Hij heeft een vriendenkring van zeer wijze en openminded mensen waar ik ook wat aan heb gehad.
Dat is gewoon een hele goede cirkel om je in te bewegen. Iedereen wordt gewaardeerd zoals hij/zij is en er zitten heel extentrieke vogels tussen. Ik heb al zoveel van ze geleerd!
Maar ze zijn dus niet echt "de gemiddelde burger", daar moet ik ook nog mee omgaan.
Homofoben zijn het ergst. Bij mij straalt mijn geaardheid er af (zou zo gecast kunnen worden voor een stereotype homo kapper of voor dragqueen bv), dus ik krijg de volle laag.
Met zelfspot kan ik wel wat weren, maar toch.
Ik zie in Nederland Paul de Leeuw en daar neem ik dan maar een voorbeeld aan. In andere landen zie je dat soort sterke persoonlijkheden niet echt. Zeker niet op TV. In bepaalde steden kun wel hand in hand over straat, maar voor het grootste deel vind men het toch ongepast. In mijn kringetje wordt ik wel goed geaccepteerd, ik ondervind dus niet zo heel veel last, maar ik ben er nog wel heel gevoelig in, merk ik als iemand een opmerking maakt.
Mijn kleurtje is eigenlijk nooit een punt, behalve in bepaalde kringen in de VS waar ze op Mexicanen neerkijken (want daar wordt ik daar voor aangezien), maar over het algemeen blend ik wel redelijk in. Hm, raak geloof ik op een zijspoor...
Ik ben begonnen met mijn gedrag veranderen en moet daar nog veel verder in gaan, maar dat is dus wel "eng". Kijk, zo'n "tante" in Milaan die me gewoon letterlijk aan de hand neemt en sex in alle vormen verbiedt en lonkende mannen terecht wijst met grof Italiaans geschut van scheldwoorden, is geweldig, maar ik moet dat ook alleen kunnen.
Ik kan dat stemmetje in mijn hoofd wel trainen, dat is ook gelukt met andere dingen. Het was dan wel de stem van die man en niet de mijne, maar goed, het is een hulpje.
Dus alvast bedankt voor die suggestie.
Ik denk zo maar dat ik het meeste haat dat ik zo "doorgen**kt" ben en dus "waardeloos, vies".Maar als ik dan bedenk wat ik nog meer te bieden heb, kom ik niet verder dan : "Intelligent" , "a good sport" en "cute".
Ik heb zo goed mogelijk afstand genomen van mijn verleden, maar ik heb toch nog het idee dat ik "bitch" op mijn voorhoofd heb staan ofzo. Dat is wat ik mijn hele leven gehoord heb.
Ik heb een behoorlijk gestoord leven gehad en het is lastig om de nieuwe werkelijkheid te accepteren als blijvend en daarin wat te zijn. Misschien is het daarom ook wel zo heerlijk om model te zijn, omdat je continue een rol speelt en ik hoef niet mezelf bloot te geven. Bekende TV psychiater , zal geen namen noemen , zegt dat ik veel meer moet stilstaan bij wie ik zelf eigenlijk ben en me niet laten definieren door anderen. Dat is natuurlijk zo. Maar als gezegd, ik kom niet zover als ik bedenk wie ik EIGENLIJK ben.
Mijn gedrag op sexueel gebied is nummer 1 waar ik wat aan moet doen om radicaal veranderen, maar ook het moeilijkste. Dat zit er het diepste in.
Nummer 2 is mezelf niet onderuit halen en niet meer de weg van de minste weerstand te kiezen.
1en 2 staan sterk met elkaar in verband.
[ Bericht 0% gewijzigd door Cavalinho op 22-12-2011 14:35:34 ]
Doordat ik dus redelijk "zwervende" ben gaat alles per mail, msn, skype. Dus wat dat betreft kan ik ook wel wat via Skype.
Ik heb contacten die me mentaal helpen. Die hebben me echt al veel wijzer gemaakt. Ik heb ook een goede vriendin in Milaan die heel veel voor me betekent op dat vlak.
En ja, die geestelijke groei, dat geloof ik wel. Dat heb ik dus vooral te danken aan die man die ik op het goede moment van mijn leven heb ontmoet. Hij heeft een vriendenkring van zeer wijze en openminded mensen waar ik ook wat aan heb gehad.
Dat is gewoon een hele goede cirkel om je in te bewegen. Iedereen wordt gewaardeerd zoals hij/zij is en er zitten heel extentrieke vogels tussen. Ik heb al zoveel van ze geleerd!
Maar ze zijn dus niet echt "de gemiddelde burger", daar moet ik ook nog mee omgaan.
Homofoben zijn het ergst. Bij mij straalt mijn geaardheid er af (zou zo gecast kunnen worden voor een stereotype homo kapper of voor dragqueen bv), dus ik krijg de volle laag.
Met zelfspot kan ik wel wat weren, maar toch.
Ik zie in Nederland Paul de Leeuw en daar neem ik dan maar een voorbeeld aan. In andere landen zie je dat soort sterke persoonlijkheden niet echt. Zeker niet op TV. In bepaalde steden kun wel hand in hand over straat, maar voor het grootste deel vind men het toch ongepast. In mijn kringetje wordt ik wel goed geaccepteerd, ik ondervind dus niet zo heel veel last, maar ik ben er nog wel heel gevoelig in, merk ik als iemand een opmerking maakt.
Mijn kleurtje is eigenlijk nooit een punt, behalve in bepaalde kringen in de VS waar ze op Mexicanen neerkijken (want daar wordt ik daar voor aangezien), maar over het algemeen blend ik wel redelijk in. Hm, raak geloof ik op een zijspoor...
Ik ben begonnen met mijn gedrag veranderen en moet daar nog veel verder in gaan, maar dat is dus wel "eng". Kijk, zo'n "tante" in Milaan die me gewoon letterlijk aan de hand neemt en sex in alle vormen verbiedt en lonkende mannen terecht wijst met grof Italiaans geschut van scheldwoorden, is geweldig, maar ik moet dat ook alleen kunnen.
Ik kan dat stemmetje in mijn hoofd wel trainen, dat is ook gelukt met andere dingen. Het was dan wel de stem van die man en niet de mijne, maar goed, het is een hulpje.
Dus alvast bedankt voor die suggestie.
Ik denk zo maar dat ik het meeste haat dat ik zo "doorgen**kt" ben en dus "waardeloos, vies".Maar als ik dan bedenk wat ik nog meer te bieden heb, kom ik niet verder dan : "Intelligent" , "a good sport" en "cute".
Ik heb zo goed mogelijk afstand genomen van mijn verleden, maar ik heb toch nog het idee dat ik "bitch" op mijn voorhoofd heb staan ofzo. Dat is wat ik mijn hele leven gehoord heb.
Ik heb een behoorlijk gestoord leven gehad en het is lastig om de nieuwe werkelijkheid te accepteren als blijvend en daarin wat te zijn. Misschien is het daarom ook wel zo heerlijk om model te zijn, omdat je continue een rol speelt en ik hoef niet mezelf bloot te geven. Bekende TV psychiater , zal geen namen noemen
, zegt dat ik veel meer moet stilstaan bij wie ik zelf eigenlijk ben en me niet laten definieren door anderen. Dat is natuurlijk zo. Maar als gezegd, ik kom niet zover als ik bedenk wie ik EIGENLIJK ben. Mijn gedrag op sexueel gebied is nummer 1 waar ik wat aan moet doen om radicaal veranderen, maar ook het moeilijkste. Dat zit er het diepste in.
Nummer 2 is mezelf niet onderuit halen en niet meer de weg van de minste weerstand te kiezen.
1en 2 staan sterk met elkaar in verband.
[ Bericht 0% gewijzigd door Cavalinho op 22-12-2011 14:35:34 ]
“You can’t expect people to look eye to eye with you if you are looking down on them. Treat all with respect!” Jay Manuel
Ik heb altijd veel respect gehad voor Pim Fortuyn. Die was gewoon niet te chanteren.quote:
Met zelfspot kan ik wel wat weren, maar toch. Ik zie in Nederland Paul de Leeuw en daar neem ik dan maar een voorbeeld aan.
Reporter: "Meneer Fortuyn, ik heb gehoord dat u in Rotterdam de darkrooms bezoekt!"
Fortuyn: "Inderdaad, heb je daar een probleem mee?"
Oefening baart kunst. Ik merk bij mezelf dat ik persoonlijke grenzen heb gelegd, die ik voorheen niet mogelijk had geacht. Door te doen, ondanks de angst. Elke keer dat dat lukt, krijg je een gevoel van YES!! Het is een soort spel voor me geworden, om door te zetten ondanks dat die angst door je heen gaat. Ik ben begonnen met heel simpele dingen, vragen aan jongeren of de muziek wat zachter mag in de trein, enz. Gewoon als oefening. Elke dag stond in mijn smartphone een grens die ik wilde oefenen. Dan leer je het echt wel. Wat goed helpt, is een mentor, maar dat doe je al. Het is leuk om hierover te sparren, en aan te geven wat lukt, en wat niet.quote:Ik ben begonnen met mijn gedrag veranderen en moet daar nog veel verder in gaan, maar dat is dus wel "eng".
Met dit soort dingen geldt wat mij betreft: fake it until you make it.quote:Ik kan dat stemmetje in mijn hoofd wel trainen, dat is ook gelukt met andere dingen. Het was dan wel de stem van die man en niet de mijne, maar goed, het is een hulpje.
Je doet jezelf echt, echt te kort. Vraag het eens aan je vrienden. Naar aanleiding van deze thread kan ik er zo een paar toevoegen. Ambitieus, bereisd, wereldwijs, verstandig, analytisch, vrolijk, up-beat, filosofisch, koppig, weerbarstig, volhouder, re-shaper, artistiek, gevoel voor drama, flexibel.quote:Maar als ik dan bedenk wat ik nog meer te bieden heb, kom ik niet verder dan : "Intelligent" , "a good sport" en "cute".
Realistisch gezien klopt dat idee, maar slechts voor een klein deel. Het is beter, om zulke ideeen te dateren. De filosoof Alfred Korzybski zei ooit: "for accuracy's sake, date your statements". Het is niet goed voor jezelf als je zegt: "ik heb bitch op mijn voorhoofd staan". Het is vele malen accurater als je zegt: "ik had tot mijn 18e 'bitch' op mijn voorhoofd staan, daarna is dat minder geworden, ik ga er van uit dat het op mijn 20e weg is".quote:Ik heb zo goed mogelijk afstand genomen van mijn verleden, maar ik heb toch nog het idee dat ik "bitch" op mijn voorhoofd heb staan ofzo.
De waarheid is hard, maar dat maakt het niet minder waar
|
|
